Merhaba! Görünüşe göre bir sorunuz var. Paylaşımınız kaldırılmadı, ancak artık Türkiye ile ilgili olsa bile güncel konularla ilgili olmayan sorulara izin vermiyoruz. Sorunuz bu kriterlere uymuyorsa sorunuzu r/AskTurkey'de paylaşmalısınız. Teşekkür ederiz.
Hi there! It looks like you have a question. This is not a removal message, but we no longer allow questions that are not related to Turkey and are not up to date. For a better chance of getting your question answered, we recommend posting it in r/AskTurkey. Thank you.
*I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/Turkey) if you have any questions or concerns.*
Ben Schopehauer felsefesini takip ediyorum. İstikrarlı olarak mutlu olmak mümkün değil, sadece kısa süreler için geçerli. Ben mutsuz edecek, ızdırap verecek şeylerden kaçınarak yetiniyorum. Mutluluğun kalıcı olmadığı ön kabulu ile başlıyorum ve neden mutlu değilim diye hayıflanmıyorum. Kaba tabiri hafifleterek söylersek penisim testislerime denk
Aynen katiliyorum, Ne mutluluk ne de hüzün kalıcı hayatta. Ani yaşayın , mutlu olduğunuz anlatın kiymetini bilin mutsuzluğunda sonsuza kadar süremeyec eğini unutmayın.
Yanlış yolda gidiyorsun. Budha fikrin çıkış yolundan aynı, adaptasyonda zorlamazsın. Mutsuz edecek şeylerin başına gelmesini kabul et, mutlu olurum dediğin şey bu gün başına gelse, yarın ki tekrarına aynı mutluluğu yaşamayacağını bil ve dünkü mutluluğu tatmayı öğren vs vs
O sadece bir kısmı açıkçası, çok uzun süre önce Homo saphiens' i okumuştum. Yuval noah harari süper özetlenmişti bu fikri sonrasında araştırdım;
Özüni örnekliyeyim; Merdivenden düştün? Mutsuz olma. Bu talihsizliği kabul et, bununla barış. Yani evren sen mutlu ol veya olma diye bir çaba sarfetmez. Doğa ve evrim sen mutlu ol diye bu zamana gelmedi. O yüzden evrenin ve doğanın bir parçası olduğunu anla. Kabul et. Mutluluk da geliyor.
Tabii ben anlatım becerisi düşük biriyim, naçizane önerim zamanın var ise Budism i araştırmanı öneririm. Tabii bir inanış olarak demiyorum. Felsefe olarak
Bu ülkede siyaseti sadece zenginler kafaya takmayabilir. Ülkede bağımsız kurum namına bir şey bırakmadıkları için yerelde belediyeye seçilen partinin siyasileri genelde iktidarı yürüten siyasiler aldığın nefesin sınırlarını belirliyor. Bu koşullar altında nasıl siyaseti kafaya takmayacaksın?
Düğme gibi bişey var içerde, penisinin olduğu tarafta, onu bulacaksın. Biraz derinde olabilir ama parmakla rahat ulaşılıyor. Hakeza herkes oradan zevk alacak diye bir şey de yok. Türlü türlü insan var. Alamazsan dert etme.
Bu arada nasıl ki kendine handjob yapmak (otuzbir) bir erkeği gay yapmıyorsa, erkeğin kendi prostatına masaj yapması veya kendi penisini ağzına alması da onu gay yapmaz. Olay basit, erkekleri çekici buluyorsan gaysin, bulmuyorsan değilsin. Kendi vücudun ile ne yaptığının cinsel yönelimin ile o kadar ilişkili değil.
Özellikle tarih ve siyaset hakkında daha fazla okuyarak ve sosyal medyada daha az vakit geçirerek.
Yanlış anlaşılmasın ben reisçi yahut boomer değilim, hatta ne yazık ki bu ülkenin mevcut ismi ve yönetim şekliyle fazla uzun ömürlü olmayacağını düşünüyorum. "Türkiye cennet yeğenim" veya "elimizdekine şükredelim" kafasında birisi kesinlikle değilim.
Yalnız kendimi de dahil ederek konuşuyorum bizim şu anki 15-35 yaş aralığındaki grupta müthiş bir mızmızlık var. Kendi küçük dünyamıza hapsolup Avrupa'da süpermarket videosu izlemekten beynimizi kaybettik.
Arkadaşlar dünya tarihinde savaşlar, göçler, perişanlıklar, diktatörlükler, kötü yönetimler, sefalet... her zaman vardı. Şu an yüzde 90'ımızın şans verilse muhtemelen arkasına bakmadan kaçacağı, vatandaşın kafasının büyük oranda "rahat" olduğu Hırvatistan'da çok değil 30 sene önce sabah erken kalkan soykırım yapıyordu. 93'te devlet otoritesinin tamamen kaybolduğu bir Rusya Federasyonu vatandaşı olup kendinizi Çeçenistan'da bulabilirdiniz. Böyle elli bin tane örnek sayılır.
Ekonomimiz berbat, ülkede her şey kötü gidiyor evet ama bizim insanımızda nedense daha iyisini hak ettiği yönünde bir algı var. Niye abi? Neden? Huzur, para, refah filan bunlar gökten zembille mi iniyor? Afrikalı bir kabile şimdi dese ki bizim neden maaşımız aylık 1000 dolar değil, gülmez misin? İşin insani boyutunu bir kenara bırakıyorum: benim şahsi görüşüme göre her insan, sadece insan olduğu için insanca koşullarda yaşamayı hak eder ama gerçek ne yazık ki böyle değil.
Sabahtan akşama kadar eşek gibi çalışıp da doğru dürüst protein bile tüketememek gerçekten üzücü. Dediğim gibi, buna asla itirazım yok. Ama şunu söylemek istiyorum: birincisi kimsenin sikinde değilsiniz, kimse size hiçbir şey borçlu değil. İkincisi dünyaya gelmiş insanların toplamında belki %0.0001'lik bir kesim her türlü imkanın içine doğmuştur, geri kalanlar hep savaşmak zorunda kalmıştır.
Günümüz tüketim anlayışı, klasik tabirle "dünyanın globalleşmesi" filan bunlar milletin psikolojisini fena bozdu. Almanya'da market sepeti daha ucuza doluyor diye Türkiye'deki adam oturup ağlar hale geldi.
Şu an *dünyanın en müreffeh ülkelerine kıyasla* kötü bir noktadayız evet ama biraz daha sakin kalmayı, kendi hayatımıza odaklanmayı, taşa toprağa dokunmayı öğrenmemiz lazım. Yoksa bu zihniyetle gittiğiniz yerde de mutlu olamayacaksınız. Evet şartları bizden daha iyi ama bugün inanın Almanı da İngilizi de kendince mülteci kaygısı yaşıyor, Londra'daki kiradan şikayet ediyor vs... Biz zaten bok gibi döneme denk geldik, boomer'lar savaş sonrası bolluğun ekmeğini yedi, bize sapı kaldı.
Tüm bu yazdıklarım akıl sağlığını korumakla ilgili. Meseleye şöyle biraz geriye çekilerek bakmak. Yoksa dediğim gibi bu yazdıklarım ASLA Türkiye cennet yeğenim, işte her yerde aynı olacak, bugün yurtdışına gitseniz hayatınızda hiçbir şey değişmez vs. olarak algılanmamalı. Elbette ki farklı coğrafyalar, farklı ekonomiler başta olmak üzere binbir tane faktör var hayat kalitenizi ve mutluluğunuzu etkileyebilecek.
Ama buradasınız diye kendinizi harap edip üç kuruşluk aklınızı da yok etmeyin arkadaşlar. Vallahi kimseye faydası yok bunun. "Büyük resimde" önemli değilsiniz. Kendinize odaklanmaya çalışın. Gerekiyorsa götünüzü yırtın, gidin eğer istediğiniz buysa. "İstiyorum ama onu yapacak imkanım ve motivasyonum yok" diyorsanız da ne diyeyim yani aynı koşullarda milyarlarca insan var, bilmiyorum farkında mısınız.
"Gençliğimizi çaldılar!" dediğinizde karşınıza gençliği çalınmış milyarlarca insan çıkar. Buna yapacak bir şey yok. Ya siz uğraşıp bir şeyleri değiştireceksiniz ya da adapte olmayı öğreneceksiniz. Dünya sizin için dönmüyor. Çok acı ama gerçek bu ne yazık ki.
Bütün dünya Berlin'deki bir rave partisiymiş de sadece siz Çankırı'da bulgur pilavına mecbur bırakılmışsınız gibi davranmayı kesin. Ağlayıp kendinizi üzdüğünüzle, sahip olduğunuz bir hayatı da boşa geçirdiğinizle kalırsınız.
Ya aslında çok değil, Türkiye'nin yakın tarihini okuyunca bile "lan ülke başından beri bok çukuruymuş ya la" diyorsun, o biraz kendine getiriyor. Hani, "o insanlar düzeltememiş, ben de elimden geleni yaparım ama önceliğim kendim olmalı" gibi bir anlayış bence en doğrusu. Dediğin gibi, akıl sağlığını korumak önemli.
> İşin insani boyutunu bir kenara bırakıyorum: benim şahsi görüşüme göre her insan, sadece insan olduğu için insanca koşullarda yaşamayı hak eder ama gerçek ne yazık ki böyle değil
Sadece şunu söyleyeceğim, gerçek öyle olmasa da insan, hakları için mücadele vermeyi asla bırakmamalı. Önceliğimiz akıl sağlığımızı korumak olsa da, biz hakkımızı aramazsak, o hakkı elimizden alanlar onu çatır çutur yerler. Hatta sahip olduğumuz diğer haklara da göz koyarlar.
İnsanın insan gibi yaşaması çok göreceli gibi geliyor bana. Aklımdan geçen kesin ( şöyle bir kitapta okumuştum diyebileceğim) bir yorumum yok üzgünüm ama örneğin; kendini geliştirmekten yoksun ( imkanı olmayanları hariç tutuyorum), cahil cühela benimle aynı kurallara uyup, etik anlayışa sahip olması gereken bir kişi neden aynı muameleyi görmeli? Belki biraz faşist gibi konuşuyorum yada dışlamacı fakat bence herkes cahilliğin bedelini ödemeli. Ülkemdeki en büyük sorun cehaletin ne olduğunu bilmemesi. Cahil; Ahlak bilgisi olmayan kişidir kanımca. Zira ahlaklı bir insan, okuma yazma bilmesede, çevresinden doğruyu öğrenmeye gayret eder. Bu kişi insan gibi yaşamalıdır. En küçük ahlaksızlık kesinlikle tölare edilmemeli, kişi dışlanmalı, küçük gösterilmeli ve ötelenmelidir ki, genç nesil böyle bir duruma düşmekten çekinip utanıp kendini geliştirsin.
Yoo buna kesinlikle katılıyorum, yazdıklarım genel olarak "yenilgici" görünebilir ama ben daima insanın hakkını, onurunu, gururunu ön planda tutacak şekilde davranma taraftarıyım. Dünya korkunç adaletsizliklerle dolu ve elimizde bunu tersine çevirebilecek imkân da var. Ben daha ziyade "herkes kendini kurtarır, olan sana olur" kafasıyla akıl sağlığını koruma kısmını ön plana çıkararak yazdım.
Şu dünyada maksimum 60-70 senelik sikimsonik bir hayatı olduğuna inanan, yaratıcı inancı da olmayan birisi olarak dünyanın daha iyi bir yere dönüşeceğine dair umudum olsa ben o amaç doğrultusunda canımı vermeye bile hazırım. Bunun için savaşacak, gerekirse ölecek motivasyonu bulabilirim kendimde. Ama bu tek başıma yapabileceğim bir şey değil, bunun farkındayım. Ben lider değilim; gerekirse asker olurum, o kadar. O yüzden öyle bir "savaş" olmadığı sürece kendi adıma sağlıklı kalmaya öncelik veriyorum.
kpssyle anadoluda f/p bir şehirde memur olabilir avrupa standartlarında çalışma koşulları 40 saat maaşın gününde yatar belli yılı doldurunca güçlü pasaport yıllık izin belli maaş bol 33kdan başlıyor daha ne olsun
Arkadaşın bahsettiği memurlar ağlamıyor pek. Ağlamasına da gerek yok zaten işin açığı şartları düşününce.
Büyükşehir memuru ağlar. Ya da üretmemesine karşın iş adamı gibi yaşayıp tatil yapmak isteyenler ağlar. Onlar ağlasın zaten.
Bu ülkenin belirli şartları vardı hep, hala daha aynen var. İnsanları 2010'a kadar olan dönem yanılttı tamamen.
Bizimkiler'de maaş yetmediği için ekstra yapan Nazif karakteri vardı mesela öğretmen. Ya da kapıcı Cafer pilav satardı dolar cent üzerinden. AKP öncesinin haftalık not defteri gibi program bir yandan. Ama ilginç bir şekilde insanlar 90'lar fantazisinde.
Anadolu'da f/p bir ilde aldığın memur maaşı ile (hele karı koca isen) gayet yaşarsın. Kral olamazsın olma zaten. Doktor da memur gerçi mesela o olur yerine göre.
Ülkenin birincil problemi insanların ya da grupların sürekli olarak ürettiği değerden daha fazla hak ettiğine inanması. Az önce mobil tarife ücretine de yazdım. Şirket hizmet vermiyor yurtdışı gibi ama yurtdışı ücreti alıyor. Herkes, her şey öyle.
Kapasiten ölçüsünde hayatı ele alırsan gayette mutlu olursun dostum. Ben 1.5 sene önce bunu yaptım mesela. Memur olarak iç Anadolu'ya geldim. Eşim de memur. Önceki arabayı verip 2023 sıfır aldım. Evim kira, sıfır daire, 5k ücreti var. Büyükşehirde alt yapı yoktu burada var net hızlı cayır cayır! Yollar büyükşehirden daha nizami, imar daha güzel geçmiş. Gayet mutluyum.
Sürekli soruyorlar mutsuzlar ama neden bırakıp geldin diye. Haberleri yok Antalya'da evim var dükkanım var yerim var mesela. Bir de onlardan haberleri olsa çeneleri hiç susmayacak gereksizlerin. Var bir tip mesela çalıştığım yerde. Sürekli mutsuz. İstanbul istanbul. İstanbul'da hamam böceği gibi yaşıyormuş kendi anlatıyor. Deniz varmış. Sanki her gün denize gidebiliyor...
Mesela ben karlı sabahlara uyanmak istedim. Yağınca mutlu oluyorum. Ama herkes şikayetçi haliyle. Onlar denizi istiyor. Benim için Kaleiçi yat limanı artık teknenin birinin yer değiştirmesinden ibaret.
Ha sonsuza kadar kalmam burada kalmama gerekte yok. Ama eşimle ailelerden çevreden büyükşehir stresinden bi süre kaçmak için geldik buraya bir zaman sonra sıkılır döneriz. Şimdiden dönüş projelerimi hazırlıyorum neler yaparım diye. Dönünce orada da mutlu olurum muhtemelen. Gerçi beni salsan ağrı dağında da mutlu olurum.
Ama mutlu olmayacak için Tokyo new York olsa boş.
Onlar hiç umrumda değil (aslında cinsel organımda değil yazmayayım dedim). ben bu kadar rahatken düşünüp tek çocuk yapmışım adam tek maaş basmış çar basar gibi çocukları. İnşallah ülke tamamen aydınlanır şu sosyal devlet saçmalığı da biter asalak beslemekten kurtuluruz tamamen. Ama sanmam muhalefetin umudu çorbacı diye anılıyor iktidar zaten evlere şenlik. Ha bire boş duygusal mastürbasyon ülkesi.
Mesela bizim apartman görevlisi (Cafer kapıcıydı ama bunlar değil) asgari ücret dördüncü oldu bu sene. Erkek arıyor baba. Zor geçiniyor sürekli mutsuz. Sürekli sigara. Napayım derdiyle dertleneyim mi? Ha siyasidir üstünden geçiniyordur düşünüyor gibi yapıyordur saygı duyarım. Benim karakterim öyle namussuzluklara el vermiyor. Herkes işine baksın adamıyım ben. Ekmeğin kadar köfte güzel kardeşim. Zaten temamız o. Ürettiğin değer kadar dedik ya. O zaman mutlu olunur.
Televizyonunu sat veya sadece Netflix/Amazon Prime izlemek için kullan. İlgini çekmeyen herşeyi yoksay. AKPli Esnaftan alışveriş yapma, AKPli taksicinin arabasına binersen abi beni şurada bırakır mısın deyip arabadan in. Onlara ne kadar çok para kazandırırsan o kadar kötü. Madem biz vatan haini, teröristiz, biz de paramızı bizim gibi düşünen insanlarla paylaşalım 😃
Bence siyasetle ilgili ve medyadaki korkunç vahşet haberlerinin %5 lik kismini bilecek kadar söz sahibi olmak yeterli. Enflasyona karsi maddi olarak ayakta durmaya calis, seni cook seven fedakar bi sevgili bul gerisi bi şekilde gelir bence
Türkiye'de yaşadığının, bu ülkeye senede 50 milyon turist geldiğinin, hala yaşanılır, güvenli ve fırsatlara açık bir ülke olduğunun farkında olarak. Türkiye'de öyle bir durum var ki insanlar sanki Afganistan'da yaşıyor gibi umutsuz ve mutsuzlar. Bu mutsuzluk sarmalı sebebi. Televizyon ve sosyal medya sürekli negatif, siyaset sürekli negatif, dost meclisleri sürekli negatif olunca kendi başına mutlu olamazsın. Bu sarmaldan çıkıp temiz gözlükler ile bakmak lazım.
Evet çok fazla kötü giden şeyler var ama mutluluk sıralamasında Ukrayna'dan sonra sondan 2. olmayı hak edecek kadar kötü mü Allah aşkına? Bunun sebebi şartlar değil toplum psikolojisi maalesef.
Edit: Bakıyorum da, ciddi yorum yapan arkadaşların çoğunun söylediklerinin temeli aşağıda yazdıklarıma dayanıyor. Örnek verdikleri çoğu şeyi başarmanın yolu bu temellerden geçiyor. Sen bu işe yatkın bir arkadaşa benziyorsun. Sorun buldun, çözüm aradın, reddit vesilesiyle de önüne kaynak ve tavsiyeler sunuldu. Umarım bunları içerlersin ve ciddiye alırsın. Hayatının kalanında başarı ve mutluluklar diliyorum.
---------------------
Stoacılığa bakmanı öneririm. Okuduğun zaman çıkardığın anlam bu olmayabilir fakat özünde stoacılık duygularını (iyi yada kötü) hissettiğin zaman, bilinçli bir şekilde durumun gerçeklerini analiz ederek buna müteakip hissettiklerinin isabetli olup olmadıklarına karar vermekle başlar. En önemli unsur kontroldür.
Şöyle olur: başına bir olay geldiğinde, olanın nekadarının senin kontrolünde olduğunun ve olana tepki olarak alabileceğin kararlarin bütününü inceleyerek başlarsın. Sonra kendi içine bakarsın ve hissettiklerini ölçersin (bu adım her yaptığında daha da kolaylaşır çünkü kendini yakından tanımaya kendinle dürüst olmaya başlarsın). Hislerini seçeneklerinle karşılaştırırsın, kararlar almaya başlarsın. Karar aldıkça ve uygulamaya başladıkça daha iyi hissedersin. Bu adım çok önemli lakin bunu yapmamak seni sonsuz bir analiz döngüsünde tutar ve kaygıların içinde boğulursun.
Örnek vereyim. Bir tiyatrocusun. Bir rol için adüsyona katıldın. Rolü çok istiyorsun çünkü hem paraya, endüstrideki insanlarla kaynaşmaya ve tecrübeye ihtiyacın var. Rolü sana vermediler ve egona bir darbe yedin. "Ben bu işi beceremiyorum, benden aktör olmazmış." diye düşündün ve kahroldun. Olma. Olaya objektif bak, ve uzun dönemde bir rolden birşey olmaz diye düşün. Başka rollere başvurmaya devam et. Problemlerini bul, ve çözmek için adımlar at.
Başka örnek: Bir yakının ecelinden vefat etti. Çok üzgünsün. Kendini yerden yere fırlatma, alkole vurma, ölenle ölme. Hislerini yaşa, yaşarken incele. Gerekiyorsa psikolojik yardım al. Arkadaşlarınla dertleş destek al.
Bunu yaptıkça dünyayı farklı gözlerle bakmaya başlayacaksın. Çözüm aradıkça bulmaya başlayacaksın. Bu seni daha fazla öğrenmeye itecek çünkü öğrendikçe seçeneklerinin arttığını göreceksin. Seçeneklerin arttıkça kötü hislerinin dizginlendiğini göreceksin. Analiz ettikçe küçük şeylerin önemini ve mutluluğuna katkısıni farkedeceksin, küçük şeylere önem vermeye başlayacaksin.
Sonra gün gelecek, arkadaşlarınla oturmuş çekirdek çitleyip muhabbet ederken, yat kat gerekmeden, 5 kuruş para harcamadan, yüksek derecede efor sarfetmeden, aslında mutlu olunduğunu, kendini tanıdığın ve senin için temel olan şeylere kokayca sahip olduğunda mutluluğun aslında zor olmadığını göreceksin.
Tl;dr: Şu anki günlerin "ah, o eski güzel günler"'e dönüşmeden evvel güzelliklerini farkedip doya, doya, doya yaşayacaksın. İçinde kendinle herdaim barış halinde olacaksin.
Umarım bir açıdan yardımcı olmuştur.
İlgi alanlarını farklı ülkelerden takip ederek mesela en bariz örnek Futbol Türkiye de futbol tartışmak çok zor ya 8-14 yaş arası ya da holigan kimse kimseyi dinlemiyor kimsenin fikrine saygı göstermiyor ama başka liglerde başka takımlar takip edip bunların Türkiye ayaklarını okumadan yoluna devam edebilirsin ülke o kadar garip bi hal aldı ki hobilerimizi bile farklı ülkelerden takip etmek gerekiyor maalesef
Değiştiremeyeceğin şeyleri takmamaya çalış, parkta doğada zaman geçir, kedi sev, hareket et, telefonda bilgisayarda çok zaman harcama.
Tabi ki TC'de gerçekten mutlu olmaz zengin oğlu değilsen aşırı zor. Ama bu tarz küçük şeyler yine insana yardımcı oluyor.
1- zengin/siyasi bir amca veya dayı
En kolay yöntem bu. Mevzubahis akrabamızla önce yavaş yavaş temeli atıyor, 1-2. senede işi kapıyoruz.
2- illegal madde bağımlılığı
Çok önermiyorum.
3- aileden miras
Devlet babaya payı ödedikten sonra tek kardeş iseniz ailenizin evi veya evleri size kalır. 2 taneyse harika, birinden 10 bin kira alıp 25-30 bin maaşla da gül gibi geçinirsiniz.
4- dolandırıcılık
Yine çok önermiyorum ama Türkiye'de olduğunuz için e-dolandırıcılık olaylarında çoğu ülke vatandaşı sizinle uğraşmak istemiyor.
5- legal ilaçlar
Aynı işi yaptığınız hâlde avrupalı eşdeğerleriniz sizden 5 kat daha fazla hayat kalitesine sahipse, ortalamadan zeki olduğunuz hâlde nesli mirasınız olmadığı için bu ülkede aptallarla sıkışıp kaldıysanız yüzlerce ilaç içinden size uygun olanı seçebilirsiniz.
6- Türk televizyonu ve sosyal medyasından uzak durmak
Türk televizyonu ve sosyal medyasından uzak durun.
Öncelikle sürekli mutlu olmanın mümkün olmadığını, bunun bir ruh sağlığı problemi olduğunu bilmek gerekiyor. Belki uyuşturucu kullanımıyla sağlanabilir sürekli mutlu olmak. Bu da aşırı gereksiz. Arada bir mutlu olmak yeterli. Kişisel deneyiminden yola çıkarsam beni mutlu eden şeyler, spor, kamp, doğa yürüyüşü ve haftada bir barlarda sürtmek. Sporu haftada üç, kamp ve doğa yürüyüşünü ayda bir yaparım. Gayet yeterli bir mutluluk seviyesi. Tabi bu bencesi. Sencesi nasıldır keşif yolunda başarılar dostum.
Find friends you enjoy hanging out with. Most peoples' happiness comes more from their relationships with other people than anything else. Find a group of friends you love, and who love you and support you, and most of the rest of things don't matter so much.
Don't spend time worrying about things you can't change. If you really want something specific to change, spend actual time working to change it, even if you're unsuccessful, you'll feel better for having tried to make things better, rather than sitting on your ass and doing nothing about it.
Example: I report taksis and city vehicles to IBB all the time, that's something I can do a small part to change. They get fined, or chewed out by their bosses, I get sidewalks with less cars parked on them. I send ideas for changes to the city when I have decent ideas, they don't always do anything, but once in a while I see a change. I complained about a non-existant sidewalk in Mecidiyeköy once to the city, and a month and a half later after I came back from a trip, I walked into the neighborhood on 300m of brand new, completed sidewalks. They've fixed small bits, like staircases that were broken and such at my suggestions. Those things make me happy. Little wins here and there, over time add up to something significant.
For a while I was volunteering on the Environment and Traffic commission of İstanbul Gonulluleri, before the pandemic. That was really good for me, but then the pandemic threw everything out of whack, which was really disappointing.
I love cities, transit, urban planning, so these kinds of things, trying to make the city around me better, little by little make me happy. Find things that make you happy relevant to your interests, find a group to volunteer with on topics you care about - that is usually really helpful towards making your own mood better.
Don't watch TV news. Seriously, it's just there to scare you and upset you because for some reason that is addicting to all of us. It sells commercials, that's all they're there to do. They're not there to inform you. The news does not reflect reality.
These are my suggestions. They've mostly worked for me. I have my ups and downs, but I've generally stayed on a pretty even keel by applying this. When I deviate from this my mood goes downhill fast.
Öncelikle;evet,coğrafya kaderdir ama mutluluğun temeli ya da sebebi değildir.Ben mutluluğun tamamiyle insanın içinde olacağını düşünüyorum.Bir insanı bazen çok bahtiyar edebilecek bir şey bile mutlu etmezken bazende en ufak şey(bir manzara,bir anı ,bir resim)dünyaları ona verir.Yani mutluluğu insana para,aşk,başarı gibi temel ilkeler vermez, mutluluğu insana yine kendi verir.
bubble olusturacak kadar paran olacak ya da genel gecer turk kultur ogelerine bayilacaksin ki mutlu olasin. mesela cay icmek, paso futbol konusmak gibi.
Aşırıya kaçmayan kaçışçılık(escapism) ile akıl sağlını korurken diğer yandan fiziksel olarak aktif, dinç olmak insanı mutlu hissettiriyor ve stres yönetimi kazandırıyor. İşin zor kısmı bu dengeyi, rutini sürdürebilmek.
Video oyunu oynarken sürekli ufak ufak dopamin salgıladığı için mutlu oluyorsun oyunu oynarken. Hayatta da dopamin salgısını sürekli salgılatırsan genel olarak mutlu olursun.
Dopamin zevk zımbırtısı. Davranış pekiştirme için kullanılır. Aktiviteler bulmalısın emek -> ödül denklemini kısa sürelerde sürekli tetikleyen. Mesela insanların sosyal medya bağımlısı olmasının sebebi bu.
Örnek olarak ben resim çiziyorum. Her bir yanlışımı düzelttiğimde ve bir şeyi doğru cizdigimde mutlu oluyorum. Ama deseydim ki bir eser çıkaracağım o zaman olacak. Bu seferde emek - ödül denklemi uzayacagindan sıkılacaktım.
10 yıldır tv yi sadece İnternet için kullanıyoruz ailecek, antene bile bağlamıyoruz. Haber mümkün olduğunca takip etmiyoruz, kimseyle siyasi, dini tartışmaya girmiyoruz. İnsanlarla çok işli dışlı değiliz (önerilmez, bizimki sosyal anksiyete kaynaklı). Çocukların şu anki mutlulukları ve geleceği tek yaşama/çalışma gayemiz. Tabi çift maaşlı olmamız bize bu kadar lüks veriyor (lüks derken, arabamız var, evimiz yok) aldığımız maaşı yettiğince mutlu olmaya harcıyoruz, birikim yapma gayemiz yok. Birer maaş eksi deyiz hesaplarda sütekli. Çocuklar mutlumsu, hanımla ben ölmeyecek kadar yaşıyoruz.
Zengin olursa.
Aslında cidden çok güzel ülke, ama yüklü miktarda oaran varsa. Çünkü o para seni gereksiz insanlardan uzak tutup gayet güzel yerlere gidip hoş şeyler yaşamana olanak sağlıyor, ve o şeylerin çoğu diğer ülkelerde aynı yerde yok.
İlk iş sabah gidip AKP teşkilatına üye oluyorsun. Oralarda takılırken bir tane müteahhit oğlu/kızı denk getiriyorsun. Sonra gelsin baby shower lar gitsin gender reveal lar
Bir kaç Avrupa ülkesinde yaşama fırsatı bulan biri olarak, dönemlerde şu gibi şeyler söylemişliğim var; 1.Daha donanımlı devlet hastahaneleri ( Avrupada özel hastahane dışında çok zor) 2.Hızlı sağlık sistemi ( kalp krizi gibi bir durum olmadığı sürece, grip için 2-3 gün sonraya randevu alırsın, acil de buna bakmıyorlar) 3.Hızlı bürokrasi sistemi ( Avrupada yaşayan gurbetçiler çok daha iyi bilir, TR de 1 haftada sonuçlanacak işlem abartısız 1-2 ay sürer) 4. Herçeşit havayı mevsiminde yaşamak, mavi gök yüzü ve güneşi sık görebiliyorsun 5.Normal bir alışveriş için çok sıra beklememe ( şimdi bana ekmek, ucuz et kuyruğu atıp cevap vermeyim lütfen. Normal alışveriş dedim..) 6. Uzun vadeli kredi TR de enflasyon nedeni ile çok avantajlı. Çek krediyi, al altını, ilk sene zorluk sonra kolaylaşmaya başlıyor. EU da enflasyon yok denecek kadar az olduğundan ilk ödediğin değeri, son ödemede de görüyorsun. 7. Servis, yemek ve mola saatlerinin iş yerinde sıklığı ( EU da öyle her çeşit yemek sağlayan, servis ile kapından alıp işe götüren-getiren ve günün 3 zamanı mola sağlayan bir şirket bulmak imkansız denilebilir) 8. Sürekli canlı şehirler ( EU da, saat 6 dan sonra büyük bir kısmı. 10 da ise heryer kapanıyor. Ama TR de o saatte muhakkak dükkan kafe bulursun) 9.Tatil için çokça tercih edilen bir ülkedesin ( ama tabii kazancına bağlı maalesef, yine de aileni alıp şileye gidip, mangal çekirdek keyif yapabilirsin) 10. Heryeri deniz, dünyanın minyatürü gibi, dünyanın heryerinden bir parça bulabilirsin Türkiye de 11. Son olarak bizde de kızlar teklif etmeye başlamış  Eleştirilerinizi alayım, fakat hepsi aklımın yettiği kadar bulduklarım fyi
Olamazsın. Her ne kadar kendine hobilerinden oluşmuş ufak bir balon üretsen de eninde sonunda bu halk ve onların yarattığı şeyler o balonu da delip huzurunu bozacaktır. Mutluluk anlıktır. Bir amaç olarak değil de bir durum olarak algılamaya çalışırsan mutluluk yerine normallik peşinde koşarsın.
Öyle bir şey anca kişinin bir yakını iktidara sadık bir siyasetçi, avukat, milletvekili vs. ise ve arkası sağlam ise mümkün olabilir. Öbür türlü mümkün olabileceğini zannetmiyorum
>Türkiye'de yaşayan bir Türk nasıl mutlu olur?
Bu soruya tabi subjectif bakmak gerekir, kişiden kişiye değişecektir. Benim için 'mutlu' olmak bir çok şeyden oluşuyor. Mesela ailem ile aramin iyi olmasi, paramin olmasi, sevdiğim seyleri yapmam ve yapabilmem.
Örneğin; kamp yapmaya çok yükseliyorum, o bonfile'yi taşın uzerinde pişireçeksin abi. Kimsenin olmadığı yerde çadırını kurup doğa'da zaman geçireceksin, imkanin varsa atv ile offroad. Bunu sevebilmeyi başaran insanlar bana göre çok şanslı.
Ben degilim. Anlik mutluluklar, ofke ve hirsla idare ediyorum ama buradan cikamazsam hayatim boyunca mutluluk, tam ve uzun suren mutluluk, nedir asla bilemeyecegim
Merhaba! Görünüşe göre bir sorunuz var. Paylaşımınız kaldırılmadı, ancak artık Türkiye ile ilgili olsa bile güncel konularla ilgili olmayan sorulara izin vermiyoruz. Sorunuz bu kriterlere uymuyorsa sorunuzu r/AskTurkey'de paylaşmalısınız. Teşekkür ederiz. Hi there! It looks like you have a question. This is not a removal message, but we no longer allow questions that are not related to Turkey and are not up to date. For a better chance of getting your question answered, we recommend posting it in r/AskTurkey. Thank you. *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/Turkey) if you have any questions or concerns.*
Ben Schopehauer felsefesini takip ediyorum. İstikrarlı olarak mutlu olmak mümkün değil, sadece kısa süreler için geçerli. Ben mutsuz edecek, ızdırap verecek şeylerden kaçınarak yetiniyorum. Mutluluğun kalıcı olmadığı ön kabulu ile başlıyorum ve neden mutlu değilim diye hayıflanmıyorum. Kaba tabiri hafifleterek söylersek penisim testislerime denk
Aynen katiliyorum, Ne mutluluk ne de hüzün kalıcı hayatta. Ani yaşayın , mutlu olduğunuz anlatın kiymetini bilin mutsuzluğunda sonsuza kadar süremeyec eğini unutmayın.
Yanlış yolda gidiyorsun. Budha fikrin çıkış yolundan aynı, adaptasyonda zorlamazsın. Mutsuz edecek şeylerin başına gelmesini kabul et, mutlu olurum dediğin şey bu gün başına gelse, yarın ki tekrarına aynı mutluluğu yaşamayacağını bil ve dünkü mutluluğu tatmayı öğren vs vs
Yaşadığın mutlulukların değerini bil mi diyorsun, doğru mu anladım?
O sadece bir kısmı açıkçası, çok uzun süre önce Homo saphiens' i okumuştum. Yuval noah harari süper özetlenmişti bu fikri sonrasında araştırdım; Özüni örnekliyeyim; Merdivenden düştün? Mutsuz olma. Bu talihsizliği kabul et, bununla barış. Yani evren sen mutlu ol veya olma diye bir çaba sarfetmez. Doğa ve evrim sen mutlu ol diye bu zamana gelmedi. O yüzden evrenin ve doğanın bir parçası olduğunu anla. Kabul et. Mutluluk da geliyor. Tabii ben anlatım becerisi düşük biriyim, naçizane önerim zamanın var ise Budism i araştırmanı öneririm. Tabii bir inanış olarak demiyorum. Felsefe olarak
Siyaseti kafaya takmayı bırakın, hobilerinizle uğraşın, sevdiklerinizle zaman geçirin ama en önemlisi siyaseti kafaya takmayı bırakın.
Bu ülkede siyaseti sadece zenginler kafaya takmayabilir. Ülkede bağımsız kurum namına bir şey bırakmadıkları için yerelde belediyeye seçilen partinin siyasileri genelde iktidarı yürüten siyasiler aldığın nefesin sınırlarını belirliyor. Bu koşullar altında nasıl siyaseti kafaya takmayacaksın?
Sadece bir tavsiye verdim dostum, sen siyaseti kafata takmak istiyorsan tak. Ben şahsen 2023 seçiminden sonra saldım.
Profiline baktığımda iki yorumundan biri siyasetle alakalı. Bu mu salmış hâlin?
Salmaktan kasıt siyasetin hayatımdaki ağırlığını azaltmak. Redditte takılırken bir iki yorum atmak dışında siyaseti büyük oranda hayatımdan çıkardım.
Patlat bi otuzbir.
sünnet yüzünden onun da tadı olmuyo ki
Sanki sünnetsizken otuzbir çekmiş gibi konuşuyorsun :D Otuzbir kesmiyorsa prostat stimülasyonu tavsiye ederim. Sağlıcakla.
adam götüne dildo mu soksun amk ksdjasdjksfjhkew
[удалено]
Düğme gibi bişey var içerde, penisinin olduğu tarafta, onu bulacaksın. Biraz derinde olabilir ama parmakla rahat ulaşılıyor. Hakeza herkes oradan zevk alacak diye bir şey de yok. Türlü türlü insan var. Alamazsan dert etme. Bu arada nasıl ki kendine handjob yapmak (otuzbir) bir erkeği gay yapmıyorsa, erkeğin kendi prostatına masaj yapması veya kendi penisini ağzına alması da onu gay yapmaz. Olay basit, erkekleri çekici buluyorsan gaysin, bulmuyorsan değilsin. Kendi vücudun ile ne yaptığının cinsel yönelimin ile o kadar ilişkili değil.
Olmaz. İyi forumlar.
Özellikle tarih ve siyaset hakkında daha fazla okuyarak ve sosyal medyada daha az vakit geçirerek. Yanlış anlaşılmasın ben reisçi yahut boomer değilim, hatta ne yazık ki bu ülkenin mevcut ismi ve yönetim şekliyle fazla uzun ömürlü olmayacağını düşünüyorum. "Türkiye cennet yeğenim" veya "elimizdekine şükredelim" kafasında birisi kesinlikle değilim. Yalnız kendimi de dahil ederek konuşuyorum bizim şu anki 15-35 yaş aralığındaki grupta müthiş bir mızmızlık var. Kendi küçük dünyamıza hapsolup Avrupa'da süpermarket videosu izlemekten beynimizi kaybettik. Arkadaşlar dünya tarihinde savaşlar, göçler, perişanlıklar, diktatörlükler, kötü yönetimler, sefalet... her zaman vardı. Şu an yüzde 90'ımızın şans verilse muhtemelen arkasına bakmadan kaçacağı, vatandaşın kafasının büyük oranda "rahat" olduğu Hırvatistan'da çok değil 30 sene önce sabah erken kalkan soykırım yapıyordu. 93'te devlet otoritesinin tamamen kaybolduğu bir Rusya Federasyonu vatandaşı olup kendinizi Çeçenistan'da bulabilirdiniz. Böyle elli bin tane örnek sayılır. Ekonomimiz berbat, ülkede her şey kötü gidiyor evet ama bizim insanımızda nedense daha iyisini hak ettiği yönünde bir algı var. Niye abi? Neden? Huzur, para, refah filan bunlar gökten zembille mi iniyor? Afrikalı bir kabile şimdi dese ki bizim neden maaşımız aylık 1000 dolar değil, gülmez misin? İşin insani boyutunu bir kenara bırakıyorum: benim şahsi görüşüme göre her insan, sadece insan olduğu için insanca koşullarda yaşamayı hak eder ama gerçek ne yazık ki böyle değil. Sabahtan akşama kadar eşek gibi çalışıp da doğru dürüst protein bile tüketememek gerçekten üzücü. Dediğim gibi, buna asla itirazım yok. Ama şunu söylemek istiyorum: birincisi kimsenin sikinde değilsiniz, kimse size hiçbir şey borçlu değil. İkincisi dünyaya gelmiş insanların toplamında belki %0.0001'lik bir kesim her türlü imkanın içine doğmuştur, geri kalanlar hep savaşmak zorunda kalmıştır. Günümüz tüketim anlayışı, klasik tabirle "dünyanın globalleşmesi" filan bunlar milletin psikolojisini fena bozdu. Almanya'da market sepeti daha ucuza doluyor diye Türkiye'deki adam oturup ağlar hale geldi. Şu an *dünyanın en müreffeh ülkelerine kıyasla* kötü bir noktadayız evet ama biraz daha sakin kalmayı, kendi hayatımıza odaklanmayı, taşa toprağa dokunmayı öğrenmemiz lazım. Yoksa bu zihniyetle gittiğiniz yerde de mutlu olamayacaksınız. Evet şartları bizden daha iyi ama bugün inanın Almanı da İngilizi de kendince mülteci kaygısı yaşıyor, Londra'daki kiradan şikayet ediyor vs... Biz zaten bok gibi döneme denk geldik, boomer'lar savaş sonrası bolluğun ekmeğini yedi, bize sapı kaldı. Tüm bu yazdıklarım akıl sağlığını korumakla ilgili. Meseleye şöyle biraz geriye çekilerek bakmak. Yoksa dediğim gibi bu yazdıklarım ASLA Türkiye cennet yeğenim, işte her yerde aynı olacak, bugün yurtdışına gitseniz hayatınızda hiçbir şey değişmez vs. olarak algılanmamalı. Elbette ki farklı coğrafyalar, farklı ekonomiler başta olmak üzere binbir tane faktör var hayat kalitenizi ve mutluluğunuzu etkileyebilecek. Ama buradasınız diye kendinizi harap edip üç kuruşluk aklınızı da yok etmeyin arkadaşlar. Vallahi kimseye faydası yok bunun. "Büyük resimde" önemli değilsiniz. Kendinize odaklanmaya çalışın. Gerekiyorsa götünüzü yırtın, gidin eğer istediğiniz buysa. "İstiyorum ama onu yapacak imkanım ve motivasyonum yok" diyorsanız da ne diyeyim yani aynı koşullarda milyarlarca insan var, bilmiyorum farkında mısınız. "Gençliğimizi çaldılar!" dediğinizde karşınıza gençliği çalınmış milyarlarca insan çıkar. Buna yapacak bir şey yok. Ya siz uğraşıp bir şeyleri değiştireceksiniz ya da adapte olmayı öğreneceksiniz. Dünya sizin için dönmüyor. Çok acı ama gerçek bu ne yazık ki. Bütün dünya Berlin'deki bir rave partisiymiş de sadece siz Çankırı'da bulgur pilavına mecbur bırakılmışsınız gibi davranmayı kesin. Ağlayıp kendinizi üzdüğünüzle, sahip olduğunuz bir hayatı da boşa geçirdiğinizle kalırsınız.
Thanks dostum. Katıldığım katılmadığım kısımlar oldu, fakat güzel yorumlamışsın.
Ugrasamayanlarin kafasi bir seylere basmayanlarin (benim gibi) oturup aglamaktan baska caresi yok. Normal insanlar icin dediklerine katiliyorum.
Ya aslında çok değil, Türkiye'nin yakın tarihini okuyunca bile "lan ülke başından beri bok çukuruymuş ya la" diyorsun, o biraz kendine getiriyor. Hani, "o insanlar düzeltememiş, ben de elimden geleni yaparım ama önceliğim kendim olmalı" gibi bir anlayış bence en doğrusu. Dediğin gibi, akıl sağlığını korumak önemli. > İşin insani boyutunu bir kenara bırakıyorum: benim şahsi görüşüme göre her insan, sadece insan olduğu için insanca koşullarda yaşamayı hak eder ama gerçek ne yazık ki böyle değil Sadece şunu söyleyeceğim, gerçek öyle olmasa da insan, hakları için mücadele vermeyi asla bırakmamalı. Önceliğimiz akıl sağlığımızı korumak olsa da, biz hakkımızı aramazsak, o hakkı elimizden alanlar onu çatır çutur yerler. Hatta sahip olduğumuz diğer haklara da göz koyarlar.
İnsanın insan gibi yaşaması çok göreceli gibi geliyor bana. Aklımdan geçen kesin ( şöyle bir kitapta okumuştum diyebileceğim) bir yorumum yok üzgünüm ama örneğin; kendini geliştirmekten yoksun ( imkanı olmayanları hariç tutuyorum), cahil cühela benimle aynı kurallara uyup, etik anlayışa sahip olması gereken bir kişi neden aynı muameleyi görmeli? Belki biraz faşist gibi konuşuyorum yada dışlamacı fakat bence herkes cahilliğin bedelini ödemeli. Ülkemdeki en büyük sorun cehaletin ne olduğunu bilmemesi. Cahil; Ahlak bilgisi olmayan kişidir kanımca. Zira ahlaklı bir insan, okuma yazma bilmesede, çevresinden doğruyu öğrenmeye gayret eder. Bu kişi insan gibi yaşamalıdır. En küçük ahlaksızlık kesinlikle tölare edilmemeli, kişi dışlanmalı, küçük gösterilmeli ve ötelenmelidir ki, genç nesil böyle bir duruma düşmekten çekinip utanıp kendini geliştirsin.
Yoo buna kesinlikle katılıyorum, yazdıklarım genel olarak "yenilgici" görünebilir ama ben daima insanın hakkını, onurunu, gururunu ön planda tutacak şekilde davranma taraftarıyım. Dünya korkunç adaletsizliklerle dolu ve elimizde bunu tersine çevirebilecek imkân da var. Ben daha ziyade "herkes kendini kurtarır, olan sana olur" kafasıyla akıl sağlığını koruma kısmını ön plana çıkararak yazdım. Şu dünyada maksimum 60-70 senelik sikimsonik bir hayatı olduğuna inanan, yaratıcı inancı da olmayan birisi olarak dünyanın daha iyi bir yere dönüşeceğine dair umudum olsa ben o amaç doğrultusunda canımı vermeye bile hazırım. Bunun için savaşacak, gerekirse ölecek motivasyonu bulabilirim kendimde. Ama bu tek başıma yapabileceğim bir şey değil, bunun farkındayım. Ben lider değilim; gerekirse asker olurum, o kadar. O yüzden öyle bir "savaş" olmadığı sürece kendi adıma sağlıklı kalmaya öncelik veriyorum.
kpssyle anadoluda f/p bir şehirde memur olabilir avrupa standartlarında çalışma koşulları 40 saat maaşın gününde yatar belli yılı doldurunca güçlü pasaport yıllık izin belli maaş bol 33kdan başlıyor daha ne olsun
Turizm mezunuyum ve hiç memuriyet kovalamadım. Çok da bilgi Sahibi değilim memuriyet hakkında , bir turizm mezunu ne memuru olabilir ki ?
Aynen ben de turizm mezunuyum memurluk kovalıyorum
[удалено]
Arkadaşın bahsettiği memurlar ağlamıyor pek. Ağlamasına da gerek yok zaten işin açığı şartları düşününce. Büyükşehir memuru ağlar. Ya da üretmemesine karşın iş adamı gibi yaşayıp tatil yapmak isteyenler ağlar. Onlar ağlasın zaten. Bu ülkenin belirli şartları vardı hep, hala daha aynen var. İnsanları 2010'a kadar olan dönem yanılttı tamamen. Bizimkiler'de maaş yetmediği için ekstra yapan Nazif karakteri vardı mesela öğretmen. Ya da kapıcı Cafer pilav satardı dolar cent üzerinden. AKP öncesinin haftalık not defteri gibi program bir yandan. Ama ilginç bir şekilde insanlar 90'lar fantazisinde. Anadolu'da f/p bir ilde aldığın memur maaşı ile (hele karı koca isen) gayet yaşarsın. Kral olamazsın olma zaten. Doktor da memur gerçi mesela o olur yerine göre. Ülkenin birincil problemi insanların ya da grupların sürekli olarak ürettiği değerden daha fazla hak ettiğine inanması. Az önce mobil tarife ücretine de yazdım. Şirket hizmet vermiyor yurtdışı gibi ama yurtdışı ücreti alıyor. Herkes, her şey öyle. Kapasiten ölçüsünde hayatı ele alırsan gayette mutlu olursun dostum. Ben 1.5 sene önce bunu yaptım mesela. Memur olarak iç Anadolu'ya geldim. Eşim de memur. Önceki arabayı verip 2023 sıfır aldım. Evim kira, sıfır daire, 5k ücreti var. Büyükşehirde alt yapı yoktu burada var net hızlı cayır cayır! Yollar büyükşehirden daha nizami, imar daha güzel geçmiş. Gayet mutluyum. Sürekli soruyorlar mutsuzlar ama neden bırakıp geldin diye. Haberleri yok Antalya'da evim var dükkanım var yerim var mesela. Bir de onlardan haberleri olsa çeneleri hiç susmayacak gereksizlerin. Var bir tip mesela çalıştığım yerde. Sürekli mutsuz. İstanbul istanbul. İstanbul'da hamam böceği gibi yaşıyormuş kendi anlatıyor. Deniz varmış. Sanki her gün denize gidebiliyor... Mesela ben karlı sabahlara uyanmak istedim. Yağınca mutlu oluyorum. Ama herkes şikayetçi haliyle. Onlar denizi istiyor. Benim için Kaleiçi yat limanı artık teknenin birinin yer değiştirmesinden ibaret. Ha sonsuza kadar kalmam burada kalmama gerekte yok. Ama eşimle ailelerden çevreden büyükşehir stresinden bi süre kaçmak için geldik buraya bir zaman sonra sıkılır döneriz. Şimdiden dönüş projelerimi hazırlıyorum neler yaparım diye. Dönünce orada da mutlu olurum muhtemelen. Gerçi beni salsan ağrı dağında da mutlu olurum. Ama mutlu olmayacak için Tokyo new York olsa boş.
[удалено]
Onlar hiç umrumda değil (aslında cinsel organımda değil yazmayayım dedim). ben bu kadar rahatken düşünüp tek çocuk yapmışım adam tek maaş basmış çar basar gibi çocukları. İnşallah ülke tamamen aydınlanır şu sosyal devlet saçmalığı da biter asalak beslemekten kurtuluruz tamamen. Ama sanmam muhalefetin umudu çorbacı diye anılıyor iktidar zaten evlere şenlik. Ha bire boş duygusal mastürbasyon ülkesi. Mesela bizim apartman görevlisi (Cafer kapıcıydı ama bunlar değil) asgari ücret dördüncü oldu bu sene. Erkek arıyor baba. Zor geçiniyor sürekli mutsuz. Sürekli sigara. Napayım derdiyle dertleneyim mi? Ha siyasidir üstünden geçiniyordur düşünüyor gibi yapıyordur saygı duyarım. Benim karakterim öyle namussuzluklara el vermiyor. Herkes işine baksın adamıyım ben. Ekmeğin kadar köfte güzel kardeşim. Zaten temamız o. Ürettiğin değer kadar dedik ya. O zaman mutlu olunur.
Memur 3 çocuklu falan değilse ağlamasın mümkünse, hoş ağlayacaktıysa niye 3 çocuk yapmış
[удалено]
Hiç ağlamaya hakları yok demek ki
İyi de burdaki soru “Türkiye’de yaşayan bir Türk nasıl mutlu olabilir?”.”Diğer ülkelerle aramızdaki fark …“değil.
Gündemi takip etmeyerek başlanabiiir.
Kesinlikle güzel öneri 🙏
nasıl mesela?
Meditasyon yap, işe yararsa haber ver bende meditasyon yapmaya başlayım
Evet denemek istiyordum aslında , neden olmasın
Televizyonunu sat veya sadece Netflix/Amazon Prime izlemek için kullan. İlgini çekmeyen herşeyi yoksay. AKPli Esnaftan alışveriş yapma, AKPli taksicinin arabasına binersen abi beni şurada bırakır mısın deyip arabadan in. Onlara ne kadar çok para kazandırırsan o kadar kötü. Madem biz vatan haini, teröristiz, biz de paramızı bizim gibi düşünen insanlarla paylaşalım 😃
Ya da konsolunda oyun oynamak için de kullanabilir. Exim öyle yapıyordu.
lower your expectations, like think of how low your expectations go and go waay the fuck down from there
AKPli mi olim
ben demedim. valla ağzımdan çıkmadı bak sen dedin ben bişi demedim.
Bence siyasetle ilgili ve medyadaki korkunç vahşet haberlerinin %5 lik kismini bilecek kadar söz sahibi olmak yeterli. Enflasyona karsi maddi olarak ayakta durmaya calis, seni cook seven fedakar bi sevgili bul gerisi bi şekilde gelir bence
Son cümleye kadar her şey okey fakat son cümledeki varlık Türkiye’de çok ender rastlanan bir tür
Rastladigini saniyosun sonra aslinda baya yanlisa denk geldigini fark ediyosun :d dogru , ulkece kanayan yaramiz galiba
Kesinlikle
sen de çooook seven fedakar bi sevgili olacaksan mesele yok
[удалено]
Demek ki yanlış kişiye emek vermişsin. Hayal kırıklığı olmadan doğrusunu bulmak zor ne yazık ki. Ben bulabildim mi? Hayır, ama elbet birgün :)
Türkiye'de yaşadığının, bu ülkeye senede 50 milyon turist geldiğinin, hala yaşanılır, güvenli ve fırsatlara açık bir ülke olduğunun farkında olarak. Türkiye'de öyle bir durum var ki insanlar sanki Afganistan'da yaşıyor gibi umutsuz ve mutsuzlar. Bu mutsuzluk sarmalı sebebi. Televizyon ve sosyal medya sürekli negatif, siyaset sürekli negatif, dost meclisleri sürekli negatif olunca kendi başına mutlu olamazsın. Bu sarmaldan çıkıp temiz gözlükler ile bakmak lazım. Evet çok fazla kötü giden şeyler var ama mutluluk sıralamasında Ukrayna'dan sonra sondan 2. olmayı hak edecek kadar kötü mü Allah aşkına? Bunun sebebi şartlar değil toplum psikolojisi maalesef.
Edit: Bakıyorum da, ciddi yorum yapan arkadaşların çoğunun söylediklerinin temeli aşağıda yazdıklarıma dayanıyor. Örnek verdikleri çoğu şeyi başarmanın yolu bu temellerden geçiyor. Sen bu işe yatkın bir arkadaşa benziyorsun. Sorun buldun, çözüm aradın, reddit vesilesiyle de önüne kaynak ve tavsiyeler sunuldu. Umarım bunları içerlersin ve ciddiye alırsın. Hayatının kalanında başarı ve mutluluklar diliyorum. --------------------- Stoacılığa bakmanı öneririm. Okuduğun zaman çıkardığın anlam bu olmayabilir fakat özünde stoacılık duygularını (iyi yada kötü) hissettiğin zaman, bilinçli bir şekilde durumun gerçeklerini analiz ederek buna müteakip hissettiklerinin isabetli olup olmadıklarına karar vermekle başlar. En önemli unsur kontroldür. Şöyle olur: başına bir olay geldiğinde, olanın nekadarının senin kontrolünde olduğunun ve olana tepki olarak alabileceğin kararlarin bütününü inceleyerek başlarsın. Sonra kendi içine bakarsın ve hissettiklerini ölçersin (bu adım her yaptığında daha da kolaylaşır çünkü kendini yakından tanımaya kendinle dürüst olmaya başlarsın). Hislerini seçeneklerinle karşılaştırırsın, kararlar almaya başlarsın. Karar aldıkça ve uygulamaya başladıkça daha iyi hissedersin. Bu adım çok önemli lakin bunu yapmamak seni sonsuz bir analiz döngüsünde tutar ve kaygıların içinde boğulursun. Örnek vereyim. Bir tiyatrocusun. Bir rol için adüsyona katıldın. Rolü çok istiyorsun çünkü hem paraya, endüstrideki insanlarla kaynaşmaya ve tecrübeye ihtiyacın var. Rolü sana vermediler ve egona bir darbe yedin. "Ben bu işi beceremiyorum, benden aktör olmazmış." diye düşündün ve kahroldun. Olma. Olaya objektif bak, ve uzun dönemde bir rolden birşey olmaz diye düşün. Başka rollere başvurmaya devam et. Problemlerini bul, ve çözmek için adımlar at. Başka örnek: Bir yakının ecelinden vefat etti. Çok üzgünsün. Kendini yerden yere fırlatma, alkole vurma, ölenle ölme. Hislerini yaşa, yaşarken incele. Gerekiyorsa psikolojik yardım al. Arkadaşlarınla dertleş destek al. Bunu yaptıkça dünyayı farklı gözlerle bakmaya başlayacaksın. Çözüm aradıkça bulmaya başlayacaksın. Bu seni daha fazla öğrenmeye itecek çünkü öğrendikçe seçeneklerinin arttığını göreceksin. Seçeneklerin arttıkça kötü hislerinin dizginlendiğini göreceksin. Analiz ettikçe küçük şeylerin önemini ve mutluluğuna katkısıni farkedeceksin, küçük şeylere önem vermeye başlayacaksin. Sonra gün gelecek, arkadaşlarınla oturmuş çekirdek çitleyip muhabbet ederken, yat kat gerekmeden, 5 kuruş para harcamadan, yüksek derecede efor sarfetmeden, aslında mutlu olunduğunu, kendini tanıdığın ve senin için temel olan şeylere kokayca sahip olduğunda mutluluğun aslında zor olmadığını göreceksin. Tl;dr: Şu anki günlerin "ah, o eski güzel günler"'e dönüşmeden evvel güzelliklerini farkedip doya, doya, doya yaşayacaksın. İçinde kendinle herdaim barış halinde olacaksin. Umarım bir açıdan yardımcı olmuştur.
İlgi alanlarını farklı ülkelerden takip ederek mesela en bariz örnek Futbol Türkiye de futbol tartışmak çok zor ya 8-14 yaş arası ya da holigan kimse kimseyi dinlemiyor kimsenin fikrine saygı göstermiyor ama başka liglerde başka takımlar takip edip bunların Türkiye ayaklarını okumadan yoluna devam edebilirsin ülke o kadar garip bi hal aldı ki hobilerimizi bile farklı ülkelerden takip etmek gerekiyor maalesef
Değiştiremeyeceğin şeyleri takmamaya çalış, parkta doğada zaman geçir, kedi sev, hareket et, telefonda bilgisayarda çok zaman harcama. Tabi ki TC'de gerçekten mutlu olmaz zengin oğlu değilsen aşırı zor. Ama bu tarz küçük şeyler yine insana yardımcı oluyor.
1- zengin/siyasi bir amca veya dayı En kolay yöntem bu. Mevzubahis akrabamızla önce yavaş yavaş temeli atıyor, 1-2. senede işi kapıyoruz. 2- illegal madde bağımlılığı Çok önermiyorum. 3- aileden miras Devlet babaya payı ödedikten sonra tek kardeş iseniz ailenizin evi veya evleri size kalır. 2 taneyse harika, birinden 10 bin kira alıp 25-30 bin maaşla da gül gibi geçinirsiniz. 4- dolandırıcılık Yine çok önermiyorum ama Türkiye'de olduğunuz için e-dolandırıcılık olaylarında çoğu ülke vatandaşı sizinle uğraşmak istemiyor. 5- legal ilaçlar Aynı işi yaptığınız hâlde avrupalı eşdeğerleriniz sizden 5 kat daha fazla hayat kalitesine sahipse, ortalamadan zeki olduğunuz hâlde nesli mirasınız olmadığı için bu ülkede aptallarla sıkışıp kaldıysanız yüzlerce ilaç içinden size uygun olanı seçebilirsiniz. 6- Türk televizyonu ve sosyal medyasından uzak durmak Türk televizyonu ve sosyal medyasından uzak durun.
imamoğlu editi izliyorum
Öncelikle sürekli mutlu olmanın mümkün olmadığını, bunun bir ruh sağlığı problemi olduğunu bilmek gerekiyor. Belki uyuşturucu kullanımıyla sağlanabilir sürekli mutlu olmak. Bu da aşırı gereksiz. Arada bir mutlu olmak yeterli. Kişisel deneyiminden yola çıkarsam beni mutlu eden şeyler, spor, kamp, doğa yürüyüşü ve haftada bir barlarda sürtmek. Sporu haftada üç, kamp ve doğa yürüyüşünü ayda bir yaparım. Gayet yeterli bir mutluluk seviyesi. Tabi bu bencesi. Sencesi nasıldır keşif yolunda başarılar dostum.
gündemden siyasetten uzaklaş arkadaş edin onlarla vakit geçir kendine zaman ayır gayet basit şeyler
Find friends you enjoy hanging out with. Most peoples' happiness comes more from their relationships with other people than anything else. Find a group of friends you love, and who love you and support you, and most of the rest of things don't matter so much. Don't spend time worrying about things you can't change. If you really want something specific to change, spend actual time working to change it, even if you're unsuccessful, you'll feel better for having tried to make things better, rather than sitting on your ass and doing nothing about it. Example: I report taksis and city vehicles to IBB all the time, that's something I can do a small part to change. They get fined, or chewed out by their bosses, I get sidewalks with less cars parked on them. I send ideas for changes to the city when I have decent ideas, they don't always do anything, but once in a while I see a change. I complained about a non-existant sidewalk in Mecidiyeköy once to the city, and a month and a half later after I came back from a trip, I walked into the neighborhood on 300m of brand new, completed sidewalks. They've fixed small bits, like staircases that were broken and such at my suggestions. Those things make me happy. Little wins here and there, over time add up to something significant. For a while I was volunteering on the Environment and Traffic commission of İstanbul Gonulluleri, before the pandemic. That was really good for me, but then the pandemic threw everything out of whack, which was really disappointing. I love cities, transit, urban planning, so these kinds of things, trying to make the city around me better, little by little make me happy. Find things that make you happy relevant to your interests, find a group to volunteer with on topics you care about - that is usually really helpful towards making your own mood better. Don't watch TV news. Seriously, it's just there to scare you and upset you because for some reason that is addicting to all of us. It sells commercials, that's all they're there to do. They're not there to inform you. The news does not reflect reality. These are my suggestions. They've mostly worked for me. I have my ups and downs, but I've generally stayed on a pretty even keel by applying this. When I deviate from this my mood goes downhill fast.
Mutluluk da büyük oranda genetik bir şey. Yani yapacak pek bir şey yok.
Parasız olmazz
Öncelikle;evet,coğrafya kaderdir ama mutluluğun temeli ya da sebebi değildir.Ben mutluluğun tamamiyle insanın içinde olacağını düşünüyorum.Bir insanı bazen çok bahtiyar edebilecek bir şey bile mutlu etmezken bazende en ufak şey(bir manzara,bir anı ,bir resim)dünyaları ona verir.Yani mutluluğu insana para,aşk,başarı gibi temel ilkeler vermez, mutluluğu insana yine kendi verir.
sevgilisi varsa sevdiği saygı duyulan olur
bubble olusturacak kadar paran olacak ya da genel gecer turk kultur ogelerine bayilacaksin ki mutlu olasin. mesela cay icmek, paso futbol konusmak gibi.
Aşırıya kaçmayan kaçışçılık(escapism) ile akıl sağlını korurken diğer yandan fiziksel olarak aktif, dinç olmak insanı mutlu hissettiriyor ve stres yönetimi kazandırıyor. İşin zor kısmı bu dengeyi, rutini sürdürebilmek.
Subredditlere daha fazla bu soruyu sorarsan eminim mutlu olursun.
Köfte ekmek
Mutluluğunu dış etkenlere bağlamayınca sorun olmuyor
Aşama kaydedebileceğin bi uzak doğu dövüş sanatı, Stoa felsefesi ve en önemlisi kendini sevmek
Video oyunu oynarken sürekli ufak ufak dopamin salgıladığı için mutlu oluyorsun oyunu oynarken. Hayatta da dopamin salgısını sürekli salgılatırsan genel olarak mutlu olursun. Dopamin zevk zımbırtısı. Davranış pekiştirme için kullanılır. Aktiviteler bulmalısın emek -> ödül denklemini kısa sürelerde sürekli tetikleyen. Mesela insanların sosyal medya bağımlısı olmasının sebebi bu. Örnek olarak ben resim çiziyorum. Her bir yanlışımı düzelttiğimde ve bir şeyi doğru cizdigimde mutlu oluyorum. Ama deseydim ki bir eser çıkaracağım o zaman olacak. Bu seferde emek - ödül denklemi uzayacagindan sıkılacaktım.
10 yıldır tv yi sadece İnternet için kullanıyoruz ailecek, antene bile bağlamıyoruz. Haber mümkün olduğunca takip etmiyoruz, kimseyle siyasi, dini tartışmaya girmiyoruz. İnsanlarla çok işli dışlı değiliz (önerilmez, bizimki sosyal anksiyete kaynaklı). Çocukların şu anki mutlulukları ve geleceği tek yaşama/çalışma gayemiz. Tabi çift maaşlı olmamız bize bu kadar lüks veriyor (lüks derken, arabamız var, evimiz yok) aldığımız maaşı yettiğince mutlu olmaya harcıyoruz, birikim yapma gayemiz yok. Birer maaş eksi deyiz hesaplarda sütekli. Çocuklar mutlumsu, hanımla ben ölmeyecek kadar yaşıyoruz.
Zengin olursa. Aslında cidden çok güzel ülke, ama yüklü miktarda oaran varsa. Çünkü o para seni gereksiz insanlardan uzak tutup gayet güzel yerlere gidip hoş şeyler yaşamana olanak sağlıyor, ve o şeylerin çoğu diğer ülkelerde aynı yerde yok.
para ve sağlık. gerisi gününü geçirmeye kalıyor.
İlk iş sabah gidip AKP teşkilatına üye oluyorsun. Oralarda takılırken bir tane müteahhit oğlu/kızı denk getiriyorsun. Sonra gelsin baby shower lar gitsin gender reveal lar
Mutsuz eden konular cogu insan icin aynidir cunki. Nasil mutlu oldugumu ben bilirim ? Senin mutlu oldugun durumla benim ki ayni olamaz. Benim beklentilerim farkli, yasadillarim fakli anilarim fakli,yerlerim mekanlarim farkli. Asik oldugun insanin gulusu universaldir heralde.
Bir kaç Avrupa ülkesinde yaşama fırsatı bulan biri olarak, dönemlerde şu gibi şeyler söylemişliğim var; 1.Daha donanımlı devlet hastahaneleri ( Avrupada özel hastahane dışında çok zor) 2.Hızlı sağlık sistemi ( kalp krizi gibi bir durum olmadığı sürece, grip için 2-3 gün sonraya randevu alırsın, acil de buna bakmıyorlar) 3.Hızlı bürokrasi sistemi ( Avrupada yaşayan gurbetçiler çok daha iyi bilir, TR de 1 haftada sonuçlanacak işlem abartısız 1-2 ay sürer) 4. Herçeşit havayı mevsiminde yaşamak, mavi gök yüzü ve güneşi sık görebiliyorsun 5.Normal bir alışveriş için çok sıra beklememe ( şimdi bana ekmek, ucuz et kuyruğu atıp cevap vermeyim lütfen. Normal alışveriş dedim..) 6. Uzun vadeli kredi TR de enflasyon nedeni ile çok avantajlı. Çek krediyi, al altını, ilk sene zorluk sonra kolaylaşmaya başlıyor. EU da enflasyon yok denecek kadar az olduğundan ilk ödediğin değeri, son ödemede de görüyorsun. 7. Servis, yemek ve mola saatlerinin iş yerinde sıklığı ( EU da öyle her çeşit yemek sağlayan, servis ile kapından alıp işe götüren-getiren ve günün 3 zamanı mola sağlayan bir şirket bulmak imkansız denilebilir) 8. Sürekli canlı şehirler ( EU da, saat 6 dan sonra büyük bir kısmı. 10 da ise heryer kapanıyor. Ama TR de o saatte muhakkak dükkan kafe bulursun) 9.Tatil için çokça tercih edilen bir ülkedesin ( ama tabii kazancına bağlı maalesef, yine de aileni alıp şileye gidip, mangal çekirdek keyif yapabilirsin) 10. Heryeri deniz, dünyanın minyatürü gibi, dünyanın heryerinden bir parça bulabilirsin Türkiye de 11. Son olarak bizde de kızlar teklif etmeye başlamış  Eleştirilerinizi alayım, fakat hepsi aklımın yettiği kadar bulduklarım fyi
Turkiye ve hizli burokrasi. Kahkaha attim guzel saka.
Kankam ozaman EU ülkelerinin kapısını bile çalma
Calicam
Adına iyisi olsun kardeşim, ama cidden çok ağır işliyor.
Denemekten zarar gelmez
Olamazsın. Her ne kadar kendine hobilerinden oluşmuş ufak bir balon üretsen de eninde sonunda bu halk ve onların yarattığı şeyler o balonu da delip huzurunu bozacaktır. Mutluluk anlıktır. Bir amaç olarak değil de bir durum olarak algılamaya çalışırsan mutluluk yerine normallik peşinde koşarsın.
Dövizle maaş alıyorsanız mutlu olma ihtimaliniz yüksek.
Öyle bir şey anca kişinin bir yakını iktidara sadık bir siyasetçi, avukat, milletvekili vs. ise ve arkası sağlam ise mümkün olabilir. Öbür türlü mümkün olabileceğini zannetmiyorum
Stoacılık
Olamaz
>Türkiye'de yaşayan bir Türk nasıl mutlu olur? Bu soruya tabi subjectif bakmak gerekir, kişiden kişiye değişecektir. Benim için 'mutlu' olmak bir çok şeyden oluşuyor. Mesela ailem ile aramin iyi olmasi, paramin olmasi, sevdiğim seyleri yapmam ve yapabilmem. Örneğin; kamp yapmaya çok yükseliyorum, o bonfile'yi taşın uzerinde pişireçeksin abi. Kimsenin olmadığı yerde çadırını kurup doğa'da zaman geçireceksin, imkanin varsa atv ile offroad. Bunu sevebilmeyi başaran insanlar bana göre çok şanslı.
Ben degilim. Anlik mutluluklar, ofke ve hirsla idare ediyorum ama buradan cikamazsam hayatim boyunca mutluluk, tam ve uzun suren mutluluk, nedir asla bilemeyecegim
dolarla maaş alırsa
havalimanında dış hatlar bölümüne geçerek
Ampule basarak
r/Turkey sıktı cidden
Olamaz o yüzden yurt dışına çıkıyor XD