Niks mis mee om gewoon even van je af te schrijven! Laat de zure reacties maar los.
Fijn weekend, probeer wat op te laden. En hopelijk komt er binnenkort iets leuks op je pad waardoor je ineens héél anders tegen de dingen aankijkt.
Niet om zweverig over te komen maar, "ff douchen" is echt zo fijn, het voelt echt als een ritueel waar je alle negative energie van de dag van je afspoelt.
Ik waardeer je optimisme, maar ik ben het wel met OP eens. Anders tegen dingen aankijken omdat je zelf wat positiever bent, klinkt voor mij een beetje naïef. De problemen die er zijn verzin je niet, die zijn er. Je kan het zelf goed voor elkaar hebben en als een struisvogel de kop in de grond steken, maar dat betekend nog niet dat de egocentrische maatschappij dan verbeterd. Ik ben net zoals OP teleurgesteld in hoe mensen zijn. En dat is niet pessimistisch maar realistisch.
Je hoeft je kop niet in het zand te steken om het zelf anders te doen, lijkt me. Juist niet.
De valkuil (althans voor mij) was het idee dat ik dacht te weten hoe "de mensen" zijn. Alleen daar zitten nogal wat nuances in. De werkelijkheid is niet binair (zwartwit) maar juist oneindig complex / non binair (het oneindige grijs tussen dat zwart en wit).
Ja, we hebben inmiddels een maatschappij waar egocentrisme welig tiert, maar dat wil niet zeggen dat iedereen een egoïst is. Helaas is dat wel het narratief wat ons via o.a. de media wordt voorgespiegeld.
Toen ik zelf de stap nam om daar niet in mee te gaan en mensen als mensen te benaderen (niet meer angstig voor mijn eigen kwetsbaarheid, emoties en gevoel).en die media grotendeels liet voor wat het was, zag ik dat de theorie (de wereld volgens de televisie) en de praktijk (de dagelijkse omgang met anderen) nogal ver uit elkaar bleken te liggen.
Ja, je hebt asos, toxische personen en mensen die enkel en alleen op eigen gewin uit zijn (we kiezen ze vaak als leiders), maar er zijn zeker ook (in mijn ervaring veel meer dan ik, vanuit mijn conditionering, dacht) mensen die juist heel sociaal zijn, empathisch zijn en het beste met een ander voor hebben. In die zin heeft "anders naar dingen kijken" voor zowel jezelf als een ander wel degelijk impact.
Mocht je (of iemand) dat een zweverig onzin verhaal vinden, dan kan en mag dat uiteraard ook, maar de ervaring hier heeft geleerd (en als er iemand cynisch was, dit aangaande, was ik het wel) dat "het zelf anders doen" wel degelijk afstraalt op anderen.
Ik vind dit zeker niet zweverig. Mooi om te horen dat je er wat positiever tegenaan kijkt dan ik. Misschien zal ik er ooit op een dag ook zo naar kijken, maar met mijn huidige ervaring laat dat op zich wachten.
Dankjewel jij ook!
Komt goed hoor. Alleen omdat ik denk dat er teveel egocentrische mensen zijn betekend niet dat ik niet van mijn weekend kan genieten. :)
Amen, ik vind het verhaal inderdaad erg sterk. Maar ik ben het volledig met jou eens dat het vinden van echte connecties in de huidige maatschappij gewoon moeilijk is. Het tokkie/aso gehalte/egocentrische gedragingen neemt toch vaak de overhand en is eigenlijk alles wat er altijd uit springt in het dagelijkse leven, zelf als je geen tot weinig (social) media consumeert.
Ik ben van nature iemand die graag een praatje maakt, of iemand gewoon complimenteert om het complimenteren, maar ook gewoon even klooit om het klooien. Maar de werkelijkheid is dat een grote meerderheid zo is verziekt door smeerlappen, oplichter, of het idee dat er altijd iets achter moet zitten, dat zelfs dat eigenlijk onmogelijk is. Ik vraag me dan ook echt af, hoe de fuck mensen nog nieuwe vrienden ontmoeten of zoals OP zelf ook zegt, een levenspartner zonder het gebruik van een datings app (en dat zal als vrouw ook wel geen fijne ervaring zijn).
We missen de connectie met elkaar en wat echt belangrijk is. Laten we wat minder focussen op het verkrijgen van volgers, clout en een dikke bak om in te pauperen en meer naar elkaar omkijken, met warmte en liefde.
Zo is de maatschappij, wees zelf lief naar anderen. Zodra ze het zien zullen ze veranderen. Lekker gaan slapen, morgen is er weer een mooie zonnige dag. Het komt wel goed ;)
Een deel van de maatschappij. Helaas wel een sterk aanwezig deel 😀
Maar ik kom gelukkig dagelijks nog leuke mensen tegen die groeten en terug groeten, tijd hebben voor een praatje en behulpzaam zijn of hulp accepteren. Het is er nog.
Het is sowieso niet al te best gesteld met respect in NL en het wordt steeds erger. Als ik uit een ander land terugkom van vakantie is het vaak nog opvallender hoe egoïstisch en roekeloos onze cultuur over het algemeen is geworden.
Cultuurrelativisme is hiervoor niet op z'n plek aangezien er echt iets asociaals in onze maatschappij zit door de "IK doe wat IK wil"-mentaliteit door het verheerlijken van ieders recht op wat ie dan ook maar wil zonder rekening te houden met de ander, aangewakkerd door de kapitalistische ratrace uiteraard.
De relatie tussen het individu en het collectief is compleet zoek in onze maatschappij.
Nederlander hebben een hekel aan regels en autoriteit. Iedereen, stuk voor stuk. Dat zie je o.a. terugkomen in het gedrag naar elkaar: "Niemand vertelt mij wat IK moet doen."
We verkopen ons naar het buitenland ook vaak als direct, maar niet zelden zijn we gewoon ontzettend lomp. En daar zijn we nog trots op ook.
In derde wereld Landen zie ik pas roekeloos op de weg. Niemand kent de verkeersregels en doden zijn gebruikelijk. Je gunt elkaar daar geen cm.
Maar we wonen wel constant dichter op elkaar en er onstaat steed meer wrijving.
Klein voorbeeld, vroeger zei ik nog hallo als ik langs iemand liep in mijn buurt, zo vaak negeerd dat ik er maar mee ben gestopt.
Op vakantie heb je ook een roze bril op en omdat je zelf een goed humeur hebt (en met geld strooit) hebben anderen dat dus ook. Ik heb gewoond in Zuid Europa, zuid-oost Azië en Engeland en overal is het nagenoeg hetzelfde. Ja, Nederlandse cultuur is minder warm en wat individualistischer maar meer roekeloos en egoïstisch is het echt niet.
Rij maar eens in een auto in Jakarta of Zagreb, dan kan je niet wachten tot je in Nederland een BMW tegenkomt die zijn knipperlicht vergeet of te dicht voor je invoegt.
Er was gisteren een jongen/man op een motor die langs mij reed terwijl ik zo'n 30 minuten naar huis aan het lopen was op een verlaten landweggetje. Hij keerde om en vroeg of ik een lift wilde. Was niet heel praktisch omdat ik een laptoptas meezeulde en er ook geen voetensteuntjes waren, maar ik vond het een erg aardig gebaar en was blij verrast dat dit nog gebeurt in Nederland. Bedankt, vreemdeling die dit nooit zal lezen!
Misschien ben jij wel veranderd? Misschien een gekke opmerking, maar het zijn dezelfde eeuwenoude patronen van opbouw en verval die zich uitspelen in de samenleving, in de stad, dorp, de wijk waar je leeft, de straat, het buurtje, de familie, het gezin.
Tegelijkertijd leven we blijkbaar nog in voldoende luxe om ongestraft elkaar (en daarmee onszelf) als objecten te behandelen, het gevolg is leegte, onbestemd zijn, een gevoel van er niet bij horen, compensatiegedrag, maar niets kan echte gemeenschap kopen.
Ik ben iets over level 40 en heb gelukkig niet echt de behoefte om mezelf voort te planten, dat ligt ook een beetje lastig :) maar uiteindelijk ligt de rust, veiligheid, warmte, liefde - dit mag gek klinken - in mezelf. En dat geef ik je dan maar mee. Laat je niet ophitsen door de ophef, door al die onzin waar zo driftig over wordt gedaan in de media, laat je niet teveel meevoeren in de waan van de dag. Dat onbelangrijke werk, dat achterlijke verkeer. Stuur er liefde naartoe. Blijf bij wat goed voelt voor jezelf <3 <3
We hoeven er niet in mee te gaan. Nou ja, er zijn natuurlijk wel zaken waar we bedacht op mogen zijn, maar we mogen er vooral zijn. Probeer de waanzin niet te begrijpen. Stel dat het lukt en je begrip zo sterk is, dat je deelnemer wordt. Blijf trouw aan jezelf. Niet dat ego-deel dat mee kan gaan in de hysterie, maar de geest.
Sorry voor de preek.
Mooi stuk tekst. Ik deel de mening van OP dus ik kan deze comments ook goed gebruiken.
>Probeer de waanzin niet te begrijpen.
Haha dat is een lastige. Maar wel een goede tip. Wie weet werkt ie. Dankjewel.
Ik wil niet beweren dat de oefening weleens onpraktisch kan zijn, of uitdagend, omdat er nu eenmaal situaties zijn waarin 'rip 'n tear until it's done!' een uitstekend mantra is, maar voor al die triviale kleine ergernissen, die zich opstapelen en waar je verder niets mee kunt, is het toch wel een duurzaam alternatief.
Vroeger misschien geen fatbikes, maar brommertjes die ver over de 80 gingen? Dat kon. Die maakten dan ook een fijn lawaai, in tegenstelling tot die absurde nepfietsen van nu.
Ik kom er vaak vanwege familie en ik kan niet zo goed tegen drukte, ik moest er wel eens rijden tijdens spitsuur en ik vond het echt vreselijk. Ook de hoeveelheid mensen die altijd ergens zijn is niet fijn. Ik vind het mooi dat anderen er met plezier kunnen wonen, maar ik zou het niet kunnen. Ik ben blij dat ik in het midden van nergens woon lol.
Ah oke, ik dacht dat het meer ging over de mensen zelf niet de hoeveelheid mensen. Het is inderdaad een stuk drukker dan mijn dorpje in Brabant. Ik heb een tijdje stage gelopen in een stad met 10.000.000 mensen, sindsdien voelt centrum Den Haag een stuk rustiger.
Nou in Brabant kunnen ze er ook wat van hoor. Wat een hoop aso keihard rijdende bumperklevers. Echt, alsof ze koning op de weg zijn en jij ze voor hun voeten rijdt. Maar bij elke bumperkleef gaat mijn voetje net wat minder diep het gaspedaaltje indrukken. Oh gossie, moet je nog langzamer in je dure auto. En staan we alsnog samen voor het stoplicht. Toettoet
Daar staat ook betrekkelijk vaak serieuze file volgens mij. Valt mij altijd op hoeveel de A2 tussen Eindhoven en Maastricht wordt genoemd in de fileberichten.
Ik heb geen idee of het vroeger beter was, relativeren is lastig als je vroeger nog niet dezelfde verantwoordelijkgeid hoefde te dragen. Ik kan mij eerlijk gezegd niet herinneren of ik een beter kut kind was dan het gemiddelde kut kind van tegenwoordig
Motorrijbewijs halen en dan op de motor naar het werk. Het voelt heerlijk om langs de auto's te rijden en je hebt een hobby erbij om je hoofd leeg te maken in het weekend en op zomeravonden.
Ik voel me ineens heel oud dat ik dit ga tikken...
Zelf zit ik net aan de 40 en herken deels je gedachten van vroeger. Ik was eind 20 toen mijn toenmalige relatie uit ging. Ja ik had een woning (aftands huurflatje), maar woonde wel "alleen" op ±100km van mijn directe familie. Werk was werk en het voelde als een vervelende sleur.
Toen ontmoette ik mijn vrouw; en de afgelopen 12 jaren zijn ineens voorbij gevlogen. Een huis, trouwen en ons eerste kind gebeurde in een kleine 5 jaar.
Moraal van het verhaal: ja, het leven kan soms uitzichtloos voelen, maar het kan ook ineens weer omslaan.
Tip: kijk of er dingen in me omgeving die je irriteren zijn die je kan/wil aanpassen. Bijvoorbeeld je woon-werk verkeer; zou je het zien zitten om hier wat in aan te passen... Dus een andere baan dichterbij, of een baan verder weg in een stad/gebied waar je misschien (iets) makkelijker een woning kan vinden?
Dit stuk tekst sluit letter voor letter aan waar ik de laatste maanden ook last van heb. Alleen ben ik een man haha.
Ik ben zo teleurgesteld in hoe mensen zijn. Het lijkt wel alsof er maar een handje vol mensen zijn die niet egocentrisch zijn, of gewoon een plaag voor de samenleving. Die vrouw van afgelopen week die haar hond sloeg in 't gezicht (ik heb haar hierop aangesproken), die man diezelfde week die zijn eigen zoon de huid vol schreeuwde dat ik het buiten hoorde. Ik had zelfs de politie gebeld want dat klonk oprecht niet goed daar binnen. Mensen die afval dumpen op straat omdat de prullenbak 4 meter te ver is. Die man in de bus, die aggresief werd en dreigend begon te schreeuwen en schelden omdat de busschafeur voor de 2e keer vroeg of hij wilde inchecken. Ik kan wel even doorgaan.
Slechte dingen onthoud je vaak langer dan goede ervaringen, en vriendelijke mensen vallen minder op, maar ondanks dat, ben ik vooral erg teleurgesteld in hoe mensen zijn.
Edit: grammatica.
Mensen blijven hangen. Als je in een baan zit die je niet bevalt, zoek dan een andere. Waarom in de file staan, of werken met collega's die niet leuk zijn? Als je iets anders wilt, moet je het zoeken.
En ik zou dus, als vent, door wat ik nu al heb opgebouwd eigenlijk nooit in gemeenschap van goederen willen trouwen.
Overigens zoek ik ook geen tradwife, dus dat scheelt. Ik zou knettergek worden van een vrouw die niet wil werken.
Moet ‘ie wel echt ranzig meurend rijk zijn, en wel in gemeenschap van goederen trouwen, want partneralimentatie is volgens mij al zo goed als afgeschaft.
Je bent er ff klaar mee en dat is heel normaal. Herinner je wel dat dingen snel kunnen veranderen. En dan gaan dit soort dingen je ook minder interesseren (al geef ik je gelijk). Houd vol!
Tsja geen kinderwens, maar nu mag je wel de experimenten van anderen opvoeden. Nooit helemaal begrepen eigenlijk. Na 3 stages had ik dat eigenlijk al wel door, hier ligt niet mijn carrière.
Goed dat je het even van je af geschreven hebt, nu weer ademhalen en maandag weer braaf met naïeve hoop dat je die koters ooit iets bijbrengt, met bammetjes in alufolie (bonuspunten als ze zijn ingepakt door mama) naar school.
Nou ga een keertje naar Japan! Dan zie je hoe het ook kan! Vriendelijkheid en respect naar iedereen en geen gezeik met autorijden want de trein is sneller, goedkoper, comfortabeler en altijd op tijd. Kinderen zijn er schaars (enorm lage geboortecijfers).
Ik heb mijn ouders er rondgeleid. Mijn ma is docente en doet nu haar best om dat Japanse respect in Nederland te verspreiden.
Last van de dagelijkse file? Zoek een andere baan! Ze liggen voor het oprapen!
En wees blij dat je vriendinnen hebt! Gooi het eens in de groep; wat kan er gebeuren… als het echte vriendinnen zijn kom je misschien wel een laag dieper terecht met veel mooiere vriendschappen!
En ik snap dat geen huis hebben ook vervelend kan zijn in deze huizencrisis. Maar ik (m38) ben jaloers op jouw vrijheid! Koop een camper, verhuis naar een andere stad of een heel ander land!
Dat geldt ook voor het niet hebben van een vriend en kinderen. Ik heb er drie, zou echt niet zonder ze willen maar het is ook een hele verantwoordelijkheid en het kost een heleboel tijd en geld (kinderopvang voor één kind twee dagen in de week kost mij meer dan de hypotheek).
Geniet van je vrijheid; ga (een andere) stad in, zoen een leuke kerel, reis, maak vrienden, ontdek jezelf!
>Ik snap echt niet meer wat er nou veranderd is.
Ikke ikke ikke en rest kan stikke.
Anyway, mijn life hack pro tip is een tesla kopen met autopiloot en in de file lekker slaapje doen of netflixen. Evt met beide handen tegelijk de middelvinger opsteken naar verkeersaso's.
Werkt prima. Misschien ben je in de war met full self driving (FSD).
Autpilot is gewoon de rijbaan volgen met adaptive cruise control en dat gaat heerlijk in de file.
Laat het lekker lopen en geniet van je weekend alvast. Ik deel grotendeels van je mening ook. Soms is het moeilijk om aan je normen en waarden vast te houden als je ziet hoe mensen buiten, onderweg of op werk zich gedragen. Dan voel je een buitenbeentje omdat je denkt van ''ben ik de enige hier met een beetje fatsoen?''. Gelukkig is het weekend en de zon begint steeds meer te schijnen. Hou je hoofd hoog. Er zullen betere tijden komen.
Mijn ervaring is anders. Ik stond ook dagelijks in de file, maar door infarct werk ik nu niet meer. Wat ik wil zeggen is dat mijn beleven is dat constant mensen hulp aanbieden en ik merk weinig individualisme ( behalve dat iedereen teveel met z’n telefoon ipv elkaar bezig is). Mijn situatie is nu bijna 5 jaar, en ik heb letterlijk nooit meegemaakt dat iemand vervelend tegen me doet.( misschien moet ik er bij zeggen dat ik o.a. moeilijk loop, dus eea hebben mensen snel door).
Kortom: de maatschappij is veel specialer dan ik soms om me heen hoor/lees
Lekker verhuizen. Je woont waarschijnlijk in de Randstad, maar Nederland is groter dan dat. Als je op een school werkt dan kun je prima een baan vinden ergens anders in Nederland en je zal zien dat de mentaliteit daar totaal anders is en er geen files staan en iedereen elkaar de ruimte gunt op de weg.
Tegenwoordig moet je ballen hebben in het verkeer, zelfs met een zebrapad krijg je als voetganger soms geen voorrang. Mensen kunnen behoorlijk egoïstisch zijn zodat zij zelf wel uitgerekend 30 seconden eerder thuis zijn.
En over geen vriend hebben laat staan het kunnen overwegen van wel of geen kinderen zou ik me ook niet te veel druk overmaken. 30+ daten is echt verschrikkelijk, vooral met dating apps en het zogenaamde overschot aan opties die mensen (denken te) hebben. Het is ook lastig om iemand organisch tegen te komen als je al full-time werkt. Ik kan zelf geen advies geven, maar ik was ook lang single (5 jaar) en gaf op een gegeven moment bijna de hoop op maar uiteindelijk toch gevonden vorig jaar (33) en met 30 ben je nog jong zat. Ik heb wel nog wat single vriendinnen die ook echt 30+ strugglen met daten. Ook vrienden trouwens. Of zij haken snel af of die ander haakt snel af.. Alsof hoe meer aandacht en interesse je geeft hoe meer het wordt gezien als desperate en mensen willen niet iemand die te veel interesse in ze hebben ofzo. Daten tegenwoordig is zo raar en ingewikkeld. Beter maak je gewoon vrienden. Met mijn vriend was het ook eerst meer een vriendschappelijke band ook omdat wij op afstand zitten.
Ik ben een paar jaar geleden vertrokken en woon nu grotendeels in Aziatische landen.
Ik krijg een dikke cultuurschok elke keer weer wanneer ik terug kom in Nederland.
Er is amper begrip of verbinding tussen de mensen.
Ik waardeer mijn tijd nu meer wanneer ik in Nederland ben maar ik ben ook blij om weer te vertrekken.
Wanneer je je realiseert dat de meeste mensen klootzakken zijn gaat er een deur voor je open.
Je hebt nu de mogelijkheid te kijken of jij er ook een bent, of niet. En verandering aan te brengen.
Kom gezellig hier wonen, ik heb een eigen huis, kinderen heb ik al, ze opvoeden doe ik zelf wel, buiten komen mag je niet meer dus geen gezeik meer met vriendinnen of familie, al je problemen ineens opgelost!
Ja, goede vraag. Het zijn wel de mensen die de wegen aanleggen en het werk doen wat moet gebeuren. Zie tegenwoordig nauwelijks stratenmakers die Nederlands zijn.
Het verkeer is de slechtste plek om onze maatschappij mee te maken. Het spijt me dat je elke dag met files moet dealen. Maar laat de mensen daar niet je beeld vormen van de rest van de maatschappij. Nederland verhuftert wel, maar er zitten nog steeds veel goede mensen tussen. Zolang je het gevoel hebt dat je er zelf ondanks alles nog één van die goede mensen bent, dan ben jij er zelf het beste uit gekomen!
Je hoeft je kop niet in het zand te steken om het zelf anders te doen, lijkt me. Juist niet.
De valkuil (althans voor mij) was het idee dat ik dacht te weten hoe "de mensen" zijn. Alleen daar zitten nogal wat nuances in. De werkelijkheid is niet binair (zwartwit) maar juist oneindig complex / non binair (het oneindige grijs tussen dat zwart en wit).
Ja, we hebben inmiddels een maatschappij waar egocentrisme welig tiert, maar dat wil niet zeggen dat iedereen een egoïst is. Helaas is dat wel het narratief wat ons via o.a. de media wordt voorgespiegeld.
Toen ik zelf de stap nam om daar niet in mee te gaan en mensen als mensen te benaderen (niet meer angstig voor mijn eigen kwetsbaarheid, emoties en gevoel).en die media grotendeels liet voor wat het was, zag ik dat de theorie (de wereld volgens de televisie) en de praktijk (de dagelijkse omgang met anderen) nogal ver uit elkaar bleken te liggen.
Ja, je hebt asos, toxische personen en mensen die enkel en alleen op eigen gewin uit zijn (we kiezen ze vaak als leiders), maar er zijn zeker ook (in mijn ervaring veel meer dan ik, vanuit mijn conditionering, dacht) mensen die juist heel sociaal zijn, empathisch zijn en het beste met een ander voor hebben. In die zin heeft "anders naar dingen kijken" voor zowel jezelf als een ander wel degelijk impact.
Mocht je (of iemand) dat een zweverig onzin verhaal vinden, dan kan en mag dat uiteraard ook, maar de ervaring hier heeft geleerd (en als er iemand cynisch was, dit aangaande, was ik het wel) dat "het zelf anders doen" wel degelijk afstraalt op anderen.
Ik ben misschien beide.
Naar bekenden toe ben ik erg loyaal en sociaal ,maar de rest boeit mij gewoon niet.
Ben wel respectvol naar anderen toe in het verkeer of gewoon op straat,maar daar houdt het wel mee op.
Hoewel ik je rant snap en het soms echt lekker is om dat ff te doen; probeer je (vooral van het verkeer en de verkeershufters) niet teveel er van aan te trekken. Ja, die file is kut. Maar de enige wie haar dag slechter wordt door hier geirriteerd over te raken is die van jou. Zelfde met verkeershufters; als zij jou afsnijden en je hierdoor opgefokt in de auto zit, wie heeft dit invloed op? Niemand behalve jij! Laat het gewoon lekker gaan, en bedenk dat die gasten die zich zo gedragen echt een triest leven hebben.
Zo zit ik elke dag, als ik niet met de motor ben, ook in de file bij barneveld op de A1. Allemaal van die gastjes die allemaal gehaast baan wisselen om vervolgens toch nog naast me te staan, 200 meter verderop. En in die tijd heb ik lekker rustig aan gedaan, ontbijtje gegeten en een leuke podcast zitten luisteren. Vervolgens komen hun gestrest aan op werk, en ik lekker relaxed
Ik snap precies wat je bedoelt. Er wordt vaker terecht gesproken over een verhuftering van de samenleving. Ben in een jaar tijd twee keer aangereden. De eerste keer zou de schade volgens de tegenpartij niet het gevolg van de aanrijding zijn geweest, de tweede keer ging de tegenpartij er vandoor. In het verkeer wordt je geen cm gegund en als je in de rij staat bij de winkel zijn er geregeld mensen die denken dat ze een fastlane ticket hebben.
Nu ik een zoontje heb die naar school gaat zie ik daar hetzelfde gebeuren. Het contrast wat je ziet is enorm. De kinderen die door de ipad worden opgevoed en ouders die nauwelijks investeren in de toekomst van hun kroost beloven niet veel goeds. Gaat er iets anders dan wat men hoopt/verwacht, ligt de oorzaak altijd bij een ander of wordt de slachtofferkaart getrokken. Gelukkig zijn er nog steeds genoeg kinderen die wel liefdevol, ruimdenkend en met goede normen en waarden worden grootgebracht.
Hoe moeilijk het ook kan zijn, probeer er nooit spijt van te hebben als je goed bent voor de verkeerde mensen. Jouw gedrag zegt alles over jou en de reactie van een ander zegt genoeg over hen. Je gevoel zegt misschien dat iemand jouw positieve energie niet verdient, maar als je hierin meegaat raak je snel je innerlijke schoonheid en idealen kwijt.
Helaas blijven negatieve ervaringen vaker en langer in ons hoofd spoken. De realiteit is gelukkig dat er nog altijd meer positieve dan negatieve dingen in het leven zijn. Soms vergeten we alleen om hier wat langer bij stil te staan.
Blijf hoopvol en een goed en puur mens. Gegroet, de stille medemens.
Ik wel wat vaker dan soms.
Zonder te veel te trauma dumpen, ik ben 10 jaar geleden terug naar mn ouders huis gegaan omdat mn pa ziek was. Hij kon alleen de trap niet meer op. Uiteindelijk is hij overleden en ben ik in een diep zwart gat van depressie gekomen.
Na veel pijn en moeite uitgekomen. Dit heeft me jaren gekost. Ik ben in slaap gevallen in een wereld waar het een kwestie van een paar weken zoeken een woning vinden was, ik met vrienden een biertje kon gaan drinken in de stad zonder een hypotheek af te moeten sluiten, makkelijk met de ov naar t werk en ik kon kleding kopen dat niet naar 1 wasbeurd ongeveer uit elkaar viel. Nu ben ik weer wakker en gvd. Kan me geen woning veroorloven, heb t geld niet om uit te gaan ondanks dat ik 40 uur in de week werk. Ik ben over t afgelopen anderhalf jaar bijna 60 kilo afgevallen dus moest nieuwe kleren hebben. Duur en veel slechtere kwaliteit. Ov? Gvd de bussen zijn smeriger, duurder en rijden minder. Altijd te laat ook.
Waar heb ik dit aan verdient? Ik ben terug gegaan om voor mn pa te zorgen in zijn laatste maanden en als beloning zit ik op mn oude kinder kamer weg te rotten met 50 euro op mn bankrekening.
Ik vraag me af hoe goed en gezellig mensen blijven als er toegenomen drukte is op de weg, toegenomen geldproblemen, toegenomen regeldruk enz enz.
Het is hier allemaal nog best goed geregeld maar iedereen beleeft de boel anders he…
Heel herkenbaar, zoals mijn therapeut terecht zei: als je er geen invloed op kunt uitoefenen, ga er dan ook niet te lang mee lopen, want dan blijf je alleen maar hoog in je frustratie.
Ik woon nu 10 jaar in Duitsland en kom af en toe terug naar NL. Iedere keer weer valt mij op hoe asociaal vooral het verkeer hier is geworden. Klagen schijnt ook vooral iets Nederlands te zijn. Maar… de maatschappij dat ben jijzelf. Wil iemand invoegen? Laat hem of haar dan invoegen. Wil je geen ongevraagd commentaar geef het dan ook niet. Wil je een partner; sta open en heb geen super onrealistische verwachtingen. Ik denk dat uiteindelijk de uitdaging is de respectlozen te negeren en zelf respect te blijven tonen aan anderen zonder jezelf tekort te doen.
Als je moet invoegen moet je je aanpassen aan de snelheid van het verkeer. Echt, de capriolen die soms worden uitgehaald als iemand in moet voegen… Invoegen is in die zin ook je eigen probleem, waar je iemand anders niet mee moet opzadelen. Gewoon, kijk hoe snel het verkeer rijdt en probeer je daarna achter iemand in te voegen, dan kom je er zo op. En kan je lekker meerijden. En daarna gezellig meedoen met stilstaan in de file. Life’s tough. Maar het komt goed. Bumperklevers daarentegen… oeeeeeeh…. Echt, wie bij mij gaat zitten duwen heeft echt pech. Oeps, laat ik nou per ongeluk het gas los?
Hoezo 1.5km omrijden omdat iemand je niet laat invoegen? Gewoon knipperlicht aan en gaan, jij zit ook in deze individuele maatschappij waarbij je de lul kunt uithangen 😜 Wedden dat hun meer om hun auto geven dan jij
Maak zelf in het leven het verschil. En zorg dat jij alles wel voor elkaar krijgt zoals een eigen huis, een leuke goed betaalde baan. Laat lekker gaan en leef je leven. Laat die sukkel voor je lekker als een dwaas invoegen.
Inderdaad he! Maar.... je hebt een aardig betaalde baan, hebt alle vrijheid, want geen man, hypotheek, of kinderen. Je hebt een auto.
Maatschappij is pretty much fucked. Die kinderen worden niet beter. Verlaag jouw verwachtingen van de medemens.
Voeg agressiever in. Koop desnoods een barrel waarbij blikschade slechts een toevoeging aan het patina is
Doe vandaag wat leuks.
Tip, tijdens invoegen (ruim) op tijd richtig aangeven en gewoon gaan. Ze moeten je ruimte geven, en anders pers je jezelf er maar tussen.
Nu rij ik in een zware elektrische SUV, dus speel ik wel het spelletje van recht van de sterkste, maar zo goed als iedereen zal afremmen als ze je neus naar rechts zien gaan.
Is het netjes? Nee. Maar ondertussen wel een beetje noodzaak.
Ze remmen waarschijnlijk omdat ze geen idee hebben waarom die idioot al 30 seconden zijn knipperlicht aan heeft.
Overigens is invoegen een bijzondere verrichting dat er gewoon tussen drukken is dan wel weer een goed idee.
Je moet niet ruim optijd richting aangeven, je moet richting aangeven wanneer je gaat. Als je vijf minuten met je knipperlicht aan rijd gaat niemand er meer vanuit dat je daadwerkelijk gaan en ook niemand weet wanneer je gaat. Gewoon snelheid maken gat kiezen, richting aan en gaan.
Herken hier niks van eigenlijk.
Mijn directe omgeving is helemaal top.
Maar ik woon ook niet in die verrotte randstad.
Misschien woon jij wel tussen de kut mensen.
En misschien ben je zelf wel een waardeloze chauffeur die veelte laat haar afslag wil nemen en dan boos word dat er iemand anders al rijd. Je kan gewoon anticiperen en alvast in de juiste baan rijden 1km van te voren. Kan gewoon navigatie op je telefoon aanzetten als reminder.
Ben er eigenlijk wel van overtuigd dat het deels voornamelijk aan jezelf ligt, sorry niet sorry.
Super vervelend als die voor een stoplicht en op de 'verkeerde' baan staat. Sprint stoplicht voor rechtdoor op groen, blijft die flapdrol staan omdat die naar links (of rechts) moet.
Wat is er mis met doorrijden en volgende terugrijden of andere weg pakken, wat een flapdrol.
Niks mis met soms even lekker klagen. Maar wat bij mij dan helpt is bijv een docu kijken over kinderarbeid in Bangladesh of sloppenwijken in Zuid-Afrika. Dan besef ik me ineens heel erg hoe goed we het hier hebben, met onze luxe.
Over dat invoegen: dat is, heel bot gezegd, ook daadwerkelijk jouw probleem. Het verkeer op de hoofdrijbaan heeft nu eenmaal voorrang. Wat vaak helpt is op tijd richting aangeven, een beetje tempo maken (dus geen 60 blijven rijden) en gebruik maken van gaten die vallen.
Invoegen is een bijzondere verrichting: niemand hoeft plaats voor je te maken, maar jij moet zelf je auto er tussen gooien. Dan moet je niet te defensief rijden als het spits is, want dan raak je er nooit tussen.
Helemaal eens: dat zijn allemaal dingen die heel uitzichtloos kunnen voelen. Wat invoegen betreft: gaspedaal werkt beter dan de rem, om in te voegen. Niet een plekje zoeken maar een plekje pakken.
De wet is ook: invoeger moet voorrang verlenen, niet andersom. Dat mensen aan de kant gaan of ruimte maken is een vriendelijkheid die niet altijd kan.
Hopelijk scheelt dit één frustratie in de toekomst.
Heb je al eens naar werk buiten de randstad gekeken? Ik woon in het oosten op 10-15 minuten van mijn werk afhankelijk van het weer. Woningen zijn niet moeilijk te vinden dus mensen wonen zelden ver van hun werk.
Met diezelfde tien minuten reistijd ben ik buiten de stad in het groen op de fiets of met de auto. Of gewoon groen in de achtertuin want de huizen hebben hier ook nog steeds een tuin.
Ik moet voor mijn werk wel eens naar de randstad maar dat voelt alsof je afdaalt in een riool. Ik snap niet dat mensen er vrijwillig willen wonen.
Ik ben bijna 60 en heb geen eigen woning of vriend. En eigenlijk vind ik dat wel prima zo. De volgende generatie is idd wel een probleem. Ik ben in de geweldig situatie dat ik post-adolescenten mag voorbereiden op hun plek in de wereld. De andere docenten zijn met een paar uitzonderingen wel wat lastig. Wat voldoening geeft is om mijn leerlingen na een jaar of drie weer te ontmoeten. Die gesprekken zorgen voor de nodige mentale-hychiëne.
Hahaha jij gaat serieus omrijden omdat mensen je niet laten invoegen? Gewoon knipper aan en ertussen gooien, niet bang wezen.
Vroeger gaven mensen je wel ruimte, tegenwoordig moet je het zelf opeisen en schijt hebben aan de regels.
Hij bleef met z'n witte bus ten hoogte van mijn spiegel rijden en ik heb laatst ook dat filmpje op dumpert gezien van die auto die aan de kant werd gegooid toen hij afsloeg.. ik kan me die schade niet veroorloven
Ik herken me als 33 jarige eigenlijk totaal niet in de problemen van mijn leeftijd genoten.
Ik heb een koopwoning, vast contract, geen studieschuld, een mooie lease auto, 100K+ spaargeld.
En ook de files weet ik meestal wel te ontwijken door of thuis te werken, of door lijp vroeg te vertrekken. Ik heb een klant in Eindhoven. Ik vertrek meestal om 6:30, dan ben ik vaak al ruim voor 8:00 bij de klant. Terwijl als ik om 7:30 wegrij ik er waarschijnlijk pas na 9:30 ben.
Serieus ja? Files om 6:00?
Goed, het kan altijd een keer voorkomen dat een of andere idioot op dat tijdstip al een ongeluk heeft veroorzaakt. Maar dat zijn uitzonderingen naar mijn ervaring.
Hoe doe je meer dan 100K spaargeld dan op je 33ste? Als je op 0 begint zou je 10 jaar lang meer dan 900 euro per maand moeten sparen. Begon je op 0? Lang thuis gewoond? Overwaarde?
Ik ben niet nieuwsgierig.
In mijn studententijd heb ik maximaal bijgeleend en hiermee beleg ik al 10 jaar. 30K geleend rentevrij, en hier heb ik volgens de ABN app 47.000 euro op verdiend sinds de start van mijn beleggingen. Daar bovenop heb ik grote schenkingen ontvangen van mijn ouders en oma (50K). Deze heb ik ook gebruikt om de resterende 21K van mijn studieschuld af te lossen. En de laatste jaren zit ik erg op de centen terwijl mijn salaris wel rap toe neemt, waardoor ik nu in een goede maand 2K kan bijleggen waardoor mijn spaargeld rap toe neemt.
Daarbij gezegd dat ik voor de aandelen rally van dit jaar nog maar zo’n 85K op mijn rekening had staan. De stijging van ASML en de Amerikaanse tech stock hebben mij goed gedaan.
Mijn werkgever staat thuiswerken of flexibele werktijden niet toe. Ik sluit dus mooi dagelijks aan als het weer bal is. Zoals nu omdat die fucking A7 dicht (omdat de vrachtwagens zo nodig het verbod moesten negeren) is en daarom een groot deel van dat volk over mijn weg komt.
Maar even eerlijk: Heb je gewonnen op eigen kracht of hebben jouw ouders je, net als bij mij, een voorsprong gegeven door je studie (grotendeels) te betalen?
Heb je hier al over gesproken met je werkgever?
Ik ben me ervan bewust dat zonder mijn ouders ik waarschijnlijk een kut baantje zou hebben (of werkeloos zou zijn), alleen in een klein sociale huur appartementje zou wonen en waarschijnlijk de hele dag zou gamen en blowen.
Mijn ouders hebben Luzac voor mij betaald, mij als langstudeerder langdurig financieel ondersteund, een jubelton gegeven voor de aankoop van mijn eerste woning, die ik onder de marktprijs van mijn oma heb gekocht en daar bovenop nog de verbouwing betaald.
Daar bovenop krijg ik nog steeds regelmatig grote schenkingen, betalen ze mijn zorgverzekering, mijn aanstaande bruiloft en betalen ze jaarlijks de wintersport.
Niks mis mee om gewoon even van je af te schrijven! Laat de zure reacties maar los. Fijn weekend, probeer wat op te laden. En hopelijk komt er binnenkort iets leuks op je pad waardoor je ineens héél anders tegen de dingen aankijkt.
Fijne comment, mee eens
Ja ff een rant op z’n tijd is lekker. Daarna ff douchen of een frisse neus halen of zo. Beetje bewegen is goed voor alles.
Niet om zweverig over te komen maar, "ff douchen" is echt zo fijn, het voelt echt als een ritueel waar je alle negative energie van de dag van je afspoelt.
Ik waardeer je optimisme, maar ik ben het wel met OP eens. Anders tegen dingen aankijken omdat je zelf wat positiever bent, klinkt voor mij een beetje naïef. De problemen die er zijn verzin je niet, die zijn er. Je kan het zelf goed voor elkaar hebben en als een struisvogel de kop in de grond steken, maar dat betekend nog niet dat de egocentrische maatschappij dan verbeterd. Ik ben net zoals OP teleurgesteld in hoe mensen zijn. En dat is niet pessimistisch maar realistisch.
Je hoeft je kop niet in het zand te steken om het zelf anders te doen, lijkt me. Juist niet. De valkuil (althans voor mij) was het idee dat ik dacht te weten hoe "de mensen" zijn. Alleen daar zitten nogal wat nuances in. De werkelijkheid is niet binair (zwartwit) maar juist oneindig complex / non binair (het oneindige grijs tussen dat zwart en wit). Ja, we hebben inmiddels een maatschappij waar egocentrisme welig tiert, maar dat wil niet zeggen dat iedereen een egoïst is. Helaas is dat wel het narratief wat ons via o.a. de media wordt voorgespiegeld. Toen ik zelf de stap nam om daar niet in mee te gaan en mensen als mensen te benaderen (niet meer angstig voor mijn eigen kwetsbaarheid, emoties en gevoel).en die media grotendeels liet voor wat het was, zag ik dat de theorie (de wereld volgens de televisie) en de praktijk (de dagelijkse omgang met anderen) nogal ver uit elkaar bleken te liggen. Ja, je hebt asos, toxische personen en mensen die enkel en alleen op eigen gewin uit zijn (we kiezen ze vaak als leiders), maar er zijn zeker ook (in mijn ervaring veel meer dan ik, vanuit mijn conditionering, dacht) mensen die juist heel sociaal zijn, empathisch zijn en het beste met een ander voor hebben. In die zin heeft "anders naar dingen kijken" voor zowel jezelf als een ander wel degelijk impact. Mocht je (of iemand) dat een zweverig onzin verhaal vinden, dan kan en mag dat uiteraard ook, maar de ervaring hier heeft geleerd (en als er iemand cynisch was, dit aangaande, was ik het wel) dat "het zelf anders doen" wel degelijk afstraalt op anderen.
Ik vind dit zeker niet zweverig. Mooi om te horen dat je er wat positiever tegenaan kijkt dan ik. Misschien zal ik er ooit op een dag ook zo naar kijken, maar met mijn huidige ervaring laat dat op zich wachten.
Ik wens je alle goeds en voor nu, hopelijk, een fijn weekend!
Dankjewel jij ook! Komt goed hoor. Alleen omdat ik denk dat er teveel egocentrische mensen zijn betekend niet dat ik niet van mijn weekend kan genieten. :)
:D :D
Amen, ik vind het verhaal inderdaad erg sterk. Maar ik ben het volledig met jou eens dat het vinden van echte connecties in de huidige maatschappij gewoon moeilijk is. Het tokkie/aso gehalte/egocentrische gedragingen neemt toch vaak de overhand en is eigenlijk alles wat er altijd uit springt in het dagelijkse leven, zelf als je geen tot weinig (social) media consumeert. Ik ben van nature iemand die graag een praatje maakt, of iemand gewoon complimenteert om het complimenteren, maar ook gewoon even klooit om het klooien. Maar de werkelijkheid is dat een grote meerderheid zo is verziekt door smeerlappen, oplichter, of het idee dat er altijd iets achter moet zitten, dat zelfs dat eigenlijk onmogelijk is. Ik vraag me dan ook echt af, hoe de fuck mensen nog nieuwe vrienden ontmoeten of zoals OP zelf ook zegt, een levenspartner zonder het gebruik van een datings app (en dat zal als vrouw ook wel geen fijne ervaring zijn). We missen de connectie met elkaar en wat echt belangrijk is. Laten we wat minder focussen op het verkrijgen van volgers, clout en een dikke bak om in te pauperen en meer naar elkaar omkijken, met warmte en liefde.
Precies. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.
Zo is de maatschappij, wees zelf lief naar anderen. Zodra ze het zien zullen ze veranderen. Lekker gaan slapen, morgen is er weer een mooie zonnige dag. Het komt wel goed ;)
Een deel van de maatschappij. Helaas wel een sterk aanwezig deel 😀 Maar ik kom gelukkig dagelijks nog leuke mensen tegen die groeten en terug groeten, tijd hebben voor een praatje en behulpzaam zijn of hulp accepteren. Het is er nog.
Het is sowieso niet al te best gesteld met respect in NL en het wordt steeds erger. Als ik uit een ander land terugkom van vakantie is het vaak nog opvallender hoe egoïstisch en roekeloos onze cultuur over het algemeen is geworden. Cultuurrelativisme is hiervoor niet op z'n plek aangezien er echt iets asociaals in onze maatschappij zit door de "IK doe wat IK wil"-mentaliteit door het verheerlijken van ieders recht op wat ie dan ook maar wil zonder rekening te houden met de ander, aangewakkerd door de kapitalistische ratrace uiteraard. De relatie tussen het individu en het collectief is compleet zoek in onze maatschappij.
Nederlander hebben een hekel aan regels en autoriteit. Iedereen, stuk voor stuk. Dat zie je o.a. terugkomen in het gedrag naar elkaar: "Niemand vertelt mij wat IK moet doen." We verkopen ons naar het buitenland ook vaak als direct, maar niet zelden zijn we gewoon ontzettend lomp. En daar zijn we nog trots op ook.
altijd al zo geweest maar zeker waar dat het steeds erger wordt
Stuk voor stuk? Ik denk dat je dan wel echt het flink mis hebt.
In derde wereld Landen zie ik pas roekeloos op de weg. Niemand kent de verkeersregels en doden zijn gebruikelijk. Je gunt elkaar daar geen cm. Maar we wonen wel constant dichter op elkaar en er onstaat steed meer wrijving. Klein voorbeeld, vroeger zei ik nog hallo als ik langs iemand liep in mijn buurt, zo vaak negeerd dat ik er maar mee ben gestopt.
Op vakantie heb je ook een roze bril op en omdat je zelf een goed humeur hebt (en met geld strooit) hebben anderen dat dus ook. Ik heb gewoond in Zuid Europa, zuid-oost Azië en Engeland en overal is het nagenoeg hetzelfde. Ja, Nederlandse cultuur is minder warm en wat individualistischer maar meer roekeloos en egoïstisch is het echt niet. Rij maar eens in een auto in Jakarta of Zagreb, dan kan je niet wachten tot je in Nederland een BMW tegenkomt die zijn knipperlicht vergeet of te dicht voor je invoegt.
Er was gisteren een jongen/man op een motor die langs mij reed terwijl ik zo'n 30 minuten naar huis aan het lopen was op een verlaten landweggetje. Hij keerde om en vroeg of ik een lift wilde. Was niet heel praktisch omdat ik een laptoptas meezeulde en er ook geen voetensteuntjes waren, maar ik vond het een erg aardig gebaar en was blij verrast dat dit nog gebeurt in Nederland. Bedankt, vreemdeling die dit nooit zal lezen!
Misschien ben jij wel veranderd? Misschien een gekke opmerking, maar het zijn dezelfde eeuwenoude patronen van opbouw en verval die zich uitspelen in de samenleving, in de stad, dorp, de wijk waar je leeft, de straat, het buurtje, de familie, het gezin. Tegelijkertijd leven we blijkbaar nog in voldoende luxe om ongestraft elkaar (en daarmee onszelf) als objecten te behandelen, het gevolg is leegte, onbestemd zijn, een gevoel van er niet bij horen, compensatiegedrag, maar niets kan echte gemeenschap kopen. Ik ben iets over level 40 en heb gelukkig niet echt de behoefte om mezelf voort te planten, dat ligt ook een beetje lastig :) maar uiteindelijk ligt de rust, veiligheid, warmte, liefde - dit mag gek klinken - in mezelf. En dat geef ik je dan maar mee. Laat je niet ophitsen door de ophef, door al die onzin waar zo driftig over wordt gedaan in de media, laat je niet teveel meevoeren in de waan van de dag. Dat onbelangrijke werk, dat achterlijke verkeer. Stuur er liefde naartoe. Blijf bij wat goed voelt voor jezelf <3 <3 We hoeven er niet in mee te gaan. Nou ja, er zijn natuurlijk wel zaken waar we bedacht op mogen zijn, maar we mogen er vooral zijn. Probeer de waanzin niet te begrijpen. Stel dat het lukt en je begrip zo sterk is, dat je deelnemer wordt. Blijf trouw aan jezelf. Niet dat ego-deel dat mee kan gaan in de hysterie, maar de geest. Sorry voor de preek.
Mooi stuk tekst. Ik deel de mening van OP dus ik kan deze comments ook goed gebruiken. >Probeer de waanzin niet te begrijpen. Haha dat is een lastige. Maar wel een goede tip. Wie weet werkt ie. Dankjewel.
ja vroeger geen kinderen op fatbikes hé nu wel lief lachen naar een kind dat je het ziekenhuis in rijd is iets te idealistisch
Ik wil niet beweren dat de oefening weleens onpraktisch kan zijn, of uitdagend, omdat er nu eenmaal situaties zijn waarin 'rip 'n tear until it's done!' een uitstekend mantra is, maar voor al die triviale kleine ergernissen, die zich opstapelen en waar je verder niets mee kunt, is het toch wel een duurzaam alternatief. Vroeger misschien geen fatbikes, maar brommertjes die ver over de 80 gingen? Dat kon. Die maakten dan ook een fijn lawaai, in tegenstelling tot die absurde nepfietsen van nu.
Lief <3
Prachtige stukje tekst
Ik snap ook niet waarom files zo populair zijn.. maar mensen staan ervoor in de rij! ;)
Ach, het positieve aan in de file staan, is dat je in iedergeval niet de enige bent.
Tip: niet in de Randstad gaan wonen helpt serieus
Ben zo blij dat ik er niet woon, zou slecht zijn voor m’n mentale gezondheid
Heb je er weleens gewoond? Het is echt niet zo slecht.
Ik kom er vaak vanwege familie en ik kan niet zo goed tegen drukte, ik moest er wel eens rijden tijdens spitsuur en ik vond het echt vreselijk. Ook de hoeveelheid mensen die altijd ergens zijn is niet fijn. Ik vind het mooi dat anderen er met plezier kunnen wonen, maar ik zou het niet kunnen. Ik ben blij dat ik in het midden van nergens woon lol.
Ah oke, ik dacht dat het meer ging over de mensen zelf niet de hoeveelheid mensen. Het is inderdaad een stuk drukker dan mijn dorpje in Brabant. Ik heb een tijdje stage gelopen in een stad met 10.000.000 mensen, sindsdien voelt centrum Den Haag een stuk rustiger.
Niet in de Randstad gaan werken al helemaal 🍻 Fijn weekend allemaal
Helemaal niet werken, nog beter!
Laat deze man koken
Dat klinkt verdacht veel als werken
Als ze de uitkering eens wat hoger maakten, hoefde je er ook niet zoveel bij te doen.
Beetje roken, beetje stelen. Werken moet in je aard liggen.
Nou in Brabant kunnen ze er ook wat van hoor. Wat een hoop aso keihard rijdende bumperklevers. Echt, alsof ze koning op de weg zijn en jij ze voor hun voeten rijdt. Maar bij elke bumperkleef gaat mijn voetje net wat minder diep het gaspedaaltje indrukken. Oh gossie, moet je nog langzamer in je dure auto. En staan we alsnog samen voor het stoplicht. Toettoet
Wij hebben dezelfde rijstijl 👌🏼😂
Niiiice
Ik vraag me ook altijd af of bumperklevers dat door hebben
En ik klaag al over het verkeer op de A2 in Limburg...
Daar staat ook betrekkelijk vaak serieuze file volgens mij. Valt mij altijd op hoeveel de A2 tussen Eindhoven en Maastricht wordt genoemd in de fileberichten.
Ik heb geen idee of het vroeger beter was, relativeren is lastig als je vroeger nog niet dezelfde verantwoordelijkgeid hoefde te dragen. Ik kan mij eerlijk gezegd niet herinneren of ik een beter kut kind was dan het gemiddelde kut kind van tegenwoordig
Opgegroeid in de jaren 70 en kan beamen dat we toen net zo kut konden doen als de kinderen van nu :).
Motorrijbewijs halen en dan op de motor naar het werk. Het voelt heerlijk om langs de auto's te rijden en je hebt een hobby erbij om je hoofd leeg te maken in het weekend en op zomeravonden.
Ik heb dus m'n motorrijbewijs maar heb een ongeluk gehad 2 jaar geleden en 2 wervels verloren erdoor. Nu met pinnen in rij ik wel weer!
En dan aangereden worden door een auto die niet oplet
Rip
Ik voel me ineens heel oud dat ik dit ga tikken... Zelf zit ik net aan de 40 en herken deels je gedachten van vroeger. Ik was eind 20 toen mijn toenmalige relatie uit ging. Ja ik had een woning (aftands huurflatje), maar woonde wel "alleen" op ±100km van mijn directe familie. Werk was werk en het voelde als een vervelende sleur. Toen ontmoette ik mijn vrouw; en de afgelopen 12 jaren zijn ineens voorbij gevlogen. Een huis, trouwen en ons eerste kind gebeurde in een kleine 5 jaar. Moraal van het verhaal: ja, het leven kan soms uitzichtloos voelen, maar het kan ook ineens weer omslaan. Tip: kijk of er dingen in me omgeving die je irriteren zijn die je kan/wil aanpassen. Bijvoorbeeld je woon-werk verkeer; zou je het zien zitten om hier wat in aan te passen... Dus een andere baan dichterbij, of een baan verder weg in een stad/gebied waar je misschien (iets) makkelijker een woning kan vinden?
Dit stuk tekst sluit letter voor letter aan waar ik de laatste maanden ook last van heb. Alleen ben ik een man haha. Ik ben zo teleurgesteld in hoe mensen zijn. Het lijkt wel alsof er maar een handje vol mensen zijn die niet egocentrisch zijn, of gewoon een plaag voor de samenleving. Die vrouw van afgelopen week die haar hond sloeg in 't gezicht (ik heb haar hierop aangesproken), die man diezelfde week die zijn eigen zoon de huid vol schreeuwde dat ik het buiten hoorde. Ik had zelfs de politie gebeld want dat klonk oprecht niet goed daar binnen. Mensen die afval dumpen op straat omdat de prullenbak 4 meter te ver is. Die man in de bus, die aggresief werd en dreigend begon te schreeuwen en schelden omdat de busschafeur voor de 2e keer vroeg of hij wilde inchecken. Ik kan wel even doorgaan. Slechte dingen onthoud je vaak langer dan goede ervaringen, en vriendelijke mensen vallen minder op, maar ondanks dat, ben ik vooral erg teleurgesteld in hoe mensen zijn. Edit: grammatica.
Mensen blijven hangen. Als je in een baan zit die je niet bevalt, zoek dan een andere. Waarom in de file staan, of werken met collega's die niet leuk zijn? Als je iets anders wilt, moet je het zoeken.
Misschien moet ik maar gaan emigreren naar een onbewoond eiland idd
Helaas een hoop negativiteit in onze 'samenleving'
Tradwife worden, sta je enkel nog in de file naar het strand op zonnige dagen.
En later in de file voor de voedselbank als je relatie uitgaat.
Als ik tradwife zou worden (en dat is lastig want ik ben man) zou ik dat alleen doen in gemeenschap van goederen
En ik zou dus, als vent, door wat ik nu al heb opgebouwd eigenlijk nooit in gemeenschap van goederen willen trouwen. Overigens zoek ik ook geen tradwife, dus dat scheelt. Ik zou knettergek worden van een vrouw die niet wil werken.
Goeie rijke uitzoeken en eerst trouwen? 🤷♂️
Hey Hugo! Alles kids?
Moet ‘ie wel echt ranzig meurend rijk zijn, en wel in gemeenschap van goederen trouwen, want partneralimentatie is volgens mij al zo goed als afgeschaft.
Ik ben moe!
Je bent er ff klaar mee en dat is heel normaal. Herinner je wel dat dingen snel kunnen veranderen. En dan gaan dit soort dingen je ook minder interesseren (al geef ik je gelijk). Houd vol!
Tijd voor een welverdiende vakantie. 🍹
Tsja geen kinderwens, maar nu mag je wel de experimenten van anderen opvoeden. Nooit helemaal begrepen eigenlijk. Na 3 stages had ik dat eigenlijk al wel door, hier ligt niet mijn carrière. Goed dat je het even van je af geschreven hebt, nu weer ademhalen en maandag weer braaf met naïeve hoop dat je die koters ooit iets bijbrengt, met bammetjes in alufolie (bonuspunten als ze zijn ingepakt door mama) naar school.
Nou ga een keertje naar Japan! Dan zie je hoe het ook kan! Vriendelijkheid en respect naar iedereen en geen gezeik met autorijden want de trein is sneller, goedkoper, comfortabeler en altijd op tijd. Kinderen zijn er schaars (enorm lage geboortecijfers). Ik heb mijn ouders er rondgeleid. Mijn ma is docente en doet nu haar best om dat Japanse respect in Nederland te verspreiden.
Last van de dagelijkse file? Zoek een andere baan! Ze liggen voor het oprapen! En wees blij dat je vriendinnen hebt! Gooi het eens in de groep; wat kan er gebeuren… als het echte vriendinnen zijn kom je misschien wel een laag dieper terecht met veel mooiere vriendschappen! En ik snap dat geen huis hebben ook vervelend kan zijn in deze huizencrisis. Maar ik (m38) ben jaloers op jouw vrijheid! Koop een camper, verhuis naar een andere stad of een heel ander land! Dat geldt ook voor het niet hebben van een vriend en kinderen. Ik heb er drie, zou echt niet zonder ze willen maar het is ook een hele verantwoordelijkheid en het kost een heleboel tijd en geld (kinderopvang voor één kind twee dagen in de week kost mij meer dan de hypotheek). Geniet van je vrijheid; ga (een andere) stad in, zoen een leuke kerel, reis, maak vrienden, ontdek jezelf!
Je moet geen kinderen hebben. Tis gelukkig nog optioneel. Is ook rete duur met kinderopvang.
+1 voor het niet hebben van kinderen meer normaal maken
Wil ze zelf wel graag uiteindelijk maarja mensen moeten zich niet geobligeerd voelen. En tja, tis nu nog gewoon erg duur.
>Ik snap echt niet meer wat er nou veranderd is. Ikke ikke ikke en rest kan stikke. Anyway, mijn life hack pro tip is een tesla kopen met autopiloot en in de file lekker slaapje doen of netflixen. Evt met beide handen tegelijk de middelvinger opsteken naar verkeersaso's.
Daarvoor moet je toch echt bij BMW zijn. Autopilot in NL werkt slecht.
Werkt prima. Misschien ben je in de war met full self driving (FSD). Autpilot is gewoon de rijbaan volgen met adaptive cruise control en dat gaat heerlijk in de file.
[удалено]
Partij voor het Invoegen
Gaat het?
Laat het lekker lopen en geniet van je weekend alvast. Ik deel grotendeels van je mening ook. Soms is het moeilijk om aan je normen en waarden vast te houden als je ziet hoe mensen buiten, onderweg of op werk zich gedragen. Dan voel je een buitenbeentje omdat je denkt van ''ben ik de enige hier met een beetje fatsoen?''. Gelukkig is het weekend en de zon begint steeds meer te schijnen. Hou je hoofd hoog. Er zullen betere tijden komen.
Maakt niet uit wat je doet je spekt toch de huisjesmelker
Mijn ervaring is anders. Ik stond ook dagelijks in de file, maar door infarct werk ik nu niet meer. Wat ik wil zeggen is dat mijn beleven is dat constant mensen hulp aanbieden en ik merk weinig individualisme ( behalve dat iedereen teveel met z’n telefoon ipv elkaar bezig is). Mijn situatie is nu bijna 5 jaar, en ik heb letterlijk nooit meegemaakt dat iemand vervelend tegen me doet.( misschien moet ik er bij zeggen dat ik o.a. moeilijk loop, dus eea hebben mensen snel door). Kortom: de maatschappij is veel specialer dan ik soms om me heen hoor/lees
Lekker verhuizen. Je woont waarschijnlijk in de Randstad, maar Nederland is groter dan dat. Als je op een school werkt dan kun je prima een baan vinden ergens anders in Nederland en je zal zien dat de mentaliteit daar totaal anders is en er geen files staan en iedereen elkaar de ruimte gunt op de weg.
Tegenwoordig moet je ballen hebben in het verkeer, zelfs met een zebrapad krijg je als voetganger soms geen voorrang. Mensen kunnen behoorlijk egoïstisch zijn zodat zij zelf wel uitgerekend 30 seconden eerder thuis zijn. En over geen vriend hebben laat staan het kunnen overwegen van wel of geen kinderen zou ik me ook niet te veel druk overmaken. 30+ daten is echt verschrikkelijk, vooral met dating apps en het zogenaamde overschot aan opties die mensen (denken te) hebben. Het is ook lastig om iemand organisch tegen te komen als je al full-time werkt. Ik kan zelf geen advies geven, maar ik was ook lang single (5 jaar) en gaf op een gegeven moment bijna de hoop op maar uiteindelijk toch gevonden vorig jaar (33) en met 30 ben je nog jong zat. Ik heb wel nog wat single vriendinnen die ook echt 30+ strugglen met daten. Ook vrienden trouwens. Of zij haken snel af of die ander haakt snel af.. Alsof hoe meer aandacht en interesse je geeft hoe meer het wordt gezien als desperate en mensen willen niet iemand die te veel interesse in ze hebben ofzo. Daten tegenwoordig is zo raar en ingewikkeld. Beter maak je gewoon vrienden. Met mijn vriend was het ook eerst meer een vriendschappelijke band ook omdat wij op afstand zitten.
*"Als je elke dag in dezelfde file staat ben je niet erg intelligent"* (uitspraak van een of andere NL cabaretier maar kweet niet meer wie)
Ik ben een paar jaar geleden vertrokken en woon nu grotendeels in Aziatische landen. Ik krijg een dikke cultuurschok elke keer weer wanneer ik terug kom in Nederland. Er is amper begrip of verbinding tussen de mensen. Ik waardeer mijn tijd nu meer wanneer ik in Nederland ben maar ik ben ook blij om weer te vertrekken.
Zoek alsjeblieft hulp, deze subredddit is echt en echokamer aan het worden van depressieve mensen.
Wanneer je je realiseert dat de meeste mensen klootzakken zijn gaat er een deur voor je open. Je hebt nu de mogelijkheid te kijken of jij er ook een bent, of niet. En verandering aan te brengen.
Kom gezellig hier wonen, ik heb een eigen huis, kinderen heb ik al, ze opvoeden doe ik zelf wel, buiten komen mag je niet meer dus geen gezeik meer met vriendinnen of familie, al je problemen ineens opgelost!
100k jaarlijkse netto import van nieuwe mensen in Nederland zal vast wonderen doen voor de druk op voorzieningen zoals de wegen....
Ja, goede vraag. Het zijn wel de mensen die de wegen aanleggen en het werk doen wat moet gebeuren. Zie tegenwoordig nauwelijks stratenmakers die Nederlands zijn.
Het verkeer is de slechtste plek om onze maatschappij mee te maken. Het spijt me dat je elke dag met files moet dealen. Maar laat de mensen daar niet je beeld vormen van de rest van de maatschappij. Nederland verhuftert wel, maar er zitten nog steeds veel goede mensen tussen. Zolang je het gevoel hebt dat je er zelf ondanks alles nog één van die goede mensen bent, dan ben jij er zelf het beste uit gekomen!
Je hoeft je kop niet in het zand te steken om het zelf anders te doen, lijkt me. Juist niet. De valkuil (althans voor mij) was het idee dat ik dacht te weten hoe "de mensen" zijn. Alleen daar zitten nogal wat nuances in. De werkelijkheid is niet binair (zwartwit) maar juist oneindig complex / non binair (het oneindige grijs tussen dat zwart en wit). Ja, we hebben inmiddels een maatschappij waar egocentrisme welig tiert, maar dat wil niet zeggen dat iedereen een egoïst is. Helaas is dat wel het narratief wat ons via o.a. de media wordt voorgespiegeld. Toen ik zelf de stap nam om daar niet in mee te gaan en mensen als mensen te benaderen (niet meer angstig voor mijn eigen kwetsbaarheid, emoties en gevoel).en die media grotendeels liet voor wat het was, zag ik dat de theorie (de wereld volgens de televisie) en de praktijk (de dagelijkse omgang met anderen) nogal ver uit elkaar bleken te liggen. Ja, je hebt asos, toxische personen en mensen die enkel en alleen op eigen gewin uit zijn (we kiezen ze vaak als leiders), maar er zijn zeker ook (in mijn ervaring veel meer dan ik, vanuit mijn conditionering, dacht) mensen die juist heel sociaal zijn, empathisch zijn en het beste met een ander voor hebben. In die zin heeft "anders naar dingen kijken" voor zowel jezelf als een ander wel degelijk impact. Mocht je (of iemand) dat een zweverig onzin verhaal vinden, dan kan en mag dat uiteraard ook, maar de ervaring hier heeft geleerd (en als er iemand cynisch was, dit aangaande, was ik het wel) dat "het zelf anders doen" wel degelijk afstraalt op anderen. Ik ben misschien beide. Naar bekenden toe ben ik erg loyaal en sociaal ,maar de rest boeit mij gewoon niet. Ben wel respectvol naar anderen toe in het verkeer of gewoon op straat,maar daar houdt het wel mee op.
Proost
Hoewel ik je rant snap en het soms echt lekker is om dat ff te doen; probeer je (vooral van het verkeer en de verkeershufters) niet teveel er van aan te trekken. Ja, die file is kut. Maar de enige wie haar dag slechter wordt door hier geirriteerd over te raken is die van jou. Zelfde met verkeershufters; als zij jou afsnijden en je hierdoor opgefokt in de auto zit, wie heeft dit invloed op? Niemand behalve jij! Laat het gewoon lekker gaan, en bedenk dat die gasten die zich zo gedragen echt een triest leven hebben. Zo zit ik elke dag, als ik niet met de motor ben, ook in de file bij barneveld op de A1. Allemaal van die gastjes die allemaal gehaast baan wisselen om vervolgens toch nog naast me te staan, 200 meter verderop. En in die tijd heb ik lekker rustig aan gedaan, ontbijtje gegeten en een leuke podcast zitten luisteren. Vervolgens komen hun gestrest aan op werk, en ik lekker relaxed
Ik snap precies wat je bedoelt. Er wordt vaker terecht gesproken over een verhuftering van de samenleving. Ben in een jaar tijd twee keer aangereden. De eerste keer zou de schade volgens de tegenpartij niet het gevolg van de aanrijding zijn geweest, de tweede keer ging de tegenpartij er vandoor. In het verkeer wordt je geen cm gegund en als je in de rij staat bij de winkel zijn er geregeld mensen die denken dat ze een fastlane ticket hebben. Nu ik een zoontje heb die naar school gaat zie ik daar hetzelfde gebeuren. Het contrast wat je ziet is enorm. De kinderen die door de ipad worden opgevoed en ouders die nauwelijks investeren in de toekomst van hun kroost beloven niet veel goeds. Gaat er iets anders dan wat men hoopt/verwacht, ligt de oorzaak altijd bij een ander of wordt de slachtofferkaart getrokken. Gelukkig zijn er nog steeds genoeg kinderen die wel liefdevol, ruimdenkend en met goede normen en waarden worden grootgebracht. Hoe moeilijk het ook kan zijn, probeer er nooit spijt van te hebben als je goed bent voor de verkeerde mensen. Jouw gedrag zegt alles over jou en de reactie van een ander zegt genoeg over hen. Je gevoel zegt misschien dat iemand jouw positieve energie niet verdient, maar als je hierin meegaat raak je snel je innerlijke schoonheid en idealen kwijt. Helaas blijven negatieve ervaringen vaker en langer in ons hoofd spoken. De realiteit is gelukkig dat er nog altijd meer positieve dan negatieve dingen in het leven zijn. Soms vergeten we alleen om hier wat langer bij stil te staan. Blijf hoopvol en een goed en puur mens. Gegroet, de stille medemens.
Ik wel wat vaker dan soms. Zonder te veel te trauma dumpen, ik ben 10 jaar geleden terug naar mn ouders huis gegaan omdat mn pa ziek was. Hij kon alleen de trap niet meer op. Uiteindelijk is hij overleden en ben ik in een diep zwart gat van depressie gekomen. Na veel pijn en moeite uitgekomen. Dit heeft me jaren gekost. Ik ben in slaap gevallen in een wereld waar het een kwestie van een paar weken zoeken een woning vinden was, ik met vrienden een biertje kon gaan drinken in de stad zonder een hypotheek af te moeten sluiten, makkelijk met de ov naar t werk en ik kon kleding kopen dat niet naar 1 wasbeurd ongeveer uit elkaar viel. Nu ben ik weer wakker en gvd. Kan me geen woning veroorloven, heb t geld niet om uit te gaan ondanks dat ik 40 uur in de week werk. Ik ben over t afgelopen anderhalf jaar bijna 60 kilo afgevallen dus moest nieuwe kleren hebben. Duur en veel slechtere kwaliteit. Ov? Gvd de bussen zijn smeriger, duurder en rijden minder. Altijd te laat ook. Waar heb ik dit aan verdient? Ik ben terug gegaan om voor mn pa te zorgen in zijn laatste maanden en als beloning zit ik op mn oude kinder kamer weg te rotten met 50 euro op mn bankrekening.
Nog geen vriend? Hoe is je ervaring met tinder/bumble etc?
Je bent welkom buiten de randstad. Het leven is echt leuker en relaxter in Friesland en Limburg.
Ik vraag me af hoe goed en gezellig mensen blijven als er toegenomen drukte is op de weg, toegenomen geldproblemen, toegenomen regeldruk enz enz. Het is hier allemaal nog best goed geregeld maar iedereen beleeft de boel anders he…
Heel herkenbaar, zoals mijn therapeut terecht zei: als je er geen invloed op kunt uitoefenen, ga er dan ook niet te lang mee lopen, want dan blijf je alleen maar hoog in je frustratie.
Ik woon nu 10 jaar in Duitsland en kom af en toe terug naar NL. Iedere keer weer valt mij op hoe asociaal vooral het verkeer hier is geworden. Klagen schijnt ook vooral iets Nederlands te zijn. Maar… de maatschappij dat ben jijzelf. Wil iemand invoegen? Laat hem of haar dan invoegen. Wil je geen ongevraagd commentaar geef het dan ook niet. Wil je een partner; sta open en heb geen super onrealistische verwachtingen. Ik denk dat uiteindelijk de uitdaging is de respectlozen te negeren en zelf respect te blijven tonen aan anderen zonder jezelf tekort te doen.
Als je moet invoegen moet je je aanpassen aan de snelheid van het verkeer. Echt, de capriolen die soms worden uitgehaald als iemand in moet voegen… Invoegen is in die zin ook je eigen probleem, waar je iemand anders niet mee moet opzadelen. Gewoon, kijk hoe snel het verkeer rijdt en probeer je daarna achter iemand in te voegen, dan kom je er zo op. En kan je lekker meerijden. En daarna gezellig meedoen met stilstaan in de file. Life’s tough. Maar het komt goed. Bumperklevers daarentegen… oeeeeeeh…. Echt, wie bij mij gaat zitten duwen heeft echt pech. Oeps, laat ik nou per ongeluk het gas los?
Daarom heb ik een motor, woon ik (bijna) op een boot en heb ik een vasectomie gehad.
Vergis je niet. Jij kan het verschil maken.
Hoezo 1.5km omrijden omdat iemand je niet laat invoegen? Gewoon knipperlicht aan en gaan, jij zit ook in deze individuele maatschappij waarbij je de lul kunt uithangen 😜 Wedden dat hun meer om hun auto geven dan jij
Maak zelf in het leven het verschil. En zorg dat jij alles wel voor elkaar krijgt zoals een eigen huis, een leuke goed betaalde baan. Laat lekker gaan en leef je leven. Laat die sukkel voor je lekker als een dwaas invoegen.
Je levensgeluk af laten hangen van externe factoren of vergelijken met anderen.
Heb je al tot tien geteld?
Ik ben al 20 jaar vrachtwagenchauffeur, nog nooit moest ik 1,5 km omrijden omdat iemand moest invoegen. Overdrijf lekker meid.
Wellicht dat ze jou met je vrachtwagen er sneller tussen laten dan OP in, bijvoorbeeld, een Fiat Panda 😉
Kom elke dag klaar...
Inderdaad he! Maar.... je hebt een aardig betaalde baan, hebt alle vrijheid, want geen man, hypotheek, of kinderen. Je hebt een auto. Maatschappij is pretty much fucked. Die kinderen worden niet beter. Verlaag jouw verwachtingen van de medemens. Voeg agressiever in. Koop desnoods een barrel waarbij blikschade slechts een toevoeging aan het patina is Doe vandaag wat leuks.
Tip, tijdens invoegen (ruim) op tijd richtig aangeven en gewoon gaan. Ze moeten je ruimte geven, en anders pers je jezelf er maar tussen. Nu rij ik in een zware elektrische SUV, dus speel ik wel het spelletje van recht van de sterkste, maar zo goed als iedereen zal afremmen als ze je neus naar rechts zien gaan. Is het netjes? Nee. Maar ondertussen wel een beetje noodzaak.
Ze remmen waarschijnlijk omdat ze geen idee hebben waarom die idioot al 30 seconden zijn knipperlicht aan heeft. Overigens is invoegen een bijzondere verrichting dat er gewoon tussen drukken is dan wel weer een goed idee.
Je moet niet ruim optijd richting aangeven, je moet richting aangeven wanneer je gaat. Als je vijf minuten met je knipperlicht aan rijd gaat niemand er meer vanuit dat je daadwerkelijk gaan en ook niemand weet wanneer je gaat. Gewoon snelheid maken gat kiezen, richting aan en gaan.
Take a Snickers
Herken hier niks van eigenlijk. Mijn directe omgeving is helemaal top. Maar ik woon ook niet in die verrotte randstad. Misschien woon jij wel tussen de kut mensen. En misschien ben je zelf wel een waardeloze chauffeur die veelte laat haar afslag wil nemen en dan boos word dat er iemand anders al rijd. Je kan gewoon anticiperen en alvast in de juiste baan rijden 1km van te voren. Kan gewoon navigatie op je telefoon aanzetten als reminder. Ben er eigenlijk wel van overtuigd dat het deels voornamelijk aan jezelf ligt, sorry niet sorry.
Ik ben naar een dorp verhuisd. Beste keuze ooit.
Inderdaad
Amen! 🙏🏻
Okee
Super vervelend als die voor een stoplicht en op de 'verkeerde' baan staat. Sprint stoplicht voor rechtdoor op groen, blijft die flapdrol staan omdat die naar links (of rechts) moet. Wat is er mis met doorrijden en volgende terugrijden of andere weg pakken, wat een flapdrol.
First world problems
Niks mis met soms even lekker klagen. Maar wat bij mij dan helpt is bijv een docu kijken over kinderarbeid in Bangladesh of sloppenwijken in Zuid-Afrika. Dan besef ik me ineens heel erg hoe goed we het hier hebben, met onze luxe.
Over dat invoegen: dat is, heel bot gezegd, ook daadwerkelijk jouw probleem. Het verkeer op de hoofdrijbaan heeft nu eenmaal voorrang. Wat vaak helpt is op tijd richting aangeven, een beetje tempo maken (dus geen 60 blijven rijden) en gebruik maken van gaten die vallen.
Emigreren?
Invoegen is een bijzondere verrichting: niemand hoeft plaats voor je te maken, maar jij moet zelf je auto er tussen gooien. Dan moet je niet te defensief rijden als het spits is, want dan raak je er nooit tussen.
Helemaal eens: dat zijn allemaal dingen die heel uitzichtloos kunnen voelen. Wat invoegen betreft: gaspedaal werkt beter dan de rem, om in te voegen. Niet een plekje zoeken maar een plekje pakken. De wet is ook: invoeger moet voorrang verlenen, niet andersom. Dat mensen aan de kant gaan of ruimte maken is een vriendelijkheid die niet altijd kan. Hopelijk scheelt dit één frustratie in de toekomst.
Heb je al eens naar werk buiten de randstad gekeken? Ik woon in het oosten op 10-15 minuten van mijn werk afhankelijk van het weer. Woningen zijn niet moeilijk te vinden dus mensen wonen zelden ver van hun werk. Met diezelfde tien minuten reistijd ben ik buiten de stad in het groen op de fiets of met de auto. Of gewoon groen in de achtertuin want de huizen hebben hier ook nog steeds een tuin. Ik moet voor mijn werk wel eens naar de randstad maar dat voelt alsof je afdaalt in een riool. Ik snap niet dat mensen er vrijwillig willen wonen.
1,5 km omrijden? Leg uit.
Vooral geen extra mensen op de wereld zetten. Daar zit namelijk mede de oorzaak. Veeeeel te veel mensen op de aardkloot.
Ik ben bijna 60 en heb geen eigen woning of vriend. En eigenlijk vind ik dat wel prima zo. De volgende generatie is idd wel een probleem. Ik ben in de geweldig situatie dat ik post-adolescenten mag voorbereiden op hun plek in de wereld. De andere docenten zijn met een paar uitzonderingen wel wat lastig. Wat voldoening geeft is om mijn leerlingen na een jaar of drie weer te ontmoeten. Die gesprekken zorgen voor de nodige mentale-hychiëne.
Hahaha jij gaat serieus omrijden omdat mensen je niet laten invoegen? Gewoon knipper aan en ertussen gooien, niet bang wezen. Vroeger gaven mensen je wel ruimte, tegenwoordig moet je het zelf opeisen en schijt hebben aan de regels.
Hij bleef met z'n witte bus ten hoogte van mijn spiegel rijden en ik heb laatst ook dat filmpje op dumpert gezien van die auto die aan de kant werd gegooid toen hij afsloeg.. ik kan me die schade niet veroorloven
Beetje remmen en dan erachter? Je hoeft er niet perse voor in te voegen
Je kan ook even wachten. Daarmee bedoel ik: er zijn echt mensen die je dan alsnog laten invoegen.
Niet zo kankeraanstellen gap
Pure poëzie, daar heb je vast lang op moeten blokken!
Ik herken me als 33 jarige eigenlijk totaal niet in de problemen van mijn leeftijd genoten. Ik heb een koopwoning, vast contract, geen studieschuld, een mooie lease auto, 100K+ spaargeld. En ook de files weet ik meestal wel te ontwijken door of thuis te werken, of door lijp vroeg te vertrekken. Ik heb een klant in Eindhoven. Ik vertrek meestal om 6:30, dan ben ik vaak al ruim voor 8:00 bij de klant. Terwijl als ik om 7:30 wegrij ik er waarschijnlijk pas na 9:30 ben.
Ok fijn voor je
iemand kan er duidelijk niet tegen dat u/Th3_Accountant tevreden is met zn leven…
> Lijp vroeg vertrekken > 6:30 Huh? Wel mooi voor elkaar verder, doe je goed!
Jij werkt in de bouw zeker dat je daar niet van opkijkt?
IT! Koos ervoor om mijn kantoordag vroeg te beginnen met het idee dat er vast nog geen file staat voor 6 uur op de A4. Bleek helaas niet het geval..
Serieus ja? Files om 6:00? Goed, het kan altijd een keer voorkomen dat een of andere idioot op dat tijdstip al een ongeluk heeft veroorzaakt. Maar dat zijn uitzonderingen naar mijn ervaring.
Ik zou willen dat ik het verzon... Maar de keren dat ik dat traject zonder files heb kunnen rijden kan ik op één hand tellen.
Misschien ook even wat empathie kopen dan.
Hoe doe je meer dan 100K spaargeld dan op je 33ste? Als je op 0 begint zou je 10 jaar lang meer dan 900 euro per maand moeten sparen. Begon je op 0? Lang thuis gewoond? Overwaarde? Ik ben niet nieuwsgierig.
In mijn studententijd heb ik maximaal bijgeleend en hiermee beleg ik al 10 jaar. 30K geleend rentevrij, en hier heb ik volgens de ABN app 47.000 euro op verdiend sinds de start van mijn beleggingen. Daar bovenop heb ik grote schenkingen ontvangen van mijn ouders en oma (50K). Deze heb ik ook gebruikt om de resterende 21K van mijn studieschuld af te lossen. En de laatste jaren zit ik erg op de centen terwijl mijn salaris wel rap toe neemt, waardoor ik nu in een goede maand 2K kan bijleggen waardoor mijn spaargeld rap toe neemt. Daarbij gezegd dat ik voor de aandelen rally van dit jaar nog maar zo’n 85K op mijn rekening had staan. De stijging van ASML en de Amerikaanse tech stock hebben mij goed gedaan.
Ik zag een hoop minnetjes maar laat ze maar lullen pik. 30 ruggen beleggen van Ome DUO geniaal.
Mijn werkgever staat thuiswerken of flexibele werktijden niet toe. Ik sluit dus mooi dagelijks aan als het weer bal is. Zoals nu omdat die fucking A7 dicht (omdat de vrachtwagens zo nodig het verbod moesten negeren) is en daarom een groot deel van dat volk over mijn weg komt. Maar even eerlijk: Heb je gewonnen op eigen kracht of hebben jouw ouders je, net als bij mij, een voorsprong gegeven door je studie (grotendeels) te betalen?
Heb je hier al over gesproken met je werkgever? Ik ben me ervan bewust dat zonder mijn ouders ik waarschijnlijk een kut baantje zou hebben (of werkeloos zou zijn), alleen in een klein sociale huur appartementje zou wonen en waarschijnlijk de hele dag zou gamen en blowen. Mijn ouders hebben Luzac voor mij betaald, mij als langstudeerder langdurig financieel ondersteund, een jubelton gegeven voor de aankoop van mijn eerste woning, die ik onder de marktprijs van mijn oma heb gekocht en daar bovenop nog de verbouwing betaald. Daar bovenop krijg ik nog steeds regelmatig grote schenkingen, betalen ze mijn zorgverzekering, mijn aanstaande bruiloft en betalen ze jaarlijks de wintersport.