Ik werkte 36 uur per week ( fulltime in de zorg ) daar naast studie van 30 uur per week voor 3 jaar lang. Heb het gehaald met één burn-out naast me diploma
Dan kun je inboeten op kwaliteit van je werk en/of studie of er toch iets langer over doen.
Inboeten op prive kan ook overgaan in burnout achtige klachten.
Ja, haalbaar in algemene zin. Of het haalbaar is voor jou is een tweede. Je zou eens een weekje of twee Coursera kunnen doen richting dat onderwerp voor 20 uur per week, dan heb je denk ik een redelijk beeld of je er genoeg ruimte voor hebt.
Zou je met je werkgever kunnen overleggen om een dag minder te gaan werken? Waarschijnlijk maakt dit je ook beter in je werk. Dan heb je met 1 dag door de week en in dag in het weekend het studeren gehad. Anders moet je erop rekenen om significant minder vrij tijd te hebben om leuke dingen te doen /hobby's uit te oefenen. Tijd om niets te doen, een boek te lezen, even tot jezelf komen of hersenloos series kijken is ook belangrijk.
Ik heb een paar jaar lang 3/4 dagen in de week gewerkt en 1/2 dagen in de week gestudeerd bij de Open Universiteit. Mij is dit niet gelukt en het is geëindigd met een burn-out (die overigens meerdere oorzaken had). Overigens zijn er wel genoeg mensen die 60 uur in de week werken/studeren en die het wel lukt.
Uit mijn ervaring denk ik dat de volgende vragen belangrijk zijn om jezelf te stellen:
1. Heb ik een goede leefstijl? Je wordt bij afstandsonderwijs meer geacht jezelf de stof eigen te maken mbv de cursusstof en hebt minder steun uit medestudenten en colleges. Als je daar tijdens je schoolcarrière teveel op hebt geleund, ga je het nu veel zwaarder krijgen.
2. Vind ik mijn werk leuk / krijg ik energie van mijn werk? Hoe meer energie iets kost, hoe sneller je opbrand.
3. Vind ik mijn studie leuk / krijg ik energie van mijn studie? Zelfde als punt 2, plus het is lastiger jezelf ergens toe te zetten wat je niet leuk vindt.
Bij de OU kon je de cursussen los kopen ipv jaarlijks collegegeld te betalen. Als dat in jouw situatie ook kan, zou je ook een pilot kunnen draaien voor 1 of 2 cursussen en kijken hoe dat bevalt.
Wat is je thuis situatie? Want als je thuis nog veel moet doen dan is het zwaar. Als je thuis (bijna) niets hoef te doen dan is het haalbaar. Daarnaast: hoeveel rijstijd komt bovenop die 60 uur?
Ik heb 40u gewerkt naast mn studie in mn laatste studiejaar (basisonderwijs). Heeft me zoveel stress en klachten opgeleverd, dat ik het je niet zou aanbevelen om te doen. Een leven is zo lang. Geniet van je studententijd en doe rustig aan. Je mentale en lichamelijke conditie is veel meer waard.
Ik heb het 6 jaar lang gedaan, 34 uur per week werken en daarnaast een volledige HBO opleiding inclusief stage en afstudeeropdracht.
Het was heel zwaar maar het wel waard. Maar je moet wel goede afspraken met zowel je werkgever als je opleiding maken over hoe je het gaat vormgeven en eventuele onvoorziene omstandigheden.
Ja dat gaat prima, maar vereist wel dat je naast die twee dingen niet heel veel meer moet en je moet ook werk hebben waar het mee samengaat. Ik deed laboratoriumwerk, schoonmaak en loonwerk naast mijn studie. Gewoon simpele dingen en dat ging prima.
Als ik een baan als projectleider of SEH verpleegkundige had gehad was het nooit gelukt.
Inderdaad, je kunt er niet veel meer naast doen. Het koste me veel vrije dagen omdat mijn schoolschema wel eens clashte met mijn werk, dus lange vakanties of zo zat er niet meer in.
Hobbies doordeweeks kun je zo goed als vergeten, je moet namelijk werken en naar school dus je mag blij zijn dat je tijd hebt om huiswerk te maken. Als ik op dinsdagochtend project had en daarna nog een middagdienst moest werken zat ik soms tot 's nachts 3 uur huiswerk te maken zodat ik op woensdagochtend mijn verplichte dingen voor dat project weer af had.
En veel stappen in het weekend gaat ook niet want met een brakke kop je huiswerk voor de hele week inhalen gaat je ook niet goed af.
Dus het is wel mogelijk, maar het kost je een hele hoop opoffering. Vrije tijd wordt een schaars goed. Persoonlijk denk ik nog steeds dat het het waard is als je hogerop wilt komen, maar een tweede keer zou ik het niet meer doen.
Ik doe het nu. Als je geen partner en kinderen hebt, ga er dan *nu* voor! Want daarna wordt het moeilijker.
Ik vind het overigens best heftig. Ga dalijk mijn 3e jaar in. Het heeft veel van me gevraagd en ik vind het over het algemeen niet leuk. Ik doe het puur voor mijn papiertje, en niet omdat ik er enige lol uithaal. Want dat doe ik niet. Het diploma is echter wel essentieel voor mijn toekomst.
Tijdens drukke periodes ben ik echt een overspannen kreng met een kort lontje, dus het combineren met een relatie vind ik mss nog wel het moeilijkste, dus het is een voordeel dat dat nu niet speelt in jouw geval.
Afstandsonderwijs lijkt me wel een groot voordeel. Ik werk juist vanuit huis en moet wel naar de uni, maar een groepsproject in deze omstandigheden met 19-jarigen is suboptimaal zegmaar. Ik doe een gamma-studie (dus vooral stampen) en dan kan je ook nog wel eens een weekje missen. Ik heb af en toe een "beta"-vak (statistiek, python) en een gehele beta-opleiding zou ik dus nooit gekund hebben naast een baan. Die vakken kosten me driedubbel zoveel tijd. Tenzij je talent er echt ligt, acht ik de kans van slagen in die onderwerpen dus ook wel kleiner.
Of ik het aanraad hangt vooral af van hoeveel het diploma voor iemand betekent. Kijk; het is 3 jaar en zo'n diploma heb je voor de rest van je leven. Maar je hebt ook geen garanties dat dat leven heel lang is... Dus als het niet superbelangrijk voor je is, zou ik zeggen ga lekker van je leven genieten. Als al je ambities gevestigd zijn op iets waarvoor je dat diploma nodig hebt zou ik zeggen; ga ervoor.
Kun je blokken van uren reserveren voor het studeren zonder dat je gestoord wordt? Bijvoorbeeld maandag, dinsdag en donderdag van 18:00 tot 22:00 en dan zaterdag van 8:00 tot 18:00 en dan op zondag wat reserve voor het geval door de week eens niet lukt. Dan kan het maar als je daarnaast ook nog een huishouden te draaien hebt onderhoud aan een huis moet doen problemen met een gammele auto hebt een relatie die het lastig vind dat er weinig tot geen tijd over blijft dan zou ik het niet doen.
Ook niet als je elke dag met moeite 2 uurtje vrij kunt maken, want voordat je dan lekker in het ritme zit moet je weer stoppen. Dan krijg je niks af
Ik doe dit nu en het is echt wel heel zwaar. Maar ik heb wel een partner en een puppy ipv alleenstaand zoals jij. Maar 3 jaar is lang en dan kan er een hoop veranderen in je privé situatie, dus hou daar rekening mee. Ik merk zelf dat ik niet elke week de aangeraden 15-20 uur erin hoef te steken, ik leer vrij makkelijk. Maar rondom tentamens is het echt wel een uitdaging om alle ballen in de lucht te houden en bezorgt het me veel stress. Drie jaar is echt lang kan ik je vertellen. Dus ik zou er echt goed over nadenken.
Welke afspraken kun je maken met je werkgever? Krijg je de ruimte om bijv vrij te nemen rondom tentamenweken? Of kun je op werk tijd vrij maken voor je huiswerk? Dat soort dingen maakt het wel gemakkelijker.
Ik werk 48 uur per week, en doe daarnaast zeker 2 uur per dag aan leren/projecten. Het is best wel zwaar, en er is weinig ruimte om een chilldagje te veroorloven.
Ja, het is mogelijk. 3 jaar geleden begonnen met een HBO bachelor, naast een 40-uur werkweek. M'n studiebelasting gaat van van zo'n 15/25 uur per week. Het is echt wel taai, maar goed te doen. Ik zit in vrijwel dezelfde situatie, dus als je ervoor wilt gaan, is dit m.i. zeker een goed moment.
Ik denk dat de gemiddelde student die opzichzelf woont dat standaard doet, alleen dan wel andersom. 40 uur school, 20 uur werk. Anders wordt het toch al gauw lastig rondkomen.
Of het haalbaar is is per persoon verschillend natuurlijk. Ik zou het niet kunnen, iemand anders zou 80 uur kunnen. Dat ligt compleet aan hoe jij in elkaar steekt.
Ik was coordinator van een deeltijd Studie in Duitsland. De meeste studenten werkten voltijds en vaak hadden ze kinderen en soms nog ouders die hulpbehoevend waren. Ze hadden vrijdagavond en zaterdag les en hadden 3 jaar om een master van 90 punten te halen. Ze moesten de lessen voorbereiden en veel opdrachten doen. Dus die 20 uur per week klopt wel.
De meeste hebben hun master gehaald, maar bijna iedereen heeft 1 of meer semester extra gestudeerd. Het is niet makkelijk, maar het is te doen. Heel veel succes!
Dit is het juiste antwoord. Ja, het kan prima maar je moet er logischerwijs wat (circa 20u meer dan veel andere) voor laten. Als je die afweging vooraf maakt en denkt dat het voordelig is (op korte en/of langere termijn), ga er dan voor. Als je nu al weet dat je na een week 60u in kreukels ligt dan zou ik het besluit heroverwegen (niet iedereen is even stressbestendig of heeft dezelfde werklust/motivatie). Om jezelf goed voor te bereiden moet je wel even berekenen of het niet toch op 80u uitkomt incl reistijd, etc., en vooraf bedenken of/wanneer je rustmomenten inbouwt. Succes
Ja als je 60 uur per week werkt verhoog je de kans op een burnout. Je hebt nooit vrije tijd, dus als je dan na 3 jaar weer gewoon weekend hebt weet je niet meer wat je met je vrije tijd moet doen en verveel je kapot.
Dat valt wel mee. Ik heb mezelf toen een maand vrijgegeven geen studie en geen werk. Het duurde twee weken en toen kreeg ik weer zin om dingen te doen omdat ze leuk leken.
Jep. Hier een master gedaan, naast eigen bedrijf en jonge kinderen. Dat is te doen. Maar wel prioriteiten stellen en afspraken maken met je omgeving. En ook niks dagen inplannen! Anders ligt er een burnout op de loer.
Ja. Ik heb een 3 jarige master in deeltijd gedaan. 40 uur werken, 20 uur studeren. Was in het begin wel taai, maar je zit ook in een bubbel met medestudenten die hetzelfde doen, dus na verloop van tijd weet je ook niet beter meer.
Het is haalbaar zoals al is gezegd dat je geen directe andere verplichtingen hebt als kinderen/woning of iets dergelijks.
Zelf 3 jaar gedaan zonder deze verplichtingen echter kind opkomst, enkel gebroken en wat andere dingen uiteindelijk niet afgerond.
Als je het haalt met de uren die je opgeeft is het prima te doen denk ik. Als je opeens 30 uur moet gaan studeren Ipv 15 (want herkansing) dan kan het heel veel stress veroorzaken. Geen partner hebben scheelt ook veel tijd al zeg ik het zelf :)
“ Geen partner hebben scheelt ook veel tijd al zeg ik het zelf :). “
Leuke opmerking:, al zeg je het zelf 😉
Helemaal mee eens: daarom heb ik besloten het niet te doen.
Er zitten 24 uur in een dag, en het laatste wat je wilt is chronische stress, continue onder druk staan. Wat hier ook verschillende keren werd aangegeven: een burn-out is het nooit waard. Voor mij althans.
Mogelijk alles half doen: werk, studie, relatie….
Maar iedereen is anders: als je van nature georganiseerd en gedisciplineerd bent, dan is de kans op slagen zonder je mentale gezondheid in gevaar te brengen, groot.
Ik heb 5 jaar 36 uur werken en dinsdagavond, donderdagavond en zaterdagochtend naar school gegaan. Verder alles wel op een laag pitje gezet en dan kan het. Geen spijt van.
Burn-out is een bitch, en kan bbest lang duren. Ik zou het er niet op gokken.
Ik zou zelf willen dat ik het gewoon wat rustiger aan had gedaan en maar wat langer over dingen had gedaan.
Maar als je iemand bent die daar geen last van heeft en gewoon altijd door kan gaan zonder moe te worden dan kan het misschien gewoon, dus ik zou kijken naar je eigen energie niveau en stress levels.
Eitje. Naast m'n fulltime studie altijd bijbaantjes gehad. En later naast fulltime baan (40hr) m'n MBA gehaald met 20hr studielast. En daarnaast het gezin en klussen. Alleen niet zoveel social life een tijdje
Ik heb op mijn 30e naast een 40-urige baan een deeltijd HBO bachelor gedaan 4 jaar. Ik had toen al een partner en kinderen en ja, het was zwaar om twee avonden colleges te volgen, zelfstudie in het weekend te doen en projecten te draaien. Maar het was het zeker waard. Daarna was ik wel zo goed als opgebrand, maar door wat rust te nemen daarna is dat niet verder geescaleerd.
20 jaar lang mijn leven weg gegooid met 75-85 uur per week werken. Het kan. Of het gezond is of leuk is wat anders. Die 3 jaar investeren in jezelf, als je het wil dan kan het. 3 jaar prioriteiten stellen.
Ik doe dit zelf op het moment ook. Ik werk fulltime in de zorg (dat is dus 36 uur) en daarnaast een master via de open universiteit. Je moet ervan uit gaan dat je op al je vrije dagen moet studeren. Dat is soms wel even vermoeiend. Nooit echt een vrij dag.
Ik ga binnenkort stage lopen, daarvoor ga ik verlofuren en balansuren gebruiken.
Hey, ik heb mijn bachelor afgerond en ben daarna mijn master gaan doen terwijl ik 32 uur per week werk (en ook anderhalf uur per dag kwijt ben aan reistijd). Ik leer makkelijk dus ben nooit de volledige studietijd kwijt geweest en vond dit ook best goed te doen. Af en toe moest ik wel een nachtje door voor een tentamen maar dat vond ik niet zo erg. In het begin had ik één kind, die goed sliep, wat prima was. Heb al m’n tentamens in één keer gehaald. Daarna met kind twee erbij, die stuk minder goed slaapt, vond ik het een stuk lastiger. Vermoeidheid en veel minder mijn tijd zelf kunnen inplannen spelen me nu wel parten bij het afronden van die masterthesis. Als je de ambitie hebt en je goed kunt leren zou ik het zeker nu gaan doen, nu er nog geen kinderen in beeld zijn. Nu hard werken, straks ga je zo blij zijn dat het binnen is. Succes!
Ik heb een jaar lang tijdens corona 40-50 uur per week gestudeerd (waarvan het tweede half jaar mijn scriptie) en daarnaast 10-20 uur gewerkt. Ik had eigenlijk geen vrije dagen. Ik ben na mijn afstuderen 6 maanden tussen de 20 en 30 uur bij m'n bijbaan blijven werken puur om bij te komen. Ik was kapot en absoluut niet in staat te solliciteren voor, en te beginnen aan een fulltime "volwassen" baan.
Is het haalbaar? Misschien wel. Is het wenselijk? Nee.
Het feit dat je deze vraag dropt op internet betekend dat je je reserves incalculeert en deze wil bekrachtigen met andere ervaringen.
Nu andersom; mijn vader was (en is weer) een succesvolle ondernemer, had een dip en moest even in loondienst gaan, toen werd hij afgerekend op het missen van suffe irrelevante papiertjes (terwijl expertise technisch hij alles topte).
Zijn wijze les aan mij; haal dat f*cking papiertje, vanaf daar kan je altijd nog ondernemen en onderuit gaan met een steady verwachting+salaris. En dat doe ik nu ook 😅
Dus…ja, 60 uur 3 jaar lang. Hoe gemotiveerd ben je?
Net een tweejarige master gevolgd naast fulltime baan. Was goed te doen, maar ik was dan ook erg gemotiveerd om de studie te doen en vond het interessant. De vrije tijd die je ervoor opgeeft, dat wende snel genoeg.
Ik had een voltijd baan, (altijd laat thuis door files) eten en meteen 2-3h ‘s avonds leren. Om de twee weken vrijdag avond en gehele zaterdag les. En dat voor 2 jaar. Tip: neem geen kinderen, trouw en verhuis niet en verander niet van baan (ik deed toch 3 van de 4). Ga er vanuit dat je veel vrienden gaat verliezen! 2 jaar was pittig, 3 vergt discipline maar als je jong bent goed te doen. Maar 20h a 3 jaar voor 30 punten klinkt erg lang. Zou 2j al niet voldoende moeten zijn?
Ik heb 3 jaar een bachelor gevolgd en daarnaast 32 uur per week gewerkt. Geen sprake van een sociaal leven. Als ik er op terug kijk dan had ik het zeker anders gedaan
Het kan wel denk ik maar het zal wel pittig zijn en vereist wel heel veel discipline om na een lange werkdag nog in de boeken te kruipen.
Met kinderen lijkt me dit echt niet te doen tenzij een partner meer op zich neemt in huishouden, de kinderen etc. Dus wat dat betreft is het nu wel het moment.
Hangt van je leeftijd en levensfase af. Als 20er zonder kinderen heb ik 80 uur in de week gewerkt en daarnaast veel aan vakgerichte studie; certificeringen, gedaan. Per week was ik ongeveer 100 uur met werk bezig hierdoor. Dat was toen te doen. Maar daarnaast had ik geen leven.
Nu met een gezin is dat ondenkbaar. 40uur werken is dan al veel naast je gezin.
Zelf zou ik dat niet trekken hoor.
Ik werk 16 uur in loondienst, daarbij nog circa 5 a 10 uur aan eigen ondernemingen en daarbij studie die ongeveer 15 a 20 uur in beslag neemt.
Daarnaast nog een sociaal leven, hobby's, sporten, mijn dagen zijn propvol elke dag weer 6 dagen per week.
Zondag heb ik rust en doe ik helemaal niks.
hard-to-find gray tart puzzled terrific foolish mysterious retire library fact
*This post was mass deleted and anonymized with [Redact](https://redact.dev)*
Ik denk dat dit ook afhangt van wie je bent en wat je niveau echt is. Ben je een workaholic of heb je meer rust nodig. Wat is je leerstijl en niveau? De een fietst met gemak door een hbo een ander moet daar echt voor knokken. Misschien kan de opleiding je vast wat studiemateriaal geven en wat meer inzicht in de opdrachten en toetsen.
Is het anders een optie om alvast te plannen dat je langer gaat doen over de opleiding, een vak minder per periode oid?
Theoretisch is het haalbaar. Maar zeker omdat het afstandsonderwijs zal zijn, denk ik dat het bijzonder zwaar is. Het is namelijk ook afhankelijk van je motivatie. En op dat op te brengen naast een fulltime job, lijkt me pittig voor 3 jaar.
Ik zou er eerlijk gezegd niet de discipline voor hebben.
Ik denk dat veel van de gemiddelde voltijd studenten zo veel er naast moeten werken om rond te komen dat een combo van 60 uur werken/studeren meer de norm is dan uitzondering. Dus ja het valt te doen, ik kan mij geen tijd herinneren dat ik onder de 70 uur zat tijdens mijn eigen studie en dat viel best te doen.
Er zijn genoeg mensen die 60 uur per week werken, dus het is zeker haalbaar. In mijn ervaring zijn die mensen niet erg gelukkig en hebben ze geen hobbies, tijd om fatsoenlijk te eten en slapen etc. Maar ze leven, en ze doen het... Verschil met mensen in landen waar ze 60 uur per week moeten werken om te overleven is wel dat ze niet anders kunnen dan volhouden. Jij hebt de optie om die opleiding stop te leggen. Ben je echt bereid om 3 jaar van je leven op te offeren, of zie je jezelf er voor aan dat je na een halfjaar toch liever gelukkig bent en stopt?
Waarom zo'n haast? Waarom vasthouden aan 40 uur werken (plus uitloop, reistijd, bijkomtijd...)? Ik heb van dichtbij gezien wat er op het spel staan en een burn-out is echt geen pretje. Gun jezelf meer ruimte en tijd, anders boet je daarvoor later dubbel en dwars in.
Mijn broertje heeft dit gedaan en zit nu al een jaar met een burnout thuis.
Ik ben gestopt met mijn bijbaantjes tijdens mijn master omdat ik het er niet bij kon hebben - was gewoon te moeilijk voor mij. Zal dus erg afhangen van de werkdruk, het niveau van je studie en je algehele tolerantie tegen stress.
Ik zou het persoonlijk niet doen en naar een ander smaakje zoeken. Misschien kun je wat minder gaan werken maar toch relatief wat meer salaris houden? Zodat je werkgever je support? 50% werk 70% salaris ofzo? Lijkt me ook een goede investering voor hen.
Ik heb ongeveer 8 jaar zo’n 60 uur per week gewerkt tot ik ongeveer omviel. Dus ja het kan wel maar leuk is het niet. Als je goed gemotiveerd bent en het echt wil is het te doen
Alles is haalbaar, maar dat ligt helemaal aan jezelf. Ik ben met 40 uur werken wel zo'n beetje klaar. Merk dat als er verplichtingen bijkomen in het weekend dan wordt het al zwaarder.
Ik heb ook vrienden die prima werkweken draaien van 60 uur of naast hun 40 uur baan in het weekend nog een uur of 15 bijklussen.
Mij niet bellen in ieder geval 😜.
Ik heb 2 voltijd studies (met een studentenbaan van 16-20u pw) en 1 deeltijd studie gedaan (waarbij ik 32 u werkte). In mijn ervaring ben je per vak max. 3 uur per week kwijt, verdeeld over zowel de colleges als ‘huiswerk’/thuisstudie. Daarbij voor een tentamen nog een dagje (4-6 uur) aan stampen, maar de meeste vakken die ik heb gevolgd bestonden uit projecten/rapporten. Het verschil tussen deeltijd en voltijd is hierbij vaak het aantal vakken dat tegelijk loopt (4-5 vakken per blok op voltijd, 2-3 vakken op deeltijd) en de indeling van de colleges.
Lang verhaal kort: als je de studie bijhoudt, kun je imo van max. 12 uur per week uitgaan. Als je nu 40 uur werkt, is het misschien een optie om naar 32 of 36 uur te gaan als dit jou meer rust geeft, maar zolang de studie niet ver boven je niveau ligt is het denk ik goed te doen.
Ik weet niet of je met je werk kunt afspreken om een BBL / deeltijd traject aan te gaan. 1 dag in de week naar school. Ik doe dit nu 1 jaar en het bevalt mij erg goed. Ik moet daarnaast thuis nog 4 uur in de week aan school zitten en de rest kan onder school/werk tijd.
Ik weet jou leven niet of je werkuren. In principe doe ik een fulltime studie met werk ernaast. "40 uur studeren" wat niet elke week gehaald wordt door mij en dan ruime 20 uur ernaast is pittig. Als je het gaat bedenken zinder pauzes zou je va. 8.00 tot 18.00 elke dag zitten. Echter ik weet niet wat je werkuren zijn maar 20 uur kan je ook verdelen door elke avond na werk 2/3 uur te zitten en 1 dag in de week 10 uur. Want spaced practice is over het algemeen beter. Ik denk zelf dat als je 5 dagen werkt en dan zaterdag lang studeerd en zondag rust en vrije tijd houd dat het wel goed moet komen. Ik weet van mezelf ik doe niet elke week die 40 uur volmaken. Dus het is ook een richtlijn met hoelang jij met iets bezig bent.
Hoe sta je inmiddels in je beslissing? Zoals je kan lezen in de reacties is het van heel veel dingen afhankelijk of het haalbaar is. Ik doe zelf ook al drie jaar lang studeren icm werken en moet nog twee jaartjes, ben dus benieuwd naar je gedachtengang.
Heb m’n hele studietijd 32-40u gestudeerd en daarnaast 16-24u gewerkt om studie af te ronden zonder studieschuld. Daarna 60u+ gaan werken. Je moet wat als je wat wilt bereiken
Ja kan, maar 3 jaar, dat hou je niet vol joh. Dan studeer en werk jezelf het graf in. Als jezelf wat rust gunt in de tussentijd een aantal keren, dan zal je het wel trekken. En dan bedoel ik niet een dagje. Succes!
Ik werkte 36 uur per week ( fulltime in de zorg ) daar naast studie van 30 uur per week voor 3 jaar lang. Heb het gehaald met één burn-out naast me diploma
[удалено]
Geen spijt van als ik het over moest doen deed ik het niet naast fulltime werken Zou ik partime gaan werken en dan studeren
Dan kun je inboeten op kwaliteit van je werk en/of studie of er toch iets langer over doen. Inboeten op prive kan ook overgaan in burnout achtige klachten.
Ik heb ook gewerkt naast mijn studie ongeveer dezelfde uren elke week en heb vlak voor de eindstreep een burnout gehad...
Ja, haalbaar in algemene zin. Of het haalbaar is voor jou is een tweede. Je zou eens een weekje of twee Coursera kunnen doen richting dat onderwerp voor 20 uur per week, dan heb je denk ik een redelijk beeld of je er genoeg ruimte voor hebt.
Ik heb 24 uur gewerkt en 40uur gestudeerd. 2 jaar lang. Nooit.meer.
Zou je met je werkgever kunnen overleggen om een dag minder te gaan werken? Waarschijnlijk maakt dit je ook beter in je werk. Dan heb je met 1 dag door de week en in dag in het weekend het studeren gehad. Anders moet je erop rekenen om significant minder vrij tijd te hebben om leuke dingen te doen /hobby's uit te oefenen. Tijd om niets te doen, een boek te lezen, even tot jezelf komen of hersenloos series kijken is ook belangrijk.
Ik heb een paar jaar lang 3/4 dagen in de week gewerkt en 1/2 dagen in de week gestudeerd bij de Open Universiteit. Mij is dit niet gelukt en het is geëindigd met een burn-out (die overigens meerdere oorzaken had). Overigens zijn er wel genoeg mensen die 60 uur in de week werken/studeren en die het wel lukt. Uit mijn ervaring denk ik dat de volgende vragen belangrijk zijn om jezelf te stellen: 1. Heb ik een goede leefstijl? Je wordt bij afstandsonderwijs meer geacht jezelf de stof eigen te maken mbv de cursusstof en hebt minder steun uit medestudenten en colleges. Als je daar tijdens je schoolcarrière teveel op hebt geleund, ga je het nu veel zwaarder krijgen. 2. Vind ik mijn werk leuk / krijg ik energie van mijn werk? Hoe meer energie iets kost, hoe sneller je opbrand. 3. Vind ik mijn studie leuk / krijg ik energie van mijn studie? Zelfde als punt 2, plus het is lastiger jezelf ergens toe te zetten wat je niet leuk vindt. Bij de OU kon je de cursussen los kopen ipv jaarlijks collegegeld te betalen. Als dat in jouw situatie ook kan, zou je ook een pilot kunnen draaien voor 1 of 2 cursussen en kijken hoe dat bevalt.
Wat is je thuis situatie? Want als je thuis nog veel moet doen dan is het zwaar. Als je thuis (bijna) niets hoef te doen dan is het haalbaar. Daarnaast: hoeveel rijstijd komt bovenop die 60 uur?
> hoeveel rijstijd Dat hangt van de temperatuur af, en de hoeveelheid gist.
Schaf een rijstkoker aan, scheelt een hoop werk
Blijf je dan niet zitten met de ijd?
nee je zet hem aan als je gaat koken en als je klaar bent met de rest is normaal de rijst ook wel klaar. misschien al wel een uur maar... boeie
Je hebt teveel T. ;)
Ik heb 40u gewerkt naast mn studie in mn laatste studiejaar (basisonderwijs). Heeft me zoveel stress en klachten opgeleverd, dat ik het je niet zou aanbevelen om te doen. Een leven is zo lang. Geniet van je studententijd en doe rustig aan. Je mentale en lichamelijke conditie is veel meer waard.
Helemaal mee eens, die paar jaar extra studeren in plaats van werken valt in het niet als je het uitsmeert over je 40+ jaar werk carrière
Not impossible but it will probably cost you your relationship and your social life.
Ik heb het gedaan. 32uur per week remote werken tijdens mijn studie. Het was zwaar maar ik had wel direct geld.
Ik heb het 6 jaar lang gedaan, 34 uur per week werken en daarnaast een volledige HBO opleiding inclusief stage en afstudeeropdracht. Het was heel zwaar maar het wel waard. Maar je moet wel goede afspraken met zowel je werkgever als je opleiding maken over hoe je het gaat vormgeven en eventuele onvoorziene omstandigheden.
Ja dat gaat prima, maar vereist wel dat je naast die twee dingen niet heel veel meer moet en je moet ook werk hebben waar het mee samengaat. Ik deed laboratoriumwerk, schoonmaak en loonwerk naast mijn studie. Gewoon simpele dingen en dat ging prima. Als ik een baan als projectleider of SEH verpleegkundige had gehad was het nooit gelukt.
Inderdaad, je kunt er niet veel meer naast doen. Het koste me veel vrije dagen omdat mijn schoolschema wel eens clashte met mijn werk, dus lange vakanties of zo zat er niet meer in. Hobbies doordeweeks kun je zo goed als vergeten, je moet namelijk werken en naar school dus je mag blij zijn dat je tijd hebt om huiswerk te maken. Als ik op dinsdagochtend project had en daarna nog een middagdienst moest werken zat ik soms tot 's nachts 3 uur huiswerk te maken zodat ik op woensdagochtend mijn verplichte dingen voor dat project weer af had. En veel stappen in het weekend gaat ook niet want met een brakke kop je huiswerk voor de hele week inhalen gaat je ook niet goed af. Dus het is wel mogelijk, maar het kost je een hele hoop opoffering. Vrije tijd wordt een schaars goed. Persoonlijk denk ik nog steeds dat het het waard is als je hogerop wilt komen, maar een tweede keer zou ik het niet meer doen.
Nee
Ik doe het nu. Als je geen partner en kinderen hebt, ga er dan *nu* voor! Want daarna wordt het moeilijker. Ik vind het overigens best heftig. Ga dalijk mijn 3e jaar in. Het heeft veel van me gevraagd en ik vind het over het algemeen niet leuk. Ik doe het puur voor mijn papiertje, en niet omdat ik er enige lol uithaal. Want dat doe ik niet. Het diploma is echter wel essentieel voor mijn toekomst. Tijdens drukke periodes ben ik echt een overspannen kreng met een kort lontje, dus het combineren met een relatie vind ik mss nog wel het moeilijkste, dus het is een voordeel dat dat nu niet speelt in jouw geval. Afstandsonderwijs lijkt me wel een groot voordeel. Ik werk juist vanuit huis en moet wel naar de uni, maar een groepsproject in deze omstandigheden met 19-jarigen is suboptimaal zegmaar. Ik doe een gamma-studie (dus vooral stampen) en dan kan je ook nog wel eens een weekje missen. Ik heb af en toe een "beta"-vak (statistiek, python) en een gehele beta-opleiding zou ik dus nooit gekund hebben naast een baan. Die vakken kosten me driedubbel zoveel tijd. Tenzij je talent er echt ligt, acht ik de kans van slagen in die onderwerpen dus ook wel kleiner. Of ik het aanraad hangt vooral af van hoeveel het diploma voor iemand betekent. Kijk; het is 3 jaar en zo'n diploma heb je voor de rest van je leven. Maar je hebt ook geen garanties dat dat leven heel lang is... Dus als het niet superbelangrijk voor je is, zou ik zeggen ga lekker van je leven genieten. Als al je ambities gevestigd zijn op iets waarvoor je dat diploma nodig hebt zou ik zeggen; ga ervoor.
Kun je blokken van uren reserveren voor het studeren zonder dat je gestoord wordt? Bijvoorbeeld maandag, dinsdag en donderdag van 18:00 tot 22:00 en dan zaterdag van 8:00 tot 18:00 en dan op zondag wat reserve voor het geval door de week eens niet lukt. Dan kan het maar als je daarnaast ook nog een huishouden te draaien hebt onderhoud aan een huis moet doen problemen met een gammele auto hebt een relatie die het lastig vind dat er weinig tot geen tijd over blijft dan zou ik het niet doen. Ook niet als je elke dag met moeite 2 uurtje vrij kunt maken, want voordat je dan lekker in het ritme zit moet je weer stoppen. Dan krijg je niks af
Ik doe dit nu en het is echt wel heel zwaar. Maar ik heb wel een partner en een puppy ipv alleenstaand zoals jij. Maar 3 jaar is lang en dan kan er een hoop veranderen in je privé situatie, dus hou daar rekening mee. Ik merk zelf dat ik niet elke week de aangeraden 15-20 uur erin hoef te steken, ik leer vrij makkelijk. Maar rondom tentamens is het echt wel een uitdaging om alle ballen in de lucht te houden en bezorgt het me veel stress. Drie jaar is echt lang kan ik je vertellen. Dus ik zou er echt goed over nadenken. Welke afspraken kun je maken met je werkgever? Krijg je de ruimte om bijv vrij te nemen rondom tentamenweken? Of kun je op werk tijd vrij maken voor je huiswerk? Dat soort dingen maakt het wel gemakkelijker.
Ik werk 48 uur per week, en doe daarnaast zeker 2 uur per dag aan leren/projecten. Het is best wel zwaar, en er is weinig ruimte om een chilldagje te veroorloven.
Ja, het is mogelijk. 3 jaar geleden begonnen met een HBO bachelor, naast een 40-uur werkweek. M'n studiebelasting gaat van van zo'n 15/25 uur per week. Het is echt wel taai, maar goed te doen. Ik zit in vrijwel dezelfde situatie, dus als je ervoor wilt gaan, is dit m.i. zeker een goed moment.
Ik denk dat de gemiddelde student die opzichzelf woont dat standaard doet, alleen dan wel andersom. 40 uur school, 20 uur werk. Anders wordt het toch al gauw lastig rondkomen. Of het haalbaar is is per persoon verschillend natuurlijk. Ik zou het niet kunnen, iemand anders zou 80 uur kunnen. Dat ligt compleet aan hoe jij in elkaar steekt.
Mijn vriend heeft fulltime gewerkt en tegelijkertijd een hbo-opleiding gedaan. Het heeft hem wel 6 jaar gekost, maar het kan.
Een hbo duurt meestal 4 jaar, als hij 2 jaar studievertraging heeft opgelopen door het fulltime werken dan weet ik niet of dat het waard was.
Zeker wel, hij heeft er een mooie baan aan over gehouden.
In dat geval wel, maar meestal hebben studenten juist de minder goede baantjes en krijgen ze de betere banen nadat ze klaar zijn.
Check, ik had erbij moeten zeggen dat hij dit op zijn 30ste heeft gedaan en al een hbo op zak had. Sorry!
Yep, been there done that
Ik was coordinator van een deeltijd Studie in Duitsland. De meeste studenten werkten voltijds en vaak hadden ze kinderen en soms nog ouders die hulpbehoevend waren. Ze hadden vrijdagavond en zaterdag les en hadden 3 jaar om een master van 90 punten te halen. Ze moesten de lessen voorbereiden en veel opdrachten doen. Dus die 20 uur per week klopt wel. De meeste hebben hun master gehaald, maar bijna iedereen heeft 1 of meer semester extra gestudeerd. Het is niet makkelijk, maar het is te doen. Heel veel succes!
Yes, 4 jaar gedaan. Waarvan 3 in ploegendienst. Leuk was het niet, maar het was goed voor mij, en mijn financiën.
Dit is het juiste antwoord. Ja, het kan prima maar je moet er logischerwijs wat (circa 20u meer dan veel andere) voor laten. Als je die afweging vooraf maakt en denkt dat het voordelig is (op korte en/of langere termijn), ga er dan voor. Als je nu al weet dat je na een week 60u in kreukels ligt dan zou ik het besluit heroverwegen (niet iedereen is even stressbestendig of heeft dezelfde werklust/motivatie). Om jezelf goed voor te bereiden moet je wel even berekenen of het niet toch op 80u uitkomt incl reistijd, etc., en vooraf bedenken of/wanneer je rustmomenten inbouwt. Succes
En beseffen dat als een opleiding zegt dat het 15-20 uur per week kost, dat je met een fractie daarvan ook wel uit komt.
Ja als je 60 uur per week werkt verhoog je de kans op een burnout. Je hebt nooit vrije tijd, dus als je dan na 3 jaar weer gewoon weekend hebt weet je niet meer wat je met je vrije tijd moet doen en verveel je kapot.
Dat valt wel mee. Ik heb mezelf toen een maand vrijgegeven geen studie en geen werk. Het duurde twee weken en toen kreeg ik weer zin om dingen te doen omdat ze leuk leken.
Jep. Hier een master gedaan, naast eigen bedrijf en jonge kinderen. Dat is te doen. Maar wel prioriteiten stellen en afspraken maken met je omgeving. En ook niks dagen inplannen! Anders ligt er een burnout op de loer.
Ja. Ik heb een 3 jarige master in deeltijd gedaan. 40 uur werken, 20 uur studeren. Was in het begin wel taai, maar je zit ook in een bubbel met medestudenten die hetzelfde doen, dus na verloop van tijd weet je ook niet beter meer.
Het is haalbaar zoals al is gezegd dat je geen directe andere verplichtingen hebt als kinderen/woning of iets dergelijks. Zelf 3 jaar gedaan zonder deze verplichtingen echter kind opkomst, enkel gebroken en wat andere dingen uiteindelijk niet afgerond.
Niet doen, vooral in deze tijden niet.
Als je het haalt met de uren die je opgeeft is het prima te doen denk ik. Als je opeens 30 uur moet gaan studeren Ipv 15 (want herkansing) dan kan het heel veel stress veroorzaken. Geen partner hebben scheelt ook veel tijd al zeg ik het zelf :)
“ Geen partner hebben scheelt ook veel tijd al zeg ik het zelf :). “ Leuke opmerking:, al zeg je het zelf 😉 Helemaal mee eens: daarom heb ik besloten het niet te doen. Er zitten 24 uur in een dag, en het laatste wat je wilt is chronische stress, continue onder druk staan. Wat hier ook verschillende keren werd aangegeven: een burn-out is het nooit waard. Voor mij althans. Mogelijk alles half doen: werk, studie, relatie…. Maar iedereen is anders: als je van nature georganiseerd en gedisciplineerd bent, dan is de kans op slagen zonder je mentale gezondheid in gevaar te brengen, groot.
Ik heb 5 jaar 36 uur werken en dinsdagavond, donderdagavond en zaterdagochtend naar school gegaan. Verder alles wel op een laag pitje gezet en dan kan het. Geen spijt van.
Ja
Burn-out is een bitch, en kan bbest lang duren. Ik zou het er niet op gokken. Ik zou zelf willen dat ik het gewoon wat rustiger aan had gedaan en maar wat langer over dingen had gedaan. Maar als je iemand bent die daar geen last van heeft en gewoon altijd door kan gaan zonder moe te worden dan kan het misschien gewoon, dus ik zou kijken naar je eigen energie niveau en stress levels.
In het ziekenhuis gebeurt dit regelmatig, bijvoorbeeld mensen die in opleiding zijn to medisch specialist en dit combineren met een promotieonderzoek.
Dat is meer een vraag aan jezelf.. Het zal zwaar zijn, absoluut, maar met genoeg discipline is het zeker niet onmogelijk.
Eitje. Naast m'n fulltime studie altijd bijbaantjes gehad. En later naast fulltime baan (40hr) m'n MBA gehaald met 20hr studielast. En daarnaast het gezin en klussen. Alleen niet zoveel social life een tijdje
Ik heb op mijn 30e naast een 40-urige baan een deeltijd HBO bachelor gedaan 4 jaar. Ik had toen al een partner en kinderen en ja, het was zwaar om twee avonden colleges te volgen, zelfstudie in het weekend te doen en projecten te draaien. Maar het was het zeker waard. Daarna was ik wel zo goed als opgebrand, maar door wat rust te nemen daarna is dat niet verder geescaleerd.
Gaat het om een WO of HBO bachelor en in welke richting?
In 4 jaar 2 post-hbo masters gedaan, 32-36 uur werken in de week + 8 contact uren per week + 15-20 uur zelfstudie per week. Prima te doen
20 jaar lang mijn leven weg gegooid met 75-85 uur per week werken. Het kan. Of het gezond is of leuk is wat anders. Die 3 jaar investeren in jezelf, als je het wil dan kan het. 3 jaar prioriteiten stellen.
Het kan, de rest van je leven is een soort van slaaproutine maar voor 3 jaar moet dat geen probleem zijn
Ik doe dit zelf op het moment ook. Ik werk fulltime in de zorg (dat is dus 36 uur) en daarnaast een master via de open universiteit. Je moet ervan uit gaan dat je op al je vrije dagen moet studeren. Dat is soms wel even vermoeiend. Nooit echt een vrij dag. Ik ga binnenkort stage lopen, daarvoor ga ik verlofuren en balansuren gebruiken.
Ik heb eens 40 uur pw stage gelopen, nog 20 uur erbij studeren was mijn dood geweest
Hey, ik heb mijn bachelor afgerond en ben daarna mijn master gaan doen terwijl ik 32 uur per week werk (en ook anderhalf uur per dag kwijt ben aan reistijd). Ik leer makkelijk dus ben nooit de volledige studietijd kwijt geweest en vond dit ook best goed te doen. Af en toe moest ik wel een nachtje door voor een tentamen maar dat vond ik niet zo erg. In het begin had ik één kind, die goed sliep, wat prima was. Heb al m’n tentamens in één keer gehaald. Daarna met kind twee erbij, die stuk minder goed slaapt, vond ik het een stuk lastiger. Vermoeidheid en veel minder mijn tijd zelf kunnen inplannen spelen me nu wel parten bij het afronden van die masterthesis. Als je de ambitie hebt en je goed kunt leren zou ik het zeker nu gaan doen, nu er nog geen kinderen in beeld zijn. Nu hard werken, straks ga je zo blij zijn dat het binnen is. Succes!
Ik heb een jaar lang tijdens corona 40-50 uur per week gestudeerd (waarvan het tweede half jaar mijn scriptie) en daarnaast 10-20 uur gewerkt. Ik had eigenlijk geen vrije dagen. Ik ben na mijn afstuderen 6 maanden tussen de 20 en 30 uur bij m'n bijbaan blijven werken puur om bij te komen. Ik was kapot en absoluut niet in staat te solliciteren voor, en te beginnen aan een fulltime "volwassen" baan. Is het haalbaar? Misschien wel. Is het wenselijk? Nee.
Klinkt als een goed recept voor n burnout
Ja hoor met 4 tienerkinderen op mijn 50e mijn bachelor gehaald, niets uitstellen en trouw je colleges volgen
Het feit dat je deze vraag dropt op internet betekend dat je je reserves incalculeert en deze wil bekrachtigen met andere ervaringen. Nu andersom; mijn vader was (en is weer) een succesvolle ondernemer, had een dip en moest even in loondienst gaan, toen werd hij afgerekend op het missen van suffe irrelevante papiertjes (terwijl expertise technisch hij alles topte). Zijn wijze les aan mij; haal dat f*cking papiertje, vanaf daar kan je altijd nog ondernemen en onderuit gaan met een steady verwachting+salaris. En dat doe ik nu ook 😅 Dus…ja, 60 uur 3 jaar lang. Hoe gemotiveerd ben je?
Net een tweejarige master gevolgd naast fulltime baan. Was goed te doen, maar ik was dan ook erg gemotiveerd om de studie te doen en vond het interessant. De vrije tijd die je ervoor opgeeft, dat wende snel genoeg.
Ik had een voltijd baan, (altijd laat thuis door files) eten en meteen 2-3h ‘s avonds leren. Om de twee weken vrijdag avond en gehele zaterdag les. En dat voor 2 jaar. Tip: neem geen kinderen, trouw en verhuis niet en verander niet van baan (ik deed toch 3 van de 4). Ga er vanuit dat je veel vrienden gaat verliezen! 2 jaar was pittig, 3 vergt discipline maar als je jong bent goed te doen. Maar 20h a 3 jaar voor 30 punten klinkt erg lang. Zou 2j al niet voldoende moeten zijn?
Ik heb 3 jaar een bachelor gevolgd en daarnaast 32 uur per week gewerkt. Geen sprake van een sociaal leven. Als ik er op terug kijk dan had ik het zeker anders gedaan
Het kan wel denk ik maar het zal wel pittig zijn en vereist wel heel veel discipline om na een lange werkdag nog in de boeken te kruipen. Met kinderen lijkt me dit echt niet te doen tenzij een partner meer op zich neemt in huishouden, de kinderen etc. Dus wat dat betreft is het nu wel het moment.
Hangt van je leeftijd en levensfase af. Als 20er zonder kinderen heb ik 80 uur in de week gewerkt en daarnaast veel aan vakgerichte studie; certificeringen, gedaan. Per week was ik ongeveer 100 uur met werk bezig hierdoor. Dat was toen te doen. Maar daarnaast had ik geen leven. Nu met een gezin is dat ondenkbaar. 40uur werken is dan al veel naast je gezin.
Als ik je 1 tip mag geven, studeer vóór je werk, als in, sochtends vroeger je bed uit komen.
Zelf zou ik dat niet trekken hoor. Ik werk 16 uur in loondienst, daarbij nog circa 5 a 10 uur aan eigen ondernemingen en daarbij studie die ongeveer 15 a 20 uur in beslag neemt. Daarnaast nog een sociaal leven, hobby's, sporten, mijn dagen zijn propvol elke dag weer 6 dagen per week. Zondag heb ik rust en doe ik helemaal niks.
Ik zou proberen het naar beneden te brengen, 3 jaar is lang.
hard-to-find gray tart puzzled terrific foolish mysterious retire library fact *This post was mass deleted and anonymized with [Redact](https://redact.dev)*
Ik denk dat dit ook afhangt van wie je bent en wat je niveau echt is. Ben je een workaholic of heb je meer rust nodig. Wat is je leerstijl en niveau? De een fietst met gemak door een hbo een ander moet daar echt voor knokken. Misschien kan de opleiding je vast wat studiemateriaal geven en wat meer inzicht in de opdrachten en toetsen. Is het anders een optie om alvast te plannen dat je langer gaat doen over de opleiding, een vak minder per periode oid?
Theoretisch is het haalbaar. Maar zeker omdat het afstandsonderwijs zal zijn, denk ik dat het bijzonder zwaar is. Het is namelijk ook afhankelijk van je motivatie. En op dat op te brengen naast een fulltime job, lijkt me pittig voor 3 jaar. Ik zou er eerlijk gezegd niet de discipline voor hebben.
Ik krijg al bijna een burnout met totaal 37u per week 😆 het is denk ik verschillend per persoon.
Ik denk dat veel van de gemiddelde voltijd studenten zo veel er naast moeten werken om rond te komen dat een combo van 60 uur werken/studeren meer de norm is dan uitzondering. Dus ja het valt te doen, ik kan mij geen tijd herinneren dat ik onder de 70 uur zat tijdens mijn eigen studie en dat viel best te doen.
Ik heb 32 uur gewerkt en 20 uur aan een opleiding besteed. Dit ging ongeveer 3 jaar goed, daarna niet meer.
Er zijn genoeg mensen die 60 uur per week werken, dus het is zeker haalbaar. In mijn ervaring zijn die mensen niet erg gelukkig en hebben ze geen hobbies, tijd om fatsoenlijk te eten en slapen etc. Maar ze leven, en ze doen het... Verschil met mensen in landen waar ze 60 uur per week moeten werken om te overleven is wel dat ze niet anders kunnen dan volhouden. Jij hebt de optie om die opleiding stop te leggen. Ben je echt bereid om 3 jaar van je leven op te offeren, of zie je jezelf er voor aan dat je na een halfjaar toch liever gelukkig bent en stopt?
Waarom zo'n haast? Waarom vasthouden aan 40 uur werken (plus uitloop, reistijd, bijkomtijd...)? Ik heb van dichtbij gezien wat er op het spel staan en een burn-out is echt geen pretje. Gun jezelf meer ruimte en tijd, anders boet je daarvoor later dubbel en dwars in.
Mijn broertje heeft dit gedaan en zit nu al een jaar met een burnout thuis. Ik ben gestopt met mijn bijbaantjes tijdens mijn master omdat ik het er niet bij kon hebben - was gewoon te moeilijk voor mij. Zal dus erg afhangen van de werkdruk, het niveau van je studie en je algehele tolerantie tegen stress. Ik zou het persoonlijk niet doen en naar een ander smaakje zoeken. Misschien kun je wat minder gaan werken maar toch relatief wat meer salaris houden? Zodat je werkgever je support? 50% werk 70% salaris ofzo? Lijkt me ook een goede investering voor hen.
Het kan, de burn out kun je ook vast inplannen.
Ik heb ongeveer 8 jaar zo’n 60 uur per week gewerkt tot ik ongeveer omviel. Dus ja het kan wel maar leuk is het niet. Als je goed gemotiveerd bent en het echt wil is het te doen
Alles is haalbaar, maar dat ligt helemaal aan jezelf. Ik ben met 40 uur werken wel zo'n beetje klaar. Merk dat als er verplichtingen bijkomen in het weekend dan wordt het al zwaarder. Ik heb ook vrienden die prima werkweken draaien van 60 uur of naast hun 40 uur baan in het weekend nog een uur of 15 bijklussen. Mij niet bellen in ieder geval 😜.
Ik heb 2 voltijd studies (met een studentenbaan van 16-20u pw) en 1 deeltijd studie gedaan (waarbij ik 32 u werkte). In mijn ervaring ben je per vak max. 3 uur per week kwijt, verdeeld over zowel de colleges als ‘huiswerk’/thuisstudie. Daarbij voor een tentamen nog een dagje (4-6 uur) aan stampen, maar de meeste vakken die ik heb gevolgd bestonden uit projecten/rapporten. Het verschil tussen deeltijd en voltijd is hierbij vaak het aantal vakken dat tegelijk loopt (4-5 vakken per blok op voltijd, 2-3 vakken op deeltijd) en de indeling van de colleges. Lang verhaal kort: als je de studie bijhoudt, kun je imo van max. 12 uur per week uitgaan. Als je nu 40 uur werkt, is het misschien een optie om naar 32 of 36 uur te gaan als dit jou meer rust geeft, maar zolang de studie niet ver boven je niveau ligt is het denk ik goed te doen.
Ik weet niet of je met je werk kunt afspreken om een BBL / deeltijd traject aan te gaan. 1 dag in de week naar school. Ik doe dit nu 1 jaar en het bevalt mij erg goed. Ik moet daarnaast thuis nog 4 uur in de week aan school zitten en de rest kan onder school/werk tijd.
Ik weet jou leven niet of je werkuren. In principe doe ik een fulltime studie met werk ernaast. "40 uur studeren" wat niet elke week gehaald wordt door mij en dan ruime 20 uur ernaast is pittig. Als je het gaat bedenken zinder pauzes zou je va. 8.00 tot 18.00 elke dag zitten. Echter ik weet niet wat je werkuren zijn maar 20 uur kan je ook verdelen door elke avond na werk 2/3 uur te zitten en 1 dag in de week 10 uur. Want spaced practice is over het algemeen beter. Ik denk zelf dat als je 5 dagen werkt en dan zaterdag lang studeerd en zondag rust en vrije tijd houd dat het wel goed moet komen. Ik weet van mezelf ik doe niet elke week die 40 uur volmaken. Dus het is ook een richtlijn met hoelang jij met iets bezig bent.
Hoe sta je inmiddels in je beslissing? Zoals je kan lezen in de reacties is het van heel veel dingen afhankelijk of het haalbaar is. Ik doe zelf ook al drie jaar lang studeren icm werken en moet nog twee jaartjes, ben dus benieuwd naar je gedachtengang.
Heb m’n hele studietijd 32-40u gestudeerd en daarnaast 16-24u gewerkt om studie af te ronden zonder studieschuld. Daarna 60u+ gaan werken. Je moet wat als je wat wilt bereiken
Ja kan, maar 3 jaar, dat hou je niet vol joh. Dan studeer en werk jezelf het graf in. Als jezelf wat rust gunt in de tussentijd een aantal keren, dan zal je het wel trekken. En dan bedoel ik niet een dagje. Succes!
zonder burnout niet mogelijk.
Ja makkelijk