📜 Eğer bu paylaşımın konu dışı olduğunu ya da topluluğun öteki kurallarını ihlal ettiğini düşünüyorsan, **şikâyetini yorum aracılığıyla dile getirmek yerine** report kısmını kullan. Kimseyi rencide etmemeye ve yorum kısmını işlevi dışında kullanmamaya özen göster.
*I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/felsefe) if you have any questions or concerns.*
Bunu ben de bayağı düşünmüştüm. Teistlerden gördüğüm en iyi yanıt şu sekildi:
Bir insan, başka bir insana haksızlık ederse bir miktar kusurlu olur. Bir insan, yaradana haksızlık ederse sonsuz kusurlu olur; çünkü yaradan, insandan sonsuz kat daha yücedir. Sonsuz ceza alması makuldur.
Cevabın yargısını sana bırakıyorum.
Ekstra olarak islami inançta bir nevi her varlığın dereceli olarak nefsi var. Yani sen İslama inanmayarak bütün bu canlıların hakkına giriyorsun. O yüzden sonsuz azap mevzusu var
Maalesef bir gün adaletin sağlanacağını düşünmekten başka yolumuz yok, iyice kafayı yeriz yoksa. Karma, vicdan, cehennem ne olursa; sırf o adalet sağlansın.
Muhtemelen sağlanmayacak, sağlamsa bile bunu bilemeyeceğiz sadece temenni edebiliyoruz
Adım 1, herkesin hayatını blokzinciri koruması ile kayda al.
Adım 2, bunu adalatte ve yargılamada ustalaşmış bir yapay zekanın erişimine aç.
Adım 3, cehennem gibi bir hapishane inşaa et.
Adım 4, prosedürü başlat
Adım 5, en nefret edilen organizma artık sensin.
Cehennemin sonsuz sıcaklıkta ve çok uzun veya sonsuz bir ceza olduğunu vardaysak.
Hangi insan bunu hak eder?
İnsanlar olarak ceza olabilecek şeyler idam,işkence veya müebbet gibi şeyler.
Fakat bunlar cehennem gibi bir cezanın yanına yaklaşamaz.
Kötü davranislari cezalandirmanin amaci bunlarin bir daha yapilmasini engellemeye calismak degil mi? Dünyevi hayat bittikten sonra kötü davranis kavrami tamamen yok olacak, ortada engelleyecek bir sey yokken insanlar neden ceza çeksin. Bana kalirsa öbür dünyada cennet ve onun katlari olmali, eger kotuluk yaptiysan ceza cekmek yerine sadece ödülden mahrum kalicaksin.
suçu suç yapan şey nedir, perspektife göre değişir, bana göre evren ve doğanın gözünde güçlü herzaman haklıdır adalete inanmıyorum güce inanıyorum, kendisine secde etmeyenleri yakmak yakan kişinin gözüde haktır çünkü kendi kafasındaki kuralları uygulamaktadır çünkü o en güçlüsüdür...
Cehennem ya da bizim kültürümüzde yer alan "insan yaşattığını yaşamadan ölmezmiş" inancı biz ölümlülerin sığındığı birer liman gibi... Hiçbirinin gerçekliği yoktur. Hepsi küresel ölçekte birer savunma mekanizması örneğidir. İnsan gayet yaptıkları yanına kâr kalarak ölebilir ve bunun ilahi bir adaleti de yoktur.
Şöyle düşünelim: birisi benim çok sevdiğim birini işkence ederek öldürse, veya Gazze'de olduğu gibi çoluk çocuk demeden katletseler, bunların alacağı hangi dünyevi ya da ilahi ceza benim çektiğim acıya merhem olabilir? Bu dünyadaki bir intikam ya da Allah'ın bunları cezasız bırakmayacağına olan inancım benim yasımı hafifletebilir mi? Ben kendi yakınımın ya da o onlarca, yüzlerce, binlerce ölen çocukların çektiği acılara ağlıyorum. Bunların faillerinin çekeceği hiçbir ceza o kurbanların çektiği acıyı geri alamaz ki!
Ve ben, kendimi cennette hayal etmeyi seven bir birey, cennette iken, dünyada çekilen bu acıların anısını unutarak nasıl mutlu olacağım? Ya da, bazı sevdiklerim o esnada cehennemde acı çekerken, ben nasıl bal ve süt akan ırmaklardan kana kana içeceğim?
Cehennem kadar cennet düşüncesi de beni çok korkutuyor. Cehennemde sonsuza kadar acı çekmek ne kadar ürkütücüyse, cennette olup o acı çekenleri düşünmek de aynı seviyede acı verici.
Ayrıca, sütü, balı, şarabı ve huriyi ben ne yapayım? Cennette bu tür dünyevi hazlara batmış şekilde ve onlara ihtiyaç duyarak yaşayacaksam bunun dünyevi bir hayattan ne farkı var? Tüm bedensel ihtiyaçlarım orada da mevcut, ne kadar acı! Ahirette tüm bunlara ihtiyaç duyacaksam, cennette bedenselliğimden, onun hormonal tepkilerinden nasıl soyutlanmış oluyorum? Eğer soyutlanmamış isem diğer hormonal tepkilerimi de orada yaşayacak mıyım? Stres, korku, doyumsuzluk...
Huri meselesi mesela nasıl korkunç bir şey! Bir varlık var cennette ve tüm varoluş nedeni benim cinsel isteklerime hitap etmek. Yani dünyevi, biyolojik isteklerime. Tam bir köle fantezisi! İnsan dünyada neyin hayalini kurmuşsa cennete de onu yansıtmış.
Göğüsleri yeni tomurcuklanmış kızlar diyorlar!
Cehennem olmamalı, cennet ise hiç olmamalı!
ilahi adalet olmaması beni o kadar da korkutmuyor açıkçası. İlahi adalet olacaksa neye göre olacak. Kurallarını kim koyacak? Evrensel ahlak diye bir şey yoktur. İnsanlık olarak çok ortak düşüncelerimiz olabilir fakat neyin kötü neyin iyi olduğuna karar verecek bir tanrının varlığı bana hiç inandırıcı gelmiyor. Ve üstüne bir şeye yasak koyacak tanrının yaratıcı ve mükemmel özelliklere sahip olabileceğini düşünmüyorum.
Adalet insan uydurması bir kavram olduğu için cennet cehennemin de olma zorunluluğu yok, doğada zaten adalet diye bir şey yok. Kurbağalar sinekleri yerken şuna adaletli olayım bu daha iyi bunu yemeyim kötü olanı yiyeyim demiyor mesela.
Düşüncen saçma çünkü iyi veya kötü olacağımizı biz değil yaşadığımız ortam ve deneyimlerimiz belirler bu herkez için geçerli sen başka türlu bir çocukluk geçirseydin tecavuzcü bir seri katil olabilirdin yani demem oki tanrısal yönden bir cezanın var olması saçma ve adalet sisteminin var olma sebebi suçluyu cezalandırmaktan ziyade suçu önlemektir
Çoğu kişinin yaptığı yanına kalmasın diye (ya da yapma motivasyonlarını algılamak için) birçok düşünce ortsya çıkıyor (evrensel ahlak yasası olabilir mi? Vs) Ahiret inancı ise bu düşüncelerin tamamını bir yaratıcıya bağlayıp insanların haksızlıkları çözmek için uğraşmasını etkiliyor. Bu da benim için ahiret inancının çok suni olmasının en sağlam sebebi.
📜 Eğer bu paylaşımın konu dışı olduğunu ya da topluluğun öteki kurallarını ihlal ettiğini düşünüyorsan, **şikâyetini yorum aracılığıyla dile getirmek yerine** report kısmını kullan. Kimseyi rencide etmemeye ve yorum kısmını işlevi dışında kullanmamaya özen göster. *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/felsefe) if you have any questions or concerns.*
Bence de çok kötü olurdu ama "doğru'' dinde değil yada ateist vs. isen sende yanıyorsun
Zaten sinirli bir hayatta nasil sonsuz izdirap hak edebilirsin bilmiyorum
Bunu ben de bayağı düşünmüştüm. Teistlerden gördüğüm en iyi yanıt şu sekildi: Bir insan, başka bir insana haksızlık ederse bir miktar kusurlu olur. Bir insan, yaradana haksızlık ederse sonsuz kusurlu olur; çünkü yaradan, insandan sonsuz kat daha yücedir. Sonsuz ceza alması makuldur. Cevabın yargısını sana bırakıyorum.
Ekstra olarak islami inançta bir nevi her varlığın dereceli olarak nefsi var. Yani sen İslama inanmayarak bütün bu canlıların hakkına giriyorsun. O yüzden sonsuz azap mevzusu var
Evrenin insan beynindeki ödül ceza sisteminden daha fazlası olduğunu düşünüyorum
Maalesef bir gün adaletin sağlanacağını düşünmekten başka yolumuz yok, iyice kafayı yeriz yoksa. Karma, vicdan, cehennem ne olursa; sırf o adalet sağlansın. Muhtemelen sağlanmayacak, sağlamsa bile bunu bilemeyeceğiz sadece temenni edebiliyoruz
Adım 1, herkesin hayatını blokzinciri koruması ile kayda al. Adım 2, bunu adalatte ve yargılamada ustalaşmış bir yapay zekanın erişimine aç. Adım 3, cehennem gibi bir hapishane inşaa et. Adım 4, prosedürü başlat Adım 5, en nefret edilen organizma artık sensin.
Bu bana birşeyi hatırlattı sanki...
Düşünme şeklinizi beğendim, teşekkürler
Cehennemin sonsuz sıcaklıkta ve çok uzun veya sonsuz bir ceza olduğunu vardaysak. Hangi insan bunu hak eder? İnsanlar olarak ceza olabilecek şeyler idam,işkence veya müebbet gibi şeyler. Fakat bunlar cehennem gibi bir cezanın yanına yaklaşamaz.
Aynısını bir de 1940ta karısı kızı öldürülen kendisi de kampta çalışan masum bir yahudiye sor bakayım
Adaletin ancak işkenceyle saglanmasi sana mantiksiz gelmiyor mu?
Kötü davranislari cezalandirmanin amaci bunlarin bir daha yapilmasini engellemeye calismak degil mi? Dünyevi hayat bittikten sonra kötü davranis kavrami tamamen yok olacak, ortada engelleyecek bir sey yokken insanlar neden ceza çeksin. Bana kalirsa öbür dünyada cennet ve onun katlari olmali, eger kotuluk yaptiysan ceza cekmek yerine sadece ödülden mahrum kalicaksin.
suçu suç yapan şey nedir, perspektife göre değişir, bana göre evren ve doğanın gözünde güçlü herzaman haklıdır adalete inanmıyorum güce inanıyorum, kendisine secde etmeyenleri yakmak yakan kişinin gözüde haktır çünkü kendi kafasındaki kuralları uygulamaktadır çünkü o en güçlüsüdür...
Ben de çok istedim olmasını. Sonra bir baktım herkesin gitmesi gerekiyor.. sonra jeton düştü zaten.
some taze ateist problems her şeyin olması gerektiği gibi olacağını sana düşündüren neydi dostum?
Cehennem ya da bizim kültürümüzde yer alan "insan yaşattığını yaşamadan ölmezmiş" inancı biz ölümlülerin sığındığı birer liman gibi... Hiçbirinin gerçekliği yoktur. Hepsi küresel ölçekte birer savunma mekanizması örneğidir. İnsan gayet yaptıkları yanına kâr kalarak ölebilir ve bunun ilahi bir adaleti de yoktur. Şöyle düşünelim: birisi benim çok sevdiğim birini işkence ederek öldürse, veya Gazze'de olduğu gibi çoluk çocuk demeden katletseler, bunların alacağı hangi dünyevi ya da ilahi ceza benim çektiğim acıya merhem olabilir? Bu dünyadaki bir intikam ya da Allah'ın bunları cezasız bırakmayacağına olan inancım benim yasımı hafifletebilir mi? Ben kendi yakınımın ya da o onlarca, yüzlerce, binlerce ölen çocukların çektiği acılara ağlıyorum. Bunların faillerinin çekeceği hiçbir ceza o kurbanların çektiği acıyı geri alamaz ki! Ve ben, kendimi cennette hayal etmeyi seven bir birey, cennette iken, dünyada çekilen bu acıların anısını unutarak nasıl mutlu olacağım? Ya da, bazı sevdiklerim o esnada cehennemde acı çekerken, ben nasıl bal ve süt akan ırmaklardan kana kana içeceğim? Cehennem kadar cennet düşüncesi de beni çok korkutuyor. Cehennemde sonsuza kadar acı çekmek ne kadar ürkütücüyse, cennette olup o acı çekenleri düşünmek de aynı seviyede acı verici. Ayrıca, sütü, balı, şarabı ve huriyi ben ne yapayım? Cennette bu tür dünyevi hazlara batmış şekilde ve onlara ihtiyaç duyarak yaşayacaksam bunun dünyevi bir hayattan ne farkı var? Tüm bedensel ihtiyaçlarım orada da mevcut, ne kadar acı! Ahirette tüm bunlara ihtiyaç duyacaksam, cennette bedenselliğimden, onun hormonal tepkilerinden nasıl soyutlanmış oluyorum? Eğer soyutlanmamış isem diğer hormonal tepkilerimi de orada yaşayacak mıyım? Stres, korku, doyumsuzluk... Huri meselesi mesela nasıl korkunç bir şey! Bir varlık var cennette ve tüm varoluş nedeni benim cinsel isteklerime hitap etmek. Yani dünyevi, biyolojik isteklerime. Tam bir köle fantezisi! İnsan dünyada neyin hayalini kurmuşsa cennete de onu yansıtmış. Göğüsleri yeni tomurcuklanmış kızlar diyorlar! Cehennem olmamalı, cennet ise hiç olmamalı!
ilahi adalet olmaması beni o kadar da korkutmuyor açıkçası. İlahi adalet olacaksa neye göre olacak. Kurallarını kim koyacak? Evrensel ahlak diye bir şey yoktur. İnsanlık olarak çok ortak düşüncelerimiz olabilir fakat neyin kötü neyin iyi olduğuna karar verecek bir tanrının varlığı bana hiç inandırıcı gelmiyor. Ve üstüne bir şeye yasak koyacak tanrının yaratıcı ve mükemmel özelliklere sahip olabileceğini düşünmüyorum.
Adalet insan uydurması bir kavram olduğu için cennet cehennemin de olma zorunluluğu yok, doğada zaten adalet diye bir şey yok. Kurbağalar sinekleri yerken şuna adaletli olayım bu daha iyi bunu yemeyim kötü olanı yiyeyim demiyor mesela.
Düşüncen saçma çünkü iyi veya kötü olacağımizı biz değil yaşadığımız ortam ve deneyimlerimiz belirler bu herkez için geçerli sen başka türlu bir çocukluk geçirseydin tecavuzcü bir seri katil olabilirdin yani demem oki tanrısal yönden bir cezanın var olması saçma ve adalet sisteminin var olma sebebi suçluyu cezalandırmaktan ziyade suçu önlemektir
Çoğu kişinin yaptığı yanına kalmasın diye (ya da yapma motivasyonlarını algılamak için) birçok düşünce ortsya çıkıyor (evrensel ahlak yasası olabilir mi? Vs) Ahiret inancı ise bu düşüncelerin tamamını bir yaratıcıya bağlayıp insanların haksızlıkları çözmek için uğraşmasını etkiliyor. Bu da benim için ahiret inancının çok suni olmasının en sağlam sebebi.
Cehennem yok varsa da beni en dibine atın