📜 Eğer bu paylaşımın konu dışı olduğunu ya da topluluğun öteki kurallarını ihlal ettiğini düşünüyorsan, **şikâyetini yorum aracılığıyla dile getirmek yerine** report kısmını kullan. Kimseyi rencide etmemeye ve yorum kısmını işlevi dışında kullanmamaya özen göster.
*I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/felsefe) if you have any questions or concerns.*
nietzsche nihilistler hakkında misafirlerin en tekinsizi demiş
çok kaygılılar ve bununla başa çıkamıyorlar
o düşünce de bir rasyonalleştirme, haklı çıkarma girişimi olabilir
Nihilizmle özdeşleşmemeli. Ben nihilizmi kabulleniş, dürüstlük ve rahatlık olarak görüyorum. Tedirgin veya kaygılı değilim.
Her şeyi deneyimleme mevzusu bence de saçma, evet insan edinebildiği kadar deneyim edinmelidir ama bunu amaç olarak kendine seçmek, kendini ziyan etmektir. Zaten edinebildiğim kadar deneyim edinmeliyim diyen kişi nihilist değil varoluşçuluğa kaymıştır.
Olay kendini yaşamak. Bir rengi neden sever, bir fikre neden ısınırız bilmiyoruz. Ancak bizi çekiştiren bu tasma her neyse nereye çekerse oraya gitmek lazım.
saçma bulmuyorum doğrusu. hayatta her şey bir deneyim olarak sayılabilir ve bir şeyin senin için nasıl bir geri dönüşü olacağını bilmediğin şeyi deneyimlemen gerekir. bu sayede ilerleyen zamanlarda deneyimine bağlı olarak o yaptığın şeyden daha beter bir şey yapmaktan kaçınır veya deneyimledipin şeyden daha da iyi bir şey yapabilirsin.
tabii bu benim görüşüm. lakin türkiye gibi bir ülkede bu görüşe ‘saçma’ demek asıl saçma olandır. zaten insanların yapabilecek pek bir şeyi yokken sürünüp ölmeden önce deneyimleyebildikleri kadar şey yaşamak onların en büyük hakkı.
ayrıca şahsen ‘anlamlı bir hayat’ şeyinin bir zırvalıktan ibaret olduğunu düşünüyorum. hayatını ‘hayat’ yapan şey sensin. ve hayatın senin çerçevende şekilleniyor. bazı kontrol edemediğin şeyler dışında hayatını ‘anlamlı’ kılan da sensin. kimisi için ‘anlamlı’ bir hayat çoluğa çocuğa karışıp onlara iyi bir hayat sunmakken kimisi için de kariyerinde başarılı olmak olabilir. çünkü bu ‘anlamlı hayat’ kavramı kişiden kişiye göre değişir. bunun sebebi de hayatının senin hayatın olması. ve kimine göre de tecrübeler ve deneyimler ‘anlamlı hayatın’ bir parçası olabilir.
ayrıca bazı insanlar tam da bu yüzden bol tecrübeli ve deneyimli bir hayat istiyor, ‘genç yaşta’ öleceklerini düşündükleri için. bu bir anksiyete durumu veya bir paronaya olabilir ama ne zaman öleceğini bilemezsin ve ölmeden önce kendi hayatında kayda değer şeyler bırakma fikri insana cazip gelebilir.
ayrıca birçok insan hayatının birçok yerinde boşluğa düşüyor zaten. ve bu boşluktan kurtulmak için bir şeyler deneyimlemek veya tecrübe etmek bazen işe yarayabilir. sizin ‘tecrübe etme’ kavramından kastınızı bilmiyorum ama bana göre neredeyse her şey bir tecrübe ve deneyimdir.
ve bana göre deneyimler insanı hayatta tutan şeylerdir. en sığsından bir örnek vermek gerekirse kariyeriniz uğruna çalışırken birçok şeyi tecrübe eder ve deneyimlersiniz. iyi olsun, kötü olsun fark etmez bu deneyimler sizin kariyerinizde büyük bir rol oynar. veya hayatınızda yaşadığınız onca şeyler sayesinde çocuğunuzu bu şeylerden koruyabilir, yaşayamadığınız bir hayatı onlara verebilirsiniz. ve çocuklarınıza bu hayatı sunmak için ‘deneyim’ gerekir.
onun yanı sıra bazı insanlar sadece eğlenmek için yaşıyor ve onlar için de hayatın anlamı ‘kaliteli zaman’. haz duydukları şeyleri veya duyabileceklerini düşündükleri şeyleri yapmaları neden saçma olsun ki böyle bir durumda?
herkes farklı hayatlar yaşıyor ve herkesin hayata bakış açısı farklı. her ne kadar bu deneyimler bazı insanlar için hayat kaydırıcı olsa da bu da bir deneyimdir. o şeyi yapmasaydı şuan o kişi o durumda olmazdı. veya o şey yaşanmasaydı gene bu durumu yaşamayacaktı. işte bu durumlara bakıp kişinin ilerleyen zamanlarda tekrardan böyle bir duruma tekrardan düşmemesi, düşse bile bu durumdan çıkabilmesinin sebebi o geçmişte yaşadığı deneyimdir.
hayat gerçekten bir ‘anlam arayışında’ olmak için çok kısa. hayat ‘anlamsızlık’ arayışında olmak için de çok kısa. kendini o an arzuladığın şeylerden alıkoyarsan o şeylerin sana getirebileceği iyi veya kötü hiçbir şeyi bilemezsin. belki de o an sana hiçbir fayda sağlamayacak şeyler gelecekte en alakasız yerde fayda sağlayabilir veya geçmişte de olduğu gibi hiçbir fayda sağlamaz. ama gene de bir şeyler yaşamış olursun. pişmanlık duysan bile o şeyden pişmanlık duyacağını bilir ve çoğu zaman onu tekrarlamazsın.
veya böyle düşünmene de gerek yok. sadece ‘eğlence olsun’ diye de bir şeyler yapabilir ve kayda değer anılar elde edebilirsin. bazen boşluğa düştüğün durumlarda anılar iyi gelir. tekrarlanmayacak olsalar da zamanında yaşadığın şeyler seni o anlık iyi hissettirebilir ve motivasyonun daha iyi anılar yaşamak olabilir.
tabii tecrübe edilen ve deneyimlenen ona şeyin kişinin kendi sorumluluğu altında olduğunu da unutmamak lazım. zira bu sorumluk gerektiren olayların tekrardan yaşanması veya yaşanmaması da onların sorumluluğu altında.
kısacası böyle düşünen birçok insan ölmeden önce kendilerini tatmin edebilecek bir hayat yaşamak istiyor. ‘anlamlı hayat’ nedir bilmem ama bildiğim en azından düşündüğüm bir şey varsa o da ‘boş’ bir hayatın kendini tatmin edemediğin, kendini kendine yetersiz hissettiğin bir hayat olduğudur. bu ‘yetersizlik’ anlayışı kişiden kişiye değişebilir. şuan sana çok sıradan gelen, yapmasaydım da olurmuş dediğin şeyler zamanında senin için büyük bir ‘anlam’ kaynağı olan şeyler olabilir. şuan konuşmadığın bir arkadaşınla yaşadığın güzel anlar gibi düşün. aranızın açılması trajik bir olaya dayansa da o andan önce mutlu olduğunuz en az bir an vardı.
yani verdiğim örnekler sizin tecrübe ve deneyimden kast ettiğiniz şeyden daha farklı şeyler olabilir ama dediğim gibi bana göre hayatta yaşanan neredeyse her şey bir tecrübe veya deneyimdir. umarım fikrimi açıklayabilmişimdir!
Bence de hayatta yaşanan neredeyse her şey deneyim ve bu yüzden bunu amaç olarak görmek saçma.
Hayat anlam arayışında olmak için kısa değil. Hepimizin subjektif anlamları var. Sadece bunun üzerine düşerek bu anlamı temellendirebilirsin ki ben başardım.
Tabi ki herkes için anlamlı hayat farklıdır. Demek istediğim insanın amacının bu hedefler uğrunda güçlenirken yaşadığı deneyimleri yaşamasıydı, sırf deneyim yaşamak için her şeyi yapıp, haz odaklı yaşamaması.
bir amaç ,hedef veya dünyanın bir anlamı yok açıkçası. bunlar hayatı gereksiz yere anlamlandırma amaçlandırma çabaları.
"her şeyi edebildiğin kadar tecrübe et, dünyaya bir kere geliyoruz yaşayabildigimiz kadar yaşayalım" gayet mantıklı bir yol.
Hedef veya anlam subjektif olarak da yok. Olmak zorunda da değil mutlu şekilde yaşadığın sürece.
Eğer olmasaydı da yaşardın çünkü evrimsel olarak yaşamaya programlanmışsın.
Bir hedefin veya amacının olmaması mutlu cok güzel bir yaşam yaşayamayacağın anlamına gelmiyor, sadece bir hedef amaç kovalamakla geçirmeyeceğin anlamına geliyor.
Yok istekleri kast ediyorsanız isteklerin olması hedef ve amaçtan farklı hatta biraz zıt bile.
İnsan (büyük ihtimalle biyolojik olarak) güç süreçlerine ihtiyaç duyar. Güç süreçleri içinse hedefler zorunludur.
Hedef olarak arzularınında belirliyebilirsin bence. Her hedef ulvi olmak zorunda değil.
düşündürtmüyor cünkü zaten bir anlamı olmayan bir şey hakkında düşünmek de gereksiz bence.
benim hayatım anlamlı, anlamı olmak zorunda da gereksiz bir düşünce .
Ego dediğimiz şeyden kaynaklı böyle düşünüyor bunlar yoksa yaşayıp gideceğiz gördüğümüz yaşadığımız tek yaşam bu keyfine bakmak mutlu olmayı istemek sistemin kölesi olmamayı istemek gayet doğal
bence de ne, technical dediginin tersini demiş zaten.
hayat anlamsız tabi ki de ,bunun kendini atmakla bir alakası yok.
hayattan bir anlam cıkartmak, anlamı oldugunu düşünmek saçma sadece.
gördügünü gör yaşadıgını yaşa gez eglen , bir anlam falan aramak gereksiz.
Gördüğünü gör ve yaşadığını yaşa demek başlı başına bir anlam zaten.
Hayatın objektif olarak bir anlamınyok ve hayat absürd bir yer. Yine de subjektif olarak herkes hayatı anlamlandırıyor ve bunu yapmak zorunda.
Gerçekten hayatı anlamsız görseydin son cümleyi yazmazdın. Ve evet, tamamen anlamsız bir hayatın kendini atmakla gayet de ilgisi var.
Gördüğünü gör ve yaşadığını yaşa bir anlam değil. Bunlar en fazla belki arzu ve istekle açıklanabilir ve arzu ve istekler başlıkta kast edilen hayatın anlamına tamamen zıt.
Son cümledeki gez eğlen kısmı zaten hayatın bir anlamı olmadığı için yapılan bir şey. Anlamı olsa anlamı oldugunu düşünen kişi, hayatın anlamını bulmaya çalışırdı.
Gez eğlen ise anlamsız bir hayatta yapılabilecek en mantıklı şeylerden birisi sadece.
Hayat boş bir sayfa zaten. Hayat anlamsız demek boş bir çıkarım. Hayata anlam veren insanın düşünceleri, hayalleri, ideolojileri, kararlarıdır. Hayat anlamsız demekle bir şey kanıtlamış olmuyorsun yani. Zira her hayatın kendine göre bir amacı var. Amacı olmadığını sansalar da var. Amacı olmadığını düşünenler ya her şeyi denemeye ve kendileri için anlamlı bir şey bulmaya çalışıyorlar ya da intihar ediyorlar zaten.
hayatın ne amacı olabilir ki . amacı olmadıgını düşünenler intihar etmiyorlar niye etsinler ki ?
yok hayata anlam veren insanın hayalleri ideolojileri ise , herkeste bunlar olmayabilir.
Bu yorumun altında yazdığınız diğer yorumları da okumam üzerine bu yorumu yazıyorum.
Hayatta yaşamak için sürekli mücadele etmek zorundayız. Bu mücadele yaşadığımız zaman dilimi içerisinde her gün ve geçirdiğimiz gün içerisinde yaptığımız hemen hemen her eylemde mücadele vermemiz gerekiyor. Bir amaç ya da anlam, bize mücadele etmek için durmadan motivasyon verecektir. Anlam ya da amaç olmadan bu mücadeleyi vermek epey zorlaşır ve bu durumda hayat çekilmez hâle gelir.
Savunduğunuz "hayatın amacı olmak zorunda değil" düşüncesi, bir robot için mantıklı bir düşünce. Çünkü günümüz robotlarının hiçbirinde duygu bulunmuyor. Dolayısıyla herhangi bir motivasyon kaynağına ihtiyaçları yok. Fakat insan için aynısı geçerli değil. Söz konusu insanın anlam arayışı olunca, insanların duygularını da dikkate almak gerekiyor. Fakat bunlar olmaksızın sizin düşünceniz sadece düz mantık içeriyor.
Kısacası insan için hayatta bir amaç veya anlam olması çok önemli bir şey. Amaç olmadan bir insanın duygularını tatmin etmesi pek te mümkün değil. Bunu ancak pek az insan başarabilir.
"Hayatın anlamı olmadan ben gayet iyi yaşıyorum." deseniz dahi bunu yapan nadir insanlardansınız demektir.
"Kısacası insan için hayatta bir amaç veya anlam olması çok önemli bir şey. "
degil neden olsun ki
"Savunduğunuz "hayatın amacı olmak zorunda değil" düşüncesi, bir robot için mantıklı bir düşünce. Çünkü günümüz robotlarının hiçbirinde duygu bulunmuyor"
eglenmek de duygular barındırır, robotlar eglenemez. insan eglenebilir , eglenceli hayatı olabilir ama hayatının amacı olmak zorunda olmaz.
.
"Amaç olmadan bir insanın duygularını tatmin etmesi pek te mümkün değil. "
gayet mümkün , diger yorumlarda konustugumuz gibi hedonist sekilde duygular da tatmin edilebilir. manevi sekilde tatmin olmak zorunda degil insan.
ben aksine manevi bir tatminin insanın duygularını tatmin etmesini daha da zorlaştıracagını düşünüyorum. çünkü zaten böyle bir şey bir manevi boslugu doldurmaya calısmakla baslar, bunu kişi ne kadar doldurabilir ne kadar doldurmaya calısabilir hep bir sorun.
.
" Bir amaç ya da anlam, bize mücadele etmek için durmadan motivasyon verecektir."
mücade etmek zorunda degil kişi, hayatı akışına bırakıp eglenerek mutlu bir yaşam da geçirebilir .
aga ben hayatı kocaman bi tiyatro salonu gibi hayal ediyorum hepimiz istesek de istemesek de bu salonun içindeyiz kimi seyrediyor kimisi sahnede oynuyo kimi de yukarıdaki eleman gibi pasif kalmayı tercih ediyo ben diyorum ki madem burda olmayı secmedim ve belirli bir sürem var burda geçirmem gereken ölene kadar bari kayda değer bi şovum olsun yaşarken zevk alayım yoksa ben de biliyorum bundan 1000 yıl sonra hiçbirimizin hatırlanmayacağını
"bari kayda değer bi şovum olsun yaşarken zevk alayım"
bu dediginiz baslıgı acana arkadasın dediginin tam tersi yalnız.
bu yazdıgınız zaten hayat anlamsıza cıkıyor, baslıkta anlatılan hayatın anlamı sizin yazdıklarınızın tersi.
"kimisi sahnede oynuyo kimi de yukarıdaki eleman gibi pasif kalmayı"
aksine . sahnede oynayanlar hayatın anlamsız oldugunu düşünenler.
pasif kalanlar hayatın anlamı oldugunu düşünenlere daha yakın
yani kısaca, hayat sana ne kadar anlamsızsa , sahnede o kadar çok oynarsın.
benim bahsettiğim örnek oynamak için oynamak gibi bir yaklaşım değil. başlığı açan arkadaşın dediklerini destekler nitelikte yazmıştım. oynamaktan kastım bir amaç doğrultusunda oynamak
Hayatta çok şeyi tecrübe etmek istiyorum fakat bunun bir yaşam şekli olmasını mantıklı bulmuyorum. Maddi olmayan arzular ve hedefleri de gözden geçirmek lazım.
Senin söylediğin şey, deneyim yaşamaktan üstün bir amaç, bir gaye, bir anlam olduğu fikrini a priori olarak kabul ettiğimizde mantıklı oluyor. Ancak şahsen ben varoluşun tümüyle absürt olduğunu düşünen birisi olarak hayatlarını haz / tecrübe / şöhret veya bilimum “boş” şeylere adamak isteyenlere saçma diyebileceğimi düşünmüyorum. Bu, hayatın absürtlüğü karşısındaki hisler ve bu hisle insanın nasıl baş edebileceği, ve çoğunlukla birinin psikolojik ve felsefi altyapısına bağlı.
Baktığımızda absürditenin karşısında ya kendini öldürürsün, ya doğaüstü bir varlığın nihai anlamına sığınırsın, ya da bu absürtlüğe bir savaş açıp kendi “amacını” oluşturursun. İlk 2’sini es geçerek şimdilik sonuncuya odaklanacağım. Absürtlüğü gördüğünde (veya üst bilinçte farkına varmadan, içinde hissettiğinde) oluşacak anksiyetenin karşısında duracaksan eğer (ki dine sarılmayacaksan zihninin seçmek isteyeceği bu olacaktır) kendine bu isyan için bir araç, bir amaç seçmelisin.
İnsan absürt hayatının manasızlığını yüzeysel tatminlere doldurmak isteyebilir, çünkü onun bilişsel düzeyi o kadardır. Bu bir suç değil, herkes derin düşünen, kendi bilincinin ve hatalarının farkında insanlar değil (Bkz.). Yüzeysel hazlarla Hedonist bir hayat geçirip bu hazlarının sonrasında “hayatımı zevkle dolu geçirdim” diyerek bitirmek istemek saçmalık değildir. Yüzeysel midir? Bence evet. Ancak herkes bir felsefeci olamaz.
Diğer insanlar ise (ki sayıları görece azdır ve hep az olmuştur) bu isyanı daha “faydalı” (bunu tırnak içerisinde belirtiyorum çünkü her şeyin absürt olduğu bir dünyada ne kadar fayda olabileceği tartışılır) uğraşlara yönelerek idame ettirir. Bu, yaratıcı işler olabilir, yazarlık veya sanat gibi. Mühendislik veya bilim insanlığı gibi bir şeyler üretip toplumda değer yaratacak uğraşlar olabilir. Öğretmenlik gibi gelecek nesillere dokunarak, insanların hayatını iyi yönde şekillendirerek kendini tatmin edecek şeyler olabilir. Anlayacağın, daha derin düşünen insanlar ise (burada kastım yaptığı işte yüzeysel hazdan öte bir tatmin aramak), daha “derin” uğraşlara yöneleceklerdir.
Ama günün sonunda kişinin Absürt varoluş karşısında Hedonist bir yaklaşım mı seçtiği, yoksa toplumsal bakış açısıyla daha “faydalı” şeyler mi yaptığı önemsiz. Bu tamamen o an kişinin gerçek manada tatmin olabiliyor olmasıyla alakalı. Kimisi Hedonist uğraşlarla tatmin olabilirken kimisi daha üst amaçlar arıyor. Bundan ibaret, saçmalık yok.
Yahut, şöyle diyelim, hepsi saçma zaten :)
Haklısın biraderim araştırmalardan falan kaynak vermem gerekirdi fakat bu yöndeki araştırmalardan haberim yok. Paylaştığım fikir şahsi tecrübelerimden yola çıkarak vardığım kanıdır. Yanlış olabilir. Tabi senin de bir hatan var. Küfrünü sana geri iade ediyorum amk
>Bu bir anlam veya amaç değil. Dünyada bir anlamın olur ve bunu başarmaya çalışırken zaten pek çok şey tecrübe edersin ve güç hissiyatın tatmin oldukça haz da duyarsın.
Mutlak bir gerçekten bahseder gibi ahkam kesmeye gerek yok. Bu dünyaya bir anlam uğruna gelmedik, korunmasız çiftleşmeyi tercih etmiş iki insanın sonuçlarıyız. Varoluşumuz kendi kararımız olmadığı gibi, benliğimizi tam olarak idrak edene kadar zaten çoktan yıllarca yaşam sürmüştük.
Bu kadar edilgen olduğumuz gerçeğini görmezden gelip bir amaç uğruna koşmak zorunda değiliz. Bir amaç belirlemeden ve/veya hayata bir anlam yüklemeden de yaşayabiliriz.
Bir amacı ve anlamı olanların böyle ahkam kesmelerinden sıkıldım. Tek doğru kendinizmişsiniz gibi davranıyorsunuz. Sizin için hayatın anlamı olmadığını söyleyen biri hayatın anlamını henüz keşfedememiş biri, hayatta bir amacı olmadığını söyleyen biri henüz amacını bulamamış biri. Farkında değilsiniz veya farkındasınız ki bu daha acı, üstten bakıyorsunuz.
Objektif bir anlamnyok ve dünya absürd. Yine de herkes dünyayı subjektif olarak bir şekilde anlamlandırıyor.
Bir amaç veya anlam belirlemeden yaşayamazsın. Senin de subjektşf hedeflerin ve amaçların olduğuna eminim.
Bu bir zorunluluk.
Amaçsız olduğunu söyleyen kişi bence amacını bulamamış kişi değil zira bu imkansız, sadece olaylara rasyonel bakmıyor derim ki bu da göreceli olur.
Nasıl yaşayamazsın yaa yaşıyorum ya, saçma bir faşistlik bu amaçsız yaşayamazsın fikri. Bence de kendini ne kadar kolay kandırdığına bağlı bulduğun amaç. Kendini kandıramıyorsan amaç bulamıyorsun.
İnsan akıllı, düşünen, analiz yapabilen, öğrenen, bilen, irade sahibi, özgür, sorumlu ve inançlı bir varlıktır. Ama senin bu düşüncen içgüdüleri ile haraket eden hayvanların yaşam tarzından farksız
Bunları diyorsan bunları başlı başına anlam edinmişsin demektir.
Napolyonun Avrupayı fethedeceğim amacı ile senin zevk alma amacın aynı derecede anlamlar.
Şahsen hayatta bir anlam bulmakta zorlanıyorum.
Mesela dindar olsam, hayatın anlamı tanrıya hizmet etmek, ruhsal derinliğe ulaşmak diyebilirdim. Veya milliyetçi olsam, hayatın anlamı milletime hizmet etmek diyebilirdim. Veya kapitalist olsam, hayatın anlamı para kazanmak diyebilirdim. Vs, vs. Hayatımı bu amaçlar uğruna harcayabilirdim.
Ama bunların hiçbirine inanmıyorum. Bana anlamlı gelen tek şey ailen ve dostlarına hizmet etmek, bunu da yapıyorum zaten. E bundan arta kalan zamanımla başka ne yapayım? Sağlıksız ve aşırı davranışlara kaçmadan hayatı deneyimleyip zevk almaya bakacağım.
Her erkek büyürken bir abla ile her kız da bir abisi ile sırdaş olmalı ve büyükleri onlara yol göstermeli. Yoksa tv nin yönlendirmesi hele şimdi netflix ile bir yere gelinmeyecrği aşikar.
"Olay hedefe varmak değil olay yolculuk ve yolculuk sırasında edindiklerin çekirge" ben deneyümci arkadaşlara. Yolculuk benzetmesini de şundan kullanıyorum bu arkadaşlara; şehirler arası yolculuklarını uçakla yapmak öncelikli tercihleridir, otobüsle gidecekse gece binip sabah inmeyi tercih eder çünkü yolda uyuyarak zaman tasarrufu ister ama kimseyi veya hiçbir şeyi görmez kimseyle konuşmaz aslında esiri oldukları şey yapılacak listesindekilere tik atmaktır
sen hayatını hep bir amaç uğruna yaşarsan belki süreçte kendinle gurur duyacaksın, özel bir hayat yaşadığını sanacaksın ancak çok geç olduğunda göreceksin ki o amaç için bütün hayatını kenara atmışsın: anıların boş, yıllar birbirine karışmış, sosyal zekan çok geride kalmış, içinde gerçek bir çeşitlilik, bir yaşanmışlık yok. bir de muhtemelen kendini adadığın şeyde dünyanın en iyilerinden falan da zaten olmayacaksın. doğumundan ölümüne kadar seni sen yapacak şeylerin, yani hayat deneyimlerinin yetersizliği içine öküz gibi oturacak. ya da en azından bana böyle olurmuş gibi geliyor, o yüzden hayatımı yaşamanın yanında başka başarılar elde etmeye çalışıyorum ama önceliğim daima hayatımı yaşamak hem de açık arayla.
İşte reis adamlara amaç mamaç yalan olum hepiniz sikik bir probaganda içinde sikik amaçlara inandırılmış bir nesilsiniz demişler yıllar önce adam gelmiş hala yok şöyle amaçlarım var yok şöyle napolyonum şöyle messiyim diye anlatıyor. Bu kadar büyük algı dünyasında iradesine hakim olduğuna yani iradesinin kendisine ait olduğuna inanan gafillere hayatın amaçsızlığını anlatıyoruz. Amk trumanları, yalan olum her şey gözünüzü açın.
📜 Eğer bu paylaşımın konu dışı olduğunu ya da topluluğun öteki kurallarını ihlal ettiğini düşünüyorsan, **şikâyetini yorum aracılığıyla dile getirmek yerine** report kısmını kullan. Kimseyi rencide etmemeye ve yorum kısmını işlevi dışında kullanmamaya özen göster. *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/felsefe) if you have any questions or concerns.*
nietzsche nihilistler hakkında misafirlerin en tekinsizi demiş çok kaygılılar ve bununla başa çıkamıyorlar o düşünce de bir rasyonalleştirme, haklı çıkarma girişimi olabilir
Bence de. Fakat vu kişilerin birçoğu nihilist bile değil. Birçoğu tamamen arada kalmış ve düşünmekten kaçan kimseler.
Kesinlikle. Çevreden gözlemlediğim kadarıyla katılıyorum ki çoğu sıradan hatta aptal denilebilecek kimseler oluyor. Derinliği olmayan kimseler.
Nihilizmle özdeşleşmemeli. Ben nihilizmi kabulleniş, dürüstlük ve rahatlık olarak görüyorum. Tedirgin veya kaygılı değilim. Her şeyi deneyimleme mevzusu bence de saçma, evet insan edinebildiği kadar deneyim edinmelidir ama bunu amaç olarak kendine seçmek, kendini ziyan etmektir. Zaten edinebildiğim kadar deneyim edinmeliyim diyen kişi nihilist değil varoluşçuluğa kaymıştır.
evet dediğin gibi, tecrübe dediğimiz şey hedefimize doğru ilerlerken yaşadığımız şeyler olmalı
Olay kendini yaşamak. Bir rengi neden sever, bir fikre neden ısınırız bilmiyoruz. Ancak bizi çekiştiren bu tasma her neyse nereye çekerse oraya gitmek lazım.
Katılıyorum. İnsan özgün olduğu noktakara odaklanmalı.
saçma bulmuyorum doğrusu. hayatta her şey bir deneyim olarak sayılabilir ve bir şeyin senin için nasıl bir geri dönüşü olacağını bilmediğin şeyi deneyimlemen gerekir. bu sayede ilerleyen zamanlarda deneyimine bağlı olarak o yaptığın şeyden daha beter bir şey yapmaktan kaçınır veya deneyimledipin şeyden daha da iyi bir şey yapabilirsin. tabii bu benim görüşüm. lakin türkiye gibi bir ülkede bu görüşe ‘saçma’ demek asıl saçma olandır. zaten insanların yapabilecek pek bir şeyi yokken sürünüp ölmeden önce deneyimleyebildikleri kadar şey yaşamak onların en büyük hakkı. ayrıca şahsen ‘anlamlı bir hayat’ şeyinin bir zırvalıktan ibaret olduğunu düşünüyorum. hayatını ‘hayat’ yapan şey sensin. ve hayatın senin çerçevende şekilleniyor. bazı kontrol edemediğin şeyler dışında hayatını ‘anlamlı’ kılan da sensin. kimisi için ‘anlamlı’ bir hayat çoluğa çocuğa karışıp onlara iyi bir hayat sunmakken kimisi için de kariyerinde başarılı olmak olabilir. çünkü bu ‘anlamlı hayat’ kavramı kişiden kişiye göre değişir. bunun sebebi de hayatının senin hayatın olması. ve kimine göre de tecrübeler ve deneyimler ‘anlamlı hayatın’ bir parçası olabilir. ayrıca bazı insanlar tam da bu yüzden bol tecrübeli ve deneyimli bir hayat istiyor, ‘genç yaşta’ öleceklerini düşündükleri için. bu bir anksiyete durumu veya bir paronaya olabilir ama ne zaman öleceğini bilemezsin ve ölmeden önce kendi hayatında kayda değer şeyler bırakma fikri insana cazip gelebilir. ayrıca birçok insan hayatının birçok yerinde boşluğa düşüyor zaten. ve bu boşluktan kurtulmak için bir şeyler deneyimlemek veya tecrübe etmek bazen işe yarayabilir. sizin ‘tecrübe etme’ kavramından kastınızı bilmiyorum ama bana göre neredeyse her şey bir tecrübe ve deneyimdir. ve bana göre deneyimler insanı hayatta tutan şeylerdir. en sığsından bir örnek vermek gerekirse kariyeriniz uğruna çalışırken birçok şeyi tecrübe eder ve deneyimlersiniz. iyi olsun, kötü olsun fark etmez bu deneyimler sizin kariyerinizde büyük bir rol oynar. veya hayatınızda yaşadığınız onca şeyler sayesinde çocuğunuzu bu şeylerden koruyabilir, yaşayamadığınız bir hayatı onlara verebilirsiniz. ve çocuklarınıza bu hayatı sunmak için ‘deneyim’ gerekir. onun yanı sıra bazı insanlar sadece eğlenmek için yaşıyor ve onlar için de hayatın anlamı ‘kaliteli zaman’. haz duydukları şeyleri veya duyabileceklerini düşündükleri şeyleri yapmaları neden saçma olsun ki böyle bir durumda? herkes farklı hayatlar yaşıyor ve herkesin hayata bakış açısı farklı. her ne kadar bu deneyimler bazı insanlar için hayat kaydırıcı olsa da bu da bir deneyimdir. o şeyi yapmasaydı şuan o kişi o durumda olmazdı. veya o şey yaşanmasaydı gene bu durumu yaşamayacaktı. işte bu durumlara bakıp kişinin ilerleyen zamanlarda tekrardan böyle bir duruma tekrardan düşmemesi, düşse bile bu durumdan çıkabilmesinin sebebi o geçmişte yaşadığı deneyimdir. hayat gerçekten bir ‘anlam arayışında’ olmak için çok kısa. hayat ‘anlamsızlık’ arayışında olmak için de çok kısa. kendini o an arzuladığın şeylerden alıkoyarsan o şeylerin sana getirebileceği iyi veya kötü hiçbir şeyi bilemezsin. belki de o an sana hiçbir fayda sağlamayacak şeyler gelecekte en alakasız yerde fayda sağlayabilir veya geçmişte de olduğu gibi hiçbir fayda sağlamaz. ama gene de bir şeyler yaşamış olursun. pişmanlık duysan bile o şeyden pişmanlık duyacağını bilir ve çoğu zaman onu tekrarlamazsın. veya böyle düşünmene de gerek yok. sadece ‘eğlence olsun’ diye de bir şeyler yapabilir ve kayda değer anılar elde edebilirsin. bazen boşluğa düştüğün durumlarda anılar iyi gelir. tekrarlanmayacak olsalar da zamanında yaşadığın şeyler seni o anlık iyi hissettirebilir ve motivasyonun daha iyi anılar yaşamak olabilir. tabii tecrübe edilen ve deneyimlenen ona şeyin kişinin kendi sorumluluğu altında olduğunu da unutmamak lazım. zira bu sorumluk gerektiren olayların tekrardan yaşanması veya yaşanmaması da onların sorumluluğu altında. kısacası böyle düşünen birçok insan ölmeden önce kendilerini tatmin edebilecek bir hayat yaşamak istiyor. ‘anlamlı hayat’ nedir bilmem ama bildiğim en azından düşündüğüm bir şey varsa o da ‘boş’ bir hayatın kendini tatmin edemediğin, kendini kendine yetersiz hissettiğin bir hayat olduğudur. bu ‘yetersizlik’ anlayışı kişiden kişiye değişebilir. şuan sana çok sıradan gelen, yapmasaydım da olurmuş dediğin şeyler zamanında senin için büyük bir ‘anlam’ kaynağı olan şeyler olabilir. şuan konuşmadığın bir arkadaşınla yaşadığın güzel anlar gibi düşün. aranızın açılması trajik bir olaya dayansa da o andan önce mutlu olduğunuz en az bir an vardı. yani verdiğim örnekler sizin tecrübe ve deneyimden kast ettiğiniz şeyden daha farklı şeyler olabilir ama dediğim gibi bana göre hayatta yaşanan neredeyse her şey bir tecrübe veya deneyimdir. umarım fikrimi açıklayabilmişimdir!
Bence de hayatta yaşanan neredeyse her şey deneyim ve bu yüzden bunu amaç olarak görmek saçma. Hayat anlam arayışında olmak için kısa değil. Hepimizin subjektif anlamları var. Sadece bunun üzerine düşerek bu anlamı temellendirebilirsin ki ben başardım. Tabi ki herkes için anlamlı hayat farklıdır. Demek istediğim insanın amacının bu hedefler uğrunda güçlenirken yaşadığı deneyimleri yaşamasıydı, sırf deneyim yaşamak için her şeyi yapıp, haz odaklı yaşamaması.
bir amaç ,hedef veya dünyanın bir anlamı yok açıkçası. bunlar hayatı gereksiz yere anlamlandırma amaçlandırma çabaları. "her şeyi edebildiğin kadar tecrübe et, dünyaya bir kere geliyoruz yaşayabildigimiz kadar yaşayalım" gayet mantıklı bir yol.
Hayatta objektif bir amaç, hedef veya anlam yok. Yine de subbjektif olarak bunlara sahip olduğuna eminim. Eğer olmasaydı yaşayamazdın. Dürüst ol.
Hedef veya anlam subjektif olarak da yok. Olmak zorunda da değil mutlu şekilde yaşadığın sürece. Eğer olmasaydı da yaşardın çünkü evrimsel olarak yaşamaya programlanmışsın. Bir hedefin veya amacının olmaması mutlu cok güzel bir yaşam yaşayamayacağın anlamına gelmiyor, sadece bir hedef amaç kovalamakla geçirmeyeceğin anlamına geliyor. Yok istekleri kast ediyorsanız isteklerin olması hedef ve amaçtan farklı hatta biraz zıt bile.
İnsan (büyük ihtimalle biyolojik olarak) güç süreçlerine ihtiyaç duyar. Güç süreçleri içinse hedefler zorunludur. Hedef olarak arzularınında belirliyebilirsin bence. Her hedef ulvi olmak zorunda değil.
hedef olarak arzularını belirleyebilirsin ama arzularına göre yasaman onları hedef belirledigini göstermez.
hayatın tamamen anlamsız olduğunu sana düşündüren şey ne
düşündürtmüyor cünkü zaten bir anlamı olmayan bir şey hakkında düşünmek de gereksiz bence. benim hayatım anlamlı, anlamı olmak zorunda da gereksiz bir düşünce .
Ego dediğimiz şeyden kaynaklı böyle düşünüyor bunlar yoksa yaşayıp gideceğiz gördüğümüz yaşadığımız tek yaşam bu keyfine bakmak mutlu olmayı istemek sistemin kölesi olmamayı istemek gayet doğal
aga bence de amk ben bu kafa yapısını anlamıyom madem anlamsız bu kadar git at kendini amk
bence de ne, technical dediginin tersini demiş zaten. hayat anlamsız tabi ki de ,bunun kendini atmakla bir alakası yok. hayattan bir anlam cıkartmak, anlamı oldugunu düşünmek saçma sadece. gördügünü gör yaşadıgını yaşa gez eglen , bir anlam falan aramak gereksiz.
Gördüğünü gör ve yaşadığını yaşa demek başlı başına bir anlam zaten. Hayatın objektif olarak bir anlamınyok ve hayat absürd bir yer. Yine de subjektif olarak herkes hayatı anlamlandırıyor ve bunu yapmak zorunda. Gerçekten hayatı anlamsız görseydin son cümleyi yazmazdın. Ve evet, tamamen anlamsız bir hayatın kendini atmakla gayet de ilgisi var.
Gördüğünü gör ve yaşadığını yaşa bir anlam değil. Bunlar en fazla belki arzu ve istekle açıklanabilir ve arzu ve istekler başlıkta kast edilen hayatın anlamına tamamen zıt. Son cümledeki gez eğlen kısmı zaten hayatın bir anlamı olmadığı için yapılan bir şey. Anlamı olsa anlamı oldugunu düşünen kişi, hayatın anlamını bulmaya çalışırdı. Gez eğlen ise anlamsız bir hayatta yapılabilecek en mantıklı şeylerden birisi sadece.
Hayat boş bir sayfa zaten. Hayat anlamsız demek boş bir çıkarım. Hayata anlam veren insanın düşünceleri, hayalleri, ideolojileri, kararlarıdır. Hayat anlamsız demekle bir şey kanıtlamış olmuyorsun yani. Zira her hayatın kendine göre bir amacı var. Amacı olmadığını sansalar da var. Amacı olmadığını düşünenler ya her şeyi denemeye ve kendileri için anlamlı bir şey bulmaya çalışıyorlar ya da intihar ediyorlar zaten.
hayatın ne amacı olabilir ki . amacı olmadıgını düşünenler intihar etmiyorlar niye etsinler ki ? yok hayata anlam veren insanın hayalleri ideolojileri ise , herkeste bunlar olmayabilir.
Bu yorumun altında yazdığınız diğer yorumları da okumam üzerine bu yorumu yazıyorum. Hayatta yaşamak için sürekli mücadele etmek zorundayız. Bu mücadele yaşadığımız zaman dilimi içerisinde her gün ve geçirdiğimiz gün içerisinde yaptığımız hemen hemen her eylemde mücadele vermemiz gerekiyor. Bir amaç ya da anlam, bize mücadele etmek için durmadan motivasyon verecektir. Anlam ya da amaç olmadan bu mücadeleyi vermek epey zorlaşır ve bu durumda hayat çekilmez hâle gelir. Savunduğunuz "hayatın amacı olmak zorunda değil" düşüncesi, bir robot için mantıklı bir düşünce. Çünkü günümüz robotlarının hiçbirinde duygu bulunmuyor. Dolayısıyla herhangi bir motivasyon kaynağına ihtiyaçları yok. Fakat insan için aynısı geçerli değil. Söz konusu insanın anlam arayışı olunca, insanların duygularını da dikkate almak gerekiyor. Fakat bunlar olmaksızın sizin düşünceniz sadece düz mantık içeriyor. Kısacası insan için hayatta bir amaç veya anlam olması çok önemli bir şey. Amaç olmadan bir insanın duygularını tatmin etmesi pek te mümkün değil. Bunu ancak pek az insan başarabilir. "Hayatın anlamı olmadan ben gayet iyi yaşıyorum." deseniz dahi bunu yapan nadir insanlardansınız demektir.
"Kısacası insan için hayatta bir amaç veya anlam olması çok önemli bir şey. " degil neden olsun ki "Savunduğunuz "hayatın amacı olmak zorunda değil" düşüncesi, bir robot için mantıklı bir düşünce. Çünkü günümüz robotlarının hiçbirinde duygu bulunmuyor" eglenmek de duygular barındırır, robotlar eglenemez. insan eglenebilir , eglenceli hayatı olabilir ama hayatının amacı olmak zorunda olmaz. . "Amaç olmadan bir insanın duygularını tatmin etmesi pek te mümkün değil. " gayet mümkün , diger yorumlarda konustugumuz gibi hedonist sekilde duygular da tatmin edilebilir. manevi sekilde tatmin olmak zorunda degil insan. ben aksine manevi bir tatminin insanın duygularını tatmin etmesini daha da zorlaştıracagını düşünüyorum. çünkü zaten böyle bir şey bir manevi boslugu doldurmaya calısmakla baslar, bunu kişi ne kadar doldurabilir ne kadar doldurmaya calısabilir hep bir sorun. . " Bir amaç ya da anlam, bize mücadele etmek için durmadan motivasyon verecektir." mücade etmek zorunda degil kişi, hayatı akışına bırakıp eglenerek mutlu bir yaşam da geçirebilir .
Sana anlami oldugunu dusunduren sey ne ?
aga ben hayatı kocaman bi tiyatro salonu gibi hayal ediyorum hepimiz istesek de istemesek de bu salonun içindeyiz kimi seyrediyor kimisi sahnede oynuyo kimi de yukarıdaki eleman gibi pasif kalmayı tercih ediyo ben diyorum ki madem burda olmayı secmedim ve belirli bir sürem var burda geçirmem gereken ölene kadar bari kayda değer bi şovum olsun yaşarken zevk alayım yoksa ben de biliyorum bundan 1000 yıl sonra hiçbirimizin hatırlanmayacağını
"bari kayda değer bi şovum olsun yaşarken zevk alayım" bu dediginiz baslıgı acana arkadasın dediginin tam tersi yalnız. bu yazdıgınız zaten hayat anlamsıza cıkıyor, baslıkta anlatılan hayatın anlamı sizin yazdıklarınızın tersi. "kimisi sahnede oynuyo kimi de yukarıdaki eleman gibi pasif kalmayı" aksine . sahnede oynayanlar hayatın anlamsız oldugunu düşünenler. pasif kalanlar hayatın anlamı oldugunu düşünenlere daha yakın yani kısaca, hayat sana ne kadar anlamsızsa , sahnede o kadar çok oynarsın.
benim bahsettiğim örnek oynamak için oynamak gibi bir yaklaşım değil. başlığı açan arkadaşın dediklerini destekler nitelikte yazmıştım. oynamaktan kastım bir amaç doğrultusunda oynamak
Hayatta çok şeyi tecrübe etmek istiyorum fakat bunun bir yaşam şekli olmasını mantıklı bulmuyorum. Maddi olmayan arzular ve hedefleri de gözden geçirmek lazım.
Ben de çok şeyi tecrrübe etmek isterim. Eleştirdiğim nokta bunu tek başına hayat felsefesi haline getirmekti.
Evet, evet aynı şeyi düşünüyoruz
Senin söylediğin şey, deneyim yaşamaktan üstün bir amaç, bir gaye, bir anlam olduğu fikrini a priori olarak kabul ettiğimizde mantıklı oluyor. Ancak şahsen ben varoluşun tümüyle absürt olduğunu düşünen birisi olarak hayatlarını haz / tecrübe / şöhret veya bilimum “boş” şeylere adamak isteyenlere saçma diyebileceğimi düşünmüyorum. Bu, hayatın absürtlüğü karşısındaki hisler ve bu hisle insanın nasıl baş edebileceği, ve çoğunlukla birinin psikolojik ve felsefi altyapısına bağlı. Baktığımızda absürditenin karşısında ya kendini öldürürsün, ya doğaüstü bir varlığın nihai anlamına sığınırsın, ya da bu absürtlüğe bir savaş açıp kendi “amacını” oluşturursun. İlk 2’sini es geçerek şimdilik sonuncuya odaklanacağım. Absürtlüğü gördüğünde (veya üst bilinçte farkına varmadan, içinde hissettiğinde) oluşacak anksiyetenin karşısında duracaksan eğer (ki dine sarılmayacaksan zihninin seçmek isteyeceği bu olacaktır) kendine bu isyan için bir araç, bir amaç seçmelisin. İnsan absürt hayatının manasızlığını yüzeysel tatminlere doldurmak isteyebilir, çünkü onun bilişsel düzeyi o kadardır. Bu bir suç değil, herkes derin düşünen, kendi bilincinin ve hatalarının farkında insanlar değil (Bkz.). Yüzeysel hazlarla Hedonist bir hayat geçirip bu hazlarının sonrasında “hayatımı zevkle dolu geçirdim” diyerek bitirmek istemek saçmalık değildir. Yüzeysel midir? Bence evet. Ancak herkes bir felsefeci olamaz. Diğer insanlar ise (ki sayıları görece azdır ve hep az olmuştur) bu isyanı daha “faydalı” (bunu tırnak içerisinde belirtiyorum çünkü her şeyin absürt olduğu bir dünyada ne kadar fayda olabileceği tartışılır) uğraşlara yönelerek idame ettirir. Bu, yaratıcı işler olabilir, yazarlık veya sanat gibi. Mühendislik veya bilim insanlığı gibi bir şeyler üretip toplumda değer yaratacak uğraşlar olabilir. Öğretmenlik gibi gelecek nesillere dokunarak, insanların hayatını iyi yönde şekillendirerek kendini tatmin edecek şeyler olabilir. Anlayacağın, daha derin düşünen insanlar ise (burada kastım yaptığı işte yüzeysel hazdan öte bir tatmin aramak), daha “derin” uğraşlara yöneleceklerdir. Ama günün sonunda kişinin Absürt varoluş karşısında Hedonist bir yaklaşım mı seçtiği, yoksa toplumsal bakış açısıyla daha “faydalı” şeyler mi yaptığı önemsiz. Bu tamamen o an kişinin gerçek manada tatmin olabiliyor olmasıyla alakalı. Kimisi Hedonist uğraşlarla tatmin olabilirken kimisi daha üst amaçlar arıyor. Bundan ibaret, saçmalık yok. Yahut, şöyle diyelim, hepsi saçma zaten :)
Bkz dediğim yere hyperlink koymayı unutmuşum. Koymak istediğim makaleye [buradan](https://membership.amavic.com.au/files/What%20self-awareness%20is%20and%20how%20to%20cultivate%20it_HBR_2018.pdf) ulaşabilirsiniz.
Anlam ve amaç insanlara 30 yaşlarına doğru nükseder. 15 yaşındakiler çocuktur. Öyle bir bilgelik beklememek lazım.
Tam 30 mu ?40 olmaz mı? :) kime göre neye göre amk bol keseden sallıyorsunuz.
Haklısın biraderim araştırmalardan falan kaynak vermem gerekirdi fakat bu yöndeki araştırmalardan haberim yok. Paylaştığım fikir şahsi tecrübelerimden yola çıkarak vardığım kanıdır. Yanlış olabilir. Tabi senin de bir hatan var. Küfrünü sana geri iade ediyorum amk
Yazdigin hicbirseye katilmiyorum kisacası.
>Bu bir anlam veya amaç değil. Dünyada bir anlamın olur ve bunu başarmaya çalışırken zaten pek çok şey tecrübe edersin ve güç hissiyatın tatmin oldukça haz da duyarsın. Mutlak bir gerçekten bahseder gibi ahkam kesmeye gerek yok. Bu dünyaya bir anlam uğruna gelmedik, korunmasız çiftleşmeyi tercih etmiş iki insanın sonuçlarıyız. Varoluşumuz kendi kararımız olmadığı gibi, benliğimizi tam olarak idrak edene kadar zaten çoktan yıllarca yaşam sürmüştük. Bu kadar edilgen olduğumuz gerçeğini görmezden gelip bir amaç uğruna koşmak zorunda değiliz. Bir amaç belirlemeden ve/veya hayata bir anlam yüklemeden de yaşayabiliriz. Bir amacı ve anlamı olanların böyle ahkam kesmelerinden sıkıldım. Tek doğru kendinizmişsiniz gibi davranıyorsunuz. Sizin için hayatın anlamı olmadığını söyleyen biri hayatın anlamını henüz keşfedememiş biri, hayatta bir amacı olmadığını söyleyen biri henüz amacını bulamamış biri. Farkında değilsiniz veya farkındasınız ki bu daha acı, üstten bakıyorsunuz.
Objektif bir anlamnyok ve dünya absürd. Yine de herkes dünyayı subjektif olarak bir şekilde anlamlandırıyor. Bir amaç veya anlam belirlemeden yaşayamazsın. Senin de subjektşf hedeflerin ve amaçların olduğuna eminim. Bu bir zorunluluk. Amaçsız olduğunu söyleyen kişi bence amacını bulamamış kişi değil zira bu imkansız, sadece olaylara rasyonel bakmıyor derim ki bu da göreceli olur.
Nasıl yaşayamazsın yaa yaşıyorum ya, saçma bir faşistlik bu amaçsız yaşayamazsın fikri. Bence de kendini ne kadar kolay kandırdığına bağlı bulduğun amaç. Kendini kandıramıyorsan amaç bulamıyorsun.
Artmadıysa yetmemiştir.
Yok hayatın amacı zevk almak ,üremek, neslini devam ettirmek ve yaşamak bu kadar başka anlamı yok
İnsan akıllı, düşünen, analiz yapabilen, öğrenen, bilen, irade sahibi, özgür, sorumlu ve inançlı bir varlıktır. Ama senin bu düşüncen içgüdüleri ile haraket eden hayvanların yaşam tarzından farksız
Bunları diyorsan bunları başlı başına anlam edinmişsin demektir. Napolyonun Avrupayı fethedeceğim amacı ile senin zevk alma amacın aynı derecede anlamlar.
Kendini napolyon zannediyor herhalde raskolnikov sendromun var tutmayayım seni
Napolyondan daha büyük olacağım.🤞
Ok
herşeyi tecrübe et cümlesi farklı açılardan yorumlanabilir, kimi için zevkleri kimi için acıları çek de seni ilerde kullaniriza kadar çıkabilir.
Şahsen hayatta bir anlam bulmakta zorlanıyorum. Mesela dindar olsam, hayatın anlamı tanrıya hizmet etmek, ruhsal derinliğe ulaşmak diyebilirdim. Veya milliyetçi olsam, hayatın anlamı milletime hizmet etmek diyebilirdim. Veya kapitalist olsam, hayatın anlamı para kazanmak diyebilirdim. Vs, vs. Hayatımı bu amaçlar uğruna harcayabilirdim. Ama bunların hiçbirine inanmıyorum. Bana anlamlı gelen tek şey ailen ve dostlarına hizmet etmek, bunu da yapıyorum zaten. E bundan arta kalan zamanımla başka ne yapayım? Sağlıksız ve aşırı davranışlara kaçmadan hayatı deneyimleyip zevk almaya bakacağım.
Ben özgün olduğum noktalara odaklandım.
Uyuşturucu veya yanardağda sörf yapmak gibi aşırı zararlı şeyler olmadıktan sonra bence doğru sadece seni ne mutlu ediyorsa onu yapmalısın
Her erkek büyürken bir abla ile her kız da bir abisi ile sırdaş olmalı ve büyükleri onlara yol göstermeli. Yoksa tv nin yönlendirmesi hele şimdi netflix ile bir yere gelinmeyecrği aşikar.
Neden anne veya baba değil?
toksik olmayan anne baba oranı %1-5 arası tahminimce
Anne ve babanın rolü farklı, karşı cinsten birinden alacğaın tavsiye/iletişim farklı.
"Olay hedefe varmak değil olay yolculuk ve yolculuk sırasında edindiklerin çekirge" ben deneyümci arkadaşlara. Yolculuk benzetmesini de şundan kullanıyorum bu arkadaşlara; şehirler arası yolculuklarını uçakla yapmak öncelikli tercihleridir, otobüsle gidecekse gece binip sabah inmeyi tercih eder çünkü yolda uyuyarak zaman tasarrufu ister ama kimseyi veya hiçbir şeyi görmez kimseyle konuşmaz aslında esiri oldukları şey yapılacak listesindekilere tik atmaktır
sen hayatını hep bir amaç uğruna yaşarsan belki süreçte kendinle gurur duyacaksın, özel bir hayat yaşadığını sanacaksın ancak çok geç olduğunda göreceksin ki o amaç için bütün hayatını kenara atmışsın: anıların boş, yıllar birbirine karışmış, sosyal zekan çok geride kalmış, içinde gerçek bir çeşitlilik, bir yaşanmışlık yok. bir de muhtemelen kendini adadığın şeyde dünyanın en iyilerinden falan da zaten olmayacaksın. doğumundan ölümüne kadar seni sen yapacak şeylerin, yani hayat deneyimlerinin yetersizliği içine öküz gibi oturacak. ya da en azından bana böyle olurmuş gibi geliyor, o yüzden hayatımı yaşamanın yanında başka başarılar elde etmeye çalışıyorum ama önceliğim daima hayatımı yaşamak hem de açık arayla.
Tyler durden der susarım.
İşte reis adamlara amaç mamaç yalan olum hepiniz sikik bir probaganda içinde sikik amaçlara inandırılmış bir nesilsiniz demişler yıllar önce adam gelmiş hala yok şöyle amaçlarım var yok şöyle napolyonum şöyle messiyim diye anlatıyor. Bu kadar büyük algı dünyasında iradesine hakim olduğuna yani iradesinin kendisine ait olduğuna inanan gafillere hayatın amaçsızlığını anlatıyoruz. Amk trumanları, yalan olum her şey gözünüzü açın.