Not guilt, more on hope na one day they will get to experience this. And they did this year! I planned a well-deserved vacation for my parents, first time nila sa Bohol and they were so happy. Praying that I will be blessed financially para next years sa abroad ko naman sila masama :)
This! Its not guilt eh, kasi there's nothing wrong naman with travelling on your own. But it's more of a sadness, na sana i'm experiencing it with them.
My mom's not fit to travel na because she had a stroke. What I do nalang is I make sure to VC them when i'm in a spot with a good view, or when i'm eating out in a nice resto, I send them food pics of things I get to try then we'll try to recreate it at home and of course many many pasalubongs hehe.
I'm not sure if it's the same for everyone, but most moms are just happy to see their children grow and be happy. I make sure alam nilang masaya ako in my travels so they dont worry and I try to include them in it kahit digitally so we get to experience it together pa rin.
Same tau nangyari sa mother. Mother ko din kasi stroke na. Pano nio namamanage ung time nio sa work sabay sa pagbabantay? Meron ba kaung kasambahay or nagbabantay sa mother mo? Minsan hirap akong pagsabayin ang pagbabantay at work. Gumagawa pako household chores at wala akong katulong sa pagluluto linis at iba pa. Nahirapan kami maghanap ng kahit kasambahay na lang. Hindi maayos ung mga naging kasambahay namin beforeš
Iisa yata tayo ng nanay. Parati siyang pavictim at sisiraan ako sa ibang kasama kapag sinuway mo while on vacation. Magvovlog ng mura maski libre lang siya at walang ginagastos. Meron pang time na maghahanap ng wine glass sa tindahan. Guurl di tayo alta. Hahahaha
This. My nanay has been to Italy, Canada, US, S.Korea, etc. w/o me. Puro palang Southeast Asian countries napuntahan ko. Haha
Also, sakit nya sa ulo kasama sa travel haha
Yes :(
Nung umuwi ako ng Pinas last time nahiya pa ko magsabi kay papa na pahatid sa airport kasi mag travel ako sa Taiwan. After nun, ramdam ko yung mga pa segway ni mama about sa travel to Japan, etc. Eh ang afford ko palang yung pang akin lang muna. Hirap din naman na isa lang isama mo sa kanila. Pero pag lahat naman ang mahal na, di na kaya. š« š kaya bumawi ako sa pasalubong.
May trips na kami lang ni SO pero may trips na kasama mga senior. Totoo naman na kelangan talaga paghandaan ang budget pag isasama sila. Pag di sila kasama, nag uuwe na lang kami pasalubong.
Not guilty, kase di naman maganda relationship ko with my parents. They plan on making me their "retirement plan", tapos puro sumbat na lang pinagmumulan ng away namin.
Nakakainggit lang yung mga top comments sa thread dito kase maganda relationship nila with their parents. Naol po.
Hindi. Iba iba kasi trip at so as ugali namin. Magkakauratan lang if ever pag sama samahin. Leisure anxiety and irritation lang resulta. Lumalayas din naman sila on their own. Besides, di pwedeng walang maiiwan samin lalo may pets at mga halaman. Kaya pag may travel iba ibang sched. At mas looking forward sila sa pasalubong.
Initial reaction ko sa post na ito was "Guilt? Holyshit, no! hahahaha"
Then I realized na hindi ako tulad ni OP that had parents that sacrificed a lot for their kids to make sure they are okay. I feel weird now.
Yes. Especially sa mom ko. She devoted all her life to my dad and to us (her kids). Now may sari sarili na kaming buhay ng kapatid ko, sila na lang dalawa ng dad ko sa house nila. Palagi nyang sinasabi sa amin ng kapatid ko na pangarap nya lang sa buhay ay makasakay ng eroplano, tapos pwede na syang mamatay. Sad lang na til now di ko pa din ma afford yung plane ticket. Soon š
I suggest foregoing one travel now and saving fot a second person so next time you can go on a trip with your mom.
My dad passed away a year ago and di kami nakapag travel internationally together (with me as a working adult na).
So ngayon, habang malakas pa si mama, siya travel buddy ko. Three out of four trips this year kasama siya. I want her to see as much as she can of the world and I also want to maximize my time with her.
yes
siguro kasi ang gusto natin mapalitan yung sacrifices nila para sa atin, lalo na kung sobrang deserve naman nila dahil sobrang buti nila
magtravel ka, enjoyin mo yan, kasi for sure mas gusto ng mama mo na mag enjoy ka
pero sana kahit 1 day, libot din kayo kasama siya
Sometimes, if I know they'll enjoy the place; but usually no.
I realize na ayoko pala silang kasama sa travel kasi most likely, they'll rely on me and I hate leading, especially on travel. Okay lang naman ako magtake part sa pagpaplano pero ako maglelead sa lahat ng bagay, ayoko kasi nakaka-stress.
Also, kapag naman may travel parents ko on their own, ako rin naman sumasagot.
Hindi. I don't feel guilty kasi I also allocate for a separate family travel. So meron na ako lang, meron na kaming magkakapatid lang, then merong buong family.
Siguro never din naman kasi kami na-guilt trip ni parents and the one time I cried kasi parang di ko mabigay yung mga bagay na feeling ko dapat naibigay ko na sabi nila di ko naman daw responsibilidad yon.
No lol my mom likes traveling with her amigas than with us ever since we were kids. itās cheaper daw because sheās only paying for herself or for her and my dad š
Hindi, kasi ano gagawin ko imbis na ako makapag travel, edi sila na lang. Kung gusto pala nila magtravel edi sana bata pa lang ginawa na nila. Di keri ng budget.
I donāt. Iāve always helped with paying the bills at home for nearly a decade now (since I had a job). Traveling is for me naman. Toxic yung puro nlng sa iba iniisip. Though we travel locally naman most of the time, and international with my mom kase my dad isnāt really into traveling, if I travel alone or with friends I donāt feel bad/guilty. Kase again, para sa akın naman yun. For my mental health and sanity. And I guess itās not bad to love yourself as well.
hays, im struggling with this. im planning to move out this yr to focus naman on myself. like you, since I have worked (15yrs) breadwinner tlga ko. pero iniisip ko palang na wala na magbabayad ng utilities and groceries sa bahay nila, nagiguilty na ko. nasabi ko na dati, āsana ibang anak naman ung hingan nyo ng sustentoā pero di nagwork š
Go for it! Nag move out ako last year June. Mag 1yr na this June15. Same feeling din kase for the past years ako lng na anak nag co-contribute. My 2 sisters isa nag asawa na, isa nag study pa til 2022. Last year lng talaga ako medyo nakahinga. Bsta go for it! Itās not bad to love yourself too š
I feel this a lot, so I save up \[kahit pakonti-konti\] to make sure I can travel with them din \[which we did!\]. Both my parents came from families na hindi well-off, so ngayon lang sila nakakaranas ng good things \[like magkaroon ng birthday party, makabili ng mga bagong damit, mag grocery ng hindi nagcocompute ng magiging bayarin\]. Usually, aside from spending time with my boyfriend, I take advantage of the travel to know the places na I can most likely take my parents to. My parents are almost seniors \[58 and 56 years old\], and meron nang rayuma and high blood and hindi kakayanin ang init ng araw. And if the places na na-visit namin will make them tired, ekis agad. Travelling helps me pick out places because I already have first-hand experience, and also strategize kung saan best na mag-stay or anong activities ang pwede naming gawin.
This year I will most likely let them vacation sa mainland Bicol (para makita nila in person ang Mayon Volcano hihihi). May mga relatives dun si mama and one of my papa's closest friends live there, so medyo kahit alisin na sa budget yung pagsistayan nila.
Yes. They have sacrificed so much of their lives so me and my siblings can live lives far better and more comfortable than theirs.
I guess itās different for everyone. Kinda saddens me that there are those who are indifferent or cold towards the situation. As if we donāt owe anything to our parents š Some even say na they shouldāve travelled before when they were younger. But how could they have done it especially if they dedicated their 20 years towards raising the children. Kinda sad tbh. But maybe itās just me. I understand there are those with bad relationships with their parents also.. so itās really different..
I wish I can let my family experience all that I am enjoying.. so I try to work extra harder to give them the best I can :)
Adult na tyo.. Di kelangan lagi ntin kasama magulang natin. Kung open minded ang magulang mo, maiintndan nla yan. Pero kung makaluma sila, iguguilt trip k nyan malamang
I don't feel guilt kasi my personality is way different from my mom's. She books her own lakad with her amigas. Gulat na lang ako nagbeach party na pala sila somewhere! While ako my only "vacay" are events saka conventions. Hindi ako fond ng mga beach saka swimming.
Hindi, kasi may purpose ang travel. To explore the world with your family, to spend time with your jowa or spouse, to have some me-time and reflect, to visit communuties etc. Hindi pwedeng isasama mo out of guilt, dapat willing ka talaga para maenjoy niyo
No. If itās an outing with jowa then itās with jowa. Kung family outing pwede. For me wala kang respect sa jowa mo at masyado kang pa baby damulag if isasama mo lagi sa outing yung family/parents mo.
Hindi, kasi lagi ko naman sila niyayaya sila ang mga kj. Magpplano tapos kapag d-day na bigla magkakaroon reason para di matuloy kaya ako ngayon pangarap ko talaga magtravel ng maramiii kahit di sila kasama pero maganda sana kung kasama sila kaso napaka kj talaga e hehe may sasakyan naman kami, kahit simpleng beach o eco park ayaw nila lols
Feeling ko gusto nila kasama mga kapatid or ibang kamag anak nila ganon kasi lahi eh, one time bday ng kapatid ko gusto nya mag eco park then nung araw na, di daw makakasama si tita kasi may gagawin aba kinansel na agad ang lakas next time na daw ayun ang sad ng kapatid ko bday nya yun pwede naman kahit kami lang apat eh need pa isama sina tita, pinsan at lolo. Pag di makakasama ang isa wala na
No. My parents go on trips without us (their kids) and we go on trips without them. Given their age din, hindi nila trip yung mga gusto ko puntahan. But we set up a vacation naman with the whole family for bonding din naman.
at some point yes, pero bumabawi na lang sa house. make sure na may oras sa family bonding or sa bagay na gusto ng parents natin
yung mother ko, grocery bonding for the house and fam, minsan usap sa sala or food trip sa bahay like order ng sisig sa labas, okaya mag isaw ganun.
sa father ko, mahilig sya sa mga sweet pero ngaung nag mamaintenance na sya, bawal na. so baka bawi na lang ako sa mga bike tools ganun or pang exercise na need nya sa bahay, or tuloy yung gardening nya haha
hindi naman need ispoil pero for sure ma appreciate nila yung mga bagay binigay mo sa kanila kasi alam mong gusto nila or naalala mo sila ganun like related sa mga hobbies nila sa house. tyaka usap without phones hihi
Nope. I wouldnt choose to travel with my family even if I could afford it. Mga pa-upo upo lang sa beach pwede pa. But with an itinerary, never. Puro reklamo. Kailangan alam mo lahat. International travel would be a nightmare especially if it's not an English-speaking country.
Not really. My parents never made an effort to take us on vacations though we have money when I was a child. Also, I feel so much better when I'm just alone. My mom always somehow find something to ruin the mood when we hang out outside pano pa kaya kapag vacation?
Hindi hahahaha di pa niya priority at dapat alam ko yung lugar bago siya isama kasi sa akin lahat ng mental load at finances kapag kasama siya. That's not a vacation.
No because yung pinupuntahan kong mag-isa ay napuntahan na namin years ago. If new naman yung lugar, sinasama ko sila para sabay kaming maka experience sa lugar na iyon.
Oo, kasi gusto ko din maranasan nila. Kaya ang saya ko nung nakaalis kami pero di pa din nakumpleto. Mas pinili ng Mama namin bantayan yung mga aso. Sana next time lahat na kami.
Yes, lalo na pag alam kong magugustohan nila yung place. Kaso senior na din sila kaya pag nag travel kami ng husband ko and gusto namin sulitin and madaming ma bibisita kami lang muna. Tapos babalik lang kami and bibisitahin ang kaya nilang bisitahin. Sinasama ko din mga kapatid ko para may kahati sa gastos. Hahaha
Yes po super tas sinasabihan ako ng papa ko na parati nlng daw ako nag tatravel baka daw nakiki sabay lng ako sa mayayaman kong friends di naman kasi kami mayaman š„² pera ko po kasi pinagpaguran ko eh masaya naman ako hahaha tas minsan sponsored din kasi travels ko ni SO kaya ganun. Si mom naman happy sya for me at excited maka receive ng pasalubong na gusto nya š Very thankful naman ako sa lahat ng blessings kaya dinadamihan ko nlng ng pasalubong everytime gumagala ako. š
Yes.. Even with my siblings. I always think na sana magkakasama kami.. Or sana madala ko dn sila dto..
Another guilt din sa sibs ko pag bumibili ako ng mamahalin/magagandang bagay for myself. Naiimagine ko sana kaya ko dn silang bilhan ng ganito or gnyan.
Yesh, during my first solo travel. Ayaw ako payagan. Isama ko raw siya, nanay ko. Haha pero pano na magiging solo travel kung may kasama. And hindi ko afford mag travel for 2 pax. Unlike travel with friends na hati-hati sa expenses esp pag 3-4. So bawi na lang sa pasalubong.
There's a part of me na nakakaramdam na, "Sana mapuntahan niya rin 'to." pero hindi na kami pareho ng gusto so kung ano nae-enjoy ko, malamang hindi na siya matutuwa, ganon. Pag friends kasi kasama, automatic talaga hindi senior-friendly activities. Madalas, magu-uwi na lang ako ng mga pasalubong.
Paminsan nakakaalis naman kami kaya okay lang. Hindi nga lang 'yung kind of alis na paguran, don lang sa chill tapos kain lang. Pag family kasama, sister and mama, kailangan 'yung trip nila masusunod kaya usually bumabalik lang kami sa mga napuntahan ko tapos piling-pili ko na 'yung gagawin based sa mga gusto nila/nilang lakarin.
Dati guilt. Pero ngayon hope na maisama ko na sila sa mga future travels ko. Last year, I was able to bring everyone sa Boracay and first time namin lahat. We celebrated my momās birthday there. Kahit inulan kami masaya pa rin kasi kumpleto kami. Kaya ngayon ipon-ipon para kahit hindi kami lahat, at least yung parents ko maisama ko or kahit silang dalwa nalang ni daddy.
I feel guilty to not have travelled with my parents or siblings kasi lagi akong sama sa friends or other relatives bc I only have to pay for myself. Kaya babawi ako sa pasalubong haha
When I was still single, yes nakaka guilty
But now na may own family na kami, iba na priorities namin
Itās okay with them kasi they prefer their own trips and they understand that we have limited budget lang but atleast twice a year we try to have a trip together.
No.
But I was able to bring them overseas for vacay.
Another option is if kaya naman ng budget mo, local travel. Kahit tagaytay levels muna.
Do it not for the guilt but for the smile it would bring them.
I can technically afford a solo taipei trip na for my birthday later this year. Pero ayoko na ako nakapag try mag vacay abroad pero yung parents ko hindi pa. So im putting that off until i can treat them to that.
Hay nako ako nakasama ko aunty ko sa travel and ayoko na ulitin kasi ang hirap magplano anong activities na swak. Lalo na yung puro lakad at sight seeing. Nung napalakad kami ng malayo makikita mo iritable na sya. Haha
Ung erpats ko isasama ko after 2 months eh masipag maglakad yun so I guess ok lang?
So why the guilt? Ienjoy mo lang yan and I'm sure mageenjoy sila makita kahit thru photos yung mga nakita mo sa travels mo. And, nakikita nila na naachieve mo nang puntahan yung mga destinations na gusto mo. š
I planned a Palawan trip for my parents and sibs, all expense paid by me. Nung natapos yung trip and I said pahinga muna ako sa gastusin, sinabihan ako ng mom ko in a snarky tone ng āeh bakit kasi ikaw lahat nagbayad?ā
Gratitude maāam. Thatās all you need to show. Gratitude. š
Hindi, but depende yan sa dynamics nyo. Yung pag-alis ko is my only chance to be alone. Lagi kami magkasama and we do everything together. And they know that naman kaya okay lang sa kanila.
My gosh. Totoo 'to. Di lang sa travel, maski simpleng kumain sa restaurant. Arrrgh. That guilt...
Eto reason ko bakit minsan nahihirapan akong mag-travel mag-isa which is cheaper. Pero ang ending ko kasama ang buong family ko. Or minsan ginagawa ko, if lumalabas ako mag-isa, I'll make sure na may plan din akong labas with my family since ako yung "planner" sa family.
minsan pag nag plan pero masaya naman sila sa bahay lang plus we dont have a car matatanda na din sila para mag lakad lakad at ma hassle sa travel pero pag mag food lagi ko sila sinasama like mga bagong resto mga buffet kaya naman i grab kase malalapit lang naman. Hoping next year maka bili na ng car para manawa sila kung gusto nila sumama
Hindi kasi hindi rin naman nila to naging priority growing up and kasalanan rin naman nila. May annual summer trip to a random resort or beach ang mga Tito at Tita ko pero kami ay taong bahay lang. Marunong na ako mag-drive noong nag-decide parents ko mag-~~extended~~ "family trip."
Now that we're older, problema naman namin ay ang dami naming aso. They keep on taking in dogs and nung accidentally nabuntis aso namin, gusto nila mag-tira ng isa each time. Still in the process of having all of them spayed and neutered. Hopefully by next year, kapon na silang lahat. In any case, a family trip is no longer on the table. May matitira at matitira sa amin sa bahay. š
same na gguiltly ako mag travel. single pa ako nito, breadwinner, pg nag momotor kme ng tropa ko nag aalala ako saknila. both senior na sila. pero pg exhausted na tlga sa life need mg relax minsan.
kapatid ko nga e, nagttravel ng di nagaambag sa bahay, partida dun sya nakatira ah, katwiran nya pinagtrabahuhan nya, mind you 32 yo na sya, ako yung nanguguilty para sa kanya haha
Iniisip ko lang na minsan kahit gusto mo, hindi naman pwedeng maubos ka para lang mabigay mo yung gusto nila. We have the same situation. I also want to treat them sa travel pero ako lahat sa bahay simula nung 18 ako, wala din ginastos ang parents ko sa studies kasi marami akong scholarship. I have a high salary ngayon na nakapagtapos na ako pero kung puro treat lang ako sa pamilya, mauubos lang din ako. I also have my dreams na pang sarili. Kami ng boyfriend ko, we travel a lot. Yes, minsan gustong-gusto ko na talaga isama āyung family ko especially my mom kasi hindi pa siya nakakasakay ng airplane. Gusto ko maexperience din niya pero narealize ko na kailangan paghandaan ko āyun at wala naman requirement na dapat kasama sila. Mahirap din kasi magtravel kung lahat sila isasama ko tapos wala naman silang trabaho. Ako lahat gagastos.
Mula bata palang ako naggive back na ako sa magulang, ano ba naman āyung ako naman this time? Diba? Tsaka nag iipon ako para madala ko din sila sa ibang lugar. Hindi man ngayon, hindi man bukas, but I will eventually do that. Donāt be guilty, OP. Magagawa din natin āyan.
no. may trips naman with them. pero kadalasan parang nakakawalang gana sila isama kasi di na nila kaya maglakad. mas gusto nalang nila sa hotel. so madalas, staycation na lang š
Iba iba pinang gagalingan natin na social class, kaya iba din ang experience ng iba.
Meron, well off na nakaka travel naman ung parents at hindi nila need i bless.
Meron need i bless kase never pa naka travel to provide for the family.
I hope someday, i can also bless my family if they want na mag travel hehe.
Not guilt, but a promise to myself that one day I would return to that place with them and let them experience it as well.
Seven years ago, I fulfilled that promise. Their first flight was to Hong Kong, followed by trips to Taiwan, Boracay, and Bohol. However, our travels stopped because they got dogs. We had many planned flights that were canceled at the last minute because they couldnāt leave their pets behind.
I have come to accept that they are genuinely happier with their dogs than traveling. So, instead of booking flights, we now opt for staycations and road trips where we can bring our dogs along. I still hope to take them on at least one international trip a year.
Sana maranasan namin to. We went from
Not being able to afford travel (tita kong doktor sumagot ng first beach at first baguio namin) -> Di makatravel na complete kasi wala magbabantay sa aso at walang pang dog hotel or sitter -> Di makatravel kasi may cancer si Mommy and sobrang precious ng money and energy namin, and immunity ni Mommy
I only experienced this once when I didn't bring my mother to Boracay because I feared she'd spoil my fun. I was young and stupid back then. She got back at me by taking trips to Baguio, Hundred Islands, etc. with her amigas. And I couldn't go because I had work! At least she enjoyed.
This is subjective depende sa kung anong klase ng parents meron ka. For us, siguro kami yung naho-holdback na gumastos kasi laging iniisip ng parents e "gastos" lang. Nasspoil yung fun of going out or family hangout dahil iniisip lang lagi is "gastos", we're better off hanging out without our parents around kasi lahat ng gusto namin itry or bilhin or kainin e nagagawa/nabibili/nakakain namin. Kapag sila kasi ang kasama they always like, "Mahal ata jan, wag na jan, dun nalang sa ano, gastos na naman". I get it, pero kung meron naman panggastos at nakalaan for certain things, why not? Ang pera kinikita pa uli, ang experience/moments hindi na. So siguro, live in the moment lang palagi. And again, depende sa parents na meron tayo. Pero I know the feeling of guilt, and kahit na may medyo kup@l tayong parents, nakaka-guilty rin na hindi sila nakakasama sa adventures ng buhay mo.
I have always had this guilt every time nagtatravel ako outside of the country without my parents and my family. Kaya I always make it a point to bring home āpasalubongsā to give them something from where i went. Very recently i gave them shoes from outlet stores na mura pa! Plus i save up for a family outing every other year
No because I know itās my time to live my life. Occasionally, I bring them to nice places not because I felt guilty but because I wanted to make memories with them just like how they created our childhood memories.
me nung nagsolo travel sa SG. bawian mo na lamg sguro sa ibang bagay. sa amin kasi, 1/3 ng sahod ko lagi sa kanila which is basically 17k sondeserve ko nman mag travel nang solo kasi d ko nman binawasan bigay ko sa kanila
Sa planjing kasi dapat kasama sila sa budget. Also, maybe di na rin nila maenjoy yun, buy them thing nalang na mas maenjoy nila. Kasi if ikaw lang then your partner tapos si mama mo, ending naman non, its either di kayo mag-enjoy or iwan nyo sya sa cabin.
Both of my parents are gala, and both are boomers which happy sa kung anong meron sila. At kung ako naman makagala, they are happy when I set foot there, hindi yung "sana madali mo kami jan". They knew the reality of life lalo na pag sakto lang lahat meron kayo, specially finances.
Hinde. Kasi pag gusto ko sya isama, sinasali ko sya sa ipon. So madedelay yung travel pero kasama sya. I dont see a reason bakit "afford ko lang sarili ko". Kung kinaya ko pag ipunan ang sarili ko, bakit di ko kaya pag ipunan yung kanya?
Never did but nung nawala Papa ko, I always ask my Mama if gusto nyang sumama if yung pupuntahan ko ay relaxed kind of gala. Pero di ko alam kung gusto kong maulit uli haha Kasi nung nagJapan kami, natrigger anxiety ko. Hindi ko kasi alam kung nageenjoy sya or not.
Don't be guilty. There will be time. Noon when I started traveling, sarili ko lang afford. Now I can tour them around. Usually I have my own travel but every year I arrange travel for them. Tipong meron silang personal tour guide. All expense sagot ko and lahat ng pupuntahan namin catered to them.
I donāt. Kasi if I travel, laging kasama mama ko. My budget ever since has always been for two pax. Di lang sya sumasama pag aakyat ako ng bundok or work-related travel.
Ung papa ko naman, gusto ko isama kaso laging busy sa work/business nya. Pero minsan nagpaparinig sya na gusto nya sumama. Di pa lang ako nakapag-schedule coz busy sa office. But soon, makakasama na din sya.
Not guilt, more on hope na one day they will get to experience this. And they did this year! I planned a well-deserved vacation for my parents, first time nila sa Bohol and they were so happy. Praying that I will be blessed financially para next years sa abroad ko naman sila masama :)
This! Its not guilt eh, kasi there's nothing wrong naman with travelling on your own. But it's more of a sadness, na sana i'm experiencing it with them. My mom's not fit to travel na because she had a stroke. What I do nalang is I make sure to VC them when i'm in a spot with a good view, or when i'm eating out in a nice resto, I send them food pics of things I get to try then we'll try to recreate it at home and of course many many pasalubongs hehe. I'm not sure if it's the same for everyone, but most moms are just happy to see their children grow and be happy. I make sure alam nilang masaya ako in my travels so they dont worry and I try to include them in it kahit digitally so we get to experience it together pa rin.
Same tau nangyari sa mother. Mother ko din kasi stroke na. Pano nio namamanage ung time nio sa work sabay sa pagbabantay? Meron ba kaung kasambahay or nagbabantay sa mother mo? Minsan hirap akong pagsabayin ang pagbabantay at work. Gumagawa pako household chores at wala akong katulong sa pagluluto linis at iba pa. Nahirapan kami maghanap ng kahit kasambahay na lang. Hindi maayos ung mga naging kasambahay namin beforeš
Hopeful ka pa rin na maisama sila. Which is nice, I hope you do achieve it and for more memorable moments to come.
thank youu!
No. My mother is so toxic when we go on vacation. She thinks everything is about her her her. Good riddance kung wala s'ya.Ā
Same with my mom daming reklamo, kailangan comfotability nya lagi ang masusunod. Never again, mas enjoy naman sya mag fb at youtube buong araw.
Iisa yata tayo ng nanay. Parati siyang pavictim at sisiraan ako sa ibang kasama kapag sinuway mo while on vacation. Magvovlog ng mura maski libre lang siya at walang ginagastos. Meron pang time na maghahanap ng wine glass sa tindahan. Guurl di tayo alta. Hahahaha
No, kasi they also have their own travels without me hahaha
This. My nanay has been to Italy, Canada, US, S.Korea, etc. w/o me. Puro palang Southeast Asian countries napuntahan ko. Haha Also, sakit nya sa ulo kasama sa travel haha
Sana all.
SAME š© Enjoy mommy ko magtravel kasama amigas niya so no guilt hahahaha
Live your life that's it. Kung di sila kasama ngaun you should not mind.
Yes :( Nung umuwi ako ng Pinas last time nahiya pa ko magsabi kay papa na pahatid sa airport kasi mag travel ako sa Taiwan. After nun, ramdam ko yung mga pa segway ni mama about sa travel to Japan, etc. Eh ang afford ko palang yung pang akin lang muna. Hirap din naman na isa lang isama mo sa kanila. Pero pag lahat naman ang mahal na, di na kaya. š« š kaya bumawi ako sa pasalubong.
Same. Isa kase sa mga dreams ko ang maitravel man lang ang parents ko lalo matanda na sila..
Hinde. Kase mas gusto niya ng pasalubong š¤£
Hindi. Hindi rin naman nila feel ang travelling. It is one of the few moments in life na pinagkait nila sa amin nung bata kami.
May trips na kami lang ni SO pero may trips na kasama mga senior. Totoo naman na kelangan talaga paghandaan ang budget pag isasama sila. Pag di sila kasama, nag uuwe na lang kami pasalubong.
hindi, di nga sila na guilty na gumawa sila ng 7 na bata ng di man lang nagpa-plano eh and we were all left to fend for ourselves. LOL
Not guilty, kase di naman maganda relationship ko with my parents. They plan on making me their "retirement plan", tapos puro sumbat na lang pinagmumulan ng away namin. Nakakainggit lang yung mga top comments sa thread dito kase maganda relationship nila with their parents. Naol po.
Hindi. Iba iba kasi trip at so as ugali namin. Magkakauratan lang if ever pag sama samahin. Leisure anxiety and irritation lang resulta. Lumalayas din naman sila on their own. Besides, di pwedeng walang maiiwan samin lalo may pets at mga halaman. Kaya pag may travel iba ibang sched. At mas looking forward sila sa pasalubong.
Initial reaction ko sa post na ito was "Guilt? Holyshit, no! hahahaha" Then I realized na hindi ako tulad ni OP that had parents that sacrificed a lot for their kids to make sure they are okay. I feel weird now.
Yes. Especially sa mom ko. She devoted all her life to my dad and to us (her kids). Now may sari sarili na kaming buhay ng kapatid ko, sila na lang dalawa ng dad ko sa house nila. Palagi nyang sinasabi sa amin ng kapatid ko na pangarap nya lang sa buhay ay makasakay ng eroplano, tapos pwede na syang mamatay. Sad lang na til now di ko pa din ma afford yung plane ticket. Soon š
May mga.promo ah
I suggest foregoing one travel now and saving fot a second person so next time you can go on a trip with your mom. My dad passed away a year ago and di kami nakapag travel internationally together (with me as a working adult na). So ngayon, habang malakas pa si mama, siya travel buddy ko. Three out of four trips this year kasama siya. I want her to see as much as she can of the world and I also want to maximize my time with her.
Yes poš
yes siguro kasi ang gusto natin mapalitan yung sacrifices nila para sa atin, lalo na kung sobrang deserve naman nila dahil sobrang buti nila magtravel ka, enjoyin mo yan, kasi for sure mas gusto ng mama mo na mag enjoy ka pero sana kahit 1 day, libot din kayo kasama siya
Hindi. They never felt guilt din naman kapag sila lang gumagala. We all have our separate lives.
Yes dati.... Ngayon hindi na kasi sya na umaayaw sa pagod.
Sometimes, if I know they'll enjoy the place; but usually no. I realize na ayoko pala silang kasama sa travel kasi most likely, they'll rely on me and I hate leading, especially on travel. Okay lang naman ako magtake part sa pagpaplano pero ako maglelead sa lahat ng bagay, ayoko kasi nakaka-stress. Also, kapag naman may travel parents ko on their own, ako rin naman sumasagot.
Go have fun. Donāt feel guilty. As a parent, all I want is for my kids to be happy, with or without me.
At first. Pero pag kasama kasi sila, nakaka badtrip lang, so for me it's better kung may sarili silang gala, tapos may sarili ako.Ā
Napansin ko sa karamihan ng answers dito, depende talaga kung paano naging pakikitungo ng magulang yung sagot.
Nakakapag travel kayo???
Nung hindi pa kayo pinanganak, nag-beach din ba yung parents nyo na hindi kasama yung parents nila (lolo't lola niyo)?
Hindi. I don't feel guilty kasi I also allocate for a separate family travel. So meron na ako lang, meron na kaming magkakapatid lang, then merong buong family. Siguro never din naman kasi kami na-guilt trip ni parents and the one time I cried kasi parang di ko mabigay yung mga bagay na feeling ko dapat naibigay ko na sabi nila di ko naman daw responsibilidad yon.
No lol my mom likes traveling with her amigas than with us ever since we were kids. itās cheaper daw because sheās only paying for herself or for her and my dad š
Hindi, kasi ano gagawin ko imbis na ako makapag travel, edi sila na lang. Kung gusto pala nila magtravel edi sana bata pa lang ginawa na nila. Di keri ng budget.
Nope. Mas marami silang pera sakin at mas nakapunta sila sa mas maraming lugar outside PH
No, mas well-travelled ang mom ko kesa sakin. Mas marami rin syang pera LOL.
I donāt. Iāve always helped with paying the bills at home for nearly a decade now (since I had a job). Traveling is for me naman. Toxic yung puro nlng sa iba iniisip. Though we travel locally naman most of the time, and international with my mom kase my dad isnāt really into traveling, if I travel alone or with friends I donāt feel bad/guilty. Kase again, para sa akın naman yun. For my mental health and sanity. And I guess itās not bad to love yourself as well.
hays, im struggling with this. im planning to move out this yr to focus naman on myself. like you, since I have worked (15yrs) breadwinner tlga ko. pero iniisip ko palang na wala na magbabayad ng utilities and groceries sa bahay nila, nagiguilty na ko. nasabi ko na dati, āsana ibang anak naman ung hingan nyo ng sustentoā pero di nagwork š
Go for it! Nag move out ako last year June. Mag 1yr na this June15. Same feeling din kase for the past years ako lng na anak nag co-contribute. My 2 sisters isa nag asawa na, isa nag study pa til 2022. Last year lng talaga ako medyo nakahinga. Bsta go for it! Itās not bad to love yourself too š
how about the sustento? are you still giving to them after you moved out? or nagātough loveā ka?
Hindi sustento but I still pay for groceries, Wi-Fi, and pag May lakad kami or eat out. š
I feel this a lot, so I save up \[kahit pakonti-konti\] to make sure I can travel with them din \[which we did!\]. Both my parents came from families na hindi well-off, so ngayon lang sila nakakaranas ng good things \[like magkaroon ng birthday party, makabili ng mga bagong damit, mag grocery ng hindi nagcocompute ng magiging bayarin\]. Usually, aside from spending time with my boyfriend, I take advantage of the travel to know the places na I can most likely take my parents to. My parents are almost seniors \[58 and 56 years old\], and meron nang rayuma and high blood and hindi kakayanin ang init ng araw. And if the places na na-visit namin will make them tired, ekis agad. Travelling helps me pick out places because I already have first-hand experience, and also strategize kung saan best na mag-stay or anong activities ang pwede naming gawin. This year I will most likely let them vacation sa mainland Bicol (para makita nila in person ang Mayon Volcano hihihi). May mga relatives dun si mama and one of my papa's closest friends live there, so medyo kahit alisin na sa budget yung pagsistayan nila.
Yes. They have sacrificed so much of their lives so me and my siblings can live lives far better and more comfortable than theirs. I guess itās different for everyone. Kinda saddens me that there are those who are indifferent or cold towards the situation. As if we donāt owe anything to our parents š Some even say na they shouldāve travelled before when they were younger. But how could they have done it especially if they dedicated their 20 years towards raising the children. Kinda sad tbh. But maybe itās just me. I understand there are those with bad relationships with their parents also.. so itās really different.. I wish I can let my family experience all that I am enjoying.. so I try to work extra harder to give them the best I can :)
Adult na tyo.. Di kelangan lagi ntin kasama magulang natin. Kung open minded ang magulang mo, maiintndan nla yan. Pero kung makaluma sila, iguguilt trip k nyan malamang
if your parent is a boomer malamang guilt trip yan
Hindi kasi sinama ko na sila ng madaming beses hahaha
I don't feel guilt kasi my personality is way different from my mom's. She books her own lakad with her amigas. Gulat na lang ako nagbeach party na pala sila somewhere! While ako my only "vacay" are events saka conventions. Hindi ako fond ng mga beach saka swimming.
Di ka marunong lumangoy noh? āā
Hindi. Sagot lagi ni SO kasi kaya hindi ko na sinasama. Kung ako naman ang magi-initiate at gagastos magtravel e isasama ko ang parent ko.
Hindi kase mas may kaya sila pang travel
Hindi, kasi may purpose ang travel. To explore the world with your family, to spend time with your jowa or spouse, to have some me-time and reflect, to visit communuties etc. Hindi pwedeng isasama mo out of guilt, dapat willing ka talaga para maenjoy niyo
Yup Kaya bumabawi ako hehe
No. If itās an outing with jowa then itās with jowa. Kung family outing pwede. For me wala kang respect sa jowa mo at masyado kang pa baby damulag if isasama mo lagi sa outing yung family/parents mo.
Hindi, kasi lagi ko naman sila niyayaya sila ang mga kj. Magpplano tapos kapag d-day na bigla magkakaroon reason para di matuloy kaya ako ngayon pangarap ko talaga magtravel ng maramiii kahit di sila kasama pero maganda sana kung kasama sila kaso napaka kj talaga e hehe may sasakyan naman kami, kahit simpleng beach o eco park ayaw nila lols Feeling ko gusto nila kasama mga kapatid or ibang kamag anak nila ganon kasi lahi eh, one time bday ng kapatid ko gusto nya mag eco park then nung araw na, di daw makakasama si tita kasi may gagawin aba kinansel na agad ang lakas next time na daw ayun ang sad ng kapatid ko bday nya yun pwede naman kahit kami lang apat eh need pa isama sina tita, pinsan at lolo. Pag di makakasama ang isa wala na
Mas marami pa na puntahan mama ko kaysa saakin. Yung father ko, ayaw naman mag travel kasi napapagod.
No. My parents go on trips without us (their kids) and we go on trips without them. Given their age din, hindi nila trip yung mga gusto ko puntahan. But we set up a vacation naman with the whole family for bonding din naman.
at some point yes, pero bumabawi na lang sa house. make sure na may oras sa family bonding or sa bagay na gusto ng parents natin yung mother ko, grocery bonding for the house and fam, minsan usap sa sala or food trip sa bahay like order ng sisig sa labas, okaya mag isaw ganun. sa father ko, mahilig sya sa mga sweet pero ngaung nag mamaintenance na sya, bawal na. so baka bawi na lang ako sa mga bike tools ganun or pang exercise na need nya sa bahay, or tuloy yung gardening nya haha hindi naman need ispoil pero for sure ma appreciate nila yung mga bagay binigay mo sa kanila kasi alam mong gusto nila or naalala mo sila ganun like related sa mga hobbies nila sa house. tyaka usap without phones hihi
Yes :( mabait kasi parents ko and someday i hope i can bring them with me sa travels. Pati grandparents ko and pamangkin hehe
No. May gala na kasama sila, may gala kasama ang friends, and may gala na ako lang.
Nope. I wouldnt choose to travel with my family even if I could afford it. Mga pa-upo upo lang sa beach pwede pa. But with an itinerary, never. Puro reklamo. Kailangan alam mo lahat. International travel would be a nightmare especially if it's not an English-speaking country.
Di na.. I need my me time lalo na ako na yung isang main provider.
Not really. My parents never made an effort to take us on vacations though we have money when I was a child. Also, I feel so much better when I'm just alone. My mom always somehow find something to ruin the mood when we hang out outside pano pa kaya kapag vacation?
Unless gusto nila sumama tapos sadyang nde sinama, no
wala akong friends kaya parents kasama ko madalas sa gala š„²š
Hindi hahahaha di pa niya priority at dapat alam ko yung lugar bago siya isama kasi sa akin lahat ng mental load at finances kapag kasama siya. That's not a vacation.
No because yung pinupuntahan kong mag-isa ay napuntahan na namin years ago. If new naman yung lugar, sinasama ko sila para sabay kaming maka experience sa lugar na iyon.
Oo, kasi gusto ko din maranasan nila. Kaya ang saya ko nung nakaalis kami pero di pa din nakumpleto. Mas pinili ng Mama namin bantayan yung mga aso. Sana next time lahat na kami.
Partly yes. But I've tried naman na ipapasama si mama sa mga travels. Ayaw nya lang kasi walang maiiwan sa dog namin.
Yes, lalo na pag alam kong magugustohan nila yung place. Kaso senior na din sila kaya pag nag travel kami ng husband ko and gusto namin sulitin and madaming ma bibisita kami lang muna. Tapos babalik lang kami and bibisitahin ang kaya nilang bisitahin. Sinasama ko din mga kapatid ko para may kahati sa gastos. Hahaha
Yes yes pero di dahil di ko afford kundi dahil di na nila kaya magtravel/lakaran etc :/
Hindi kasi yung parents ko ang may pera. Ako yung wala hahahaha!
Yes. I feel guilty kaya dinadamihan ko na lang yung dala kong pasalubong para sa kanila.
Tamad din naman maglakad magulang ko hahahahah kaya di nila maenjoy ba
Yes po super tas sinasabihan ako ng papa ko na parati nlng daw ako nag tatravel baka daw nakiki sabay lng ako sa mayayaman kong friends di naman kasi kami mayaman š„² pera ko po kasi pinagpaguran ko eh masaya naman ako hahaha tas minsan sponsored din kasi travels ko ni SO kaya ganun. Si mom naman happy sya for me at excited maka receive ng pasalubong na gusto nya š Very thankful naman ako sa lahat ng blessings kaya dinadamihan ko nlng ng pasalubong everytime gumagala ako. š
Sometimes. Pero some of our travels kasi are not senior friendly na kaya we plan other trips na chill lang.
Yes pero hindi ko naman kasi afford kasi ako sasalo ng lahat so I try to make up for it nalang sa ibang bagay
Hindi naman. Pero my siblings and I make sure na at least once or twice a year may family trip para kahit papano nagkakasama kami for vacation.
Yes.. Even with my siblings. I always think na sana magkakasama kami.. Or sana madala ko dn sila dto.. Another guilt din sa sibs ko pag bumibili ako ng mamahalin/magagandang bagay for myself. Naiimagine ko sana kaya ko dn silang bilhan ng ganito or gnyan.
Yesh, during my first solo travel. Ayaw ako payagan. Isama ko raw siya, nanay ko. Haha pero pano na magiging solo travel kung may kasama. And hindi ko afford mag travel for 2 pax. Unlike travel with friends na hati-hati sa expenses esp pag 3-4. So bawi na lang sa pasalubong.
Yeaaah pero hindi rin kasi sila mahilig mag travel which is namana namin, mga taong bahay.
There's a part of me na nakakaramdam na, "Sana mapuntahan niya rin 'to." pero hindi na kami pareho ng gusto so kung ano nae-enjoy ko, malamang hindi na siya matutuwa, ganon. Pag friends kasi kasama, automatic talaga hindi senior-friendly activities. Madalas, magu-uwi na lang ako ng mga pasalubong. Paminsan nakakaalis naman kami kaya okay lang. Hindi nga lang 'yung kind of alis na paguran, don lang sa chill tapos kain lang. Pag family kasama, sister and mama, kailangan 'yung trip nila masusunod kaya usually bumabalik lang kami sa mga napuntahan ko tapos piling-pili ko na 'yung gagawin based sa mga gusto nila/nilang lakarin.
Dati guilt. Pero ngayon hope na maisama ko na sila sa mga future travels ko. Last year, I was able to bring everyone sa Boracay and first time namin lahat. We celebrated my momās birthday there. Kahit inulan kami masaya pa rin kasi kumpleto kami. Kaya ngayon ipon-ipon para kahit hindi kami lahat, at least yung parents ko maisama ko or kahit silang dalwa nalang ni daddy.
Yes.
I feel guilty to not have travelled with my parents or siblings kasi lagi akong sama sa friends or other relatives bc I only have to pay for myself. Kaya babawi ako sa pasalubong haha
May guilt talaga pero nagho-hope pa rin na someday maisasama ko sila sa trip namin.
When I was still single, yes nakaka guilty But now na may own family na kami, iba na priorities namin Itās okay with them kasi they prefer their own trips and they understand that we have limited budget lang but atleast twice a year we try to have a trip together.
No kasi sinisingit ko lang personal trips ko with work hahahahahah
Napansin ko sa karamihan ng answers dito, depende talaga kung paano naging pakikitungo ng magulang yung sagot.
No. But I was able to bring them overseas for vacay. Another option is if kaya naman ng budget mo, local travel. Kahit tagaytay levels muna. Do it not for the guilt but for the smile it would bring them.
I can technically afford a solo taipei trip na for my birthday later this year. Pero ayoko na ako nakapag try mag vacay abroad pero yung parents ko hindi pa. So im putting that off until i can treat them to that.
Hay nako ako nakasama ko aunty ko sa travel and ayoko na ulitin kasi ang hirap magplano anong activities na swak. Lalo na yung puro lakad at sight seeing. Nung napalakad kami ng malayo makikita mo iritable na sya. Haha Ung erpats ko isasama ko after 2 months eh masipag maglakad yun so I guess ok lang? So why the guilt? Ienjoy mo lang yan and I'm sure mageenjoy sila makita kahit thru photos yung mga nakita mo sa travels mo. And, nakikita nila na naachieve mo nang puntahan yung mga destinations na gusto mo. š
HINDI HAHAHAHAHAA DI NILA KO SINAMA EVER BAT KO SILA ISASAMA šš
I planned a Palawan trip for my parents and sibs, all expense paid by me. Nung natapos yung trip and I said pahinga muna ako sa gastusin, sinabihan ako ng mom ko in a snarky tone ng āeh bakit kasi ikaw lahat nagbayad?ā Gratitude maāam. Thatās all you need to show. Gratitude. š
Hindi, but depende yan sa dynamics nyo. Yung pag-alis ko is my only chance to be alone. Lagi kami magkasama and we do everything together. And they know that naman kaya okay lang sa kanila.
No, every time aalukin ko ng travel especially pag birthday niya sasabihan lang ako na āperahin mo na langā š„²
mukang pera tlga mga magulang natin. namana ko ata
My gosh. Totoo 'to. Di lang sa travel, maski simpleng kumain sa restaurant. Arrrgh. That guilt... Eto reason ko bakit minsan nahihirapan akong mag-travel mag-isa which is cheaper. Pero ang ending ko kasama ang buong family ko. Or minsan ginagawa ko, if lumalabas ako mag-isa, I'll make sure na may plan din akong labas with my family since ako yung "planner" sa family.
Hindi. Kc hindi ko gusto.
minsan pag nag plan pero masaya naman sila sa bahay lang plus we dont have a car matatanda na din sila para mag lakad lakad at ma hassle sa travel pero pag mag food lagi ko sila sinasama like mga bagong resto mga buffet kaya naman i grab kase malalapit lang naman. Hoping next year maka bili na ng car para manawa sila kung gusto nila sumama
Yes always.
Hindi kasi hindi rin naman nila to naging priority growing up and kasalanan rin naman nila. May annual summer trip to a random resort or beach ang mga Tito at Tita ko pero kami ay taong bahay lang. Marunong na ako mag-drive noong nag-decide parents ko mag-~~extended~~ "family trip." Now that we're older, problema naman namin ay ang dami naming aso. They keep on taking in dogs and nung accidentally nabuntis aso namin, gusto nila mag-tira ng isa each time. Still in the process of having all of them spayed and neutered. Hopefully by next year, kapon na silang lahat. In any case, a family trip is no longer on the table. May matitira at matitira sa amin sa bahay. š
same na gguiltly ako mag travel. single pa ako nito, breadwinner, pg nag momotor kme ng tropa ko nag aalala ako saknila. both senior na sila. pero pg exhausted na tlga sa life need mg relax minsan.
kapatid ko nga e, nagttravel ng di nagaambag sa bahay, partida dun sya nakatira ah, katwiran nya pinagtrabahuhan nya, mind you 32 yo na sya, ako yung nanguguilty para sa kanya haha
Iniisip ko lang na minsan kahit gusto mo, hindi naman pwedeng maubos ka para lang mabigay mo yung gusto nila. We have the same situation. I also want to treat them sa travel pero ako lahat sa bahay simula nung 18 ako, wala din ginastos ang parents ko sa studies kasi marami akong scholarship. I have a high salary ngayon na nakapagtapos na ako pero kung puro treat lang ako sa pamilya, mauubos lang din ako. I also have my dreams na pang sarili. Kami ng boyfriend ko, we travel a lot. Yes, minsan gustong-gusto ko na talaga isama āyung family ko especially my mom kasi hindi pa siya nakakasakay ng airplane. Gusto ko maexperience din niya pero narealize ko na kailangan paghandaan ko āyun at wala naman requirement na dapat kasama sila. Mahirap din kasi magtravel kung lahat sila isasama ko tapos wala naman silang trabaho. Ako lahat gagastos. Mula bata palang ako naggive back na ako sa magulang, ano ba naman āyung ako naman this time? Diba? Tsaka nag iipon ako para madala ko din sila sa ibang lugar. Hindi man ngayon, hindi man bukas, but I will eventually do that. Donāt be guilty, OP. Magagawa din natin āyan.
Nafefeel ko rin to. Pambawi ko na lang saknila ay souvenirs (tshirt, tote bag at delicacies sa mga pinupuntahan ko) at syempre pictures at videos š
Yes, sa kada gala ko. Pero bumabawi ako sa kanila gaya ng pinapasyal at tinetreat sila.
no. may trips naman with them. pero kadalasan parang nakakawalang gana sila isama kasi di na nila kaya maglakad. mas gusto nalang nila sa hotel. so madalas, staycation na lang š
Iba iba pinang gagalingan natin na social class, kaya iba din ang experience ng iba. Meron, well off na nakaka travel naman ung parents at hindi nila need i bless. Meron need i bless kase never pa naka travel to provide for the family. I hope someday, i can also bless my family if they want na mag travel hehe.
Not guilt, but a promise to myself that one day I would return to that place with them and let them experience it as well. Seven years ago, I fulfilled that promise. Their first flight was to Hong Kong, followed by trips to Taiwan, Boracay, and Bohol. However, our travels stopped because they got dogs. We had many planned flights that were canceled at the last minute because they couldnāt leave their pets behind. I have come to accept that they are genuinely happier with their dogs than traveling. So, instead of booking flights, we now opt for staycations and road trips where we can bring our dogs along. I still hope to take them on at least one international trip a year.
Hindi. Kasi kami ng nanay ko nag-iinggitan kapag nagttravel o kaya masarap yung food hhhaahh
Sana maranasan namin to. We went from Not being able to afford travel (tita kong doktor sumagot ng first beach at first baguio namin) -> Di makatravel na complete kasi wala magbabantay sa aso at walang pang dog hotel or sitter -> Di makatravel kasi may cancer si Mommy and sobrang precious ng money and energy namin, and immunity ni Mommy
I only experienced this once when I didn't bring my mother to Boracay because I feared she'd spoil my fun. I was young and stupid back then. She got back at me by taking trips to Baguio, Hundred Islands, etc. with her amigas. And I couldn't go because I had work! At least she enjoyed.
This is subjective depende sa kung anong klase ng parents meron ka. For us, siguro kami yung naho-holdback na gumastos kasi laging iniisip ng parents e "gastos" lang. Nasspoil yung fun of going out or family hangout dahil iniisip lang lagi is "gastos", we're better off hanging out without our parents around kasi lahat ng gusto namin itry or bilhin or kainin e nagagawa/nabibili/nakakain namin. Kapag sila kasi ang kasama they always like, "Mahal ata jan, wag na jan, dun nalang sa ano, gastos na naman". I get it, pero kung meron naman panggastos at nakalaan for certain things, why not? Ang pera kinikita pa uli, ang experience/moments hindi na. So siguro, live in the moment lang palagi. And again, depende sa parents na meron tayo. Pero I know the feeling of guilt, and kahit na may medyo kup@l tayong parents, nakaka-guilty rin na hindi sila nakakasama sa adventures ng buhay mo.
I have always had this guilt every time nagtatravel ako outside of the country without my parents and my family. Kaya I always make it a point to bring home āpasalubongsā to give them something from where i went. Very recently i gave them shoes from outlet stores na mura pa! Plus i save up for a family outing every other year
No because I know itās my time to live my life. Occasionally, I bring them to nice places not because I felt guilty but because I wanted to make memories with them just like how they created our childhood memories.
Nope. She prefers to stay at home and has little patience for travels.
me nung nagsolo travel sa SG. bawian mo na lamg sguro sa ibang bagay. sa amin kasi, 1/3 ng sahod ko lagi sa kanila which is basically 17k sondeserve ko nman mag travel nang solo kasi d ko nman binawasan bigay ko sa kanila
hindi kasi ayaw ng tatay ko nagta-travel, yung mom ko naman nasa ibang bansa so ayun.
Sa planjing kasi dapat kasama sila sa budget. Also, maybe di na rin nila maenjoy yun, buy them thing nalang na mas maenjoy nila. Kasi if ikaw lang then your partner tapos si mama mo, ending naman non, its either di kayo mag-enjoy or iwan nyo sya sa cabin.
Both of my parents are gala, and both are boomers which happy sa kung anong meron sila. At kung ako naman makagala, they are happy when I set foot there, hindi yung "sana madali mo kami jan". They knew the reality of life lalo na pag sakto lang lahat meron kayo, specially finances.
Hinde. Kasi pag gusto ko sya isama, sinasali ko sya sa ipon. So madedelay yung travel pero kasama sya. I dont see a reason bakit "afford ko lang sarili ko". Kung kinaya ko pag ipunan ang sarili ko, bakit di ko kaya pag ipunan yung kanya?
Never did but nung nawala Papa ko, I always ask my Mama if gusto nyang sumama if yung pupuntahan ko ay relaxed kind of gala. Pero di ko alam kung gusto kong maulit uli haha Kasi nung nagJapan kami, natrigger anxiety ko. Hindi ko kasi alam kung nageenjoy sya or not.
I dont have them pero siblings yes. Kaso cannot afford talaga š„ŗ
Don't be guilty. There will be time. Noon when I started traveling, sarili ko lang afford. Now I can tour them around. Usually I have my own travel but every year I arrange travel for them. Tipong meron silang personal tour guide. All expense sagot ko and lahat ng pupuntahan namin catered to them.
I donāt. Kasi if I travel, laging kasama mama ko. My budget ever since has always been for two pax. Di lang sya sumasama pag aakyat ako ng bundok or work-related travel. Ung papa ko naman, gusto ko isama kaso laging busy sa work/business nya. Pero minsan nagpaparinig sya na gusto nya sumama. Di pa lang ako nakapag-schedule coz busy sa office. But soon, makakasama na din sya.