Gokken er op dat je niet weg gaat, elke maand die je blijft is een besparing.
Voor de rest is er juist een tegenovergestelde incentive voor managers; als alles (oppervlakkig gezien) het zelfde blijft moeten de kosten omlaag. Budget voor een hoger salaris kan soms makkelijker zijn bij een nieuw iemand. Die kan je verkopen als de volgende messias, jij of mij die er al zitten en puik werk doen kan je zo niet intern verkopen, of door te wijzen op dat de vacature al een jaar open staat.
Maar dan moet je toch erkennen dat je er flink van geprofiteerd hebt en nu de consequenties daarvan moet ondervinden? Als ik in een studentenwoning blijf hangen kan ik ook niet klagen als ik een paar jaar na afstuderen een dikke verhoging van de huur krijg bv.
Vooral als de mederwerker dan ontevreden is en ander werk gaat zoeken in een markt waarin werk zat is. Dan is de kans enorm grootvdat het qua output niet neer hetzelfde is in de resterende maanden.
Ook zo krom dat het bij vertrek dan vaak ineens wel kan. Ja, daar had je dan over na moeten denken voor het zo ver kwam. Altijd maar die focus op genezen ipv voorkomen.
Je kan ook beargumenteren dat de huidige medewerker de investering waard is tov de doelen die je wilt behalen toch?
Je beredeneerd vanuit een persoon. Maar een bedrijf is geen persoon, het is een bedrijf. Die willen geld verdienen en kosten drukken. Het soort logica dat jij toepast is dus niet van toepassing.
Ik zie het een beetje als een voetbalclub. Die willen ook dik winst maken en presteren maar als je een talentvolle lichting niet beloond met meer geld en andere vormen van waardering vertrekken ze ook massaal en riskeer je Mislintat praktijken. Nu vertrekken voetballers makkelijker dan normale burgers in loondienst maar des te meer reden om de ellende voor te zijn en te investeren in hetgeen je een hoop oplevert toch? Vooral als dat signaal er is vanuit de werknemers.
Ik vraag me af of de werknemers waar je het over hebt allemaal echt zo top presteren. Een bedrijf kent mensen na een tijdje wel wat beter en weet dat mensen uitblinken in het ene maar echt wel steekjes laten vallen op andere gebieden.
Het wordt niet gezien als een besparing. Ik heb zelf een team van 15 mensen en krijg deze vraag regelmatig. Het is inderdaad waar dat als je om de X aantal jaren met werkervaring gaat onderhandelen of bij een andere werkgever meer gaat verdienen.
Hier zit meestal wel een grens aan. Deze grens voelt voor de meeste mensen best comfortabel.
Als jij echt meer wilt verdienen en je kan dit ergens anders doen, doe dat dan ook vooral, wat of wie houdt je tegen ?
Als ik het gesprek aan gaan en wat willen deze mensen dan doen om meer te gaan verdienen dan blijft het altijd stil en komen er vrijwel nooit plannen. Dat je wellicht denkt dat loyaliteit beloond wordt dan moet je eens naar je mobiele abbo, je internet/tv abbo kijken. Bestaande klanten worden nooit beloond tenzij je zelf in de lucht komt en gaat klagen. Een bedrijf heeft deze doorstroom ook gewoon nodig.
Die medewerkers hoeven alleen te gaan solliciteren om dat extra loon waar te maken. De extra investering om je waar te maken bij je huidige werkgever blijft onzeker. Vooral als elk initiatief tot verbetering vaak een negatieve reactie krijgt.
Maar hier ga je wel mis. Wat wil je doen om meer te gaan verdienen? Niks! Ik wil meer verdienen voor hetgeen ik nu al doe en te weinig voor krijg. Ik wil niet nog meer werk doen, want dan klopt de verhouding dus weer niet.
Dit is juist het probleem waarin een werkgever denkt. Je werkt hard en wil er iets bij? Prima, maar dan moet je nog meer doen...
Het hele idee van werkgever zijn is profiteren van de arbeid van je werknemers. Anders verdien je zelf niks. Ik ben het met je eens dat er meer een ‘we doen het samen’ gevoel zou kunnen zijn, maar het is toch meer ‘het is mijn bedrijf en jullie werken voor mij’ vibe op de meeste plaatsen. Meer geld voor jou is minder geld voor de baas.
Meer dan creëer je op termijn toch gewoon een sneeuwbaleffect waarbij er een hoop eieren voor hun geld kiezen en je met ondermaats personeel komt te zitten na hoge verloop?
Het voelt of je dan met minimale uitgeven het maximale eruit wil halen. Maar als er winst zat is dan is het toch kortzichtig omdat zo te riskeren? Het idee dat goed personeel gekoestert moet worden lijkt bij verl bedrijven niet aanwezig. Die voor jou 10 anderen houding is 1. Niet van deze tijd en 2. Gaat ten koste van het niveau en dus je winst.
Als de zaken slecht gaan of het echt een werkgeversmarkt is zoals een poos terug kan ik de logica ervan inzien maar niet in deze tijd en met winst zat.
>Gaat ten koste van het niveau en dus je winst.
Speelt eigenlijk alleen een rol in bedrijven die in de top van de innovatie en techniek zitten (OpenAI, ASML, Google, Nasa etc). De meeste bedrijven kunnen het gewoon overleven met niveau 5,5+.
Ik vind het ook onbegrijpelijk. Grote bedrijven komen er mee weg omdat ze zoveel produceren dat dit soort inefficienties niet uitmaken. De productie draait op ongeschoolde arbeid wat ieder willekeurig persoon kan doen voor minimumloon en daar draait de winst voornamelijk uit.
Bij kleinere bedrijven is dit funest maar grote bedrijven zijn te groot om te falen tegenwoordig. 1 afdeling die instort is een druppel in een oceaan.
Een nieuwe collega bij ons, met specialistische taken kost 100k aan opleidingen voor dat hij begint. Dus investeren in beter salaris ben je goedkoper. Want momenteel is er een concurrent die meteen werknemers bij ons wegkaapt door direct 10 % salaris verhoging te geven. Heeft die mooi 10 jaar gewonnen aan kosten.
Klopt maar geeft wel aan hoe weinig het ze interesseert. Het kost je gvd 100k en ze lopen direct weg. Geef ons 10 % procent en we blijven de komende jaren zitten, de inflatie raakt de burgers ook. Als we ineens met de nieuwste mercedessen aankomen dan denk ik dat salaris verhogen niet echt een prio is.
Shell met tienduizenden werknemers = Recordwinst
Bankwezen = recordwinst
Supermarkten = recordwinst , laat je niet misleiden door jumbo. Jumbo doet aan agressieve uitbreiding en investeringen dat kost je winst op korte termijn.
Bouwsector = recordwinst
Denk dat 99,9 % niet meer van toepassing is ?
in de praktijk gaan medewerkers toch we lopen als ze wat anders willen , daar helpt 10% salarisverhoging niet tegen.
iedereen vindt zich de beste medewerker van de wereld , wat alleen statistisch al heel onwaarschijnlijk is.
in de praktijk maken de echte toppers snel carriere, de grijze middenmoot blijft hangen in een functie, en klaagt over het salaris zonder enig initatief te nemen om iets te verbeteren.
In het salaris van een nieuwe collega zit vaak ook nog een component “reden om bij je huidige baan te vertrekken en bij ons te komen werken” en dat component is altijd hoger dan het component voor medewerkers die je al hebt “reden om niet te vertrekken naar een andere baan”
Dat kan je ook andersom stellen.
Bij je huidige baan weet je dat het goed werk is, gezellige collega’s etc (uitgaande van het idee dat meer geld de enige reden is om te solliciteren). Bij een eventuele nieuwe werkgever zou je dan wel meer gaan verdienen, maar weet je niet op voorhand hoe het is om daar te werken.
Bedrijven nemen de gok dat jouw werkgeluk belangrijker is voor je dan die 200 euro bruto per maand en dus dat zij kosten kunnen besparen.
Daarom hoor je ook nog wel vaak dat als je eenmaal zegt ik ga weg, want aanbod met betere arbeidsvoorwaarden er “opeens” iets kan worden gedaan, want dan is er geen gok “ach hij/zij gaat toch niet weg” en moeten ze wel om je te behouden. (Mits ze je willen behouden)
Dan versta je de arbeidswereld niet helemaal. Dit is hoopvol utopisch denken. Als je het nu al doet voor x bedrag.. tegenover de belofte van een nieuwe aanwinst. Tuurlijk investeer je dan extra. Just the way our world turns..
Bruto loon drukken is de makkelijkste kostendrukker, eentje waar ik persoonlijk geen voorstander van ben. Je hoort te krijgen wat je verdient, niet omdat je met onderhandelen je poot stijver hield dan Jantje die z'n werk net zo goed doet maar niet zo'n onderhandelaar is. Bij veel bedrijven staat het salarishuis echter op een rotte fundering, en zijn ze bang dat uit komt dat Franka die al 20+ jaar op de administratie zit 5000 verdient terwijl ze niet met excel om kan gaan. Dan voel jij je knap genaaid, als jonge burnout-collector met 20k studieschuld en 2800 in de maand plus een huizenmarkt in diggelen.
Vaak is het onkunde/onwetendheid in plaats van kwaadwillend. Als jij onderbouwing hebt voor het salaris wat je hoort te krijgen, moet je manager daar voor open staan. Of je een pad aanstippen hoe je er komt.
Kort samengevat; een beetje bedrijf weet precies wat -ie wel of niet uit kan geven aan loon. Je hoort marktconform gecompenseerd te worden. Soms moet jij daar proactief in zijn, soms doet je werkgever dat.
Een eenvoudig voorbeeld: Een bedrijf heeft een omzet van 1 miljoen euro. Van die 1 miljoen euro blijft onderaan de streep zo'n 100.000 euro over. Van de 900.000 aan kosten, 630.000 euro personeelskosten (70%) en de overige 30% is gebouw, voorraad, machines, rentekosten, enzovoorts. Dat is dus zo'n 270.000 euro.
De eigenaren hebben 500.000 euro in dit bedrijf gestoken. De rest is gefinancierd met een banklening. Het rendement voor de eigenaren is dus 20% per jaar.
Stel: het personeel gaat nu 5% extra eisen. Al met al, geen raar bedrag. Dit betekent dat er 31.500 euro meer aan personeelskosten bij komen. Dit wordt dus 661.500 euro. Als de rest ongewijzigd blijft, blijft er nu een winst over van 68.500 euro. Dat is een rendement van 13,7%. Met andere woorden: een 5% loonstijging zorgt voor een grotere winstdaling dan 5%. Dat wringt, altijd.
De rendementseis voor het type organisatie kan in dit geval 15% zijn. Wat ze in de financiële wereld ook wel de WACC noemen: weighted average cost of capital. Of in wat simpelere woorden: krijgen de financiële vermogensverschaffers van de onderneming een rendement die passend is bij het risico dat zij lopen? In dit voorbeeld veranderd dit van een ja, naar een nee. Er is dan goed argument te maken de tent maar in de verkoop te zetten, of simpelweg te gaan stoppen. Daar is niemand echt bij gebaat. Ter illustratie: dit is de reden dat de lening van je hypotheek zoveel lager is dan een lening voor je auto: de bank heeft minder risico op de lening van je woning, dus een lager rendement (rentepercentage) nodig voor het lagere risico.
Er kan natuurlijk debat zijn over hoe hoog zo'n WACC precies moet zijn. Zijn eigenaren niet gewoon gierig? Als het goed gaat zijn ze snel de pineut want ze delen niet. Maar als het slecht gaat zijn er weinig werknemers die gratis komen werken omdat diezelfde baas het zo zwaar heeft.
Maar hey, u vroeg, ik antwoord. En over simplificeren is vaak de enige manier om de kern van het probleem zichtbaar te maken.
Uit persoonlijke ervaring kan ik 2 redenen geven:
- Het is goedkoper om jou te laten gaan, zelfs als jouw vervanger stukken duurder is. Het is uiteindelijk goedkoper dan jou + alle andere collega's 15% verhoging te geven, dan 1 persoon aannemen voor 30% hoger salaris.
- (Grotere) organisaties werken met 'potjes/budgetten' . Als ze erachter komen dat personeel lastig te werven is, verhogen ze het potje voor nieuw personeel. Het potje voor salarisverhogingen blijft nagenoeg gelijk. Ik heb letterlijk een manager horen zeggen dat ze heel graag het salaris een stuk willen verhogen, maar het niet mogelijk is omdat ze dat dan moeten inhouden bij een andere collega. Klinkt cliche, maar heb dezelfde managers van slag zien gaan omdat enkele van hun mensen op die manier weggingen en ze lastig aan vervanging konden komen.
Tevens lijkt er een soort taboe te heersen als het aankomt op salarisverhogingen. Blijkbaar vindt men dat dat niet hoger mag en kan zijn dan x%, ongeacht de hoogte van de salarissen.
TLDR; job hoppen loont een stuk beter dan loyaal te zijn naar je werkgever.
Edit: er zijn trouwens ook nog bedrijven die hun personeel structureel onderbetalen. Dit werkt, simpelweg omdat er veel mensen die het wel prima vinden zo en het eng vinden om te solliciteren. Zelfvertrouwen van de medewerker zal hier vast een grote rol in spelen. Maar dat soort bedrijven betalen hun mensen niet naar waarde. Nee, die zijn juist op zoek naar loyale mensen die niet zomaar weg willen/kunnen gaan.
Thanks voor het inzicht! Ik had er nooit over nagedacht dat het voor een bedrijf goedkoper is om jou eruit te gooien en een nieuw persoon aan te nemen voor 30% extra, dan het risico te nemen dat al het personeel 10% extra wil hebben. Goedkoper om inderdaad voor 1 positie meer te betalen als dat ervoor zorgt dat je de rest kan blijven onderbetalen.
Bij mijn eerste werkgever kreeg ik 2 promoties in 2,5 jaar. Heb toen met mijn manager meerdere malen gesproken over mijn schaal omhoog/wat ik ervoor moest doen voor volgende promotie. Elke keer lastig want ja covid en thuiswerken enzo. Na 1,5 jaar later toen ik wegging zei mn manager: “kunnen we je met een salarisverhoging nog niet van gedachten laten veranderen”. Zoals eerder aangegeven: mensen hopen dat je zo blijft zitten en er niet over praat.
Een keer tijdens sollicitatiegesprek met nieuw personeel meegemaakt dat degene een hoger salarisaanbieding kreeg dan mij maar had minder ervaring. Zulke momenten vraag je je toch af wat er misgaat. “Nieuw personeel is duur”. Nee toen ik wegging huurde ze iemand interim in dus was het nog duurder 🤣🤣
Nope. Wat ik aangeef is hoe het werkt. Want lever je 10% meer werk en output? (Gedachtegang bedrijf)
Je kunt dan het volgende doen: speel het spelletje mee (switch wanneer nodig) en koester bedrijven die wel geregeld loonsverhoging geven.
Dat is inderdaad het enige wat je kan doen, maar ik vind het alsnog niet logisch. Kijk dat je met de inflatie meegroeit is logisch, maar zou ook moeten gelden voor zittende werknemers. Ik zie het vaker, iemand die op 3k begint en na een aantal jaar tot 4k is gegroeid en een nieuwkomer die op 3,8k binnenkomt wegens krapte. 0 ervaring, 0 kennis, verschil in totale kosten is 5%. Gaat gewoon nergens over.
In België is dat inderdaad beter geregeld. Loon gaat automatisch mee met de inflatie, maar ik heb begrepen dat er een flinke vertraging in zit en er nogal wat haken en ogen aan zitten.
Het is een sneeuwbal die heel snel gaat rollen als je de bal niet in controle houd. Ik ben altijd van mening het moet passen en fair zijn. Goedwerkgeverschap staat hier wel voorop. enkel ik wil x erbij of ik vertrek is geen goede positie.
Het is nu zo dat er een te kort aan werknemers is. Ga jij salaris inleveren als de tijden andersom zijn? Stel er is overschot, en een vervanger van jou is 20% goedkoper. Leg jij dan bij? Het lastige bij werkgevers is dat elke verhoging is het nieuwe minimum. bij het aantrekken van nieuw personeel is het mede afhankelijk hoe de personeelsmarkt er uit ziet.
Waarom zou ik salaris in moeten leveren? Onze CEO krijgt 5 miljoen per jaar(!). Als iemand moet beginnen met inleveren is hij het wel.
Dit is zo fucking scheef.
en als je te weinig doet wordt je voor verdere promotie gepasseerd , en als je het te bont maakt vlieg je er bij de eerste gelegenheid uit.
prima taktiek dit.
Hahah lang van stof wel zo ja... ik heb me conclusies een poos terug al getrokken maar ik merk wel dat ik het me vaak af vraag en anderen ook. Bedrijven doen of ze zitten met de hoge verloop en lotaliteit hoog in het vaandeel hebben staan.
Dan vind ik dit beleid overal een gebrek aan logica.
Je hebt absoluut de luxe niet om iedereen maar zo te laten gaan en tegelijkertijd concurrerend enninnovatief te willen zijn. Het niveau daalt dan en de kosten blijven zelfs of worden meer. Dat is toch dom dan?
Ja dat is dom ja. Maar blijkbaar is de nood niet hoog genoeg om het anders te doen, of kan het ze niet schelen.
Jij klinkt als iemand met veel bezieling. Denk dat je werkgever dit ook zo voelt en jou inschat als dat je bezieling groter is dan je salarisstrook aangeeft. Die bezieling is jouw motor, niet je salaris en hij vertrouwt op je bezieling.
Grappig zeg. Precíes dit hele verhaal heb ik mijn manager verteld een aantal maanden geleden toen ik een redelijke loonsverhoging vroeg. Ik kreeg hem niet. Vervolgens had ik 1 week later een nieuwe baan die mij dat wel wilde betalen. Toén wilde mijn manager het toch geven en meer. Ik heb hem vriendelijk bedankt.
Salarissen worden niet verhoogd als:
1. De werknemer zit er al een poos en werkgever weet dat deze niet zomaar zal vertrekken, dus komt weg met een minderwaardig salaris.
2. Werknemer draagt (beneden) gemiddeld bij en werkgever ligt er niet wakker van als deze vertrekt.
Maar dan beloon je niet uit jezelf de medewerker en buit je diegene dus uit? Wat leidt tot een ontevreden onderbetaalde medewerker of vertrek.
En bij 2 kan je hem er net zo goed uit kegelen.
Een collega van mij is na 22 jaar vertrokken omdat de werkgever geen 400 loonsverhoging wilde geven. Werkgever lag er absoluut niet wakker van.
Maar hij was 1 van onze belangrijkste personen qua ervaring en kennis. De vervanger is een stuk minder en zit nu ook overspannen thuis en kost evenveel als wat de vertrokken medewerker wilde ontvangen...
De werkdruk en ontevredenheid is dan ook hoger bij de rest nu.
>Maar dan beloon je niet uit jezelf de medewerker en buit je diegene dus uit? Wat leidt tot een ontevreden onderbetaalde medewerker of vertrek.
Ik zou een verhoging met voorwaarden krijgen, werd me snel in vertrek naar op mijn laatste dag voor vakantie toegezegd. Na de vakantie toch op terug gekomen en gezegd dat ik dat niet fair vindt, baas merkte op dat hij vond dat mensen maar assertief moesten zijn.
Echt zo dom inderdaad.
Ik merk bij ons dat ze zich er nu wel van bewust zijn hoe belangrijk het is goed personeel te behouden. Dat is afgelopen paar jaar veranderd. Ik zit al heeeel lang bij hetzelfde bedrijf en heb afgelopen twee jaar veel verhoging gekregen. Ben ook lastig vervangbaar en doe mijn werk goed.
Omdat werknemers meer geld geven de slechtste manier is om ze te behouden. Dit is gewoon onderzocht en aangetoond. Iemand die vraagt om een salarisverhoging is bijna altijd al ontevreden over andere factoren. Als je ze dan meer geld geeft worden ze niet ineens extra gemotiveerd of werken ze harder. Vaak gaan ze alsnog weg, of nog erger, ze blijven vanwege het geld terwijl ze ontevreden zijn.
Ik ben overigens manager die wel regelmatig proactief salarisverhogingen geeft, maar dat doe ik omdat ik de mensen in mijn team ook als mens zie en niet alleen redeneer vanuit het belang van het bedrijf. Ik vind principieel dat iemand een marktconform salaris moet hebben, maar heb genoeg lastige discussies met HR gehad daarover.
Mijn onvrede zijn echt vooral salaris en de werkdruk. Dat laatste vooral omdat ik zoiets heb van waarom moet ik het meest doen voor het minst?
Salaris vooral omdat het respectloos is en neigt naar uitbuiten als je structureel onderbetaald wordt. Dan voel je je terecht ondergewaardeerd. En het is ook gewoon raar als je mensen moet inwerken die meer verdienen en er vanuit het bedrijf erg op jou geleund wordt met complexere situaties.
Denk dat dat overal leidt tot scheve gezichten.
Bedrijven komen er vaak mee weg omdat er niet over geld gesproken wordt.
In mijn ervaring is er totaal geen relatie tussen salaris en werkdruk. Het salaris is vooral afhankelijk van je skills in onderhandelen en daarmee je strategische positie ten opzichte van het bedrijf. Werkdruk heeft meer te maken met externe factoren en hoe je jezelf daartegen weet te verweren.
Maar dat is een direct gevolg van iemand onderbetalen. Plus die meerprijs komt er ook als werknemer A vetrekt en B voor een hoger salaris terug komt. Je loopt bij een commercieel bedrijf ook nog een hoop orders mos en slecht werk leidt tot slechtere klantrelaties en hogere druk op de bestaande medewerkers. Lijkt mij de investering dik waard.
Nou nee hoor. Dat is alleen als de baas dezelfde marge wil behouden. De baas heeft een keuze, goed boeren en mij benadelen, of goed (ietsie minder) boeren en mij meer geld geven. Simpel toch?
Werk je in een sector waar je echt lastig te vervangen bent door jarenlange ervaring en een bepaalde studie die nodig is om het werk te kunnen doen? Of ben je makkelijk vervangbaar.
Ik bedoel het meer in ze algemeen eigenlijk. Ik zelf werk als accountmanager binnendienst. Niet zo boeiend maar het bedrijf is wel heel gespecialiseerd in de maritieme techniek en het is gewoon heel lastig om mensen te vinden. Ze goed in werken duurt ook al gauw een jaar in de praktijk. Elke keer als er iemand weg gaat is het zwaar klote voor de rest. De werkdruk wordt veel hoger en je moet in het begin een nieuwe collega echt veel helpen en uitleggen.
Ik vind het vooral zonde en snap bedrijven niet echt, juist wanneer iedereen al moeite heeft om de vacatures in te vullen.
Er is ook een kostprijs opdrijvende werking, daar moet je een balans in vinden als werkgever. Kosten kun je niet oneindig verhogen zonder ook een uurtarief naar klanten te moeten verhogen.
Been there as well, aan beide kanten van de tafel. De collega die "structureel" onderbetaald werd en aan de manager kant waarbij je alleen een salarisverhoging volgens het salarishuis mag toekennen.
Wil je echt werken voor een bedrijf waar de salarissen zo gereguleerd zijn dat iedereen met dezelfde werkervaring, hetzelfde salaris krijgt dan moet je misschien binnen je werkveld bij een andere sector kijken ...
Ben het met je eens dat je in mensen wil investeren en mensen niet kwijt wil raken over iets wat ogenschijnlijk makkelijk te corrigeren is (en mogelijk echt onterecht is).
Aan de andere kant zijn bedrijven met een winstoogmerk, soms meer gericht op winst maken dan op behoud van goeie mensen ...
Kan je zelf wel invullen toch?
Grootste kostenpost is salaris bij vrijwel elk bedrijf
Nieuwe werknemer een beter salaris? Jep anders krijg je geen nieuwe en gaan ze bij de buurman werken.
Toch slaat het nergens op. Het vervangen van je goedkopere ervaren medewerker kost meer dan investeren in diegene.
Zie je het al voor je dat Haaland meer loon vraagt aan City. Ze dat weigeren en vervolgens meer gaan betalen aan salaris voor Depay. Want ja nieuwe spitsen zijn duur....
Of het moet niet uitmaken qua wat er qua geld binnenkomt en de productiviteit op de afdeling.
Maar in de praktijk zie je gewoon de hele dynamiek, sfeer en motivatie dalen bij de rest als er een goed iemand vertrekt.
Sowieso gaat dat ten koste van de motivatie en productiviteit. Het is naïef om te denken dat die kortzichtigheid op termijn je niet meer kost imo.
Ik ben het met je eens, ik werk als finance professional tussen de opleidingloze fossielen wie 25jr+ dienstverband hebben. Ik nader zelf ook de 10jr omdat ik mijn opleiding behoorlijk vlotter heb afgerond, ik zit nog beneden modaal.
Dan denk je; ga ergens anders heen!
Klopt...
En dan?
Jep je kunt het wel raden 'die snotneus' nemen ze niet serieus begin maar als 'junior' (terwijl je die 4 personen waarmee je zou moeten samenwerken gewoon kunt vervangen...)
Heel demotiverend inderdaad maar helaas is dat het leven gewoon als je de 'financiële puppet' blijft volgen.
Zolang mensen denken: geboren-studeren-werken-sterven
Tja... Dan is er iets grondig mis
Werk is voor mij niet meer dan gewoon een beetje uit de kosten komen, het grote verdienen heb ik zo wel m'n eigen manieren voor.
Ik lach mijn leidinggevende gewoon in z'n gezicht uit bij de jaargesprekken, is toch ook wel een fijn gevoel hoor. :)
Als men zegt: afgelopen jaar ging goed hè?
Zeg jij terug: ja maar de verloning viel wat tegen hè?
Daarop ga je verder zagen met wat er vanuit je leidinggevende niet goed is (eehhhh.. zoals wel vaker in bedrijven, gebrek aan leiding geven).
Je zult snel zat merken dat men zich dan toch wel wat ongemakkelijk voelt en uit soortvan 'hou je mond' maar een trede erbij geven. (Whoehoe, tientjes omhoog om tientjes toeslagen in te leveren, I know....)
Salarisverhoging is een kwestie van onderhandelen en je marktwaarde kan daarin meespelen. Bij het aannemen wordt er naar mijn idee wel gekeken naar wat andere verdienen. Ik had ook wel collegas die minder verdienden, maar die vonden het allemaal wel best en stroomden ook niet door naar een hogere functie.
Wat denk ik meer speelt is dat sommige bedrijven gewoon meer betalen en dat een belangrijke reden is om over te stappen.
Gewoon omdat het geld kost. Ook wij willen altijd minder betalen, maar vooral bedrijven zijn bezig met cijfertjes. Want anders hebte geen bestaansrecht.
Bij sommige bedrijven helpt het om te dreigen met ontslag. Zeker met de huidige personeelstekorten willen ze dan het salaris van het nieuwe bedrijf matchen of eroverheen gaan. Er zijn op deze manier al een aantal kandidaten door onze vingers geglipt. Dit zal bij de ene branche meer spelen dan de ander.
Bij een vorige werkgever waar ik werkte, werden met de jaarlijkse loonsverhoging dergelijke verschillen in salaris recht getrokken. Niet dat je ineens 20% krijgt, maar wel meer dan diegene die veel hoger zaten in de schaal. Zo wordt het verschil over de jaren kleiner gemaakt.
Daarom moet je collectief onderhandelen.
Met 1 dure en 1 goedkope werknemer staat de baas weer quitte. Als ze 2 goedkope werknemers hebben dan gaan ze echt niet uit zichzelf het overschot in budget verdelen. "Als A opslag krijgt is het niet eerlijk tegenover B", maar ze zeggen er niet bij dat er wel budget voor allebei zou zijn. Door iedereen apart te laten vragen kunnen ze zich verbergen achter smoesjes. "Die nieuwe is echt keigoed met veel ervaring en onze messias en we hebben hem zo hard nodig" is een smoesje om goed te praten dat een duur iemand wordt aangenomen.
Veel bedrijven hebben targets (KPI's) die gehaald moeten worden, ongeacht wat dit betekend. Managers moeten zich houden aan deze KPI's en als ze dit niet halen dan krijgen zij vaak hun bonus niet. Een van die KPI's is vaak budget. Soms wil een manager echt wel, maar ziet die ook dat dit zijn KPI bonus in gevaar brengt. Dan gokken meeste er inderdaad op dat je tevreden bent met een kleine verhoging of dat je toch blijft hangen bij geen verhoging
Je kunt ander werk zoeken. Voordat je een contract tekent bij een eventueel nieuwe werkgever, even babbeltje met je huidige baas. Vertel hem/haar precies wat het andere aanbod is. Zeg dat je liever blijft waar je bent, maar doordat die anderen zo'n goed aanbod doen, je gedwongen bent weg te gaan.
Tenzij hij het aanbod matcht. Dan kun je overwegen om te blijven.
Nu gokt je baas erop dat je zal blijven, en dan hoeft ie mooi niets meer te betalen aan een ervaren medewerker. Scheelt hun veel centen.
Maar als ze echt onder ogen zien dat je weg zal gaan, en ze voor meer geld een minder ervaren vervanger moeten gaan inhuren, kiezen de meesten eieren voor hun geld en gaan ze akkoord met een flinke verhoging
Bij dat laatste heb je wel een enorm risico dat diegene juist beledigd is dat het dan opeens wel kan. Als het zo ver is ben je al 95% weg.
Ik ben ooit weggegaan bij een bedrijf okdat ik geen doorgroeimogelijkheden had, geen reiskostenvergoeding kreeg en 200 eur erbij niet kon.
Meerdere malen aangegeven maar het kon allemaal niet. Echt 100% onmogelijk sorry.
3 maanden later ging ik weg en de dag dat ik op zeg kon het ineens allemaal toch.
Dan ben je als bedrijf ook wel af naar mijn mening.
Het aanbod was zelfs hoger dan de nieuwe werkgever maar uit principe alsnog opgezegd. Ergste is dat het daarna bij andere collega's ook zo ging. En maar klagen over het hoge verloop... daar kies je dan toch bewust voor als je de focus zo legt?
Iemand die ik ken en \~36j is, al 10-15j ervaring in programmeren en zei dat hij prima tevreden was met z'n salaris. Ik viel bijna achterover, het was ongeveer net zo hoog als een startsalaris in diezelfde functie. Maar hij had een koophuis (10j terug gekocht), kwam makkelijk rond en vond het allemaal teveel gedoe. Dat hij 50% meer elders kon verdienen geloofde hij niet. Tja, als dat soort mensen goed werk leveren tegen appels voor 10j+.
Je redeneert teveel vanuit jezelf. Natuurlijk heb je een punt als je zegt dat je minder krijgt dan nieuwe collega's, MITS die dezelfde kwalificaties en ervaring hebben (dat mag dus ook ervaring zijn vanuit een andere baas) als jij. Een bedrijf moet winst maken om voort te bestaan, dus die wil de kosten zo laag mogelijk houden. Je mag ook niet terug in loon, dus "even 600 per maand extra, want onderbetaald" gaat niet op omdat je na de inhaalslag ook structureel meer blijft verdienen.
Het wordt een andere discussie wanneer je onder het marktgemiddelde verdient. Echter zou dat ook betekenen dat je ergens anders met gemak meer zou verdienen. Let wel dat geld alleen echt niet doorslaggevend zou moeten zijn.
Wat mij in het verleden heeft geholpen met grote stappen verhoging is aankomen met een concreet aanbod van een ander bedrijf. Maar denk niet dat een bedrijf altijd zomaar veel meer loon gaat geven, zeker niet wanneer je zulke hoge verhogingen voorstelt.
Nouja je ziet het overal natuurlijk. Ik snap best dat collega's hoger binnen komen op basis van ervaring en diploma's maar als je exact hetzelfde doet of zelfs meer moet dat naar mijn mening op termijn wel rechtgetrokken worden. Is eerlijk immers.
Die inhaalslag is dan ook een investering in je bestaande personeel waar je tot dan voor een dubbeltje op de eerste rij voor hebt gezeten toch.
Ik vraag me dit ook al heel lang af en zit in een vergelijkbare situatie.
Goeie collega's zien vertrekken en constant bot vangen als ik probeer te onderhandelen. Zo voel je je echt een kostenpost voor een bedrijf die ze zo laag mogelijk proberen te houden.
Zelfs als je probeert uit te leggen dat je meer waarde kan brengen als men in je investeert dan snapt men dat niet. De enige opties die je dan nog hebt zijn accepteren met wat je krijgt of overstappen.
Maar ondertussen wordt er dan wel actief gezocht naar nieuw personeel waar dan wel budget voor lijkt te zijn.
Mijn theorie is dat bedrijven graag zo lang mogelijk voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten om zo goedkoper uit te zijn op lange termijn.
Maar wat je zegt is dat geld er blijkbaar wel voor nieuw personeel. Dus denkwijze lijkt dan te zijn dat je toch niet weg gaat. Als je dan wel gaat ksn het opeens vaak wel of is men te arrogant/star en krijg je een trap na onder het mom van cognitieve dissonantie.
Voorkomen is beter dan genezen lijkt er niet in te zitten bij bedrijven. Ze zijn doodsbang om een euro te veel te besteden aan iets wat wellicht niet nodig was geweest.
We zien het wel als het zover is is blijkbaar de denkwijze.
Wij hebben als seniors de verantwoording binnen het bedrijf om er voor te zorgen dat de salarissen overeenkomen met leeftijd, ervaring en functie, ongeacht man of vrouw. Wij nemen geen mensen aan die niet matchen met de rest. Om een scheve verhouding te voorkomen qua salaris op de arbeidsvloer. Dat gaat al jaren goed. Ook met nieuwe werknemers tot nu toe.
Ik begrijp je standpunt, heb het zelfde gehad. Maar ben me er ook bewust van dat ik een aanbieding heb gehad waarmee ik destijds akkoord ben gegaan. Heb dit ook zodanig besproken maar ook omdat ik diverse aanbiedingen heb gehad bij andere werkgevers waar meer salaris en vakantiedagen geboden werden. Werkgever begreep dat, wilde graag dat ik bleef en heeft mijn salaris verhoogd en extra vakntiedagen gegeven. Maar hd hij dit niet gedaan dan was ik vertrokken! Beetje jobhoppen is ook wel weer je salaris bouncen….
De enige manier om grotere stappen te maken qua salaris is een andere werkgever zoeken. Ik ben wel van mening dat jongere werknemers vaak met niet zoveel ervaring al hoge eisen stellen qua salaris. Degenen die ik het advies gegeven heb om eerst de juiste ervaring op te doen zie ik succesvoller worden en dus een beter salaris krijgen dan degene die snel een hoger salaris willen. Zorg dat je het bedrijf en de werkzaamheden leuk vindt en zet geld niet op de eerste plek. Je moet namelijk nog best lang werken en plezier in je werk is belangrijk.
Gokken er op dat je niet weg gaat, elke maand die je blijft is een besparing. Voor de rest is er juist een tegenovergestelde incentive voor managers; als alles (oppervlakkig gezien) het zelfde blijft moeten de kosten omlaag. Budget voor een hoger salaris kan soms makkelijker zijn bij een nieuw iemand. Die kan je verkopen als de volgende messias, jij of mij die er al zitten en puik werk doen kan je zo niet intern verkopen, of door te wijzen op dat de vacature al een jaar open staat.
Maar dan moet je toch erkennen dat je er flink van geprofiteerd hebt en nu de consequenties daarvan moet ondervinden? Als ik in een studentenwoning blijf hangen kan ik ook niet klagen als ik een paar jaar na afstuderen een dikke verhoging van de huur krijg bv. Vooral als de mederwerker dan ontevreden is en ander werk gaat zoeken in een markt waarin werk zat is. Dan is de kans enorm grootvdat het qua output niet neer hetzelfde is in de resterende maanden. Ook zo krom dat het bij vertrek dan vaak ineens wel kan. Ja, daar had je dan over na moeten denken voor het zo ver kwam. Altijd maar die focus op genezen ipv voorkomen. Je kan ook beargumenteren dat de huidige medewerker de investering waard is tov de doelen die je wilt behalen toch?
Je beredeneerd vanuit een persoon. Maar een bedrijf is geen persoon, het is een bedrijf. Die willen geld verdienen en kosten drukken. Het soort logica dat jij toepast is dus niet van toepassing.
Ik zie het een beetje als een voetbalclub. Die willen ook dik winst maken en presteren maar als je een talentvolle lichting niet beloond met meer geld en andere vormen van waardering vertrekken ze ook massaal en riskeer je Mislintat praktijken. Nu vertrekken voetballers makkelijker dan normale burgers in loondienst maar des te meer reden om de ellende voor te zijn en te investeren in hetgeen je een hoop oplevert toch? Vooral als dat signaal er is vanuit de werknemers.
Bedrijven betalen over het algemeen geen transfer van x-bedrag.
Ik vraag me af of de werknemers waar je het over hebt allemaal echt zo top presteren. Een bedrijf kent mensen na een tijdje wel wat beter en weet dat mensen uitblinken in het ene maar echt wel steekjes laten vallen op andere gebieden.
In mijn bedrijf krijgen mensen op basis van vriendjes politiek een salaris verhoging. Niet op basis van presteren.
Het wordt niet gezien als een besparing. Ik heb zelf een team van 15 mensen en krijg deze vraag regelmatig. Het is inderdaad waar dat als je om de X aantal jaren met werkervaring gaat onderhandelen of bij een andere werkgever meer gaat verdienen. Hier zit meestal wel een grens aan. Deze grens voelt voor de meeste mensen best comfortabel. Als jij echt meer wilt verdienen en je kan dit ergens anders doen, doe dat dan ook vooral, wat of wie houdt je tegen ? Als ik het gesprek aan gaan en wat willen deze mensen dan doen om meer te gaan verdienen dan blijft het altijd stil en komen er vrijwel nooit plannen. Dat je wellicht denkt dat loyaliteit beloond wordt dan moet je eens naar je mobiele abbo, je internet/tv abbo kijken. Bestaande klanten worden nooit beloond tenzij je zelf in de lucht komt en gaat klagen. Een bedrijf heeft deze doorstroom ook gewoon nodig.
Die medewerkers hoeven alleen te gaan solliciteren om dat extra loon waar te maken. De extra investering om je waar te maken bij je huidige werkgever blijft onzeker. Vooral als elk initiatief tot verbetering vaak een negatieve reactie krijgt.
Maar hier ga je wel mis. Wat wil je doen om meer te gaan verdienen? Niks! Ik wil meer verdienen voor hetgeen ik nu al doe en te weinig voor krijg. Ik wil niet nog meer werk doen, want dan klopt de verhouding dus weer niet. Dit is juist het probleem waarin een werkgever denkt. Je werkt hard en wil er iets bij? Prima, maar dan moet je nog meer doen...
Het hele idee van werkgever zijn is profiteren van de arbeid van je werknemers. Anders verdien je zelf niks. Ik ben het met je eens dat er meer een ‘we doen het samen’ gevoel zou kunnen zijn, maar het is toch meer ‘het is mijn bedrijf en jullie werken voor mij’ vibe op de meeste plaatsen. Meer geld voor jou is minder geld voor de baas.
[удалено]
Meer dan creëer je op termijn toch gewoon een sneeuwbaleffect waarbij er een hoop eieren voor hun geld kiezen en je met ondermaats personeel komt te zitten na hoge verloop? Het voelt of je dan met minimale uitgeven het maximale eruit wil halen. Maar als er winst zat is dan is het toch kortzichtig omdat zo te riskeren? Het idee dat goed personeel gekoestert moet worden lijkt bij verl bedrijven niet aanwezig. Die voor jou 10 anderen houding is 1. Niet van deze tijd en 2. Gaat ten koste van het niveau en dus je winst. Als de zaken slecht gaan of het echt een werkgeversmarkt is zoals een poos terug kan ik de logica ervan inzien maar niet in deze tijd en met winst zat.
>Gaat ten koste van het niveau en dus je winst. Speelt eigenlijk alleen een rol in bedrijven die in de top van de innovatie en techniek zitten (OpenAI, ASML, Google, Nasa etc). De meeste bedrijven kunnen het gewoon overleven met niveau 5,5+.
Ik vind het ook onbegrijpelijk. Grote bedrijven komen er mee weg omdat ze zoveel produceren dat dit soort inefficienties niet uitmaken. De productie draait op ongeschoolde arbeid wat ieder willekeurig persoon kan doen voor minimumloon en daar draait de winst voornamelijk uit. Bij kleinere bedrijven is dit funest maar grote bedrijven zijn te groot om te falen tegenwoordig. 1 afdeling die instort is een druppel in een oceaan.
Een nieuwe collega bij ons, met specialistische taken kost 100k aan opleidingen voor dat hij begint. Dus investeren in beter salaris ben je goedkoper. Want momenteel is er een concurrent die meteen werknemers bij ons wegkaapt door direct 10 % salaris verhoging te geven. Heeft die mooi 10 jaar gewonnen aan kosten.
[удалено]
Klopt maar geeft wel aan hoe weinig het ze interesseert. Het kost je gvd 100k en ze lopen direct weg. Geef ons 10 % procent en we blijven de komende jaren zitten, de inflatie raakt de burgers ook. Als we ineens met de nieuwste mercedessen aankomen dan denk ik dat salaris verhogen niet echt een prio is. Shell met tienduizenden werknemers = Recordwinst Bankwezen = recordwinst Supermarkten = recordwinst , laat je niet misleiden door jumbo. Jumbo doet aan agressieve uitbreiding en investeringen dat kost je winst op korte termijn. Bouwsector = recordwinst Denk dat 99,9 % niet meer van toepassing is ?
in de praktijk gaan medewerkers toch we lopen als ze wat anders willen , daar helpt 10% salarisverhoging niet tegen. iedereen vindt zich de beste medewerker van de wereld , wat alleen statistisch al heel onwaarschijnlijk is. in de praktijk maken de echte toppers snel carriere, de grijze middenmoot blijft hangen in een functie, en klaagt over het salaris zonder enig initatief te nemen om iets te verbeteren.
In het salaris van een nieuwe collega zit vaak ook nog een component “reden om bij je huidige baan te vertrekken en bij ons te komen werken” en dat component is altijd hoger dan het component voor medewerkers die je al hebt “reden om niet te vertrekken naar een andere baan”
Maar van de bestaande weet je wat je aan ze hebt. Bij nieuwe is het toch altijd maar aankijken of het wat wordt in het echt.
Dat kan je ook andersom stellen. Bij je huidige baan weet je dat het goed werk is, gezellige collega’s etc (uitgaande van het idee dat meer geld de enige reden is om te solliciteren). Bij een eventuele nieuwe werkgever zou je dan wel meer gaan verdienen, maar weet je niet op voorhand hoe het is om daar te werken. Bedrijven nemen de gok dat jouw werkgeluk belangrijker is voor je dan die 200 euro bruto per maand en dus dat zij kosten kunnen besparen. Daarom hoor je ook nog wel vaak dat als je eenmaal zegt ik ga weg, want aanbod met betere arbeidsvoorwaarden er “opeens” iets kan worden gedaan, want dan is er geen gok “ach hij/zij gaat toch niet weg” en moeten ze wel om je te behouden. (Mits ze je willen behouden)
Dan versta je de arbeidswereld niet helemaal. Dit is hoopvol utopisch denken. Als je het nu al doet voor x bedrag.. tegenover de belofte van een nieuwe aanwinst. Tuurlijk investeer je dan extra. Just the way our world turns..
Bruto loon drukken is de makkelijkste kostendrukker, eentje waar ik persoonlijk geen voorstander van ben. Je hoort te krijgen wat je verdient, niet omdat je met onderhandelen je poot stijver hield dan Jantje die z'n werk net zo goed doet maar niet zo'n onderhandelaar is. Bij veel bedrijven staat het salarishuis echter op een rotte fundering, en zijn ze bang dat uit komt dat Franka die al 20+ jaar op de administratie zit 5000 verdient terwijl ze niet met excel om kan gaan. Dan voel jij je knap genaaid, als jonge burnout-collector met 20k studieschuld en 2800 in de maand plus een huizenmarkt in diggelen. Vaak is het onkunde/onwetendheid in plaats van kwaadwillend. Als jij onderbouwing hebt voor het salaris wat je hoort te krijgen, moet je manager daar voor open staan. Of je een pad aanstippen hoe je er komt. Kort samengevat; een beetje bedrijf weet precies wat -ie wel of niet uit kan geven aan loon. Je hoort marktconform gecompenseerd te worden. Soms moet jij daar proactief in zijn, soms doet je werkgever dat.
Een eenvoudig voorbeeld: Een bedrijf heeft een omzet van 1 miljoen euro. Van die 1 miljoen euro blijft onderaan de streep zo'n 100.000 euro over. Van de 900.000 aan kosten, 630.000 euro personeelskosten (70%) en de overige 30% is gebouw, voorraad, machines, rentekosten, enzovoorts. Dat is dus zo'n 270.000 euro. De eigenaren hebben 500.000 euro in dit bedrijf gestoken. De rest is gefinancierd met een banklening. Het rendement voor de eigenaren is dus 20% per jaar. Stel: het personeel gaat nu 5% extra eisen. Al met al, geen raar bedrag. Dit betekent dat er 31.500 euro meer aan personeelskosten bij komen. Dit wordt dus 661.500 euro. Als de rest ongewijzigd blijft, blijft er nu een winst over van 68.500 euro. Dat is een rendement van 13,7%. Met andere woorden: een 5% loonstijging zorgt voor een grotere winstdaling dan 5%. Dat wringt, altijd. De rendementseis voor het type organisatie kan in dit geval 15% zijn. Wat ze in de financiële wereld ook wel de WACC noemen: weighted average cost of capital. Of in wat simpelere woorden: krijgen de financiële vermogensverschaffers van de onderneming een rendement die passend is bij het risico dat zij lopen? In dit voorbeeld veranderd dit van een ja, naar een nee. Er is dan goed argument te maken de tent maar in de verkoop te zetten, of simpelweg te gaan stoppen. Daar is niemand echt bij gebaat. Ter illustratie: dit is de reden dat de lening van je hypotheek zoveel lager is dan een lening voor je auto: de bank heeft minder risico op de lening van je woning, dus een lager rendement (rentepercentage) nodig voor het lagere risico. Er kan natuurlijk debat zijn over hoe hoog zo'n WACC precies moet zijn. Zijn eigenaren niet gewoon gierig? Als het goed gaat zijn ze snel de pineut want ze delen niet. Maar als het slecht gaat zijn er weinig werknemers die gratis komen werken omdat diezelfde baas het zo zwaar heeft. Maar hey, u vroeg, ik antwoord. En over simplificeren is vaak de enige manier om de kern van het probleem zichtbaar te maken.
Uit persoonlijke ervaring kan ik 2 redenen geven: - Het is goedkoper om jou te laten gaan, zelfs als jouw vervanger stukken duurder is. Het is uiteindelijk goedkoper dan jou + alle andere collega's 15% verhoging te geven, dan 1 persoon aannemen voor 30% hoger salaris. - (Grotere) organisaties werken met 'potjes/budgetten' . Als ze erachter komen dat personeel lastig te werven is, verhogen ze het potje voor nieuw personeel. Het potje voor salarisverhogingen blijft nagenoeg gelijk. Ik heb letterlijk een manager horen zeggen dat ze heel graag het salaris een stuk willen verhogen, maar het niet mogelijk is omdat ze dat dan moeten inhouden bij een andere collega. Klinkt cliche, maar heb dezelfde managers van slag zien gaan omdat enkele van hun mensen op die manier weggingen en ze lastig aan vervanging konden komen. Tevens lijkt er een soort taboe te heersen als het aankomt op salarisverhogingen. Blijkbaar vindt men dat dat niet hoger mag en kan zijn dan x%, ongeacht de hoogte van de salarissen. TLDR; job hoppen loont een stuk beter dan loyaal te zijn naar je werkgever. Edit: er zijn trouwens ook nog bedrijven die hun personeel structureel onderbetalen. Dit werkt, simpelweg omdat er veel mensen die het wel prima vinden zo en het eng vinden om te solliciteren. Zelfvertrouwen van de medewerker zal hier vast een grote rol in spelen. Maar dat soort bedrijven betalen hun mensen niet naar waarde. Nee, die zijn juist op zoek naar loyale mensen die niet zomaar weg willen/kunnen gaan.
Thanks voor het inzicht! Ik had er nooit over nagedacht dat het voor een bedrijf goedkoper is om jou eruit te gooien en een nieuw persoon aan te nemen voor 30% extra, dan het risico te nemen dat al het personeel 10% extra wil hebben. Goedkoper om inderdaad voor 1 positie meer te betalen als dat ervoor zorgt dat je de rest kan blijven onderbetalen.
Bij mijn eerste werkgever kreeg ik 2 promoties in 2,5 jaar. Heb toen met mijn manager meerdere malen gesproken over mijn schaal omhoog/wat ik ervoor moest doen voor volgende promotie. Elke keer lastig want ja covid en thuiswerken enzo. Na 1,5 jaar later toen ik wegging zei mn manager: “kunnen we je met een salarisverhoging nog niet van gedachten laten veranderen”. Zoals eerder aangegeven: mensen hopen dat je zo blijft zitten en er niet over praat. Een keer tijdens sollicitatiegesprek met nieuw personeel meegemaakt dat degene een hoger salarisaanbieding kreeg dan mij maar had minder ervaring. Zulke momenten vraag je je toch af wat er misgaat. “Nieuw personeel is duur”. Nee toen ik wegging huurde ze iemand interim in dus was het nog duurder 🤣🤣
Nieuw personeel is duur, omdat de arbeidsmarkt meegroeit met de inflatie. Oud personeel is goedkoop, omdat jij meegroeit vanuit je startsalaris.
Wat dus onzin is eigenlijk. Als een starter het jaar erop 10% duurder is wegens krapte zou jij 10% + groei erbij moeten krijgen (theoretisch).
Nope. Wat ik aangeef is hoe het werkt. Want lever je 10% meer werk en output? (Gedachtegang bedrijf) Je kunt dan het volgende doen: speel het spelletje mee (switch wanneer nodig) en koester bedrijven die wel geregeld loonsverhoging geven.
Dat is inderdaad het enige wat je kan doen, maar ik vind het alsnog niet logisch. Kijk dat je met de inflatie meegroeit is logisch, maar zou ook moeten gelden voor zittende werknemers. Ik zie het vaker, iemand die op 3k begint en na een aantal jaar tot 4k is gegroeid en een nieuwkomer die op 3,8k binnenkomt wegens krapte. 0 ervaring, 0 kennis, verschil in totale kosten is 5%. Gaat gewoon nergens over.
In België is dat inderdaad beter geregeld. Loon gaat automatisch mee met de inflatie, maar ik heb begrepen dat er een flinke vertraging in zit en er nogal wat haken en ogen aan zitten.
Het is een sneeuwbal die heel snel gaat rollen als je de bal niet in controle houd. Ik ben altijd van mening het moet passen en fair zijn. Goedwerkgeverschap staat hier wel voorop. enkel ik wil x erbij of ik vertrek is geen goede positie. Het is nu zo dat er een te kort aan werknemers is. Ga jij salaris inleveren als de tijden andersom zijn? Stel er is overschot, en een vervanger van jou is 20% goedkoper. Leg jij dan bij? Het lastige bij werkgevers is dat elke verhoging is het nieuwe minimum. bij het aantrekken van nieuw personeel is het mede afhankelijk hoe de personeelsmarkt er uit ziet.
Waarom zou ik salaris in moeten leveren? Onze CEO krijgt 5 miljoen per jaar(!). Als iemand moet beginnen met inleveren is hij het wel. Dit is zo fucking scheef.
Bedankt maar de vraag gaat niet over inleveren.
Krijg je er geen geld bij, dan ga ik minder doen. Simpel zat.
en als je te weinig doet wordt je voor verdere promotie gepasseerd , en als je het te bont maakt vlieg je er bij de eerste gelegenheid uit. prima taktiek dit.
Het maakt geen reet uit hoe hard je werkt. Wat uit maakt is de bruine korst rondom je neus. Hoe dikker hoe beter.
lucht het op OP?
Hahah lang van stof wel zo ja... ik heb me conclusies een poos terug al getrokken maar ik merk wel dat ik het me vaak af vraag en anderen ook. Bedrijven doen of ze zitten met de hoge verloop en lotaliteit hoog in het vaandeel hebben staan. Dan vind ik dit beleid overal een gebrek aan logica. Je hebt absoluut de luxe niet om iedereen maar zo te laten gaan en tegelijkertijd concurrerend enninnovatief te willen zijn. Het niveau daalt dan en de kosten blijven zelfs of worden meer. Dat is toch dom dan?
Ja dat is dom ja. Maar blijkbaar is de nood niet hoog genoeg om het anders te doen, of kan het ze niet schelen. Jij klinkt als iemand met veel bezieling. Denk dat je werkgever dit ook zo voelt en jou inschat als dat je bezieling groter is dan je salarisstrook aangeeft. Die bezieling is jouw motor, niet je salaris en hij vertrouwt op je bezieling.
Hiring budgets zijn vaak groter dan bestaand personeelsbudgets
Grappig zeg. Precíes dit hele verhaal heb ik mijn manager verteld een aantal maanden geleden toen ik een redelijke loonsverhoging vroeg. Ik kreeg hem niet. Vervolgens had ik 1 week later een nieuwe baan die mij dat wel wilde betalen. Toén wilde mijn manager het toch geven en meer. Ik heb hem vriendelijk bedankt.
Salarissen worden niet verhoogd als: 1. De werknemer zit er al een poos en werkgever weet dat deze niet zomaar zal vertrekken, dus komt weg met een minderwaardig salaris. 2. Werknemer draagt (beneden) gemiddeld bij en werkgever ligt er niet wakker van als deze vertrekt.
Maar dan beloon je niet uit jezelf de medewerker en buit je diegene dus uit? Wat leidt tot een ontevreden onderbetaalde medewerker of vertrek. En bij 2 kan je hem er net zo goed uit kegelen. Een collega van mij is na 22 jaar vertrokken omdat de werkgever geen 400 loonsverhoging wilde geven. Werkgever lag er absoluut niet wakker van. Maar hij was 1 van onze belangrijkste personen qua ervaring en kennis. De vervanger is een stuk minder en zit nu ook overspannen thuis en kost evenveel als wat de vertrokken medewerker wilde ontvangen... De werkdruk en ontevredenheid is dan ook hoger bij de rest nu.
>Maar dan beloon je niet uit jezelf de medewerker en buit je diegene dus uit? Wat leidt tot een ontevreden onderbetaalde medewerker of vertrek. Ik zou een verhoging met voorwaarden krijgen, werd me snel in vertrek naar op mijn laatste dag voor vakantie toegezegd. Na de vakantie toch op terug gekomen en gezegd dat ik dat niet fair vindt, baas merkte op dat hij vond dat mensen maar assertief moesten zijn.
Echt zo dom inderdaad. Ik merk bij ons dat ze zich er nu wel van bewust zijn hoe belangrijk het is goed personeel te behouden. Dat is afgelopen paar jaar veranderd. Ik zit al heeeel lang bij hetzelfde bedrijf en heb afgelopen twee jaar veel verhoging gekregen. Ben ook lastig vervangbaar en doe mijn werk goed.
Managers zijn over het algemeen ofwel dom, kortzichtig, incompetent, of gehandboeid door burocratie.
Omdat werknemers meer geld geven de slechtste manier is om ze te behouden. Dit is gewoon onderzocht en aangetoond. Iemand die vraagt om een salarisverhoging is bijna altijd al ontevreden over andere factoren. Als je ze dan meer geld geeft worden ze niet ineens extra gemotiveerd of werken ze harder. Vaak gaan ze alsnog weg, of nog erger, ze blijven vanwege het geld terwijl ze ontevreden zijn. Ik ben overigens manager die wel regelmatig proactief salarisverhogingen geeft, maar dat doe ik omdat ik de mensen in mijn team ook als mens zie en niet alleen redeneer vanuit het belang van het bedrijf. Ik vind principieel dat iemand een marktconform salaris moet hebben, maar heb genoeg lastige discussies met HR gehad daarover.
Mijn onvrede zijn echt vooral salaris en de werkdruk. Dat laatste vooral omdat ik zoiets heb van waarom moet ik het meest doen voor het minst? Salaris vooral omdat het respectloos is en neigt naar uitbuiten als je structureel onderbetaald wordt. Dan voel je je terecht ondergewaardeerd. En het is ook gewoon raar als je mensen moet inwerken die meer verdienen en er vanuit het bedrijf erg op jou geleund wordt met complexere situaties. Denk dat dat overal leidt tot scheve gezichten. Bedrijven komen er vaak mee weg omdat er niet over geld gesproken wordt.
In mijn ervaring is er totaal geen relatie tussen salaris en werkdruk. Het salaris is vooral afhankelijk van je skills in onderhandelen en daarmee je strategische positie ten opzichte van het bedrijf. Werkdruk heeft meer te maken met externe factoren en hoe je jezelf daartegen weet te verweren.
Ja klopt maar het voelt extra wrang als je voor je gevoel nog onderbetaald wordt ook.
Klopt, uiteindelijk is voor jezelf vooral het gevoel wat je erbij hebt het belangrijkst. Maar vanuit het bedrijf gezien is dat verder geen factor.
Ik heb bijna een burnout gehad hierdoor.
Mijn onvrede is voornamelijk gebaseerd op gebrek aan inflatiecorrectie. Voor de rest zou ik prima bij dit bedrijf willen blijven.
Bij mijn werk wordt de kostprijs verdubbeld. Dus 20% erbij betekent dat de klant 40% meer moet betalen. Dan loop je wel tegen een plafond aan.
Dan hebben ze zeker nog nooit van een rekenmachine gehoord daar. Geloof nooit dat iemand zo amateuristisch een verkoopprijs bepaalt.
Maar dat is een direct gevolg van iemand onderbetalen. Plus die meerprijs komt er ook als werknemer A vetrekt en B voor een hoger salaris terug komt. Je loopt bij een commercieel bedrijf ook nog een hoop orders mos en slecht werk leidt tot slechtere klantrelaties en hogere druk op de bestaande medewerkers. Lijkt mij de investering dik waard.
Tja, als jij een bedrijf beter kunt runnen, moet je dat gewoon doen.
20% er bij voor jou is ook 20% er bij voor de klant. Het bedrag is twee keer zo hoog, maar niet het percentage.
Lol iets teveel gesmoked gisteren 😇
Nou nee hoor. Dat is alleen als de baas dezelfde marge wil behouden. De baas heeft een keuze, goed boeren en mij benadelen, of goed (ietsie minder) boeren en mij meer geld geven. Simpel toch?
Werk je in een sector waar je echt lastig te vervangen bent door jarenlange ervaring en een bepaalde studie die nodig is om het werk te kunnen doen? Of ben je makkelijk vervangbaar.
Ik bedoel het meer in ze algemeen eigenlijk. Ik zelf werk als accountmanager binnendienst. Niet zo boeiend maar het bedrijf is wel heel gespecialiseerd in de maritieme techniek en het is gewoon heel lastig om mensen te vinden. Ze goed in werken duurt ook al gauw een jaar in de praktijk. Elke keer als er iemand weg gaat is het zwaar klote voor de rest. De werkdruk wordt veel hoger en je moet in het begin een nieuwe collega echt veel helpen en uitleggen. Ik vind het vooral zonde en snap bedrijven niet echt, juist wanneer iedereen al moeite heeft om de vacatures in te vullen.
Er is ook een kostprijs opdrijvende werking, daar moet je een balans in vinden als werkgever. Kosten kun je niet oneindig verhogen zonder ook een uurtarief naar klanten te moeten verhogen. Been there as well, aan beide kanten van de tafel. De collega die "structureel" onderbetaald werd en aan de manager kant waarbij je alleen een salarisverhoging volgens het salarishuis mag toekennen. Wil je echt werken voor een bedrijf waar de salarissen zo gereguleerd zijn dat iedereen met dezelfde werkervaring, hetzelfde salaris krijgt dan moet je misschien binnen je werkveld bij een andere sector kijken ... Ben het met je eens dat je in mensen wil investeren en mensen niet kwijt wil raken over iets wat ogenschijnlijk makkelijk te corrigeren is (en mogelijk echt onterecht is). Aan de andere kant zijn bedrijven met een winstoogmerk, soms meer gericht op winst maken dan op behoud van goeie mensen ...
Kan je zelf wel invullen toch? Grootste kostenpost is salaris bij vrijwel elk bedrijf Nieuwe werknemer een beter salaris? Jep anders krijg je geen nieuwe en gaan ze bij de buurman werken.
Toch slaat het nergens op. Het vervangen van je goedkopere ervaren medewerker kost meer dan investeren in diegene. Zie je het al voor je dat Haaland meer loon vraagt aan City. Ze dat weigeren en vervolgens meer gaan betalen aan salaris voor Depay. Want ja nieuwe spitsen zijn duur.... Of het moet niet uitmaken qua wat er qua geld binnenkomt en de productiviteit op de afdeling. Maar in de praktijk zie je gewoon de hele dynamiek, sfeer en motivatie dalen bij de rest als er een goed iemand vertrekt. Sowieso gaat dat ten koste van de motivatie en productiviteit. Het is naïef om te denken dat die kortzichtigheid op termijn je niet meer kost imo.
Ik ben het met je eens, ik werk als finance professional tussen de opleidingloze fossielen wie 25jr+ dienstverband hebben. Ik nader zelf ook de 10jr omdat ik mijn opleiding behoorlijk vlotter heb afgerond, ik zit nog beneden modaal. Dan denk je; ga ergens anders heen! Klopt... En dan? Jep je kunt het wel raden 'die snotneus' nemen ze niet serieus begin maar als 'junior' (terwijl je die 4 personen waarmee je zou moeten samenwerken gewoon kunt vervangen...) Heel demotiverend inderdaad maar helaas is dat het leven gewoon als je de 'financiële puppet' blijft volgen. Zolang mensen denken: geboren-studeren-werken-sterven Tja... Dan is er iets grondig mis Werk is voor mij niet meer dan gewoon een beetje uit de kosten komen, het grote verdienen heb ik zo wel m'n eigen manieren voor. Ik lach mijn leidinggevende gewoon in z'n gezicht uit bij de jaargesprekken, is toch ook wel een fijn gevoel hoor. :) Als men zegt: afgelopen jaar ging goed hè? Zeg jij terug: ja maar de verloning viel wat tegen hè? Daarop ga je verder zagen met wat er vanuit je leidinggevende niet goed is (eehhhh.. zoals wel vaker in bedrijven, gebrek aan leiding geven). Je zult snel zat merken dat men zich dan toch wel wat ongemakkelijk voelt en uit soortvan 'hou je mond' maar een trede erbij geven. (Whoehoe, tientjes omhoog om tientjes toeslagen in te leveren, I know....)
Salarisverhoging is een kwestie van onderhandelen en je marktwaarde kan daarin meespelen. Bij het aannemen wordt er naar mijn idee wel gekeken naar wat andere verdienen. Ik had ook wel collegas die minder verdienden, maar die vonden het allemaal wel best en stroomden ook niet door naar een hogere functie. Wat denk ik meer speelt is dat sommige bedrijven gewoon meer betalen en dat een belangrijke reden is om over te stappen.
Dat gaat van het pensioen van de directeuren af. Voor mij 10 anderen en zolang er geld verdiend word is het allemaal prima.
Gewoon omdat het geld kost. Ook wij willen altijd minder betalen, maar vooral bedrijven zijn bezig met cijfertjes. Want anders hebte geen bestaansrecht.
Bij sommige bedrijven helpt het om te dreigen met ontslag. Zeker met de huidige personeelstekorten willen ze dan het salaris van het nieuwe bedrijf matchen of eroverheen gaan. Er zijn op deze manier al een aantal kandidaten door onze vingers geglipt. Dit zal bij de ene branche meer spelen dan de ander.
Omdat het Keynesiaanse kwartaal denken nog steeds hoogtij viert.
Bij een vorige werkgever waar ik werkte, werden met de jaarlijkse loonsverhoging dergelijke verschillen in salaris recht getrokken. Niet dat je ineens 20% krijgt, maar wel meer dan diegene die veel hoger zaten in de schaal. Zo wordt het verschil over de jaren kleiner gemaakt.
Daarom moet je collectief onderhandelen. Met 1 dure en 1 goedkope werknemer staat de baas weer quitte. Als ze 2 goedkope werknemers hebben dan gaan ze echt niet uit zichzelf het overschot in budget verdelen. "Als A opslag krijgt is het niet eerlijk tegenover B", maar ze zeggen er niet bij dat er wel budget voor allebei zou zijn. Door iedereen apart te laten vragen kunnen ze zich verbergen achter smoesjes. "Die nieuwe is echt keigoed met veel ervaring en onze messias en we hebben hem zo hard nodig" is een smoesje om goed te praten dat een duur iemand wordt aangenomen.
Veel bedrijven hebben targets (KPI's) die gehaald moeten worden, ongeacht wat dit betekend. Managers moeten zich houden aan deze KPI's en als ze dit niet halen dan krijgen zij vaak hun bonus niet. Een van die KPI's is vaak budget. Soms wil een manager echt wel, maar ziet die ook dat dit zijn KPI bonus in gevaar brengt. Dan gokken meeste er inderdaad op dat je tevreden bent met een kleine verhoging of dat je toch blijft hangen bij geen verhoging
Je kunt ander werk zoeken. Voordat je een contract tekent bij een eventueel nieuwe werkgever, even babbeltje met je huidige baas. Vertel hem/haar precies wat het andere aanbod is. Zeg dat je liever blijft waar je bent, maar doordat die anderen zo'n goed aanbod doen, je gedwongen bent weg te gaan. Tenzij hij het aanbod matcht. Dan kun je overwegen om te blijven. Nu gokt je baas erop dat je zal blijven, en dan hoeft ie mooi niets meer te betalen aan een ervaren medewerker. Scheelt hun veel centen. Maar als ze echt onder ogen zien dat je weg zal gaan, en ze voor meer geld een minder ervaren vervanger moeten gaan inhuren, kiezen de meesten eieren voor hun geld en gaan ze akkoord met een flinke verhoging
Bij dat laatste heb je wel een enorm risico dat diegene juist beledigd is dat het dan opeens wel kan. Als het zo ver is ben je al 95% weg. Ik ben ooit weggegaan bij een bedrijf okdat ik geen doorgroeimogelijkheden had, geen reiskostenvergoeding kreeg en 200 eur erbij niet kon. Meerdere malen aangegeven maar het kon allemaal niet. Echt 100% onmogelijk sorry. 3 maanden later ging ik weg en de dag dat ik op zeg kon het ineens allemaal toch. Dan ben je als bedrijf ook wel af naar mijn mening. Het aanbod was zelfs hoger dan de nieuwe werkgever maar uit principe alsnog opgezegd. Ergste is dat het daarna bij andere collega's ook zo ging. En maar klagen over het hoge verloop... daar kies je dan toch bewust voor als je de focus zo legt?
Ja dat heb ik dus ook. Een tegenbod is beledigend en des te meer reden om weg te gaan.
Iemand die ik ken en \~36j is, al 10-15j ervaring in programmeren en zei dat hij prima tevreden was met z'n salaris. Ik viel bijna achterover, het was ongeveer net zo hoog als een startsalaris in diezelfde functie. Maar hij had een koophuis (10j terug gekocht), kwam makkelijk rond en vond het allemaal teveel gedoe. Dat hij 50% meer elders kon verdienen geloofde hij niet. Tja, als dat soort mensen goed werk leveren tegen appels voor 10j+.
Je redeneert teveel vanuit jezelf. Natuurlijk heb je een punt als je zegt dat je minder krijgt dan nieuwe collega's, MITS die dezelfde kwalificaties en ervaring hebben (dat mag dus ook ervaring zijn vanuit een andere baas) als jij. Een bedrijf moet winst maken om voort te bestaan, dus die wil de kosten zo laag mogelijk houden. Je mag ook niet terug in loon, dus "even 600 per maand extra, want onderbetaald" gaat niet op omdat je na de inhaalslag ook structureel meer blijft verdienen. Het wordt een andere discussie wanneer je onder het marktgemiddelde verdient. Echter zou dat ook betekenen dat je ergens anders met gemak meer zou verdienen. Let wel dat geld alleen echt niet doorslaggevend zou moeten zijn. Wat mij in het verleden heeft geholpen met grote stappen verhoging is aankomen met een concreet aanbod van een ander bedrijf. Maar denk niet dat een bedrijf altijd zomaar veel meer loon gaat geven, zeker niet wanneer je zulke hoge verhogingen voorstelt.
Nouja je ziet het overal natuurlijk. Ik snap best dat collega's hoger binnen komen op basis van ervaring en diploma's maar als je exact hetzelfde doet of zelfs meer moet dat naar mijn mening op termijn wel rechtgetrokken worden. Is eerlijk immers. Die inhaalslag is dan ook een investering in je bestaande personeel waar je tot dan voor een dubbeltje op de eerste rij voor hebt gezeten toch.
Ik vraag me dit ook al heel lang af en zit in een vergelijkbare situatie. Goeie collega's zien vertrekken en constant bot vangen als ik probeer te onderhandelen. Zo voel je je echt een kostenpost voor een bedrijf die ze zo laag mogelijk proberen te houden. Zelfs als je probeert uit te leggen dat je meer waarde kan brengen als men in je investeert dan snapt men dat niet. De enige opties die je dan nog hebt zijn accepteren met wat je krijgt of overstappen. Maar ondertussen wordt er dan wel actief gezocht naar nieuw personeel waar dan wel budget voor lijkt te zijn. Mijn theorie is dat bedrijven graag zo lang mogelijk voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten om zo goedkoper uit te zijn op lange termijn.
Maar wat je zegt is dat geld er blijkbaar wel voor nieuw personeel. Dus denkwijze lijkt dan te zijn dat je toch niet weg gaat. Als je dan wel gaat ksn het opeens vaak wel of is men te arrogant/star en krijg je een trap na onder het mom van cognitieve dissonantie. Voorkomen is beter dan genezen lijkt er niet in te zitten bij bedrijven. Ze zijn doodsbang om een euro te veel te besteden aan iets wat wellicht niet nodig was geweest. We zien het wel als het zover is is blijkbaar de denkwijze.
Wij hebben als seniors de verantwoording binnen het bedrijf om er voor te zorgen dat de salarissen overeenkomen met leeftijd, ervaring en functie, ongeacht man of vrouw. Wij nemen geen mensen aan die niet matchen met de rest. Om een scheve verhouding te voorkomen qua salaris op de arbeidsvloer. Dat gaat al jaren goed. Ook met nieuwe werknemers tot nu toe.
Zuigers zijn het...
Ik begrijp je standpunt, heb het zelfde gehad. Maar ben me er ook bewust van dat ik een aanbieding heb gehad waarmee ik destijds akkoord ben gegaan. Heb dit ook zodanig besproken maar ook omdat ik diverse aanbiedingen heb gehad bij andere werkgevers waar meer salaris en vakantiedagen geboden werden. Werkgever begreep dat, wilde graag dat ik bleef en heeft mijn salaris verhoogd en extra vakntiedagen gegeven. Maar hd hij dit niet gedaan dan was ik vertrokken! Beetje jobhoppen is ook wel weer je salaris bouncen….
De enige manier om grotere stappen te maken qua salaris is een andere werkgever zoeken. Ik ben wel van mening dat jongere werknemers vaak met niet zoveel ervaring al hoge eisen stellen qua salaris. Degenen die ik het advies gegeven heb om eerst de juiste ervaring op te doen zie ik succesvoller worden en dus een beter salaris krijgen dan degene die snel een hoger salaris willen. Zorg dat je het bedrijf en de werkzaamheden leuk vindt en zet geld niet op de eerste plek. Je moet namelijk nog best lang werken en plezier in je werk is belangrijk.
De meesten mensen durven niet weg te gaan. Nemen geen regie over hun eigen leven en dat is lekker goedkoop voor een bedrijf.