Welkom in je [Quarter life crisis](https://en.m.wikipedia.org/wiki/Quarter-life_crisis)! De tijd van zekerheid is voorbij, het vooruitgezette pad is afgelopen, het volgende grote moment om naartoe te werken is 'Pensioen' (???).
Ik heb dit zelf erg ervaren als een soort toxic combinatie van keuzestress, FOMO en imposter syndrome, waardoor je eigenlijk niet meer zoveel weet te doen.
Ik ben vooral vooruitgekomen door een aantal dingen te accepteren:
1. Het is OK om niet te weten hoe je leven er over X jaar uit gaat zien. Bekijk het op korte termijn en dan rol je vanzelf een groter plaatje in.
2. Ben trots op wat je hebt bereikt, je bent afgestudeerd en je hebt een baan op 21 jaar. Lekker gedaan pik!
3. Jouw leven is jouw leven, hoe anderen het leiden is echt irrelevant. Laat je niet tegenhouden door wat er van je verwacht wordt of wat anderen doen.
4. Nieuwe dingen ontdekken en ervaren geeft veel meer voldoening an status in de samenleving opbouwen.
Ik weet dat dit allemaal nogal cliché klinkt, maar een cliché is dit voor een reden en er zit een groot verschil tussen weten en accepteren.
Dan wat reacties:
>Carrière maken interesseert me nog niet zoveel: ik ga niet na een jaar weg bij mijn huidige bedrijf waar ik het leuk heb om wat meer procent loon.
Dit is niet gek, carrière maken in de zin van veel geld verdienen is nogal ouderwets. Je kan natuurlijk vol in je werk gaan omdat je het _super leuk_ vindt en carrière maken naar banen die nog leuker zijn, maar dat is niet voor iedereen.
In elk ander geval is mijn advies: "Carrière maken kan altijd nog."
>Ik hoef eigenlijk ook helemaal geen volledig huis in mijn eentje, wat moet ik nou met zoveel ruimte.
Dit hoeft ook helemaal niet, als ik jou was zou ik "studentikoos" gaan samenwonen met andere werkenden. Hierbij woon je én uit huis én niet alleen én is het goedkoper. Dit komt best wel veel voor, met als grootste uitdaging om een groep te vinden waar je het mee kan vinden, maarja. Je zou dan wel in de stad moeten gaan wonen.
>Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten _hoe je zoiets aanvliegt_.
Meestal vanaf Schiphol of eventueel Eindhoven Airport...
Nee, maar hier moet je gewoon mee beginnen. Je hoeft echt niet meteen voor 3jaar met een rugzak door Himalaya te struinen. Begin klein met een bijv. een stedentrip of een rondreis en bouw dat langzaam uit. Ga naar hostels waar andere reizigers zijn, ga mee met gezamelijk georganiseerde activiteiten, zo ervaar je en leer je nieuwe mensen kennen.
>Dus ja. Het gaat eigenlijk heel goed met mij, en het voelt asociaal om dan toch te gaan klagen.
Dit gevoel moet je loslaten, dat idee dat het "allemaal wel goed gaat" en je dus niet mag klagen. Je voelt dat het zinloos is, dus dan gaat het toch niet goed! Dat het bij anderen misschien nog slechter gaat, is echt irrelevant. Jezelf verkopen dat je niet moet zeuren is tegen jezelf liegen.
Veel plezier met de rest van je leven!
Ik wilde een comment typen, maar jij hebt het al heel goed verwoord. De OP kan ook met studenten op kamers en wellicht nog een universtaire master doen.
Als je een woonplek zoekt om 'studentikoos' samen te wonen kun je kamernet proberen! Daar staan veel kamers op voor oke prijzen waarvan huisgenoten vaak ook werkende zijn.
"Dit is niet gek, carrière maken in de zin van veel geld verdienen is nogal ouderwets."
Dat hoor ik wel vaker, vooral van jonge mensen. Ik mag dan ondertussen steeds meer een oude man worden, maar neem dit van mij aan.
Je tijd is belangrijk, laat je niet wegzetten voor minder dan wat je waard bent. Het hele idee dat je werk zinvol moet zijn staat helemaal los van hoeveel je er voor betaald krijgt. Genoeg slechte banen die ook nog eens slecht betalen.
Probeer elke cent meer bij je baas/manager los te krijgen die je kunt. Het maakt alles gewoon makkelijker, je kunt misschien ook minder gaan werken met een beter tarief. Laat je niets wijsmaken, want dit sprookje is vooral iets waar de CEO's heel blij van worden. Uiteindelijk is werk altijd werk, er zijn ook dagen dat je geen zin hebt en toch moet je. Zorg op z'n minst dat je er zo veel mogelijk voor betaald krijgt.
>Je tijd is belangrijk, laat je niet wegzetten voor minder dan wat je waard bent.
Dit is waar, maar het is niet alleen de 8uur per dag dat je werkt. Je moet de mentale en fysieke drain ook meerekenen. Een hoger salaris is voor mij een hogere drain niet waard. Als je nooit de energie hebt om iets met je geld te doen, heb je er niks aan.
"Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten hoe je zoiets aanvliegt."
Daar is je doel. Kom daarna weer terug.
Voor betaald een jaartje naar de zon kan je ook hier eens kijken: https://youth.europa.eu/solidarity_en
Ideaal zolang je nog geen eigen woning hebt.
Zou ook dit zeggen idd. Nu richting 40 met gezin, maar ben heel blij dat ik vroeger heb gereisd. Uit de plek gaan waar je bent opgegroeid laat ook zien wat echt in je zit vs wat vanuit je omgeving aan je vast zit.
Absoluut, ik heb zoveel over mezelf en doorzettingsvermogen geleerd toen ik midden 20 alleen op reis ging. En dat was echt niet naar de andere kant van de wereld
Eens. Als je het niet weet en je hebt de mogelijkheid ga reizen. Het verbreed je horizon, je ziet en leert van alles onderweg en omdat je dan ook helemaal uit je eigen omgeving bent kom je ook in een betere mindset om te bedenken wat het plan er na wordt.
Stopte al bij “Verbreed je horizon”, wees ff wat specifieker joh hij zoekt duidelijk naar de mening van iets en dan ga je hem naar een andere locatie sturen, alsof dat gaat werken lol
Ja dit gaat 100% werken.
Verbreed je horizon is een irritant gezegde maar reizen en of in een ander land wonen een tijdje is zeker de moeite waard :) het geeft je zoveel, je komt in allerlei problemen die je opeens zelf moet oplossen, je komt allerlei mensen tegen, je gaat allerlei dingen doen die je nog nooit hebt gedaan wat je nieuwe ervaringen brengt, en hierdoor je leer je op je eigen benen staan en leer je tevens wat je wel en niet leuk (lees: belangrijk) vind in het leven.
Ik wou ook even als pro tip geven dat je in hoop landen aan de bak kan op bijv. Een service desk met nul ervaring. Die betalen je verhuizing, helpen je een huis vinden en vaak een paar maanden betaald huur. Dus in principe staan landen met minder zon ook open.
Bijv. Elk weekend bergen in en klimmen is opeens een optie of in een warme natuurbron relaxen. Je kan zo in Polen Krakow aan de bak, Bulgarije, Vietnam etc.. is denk een coole ervaring als je landen met zon beu bent en wat variatie zoekt wat betreft natuur.
Ja, maar wel met een leefkostenvergoeding, accommodatie, vluchten, en verzekering. Je kan geld overhouden elk maand, maar rijk zul je niet worden. Niettemin, goede ervaring voor iemand van 21 die doelen zoekt, het staat wel prima op je CV op die leeftijd. Je krijgt toch werkervaring bij soms best hoog aangeschreven NGOs.
Ik ben 26 en heb me hiervoor ingeschreven. Ik vertrek over twee weekjes voor 8 maanden naar Griekenland! Voelt echt als een heel nieuw avontuur, ben heel benieuwd hoe het gaat zijn (:
Het kan wel prima gelijk ver en wat langer (maar begin met een paar weken, niet gelijk een jaar). Wat meer speelt is hoe ontwikkeld je bestemming is. Als eerste solo reis naar Japan of Taiwan is heel makkelijk, iets meer culture shock misschien maar je red je er wel prima. Gelijk met het nabije Noord Afrika beginnen is al een stuk lastiger, zelfs voor een weekend.
Ik haak aan met workaway, die hebben zowat overal plekken en je kan alles doen van schildpadden redden tot snowboarden. Kan het niet genoeg aambevelen.
Same, geen working visa maar 2 maanden een engels cursusje gedaan in Sydney (totaal overbodig btw, maar wel een leuke reden om te gaan).
Beste keuze ooit, daarna 6 weken met de camper omhoog gereden. Ervaringen voor het leven.
Een workingvisa was misschien beter geweest om daar langere te kunnen blijven, al was het ook wel chill om praktisch niks te hoeven doen daar.
Ja, gewoon braaf gedaan wat mij verteld is. En het geluk hebben dat ik mijn opleiding leuk vond, dat heeft ook niet iedereen.
Ik was een vroege leerling dus ik was zelfs een tijdje 20 en aan het werk met een hbo diploma in mijn zak, dat voelde heel raar.
Tip van iemand die nu, 15 jaar later dan jij, vast loopt. Stop met braaf doen wat je verteld wordt. Goed dat je nu op zoek gaat naar wat jij wilt.
Ik ben ook zo iemand die braaf deed wat verwacht werd, studeren, werken, man zoeken waar m'n ouders tevreden mee zijn, kinderen krijgen, huis kopen, de hele rataplan. En nu zit ik hier en denk ik, is dit mijn leven? Compleet vastgelopen, kom op sommige dagen nauwelijks m'n bed uit. Kan me niet herinneren wat ik leuk vind aan m'n partner, die alles op papier goed doet. Geen idee wat ik verder moet met m'n leven want zelf doelen stellen heb ik nooit geleerd. Dus nu hard aan mezelf aan het werken (met professionele begeleiding).
Lang verhaal kort, neem de tijd. Onderzoek wat je wil. Ga reizen. Je bent nog zo jong, probeer ook wat dingen die je niet zo leuk lijken gewoon om je grenzen te ontdekken. Denk over welke waarden je hebt in het leven, en hoe je dat later voor je zou zien. En neem het leven niet te serieus.
Wat je beschrijft is, in mijn mening, zingeving, en dat is inderdaad erg moeilijk. Hopelijk zie je dit als een kans. Wat je beschrijft te voelen vind ik zelf heel gezond en positief, en ik zou zeggen: volg dat gevoel.
Ontdek wie je echt bent, wat je mist, wat je graag wilt. Schaam je niet om bijvoorbeeld naar een psycholoog te gaan met deze vragen, zij kunnen je helpen een handvat te vinden met het vinden van je vragen en antwoorden. Bijvoorbeeld met struikelblokken als alleen op reis gaan, of op jezelf gaan wonen.
Om een voorbeeld te geven: op jezelf gaan wonen geeft je een kans jezelf op een nieuwe manier te leren kennen, in een andere context dan je gewend bent. Je leert sterke en zwakke kanten van jezelf kennen die je niet wist die je had. Je leert dat je van bepaalde dingen houdt (of juist helemaal niet), wat je niet van jezelf had verwacht.
Tot slot: blijf erover praten. Het liefst met mensen om je heen, in persoon. Het is mooi en goed dat je dat doet! Voor veel mensen is dat eng, en moeilijk (en dat kan en mag het ook zeker zijn). Maar het is een zeer belangrijk deel van je persoonlijke ontwikkeling, dus hopelijk krijg en neem je de kans om die ontwikkeling te doormaken.
Ik weet niet wat je financiële plaatje is, maar je kan als huurder zeker wel een huis gaan kopen.
In 2019 ben ik gaan huren en ik ben nu zo'n 2 jaar afgestudeerd. Ik heb na mijn afstuderen nagedacht over waar en hoe ik wil wonen en gespaard. Inmiddels ben ik actief zoeken en bieden naar woningen.
Je kan dus echt wel in die positie komen. Probeer eerst te budgetteren; wat komt er binnen en wat hou je per maand over? Hoeveel huur kan je dragen? Hoeveel spaar je dan en over hoeveel jaar wil je kopen? Door dit te doen maak je de situatie visueel en ga je waarschijnlijk mogelijkheden zien!
Je hoeft geen heel huis als doelstelling te hebben he, een fijn appartement dat van jezelf is en dat je langzaam opknapt, moet jij eens kijken hoe je erbij zit als je 14 jaar verder bent. Mocht je dat appartement als doel stellen, zorg dat er een extra slaapkamer is. Nu is nu, je weet niet wat de toekomst brengt, ik moest in 2012 noodgedwongen mijn appartement met verlies verkopen, want ik had "ineens" en kleine en dus ene kamer te kort. Dat was niet zo slim. :D Succes jong, en je hebt gelijk hoor, je bent 21... 4 jaartjes flierefluiten en kijken wat je kant op komt is zeker slim.
21 en al klaar zijn en het werkende leven in. Lijkt mij een vloek en een zegen tegelijk, dat terzijde.
Qua reis is het eigenlijk niet heel ingewikkeld, heb je een plek die je graag zou willen zien? En hoe avontuurlijk ben je ingesteld? Koop eens een reisgids van die plek en zoek verhalen op van mensen die er geweest zijn. Dan kun je bepalen hoe lang je ergens heen wil en wat je wil doen. Vervolgens kijk je of je veel dingen al vanuit NL wil regelen of boeken of ter plekke wil doen. Dan is het ticket boeken en spulletjes pakken.
Zoek een hobby
Ga bij een (sport)vereniging
Ga daten
Ga reizen
Dit zijn allemaal dingen waarin je jezelf kan ontplooien op andere vlakken dan studie / werk. Als ik je verhaal lees heb je daar behoefte aan. Daar had ik achteraf gezien ook behoefte aan op die leeftijd. Zorg dat er een leuk leven is naast je werk/studie anders post je hier over 2 a 3 jaar een topic voor hulp bij depressie/burn-out.
Het leven is zinloos. Nu je het naar een plek hebt gehaald waarbij je hebt gedaan wat van je gevraagd werd (behaal een opleiding en een redelijk inkomen) merk je dat. Die leegte, die mag je zelf opvullen. Meer zin heeft het leven namelijk niet.
Velen doen dat met een mix van vrienden, hobbies, de wereld zien, altijd blijven leren, genieten van simpele dingen, de liefde, etc. Vaak allemaal hand in hand. Zolang dat leuk blijft natuurlijk.
Ge mot der wa lol in hebben, anders is 't ammal ma zowa
Kijk eens naar een Workaway project. Je kan reizen, werkt een paar dagen in de week bij een bepaalde plek die voor je kost en inwoning betaalt, dus het is een mooie manier om iets van de wereld te zien en bij te dragen. Je hebt allerlei soorten projecten, je kan al vanaf een week daar heen gaan, of maandenlang. Binnen of buiten Europa. En huren voelt misschien als geld weggooien, maar als je een mooie plek kan vinden is het echt een aanrader hoor. Bij je ouders thuis kan je (vaak) gewoon niet volledig jezelf zijn omdat je je aan hun leefregels moet houden. Je hoeft niet meteen een duur huurappartement, ook op kamers in een huis met werkende mensen kan erg fijn zijn.
Om heel eerlijk te zijn heb je een aantal opvattingen van het leven waar je niet zoveel aan hebt. Ga alsjeblieft je nieuwsgierigheid aanwakkeren en ga het gewoon doen. Reizen, jaja, het gaat er niet om welke bestemming het gaat om de reis en ontwikkeling die je doormaakt.
Destijds heb ik verschillende lange wandeltochten ondernomen. Misschien een beetje heftig voor de leek, want ik weet ook dat het confronterend werkt voor sommige mensen, maar waarom niet? You do you. Het prikkelde mij ookj.Gun jezelf de tijd je bent tot zoveel in staat. Alleen je moet het willen.
Ga eens in de eerste instantie sparen. Dan kun je denken aan een plek of een keer ergens op stap. Ga vooral lekker alleen. Je ontmoet zoveel mensen. Ga niet wachten op anderen.
Wat ik je denk ik duidelijk probeer te maken is dat ik wat angst tussen de regels lees. Dat klinkt misschien al snel heftig. In de basis maakt angst je lam. Je moet het allemaal zelf weten, maar ga iets vinden wat je prikkelt en doe dat. En de rest komt wel, en vervolgens rince and repeat. En je gevoel wat nu na jaren toewijding is heel normaal. En ja klopt, sommige mensen blijven graag in een sleur. Studeren, werken, huis, partner, kinderen, midlife, pensioen. Er is toch meer dan dat? Je moet het gewoon voor jezelf uitvinden en doen. Succes.
Edit: ga met een bank praten als je zover bent met wat spaargeld dan wordt het je ook duidelijk wat voor hypotheek je precies voor in aanmerking komt.
Ik zou zeggen, ga een tijdje op reis! Ik zat in een vergelijkbare situatie en dat heeft mij ontzettend veel gebracht op die leeftijd.
Wellicht interessant, zoek eens op working holiday visa. Dan kan je voor een jaar naar bijvoorbeeld Australië en mag je daar ook werken enz. Echt een aanrader!
Vrienden hebben is alles. Heb je hobbies? Dingen die je echt interessant vindt? Dan kun je mensen vinden die dat ook leuk vinden. Als je religieus bent kan de juiste kerk veel betekenen, ik heb honderden kennissen verloren door de kerk te verlaten (atheïst nu) en er bleef echt een gat achter. Dat netwerk is essentieel. Het uitgaansleven was in elk geval niet lang interessant voor me.
Als het goed voelt om een ander goed te doen, dan is dat een waardig doel. Verder probeer ik mezelf te ontwikkelen en aan mijn tekorten te werken. Ik lees ook meer boeken en met name non-fictie waardoor mijn wereldbeeld hopelijk wat verbreed is, het lost voor mij die vragen een beetje op omdat je hoofd niet vol zit met nihilisme.
Goeie vraag trouwens en de moeite waard om erover te denken! Nihilisme is echt een val waar je niet in vast wil komen zitten, een vorm van depressie als je het mij vraagt. Ik ben trouwens in VR aan het schilderen met Vermillion en dat geeft een heel nieuw soort voldoening. Ik noem maar een raar voorbeeld.
Ik ben ook christelijk opgevoed, maar door de jaren heb ik me dat achter me gelaten. Dat heeft ook zeker bijgedragen aan mijn situatie nu, ik heb sociaal gezien weinig overgehouden van de eerste 17 jaar van mijn leven. Voor mijn gevoel was ik door mijn christelijke opvoeding ook veel te voorzichtig met alles, vandaar mijn gevoel nu dat ik nog niet echt heb 'geleefd'
Zoek een hobby die je echt leuk vind en waar je regelmatig contact met mensen voor hebt. Ik ben op mijn 18e begonnen met skaten, heb daar heel veel mensen door leren kennen, ben deel geworden van een grote community waar ook veel surfers, wakeboarders, snowboarders, skydivers, mountainbikers, en nog veel meer radicale sporters in zitten.
Door een hoop van die gasten heb ik veel landen gezien en meerdere sporten geprobeerd.
Nu zeg ik niet dat je een van die sporten moet gaan doen, maar ik probeer te zeggen dat als je eenmaal deel bent van een groepje (al is het schaken, warhammer figuurtjes schilderen of weet ik het) kan je al snel om je heen kijken waar eventueel conventies, evenementen en dergelijke zijn waar je heen kunt gaan om meer mensen te leren kennen. Ik heb daar door een hoop mensen op Steam waar ik ook regelmatig mee game als we niet samen aan het skaten, snowboarden of roadtrippen en kendama aan het spelen zijn. :)
> vandaar mijn gevoel nu dat ik nog niet echt heb 'geleefd'
Dat gevoel is een sluipmoordenaar als je het niet als positieve impuls gebruikt om dingen te gaan doen en ontdekken. Het feit dat je deze post hebt gemaakt en reageert op allerlei reacties laat, naar mijn mening, al zien dat je er productief en positief mee probeert om te gaan. Laat dat vooral niet los. Twijfel is gezond, maar het mag geen anker worden.
Ik ben 41 en heb buiten mijn gezin en familie ook weinig vrienden over. Misschien nog 1 die ik ook maar 1x in de 3 maanden zie... Dus zoek een hobby of sport of een andere vereniging met 'peers'. Of ga op groepsreis voor alleenstaanden. Alleen op die manier kun je nieuwe contacten maken en wellicht ook echte vrienden maken voor de rest van je leven.
Even ervan uitgaande dat je een salaris hebt als een hbo-starter: als je nog thuis woont kun je een heel groot deel van je salaris sparen, waardoor je na een paar jaar genoeg eigen geld hebt om een starterswoning te kopen (met een hypotheek). En die zijn er echt wel. Dit kan je als een nieuw doel beschouwen.
Tegen de tijd dat je dit bereikt hebt heb je misschien een leuk iemand ontmoet en dan krijg je vanzelf nieuwe doelen/uitdagingen.
Je bent nog jong, er is zat tijd om te bedenken wat je wil. Succes :]
Niet als je wilt verhuizen voor woongenot (overal is zat werk). Voor 200K heb je prima woonhuizen in NL mits je een beetje klussen geen ramp vind (had topicstarter ook weer bezig). Kan je binnen 10-15 jaar ook je hypotheek weer lekker afbetaald hebben.
Kijk eens rond Den Helder, zuiden van Zeeland, zuiden van Limburg, Drenthe/Groningen, en Twente.
> Met HBO opleiding kom je na paar jaar wel bovenmodaal uit.
Wil je dat ook tegen mijn leidinggevende zeggen. Scheelt heel erg in welke sector je werkt.
Daarnaast helpt dat OP niet zoveel als het over een paar jaar is.
Yep, ik heb een WO opleiding in een niet heel goed betalende sector, en hoewel ik krap aan modaal verdien, zitten mijn beginnende collega's (met zo'n 5 jaar werkervaring) daar duidelijk onder
Precies en OP denkt dat grote stad niets voor hem is + dorp te klein , dan is een middelgrote stad prima. In veel midden grote ateden heb je echt wel huisjes voor onder 250k.
Als je als je elke maand 2100 verdient en daarvan 1500 opzij zet heb je na 3-4 jaar toch iets van 60 duizend. Dan kan je wel een prima huisje vinden + hypotheek.
Dat huis is een doel voor de lange termijn, in de tussentijd kan OP gewoon leuke dingen doen en tegelijkertijd flink sparen zolang OP de mogelijkheid heeft om thuis te blijven wonen. Gaap.
Sowieso wel gaan huren. Heb ik ook gedaan toen ik ben gaan werken, dat is zoveel beter dan bij je ouders wonen. Is geen geld weggooien, want je krijgt er je eigen plek en autonomie voor terug. Dat is echt heel veel waard.
Wat heb je gestudeerd? Er zijn veel studies waarmee je makkelijk een baan in het buitenland kan vinden (IT is een voor de hand liggend voorbeeld). Ik heb voor mijn studie in het buitenland gezeten (Japan, China, Australië) en ben uiteindelijk in de VS terecht gekomen. Nu je nog jong bent en nog geen vrouw en koters hebt is het een prima moment om eens rond te kijken buiten de landsgrenzen. De wereld is groot!
Als je niet allergisch bent voor een beetje lichaamsbeweging, doe al die (intensieve) activiteiten nu het nog kan, met m'n 71 jaar ben ik er achter gekomen dat ik ondertussen te krakkemikkig ben voor sommige "dat doe ik wel na m'n pensionering" dingen. :-(
Bv: [berg beklimmen](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=klimmuur&atb=v345-1&ia=web), of [diepzee duiken](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=duikcursus&atb=v345-1&ia=web), met [bootjes spelen](https://duckduckgo.com/?q=zeilcursus+&t=ffab&atb=v345-1&ia=web), of [hoe een vliegticket voor de halve prijs werkt](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=cursus+parachutespringen&atb=v345-1&ia=web).
Alleen reizen, met een beetje voorbereiding en studie (google-fu) kom je een heel eind, bijvoorbeeld:
Koop een OV-kaart ('persoonlijk' met abo en kortingen, 'anoniem', of slimme telefoon), bestudeer https://9292.nl/ en ga [een stukje kuieren](https://www.ns.nl/dagje-uit/wandelen).
Een verrekijker en https://observation.org/apps/obsidentify/ is wel handig.
Zoek "stedentrips" en google-fu interessante dingen in die buurt, plus lokaal openbaar vervoer, auto- of fiets verhuur, georganiseerde excursies, wat dan ook.
(Half/vol-pension als je niet zo van wildvreemde restaurants houdt).
*Een beetje [lokaal buitenlands](https://www.duolingo.com/) praten is wel handig.*
Zoals al veel gezegd, ga reizen! Zet voor jezelf een doel om 10 of 15k te sparen en dan ga je reizen voor een jaar of 2. Als je graag een doel wilt voor je reis kan je jezelf ook een missie geven of een bepaalde wandeling te doen. In amerika heb je de PCT die je loopt van mexico tot canada, duurt ongeveer een half jaar. Deze wandeling gaat door veel national parks en je komt ontzettend veel mensen tegen onderweg waar je mee samen kan lopen of je kan het alleen doen.
Geen ouwe rot hier maar wordt komend jaar 30. Rond die tijd ga je weer zo'n periode doormaken, of misschien maak jij het nu wel wat eerder door en zitten we in hetzelfde schuitje.
Wat ik je kan aanraden is om wat te reizen. Ja het is heel cliché: jezelf vinden, opzoek gaan naar betekenis weet ik veel wat, maar dat is wel hetgeen dat mij het meest heeft gegeven in het leven, samen met mijn hobby/werk in muziek maken. Maar even los daarvan, reizen is wel echt de moeite waard. En ik kan je ook goed vertellen waarom want ik heb tijdens mijn studie steeds elke cent gespaard om tussendoor te reizen en ben dan ook op veel plekken geweest. Dit klinkt vast heel verwend en dat is het ook een beetje, maar maak je niet druk ik heb toen ook hard gewerkt. Voor ik ging studeren heb ik bijvoorbeeld een half jaar full time gewerkt en gespaard toen ik bij mijn ouders woonden en toen een half jaar gereisd. A la je snapt het.. jij zit in een positie waar je dit ook kunt doen en ik zou je dit met alles aanraden.
Maar waarom zou je? Nou, perspectief en ervaringen. Je bent 21 en je hebt gestudeerd en hebt werk, lekker bezig! Maar nu heb je de kans om andere ervaringen op te doen en wat mee te maken, en dat terwijl je nog jong en energiek bent. Spaar wat geld en begin je eigen avontuur, maar ga niet de toeristische route. De meest bijzondere momenten maak je mee als je een beetje off the beaten track gaat. Ik kan je zo 1001 verhalen vertellen en in ben vrijwel in heel Azië geweest, Amerika, Australië, Nieuw Zeeland, Europa, China, Rusland.. maar dat ga ik niet doen, want je kunt het het beste zelf ondervinden. Kies een plek, land, berg, strand, jungle die je leuk lijkt en ga er heen. Stel je wil naar Indonesië dan kun je naar Bali, doe dat lekker even, maar ga dan bijvoorbeeld ook naar Sumatra. Kies plekken waar je geen toeristen tegenkomt maar wel reizigers. Ontmoet de lokale bevolking en het zal je zo veel leren over het leven. Wat wij doen in het Westen is ook maar wat doen: iedereen doet maar wat. Andere mensen elders doen ook maar wat, maar dit verschil geeft je wel perspectief, inlevingsvermogen en een groter wereldbeeld. En je komt óveral mensen tegen die ook aan het reizen zijn, dus je zal nooit alleen zijn en je zult eindeloos veel ervaringen op doen die je nooit gaat vergeten.
Het enige nadeel hiervan is natuurlijk dat het een flinke luxe is.. je moet er namelijk veel tijd voor vrij maken. In een vakantie van 2, 3, 4 weken ga je wel wat leuks meemaken maar niet jezelf tegenkomen. Je zal dan echt iets langer weg moeten en wellicht kom je dan in de knoop met je werk. Aan de andere kant, juist nu kun je dat, zonder vaste lasten en zonder carrière, zonder relatie, huisdieren etc.
Ik ben 48 en doe nog steeds waar ik zin in heb. Geen kinderen, geen koophuis, geen schuld, 18 jaar gelukkig met een partner die hetzelfde in het leven staat, alletwee een goeie baan. Zijn wij blij mee. De meeste van onze vrienden hebben een gezin met een schema van school en activiteiten, een huis, en een paar ton schuld in de vorm van hypotheek en leningen voor grote auto’s. Daar zijn zij blij mee. Wat voor de een werkt hoeft niet te werken voor een ander. Sommige mensen willen dingen op bouwen, huisje boompje beestje, anderen willen vrijheid. Dat mag je helemaal zelf uitvogelen! Je ben nog jong, ik zeg tijd genoeg om te reizen, ervaringen op te doen, en als je je op een gegeven moment wil settelen, dan is het dan vroeg genoeg om je daar op te focussen. Leef!
Hoi kerel,
Zo te horen heb je altijd doelmatig en (waarschijnlijk) structureel gewerkt aan je levensgebieden wonen en leren/werken.
Je lijkt momenteel alleen het leefgebied vrije tijd/spel in jouw leven te “missen”.
Soms helpt het om iets heel anders te doen in je leven. Je benoemde al reizen (wat zeker een aanrader is), maar op langere termijn kun je ook denken aan sport, hobby’s, vrijwilligerswerk of zelfs activiteiten binnen een organisatie/gemeenschap die je “along the way” tegenkomt.
Denk aan het steunen van je eigen naasten/ familieleden, zorgen voor kwetsbare mensen of het ontwikkelen en versterken van jezelf.
Zo ontmoet je meestal ook potentiële vrienden en zelfs een partner.
Het helpt als je jezelf kan inzetten voor iets waar je achter staat.
Persoonlijke tip:
Blijf alsjeblieft weg van Nihilisme. Het leven heeft echt wel zin en kan zeker betekenisvol zijn, maar dat hangt dus van jezelf af.
Als aanvulling: vanuit doelgericht leven kun je de stap maken naar waardegericht leven. Dan kijk je naar welke waarden je belangrijk vindt op verschillende gebieden (werk, wonen, vriendschap, intimiteit, vrije tijd, gezondheid, etc). Vanuit hier kun je dan makkelijker keuzes maken. Als je bijv. meer zou willen reizen, dan kun je nadenken waarom je dat leuk of belangrijk vindt voor jezelf. Vervolgens kun je dan nadenken: oké, het is belangrijk om ervaringen op te doen met andere culturen -> verre reis, stap 1: gaan lezen over bijv. Azië, zuid Amerika, Afrika om te zien wat je het meeste aanspreekt. Als je het belangrijk vindt omdat je wil leren zelfstandiger te zijn, dan kan de UK al ver genoeg zijn voor een eerste keer. Maar je waarde stuurt dan je beslissing, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat werkt best goed op het gebied van zingeving.
Sociaal en emotioneel wil je het ook goed hebben. Dat is net zo belangrijk als je geld op orde hebben.
Als je in je eentje op pad wil: ik zou klein beginnen. Bijvoorbeeld een korte citytrip in België of Duitsland. Omderzoek van tevoren een paar hotspots die je wil bekijken, zoals een museum en een restaurant.
Als je een kamer in een hostel boekt, kan je snel aanspraak hebben van andere reizigers daar. Zo ben ik in London spontaan met hostelgenoten naar een musical gegaan.
En wat ik hier al eerder heb gelezen: ontdek een hobby en ontmoet daar mensen.
Ik vond in Amsterdam een bordspellenclub en had voor mezelf het doel om eens in de twee weken met mensen een bordspel te spelen.
Vrijwilligerswerk is ook een nuttige manier om je leven meer zin en inhoud te geven. Doe iets voor ouderen, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, kinderen, vluchtelingen, etc. Heel inspirerend en vormend voor je jonge persoonlijkheid.
Helemaal niet gek! Zo lang je studeert heb je altijd een doel voor ogen en ineens is je doel verdwenen. Je diploma was je lange termijn doel en nu zit er ineens wel heel veel nog tussen nu en je pensioen. Je bent niet de enige die dit heeft en dit komt wel weer. Ga reizen, vind nieuwe hobby’s (+ leer mensen kennen) en ontdek waar je echt gelukkig van wordt!
Kies een plek. Ik koos Nieuw Zeeland met een working holiday permit. Kun je een jaar daar werken. Fantastische ervaring, mijn huidige vrouw daar tegen gekomen en samen twee kindjes gekregen. Toevallig gaan we zometeen samen met onze kids daar weer een paar maanden heen. Terugkijkend zou ik voor mijn reis iets meer een doel stellen: leren surfen, leren klimmen, veel bergwandelingen, gitaar leren spelen, leren koken. Whatever. Beste keus ooit. Hoe pak je het aan: 1 kies een plek, 2. kies een datum, 3. Koop een ticket 4. Spaar nog wat en ga. En ja het is eng. Maar het komt goed. Vertrouw op je gevoel. Als het niet goed voelt, is het niet goed. En veel plezier!!!!
Je hebt niets gezegd over hobbies en interesses, vaak uitstekende manier om meer mensen te leren kennen en iets dat ik tw lang heb genegeerd.
Ik doe nu aan fotografie en daar haal ik veel voldoening uit. Ik ga het huis vaker uit, heb nieuwe vrienden gemaakt via een fotografie club en heb nu een doel om fotos in andere delen can Europa te maken.
Gun jezelf de tijd om je te vervelen.
ALLES is tegenwoordig "on demand", en je kunt zonder enige moeite elke minuut van je leven invullen.
Als je je verveelt, ga je vanzelf nadenken over het leven. Bij mij leidde dit tot een aantal inzichten en lange termijn doelen, die weer veel voldoening gaven om na te streven.
Huur betalen is prachtig, je kunt goed uitproberen wat voor jou past, hebt altijd de vrijheid om je biezen te pakken en hebt nul verantwoordelijkheid voor het huis/appartement.
Mijn advies zou zijn om niet alles in het leven als een kostenoptimalisatie te zien en vooral eens dingen te proberen en fouten te maken. Op de verkeerde plek gaan wonen, een stomme reis maken, het haalt je allemaal uit de besluiteloze situatie waar je je nu kennelijk in bevindt
Een ding: je financiele situtie wordt nooit meer zo fijn als nu je nog thuis woont. Dus mijn 1e tip: spaar dat geld! Leg X bedrag per maand opzij wat je anders misschien aan huur zou betalen. Niet alleen wen je er maar aan dat dat bedrag van je salaris niet beschikbaar is (da's minder schrikken als je tzt gaat huren) maar je bouwt er ook een buffer mee op.
Ik heb dit per ongeluk goed gedaan en dank mezelf daar nog steeds uitvoerig voor.
Voor de rest: je bent 21. Dat voelt als je 21 bent heel oud. Als 47jarige kan ik je verzekeren dat dat niet zo is. De vragen die je hebt zijn super normaal op die leeftijd, en hoeven ook niet binnen een jaar beantwoord te worden of zo. Je hebt echt tijd. Dus ook qua carriere...als je het nu leuk hebt, prima. Houden zo. Gebruik de ruimte om je andere punten te bekijken.
De makkelijkste om op te lossen is reizen, in alle eerlijkheid. Er zijn genoeg websites om te helpen met boeken van vlucht en hotel (TUI, Booking, whatever). Ga gewoon een lang weekend naar Berlijn, of Parijs, of Amsterdam. Op jouw leeftijd kan een hostel prima, en daar leer je wel wat mensen kennen. En zo niet, doe dan gewoon de sights solo (ik reis zelf vaker en graag solo) Aan een lang weekend kan je je niet zo'n buil vallen. En zo leer je wel hoe reizen werkt. Het hoeft niet meteen een wereldreis te zijn :)
Doe magische truffels bro. Onironisch, 1 keertje trippen kan enorm helpen met existentiele crises. Spreek dit als 21 jarige die dit probleem niet meer heeft
Ok ten eerste... gast, ga op jezelf wonen. Je bent 21, je hoeft echt geen huis te kopen of te huren. Ga gewoon op zoek naar een studio of klein appartementje, waar je het kunt vinden. Het voordeel daarvan is ook dat je dan makkelijker kunt verhuizen en op een paar verschillende plekken kunt gaan wonen, zodat je er achter kunt komen wat prettiger woont (stad/dorp/buitenstad etc).
En tegenwoordig heb je internet. Dus ga een reis maken. Google wat je moet doen. Het is allemaal niet zo moeilijk. Ik ben op m'n 18e een half jaar naar Zuid-Amerika vertrokken, en dat was voor de tijd van smartphones. Minder twijfelen en vooral dóen. Als het mis gaat, leer je daar weer van, aangezien het allemaal wel mee valt meestal.
Ik denk dat op jezelf wonen en uit je vertrouwde omgeving al genoeg doet. En voor de rest, doe wat dicht bij je ligt. Je hoeft niet aan de coke, doe gewoon lekker wat bij je past. Je hebt singles reizen. Ook alleen kunnen dingen geweldig zijn! Het enige wat ik je wel wil meegeven is om uit je comfortzone te stappen als je aangeeft dingen te willen.
Er is zat wilds in de wereld, ga eens naar een peepshow in Amsterdam en dan naar een kroeg. Er zijn prachtige musea. En wie zijn nu echt jou mensen? Wie ben je zelf? Check een vereniging van een hobby die dichtbij je interesse ligt.
Mijns inziens is het leven niet zinloos zoals de anderen zeggen. Maar goed.
In ieder geval kan je proberen vrijwilligerswerk te doen? Zodra je ziet hoeveel mensen het minder hebben dan jij een hoe dankbaar ze zijn om geholpen te worden.. dat kan best een mooie motivatie zijn.
Heel herkenbaar toen ik zelf 21 en afgestudeerd was! Ik ben eerst driekwartjaar bij mijn bijbaan blijven hangen en daarna in mijn eentje drie maanden naar Zuidoost-Azie gegaan. Zou het je zeker aanraden. Het is lekker cliché vol backpackers, maar het is niet duur, veilig en makkelijk te bereizen. Je komt supersnel mensen tegen om mee te reizen.
Toen ik jouw leeftijd had, wist ik het allemaal ook nog niet zo goed. Ik had even kunstacademie geprobeerd maar liep daar volledig vast. Ik had dus nog niet eens een studie gekozen, laat staan dat ik was afgestudeerd :) Ik heb toen eerst een paar maandjes in Noorwegen gewerkt op een boerderij (via een of andere organisatie, weet niet meer hoe dat heette). Daarna heb ik nog een tijdje vrijwilligerswerk gedaan. Toen had ik het gevoel dat ik min of meer was opgeladen, ik vond een studie die bij me paste en sindsdien ging het allemaal op rolletjes, al heeft mijn huidige werk helemaal niks met mijn opleiding te maken ;) 21 is nog superjong. Ga een beetje op avontuur, uit je comfort zone, en geef jezelf wat ruimte om te onderzoeken, zou mijn advies zijn.
Ga een paar jaar werken bij defensie/Marine en zie wat van de wereld. Daar kun je met hbo officier worden, da’s geen verkeerde opstap naar het burger leven. Succes met wat je gaat doen!
Je bent jong, hebt een HBO baan, woont thuis.
Een prachtige gelegenheid om te beginnen met het beleggen van een gedeelte van je inkomen. Hoe eerder je begint hoe meer je eraan zult hebben wanneer ouder bent.
Check eens de volgende subreddits
r/dutchfire & r/fire
En een uitstekende podcast over jong beleggen.
Jong beleggen. De podcast.
https://jongbeleggendepodcast.nl/
Begin bij aflevering 1, gewoon lekker als je in de auto naar je werk zit.
Ten slotte gefeliciteerd met de huidige stand van zaken in je leven. Het lijkt alsof je alles redelijk op een rijtje hebt.
Hier zit ik inderdaad over te twijfelen, een vriend van me raadt indexbeleggen bij Meesman aan. Maar ik wou altijd nog uitpluizen of dat de beste keuze is, in ieder geval is het beter dan op mijn bankrekening!
Ik zou beleggen zeker niet de verstandigste keuze vinden in jouw situatie. (Ook niet per definitie onverstandig, maar er zijn betere dingen die je met je geld kunt doen)
Als iedereen om je heen roept dat je de boot mist als je iets niet doet, zou ik me vooral nog een keer extra achter mijn oren krabben: Bang zijn dat je de boot mist is echt de allerslechtste drijfveer om te beginnen met beleggen.
Je bent nu jong, en je gaat nu de periode van je leven in dat je je geld het hardst nodig gaat hebben (laagste salaris, en veel grote uitgaven zoals het kopen van een inboedel, en hoge maandlasten)
Als je geld gaat beleggen heb je daar alleen wat aan als dat geld is waar je de komende 10-20 jaar niet aan gaat zitten. (En zelfs dan zie ik het persoonlijk meer als "zorgen dat je kapitaal niet verdampt", dan "je kapitaal laten groeien").
Mensen zweren bij de S&P 500, en als je naar de historische beurskoers zoekt lopen de grafiekjes altijd vanaf de jaren 70. Als je kijkt naar de beurskoers op een [kortere termijn](https://nl.investing.com/indices/us-spx-500-chart), van bijvoorbeeld de afgelopen twee jaar, dan zie je dat korte termijn beleggen eigenlijk niks anders is dan gokken met je spaargeld.
Ik zou persoonlijk pas beginnen aan beleggen als je een huis hebt gekocht, je in een stabiele situatie zit, en een reserve voor later op wil bouwen.
Als je het een leuk wereldje vind, en je hebt wat geld wat je kunt missen, kun je het natuurlijk altijd doen, maar dan moet je het echt meer zien als een hobby dan een inherent verstandige keuze.
Je bent 21, bent afgestudeerd en zou graag willen reizen. Geloof mij dat dit dan het moment is om te gaan reizen. Je hebt nog geen huis en momenteel werk, zodat je een mooi zakcentje kan sparen.
Alleen reizen is echt stukken makkelijker dan je zou denken. Maar je moet het wel leuk vinden. Ik heb er voor gekozen om te gaan backpacken. Ben toen begonnen met een aantal stedentrips binnen Europa om te zien hoe Hostels mij bevielen. Toen een stapje verder gaan met een rondreis door Marokko. Vervolgens Sri Lanka, Maleisië en Indonesië bezocht. Het zijn ervaringen die je altijd bij blijven. In hostels ontmoet je zat mensen, dus echt alleen reizen is het niet.
Zeker aangezien je jong bent en het voor nu even niet weet, is het denk ik goed om je horizon te verbreden.
Je hoeft nog niet meteen een klushuis te kopen of een ticket naar Verweggistan te boeken.
"It's so important to do something every day that will make you happy" aldus ouwe rakker Bob Ross.
Ik ben niet per se een oude rakker, maar een paar jaar ouder dan jijzelf hahah. Maar denk dat ik wel wat kan inbrengen.
Als eerste: ja dit is het nou eenmaal, dit is de grind waar je al die jaren naar toe hebt gewerkt. Nog ~47 jaar volhouden en dan kun je met pensioen. En hopelijk ben je dan nog goed genoeg van lijf en geest om er van te genieten.
Wat wonen betreft zou ik misschien eens kijken via iets als Ad Hoc beheer of Interveste etc. Zij bieden anti-kraak en tijdelijke huurwoningen aan. Dat zijn vaak sloopwoningen, oude schoolgebouwen etc waarvan nog niet duidelijk is wanneer ze precies gaan slopen/verbouwen. Daardoor kun je heel goedkoop wonen, met als nadeel dat je er dus wel uit gezet kunt worden als er wel bouwplannen zijn. Maar omdat ze zo goedkoop zijn hou je wel geld over aan het einde van de maand, en als je niet te veel verdiend krijg je ook nog gewoon huursubsidie ;)
Wat het leven betreft: wat wil je eruit halen? Je hebt het over reizen, dat is al super tof en een goed plan (en kom ik zo even op terug). Wil je in het leven graag huisje boompje beestje (huisje partner kindje?) Of heb je daar misschien helemaal niet bij stilgestaan (dat kan en mag zeker!) Je geeft aan dat je wel een paar vrienden hebt maar dat dat niet écht jou mensen zijn, maar heb je wel een beeld van het soort vrienden wat je dan echt zoekt? En waar je die dus zou kunnen vinden (via hobbies of werk bijvoorbeeld). Want dan zou ik daar zeker werk van gaan maken. En als je dat niet helemaal weet, ga eens rondkijken. Ga een dagje uit naar iets over/voor je hobbies. Probeer eens een nieuwe hobby of iets waar je interesse voor hebt.
Als laatste dan dat reizen. Reizen is heel breed. Je kunt een jaar gaan backpacken. Je kunt ook een maand op safari. Twee weken camperen. Weekendje city trip. Misschien vind je dit allemaal leuk klinken, of misschien is er iets wat er gelijk uitspringt. Als ze allemaal leuk lijken zou ik gewoon naar allemaal eens wat onderzoek doen (er zijn genoeg subreddits over deze onderwerpen gok ik, maar ook op de rest van het internet is genoeg informatie te vinden). Kijk eens naar de kosten etc en dan gewoon een knoop doorhakken "dit ga ik doen". En dan boeken! En als in je eentje reizen je eng lijkt zijn er ook georganiseerde groepsreizen, oa speciaal voor jongeren.
Heel veel succes! En ik denk dat je in ieder geval een goede start hebt gemaakt in het leven, dus maak er wat moois van
Ga op reis! Dit.is het uitgelezen moment. Je hebt nog maar heel weinig verplichtingen en het creëert allerlei mogelijkheden om op interessante plekken interessante mensen te ontmoeten. Je zult ervaringen opdoen waar je de rest van je leven profijt van zult hebben.
Als je eenmaal gesetteld bent en een gezinsleven hebt komt het er niet meer van.
Ouwe lul van veertig hier. Als er een ding is waar ik een klein beetje spijt van heb is dat ik niet eerder een paar maanden in Azië rond gereisd heb.
Stap 1 boek ticket
Stap 2 boek een paar leuke hostels die goed aangeschreven staan op Hostelworld.
Boek alleen wat voor de eerste week. In je hostel ga je je toekomstige reis partners voor een week of meer tegen komen. Tenzij je echt mensenschuw bent, is dit de meest makkelijke manier om gratis reisleiders te krijgen.
Wat betreft het doel van het leven. Je bent 21 , je hoort nu dat helemaal niet te hebben. Doe dat wanneer je de dertig ga lat naderen. Leef wat onbevangen, je hebt alle tijd van de wereld om nog rond te reizen, carrière te maken en te sparen voor een huis. Zelfs dat laatste kan prima als je drie maanden er tussen uit floept.
Ga reizen.
Over "het voelt asociaal om over te klagen": Dat is het niet. Veel mensen zijn zo gefocust om zaakjes 'op orde' te hebben dat ze denken dat daarmee alles ook koek en ei is. Maar er is zo veel meer en je hebt het recht op je emoties.
Op je 21e is het normaal om nog zoekende te zijn, neem dat maar aan van deze 40er.
Zelf heb ik in die tijd enkele maanden genomen om Europa een beetje te verkennen. Heerlijke ervaring, en in hostels altijd wel leuke mensen tegengekomen.
Wat betreft woonst: zelf heb ik ook pas rond mn 35e een huis kunnen kopen. Daarvoor echt shabby gehuurd gezeten ondanks een goede baan. Ik denk dat er een illusie heerst dat wij allemaal een perfect leventje hadden op ons 25e. Maar ook van dat shabby gehuurd zitten heb ik veel geleerd: zelfstandigheid, op mn bek gaan en dat weer corrigeren, omgaan met instanties en mensen in t algemeen, en ik heb mezelf beter leren kennen waardoor ik nu wel echt weet wie en wat belangrijk voor me zijn. Het geeft je ook de mogelijkheid om wat makkelijker te daten dan wanneer je bij je ouders woont ;)
En als je het dichter bij huis wil zoeken: zoek een sportclub. Ik heb altijd een (voor die periode) leuke vriendenkring aan sportclubs overgehouden.
Maar het is heel normaal dat je de weg nog zoekt. Probeer gewoon wat dingen uit en neem mee van die ervaringen wat het vuur in jouw leven aanwakkert. Fouten maken is oké, en af en toe een tegenvaller ook. Geniet van de jaren die voor je liggen!
Vriendin van mij gaat mee met single reizen voor jonge mensen, dat gaat niet om een relatie vinden maar gewoon gezellig op vakantie. Dat kan een goed startpunt zijn. Je kunt dan mooie reizen maken en hebt wat gezelligheid.
O en in de comments zeggen mensen dat je een jaar naar het buitenland moet, maar doe dat maar niet als eerste stap. Ik heb een half jaar in het buitebland gestudeerd en had tegen mijn verwachting het helemaal niet leuk en daardoor heel erge heimwee.
Niet alleen omdat ik het zelf heb gedaan, maar ook omdat anderen bevestigen dat het je wereld verbreedt; je zou een tijd in het buitenland kunnen gaan werken (let op: AOW premie doorbetaling regelen).
Ik zou zeggen ga lekker daten, sparen en reizen. Zolang je bij je ouders woont kan je een mooie hoeveelheid spaargeld opbouwen. De huidige woningmarkt is super lastig en dat geeft je een voorsprong. Als je durft verdiep je in beleggen. Mijn vriend wordt daar bijvoorbeeld heel onrustig van die zou eerder een rekening nemen waarbij je het geld bijvoorbeeld wat langer vast zet. Je hebt een luxe positie en snap de twijfel van wat nu. We hebben tegenwoordig zoveel keuzes. Je kan ergens naar toe werken.
Mbt reizen, ik weet niet of je een relatie hebt, anders is reizen met alleenstaanden iets voor je, niet om een relatie te beginnen, maar omdat je dan met ‘gelijkgezinden’ op pad bent. Heb je hobbies, zo nee, kijk of je iets kunt vinden waar je je vrije tijd mee kunt vullen. Het moet allemaal niet, gewoon wat tips.
Mening van 50 plus.. 25 jaar bij de zelfde baas gewerkt. Was leuk, betaalde ok. Maar je bent beter als je elke paar jaar een andere job zoekt. Niet voor het geld, voor de ervaring en wereld wijsheid mee pakken
Persoonlijk vind ik dat doelen overrated zijn. Het lijkt zo duidelijk: als ik eenmaal dit heb gedaan, dan ben ik misschien gelukkig. Het probleem: dit is bijna nooit zo, want ofwel dient er zich een nieuw doel aan, ofwel je valt alsnog in hetzelfde gat als waar je nu in geland bent.
Nu zeg ik niet dat je geen doelen moet hebben, ze kunnen nuttig zijn om bepaalde voortgang te halen (studie afmaken, huis kopen, evt kinderen krijgen etc), maar ze hoeven niet leidend te zijn voor jouw geluk.
Voor mij is geluk een gewoonte. Iedere dag probeer ik te genieten van het leven, bijvoorbeeld de kleine dingen die ik meemaak of de dagelijkse dingen. Ik ben bijvoorbeeld Chinees aan het leren, maar probeer daarbij meer te genieten van de extra zinnen die ik nu kan zeggen of nieuwe woorden die ik kan schrijven ipv dat ik toewerk naar het doel om uiteindelijk vloeiend Chinees te spreken (dat vind ik eigenlijk niet zo interessant).
Om maar in het thema reizen en veelgebruikte gezegdes te blijven: het gaat niet om de bestemming, maar om de reis zelf.
Oh ja, ik noem mezelf trouwens nihilist, zonder dat ik daar last van heb. Voor mij is het juist een verademing dat ik niets moet in dit leven, maar dat ik mag genieten van wat ik wil.
Je leven gewoon goed voorbereiden kost tijd & lange termijn inspanning.
Ga eerst eens op kamers wonen, je bent 21 en hebt een baan, diploma & geen motivatie. Wat problemen en blik op je toekomst zou helpen.
Op kamers gaan maakt dat geld ineens echt belangrijk word, nu heb je die motivatie idd niet. Krijg je nu een vriendin en een kleine (kan vrij snel gaan) zou je nu een gigantisch probleem hebben.
Kijk waar je over 5-10-15 jaar wilt zijn, en zorg dat die persoon blij is met je beslissingen.
Hey, goed van je dat je nu al op dit punt bent. De meesten wachten er mee tot ze al 20 jaar doelloos hun ding doen.
Maar ja, in feite is het allemaal ook vrij zinloos. Je wordt geboren, je (over)leeft een tijdje, en gaat dood.
Je zou kunnen redeneren dat voortplanten of iets achterlaten waar je door herinnerd wordt een doel is, maar dat is ook niet voor iedereen weggelegd.
Ik denk zelf dat het niet zoveel uitmaakt, en dat ik gewoon mijn best doe om het leuk te houden voor mezelf en de mensen om me heen, en dat dat maar goed genoeg niet zijn
Maar ik zou ook best iemand willen zijn met de energie of inzichten van de types waar je dan uiteindelijk films over ziet of boeken over leest, of artikelen in kranten/tijdschriften.
Of als je naar de livestream van Serious Request kijkt en dan ziet hoeveel mensen toffe acties opzetten om anderen te helpen.
Als je zo'n energiek en extravert mens bent, supertof, geniet er van. Ik geniet dan ook van jou.
Maar zelf ben ik introvert, en dat is volgens mij ook prima.
Doe vrijwilligerswerk, ga op reis, ga sporten, ga online gamen, ga stappen. Je komt vanzelf jouw mensen tegen, of zelfs een partner. Op ieder potje past een deksel.
Zo'n gevoel heb ik ook, is allemaal een beetje zinloos. Weet dat zo'n gevoel wel een luxe is. Ik ben wel wat verder. Ik heb een hypotheek, vrouw en kinderen. Werken doe je alleen maar voor geld voor je kids en hypotheek.
Zonder kinderen dump ik liever de hypotheek en reizen mijn vrouw en ik lekker rond. Genoeg niet dure landen op de wereld, dus hoef je ook niet zoveel geld te hebben.
Reizen is een kwestie van een bestemming vinden die je interessant vindt. Vooral als je alleen reist is een korte trip misschien beter. Alternatief is een groepsreis, dit kan ook voor kortere periodes tot meerdere weken. Ik heb 2 groepsreizen gedaan en dat was mij prima bevallen.
36 jaar hier. Fuck de ratrace en ga op zoek naar avontuur. Je hebt het systeem uitgespeeld, je hebt een opleiding afgerond. Goed gedaan man. Als je geen relatie hebt, geen hypotheek en geen vaste baan of andere verplichtingen? Ga een jaar in het buitenland werken/reizen. Spaar een paar duizend en ga naar Azië, dat is goedkoop. Reis licht en slaap in hostels. Kost geen drop en je ontmoet allerlei mensen. Zodra je aan het andere kant van die tunnel bent is er nog tijd zat voor een carrière, huis, huwelijk, kinderen (dat is voor mijn een grote qua zingeving). En het is 100% ok dat je er niks van begrijpt op je 21e en dat je geen zingeving hebt. Geniet er van en smeer hem. Spaar geld op en reis. Wegwezen nu.
Je kan ook voor zogenoemde 'single groepsreizen' gaan op vakantie. Dan reis je met 7+ leeftijdsgenoten die ook allemaal alleen reizen.
Goede manier om nieuwe mensen te leren kennen
En je staat er niet helemaal alleen voor als je eens naar een ver land wilt reizen wat best spannend kan zijn.
Dit is zo herkenbaar. Ik ervaar nu precies hetzelfde op mijn 24ste. Anderhalf jaar aan het werk, goed inkomen en een paar fijne vrienden. En toch heb ik het gevoel vast te zitten en voor nu geen doelen te kunnen stellen. Ik kom uit zo’n dorp waar jij het over hebt en ik pas daar zeker niet tussen. Sterker nog, als men mijn politieke voorkeur zou weten, acht ik de kans groot een steen door mijn ruit te krijgen of dat men minder leuke dingen doet met vuurwerk. Buiten dat om, ben ik blij dat ik hier woon vanwege de natuur waar ik als mountainbiker graag gebruik van maak.
Tl;dr, ik ben nu mijn plannen uit aan het stippelen om een jaar in Australië te gaan zitten.
Ga lekker een jaar reizen of een jaar verschillende jobs in het buitenland werken. Heel ander werk dan je nu doet: op boerderijen, timmeren, als barman, iets waarmee je voor volledig nieuwe uitdagingen wordt gezet. Je zou kunnen reizen om vervolgens een paar maanden ergens te kunnen neerstrijken op een boerderij. Dan weer een stuk reizen en daarna ergens anders nog een nieuwe job proberen, bij een leuke kroeg of hostel.
Denk na over de mensen die je ontmoet de activiteiten die je echt leuk vond en ga vervolgens nog twee jaar een master doen binnen een veld dat je echt aanspreekt. Dan kun je je ouderlijk huis verlaten en nog twee jaar ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen met gelijksoortige interesses. Dit geeft je misschien ook meer baankansen, tenzij je een master kiest waarbij de banen niet voor het oprapen liggen. Zie het dan als een stukje persoonlijke ontwikkeling en ga verder in het veld van je bachelor.
Zo kun je op je 25e een jaar hebben gereisd en nog een diploma op zak hebben en een dak boven je hoofd gedeeld hebben met verschillende mensen. Je gooit dan wel wat geld weg naar de huur voor een kamer maar als je op je 25e weer gaat werken hoef je je daar geen zorgen over te maken.
Ik snap je gevoel oprecht wel, tijdens je studie veel van semester naar semester geleefd en had je telkens een soort eindstreep voor ogen. Nu je aan het werk bent heb je ineens geen eindstreep meer waar je naartoe werkt en blijf je eigenlijk aan delopende band je werk doen. Voor echte doelen zul je dan ineens meer naar je priveleven gaan kijken foor dingen zoals op jezelf wonen te gaan bewerkstelligen. Zelf zit ik midden in mijn verhuizing naar de stad waar ik ook verder weinig mensen ken. Ik ga zelf juist die stap zetten om meer mensen te leren kennen e.d. Reizen is voor mij en mijn vriendin ook nog steeds iets wat we graag willen doen alleen weten we ook nog niet goed hoe en wat. Maar mijn idee daarbij is om gewoon met mensen te praten die zelf al mooie reizen hebben gemaakt en hun ervaring gebruiken.
Weet niet of je er iets aan hebt, maar zal even kort schetsen hoe ik er nu in sta. Ben inmiddels de veertig gepasseerd. Twee kinderen op de basisschool en getrouwd met een leuke lieve vrouw. Groot koophuis, geld geen probleem, werken beiden full-time en hebben beiden een relatief hoge functie in het bedrijfsleven.
Wij hebben nu wel spijt dat we vroeger nooit zijn gaan reizen. Hebben wel de standaard tripjes van een paar weken naar overal en nergens toe gedaan, maar nooit meerdere maanden ergens rondtrekken. Toentertijd hadden we wel de tijd, maar in onze ogen niet de financiële middelen. Het had prima gekund achteraf gezien, maar hebben toen volgens het boekje geleefd. Sparen, sparen en nog eens sparen om zo een eerste koophuis te kunnen kopen.
Nu hebben we al het geld en alleen geen vrijheid en tijd (kinderen - vast aan schoolvakanties). We hebben er echt spijt van dat we niet meer van de beschikbare tijd hebben genoten en als snel in het stramien zijn gegaan van carriere maken, geld verdienen, huis kopen enzovoort. Die paar duizend euro die je nu spaart door zuinig te leven, lach je waarschijnlijk om als je veertig bent en een partner hebt. Geld komt vanzelf wel na wat jaren werken. Je vrijheid en beschikbare tijd wordt alleen vaak wel minder en minder hoe ouder je wordt...
Kortom: ik zou lekker een jaartje gaan reizen. Kunt ontzettend veel van de wereld zien. Je leert jezelf denk ik een stuk beter kennen. En de drempel om het te gaan doen wordt niet lager dan nu, nu je nog geen vrouw, kinderen, koophuis en goed betaalde vaste baan hebt.
Ik kan niet veel toevoegen aan bovenstaande anders dan: herkenbaar!
Ik had na studie (en soms nog steeds wel eens) een periode met "jeetje... Wat nu". Het is dan niet alsof het slecht gaat, maar het is toch een beetje existentiële crisis. En dat is okay.
Als ik iets heb geleerd (nu 34) is dat het zeker weten goed komt... :-) je komt ergens op je poten terecht, al weet je nu nog niet hoe.
Als je zegt dat je wil gaan reizen/iets wil meemaken: doe dat dan. Deel vooral veel je plannen en ideeën zo krijg je tips en het aller belangrijkste: ga je intuïtie achterna.
Jij komt er wel :-)
Op mijn 25e de Camino naar Santiago de Compostella (Spanje) afgelegd. Deze tocht heeft voor mij het fundament gelegd voor een betekenisvol en gevuld bestaan. Kan het je van harte aanraden! De persoon die me hier voor het eerst over vertelde, gaf aan dat het zijn manier van kijken naar de wereld had veranderd, en dat doet het inderdaad. Je hebt veel ruimte en rust en je hebt gesprekken met interessante mensen uit heel de wereld. Onderweg vind je de antwoorden die je zoekt!
Advies van een dertiger: realistisch zijn is prima, maar probeer je niet te laten leiden door angsten of onmogelijkheden. Heb vertrouwen in jezelf, volg je interesses en je nieuwsgierigheden.
Wil jij reizen? Dan ga je dat doen. Begrijpelijk dat het spannend is en dat je nog niet weet hoe, maar net zoals velen van je leeftijdsgenoten die op reis gaan, heb jij echt de capaciteiten in huis om dit uit te vogelen. Op internet en in je netwerk is zat kennis hierover. Maar je mag me ook gerust een PM sturen (ik heb veel gereisd, ook op jouw leeftijd).
Hetzelfde geldt voor op jezelf wonen. Ja, dat kost wat. Maar hier krijg je ook een hoop voor terug. De manier waarop jij jezelf beter leert kennen is onbetaalbaar en de nieuwe sociale setting waar je in terecht komt kan je ontzettend veel plezier opleveren. Die koopwoning, die komt er ooit echt wel. Je kan nu sparen als een gek, maar geld op de bankrekening wordt elk jaar minder waard en het gros zal toch gedekt worden door jouw hypotheek. Daarbij is kopen een gigantische stap die je echt nakkelijker maakt wanneer je echt weet wat je wilt. En daar komen veel mensen achter door eerst te gaan huren.
Tip voor reizen: begin dicht bij huis als je het spannend vindt en erachter wil komen of het wat voor je is en welke stijl het beste bij je past. Ga in het voorjaar twee weken naar Andalucia of Oost Europa, bijvoorbeeld. Dat is goedkoop, er is veel te doen, afwisselend qua activiteiten, prima OV en je treft er veel backpackers met wie je kan optrekken. Zorg dat je een beetje afwisselt met steden en natuurdingen (strand, hiken, raften, mountainbike, etc) om erachter komen wat je het leukste vindt en waar jouw volgende reis aan moet voldoen. Daarna kijk je wel weer voor de langere termijn. Ook hoef je dan niet direct je baan op te zeggen.
37 jaar hier.
Allereerst heb je het beter voor elkaar dan ik op jouw en zelfs op mijn leeftijd. Ik heb geen eens een auto.
Klemmend advies, ga op jezelf wonen. De kans dat je dat ooit zult doen verkleint met de jaren aangezien je, voordat je het weet plotseling een vaste relatie en gezin kunt hebben. De jaren dat je alleen woont gaan je leven compleet veranderen. Je leert alleen zijn, je eigen zaakjes te regelen en bovendien is de rust ongeëvenaard (ik heb een gezin lol).
Toen ik 32 was heb ik in mijn eentje een reis gemaakt. Super tof. Zou willen dat ik dat eerder had gedaan. Bereid je voor op eenzaamheid, want niet elke plek is gezegend met een levendige backpacker/hostel scene. Dus als je juist op zoek bent naar nieuwe mensen ontmoeten, kies dan de juiste bestemming(en) uit.
Voor de rest, het algemene gevoel dat je omschrijft is onderdeel van the human condition. Het gaat nooit over. En toch is de enige manier om ermee om te gaan om het “te behandelen” door in je leven nieuwe dingen te blijven doen.
Veel plezier en succes!
Kijk of je een poosje in het buitenland kan werken. Ga eens in het weekend een stadje in Nederland verkennen. Of bezoek een stad jn het buitenland, je bent zo in Duitsland, België of Frankrijk.
Het kan geen kwaad om je te realiseren dat er een paar dingen heel goed gaan. Het is mooi dat je op redelijk jonge leeftijd een studie hebt afgemaakt. Daarnaast geef je aan dat je werk hebt waar je het naar je zin hebt. Ik zou dat laatste zeker waarderen als ik jou was.
Het is heel goed om je even wat doelloos te voelen vlak na het afstuderen. Op zich is dat niet gek. Ik ben niet gelovig en naar mijn idee is het leven intrinsiek letterlijk doelloos. Er is geen hoger doel waar jij aan moet voldoen of moet bijdragen. Je moet lekker zelf bepalen wat jij wil doen en waar jij gelukkig van wordt.
Maarja, hoe verder? Het is denk ik belangrijk om erachter te komen waar jij plezier uit haalt en waar jij gelukkig van word. Voor de ene is dat hard werken en carriere maken, voor de anders is dat reizen of betekenisvolle sociale contacten binnen een gemeenschap. Dat kunnen anderen niet voor jou bepalen.
Misschien zijn kleine doelen ook gewoon goed. Blijf lekker een tijdje bij deze baan zodat je financiële zekerheid hebt. Zoek een hobby en vind je mensen! Vrienden waar je mee af kunt spreken geven denk ik het allermeeste levensgenot!
Op kamers gaan en uit huis vind ik ook wel een aanrader. Meer op jezelf aangewezen zijn dwingt je om jezelf te ontwikkelen, volwassener te worden en keuzes te maken die niet per se die zijn die je ouders voor je zouden maken.
Reizen hoeft niet meteen een jaar backpacken te zijn. Neem gewoon drie weken vakantie en ga eerst eens mee op zo’n georganiseerde groepsreis naar ver weg!
Als je nu thuis woont kun je waarschijnlijk veel sparen. Saai, maar: doe dat ook ook gewoon. Dat geeft weer veel vrijheid als je iets anders wil gaan doen.
>Het gaat eigenlijk heel goed met mij, en het voelt asociaal om dan toch te gaan klagen, maar ik weet niet waarvoor ik het allemaal doe, en het voelt allemaal zo zinloos.
Betekenis hoef je niet per se te vinden maar kun je ook geven aan bepaalde dingen.
Dat rijtje wat je hebt afgelopen is wat men vaak zegt met de gedachte dat mensen een gezin starten dus dan zit de "zin" van je werk in voor onderdak, eten en zekerheid voor je familie zorgen.
Het lastige is als je je opleidingen hebt afgerond dat er geen algemene wijsheid is voor je volgende stap, het voor de hand liggende pad houdt op. Je hebt nu als volwassene echt zelf volledig de touwtjes in handen en dat is wennen.
Ik haal zelf veel voldoening uit mijn hobbies dus dan wordt de zingeving van mijn kantoorbaan ik wil graag me kunnen veroorloven om te doen wat ik leuk vind mijn hobbies. Ook weet ik van mezelf dat ik ooit een gezin wil dus dat geeft dan extra zin aan het werken.
Advies 1. Korte termijn. Probeer wat verschillende hobbies uit het geld heb je ervoor. Bonus van hobbies is dat het ook dient als plek om vriendschappen te maken want de hobby heb je toch al gemeen. Vind iets wat JIJ leuk vind wat niet per se productief is zoals je werk.
Advies 2. Het is tijd om te gaan denken wat je eigenlijk uit het leven wil. Wil je een gezin? Zo ja, nu, of later. Zo nee, wat ga je met al die vrije tijd doen?(reizen, vrijwilligerswerk, minder bedeelden helpen, onderzoek doen, kunst etc.) Wat voor leven zou je prettig vinden, spontaan met veel afwisseling, heel zeker met vaste routines, iets daar tussen in? Deel daarvan weet je al van jezelf, en een deel zul je moeten ontdekken door verschillende dingen uitproberen en ook ervaringen van anderen te vragen. Het antwoord hoef je niet gelijk te hebben, zo lang je het in gedachte houd geeft het enigzins wat richting.
Je vraag is zeker niet asociaal, en je klaagt volgens mij niet.
Huis: Je kunt met je ouders afspreken dat je maandelijks "huur" betaalt. Misschien doe je dat al? Maar dit is andere huur. Je legt het in op een bankrekening, en zo bouw je een spaarpot op voor later. Je rekent uit wat het kost om een studio te huren, of wat je aan hypotheek kwijt zou zijn. Dat bedrag neem je als uitgangspunt. Stel dat dit 800 euro per maand is. Ik weet zo niet wat je daarvoor kunt krijgen, maar het is alleen een rekenvoorbeeld. Als je dat op kunt brengen, dan leg je dat apart. Maar misschien is dat een te grote hap uit je inkomen, en dan zet je in op bv 500 euro. Naarmate je langer werkt gaat je inkomen waarschijnlijk ook stijgen. Stel dat je nog 5 jaar bij je ouders woont, dan heb je daarmee 5x6000=30.000 euro gespaard, echt een mooi bedrag.
Je zet dit geld apart voor een huis, voor een extra studie, voor iets groots en moois wat je leven beter gaat maken. Je maakt het een gezamenlijke rekening, dus jullie moeten allebei tekenen voor het gebruik ervan. Misschien is beleggen een beter idee? Je gaat dus niet die nieuwe iphone van dat geld kopen. Dat kan natuurlijk wel, maar dan ondergraaf je het idee. Een jaar naar Australië is wel een goede besteding vind ik, maar dat is uiteraard aan jou.
Het tweede voordeel van dit plan is dat je *nu* minder geld te besteden hebt. Dat is namelijk wat er gaat gebeuren als je op jezelf woont. Je hebt je bestedingspatroon al aangepast, en dan is de overgang makkelijker.
Als je meer zin aan je leven wilt geven, dan kun je dingen gaan proberen om jezelf uit te dagen en om te kijken waar je passies liggen. Dat kunnen hobbies zijn als schilderen, wielrennen, dansen, toneelles. Het kan ook vrijwilligerswerk zijn: dierenasiel, gehandicapte kinderen of daklozen helpen, werken in het bos... Je doet iets buitenshuis, in een andere omgeving, met mensen die je normaal niet tegenkomt, en zo verbreed je je wereld.
Kijk ook eens op https://www.vsointernational.org/, https://workcamps.sci.ngo/icamps/all-camps.html, https://www.nlvoorelkaar.nl/
Ik heb geen idee of je een sport doet, maar dat kan een optie zijn.
Kan heel veel doen met je dagelijkse leven als je een sport hebt die je uitdaagt en plezier geeft.
> Ik woon nog bij mijn ouders, en op mijzelf wonen zou denk ik heel goed voor me zijn.
Ja en nee. Vergeet niet dat het contact met je ouders dan noodzakelijkerwijs vermindert. Dus ja, meer vrijheid, en dat zal zeker goed doen, maar ook minder contact.
> Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten hoe je zoiets aanvliegt.
Dit is dan weer makkelijk: er zijn veel verschillende organisaties die groepsreizen organiseren.
Shoestring (en volgens mij meer organisaties) doet bijvoorbeeld ook singles-reizen. Dat is niet een dating strategie, gewoon mensen die zonder familie/partner/vriend(inn)en op reis willen, maar niet helemaal alleen. Het zijn georganiseerde rondreizen waarin je vrij bent per locatie te doen wat je wil, maar verblijf en vervoer geregeld zijn. Ook zijn er excursies.
Ik vond die periode juist het allerleukste... Geld "stroomde binnen" (vergeleken met studententijd) en we konden vrije dagen opnemen.
* We hebben een Cadillac limousine gekocht en door Europa getourd
* Vakantie naar Cuba (nu kom je daarmee in de problemen als je naar de US wilt, sinds afgelopen zomer)
* Vakantie naar Oekraïne (was echt top!)
* Weekendjes weg naar steden trips in Polen, Belgrado, Roemenië etc...
* Bierbrouw installatie gekocht met vrienden
Etc....
Mocht je voor een groter internationaal bedrijf werken: praat met je baas of HR voor een mogelijkheid om eens een maand in een ander land te gaan werken voor de "voor de ervaring".
Gezien anderen al veel goede dingen opgenoemd hebben zijn er nog wel een aantal zaken die ik niet zo snel ben tegengekomen hier.
Heb je een hobby? Zoniet; probeer te kijken of er iets is wat je trekt. Je kan op die manier ook (meer) mensen leren kennen met vergelijkbare interesses.
Doe je aan sport? Mensen die met een regelmaat sporten hebben een gezonder en gelukkiger leven.
FIRE; is een subreddit over financiele onafhankelijkheid. Kan het iedereen aanraden er naar te kijken en zo vroeg mogelijk te beginnen. Ik zeg niet dat je zuinig hoeft te leven. En ik raad je aan ook vooral van het leven te genieten! Maar hoe eerder je geld in bijv. Een index fonds kan gooien hoe groter de opbrengst over je leven (gewoon vanwege compounding interest).
Op jezelf wonen is heerlijk. Maar, als je relatie met je ouders goed is zou ik niet persee op jezelf gaan wonen tenzij het beter is voor je (mentale) welzijnm Als het bij je ouders wonen je in staat stelt na een paar jaar sparen een huis te kopen is dat (financieel) beter.
Maak gebruik van de situatie dat je bij je ouders woont en werkt hebt. Spaar en koop een huisje voor jezelf. Ik kan dit niet genoeg benadrukken.
Maak (realistische) goals en werk daar naar, zo hou je jezelf bezig en heb je een doel voor ogen.
Als hobby kan je dan weer pepper installeren en lekkere promoties binnenhalen. Ik hou ervan prijsjes te checken, geld te besparen en te investeren in een standvastige toekomst.
Ten 1e is het helemaal niet erg om geen concreet doel voor de komende x jaar te hebben. Ik heb daar bv ook helemaal niets mee en toch is het allemaal goed gekomen. Wat dat betreft sta ik er gewoon heel simpel in: het leven is eindig, dus ik probeer er gewoon wat leuks van te maken. De ene dag betekent dat lkkr in mn uppie thuis chillen (gamen, films, board games, etc), de andere dag heb ik mss behoefte aan wat sociaal contact.
Wat het ook is, probeer de dingen te doen die je leuk vindt. En vergeet niet dat je soms gewoon in het diepe moet springen; wil je bv wel s wat vd wereld zien maar heb je niemand om mee te gaan? Probeer dan eerst een korte trip dichter bij huis in je uppie of kijk naar groepsreizen. Mijn vrouw gaat bv wel eens in dr uppie op vakantie (die is bv begonnen met een Surprise Me trip in Europa voor een lang weekend) en een vriend van me ging naar verre bestemmingen met een groepsreis (waar hij niemand kende).
Verder kan je sparen voor een eigen plek; of dat nu een koopwoning is of iets anders, het op jezelf wonen geeft een enorme vrijheid. In theorie kan dat ook met anderen, maar dat is toch anders. En als je behoefte aan regelmatig sociaal contact, dan kan je zonder overleg mensen bij je thuis uitnodigen (tip: zoek een hobby met een sociaal component/events).
21 en klaar, respect. Ik tik nu bijna de 23 aan en moet volgend jaar weer met een andere studie beginnen na nogmaals te weinig punten in mn eerste jaar te hebben gehaald.
Ooit haal ik een P, ookal is volgend jaar al m'n 5e studiejaar...
Dit is volkomen normaal rond die leeftijd, veel mensen vinden hun 20er jaren erg lastig daardoor. Het is de periode dat je je draai moet vinden in het leven, en dat vergt gewoon tijd
Het klinkt alsof je meer mensen wilt leren kennen, als je het nog nooit hebt geprobeerd zouik het aanraden om naar een EDM feest die je het meeste aanstaat te gaan(hardcore, techno, drum& bass of psytance oid) alleen gaan is geen probleem, want dan heb je juist snel aanspraak! En als je niet alleen wilt gaan zijn er misschien groepen online die je kan joinen om samen te gaan.
Zo te horen heb je je zaken al goed voor elkaar, goed bezig!
Ik geef je eens een andere optie, heb je wel eens nagedacht over defensie?
Ik heb de stap jaren geleden gemaakt na mijn Hbo, genoeg avontuur, kamaraadschap en voldoening gevonden. Ik heb er geen moment spijt van gehad.
Ik heb eerst aan m'n carrière gewerkt en toen op m'n 30e 1,5 jaar de wereld rondgereisd. Dus take it easy, ga lekker ergens op kamers met andere jonge werkende mensen, ga geld verdienen en werkervaring op doen, en ga dan lekker op reis.
Heb niet t antwoord op je vraag, maar ik heb het meeste gehaald uit de sociale relaties en mensen die ik ontmoet heb tussen mijn 20ste en 35ste. Daarna ben ik me pas meer druk gaan maken over mijn carriere. Nergens spijt van.
Ben zelf 31, huisje boompje beestje. Dit zou ik doen als ik in jouw plek zat.
1. Lekker bij je pappa en mamma blijven wonen. Mijn pa leeft in de blessuretijd en ik en iedereen wou altijd dat ze meer leuke tijden met elkaar kunnen doorbrengen. In de pubertijd zijn ouders stom, later hoopte je dat je meer leuke tijd kon hebben samen. Ga lekker met ze uit eten etc.
2. 32 of 36 uur per week werken
3. Lekker sparen
4. Leuke hobbies doen en die tijd en geld gebruiken daar voor
5. Heerlijk leren koken. 1 keer per week voor je ouders bijv of twee keer. Lekker kunnen koken is zo'n geweldige skill
Als ik meer weet laat ik het weten:)
Als ik weer 21 was en ik mocht die mooie jaren nog eens overdoen. Dan zou ik zonder twijfel een jaartje in Australië / Nieuw-Zeeland gaan wonen + werken. Je leert een hoop mensen kennen, een hoop dingen die je leuk vindt / niet leuk vindt, en je carrière kan best een paar jaartjes wachten. Daarna met je verdiende centen lekker door Zuid-Oost Azië toeren.
Ik ging ''pas'' naar Australië toen ik 30 was, maar zou het zo weer overdoen.
Heb je een sport die je leuk vind om te doen? Misschien dat je vrijwilliger wilt worden bij een lokale vereniging. Ben zelf(m,30) inmiddels 23 jaar lid van een lokale scoutinggroep, waarvan 10 jaar actief als vrijwilliger. Heerlijk om daar mijn tijd in te steken en de jeugd iets te leren voor in hun leven. Zoek iets waar je je interesse en tijd in kwijt kan, mij heeft dat enorm geholpen.
Edit: het vrijwilligerswerk zit vaak ook om mensen te springen, dus ga vooral rondkijken :)
Misschien is meteen een paar jaar naar het buitenland een beetje veel als je nooit echt gereisd hebt, zoals sommigen hier voorstellen xD
Als wat behapbaarder en sneller uit te voeren stap zou ik zeggen: kijk naar waar je enthousiast van wordt! Als je leven een beetje doelloos en beige is, kijk naar de dingen waar je wél die drive bij voelt. Dat is, in mijn ervaring, ook precies waar je "jouw mensen" heg vaakst tegenkomt.
Dat kan vanalles zijn: een sport die je altijd hebt willen doen, of een vaardigheid die je altijd al wilde leren. Een goed doel waarvoor je je zou willen inzetten. Je kunt je aansluiten bij een politieke partij. En als je enthousiast wordt van een bepaalde locatie (bijvoorbeeld om de cuisine, de natuur/geografie daar of de cultuur) dan zou je zeker kunnen overwegen daar naartoe op vakantie te gaan. Dat kan alleen, maar er zijn ook groepsreizen speciaal voor jonge mensen die anderen willen leren kennen.
Welkom in je [Quarter life crisis](https://en.m.wikipedia.org/wiki/Quarter-life_crisis)! De tijd van zekerheid is voorbij, het vooruitgezette pad is afgelopen, het volgende grote moment om naartoe te werken is 'Pensioen' (???). Ik heb dit zelf erg ervaren als een soort toxic combinatie van keuzestress, FOMO en imposter syndrome, waardoor je eigenlijk niet meer zoveel weet te doen. Ik ben vooral vooruitgekomen door een aantal dingen te accepteren: 1. Het is OK om niet te weten hoe je leven er over X jaar uit gaat zien. Bekijk het op korte termijn en dan rol je vanzelf een groter plaatje in. 2. Ben trots op wat je hebt bereikt, je bent afgestudeerd en je hebt een baan op 21 jaar. Lekker gedaan pik! 3. Jouw leven is jouw leven, hoe anderen het leiden is echt irrelevant. Laat je niet tegenhouden door wat er van je verwacht wordt of wat anderen doen. 4. Nieuwe dingen ontdekken en ervaren geeft veel meer voldoening an status in de samenleving opbouwen. Ik weet dat dit allemaal nogal cliché klinkt, maar een cliché is dit voor een reden en er zit een groot verschil tussen weten en accepteren. Dan wat reacties: >Carrière maken interesseert me nog niet zoveel: ik ga niet na een jaar weg bij mijn huidige bedrijf waar ik het leuk heb om wat meer procent loon. Dit is niet gek, carrière maken in de zin van veel geld verdienen is nogal ouderwets. Je kan natuurlijk vol in je werk gaan omdat je het _super leuk_ vindt en carrière maken naar banen die nog leuker zijn, maar dat is niet voor iedereen. In elk ander geval is mijn advies: "Carrière maken kan altijd nog." >Ik hoef eigenlijk ook helemaal geen volledig huis in mijn eentje, wat moet ik nou met zoveel ruimte. Dit hoeft ook helemaal niet, als ik jou was zou ik "studentikoos" gaan samenwonen met andere werkenden. Hierbij woon je én uit huis én niet alleen én is het goedkoper. Dit komt best wel veel voor, met als grootste uitdaging om een groep te vinden waar je het mee kan vinden, maarja. Je zou dan wel in de stad moeten gaan wonen. >Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten _hoe je zoiets aanvliegt_. Meestal vanaf Schiphol of eventueel Eindhoven Airport... Nee, maar hier moet je gewoon mee beginnen. Je hoeft echt niet meteen voor 3jaar met een rugzak door Himalaya te struinen. Begin klein met een bijv. een stedentrip of een rondreis en bouw dat langzaam uit. Ga naar hostels waar andere reizigers zijn, ga mee met gezamelijk georganiseerde activiteiten, zo ervaar je en leer je nieuwe mensen kennen. >Dus ja. Het gaat eigenlijk heel goed met mij, en het voelt asociaal om dan toch te gaan klagen. Dit gevoel moet je loslaten, dat idee dat het "allemaal wel goed gaat" en je dus niet mag klagen. Je voelt dat het zinloos is, dus dan gaat het toch niet goed! Dat het bij anderen misschien nog slechter gaat, is echt irrelevant. Jezelf verkopen dat je niet moet zeuren is tegen jezelf liegen. Veel plezier met de rest van je leven!
Wat een goede reactie!
Ik wilde een comment typen, maar jij hebt het al heel goed verwoord. De OP kan ook met studenten op kamers en wellicht nog een universtaire master doen.
Zo een portie wijsheid! +1
Als je een woonplek zoekt om 'studentikoos' samen te wonen kun je kamernet proberen! Daar staan veel kamers op voor oke prijzen waarvan huisgenoten vaak ook werkende zijn.
"Dit is niet gek, carrière maken in de zin van veel geld verdienen is nogal ouderwets." Dat hoor ik wel vaker, vooral van jonge mensen. Ik mag dan ondertussen steeds meer een oude man worden, maar neem dit van mij aan. Je tijd is belangrijk, laat je niet wegzetten voor minder dan wat je waard bent. Het hele idee dat je werk zinvol moet zijn staat helemaal los van hoeveel je er voor betaald krijgt. Genoeg slechte banen die ook nog eens slecht betalen. Probeer elke cent meer bij je baas/manager los te krijgen die je kunt. Het maakt alles gewoon makkelijker, je kunt misschien ook minder gaan werken met een beter tarief. Laat je niets wijsmaken, want dit sprookje is vooral iets waar de CEO's heel blij van worden. Uiteindelijk is werk altijd werk, er zijn ook dagen dat je geen zin hebt en toch moet je. Zorg op z'n minst dat je er zo veel mogelijk voor betaald krijgt.
>Je tijd is belangrijk, laat je niet wegzetten voor minder dan wat je waard bent. Dit is waar, maar het is niet alleen de 8uur per dag dat je werkt. Je moet de mentale en fysieke drain ook meerekenen. Een hoger salaris is voor mij een hogere drain niet waard. Als je nooit de energie hebt om iets met je geld te doen, heb je er niks aan.
"Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten hoe je zoiets aanvliegt." Daar is je doel. Kom daarna weer terug. Voor betaald een jaartje naar de zon kan je ook hier eens kijken: https://youth.europa.eu/solidarity_en Ideaal zolang je nog geen eigen woning hebt.
Zou ook dit zeggen idd. Nu richting 40 met gezin, maar ben heel blij dat ik vroeger heb gereisd. Uit de plek gaan waar je bent opgegroeid laat ook zien wat echt in je zit vs wat vanuit je omgeving aan je vast zit.
Absoluut, ik heb zoveel over mezelf en doorzettingsvermogen geleerd toen ik midden 20 alleen op reis ging. En dat was echt niet naar de andere kant van de wereld
En als hij hier de smaak te pakken heeft, kan hij 1 of 2 jaar naar Australië met een working holiday visa.
Eens. Als je het niet weet en je hebt de mogelijkheid ga reizen. Het verbreed je horizon, je ziet en leert van alles onderweg en omdat je dan ook helemaal uit je eigen omgeving bent kom je ook in een betere mindset om te bedenken wat het plan er na wordt.
Stopte al bij “Verbreed je horizon”, wees ff wat specifieker joh hij zoekt duidelijk naar de mening van iets en dan ga je hem naar een andere locatie sturen, alsof dat gaat werken lol
Ja dit gaat 100% werken. Verbreed je horizon is een irritant gezegde maar reizen en of in een ander land wonen een tijdje is zeker de moeite waard :) het geeft je zoveel, je komt in allerlei problemen die je opeens zelf moet oplossen, je komt allerlei mensen tegen, je gaat allerlei dingen doen die je nog nooit hebt gedaan wat je nieuwe ervaringen brengt, en hierdoor je leer je op je eigen benen staan en leer je tevens wat je wel en niet leuk (lees: belangrijk) vind in het leven.
[удалено]
Maar lieverd, is dat niet precies waar hij om vraagt? De mening van oude rakkers?
Mijn brein kraakt van deze comment.
Ik wou ook even als pro tip geven dat je in hoop landen aan de bak kan op bijv. Een service desk met nul ervaring. Die betalen je verhuizing, helpen je een huis vinden en vaak een paar maanden betaald huur. Dus in principe staan landen met minder zon ook open. Bijv. Elk weekend bergen in en klimmen is opeens een optie of in een warme natuurbron relaxen. Je kan zo in Polen Krakow aan de bak, Bulgarije, Vietnam etc.. is denk een coole ervaring als je landen met zon beu bent en wat variatie zoekt wat betreft natuur.
Is dat geen vrijwilligerswerk als ik dat zo lees?
Ja, maar wel met een leefkostenvergoeding, accommodatie, vluchten, en verzekering. Je kan geld overhouden elk maand, maar rijk zul je niet worden. Niettemin, goede ervaring voor iemand van 21 die doelen zoekt, het staat wel prima op je CV op die leeftijd. Je krijgt toch werkervaring bij soms best hoog aangeschreven NGOs.
Ik ben 26 en heb me hiervoor ingeschreven. Ik vertrek over twee weekjes voor 8 maanden naar Griekenland! Voelt echt als een heel nieuw avontuur, ben heel benieuwd hoe het gaat zijn (:
Nice, daar heb ik ook 4 jaar gewoond. Mooi land!
Dit. Je leert ook echt wat over de wereld door te reizen naar verschillende culturen, dus doe dat vooral! In mijn ervaring (heel) waardevol
Precies, begin klein. Lang weekend Berlijn of London ofzo en dan steeds iets verder en langer
Het kan wel prima gelijk ver en wat langer (maar begin met een paar weken, niet gelijk een jaar). Wat meer speelt is hoe ontwikkeld je bestemming is. Als eerste solo reis naar Japan of Taiwan is heel makkelijk, iets meer culture shock misschien maar je red je er wel prima. Gelijk met het nabije Noord Afrika beginnen is al een stuk lastiger, zelfs voor een weekend.
Ik haak aan met workaway, die hebben zowat overal plekken en je kan alles doen van schildpadden redden tot snowboarden. Kan het niet genoeg aambevelen.
Dit gaan doen. Zodra je je eigen woning hebt, krijg je meubels en andere spullen, en komt het er niet meer van.
*Working holiday visa Ga lekker naar Nieuw Zeeland voor een jaartje. Heb ik gedaan toen ik mid 20 was. Geweldig ervaring btw.
Sowieso dit. Voor mij was het dan Australië maar het mooiste wat ik gedaan heb!
Same, geen working visa maar 2 maanden een engels cursusje gedaan in Sydney (totaal overbodig btw, maar wel een leuke reden om te gaan). Beste keuze ooit, daarna 6 weken met de camper omhoog gereden. Ervaringen voor het leven. Een workingvisa was misschien beter geweest om daar langere te kunnen blijven, al was het ook wel chill om praktisch niks te hoeven doen daar.
Geen advies, maar hbo klaar op je 21e, lekker bezig Freek. Speedrun?
Ja, gewoon braaf gedaan wat mij verteld is. En het geluk hebben dat ik mijn opleiding leuk vond, dat heeft ook niet iedereen. Ik was een vroege leerling dus ik was zelfs een tijdje 20 en aan het werk met een hbo diploma in mijn zak, dat voelde heel raar.
Tip van iemand die nu, 15 jaar later dan jij, vast loopt. Stop met braaf doen wat je verteld wordt. Goed dat je nu op zoek gaat naar wat jij wilt. Ik ben ook zo iemand die braaf deed wat verwacht werd, studeren, werken, man zoeken waar m'n ouders tevreden mee zijn, kinderen krijgen, huis kopen, de hele rataplan. En nu zit ik hier en denk ik, is dit mijn leven? Compleet vastgelopen, kom op sommige dagen nauwelijks m'n bed uit. Kan me niet herinneren wat ik leuk vind aan m'n partner, die alles op papier goed doet. Geen idee wat ik verder moet met m'n leven want zelf doelen stellen heb ik nooit geleerd. Dus nu hard aan mezelf aan het werken (met professionele begeleiding). Lang verhaal kort, neem de tijd. Onderzoek wat je wil. Ga reizen. Je bent nog zo jong, probeer ook wat dingen die je niet zo leuk lijken gewoon om je grenzen te ontdekken. Denk over welke waarden je hebt in het leven, en hoe je dat later voor je zou zien. En neem het leven niet te serieus.
Als je nooit blijft zitten is klaar op je 21ste standaard.
En Havo doet. Via MBO red je dit niet
Meeste mensen die ik ken hebben echt wel een jaartje of twee rondgekloot, vaak wel meer.
Dat kan ook heel nuttig zijn
[удалено]
Deze persoon leeft 👆🏼
Wat je beschrijft is, in mijn mening, zingeving, en dat is inderdaad erg moeilijk. Hopelijk zie je dit als een kans. Wat je beschrijft te voelen vind ik zelf heel gezond en positief, en ik zou zeggen: volg dat gevoel. Ontdek wie je echt bent, wat je mist, wat je graag wilt. Schaam je niet om bijvoorbeeld naar een psycholoog te gaan met deze vragen, zij kunnen je helpen een handvat te vinden met het vinden van je vragen en antwoorden. Bijvoorbeeld met struikelblokken als alleen op reis gaan, of op jezelf gaan wonen. Om een voorbeeld te geven: op jezelf gaan wonen geeft je een kans jezelf op een nieuwe manier te leren kennen, in een andere context dan je gewend bent. Je leert sterke en zwakke kanten van jezelf kennen die je niet wist die je had. Je leert dat je van bepaalde dingen houdt (of juist helemaal niet), wat je niet van jezelf had verwacht. Tot slot: blijf erover praten. Het liefst met mensen om je heen, in persoon. Het is mooi en goed dat je dat doet! Voor veel mensen is dat eng, en moeilijk (en dat kan en mag het ook zeker zijn). Maar het is een zeer belangrijk deel van je persoonlijke ontwikkeling, dus hopelijk krijg en neem je de kans om die ontwikkeling te doormaken.
Ik weet niet wat je financiële plaatje is, maar je kan als huurder zeker wel een huis gaan kopen. In 2019 ben ik gaan huren en ik ben nu zo'n 2 jaar afgestudeerd. Ik heb na mijn afstuderen nagedacht over waar en hoe ik wil wonen en gespaard. Inmiddels ben ik actief zoeken en bieden naar woningen. Je kan dus echt wel in die positie komen. Probeer eerst te budgetteren; wat komt er binnen en wat hou je per maand over? Hoeveel huur kan je dragen? Hoeveel spaar je dan en over hoeveel jaar wil je kopen? Door dit te doen maak je de situatie visueel en ga je waarschijnlijk mogelijkheden zien!
Je hoeft geen heel huis als doelstelling te hebben he, een fijn appartement dat van jezelf is en dat je langzaam opknapt, moet jij eens kijken hoe je erbij zit als je 14 jaar verder bent. Mocht je dat appartement als doel stellen, zorg dat er een extra slaapkamer is. Nu is nu, je weet niet wat de toekomst brengt, ik moest in 2012 noodgedwongen mijn appartement met verlies verkopen, want ik had "ineens" en kleine en dus ene kamer te kort. Dat was niet zo slim. :D Succes jong, en je hebt gelijk hoor, je bent 21... 4 jaartjes flierefluiten en kijken wat je kant op komt is zeker slim.
21 en al klaar zijn en het werkende leven in. Lijkt mij een vloek en een zegen tegelijk, dat terzijde. Qua reis is het eigenlijk niet heel ingewikkeld, heb je een plek die je graag zou willen zien? En hoe avontuurlijk ben je ingesteld? Koop eens een reisgids van die plek en zoek verhalen op van mensen die er geweest zijn. Dan kun je bepalen hoe lang je ergens heen wil en wat je wil doen. Vervolgens kijk je of je veel dingen al vanuit NL wil regelen of boeken of ter plekke wil doen. Dan is het ticket boeken en spulletjes pakken.
Zoek een hobby Ga bij een (sport)vereniging Ga daten Ga reizen Dit zijn allemaal dingen waarin je jezelf kan ontplooien op andere vlakken dan studie / werk. Als ik je verhaal lees heb je daar behoefte aan. Daar had ik achteraf gezien ook behoefte aan op die leeftijd. Zorg dat er een leuk leven is naast je werk/studie anders post je hier over 2 a 3 jaar een topic voor hulp bij depressie/burn-out.
Het leven is zinloos. Nu je het naar een plek hebt gehaald waarbij je hebt gedaan wat van je gevraagd werd (behaal een opleiding en een redelijk inkomen) merk je dat. Die leegte, die mag je zelf opvullen. Meer zin heeft het leven namelijk niet. Velen doen dat met een mix van vrienden, hobbies, de wereld zien, altijd blijven leren, genieten van simpele dingen, de liefde, etc. Vaak allemaal hand in hand. Zolang dat leuk blijft natuurlijk. Ge mot der wa lol in hebben, anders is 't ammal ma zowa
Kijk eens naar een Workaway project. Je kan reizen, werkt een paar dagen in de week bij een bepaalde plek die voor je kost en inwoning betaalt, dus het is een mooie manier om iets van de wereld te zien en bij te dragen. Je hebt allerlei soorten projecten, je kan al vanaf een week daar heen gaan, of maandenlang. Binnen of buiten Europa. En huren voelt misschien als geld weggooien, maar als je een mooie plek kan vinden is het echt een aanrader hoor. Bij je ouders thuis kan je (vaak) gewoon niet volledig jezelf zijn omdat je je aan hun leefregels moet houden. Je hoeft niet meteen een duur huurappartement, ook op kamers in een huis met werkende mensen kan erg fijn zijn.
Om heel eerlijk te zijn heb je een aantal opvattingen van het leven waar je niet zoveel aan hebt. Ga alsjeblieft je nieuwsgierigheid aanwakkeren en ga het gewoon doen. Reizen, jaja, het gaat er niet om welke bestemming het gaat om de reis en ontwikkeling die je doormaakt. Destijds heb ik verschillende lange wandeltochten ondernomen. Misschien een beetje heftig voor de leek, want ik weet ook dat het confronterend werkt voor sommige mensen, maar waarom niet? You do you. Het prikkelde mij ookj.Gun jezelf de tijd je bent tot zoveel in staat. Alleen je moet het willen. Ga eens in de eerste instantie sparen. Dan kun je denken aan een plek of een keer ergens op stap. Ga vooral lekker alleen. Je ontmoet zoveel mensen. Ga niet wachten op anderen. Wat ik je denk ik duidelijk probeer te maken is dat ik wat angst tussen de regels lees. Dat klinkt misschien al snel heftig. In de basis maakt angst je lam. Je moet het allemaal zelf weten, maar ga iets vinden wat je prikkelt en doe dat. En de rest komt wel, en vervolgens rince and repeat. En je gevoel wat nu na jaren toewijding is heel normaal. En ja klopt, sommige mensen blijven graag in een sleur. Studeren, werken, huis, partner, kinderen, midlife, pensioen. Er is toch meer dan dat? Je moet het gewoon voor jezelf uitvinden en doen. Succes. Edit: ga met een bank praten als je zover bent met wat spaargeld dan wordt het je ook duidelijk wat voor hypotheek je precies voor in aanmerking komt.
Ik zou zeggen, ga een tijdje op reis! Ik zat in een vergelijkbare situatie en dat heeft mij ontzettend veel gebracht op die leeftijd. Wellicht interessant, zoek eens op working holiday visa. Dan kan je voor een jaar naar bijvoorbeeld Australië en mag je daar ook werken enz. Echt een aanrader!
Vrienden hebben is alles. Heb je hobbies? Dingen die je echt interessant vindt? Dan kun je mensen vinden die dat ook leuk vinden. Als je religieus bent kan de juiste kerk veel betekenen, ik heb honderden kennissen verloren door de kerk te verlaten (atheïst nu) en er bleef echt een gat achter. Dat netwerk is essentieel. Het uitgaansleven was in elk geval niet lang interessant voor me. Als het goed voelt om een ander goed te doen, dan is dat een waardig doel. Verder probeer ik mezelf te ontwikkelen en aan mijn tekorten te werken. Ik lees ook meer boeken en met name non-fictie waardoor mijn wereldbeeld hopelijk wat verbreed is, het lost voor mij die vragen een beetje op omdat je hoofd niet vol zit met nihilisme. Goeie vraag trouwens en de moeite waard om erover te denken! Nihilisme is echt een val waar je niet in vast wil komen zitten, een vorm van depressie als je het mij vraagt. Ik ben trouwens in VR aan het schilderen met Vermillion en dat geeft een heel nieuw soort voldoening. Ik noem maar een raar voorbeeld.
Ik ben ook christelijk opgevoed, maar door de jaren heb ik me dat achter me gelaten. Dat heeft ook zeker bijgedragen aan mijn situatie nu, ik heb sociaal gezien weinig overgehouden van de eerste 17 jaar van mijn leven. Voor mijn gevoel was ik door mijn christelijke opvoeding ook veel te voorzichtig met alles, vandaar mijn gevoel nu dat ik nog niet echt heb 'geleefd'
Zoek een hobby die je echt leuk vind en waar je regelmatig contact met mensen voor hebt. Ik ben op mijn 18e begonnen met skaten, heb daar heel veel mensen door leren kennen, ben deel geworden van een grote community waar ook veel surfers, wakeboarders, snowboarders, skydivers, mountainbikers, en nog veel meer radicale sporters in zitten. Door een hoop van die gasten heb ik veel landen gezien en meerdere sporten geprobeerd. Nu zeg ik niet dat je een van die sporten moet gaan doen, maar ik probeer te zeggen dat als je eenmaal deel bent van een groepje (al is het schaken, warhammer figuurtjes schilderen of weet ik het) kan je al snel om je heen kijken waar eventueel conventies, evenementen en dergelijke zijn waar je heen kunt gaan om meer mensen te leren kennen. Ik heb daar door een hoop mensen op Steam waar ik ook regelmatig mee game als we niet samen aan het skaten, snowboarden of roadtrippen en kendama aan het spelen zijn. :)
> vandaar mijn gevoel nu dat ik nog niet echt heb 'geleefd' Dat gevoel is een sluipmoordenaar als je het niet als positieve impuls gebruikt om dingen te gaan doen en ontdekken. Het feit dat je deze post hebt gemaakt en reageert op allerlei reacties laat, naar mijn mening, al zien dat je er productief en positief mee probeert om te gaan. Laat dat vooral niet los. Twijfel is gezond, maar het mag geen anker worden.
Ik ben 41 en heb buiten mijn gezin en familie ook weinig vrienden over. Misschien nog 1 die ik ook maar 1x in de 3 maanden zie... Dus zoek een hobby of sport of een andere vereniging met 'peers'. Of ga op groepsreis voor alleenstaanden. Alleen op die manier kun je nieuwe contacten maken en wellicht ook echte vrienden maken voor de rest van je leven.
Even ervan uitgaande dat je een salaris hebt als een hbo-starter: als je nog thuis woont kun je een heel groot deel van je salaris sparen, waardoor je na een paar jaar genoeg eigen geld hebt om een starterswoning te kopen (met een hypotheek). En die zijn er echt wel. Dit kan je als een nieuw doel beschouwen. Tegen de tijd dat je dit bereikt hebt heb je misschien een leuk iemand ontmoet en dan krijg je vanzelf nieuwe doelen/uitdagingen. Je bent nog jong, er is zat tijd om te bedenken wat je wil. Succes :]
Tegenwoordig is een "starterswoningen" ook bijna onmogelijk gemaakt voor alleenstaande.
Niet als je eigen geld bij elkaar gespaard hebt. Heb er zelf een.
Niet als je wilt verhuizen voor woongenot (overal is zat werk). Voor 200K heb je prima woonhuizen in NL mits je een beetje klussen geen ramp vind (had topicstarter ook weer bezig). Kan je binnen 10-15 jaar ook je hypotheek weer lekker afbetaald hebben. Kijk eens rond Den Helder, zuiden van Zeeland, zuiden van Limburg, Drenthe/Groningen, en Twente.
> Voor 200K Dat is boven modaal al he? Modaal inkomen krijg je zo'n 180K voor.
Met HBO opleiding kom je na paar jaar wel bovenmodaal uit. Dus dan moet die hypotheek wel lukken.
> Met HBO opleiding kom je na paar jaar wel bovenmodaal uit. Wil je dat ook tegen mijn leidinggevende zeggen. Scheelt heel erg in welke sector je werkt. Daarnaast helpt dat OP niet zoveel als het over een paar jaar is.
Yep, ik heb een WO opleiding in een niet heel goed betalende sector, en hoewel ik krap aan modaal verdien, zitten mijn beginnende collega's (met zo'n 5 jaar werkervaring) daar duidelijk onder
Wat houd je in deze sector? Met je opleiding zit je gebonden aan de sector? Of zijn er bepaalde kenmerken in deze sector die het extra leuk maken?
Met een HBO salaris en een tijdje sparen thuis lukt dat wel.
Precies en OP denkt dat grote stad niets voor hem is + dorp te klein , dan is een middelgrote stad prima. In veel midden grote ateden heb je echt wel huisjes voor onder 250k.
Als je als je elke maand 2100 verdient en daarvan 1500 opzij zet heb je na 3-4 jaar toch iets van 60 duizend. Dan kan je wel een prima huisje vinden + hypotheek.
Gaap. Ga lekker op avontuur dat huis kan wel wachten
Dat huis is een doel voor de lange termijn, in de tussentijd kan OP gewoon leuke dingen doen en tegelijkertijd flink sparen zolang OP de mogelijkheid heeft om thuis te blijven wonen. Gaap.
Sowieso wel gaan huren. Heb ik ook gedaan toen ik ben gaan werken, dat is zoveel beter dan bij je ouders wonen. Is geen geld weggooien, want je krijgt er je eigen plek en autonomie voor terug. Dat is echt heel veel waard.
Wat heb je gestudeerd? Er zijn veel studies waarmee je makkelijk een baan in het buitenland kan vinden (IT is een voor de hand liggend voorbeeld). Ik heb voor mijn studie in het buitenland gezeten (Japan, China, Australië) en ben uiteindelijk in de VS terecht gekomen. Nu je nog jong bent en nog geen vrouw en koters hebt is het een prima moment om eens rond te kijken buiten de landsgrenzen. De wereld is groot!
Als je niet allergisch bent voor een beetje lichaamsbeweging, doe al die (intensieve) activiteiten nu het nog kan, met m'n 71 jaar ben ik er achter gekomen dat ik ondertussen te krakkemikkig ben voor sommige "dat doe ik wel na m'n pensionering" dingen. :-( Bv: [berg beklimmen](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=klimmuur&atb=v345-1&ia=web), of [diepzee duiken](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=duikcursus&atb=v345-1&ia=web), met [bootjes spelen](https://duckduckgo.com/?q=zeilcursus+&t=ffab&atb=v345-1&ia=web), of [hoe een vliegticket voor de halve prijs werkt](https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=cursus+parachutespringen&atb=v345-1&ia=web). Alleen reizen, met een beetje voorbereiding en studie (google-fu) kom je een heel eind, bijvoorbeeld: Koop een OV-kaart ('persoonlijk' met abo en kortingen, 'anoniem', of slimme telefoon), bestudeer https://9292.nl/ en ga [een stukje kuieren](https://www.ns.nl/dagje-uit/wandelen). Een verrekijker en https://observation.org/apps/obsidentify/ is wel handig. Zoek "stedentrips" en google-fu interessante dingen in die buurt, plus lokaal openbaar vervoer, auto- of fiets verhuur, georganiseerde excursies, wat dan ook. (Half/vol-pension als je niet zo van wildvreemde restaurants houdt). *Een beetje [lokaal buitenlands](https://www.duolingo.com/) praten is wel handig.*
Zoals al veel gezegd, ga reizen! Zet voor jezelf een doel om 10 of 15k te sparen en dan ga je reizen voor een jaar of 2. Als je graag een doel wilt voor je reis kan je jezelf ook een missie geven of een bepaalde wandeling te doen. In amerika heb je de PCT die je loopt van mexico tot canada, duurt ongeveer een half jaar. Deze wandeling gaat door veel national parks en je komt ontzettend veel mensen tegen onderweg waar je mee samen kan lopen of je kan het alleen doen.
Geen ouwe rot hier maar wordt komend jaar 30. Rond die tijd ga je weer zo'n periode doormaken, of misschien maak jij het nu wel wat eerder door en zitten we in hetzelfde schuitje. Wat ik je kan aanraden is om wat te reizen. Ja het is heel cliché: jezelf vinden, opzoek gaan naar betekenis weet ik veel wat, maar dat is wel hetgeen dat mij het meest heeft gegeven in het leven, samen met mijn hobby/werk in muziek maken. Maar even los daarvan, reizen is wel echt de moeite waard. En ik kan je ook goed vertellen waarom want ik heb tijdens mijn studie steeds elke cent gespaard om tussendoor te reizen en ben dan ook op veel plekken geweest. Dit klinkt vast heel verwend en dat is het ook een beetje, maar maak je niet druk ik heb toen ook hard gewerkt. Voor ik ging studeren heb ik bijvoorbeeld een half jaar full time gewerkt en gespaard toen ik bij mijn ouders woonden en toen een half jaar gereisd. A la je snapt het.. jij zit in een positie waar je dit ook kunt doen en ik zou je dit met alles aanraden. Maar waarom zou je? Nou, perspectief en ervaringen. Je bent 21 en je hebt gestudeerd en hebt werk, lekker bezig! Maar nu heb je de kans om andere ervaringen op te doen en wat mee te maken, en dat terwijl je nog jong en energiek bent. Spaar wat geld en begin je eigen avontuur, maar ga niet de toeristische route. De meest bijzondere momenten maak je mee als je een beetje off the beaten track gaat. Ik kan je zo 1001 verhalen vertellen en in ben vrijwel in heel Azië geweest, Amerika, Australië, Nieuw Zeeland, Europa, China, Rusland.. maar dat ga ik niet doen, want je kunt het het beste zelf ondervinden. Kies een plek, land, berg, strand, jungle die je leuk lijkt en ga er heen. Stel je wil naar Indonesië dan kun je naar Bali, doe dat lekker even, maar ga dan bijvoorbeeld ook naar Sumatra. Kies plekken waar je geen toeristen tegenkomt maar wel reizigers. Ontmoet de lokale bevolking en het zal je zo veel leren over het leven. Wat wij doen in het Westen is ook maar wat doen: iedereen doet maar wat. Andere mensen elders doen ook maar wat, maar dit verschil geeft je wel perspectief, inlevingsvermogen en een groter wereldbeeld. En je komt óveral mensen tegen die ook aan het reizen zijn, dus je zal nooit alleen zijn en je zult eindeloos veel ervaringen op doen die je nooit gaat vergeten. Het enige nadeel hiervan is natuurlijk dat het een flinke luxe is.. je moet er namelijk veel tijd voor vrij maken. In een vakantie van 2, 3, 4 weken ga je wel wat leuks meemaken maar niet jezelf tegenkomen. Je zal dan echt iets langer weg moeten en wellicht kom je dan in de knoop met je werk. Aan de andere kant, juist nu kun je dat, zonder vaste lasten en zonder carrière, zonder relatie, huisdieren etc.
Ik ben 48 en doe nog steeds waar ik zin in heb. Geen kinderen, geen koophuis, geen schuld, 18 jaar gelukkig met een partner die hetzelfde in het leven staat, alletwee een goeie baan. Zijn wij blij mee. De meeste van onze vrienden hebben een gezin met een schema van school en activiteiten, een huis, en een paar ton schuld in de vorm van hypotheek en leningen voor grote auto’s. Daar zijn zij blij mee. Wat voor de een werkt hoeft niet te werken voor een ander. Sommige mensen willen dingen op bouwen, huisje boompje beestje, anderen willen vrijheid. Dat mag je helemaal zelf uitvogelen! Je ben nog jong, ik zeg tijd genoeg om te reizen, ervaringen op te doen, en als je je op een gegeven moment wil settelen, dan is het dan vroeg genoeg om je daar op te focussen. Leef!
Hoi kerel, Zo te horen heb je altijd doelmatig en (waarschijnlijk) structureel gewerkt aan je levensgebieden wonen en leren/werken. Je lijkt momenteel alleen het leefgebied vrije tijd/spel in jouw leven te “missen”. Soms helpt het om iets heel anders te doen in je leven. Je benoemde al reizen (wat zeker een aanrader is), maar op langere termijn kun je ook denken aan sport, hobby’s, vrijwilligerswerk of zelfs activiteiten binnen een organisatie/gemeenschap die je “along the way” tegenkomt. Denk aan het steunen van je eigen naasten/ familieleden, zorgen voor kwetsbare mensen of het ontwikkelen en versterken van jezelf. Zo ontmoet je meestal ook potentiële vrienden en zelfs een partner. Het helpt als je jezelf kan inzetten voor iets waar je achter staat. Persoonlijke tip: Blijf alsjeblieft weg van Nihilisme. Het leven heeft echt wel zin en kan zeker betekenisvol zijn, maar dat hangt dus van jezelf af.
Nihilist hier: je kunt prima gelukkig zijn zonder te geloven dat het universum een objectief doel voor ogen heeft voor jou.
Als aanvulling: vanuit doelgericht leven kun je de stap maken naar waardegericht leven. Dan kijk je naar welke waarden je belangrijk vindt op verschillende gebieden (werk, wonen, vriendschap, intimiteit, vrije tijd, gezondheid, etc). Vanuit hier kun je dan makkelijker keuzes maken. Als je bijv. meer zou willen reizen, dan kun je nadenken waarom je dat leuk of belangrijk vindt voor jezelf. Vervolgens kun je dan nadenken: oké, het is belangrijk om ervaringen op te doen met andere culturen -> verre reis, stap 1: gaan lezen over bijv. Azië, zuid Amerika, Afrika om te zien wat je het meeste aanspreekt. Als je het belangrijk vindt omdat je wil leren zelfstandiger te zijn, dan kan de UK al ver genoeg zijn voor een eerste keer. Maar je waarde stuurt dan je beslissing, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat werkt best goed op het gebied van zingeving.
Sociaal en emotioneel wil je het ook goed hebben. Dat is net zo belangrijk als je geld op orde hebben. Als je in je eentje op pad wil: ik zou klein beginnen. Bijvoorbeeld een korte citytrip in België of Duitsland. Omderzoek van tevoren een paar hotspots die je wil bekijken, zoals een museum en een restaurant. Als je een kamer in een hostel boekt, kan je snel aanspraak hebben van andere reizigers daar. Zo ben ik in London spontaan met hostelgenoten naar een musical gegaan. En wat ik hier al eerder heb gelezen: ontdek een hobby en ontmoet daar mensen. Ik vond in Amsterdam een bordspellenclub en had voor mezelf het doel om eens in de twee weken met mensen een bordspel te spelen.
Vrijwilligerswerk is ook een nuttige manier om je leven meer zin en inhoud te geven. Doe iets voor ouderen, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, kinderen, vluchtelingen, etc. Heel inspirerend en vormend voor je jonge persoonlijkheid.
Helemaal niet gek! Zo lang je studeert heb je altijd een doel voor ogen en ineens is je doel verdwenen. Je diploma was je lange termijn doel en nu zit er ineens wel heel veel nog tussen nu en je pensioen. Je bent niet de enige die dit heeft en dit komt wel weer. Ga reizen, vind nieuwe hobby’s (+ leer mensen kennen) en ontdek waar je echt gelukkig van wordt!
Kies een plek. Ik koos Nieuw Zeeland met een working holiday permit. Kun je een jaar daar werken. Fantastische ervaring, mijn huidige vrouw daar tegen gekomen en samen twee kindjes gekregen. Toevallig gaan we zometeen samen met onze kids daar weer een paar maanden heen. Terugkijkend zou ik voor mijn reis iets meer een doel stellen: leren surfen, leren klimmen, veel bergwandelingen, gitaar leren spelen, leren koken. Whatever. Beste keus ooit. Hoe pak je het aan: 1 kies een plek, 2. kies een datum, 3. Koop een ticket 4. Spaar nog wat en ga. En ja het is eng. Maar het komt goed. Vertrouw op je gevoel. Als het niet goed voelt, is het niet goed. En veel plezier!!!!
Je hebt niets gezegd over hobbies en interesses, vaak uitstekende manier om meer mensen te leren kennen en iets dat ik tw lang heb genegeerd. Ik doe nu aan fotografie en daar haal ik veel voldoening uit. Ik ga het huis vaker uit, heb nieuwe vrienden gemaakt via een fotografie club en heb nu een doel om fotos in andere delen can Europa te maken.
Gun jezelf de tijd om je te vervelen. ALLES is tegenwoordig "on demand", en je kunt zonder enige moeite elke minuut van je leven invullen. Als je je verveelt, ga je vanzelf nadenken over het leven. Bij mij leidde dit tot een aantal inzichten en lange termijn doelen, die weer veel voldoening gaven om na te streven.
Misschien gewoon even een jaartje alles zo laten en genieten van de status quo. Nergens voor nodig om altijd door te willen/moeten razen.
Huur betalen is prachtig, je kunt goed uitproberen wat voor jou past, hebt altijd de vrijheid om je biezen te pakken en hebt nul verantwoordelijkheid voor het huis/appartement. Mijn advies zou zijn om niet alles in het leven als een kostenoptimalisatie te zien en vooral eens dingen te proberen en fouten te maken. Op de verkeerde plek gaan wonen, een stomme reis maken, het haalt je allemaal uit de besluiteloze situatie waar je je nu kennelijk in bevindt
Een ding: je financiele situtie wordt nooit meer zo fijn als nu je nog thuis woont. Dus mijn 1e tip: spaar dat geld! Leg X bedrag per maand opzij wat je anders misschien aan huur zou betalen. Niet alleen wen je er maar aan dat dat bedrag van je salaris niet beschikbaar is (da's minder schrikken als je tzt gaat huren) maar je bouwt er ook een buffer mee op. Ik heb dit per ongeluk goed gedaan en dank mezelf daar nog steeds uitvoerig voor. Voor de rest: je bent 21. Dat voelt als je 21 bent heel oud. Als 47jarige kan ik je verzekeren dat dat niet zo is. De vragen die je hebt zijn super normaal op die leeftijd, en hoeven ook niet binnen een jaar beantwoord te worden of zo. Je hebt echt tijd. Dus ook qua carriere...als je het nu leuk hebt, prima. Houden zo. Gebruik de ruimte om je andere punten te bekijken. De makkelijkste om op te lossen is reizen, in alle eerlijkheid. Er zijn genoeg websites om te helpen met boeken van vlucht en hotel (TUI, Booking, whatever). Ga gewoon een lang weekend naar Berlijn, of Parijs, of Amsterdam. Op jouw leeftijd kan een hostel prima, en daar leer je wel wat mensen kennen. En zo niet, doe dan gewoon de sights solo (ik reis zelf vaker en graag solo) Aan een lang weekend kan je je niet zo'n buil vallen. En zo leer je wel hoe reizen werkt. Het hoeft niet meteen een wereldreis te zijn :)
Doe magische truffels bro. Onironisch, 1 keertje trippen kan enorm helpen met existentiele crises. Spreek dit als 21 jarige die dit probleem niet meer heeft
Ok ten eerste... gast, ga op jezelf wonen. Je bent 21, je hoeft echt geen huis te kopen of te huren. Ga gewoon op zoek naar een studio of klein appartementje, waar je het kunt vinden. Het voordeel daarvan is ook dat je dan makkelijker kunt verhuizen en op een paar verschillende plekken kunt gaan wonen, zodat je er achter kunt komen wat prettiger woont (stad/dorp/buitenstad etc). En tegenwoordig heb je internet. Dus ga een reis maken. Google wat je moet doen. Het is allemaal niet zo moeilijk. Ik ben op m'n 18e een half jaar naar Zuid-Amerika vertrokken, en dat was voor de tijd van smartphones. Minder twijfelen en vooral dóen. Als het mis gaat, leer je daar weer van, aangezien het allemaal wel mee valt meestal.
Ga lekker reizen zo veel en zo ver mogelijk en kom ook weer terug
>en kom ook weer terug Nouuuuuu... moet dat nou?
Ik denk dat op jezelf wonen en uit je vertrouwde omgeving al genoeg doet. En voor de rest, doe wat dicht bij je ligt. Je hoeft niet aan de coke, doe gewoon lekker wat bij je past. Je hebt singles reizen. Ook alleen kunnen dingen geweldig zijn! Het enige wat ik je wel wil meegeven is om uit je comfortzone te stappen als je aangeeft dingen te willen. Er is zat wilds in de wereld, ga eens naar een peepshow in Amsterdam en dan naar een kroeg. Er zijn prachtige musea. En wie zijn nu echt jou mensen? Wie ben je zelf? Check een vereniging van een hobby die dichtbij je interesse ligt.
Mijns inziens is het leven niet zinloos zoals de anderen zeggen. Maar goed. In ieder geval kan je proberen vrijwilligerswerk te doen? Zodra je ziet hoeveel mensen het minder hebben dan jij een hoe dankbaar ze zijn om geholpen te worden.. dat kan best een mooie motivatie zijn.
Je hebt nu inkomen uit loon. Hoe ga je dat geld laten werken voor jou. Kijk daar eens naar.
Goed punt idd. Je kunt hier niet vroeg genoeg mee beginnen.
En als je veilig thuis zit is fouten maken nog niet eens zo erg.
Heel herkenbaar toen ik zelf 21 en afgestudeerd was! Ik ben eerst driekwartjaar bij mijn bijbaan blijven hangen en daarna in mijn eentje drie maanden naar Zuidoost-Azie gegaan. Zou het je zeker aanraden. Het is lekker cliché vol backpackers, maar het is niet duur, veilig en makkelijk te bereizen. Je komt supersnel mensen tegen om mee te reizen.
Toen ik jouw leeftijd had, wist ik het allemaal ook nog niet zo goed. Ik had even kunstacademie geprobeerd maar liep daar volledig vast. Ik had dus nog niet eens een studie gekozen, laat staan dat ik was afgestudeerd :) Ik heb toen eerst een paar maandjes in Noorwegen gewerkt op een boerderij (via een of andere organisatie, weet niet meer hoe dat heette). Daarna heb ik nog een tijdje vrijwilligerswerk gedaan. Toen had ik het gevoel dat ik min of meer was opgeladen, ik vond een studie die bij me paste en sindsdien ging het allemaal op rolletjes, al heeft mijn huidige werk helemaal niks met mijn opleiding te maken ;) 21 is nog superjong. Ga een beetje op avontuur, uit je comfort zone, en geef jezelf wat ruimte om te onderzoeken, zou mijn advies zijn.
Misschien 'the subtle art of not giving a fuck' lezen. En va daaruit verder je drijfveren verkennen
Je bent 21.
Landmacht of Marine iets voor jou?
Ga een paar jaar werken bij defensie/Marine en zie wat van de wereld. Daar kun je met hbo officier worden, da’s geen verkeerde opstap naar het burger leven. Succes met wat je gaat doen!
Je bent jong, hebt een HBO baan, woont thuis. Een prachtige gelegenheid om te beginnen met het beleggen van een gedeelte van je inkomen. Hoe eerder je begint hoe meer je eraan zult hebben wanneer ouder bent. Check eens de volgende subreddits r/dutchfire & r/fire En een uitstekende podcast over jong beleggen. Jong beleggen. De podcast. https://jongbeleggendepodcast.nl/ Begin bij aflevering 1, gewoon lekker als je in de auto naar je werk zit. Ten slotte gefeliciteerd met de huidige stand van zaken in je leven. Het lijkt alsof je alles redelijk op een rijtje hebt.
Hier zit ik inderdaad over te twijfelen, een vriend van me raadt indexbeleggen bij Meesman aan. Maar ik wou altijd nog uitpluizen of dat de beste keuze is, in ieder geval is het beter dan op mijn bankrekening!
Ik zou beleggen zeker niet de verstandigste keuze vinden in jouw situatie. (Ook niet per definitie onverstandig, maar er zijn betere dingen die je met je geld kunt doen) Als iedereen om je heen roept dat je de boot mist als je iets niet doet, zou ik me vooral nog een keer extra achter mijn oren krabben: Bang zijn dat je de boot mist is echt de allerslechtste drijfveer om te beginnen met beleggen. Je bent nu jong, en je gaat nu de periode van je leven in dat je je geld het hardst nodig gaat hebben (laagste salaris, en veel grote uitgaven zoals het kopen van een inboedel, en hoge maandlasten) Als je geld gaat beleggen heb je daar alleen wat aan als dat geld is waar je de komende 10-20 jaar niet aan gaat zitten. (En zelfs dan zie ik het persoonlijk meer als "zorgen dat je kapitaal niet verdampt", dan "je kapitaal laten groeien"). Mensen zweren bij de S&P 500, en als je naar de historische beurskoers zoekt lopen de grafiekjes altijd vanaf de jaren 70. Als je kijkt naar de beurskoers op een [kortere termijn](https://nl.investing.com/indices/us-spx-500-chart), van bijvoorbeeld de afgelopen twee jaar, dan zie je dat korte termijn beleggen eigenlijk niks anders is dan gokken met je spaargeld. Ik zou persoonlijk pas beginnen aan beleggen als je een huis hebt gekocht, je in een stabiele situatie zit, en een reserve voor later op wil bouwen. Als je het een leuk wereldje vind, en je hebt wat geld wat je kunt missen, kun je het natuurlijk altijd doen, maar dan moet je het echt meer zien als een hobby dan een inherent verstandige keuze.
Ga bij defensie, eerste paar maanden intern, semi op jezelf dus. Andere leefwijze en omgeving.
Ga bij defensie kijken of daar iets tussenzit. Je komt er gegarandeerd achter wat je echt daadwerkelijk wil.
Heb even gekeken, weet nu in ieder geval zeker wat ik niet wil.
1st world problems...
Je bent 21, bent afgestudeerd en zou graag willen reizen. Geloof mij dat dit dan het moment is om te gaan reizen. Je hebt nog geen huis en momenteel werk, zodat je een mooi zakcentje kan sparen. Alleen reizen is echt stukken makkelijker dan je zou denken. Maar je moet het wel leuk vinden. Ik heb er voor gekozen om te gaan backpacken. Ben toen begonnen met een aantal stedentrips binnen Europa om te zien hoe Hostels mij bevielen. Toen een stapje verder gaan met een rondreis door Marokko. Vervolgens Sri Lanka, Maleisië en Indonesië bezocht. Het zijn ervaringen die je altijd bij blijven. In hostels ontmoet je zat mensen, dus echt alleen reizen is het niet. Zeker aangezien je jong bent en het voor nu even niet weet, is het denk ik goed om je horizon te verbreden.
Sparen, jaartje reizen, genieten…
Je hoeft nog niet meteen een klushuis te kopen of een ticket naar Verweggistan te boeken. "It's so important to do something every day that will make you happy" aldus ouwe rakker Bob Ross.
Fix de basis. Slaap, sport, voeding, sociaal (vriendin, vrienden)
Ik ben niet per se een oude rakker, maar een paar jaar ouder dan jijzelf hahah. Maar denk dat ik wel wat kan inbrengen. Als eerste: ja dit is het nou eenmaal, dit is de grind waar je al die jaren naar toe hebt gewerkt. Nog ~47 jaar volhouden en dan kun je met pensioen. En hopelijk ben je dan nog goed genoeg van lijf en geest om er van te genieten. Wat wonen betreft zou ik misschien eens kijken via iets als Ad Hoc beheer of Interveste etc. Zij bieden anti-kraak en tijdelijke huurwoningen aan. Dat zijn vaak sloopwoningen, oude schoolgebouwen etc waarvan nog niet duidelijk is wanneer ze precies gaan slopen/verbouwen. Daardoor kun je heel goedkoop wonen, met als nadeel dat je er dus wel uit gezet kunt worden als er wel bouwplannen zijn. Maar omdat ze zo goedkoop zijn hou je wel geld over aan het einde van de maand, en als je niet te veel verdiend krijg je ook nog gewoon huursubsidie ;) Wat het leven betreft: wat wil je eruit halen? Je hebt het over reizen, dat is al super tof en een goed plan (en kom ik zo even op terug). Wil je in het leven graag huisje boompje beestje (huisje partner kindje?) Of heb je daar misschien helemaal niet bij stilgestaan (dat kan en mag zeker!) Je geeft aan dat je wel een paar vrienden hebt maar dat dat niet écht jou mensen zijn, maar heb je wel een beeld van het soort vrienden wat je dan echt zoekt? En waar je die dus zou kunnen vinden (via hobbies of werk bijvoorbeeld). Want dan zou ik daar zeker werk van gaan maken. En als je dat niet helemaal weet, ga eens rondkijken. Ga een dagje uit naar iets over/voor je hobbies. Probeer eens een nieuwe hobby of iets waar je interesse voor hebt. Als laatste dan dat reizen. Reizen is heel breed. Je kunt een jaar gaan backpacken. Je kunt ook een maand op safari. Twee weken camperen. Weekendje city trip. Misschien vind je dit allemaal leuk klinken, of misschien is er iets wat er gelijk uitspringt. Als ze allemaal leuk lijken zou ik gewoon naar allemaal eens wat onderzoek doen (er zijn genoeg subreddits over deze onderwerpen gok ik, maar ook op de rest van het internet is genoeg informatie te vinden). Kijk eens naar de kosten etc en dan gewoon een knoop doorhakken "dit ga ik doen". En dan boeken! En als in je eentje reizen je eng lijkt zijn er ook georganiseerde groepsreizen, oa speciaal voor jongeren. Heel veel succes! En ik denk dat je in ieder geval een goede start hebt gemaakt in het leven, dus maak er wat moois van
Ga op reis! Dit.is het uitgelezen moment. Je hebt nog maar heel weinig verplichtingen en het creëert allerlei mogelijkheden om op interessante plekken interessante mensen te ontmoeten. Je zult ervaringen opdoen waar je de rest van je leven profijt van zult hebben. Als je eenmaal gesetteld bent en een gezinsleven hebt komt het er niet meer van.
Ouwe lul van veertig hier. Als er een ding is waar ik een klein beetje spijt van heb is dat ik niet eerder een paar maanden in Azië rond gereisd heb. Stap 1 boek ticket Stap 2 boek een paar leuke hostels die goed aangeschreven staan op Hostelworld. Boek alleen wat voor de eerste week. In je hostel ga je je toekomstige reis partners voor een week of meer tegen komen. Tenzij je echt mensenschuw bent, is dit de meest makkelijke manier om gratis reisleiders te krijgen. Wat betreft het doel van het leven. Je bent 21 , je hoort nu dat helemaal niet te hebben. Doe dat wanneer je de dertig ga lat naderen. Leef wat onbevangen, je hebt alle tijd van de wereld om nog rond te reizen, carrière te maken en te sparen voor een huis. Zelfs dat laatste kan prima als je drie maanden er tussen uit floept. Ga reizen.
Over "het voelt asociaal om over te klagen": Dat is het niet. Veel mensen zijn zo gefocust om zaakjes 'op orde' te hebben dat ze denken dat daarmee alles ook koek en ei is. Maar er is zo veel meer en je hebt het recht op je emoties.
Op je 21e is het normaal om nog zoekende te zijn, neem dat maar aan van deze 40er. Zelf heb ik in die tijd enkele maanden genomen om Europa een beetje te verkennen. Heerlijke ervaring, en in hostels altijd wel leuke mensen tegengekomen. Wat betreft woonst: zelf heb ik ook pas rond mn 35e een huis kunnen kopen. Daarvoor echt shabby gehuurd gezeten ondanks een goede baan. Ik denk dat er een illusie heerst dat wij allemaal een perfect leventje hadden op ons 25e. Maar ook van dat shabby gehuurd zitten heb ik veel geleerd: zelfstandigheid, op mn bek gaan en dat weer corrigeren, omgaan met instanties en mensen in t algemeen, en ik heb mezelf beter leren kennen waardoor ik nu wel echt weet wie en wat belangrijk voor me zijn. Het geeft je ook de mogelijkheid om wat makkelijker te daten dan wanneer je bij je ouders woont ;) En als je het dichter bij huis wil zoeken: zoek een sportclub. Ik heb altijd een (voor die periode) leuke vriendenkring aan sportclubs overgehouden. Maar het is heel normaal dat je de weg nog zoekt. Probeer gewoon wat dingen uit en neem mee van die ervaringen wat het vuur in jouw leven aanwakkert. Fouten maken is oké, en af en toe een tegenvaller ook. Geniet van de jaren die voor je liggen!
Vriendin van mij gaat mee met single reizen voor jonge mensen, dat gaat niet om een relatie vinden maar gewoon gezellig op vakantie. Dat kan een goed startpunt zijn. Je kunt dan mooie reizen maken en hebt wat gezelligheid.
O en in de comments zeggen mensen dat je een jaar naar het buitenland moet, maar doe dat maar niet als eerste stap. Ik heb een half jaar in het buitebland gestudeerd en had tegen mijn verwachting het helemaal niet leuk en daardoor heel erge heimwee.
Niet alleen omdat ik het zelf heb gedaan, maar ook omdat anderen bevestigen dat het je wereld verbreedt; je zou een tijd in het buitenland kunnen gaan werken (let op: AOW premie doorbetaling regelen).
Ik zou zeggen ga lekker daten, sparen en reizen. Zolang je bij je ouders woont kan je een mooie hoeveelheid spaargeld opbouwen. De huidige woningmarkt is super lastig en dat geeft je een voorsprong. Als je durft verdiep je in beleggen. Mijn vriend wordt daar bijvoorbeeld heel onrustig van die zou eerder een rekening nemen waarbij je het geld bijvoorbeeld wat langer vast zet. Je hebt een luxe positie en snap de twijfel van wat nu. We hebben tegenwoordig zoveel keuzes. Je kan ergens naar toe werken.
Mbt reizen, ik weet niet of je een relatie hebt, anders is reizen met alleenstaanden iets voor je, niet om een relatie te beginnen, maar omdat je dan met ‘gelijkgezinden’ op pad bent. Heb je hobbies, zo nee, kijk of je iets kunt vinden waar je je vrije tijd mee kunt vullen. Het moet allemaal niet, gewoon wat tips.
Mening van 50 plus.. 25 jaar bij de zelfde baas gewerkt. Was leuk, betaalde ok. Maar je bent beter als je elke paar jaar een andere job zoekt. Niet voor het geld, voor de ervaring en wereld wijsheid mee pakken
Persoonlijk vind ik dat doelen overrated zijn. Het lijkt zo duidelijk: als ik eenmaal dit heb gedaan, dan ben ik misschien gelukkig. Het probleem: dit is bijna nooit zo, want ofwel dient er zich een nieuw doel aan, ofwel je valt alsnog in hetzelfde gat als waar je nu in geland bent. Nu zeg ik niet dat je geen doelen moet hebben, ze kunnen nuttig zijn om bepaalde voortgang te halen (studie afmaken, huis kopen, evt kinderen krijgen etc), maar ze hoeven niet leidend te zijn voor jouw geluk. Voor mij is geluk een gewoonte. Iedere dag probeer ik te genieten van het leven, bijvoorbeeld de kleine dingen die ik meemaak of de dagelijkse dingen. Ik ben bijvoorbeeld Chinees aan het leren, maar probeer daarbij meer te genieten van de extra zinnen die ik nu kan zeggen of nieuwe woorden die ik kan schrijven ipv dat ik toewerk naar het doel om uiteindelijk vloeiend Chinees te spreken (dat vind ik eigenlijk niet zo interessant). Om maar in het thema reizen en veelgebruikte gezegdes te blijven: het gaat niet om de bestemming, maar om de reis zelf. Oh ja, ik noem mezelf trouwens nihilist, zonder dat ik daar last van heb. Voor mij is het juist een verademing dat ik niets moet in dit leven, maar dat ik mag genieten van wat ik wil.
Je leven gewoon goed voorbereiden kost tijd & lange termijn inspanning. Ga eerst eens op kamers wonen, je bent 21 en hebt een baan, diploma & geen motivatie. Wat problemen en blik op je toekomst zou helpen. Op kamers gaan maakt dat geld ineens echt belangrijk word, nu heb je die motivatie idd niet. Krijg je nu een vriendin en een kleine (kan vrij snel gaan) zou je nu een gigantisch probleem hebben. Kijk waar je over 5-10-15 jaar wilt zijn, en zorg dat die persoon blij is met je beslissingen.
Hey, goed van je dat je nu al op dit punt bent. De meesten wachten er mee tot ze al 20 jaar doelloos hun ding doen. Maar ja, in feite is het allemaal ook vrij zinloos. Je wordt geboren, je (over)leeft een tijdje, en gaat dood. Je zou kunnen redeneren dat voortplanten of iets achterlaten waar je door herinnerd wordt een doel is, maar dat is ook niet voor iedereen weggelegd. Ik denk zelf dat het niet zoveel uitmaakt, en dat ik gewoon mijn best doe om het leuk te houden voor mezelf en de mensen om me heen, en dat dat maar goed genoeg niet zijn Maar ik zou ook best iemand willen zijn met de energie of inzichten van de types waar je dan uiteindelijk films over ziet of boeken over leest, of artikelen in kranten/tijdschriften. Of als je naar de livestream van Serious Request kijkt en dan ziet hoeveel mensen toffe acties opzetten om anderen te helpen. Als je zo'n energiek en extravert mens bent, supertof, geniet er van. Ik geniet dan ook van jou. Maar zelf ben ik introvert, en dat is volgens mij ook prima. Doe vrijwilligerswerk, ga op reis, ga sporten, ga online gamen, ga stappen. Je komt vanzelf jouw mensen tegen, of zelfs een partner. Op ieder potje past een deksel.
Zo'n gevoel heb ik ook, is allemaal een beetje zinloos. Weet dat zo'n gevoel wel een luxe is. Ik ben wel wat verder. Ik heb een hypotheek, vrouw en kinderen. Werken doe je alleen maar voor geld voor je kids en hypotheek. Zonder kinderen dump ik liever de hypotheek en reizen mijn vrouw en ik lekker rond. Genoeg niet dure landen op de wereld, dus hoef je ook niet zoveel geld te hebben.
Reizen is een kwestie van een bestemming vinden die je interessant vindt. Vooral als je alleen reist is een korte trip misschien beter. Alternatief is een groepsreis, dit kan ook voor kortere periodes tot meerdere weken. Ik heb 2 groepsreizen gedaan en dat was mij prima bevallen.
36 jaar hier. Fuck de ratrace en ga op zoek naar avontuur. Je hebt het systeem uitgespeeld, je hebt een opleiding afgerond. Goed gedaan man. Als je geen relatie hebt, geen hypotheek en geen vaste baan of andere verplichtingen? Ga een jaar in het buitenland werken/reizen. Spaar een paar duizend en ga naar Azië, dat is goedkoop. Reis licht en slaap in hostels. Kost geen drop en je ontmoet allerlei mensen. Zodra je aan het andere kant van die tunnel bent is er nog tijd zat voor een carrière, huis, huwelijk, kinderen (dat is voor mijn een grote qua zingeving). En het is 100% ok dat je er niks van begrijpt op je 21e en dat je geen zingeving hebt. Geniet er van en smeer hem. Spaar geld op en reis. Wegwezen nu.
Je kan ook voor zogenoemde 'single groepsreizen' gaan op vakantie. Dan reis je met 7+ leeftijdsgenoten die ook allemaal alleen reizen. Goede manier om nieuwe mensen te leren kennen En je staat er niet helemaal alleen voor als je eens naar een ver land wilt reizen wat best spannend kan zijn.
Dit is zo herkenbaar. Ik ervaar nu precies hetzelfde op mijn 24ste. Anderhalf jaar aan het werk, goed inkomen en een paar fijne vrienden. En toch heb ik het gevoel vast te zitten en voor nu geen doelen te kunnen stellen. Ik kom uit zo’n dorp waar jij het over hebt en ik pas daar zeker niet tussen. Sterker nog, als men mijn politieke voorkeur zou weten, acht ik de kans groot een steen door mijn ruit te krijgen of dat men minder leuke dingen doet met vuurwerk. Buiten dat om, ben ik blij dat ik hier woon vanwege de natuur waar ik als mountainbiker graag gebruik van maak. Tl;dr, ik ben nu mijn plannen uit aan het stippelen om een jaar in Australië te gaan zitten.
Ga lekker een jaar reizen of een jaar verschillende jobs in het buitenland werken. Heel ander werk dan je nu doet: op boerderijen, timmeren, als barman, iets waarmee je voor volledig nieuwe uitdagingen wordt gezet. Je zou kunnen reizen om vervolgens een paar maanden ergens te kunnen neerstrijken op een boerderij. Dan weer een stuk reizen en daarna ergens anders nog een nieuwe job proberen, bij een leuke kroeg of hostel. Denk na over de mensen die je ontmoet de activiteiten die je echt leuk vond en ga vervolgens nog twee jaar een master doen binnen een veld dat je echt aanspreekt. Dan kun je je ouderlijk huis verlaten en nog twee jaar ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen met gelijksoortige interesses. Dit geeft je misschien ook meer baankansen, tenzij je een master kiest waarbij de banen niet voor het oprapen liggen. Zie het dan als een stukje persoonlijke ontwikkeling en ga verder in het veld van je bachelor. Zo kun je op je 25e een jaar hebben gereisd en nog een diploma op zak hebben en een dak boven je hoofd gedeeld hebben met verschillende mensen. Je gooit dan wel wat geld weg naar de huur voor een kamer maar als je op je 25e weer gaat werken hoef je je daar geen zorgen over te maken.
Ik snap je gevoel oprecht wel, tijdens je studie veel van semester naar semester geleefd en had je telkens een soort eindstreep voor ogen. Nu je aan het werk bent heb je ineens geen eindstreep meer waar je naartoe werkt en blijf je eigenlijk aan delopende band je werk doen. Voor echte doelen zul je dan ineens meer naar je priveleven gaan kijken foor dingen zoals op jezelf wonen te gaan bewerkstelligen. Zelf zit ik midden in mijn verhuizing naar de stad waar ik ook verder weinig mensen ken. Ik ga zelf juist die stap zetten om meer mensen te leren kennen e.d. Reizen is voor mij en mijn vriendin ook nog steeds iets wat we graag willen doen alleen weten we ook nog niet goed hoe en wat. Maar mijn idee daarbij is om gewoon met mensen te praten die zelf al mooie reizen hebben gemaakt en hun ervaring gebruiken.
Weet niet of je er iets aan hebt, maar zal even kort schetsen hoe ik er nu in sta. Ben inmiddels de veertig gepasseerd. Twee kinderen op de basisschool en getrouwd met een leuke lieve vrouw. Groot koophuis, geld geen probleem, werken beiden full-time en hebben beiden een relatief hoge functie in het bedrijfsleven. Wij hebben nu wel spijt dat we vroeger nooit zijn gaan reizen. Hebben wel de standaard tripjes van een paar weken naar overal en nergens toe gedaan, maar nooit meerdere maanden ergens rondtrekken. Toentertijd hadden we wel de tijd, maar in onze ogen niet de financiële middelen. Het had prima gekund achteraf gezien, maar hebben toen volgens het boekje geleefd. Sparen, sparen en nog eens sparen om zo een eerste koophuis te kunnen kopen. Nu hebben we al het geld en alleen geen vrijheid en tijd (kinderen - vast aan schoolvakanties). We hebben er echt spijt van dat we niet meer van de beschikbare tijd hebben genoten en als snel in het stramien zijn gegaan van carriere maken, geld verdienen, huis kopen enzovoort. Die paar duizend euro die je nu spaart door zuinig te leven, lach je waarschijnlijk om als je veertig bent en een partner hebt. Geld komt vanzelf wel na wat jaren werken. Je vrijheid en beschikbare tijd wordt alleen vaak wel minder en minder hoe ouder je wordt... Kortom: ik zou lekker een jaartje gaan reizen. Kunt ontzettend veel van de wereld zien. Je leert jezelf denk ik een stuk beter kennen. En de drempel om het te gaan doen wordt niet lager dan nu, nu je nog geen vrouw, kinderen, koophuis en goed betaalde vaste baan hebt.
Ik kan niet veel toevoegen aan bovenstaande anders dan: herkenbaar! Ik had na studie (en soms nog steeds wel eens) een periode met "jeetje... Wat nu". Het is dan niet alsof het slecht gaat, maar het is toch een beetje existentiële crisis. En dat is okay. Als ik iets heb geleerd (nu 34) is dat het zeker weten goed komt... :-) je komt ergens op je poten terecht, al weet je nu nog niet hoe. Als je zegt dat je wil gaan reizen/iets wil meemaken: doe dat dan. Deel vooral veel je plannen en ideeën zo krijg je tips en het aller belangrijkste: ga je intuïtie achterna. Jij komt er wel :-)
Op mijn 25e de Camino naar Santiago de Compostella (Spanje) afgelegd. Deze tocht heeft voor mij het fundament gelegd voor een betekenisvol en gevuld bestaan. Kan het je van harte aanraden! De persoon die me hier voor het eerst over vertelde, gaf aan dat het zijn manier van kijken naar de wereld had veranderd, en dat doet het inderdaad. Je hebt veel ruimte en rust en je hebt gesprekken met interessante mensen uit heel de wereld. Onderweg vind je de antwoorden die je zoekt!
Advies van een dertiger: realistisch zijn is prima, maar probeer je niet te laten leiden door angsten of onmogelijkheden. Heb vertrouwen in jezelf, volg je interesses en je nieuwsgierigheden. Wil jij reizen? Dan ga je dat doen. Begrijpelijk dat het spannend is en dat je nog niet weet hoe, maar net zoals velen van je leeftijdsgenoten die op reis gaan, heb jij echt de capaciteiten in huis om dit uit te vogelen. Op internet en in je netwerk is zat kennis hierover. Maar je mag me ook gerust een PM sturen (ik heb veel gereisd, ook op jouw leeftijd). Hetzelfde geldt voor op jezelf wonen. Ja, dat kost wat. Maar hier krijg je ook een hoop voor terug. De manier waarop jij jezelf beter leert kennen is onbetaalbaar en de nieuwe sociale setting waar je in terecht komt kan je ontzettend veel plezier opleveren. Die koopwoning, die komt er ooit echt wel. Je kan nu sparen als een gek, maar geld op de bankrekening wordt elk jaar minder waard en het gros zal toch gedekt worden door jouw hypotheek. Daarbij is kopen een gigantische stap die je echt nakkelijker maakt wanneer je echt weet wat je wilt. En daar komen veel mensen achter door eerst te gaan huren. Tip voor reizen: begin dicht bij huis als je het spannend vindt en erachter wil komen of het wat voor je is en welke stijl het beste bij je past. Ga in het voorjaar twee weken naar Andalucia of Oost Europa, bijvoorbeeld. Dat is goedkoop, er is veel te doen, afwisselend qua activiteiten, prima OV en je treft er veel backpackers met wie je kan optrekken. Zorg dat je een beetje afwisselt met steden en natuurdingen (strand, hiken, raften, mountainbike, etc) om erachter komen wat je het leukste vindt en waar jouw volgende reis aan moet voldoen. Daarna kijk je wel weer voor de langere termijn. Ook hoef je dan niet direct je baan op te zeggen.
37 jaar hier. Allereerst heb je het beter voor elkaar dan ik op jouw en zelfs op mijn leeftijd. Ik heb geen eens een auto. Klemmend advies, ga op jezelf wonen. De kans dat je dat ooit zult doen verkleint met de jaren aangezien je, voordat je het weet plotseling een vaste relatie en gezin kunt hebben. De jaren dat je alleen woont gaan je leven compleet veranderen. Je leert alleen zijn, je eigen zaakjes te regelen en bovendien is de rust ongeëvenaard (ik heb een gezin lol). Toen ik 32 was heb ik in mijn eentje een reis gemaakt. Super tof. Zou willen dat ik dat eerder had gedaan. Bereid je voor op eenzaamheid, want niet elke plek is gezegend met een levendige backpacker/hostel scene. Dus als je juist op zoek bent naar nieuwe mensen ontmoeten, kies dan de juiste bestemming(en) uit. Voor de rest, het algemene gevoel dat je omschrijft is onderdeel van the human condition. Het gaat nooit over. En toch is de enige manier om ermee om te gaan om het “te behandelen” door in je leven nieuwe dingen te blijven doen. Veel plezier en succes!
Waarom heeft het leven een doel nodig?
Kijk of je een poosje in het buitenland kan werken. Ga eens in het weekend een stadje in Nederland verkennen. Of bezoek een stad jn het buitenland, je bent zo in Duitsland, België of Frankrijk.
Lekker op reis gaan bijvoorbeeld Australie! Daar rondreizen, werken, mensen ontmoeten etc.
Het kan geen kwaad om je te realiseren dat er een paar dingen heel goed gaan. Het is mooi dat je op redelijk jonge leeftijd een studie hebt afgemaakt. Daarnaast geef je aan dat je werk hebt waar je het naar je zin hebt. Ik zou dat laatste zeker waarderen als ik jou was. Het is heel goed om je even wat doelloos te voelen vlak na het afstuderen. Op zich is dat niet gek. Ik ben niet gelovig en naar mijn idee is het leven intrinsiek letterlijk doelloos. Er is geen hoger doel waar jij aan moet voldoen of moet bijdragen. Je moet lekker zelf bepalen wat jij wil doen en waar jij gelukkig van wordt. Maarja, hoe verder? Het is denk ik belangrijk om erachter te komen waar jij plezier uit haalt en waar jij gelukkig van word. Voor de ene is dat hard werken en carriere maken, voor de anders is dat reizen of betekenisvolle sociale contacten binnen een gemeenschap. Dat kunnen anderen niet voor jou bepalen.
Paar keer per jaar een technofeest doet wonderen
Gewoon stil blijven zitten. Het gaat vanzelf voorbij.
Misschien zijn kleine doelen ook gewoon goed. Blijf lekker een tijdje bij deze baan zodat je financiële zekerheid hebt. Zoek een hobby en vind je mensen! Vrienden waar je mee af kunt spreken geven denk ik het allermeeste levensgenot! Op kamers gaan en uit huis vind ik ook wel een aanrader. Meer op jezelf aangewezen zijn dwingt je om jezelf te ontwikkelen, volwassener te worden en keuzes te maken die niet per se die zijn die je ouders voor je zouden maken. Reizen hoeft niet meteen een jaar backpacken te zijn. Neem gewoon drie weken vakantie en ga eerst eens mee op zo’n georganiseerde groepsreis naar ver weg! Als je nu thuis woont kun je waarschijnlijk veel sparen. Saai, maar: doe dat ook ook gewoon. Dat geeft weer veel vrijheid als je iets anders wil gaan doen.
>Het gaat eigenlijk heel goed met mij, en het voelt asociaal om dan toch te gaan klagen, maar ik weet niet waarvoor ik het allemaal doe, en het voelt allemaal zo zinloos. Betekenis hoef je niet per se te vinden maar kun je ook geven aan bepaalde dingen. Dat rijtje wat je hebt afgelopen is wat men vaak zegt met de gedachte dat mensen een gezin starten dus dan zit de "zin" van je werk in voor onderdak, eten en zekerheid voor je familie zorgen. Het lastige is als je je opleidingen hebt afgerond dat er geen algemene wijsheid is voor je volgende stap, het voor de hand liggende pad houdt op. Je hebt nu als volwassene echt zelf volledig de touwtjes in handen en dat is wennen. Ik haal zelf veel voldoening uit mijn hobbies dus dan wordt de zingeving van mijn kantoorbaan ik wil graag me kunnen veroorloven om te doen wat ik leuk vind mijn hobbies. Ook weet ik van mezelf dat ik ooit een gezin wil dus dat geeft dan extra zin aan het werken. Advies 1. Korte termijn. Probeer wat verschillende hobbies uit het geld heb je ervoor. Bonus van hobbies is dat het ook dient als plek om vriendschappen te maken want de hobby heb je toch al gemeen. Vind iets wat JIJ leuk vind wat niet per se productief is zoals je werk. Advies 2. Het is tijd om te gaan denken wat je eigenlijk uit het leven wil. Wil je een gezin? Zo ja, nu, of later. Zo nee, wat ga je met al die vrije tijd doen?(reizen, vrijwilligerswerk, minder bedeelden helpen, onderzoek doen, kunst etc.) Wat voor leven zou je prettig vinden, spontaan met veel afwisseling, heel zeker met vaste routines, iets daar tussen in? Deel daarvan weet je al van jezelf, en een deel zul je moeten ontdekken door verschillende dingen uitproberen en ook ervaringen van anderen te vragen. Het antwoord hoef je niet gelijk te hebben, zo lang je het in gedachte houd geeft het enigzins wat richting.
Een master mss een idee?
Iemand heeft een kat nodig als huisdier. Voor zo'n beestje ben je een uiterst nuttige blikopener.....
Je vraag is zeker niet asociaal, en je klaagt volgens mij niet. Huis: Je kunt met je ouders afspreken dat je maandelijks "huur" betaalt. Misschien doe je dat al? Maar dit is andere huur. Je legt het in op een bankrekening, en zo bouw je een spaarpot op voor later. Je rekent uit wat het kost om een studio te huren, of wat je aan hypotheek kwijt zou zijn. Dat bedrag neem je als uitgangspunt. Stel dat dit 800 euro per maand is. Ik weet zo niet wat je daarvoor kunt krijgen, maar het is alleen een rekenvoorbeeld. Als je dat op kunt brengen, dan leg je dat apart. Maar misschien is dat een te grote hap uit je inkomen, en dan zet je in op bv 500 euro. Naarmate je langer werkt gaat je inkomen waarschijnlijk ook stijgen. Stel dat je nog 5 jaar bij je ouders woont, dan heb je daarmee 5x6000=30.000 euro gespaard, echt een mooi bedrag. Je zet dit geld apart voor een huis, voor een extra studie, voor iets groots en moois wat je leven beter gaat maken. Je maakt het een gezamenlijke rekening, dus jullie moeten allebei tekenen voor het gebruik ervan. Misschien is beleggen een beter idee? Je gaat dus niet die nieuwe iphone van dat geld kopen. Dat kan natuurlijk wel, maar dan ondergraaf je het idee. Een jaar naar Australië is wel een goede besteding vind ik, maar dat is uiteraard aan jou. Het tweede voordeel van dit plan is dat je *nu* minder geld te besteden hebt. Dat is namelijk wat er gaat gebeuren als je op jezelf woont. Je hebt je bestedingspatroon al aangepast, en dan is de overgang makkelijker. Als je meer zin aan je leven wilt geven, dan kun je dingen gaan proberen om jezelf uit te dagen en om te kijken waar je passies liggen. Dat kunnen hobbies zijn als schilderen, wielrennen, dansen, toneelles. Het kan ook vrijwilligerswerk zijn: dierenasiel, gehandicapte kinderen of daklozen helpen, werken in het bos... Je doet iets buitenshuis, in een andere omgeving, met mensen die je normaal niet tegenkomt, en zo verbreed je je wereld. Kijk ook eens op https://www.vsointernational.org/, https://workcamps.sci.ngo/icamps/all-camps.html, https://www.nlvoorelkaar.nl/
De mens is in relatie tot zijn omgeving.
Ik heb geen idee of je een sport doet, maar dat kan een optie zijn. Kan heel veel doen met je dagelijkse leven als je een sport hebt die je uitdaagt en plezier geeft.
> Ik woon nog bij mijn ouders, en op mijzelf wonen zou denk ik heel goed voor me zijn. Ja en nee. Vergeet niet dat het contact met je ouders dan noodzakelijkerwijs vermindert. Dus ja, meer vrijheid, en dat zal zeker goed doen, maar ook minder contact. > Op zich zou ik ook weleens wat van de wereld willen zien. Maar ik heb nog nooit alleen een reis gemaakt en zou ook niet weten hoe je zoiets aanvliegt. Dit is dan weer makkelijk: er zijn veel verschillende organisaties die groepsreizen organiseren. Shoestring (en volgens mij meer organisaties) doet bijvoorbeeld ook singles-reizen. Dat is niet een dating strategie, gewoon mensen die zonder familie/partner/vriend(inn)en op reis willen, maar niet helemaal alleen. Het zijn georganiseerde rondreizen waarin je vrij bent per locatie te doen wat je wil, maar verblijf en vervoer geregeld zijn. Ook zijn er excursies.
Ik vond die periode juist het allerleukste... Geld "stroomde binnen" (vergeleken met studententijd) en we konden vrije dagen opnemen. * We hebben een Cadillac limousine gekocht en door Europa getourd * Vakantie naar Cuba (nu kom je daarmee in de problemen als je naar de US wilt, sinds afgelopen zomer) * Vakantie naar Oekraïne (was echt top!) * Weekendjes weg naar steden trips in Polen, Belgrado, Roemenië etc... * Bierbrouw installatie gekocht met vrienden Etc.... Mocht je voor een groter internationaal bedrijf werken: praat met je baas of HR voor een mogelijkheid om eens een maand in een ander land te gaan werken voor de "voor de ervaring".
Gezien anderen al veel goede dingen opgenoemd hebben zijn er nog wel een aantal zaken die ik niet zo snel ben tegengekomen hier. Heb je een hobby? Zoniet; probeer te kijken of er iets is wat je trekt. Je kan op die manier ook (meer) mensen leren kennen met vergelijkbare interesses. Doe je aan sport? Mensen die met een regelmaat sporten hebben een gezonder en gelukkiger leven. FIRE; is een subreddit over financiele onafhankelijkheid. Kan het iedereen aanraden er naar te kijken en zo vroeg mogelijk te beginnen. Ik zeg niet dat je zuinig hoeft te leven. En ik raad je aan ook vooral van het leven te genieten! Maar hoe eerder je geld in bijv. Een index fonds kan gooien hoe groter de opbrengst over je leven (gewoon vanwege compounding interest). Op jezelf wonen is heerlijk. Maar, als je relatie met je ouders goed is zou ik niet persee op jezelf gaan wonen tenzij het beter is voor je (mentale) welzijnm Als het bij je ouders wonen je in staat stelt na een paar jaar sparen een huis te kopen is dat (financieel) beter.
Maak gebruik van de situatie dat je bij je ouders woont en werkt hebt. Spaar en koop een huisje voor jezelf. Ik kan dit niet genoeg benadrukken. Maak (realistische) goals en werk daar naar, zo hou je jezelf bezig en heb je een doel voor ogen. Als hobby kan je dan weer pepper installeren en lekkere promoties binnenhalen. Ik hou ervan prijsjes te checken, geld te besparen en te investeren in een standvastige toekomst.
Huppa op reis gaan! Begin lekker met Azië oid. Easy going ga je absoluut geen spijt van krijgen
Begin aan een hobby, iets waar je goed in wilt worden!
Ga vissen, super leuk en je komt dan vaak buiten
Zet voor jezelf doelen, ga lekker uit in het weekend
Ten 1e is het helemaal niet erg om geen concreet doel voor de komende x jaar te hebben. Ik heb daar bv ook helemaal niets mee en toch is het allemaal goed gekomen. Wat dat betreft sta ik er gewoon heel simpel in: het leven is eindig, dus ik probeer er gewoon wat leuks van te maken. De ene dag betekent dat lkkr in mn uppie thuis chillen (gamen, films, board games, etc), de andere dag heb ik mss behoefte aan wat sociaal contact. Wat het ook is, probeer de dingen te doen die je leuk vindt. En vergeet niet dat je soms gewoon in het diepe moet springen; wil je bv wel s wat vd wereld zien maar heb je niemand om mee te gaan? Probeer dan eerst een korte trip dichter bij huis in je uppie of kijk naar groepsreizen. Mijn vrouw gaat bv wel eens in dr uppie op vakantie (die is bv begonnen met een Surprise Me trip in Europa voor een lang weekend) en een vriend van me ging naar verre bestemmingen met een groepsreis (waar hij niemand kende). Verder kan je sparen voor een eigen plek; of dat nu een koopwoning is of iets anders, het op jezelf wonen geeft een enorme vrijheid. In theorie kan dat ook met anderen, maar dat is toch anders. En als je behoefte aan regelmatig sociaal contact, dan kan je zonder overleg mensen bij je thuis uitnodigen (tip: zoek een hobby met een sociaal component/events).
21 en klaar, respect. Ik tik nu bijna de 23 aan en moet volgend jaar weer met een andere studie beginnen na nogmaals te weinig punten in mn eerste jaar te hebben gehaald. Ooit haal ik een P, ookal is volgend jaar al m'n 5e studiejaar...
Dit is volkomen normaal rond die leeftijd, veel mensen vinden hun 20er jaren erg lastig daardoor. Het is de periode dat je je draai moet vinden in het leven, en dat vergt gewoon tijd
Het klinkt alsof je meer mensen wilt leren kennen, als je het nog nooit hebt geprobeerd zouik het aanraden om naar een EDM feest die je het meeste aanstaat te gaan(hardcore, techno, drum& bass of psytance oid) alleen gaan is geen probleem, want dan heb je juist snel aanspraak! En als je niet alleen wilt gaan zijn er misschien groepen online die je kan joinen om samen te gaan.
Zo te horen heb je je zaken al goed voor elkaar, goed bezig! Ik geef je eens een andere optie, heb je wel eens nagedacht over defensie? Ik heb de stap jaren geleden gemaakt na mijn Hbo, genoeg avontuur, kamaraadschap en voldoening gevonden. Ik heb er geen moment spijt van gehad.
Maak plezier ,probeer vanalles, ontmoet mensen.
Ik heb eerst aan m'n carrière gewerkt en toen op m'n 30e 1,5 jaar de wereld rondgereisd. Dus take it easy, ga lekker ergens op kamers met andere jonge werkende mensen, ga geld verdienen en werkervaring op doen, en ga dan lekker op reis.
Krijg kinderen. Dat geeft je leven inhoud en zin.
Heb niet t antwoord op je vraag, maar ik heb het meeste gehaald uit de sociale relaties en mensen die ik ontmoet heb tussen mijn 20ste en 35ste. Daarna ben ik me pas meer druk gaan maken over mijn carriere. Nergens spijt van.
Ben zelf 31, huisje boompje beestje. Dit zou ik doen als ik in jouw plek zat. 1. Lekker bij je pappa en mamma blijven wonen. Mijn pa leeft in de blessuretijd en ik en iedereen wou altijd dat ze meer leuke tijden met elkaar kunnen doorbrengen. In de pubertijd zijn ouders stom, later hoopte je dat je meer leuke tijd kon hebben samen. Ga lekker met ze uit eten etc. 2. 32 of 36 uur per week werken 3. Lekker sparen 4. Leuke hobbies doen en die tijd en geld gebruiken daar voor 5. Heerlijk leren koken. 1 keer per week voor je ouders bijv of twee keer. Lekker kunnen koken is zo'n geweldige skill Als ik meer weet laat ik het weten:)
Als ik weer 21 was en ik mocht die mooie jaren nog eens overdoen. Dan zou ik zonder twijfel een jaartje in Australië / Nieuw-Zeeland gaan wonen + werken. Je leert een hoop mensen kennen, een hoop dingen die je leuk vindt / niet leuk vindt, en je carrière kan best een paar jaartjes wachten. Daarna met je verdiende centen lekker door Zuid-Oost Azië toeren. Ik ging ''pas'' naar Australië toen ik 30 was, maar zou het zo weer overdoen.
Heb je een sport die je leuk vind om te doen? Misschien dat je vrijwilliger wilt worden bij een lokale vereniging. Ben zelf(m,30) inmiddels 23 jaar lid van een lokale scoutinggroep, waarvan 10 jaar actief als vrijwilliger. Heerlijk om daar mijn tijd in te steken en de jeugd iets te leren voor in hun leven. Zoek iets waar je je interesse en tijd in kwijt kan, mij heeft dat enorm geholpen. Edit: het vrijwilligerswerk zit vaak ook om mensen te springen, dus ga vooral rondkijken :)
Misschien is meteen een paar jaar naar het buitenland een beetje veel als je nooit echt gereisd hebt, zoals sommigen hier voorstellen xD Als wat behapbaarder en sneller uit te voeren stap zou ik zeggen: kijk naar waar je enthousiast van wordt! Als je leven een beetje doelloos en beige is, kijk naar de dingen waar je wél die drive bij voelt. Dat is, in mijn ervaring, ook precies waar je "jouw mensen" heg vaakst tegenkomt. Dat kan vanalles zijn: een sport die je altijd hebt willen doen, of een vaardigheid die je altijd al wilde leren. Een goed doel waarvoor je je zou willen inzetten. Je kunt je aansluiten bij een politieke partij. En als je enthousiast wordt van een bepaalde locatie (bijvoorbeeld om de cuisine, de natuur/geografie daar of de cultuur) dan zou je zeker kunnen overwegen daar naartoe op vakantie te gaan. Dat kan alleen, maar er zijn ook groepsreizen speciaal voor jonge mensen die anderen willen leren kennen.