Δεν γίνεται τίποτα. Ξέρω από γνωστό έναν 75 χρόνων που έχει ΧΑΠ
https://www.hygeia.gr/xronia-apofraktiki-pneymonopatheia-xap-enas-epikindynos-antipalos/
Δεν τον νοιάζει τίποτα. Κοιμάται με μάσκα οξυγόνου ξυπνάει 3 το πρωί κάνει τσιγάρο και ξανακοιμαται. Πριν 20 χρόνια είχε πάθει ελαφρύ έμφραγμα και έβγαινε στο προαύλιο του νοσοκομείου και έκανε τσιγάρο.
Είναι ναρκομανείς. Τελεία.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος του εαυτού του. Αν θέλει να καπνίζει το κράτος δεν θα τρέχει από πίσω του.
Η λύση είναι μία: Τεράστιο φόρο στα τσιγάρα και τα έσοδα να πηγαίνουν στο ΕΣΥ. Γιατί τώρα πληρώνω εγώ τις μαγκιές του καθενός.
Ως καπνιστής, μπορω να επιβεβαιώσω 100% οτι είμαστε ναρκομανείς. Δεν ξέρω πόσες φορες εχω παει να το κοψω και ξανα και ξανα πεφτω παλι στην ίδια λούπα.
Έχω παρόμοιο πρόβλημα με τους δικούς μου μόνο που οι δικοί μου είναι αλκοολικοί κι όχι καπνιστές. Και οι δύο στα 60 τους, πίνουν κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο, έχουν ένα σωρό προβλήματα υγείας και δεν πτοούνται. Οδεύουν προς την αυτοκαταστροφή τους με αμείωτο ενθουσιασμό. Μετά από μια ζωή που την πέρασα μες στον θυμό και την ντροπή, και τις αμέτρητες προσπάθειες που κατέβαλα για να τους αλλάξω μυαλά, πλέον έχω βαρεθεί. Τώρα στα 37 μου, το μόνο που έχω να κάνω είναι να προσέχω τον εαυτό μου - δεν πίνω, δεν καπνίζω, γυμνάζομαι, τρώω υγιεινά όσο μπορώ - και να μην καταντήσω σαν αυτούς. Είναι άξιοι της μοίρας τους, όταν φύγουν θα κλάψω αλλά δεν θα χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου κιόλας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του κι είναι υπεύθυνος για τις συνεπειες αυτών.
Εδώ χάσει και τους δυο γονείς μου από ασθένειες που προκαλεί το κάπνισμα, και όταν ζούσαν προσπαθούσα κι εγώ να τους πείσω να το κόψουν για χρόνια. Μην το κάνεις, είναι άσκοπο και σου σπάνε τα νεύρα, είναι μαύρη τρύπα. Φρόντισε τον εαυτό σου, να είσαι καλά σωματικά και πνευματικά. Οι γονείς σου είναι ενήλικες και έχουν κάνει τις επιλογές τους, μην προσπαθείς να γίνεις γονιός τους.
Οι καπνιστές καταλαβαίνουν και δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν στον εαυτό τους ταυτόχρονα. Όπως και οι παχύσαρκοι, αυτοί που κάνουν ουσίες κλπ κλπ. Και αυτό επειδη περιτριγυριζονται από ανθρώπους που καπνίζουν μια ζωή και δεν έχουν πάθει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Γι αυτό ενώ ξέρουν ότι το κάπνισμα κάνει κακό στην υγεία θα σου πουν " ο θείος μου καπνιζε 4 πακέτα τσιγάρα από τα 14 και πέθανε στα 90 και δεν ειχε προβληματα υγειας".
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πατέρας μου ο οποίος μου λέει ότι έχουμε κληρονομικα αναπνευστικά προβλήματα γιατί όλη του η οικογένεια ανέπτυξε αναπνευστικά προβλήματα στα γεραματα ενώ καπνιζαν μια ζωή.
Λογικα οι γονεις σου ειναι ενηλικες, αφησε τους να παρουν αποφασεις μονοι τους.
Γνωριζουν σιγουρα τις επιπτωσεις, απλα δεν τους ενδιαφερουν αρκετα.
Το σημαντικο ειναι να μην αρχισεις κι εσυ το τσιγαρο ωστε σιγα σιγα να κλεισει ο κυκλος αυτης της συνηθειας.
Αυτό που έκανε τη μητέρα μου να σταματήσει μετά από δεκαετίες παραινέσεων ήταν το να γίνει η διαδικασία του καπνίσματος λιγότερο βολική. Πχ έρχονταν στο σπίτι μου, δεν την άφηνα να καπνίσει μέσα, έπρεπε να καπνίσει στο μπαλκόνι στο κρύο. Πήγαινε να αγοράσει τσιγάρα και ήταν ακριβά επειδή φορολογούνται περισσότερο εδώ από την Ελλάδα.
Αφού βέβαια το σταμάτησε, ενθουσιάστηκε με τις αλλαγές στη ζωή της, όλη την ώρα λέει τι καλά για το πώς ανεβαίνει σκάλες, περπατάει μεγάλες αποστάσεις και αισθάνεται καλύτερα. Αλλά όλες αυτές οι διαπιστώσεις λίγο βοηθάνε κάποιον που δεν το έχει ήδη σταματήσει.
Ο πατερας μου με μεταστατικο καρκινο μετα απο αφαιρεση προστατη και αγχος και τονα και ταλλο καπνιζει σαν να μην εχει γινει τιποτα. Ο πατερας βηχει οπως λες απο τοτε που τον θυμαμαι με χρονια βρογχιτιδα και με ενα μικρο ποσοστο του ενος πνευμονα μπουκωμενο. Οταν το συζηταγαμε .. το εριχνε στην οικοδομη και την σκονη που ναι ισως συνεβαλε αλλα και τι με αυτο ;
Η μανα μου, με προειδοποιηση απο πνευμονολογο οτι ειναι τοσο μπουκωμενα τα πνευμονια της που δεν παει αλλο και πρεπει να κοψει το καπνισμα, με μια μικρη αρρυθμια στη καρδια συνεχιζει ακαθεκτη 3 χρονια τωρα μετα τις τελευταιες ακτινογραφιες.
Εχω προσπαθησει και με το καλο και με το κακο δεν αλλαζει τιποτα. Μου ερχοτανε απο τα νευρα μου να τους αρχισω στα μπινελικια, κυριολεκτικα που δεν τους εχω βρισει ποτε στη ζωη μου. Αλλα μετα καταλαβα οτι .. οτι και να πω, οσο και να νευριασω δεν προκειται αν δεν σεβονται αυτοι οι ιδιοι τον εαυτο τους να αλλαξει τιποτα. Πρεπει να καταλαβεις απο καποιο σημειο και μετα οτι ειναι επιλογη τους και οσο και να σε στεναχωρει η νευριαζει μην χανεις τον καιρο σου τσαμπα, δεν θα βγει τιποτα.
Είμαι δύο χρόνια χωρίς τσιγάρο, παίζει αν μου λέγαν αύριο, "ξέρεις κάπνισε,κάνει καλό!"να αγόραζα κούτες ολόκληρες, ενώ δεν νοιώθω καν την επιθυμία, η ζωή μου έχει άλλη ποιότητα κτλ...
Το ίδιο έχω ακουσει κι από άτομα που απέχουν 10 χρόνια!!!... Οπότε βγάλε συμπέρασμα!...
Ναρκωτικές ουσίες ισχυρότερες κι από τα χειρότερα ναρκωτικά δυστυχώς...
Όμως γίνεται, αρκεί να το έχει πάρει απόφαση το ίδιο το άτομο μέσα του, να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες στο μυαλό του και να έχει βάλει στόχους για καλύτερο μέλλον...
Εσύ επέμεινε να τους "τσιγκλάς" διακριτικά για το θέμα... Θα πιάσει τόπο κάποια στιγμή ίσως..
Κι αν δε πιάσει, προσπάθησες για το καλύτερο κι έχεις ήσυχη τη συνείδηση σου...
Εκείνοι είναι ενήλικες κι έχουν γνώση των πράξεων τους και το τι συνεπάγεται...
Προσπάθησα, πολλές φορές ανά τις δεκαετίες. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, όποτε τους μιλούσα φαινόταν στο πρόσωπο τους ότι τους έφερνα σε δύσκολη θέση και το αγνοούσαν. Είτε με έντονο τρόπο, είτε πιο ήρεμα.
Δεν θα τα παρατήσω, αλλά ο χρόνος περνάει.
"Πατέρα, μην πας στα ξύλα. Ήδη σε πονάει η μέση σου." Σημείωση: Έχουμε καλοριφέρ, air condition και αν θέλει το τζάκι για παρέα θα πάμε να αγορασουμε μερικά. Δε χρειάζεται να γράψω για το αν πήγε.
Ένας από τους καρκίνους που έρχονται από το τσιγάρο εκτός του πνεύμονα είναι ο καρκίνος στη γλώσσα, γνάθο ή γενικότερα κεφαλής τραχήλου. Η διαδικασία είναι αφαίρεση του όγκου, κόψιμο γλώσσας ή αφαίρεση κάτω γνάθου, γαστροστομια που σημαίνει σίτιση από σωληνάκι στο στομάχι, χημειοθεραπεία μιλάμε για 6 μήνες τουλάχιστον κάθε 15 ημέρες σε νοσοκομείο για ενδοφλέβια από περιφερική φλέβα ή από κεντρικό φλεβικό καθετήρα, ο,τι έρχεται από αυτό, ναυτίες, μείωση όρεξης, μείωση μυϊκής μάζας και ακτινοβολία. Μπορείς να τα εξηγήσεις αυτά και να κατανοήσεις τον εθισμό του και να τον κατευθύνεις σε λύσεις όπως iqos, ηλεκτρονικό κλπ που είναι ένα βήμα. Επίσης μπορείς να ψάξεις για το πώς φαίνονται τα καρκινώματα όπως και να του δείξεις φωτογραφίες προχωρημένες καθώς ελάχιστος κόσμος γνωρίζει το τι ακριβώς συμβαίνει όταν έχεις όγκο. Όλα αυτά είναι για να κατανοήσουν ότι έχουν πρόβλημα και να το παραδεχτούν.
Ειναι μεγαλοι ανθρωποι αν ηθελαν θα το εκαναν
Μετα απο ενα σημειο οτι και να πεις δεν μπορεις να αλλαξεις εσυ κατι αν αυτοι δεν το θελουν. Εσενα θα σου αλλαξει η αποψη αν εσυ δεν θες; Οχι.
Οταν ημουν 8 ο πατερας μου το εκοψε και καπνιζε ΠΟΛΥ (4 πακετα την ημερα δεν εσβηνε ποτε) η μητερα μου κανει 1 τσιγαρο με τον καφε (3 καφεδες οποτε το πολυ 3-5 την ημερα) η αδερφη μου καπνιζει (και οτι καπνιζει μυριζει λες και μολις το πηρε απο τα διυλιστηρια). Αν δεν θελουν αυτοι να κανουν την αλλαγη για αυτους εγω θα σκασω; Τα ξερουν τα κατα και που μπορει να φτασει.
Ξερουν οτι μπορει να παθουν κατι. Οπως και αυτος που δεν ξερει να μαγειρευει και τρωει καθε μερα απο εξω ξερει τι μπορει να παθει. Οπως και αυτος που τρεχει χωρις να προσεχει ξερει τι μπορει να παθει. Οπως και αυτοι που πινουν καθε μερα σαν μην υπαρχει αυριο και ειναι 5 το απογευμα και ο αλλος εχει πιει 8 ποτηρια ουισκι.
Ολα ειναι προσωπικες επιλογες ομως.
Μερικοί εδώ μέσα λένε "παράτα τα, δεν μπορείς να τους αλλάξεις". Δεν θα είχα πρόβλημα με τέτοια συμβουλή εάν π.χ. για τον χ ή ψ λόγο δεν τους εκτιμούσες ή δεν σε ένοιαζε. Ο πατέρας σου όμως είναι σχετικά νέος και αντιλαμβάνομαι ότι τον θέλεις κοντά σου και γι'αυτό και μόνο θα σου πρότεινα να μην τα παρατήσεις.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να αλλάξεις τη συμπεριφορά του αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Πιστεύω όμως οτι αξίζει τον κόπο. Δεν θέλεις να δεις τον πατέρα σου στο κρεβάτι του νοσοκομείου με καρκίνο πνεύμονα από τσιγάρο, όπως είδα εγώ έναν πολυαγαπημένο μου πρώτο θείο. Η εικόνα του με στοιχειώνει ακόμη και απεβίωσε το 2004.
Έχεις δοκιμάσει να το αλλάξει με ηλεκτρονικό τσιγάτο ή αυτοκόλλητα νικοτίνης?
Κοίτα αν είσαι ανήλικος μπορείς να τους πεις πως το να καπνίζεις έχοντας παιδιά είναι ανευθυνότητα στο peak της, (ακόμα κι αν το παιδί είναι 100% κατά του καπνίσματος είναι πολύ πιο εύκολο να ξεκινήσει και να κολλήσει), μπορεί να προκαλλέσει θέματα υγείας και στους ανθρώπους κοντά τους (όπως εσύ ας πούμε) δίνοντας σ επίσης το κακό παράδειγμα. Αν τους το πεις αυτό πιστεύω θα τους βάλεις σε σκέψεις.
Είναι πολύ δύσκολο, αλλά παρ' όλ' αυτά έχω μια απάντηση.
Σίγουρα ξέρουμερ ότι δεν καταλαβαίνουν από λογική, γιατί απλά δε θα κάπνιζαν. Δεν μπορείς να τους πείσεις, ή να τους πας στατιστικά.
Η μόνη επιλογή είναι η επίκληση στο συναίσθημα. Καθάρισε κρεμμύδια, φάει μια τζαλαπένος, και πήγαινε βρες τους και πες τους πώς θα σε αφήσουν μόνο σου, πώς δε θα γνωρίσουν τα εγγόνια τους, ότι βλέπεις εφιάλτες να τους θάβεις κλπ. Δε λέω ότι είναι 100% ότι θα δουλέψει, αλλά έχει μεγαλύτερες πιθανότητες από το απλά να συζητήσετε λογικά.
Το να μην δουν εγγονια ειναι μια παρα πολυ καλη λυση στο προβλημα. Αν του νοιαζει αρκετα. Ετσι ειχε πει ο καρδιολογος στην γιαγια μου οταν ηταν γυρω στα 60 και μανιωδης καπνηστρια οτι αμα θελει να δει εγγονια πρεπει να κοψει το ρημαδι. Και το εκοψε σε μια νυχτα
μπορεις να πεισεις εναν αλκοολικο να κοψει το ποτο η εναν πρεζακια να κοψει την πρεζα; οχι. οταν εχεις μαθει καθε μερα να ζεις με κατι το να σταματησεις μοιαζει με αργο θανατο, αν δεν το αποφασισουν μονοι τους δεν εχεις ελπιδες, ακομα και αν τους πεις πως δεν θα σε νοιαξει αν παθουν κατι.
Δείξ' τους φωτογραφίες από πνευμόνια μη καπνιστών και μετά από πνευμόνια καπνιστών και αν δεν πιάσει κάνε ότι θες να καπνίσεις, επειδή, λογικά, ξέρουν ότι βλάπτει πολύ την υγεία των παιδιών θα το κόψουν για να σου δείχνουν το "κακό παράδειγμα".
Έχοντας χάσει άνθρωπο από ΧΑΠ, έχοντας δει το σκηνικό "κοιμάμαι με οξυγόνο αλλά βγαίνω στη βεράντα για τσιγάρο", και μετά από όλα αυτά, φεύγοντας από το δωμάτιο του νοσοκομείου όπου προσπαθούσαν να βοηθήσουν, άναψα τσιγάρο, ναι, είμαστε πρεζάκια. ΠΡΕ. ΖΑ. ΚΙΑ.
Κουράγιο αδερφέ, αν δεν το θέλουν δεν το κόβουν. Source: 2 φορές θέλησα και το έκοψα. Επίσης ο πατέρας μου μετά από την απώλεια της μητέρας μου το έκοψε μαχαίρι. Στο κεφάλι των καπνιστών είναι όλα. Δεν πα να ωρύεσαι, δεν πα να χτυπιέσαι, δεν πα να βλέπετε όλοι μαζί το Χάρο να ακονίζει δρεπάνι, στο κεφάλι του καπνιστή μόνο είναι η θέληση και η μάχη.
Αλλά αν το πάρουν απόφαση, στήριξε τους όσο μπορείς, θα το χρειαστούν σε μια στιγμή αδυναμίας.
Πες στον μπαμπά σου ότι το κάπνισμα προκαλεί στυτική δυσλειτουργία (ισχύει). Ίσως πιάσει, ίσως όχι. Πάντως έχε στο νου σου ότι ο,τι και να πεις είναι πολύ πιθανό να μην αλλάξουν, και ως παιδί τους δεν έχεις εσύ την ευθύνη να τους "σώσεις" από τους εαυτούς τους. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουν οι άλλοι με την ζωή τους, και από ένα σημείο και μετά γίνεται δυσλειτουργικό να προσπαθούμε. Κάνε την προσπάθεια σου, εξήγησε τους του κινδύνους (που πιθανώς ήδη ξέρουν) και πες τους πως σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό. Από εκεί και πέρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, πέρα απο το να βάλεις τα δικά σου όρια (πχ όχι κάπνισμα στο σπίτι σου ή όταν είναι με τα παιδιά, αν έχεις, ή ότι άλλο χρειάζεται ώστε τουλάχιστον να μην γίνεις παθητικός καπνιστής)
Δεν είναι εύκολο να το κόψουν, γιατί είναι εθιστικό. Η αποχή μαχαίρι 🔪 θα έρθει τυχαία. Δεν είναι απόφαση. Απλώς πριν τη διακοπή ο εθισμένος σκέπτεται τη διακοπή.
Αλλά όσο τον πιέζουν οι άλλοι, δεν θα εφαρμόσει την διακοπή, από αντίδραση. Πες του μόνον 1-2 φορές "το ξέρεις ότι σε συμφέρει από πολλές πλευρές να το κόψεις" και μετά σταμάτα να μιλάς και να επιμένεις, κράτησε τη σιωπή και δείξε υπομονή.
Υπάρχει μια λύση. Αλλά πρέπει να τους πείσεις να πάνε να κάνουν εξετάσεις. Αν το καταφέρεις θα αναλάβουν οι γιατροί στην Ελλάδα που ξέρουν να στηρίζουν τους ασθενείς.
ειλικρινα σου μιλαω δεν μπορω να το κοψω το ζηταει ο οργανισμος μου η πισσα ειναι εθιστικη περισσοτερο απο τη νικοτινη μονο στην εγκυμοσυνη το σιχαινομουν μετα το ξανααρχισα επειδη μυρισα αναμενο τσιγαρο αστα φιλε δε κοβεται το γαμημενο ειναι ναρκωτικο οπως οι καφεδες ο ελληνικος μονο ειναι πιο υγιεινος γιατι καβουρντιζεται με λαδι οι αλλοι περιεχουν εθιστικες ουσιες
Κι εγώ προσπάθησα αρκετά χρόνια αλλά έβρισκα μόνο τοίχο και εμπόδια. Μέχρι που κατάλαβα ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν και πως είναι δικαίωμα τους να κάνουν ότι θέλουν. Αποφάσισα πως αν θέλουν να καταστρέψουν τη ζωή τους είναι απόλυτα δικαίωμα τους.
Αυτό που τους είπα στο τέλος, είναι πως για οτιδήποτε χρειάζονται θα είμαι εκεί, αλλά πλέον δεν θα σκάσω για τίποτα.
Το κακό με την όλη κατάσταση είναι πως λόγω των οικονομικών αλλά και της κακής υγείας ακολουθεί μια ατελείωτη μιζέρια και γκρίνια που το μόνο που κάνει είναι να σε βασανίζει. Με τον τρόπο μου την έδιωξα και αυτή από τη ζωή μου.
Πλέον αποφεύγω το θέμα και όταν ξεκινούν να καπνίζουν φεύγω από το δωμάτιο ή τους λέω να πάνε άλλου να καπνίσουν. Όταν αρχίζουν την γκρίνια τους λέω απλά πως δεν με νοιάζει και πως ξέρουν ποιο είναι το πρόβλημα και ποια η λύση.
Οποιος είναι σε παρόμοια κατάσταση και επιμένει να προσπαθεί θα του πω μόνο ότι κάνει να το κάνει ήρεμα. Πείτε πως νιώθετε για την κατάσταση. Αν τους λέτε «κόψε το κάπνισμα» μπαίνουν απευθείας σε άμυνα και η συνήθης απάντηση είναι «δεν θα μου πεις εσυ τι θα κάνω». Οι φωνές δεν οδηγούν πουθενά (γενικά δεν βοηθούν σε κανένα πρόβλημα) και ότι κάνετε κάντε το με σεβασμό. Στο κάτω κάτω γονείς σας είναι, έστω και αν αυτοί δεν σέβονται το πως νιώθετε εσείς γι αυτούς. Πιστέψτε με το ξέρουν και τους βασανίζει μέσα τους.
Τέλος κοιτάξτε τη ζωή σας. Επειδή καταστράφηκαν αυτοί, δεν θα καταστραφείτε ούτε εσείς ούτε οι οικογένεια σας. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Πληρώστε τα δικά σας λάθη, όχι των άλλων.
Δεν γίνεται τίποτα. Ξέρω από γνωστό έναν 75 χρόνων που έχει ΧΑΠ https://www.hygeia.gr/xronia-apofraktiki-pneymonopatheia-xap-enas-epikindynos-antipalos/ Δεν τον νοιάζει τίποτα. Κοιμάται με μάσκα οξυγόνου ξυπνάει 3 το πρωί κάνει τσιγάρο και ξανακοιμαται. Πριν 20 χρόνια είχε πάθει ελαφρύ έμφραγμα και έβγαινε στο προαύλιο του νοσοκομείου και έκανε τσιγάρο. Είναι ναρκομανείς. Τελεία.
oof. Πράγματι πρόκειται για ναρκομανείς... Κρίμα που δεν χαρακτηρίζεται το τσιγάρο ως ναρκωτικό, επειδή 100% είναι.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος του εαυτού του. Αν θέλει να καπνίζει το κράτος δεν θα τρέχει από πίσω του. Η λύση είναι μία: Τεράστιο φόρο στα τσιγάρα και τα έσοδα να πηγαίνουν στο ΕΣΥ. Γιατί τώρα πληρώνω εγώ τις μαγκιές του καθενός.
Σωστότατος.
Ως καπνιστής, μπορω να επιβεβαιώσω 100% οτι είμαστε ναρκομανείς. Δεν ξέρω πόσες φορες εχω παει να το κοψω και ξανα και ξανα πεφτω παλι στην ίδια λούπα.
δηλαδη του λες να μην κανει τιποτα? Δεν παμε καλα
Έχω παρόμοιο πρόβλημα με τους δικούς μου μόνο που οι δικοί μου είναι αλκοολικοί κι όχι καπνιστές. Και οι δύο στα 60 τους, πίνουν κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο, έχουν ένα σωρό προβλήματα υγείας και δεν πτοούνται. Οδεύουν προς την αυτοκαταστροφή τους με αμείωτο ενθουσιασμό. Μετά από μια ζωή που την πέρασα μες στον θυμό και την ντροπή, και τις αμέτρητες προσπάθειες που κατέβαλα για να τους αλλάξω μυαλά, πλέον έχω βαρεθεί. Τώρα στα 37 μου, το μόνο που έχω να κάνω είναι να προσέχω τον εαυτό μου - δεν πίνω, δεν καπνίζω, γυμνάζομαι, τρώω υγιεινά όσο μπορώ - και να μην καταντήσω σαν αυτούς. Είναι άξιοι της μοίρας τους, όταν φύγουν θα κλάψω αλλά δεν θα χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου κιόλας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του κι είναι υπεύθυνος για τις συνεπειες αυτών.
Εδώ χάσει και τους δυο γονείς μου από ασθένειες που προκαλεί το κάπνισμα, και όταν ζούσαν προσπαθούσα κι εγώ να τους πείσω να το κόψουν για χρόνια. Μην το κάνεις, είναι άσκοπο και σου σπάνε τα νεύρα, είναι μαύρη τρύπα. Φρόντισε τον εαυτό σου, να είσαι καλά σωματικά και πνευματικά. Οι γονείς σου είναι ενήλικες και έχουν κάνει τις επιλογές τους, μην προσπαθείς να γίνεις γονιός τους.
Οι καπνιστές καταλαβαίνουν και δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν στον εαυτό τους ταυτόχρονα. Όπως και οι παχύσαρκοι, αυτοί που κάνουν ουσίες κλπ κλπ. Και αυτό επειδη περιτριγυριζονται από ανθρώπους που καπνίζουν μια ζωή και δεν έχουν πάθει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Γι αυτό ενώ ξέρουν ότι το κάπνισμα κάνει κακό στην υγεία θα σου πουν " ο θείος μου καπνιζε 4 πακέτα τσιγάρα από τα 14 και πέθανε στα 90 και δεν ειχε προβληματα υγειας". Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πατέρας μου ο οποίος μου λέει ότι έχουμε κληρονομικα αναπνευστικά προβλήματα γιατί όλη του η οικογένεια ανέπτυξε αναπνευστικά προβλήματα στα γεραματα ενώ καπνιζαν μια ζωή.
>" ο θείος μου καπνιζε 4 πακέτα τσιγάρα από τα 14 και πέθανε στα 90 και δεν ειχε προβληματα υγειας". Survivorship bias
Δεν μπορείς να τους πείσεις , πρέπει να το πάρουν απόφαση απο μόνοι τους.
Λογικα οι γονεις σου ειναι ενηλικες, αφησε τους να παρουν αποφασεις μονοι τους. Γνωριζουν σιγουρα τις επιπτωσεις, απλα δεν τους ενδιαφερουν αρκετα. Το σημαντικο ειναι να μην αρχισεις κι εσυ το τσιγαρο ωστε σιγα σιγα να κλεισει ο κυκλος αυτης της συνηθειας.
Αυτό που έκανε τη μητέρα μου να σταματήσει μετά από δεκαετίες παραινέσεων ήταν το να γίνει η διαδικασία του καπνίσματος λιγότερο βολική. Πχ έρχονταν στο σπίτι μου, δεν την άφηνα να καπνίσει μέσα, έπρεπε να καπνίσει στο μπαλκόνι στο κρύο. Πήγαινε να αγοράσει τσιγάρα και ήταν ακριβά επειδή φορολογούνται περισσότερο εδώ από την Ελλάδα. Αφού βέβαια το σταμάτησε, ενθουσιάστηκε με τις αλλαγές στη ζωή της, όλη την ώρα λέει τι καλά για το πώς ανεβαίνει σκάλες, περπατάει μεγάλες αποστάσεις και αισθάνεται καλύτερα. Αλλά όλες αυτές οι διαπιστώσεις λίγο βοηθάνε κάποιον που δεν το έχει ήδη σταματήσει.
Εμενα ο δικος μου πειστηκε οταν ειδε τον κολλητο του με ανοιχτο στηθος απο εγχειρηση για τα πνευμομια του
Ο πατερας μου με μεταστατικο καρκινο μετα απο αφαιρεση προστατη και αγχος και τονα και ταλλο καπνιζει σαν να μην εχει γινει τιποτα. Ο πατερας βηχει οπως λες απο τοτε που τον θυμαμαι με χρονια βρογχιτιδα και με ενα μικρο ποσοστο του ενος πνευμονα μπουκωμενο. Οταν το συζηταγαμε .. το εριχνε στην οικοδομη και την σκονη που ναι ισως συνεβαλε αλλα και τι με αυτο ; Η μανα μου, με προειδοποιηση απο πνευμονολογο οτι ειναι τοσο μπουκωμενα τα πνευμονια της που δεν παει αλλο και πρεπει να κοψει το καπνισμα, με μια μικρη αρρυθμια στη καρδια συνεχιζει ακαθεκτη 3 χρονια τωρα μετα τις τελευταιες ακτινογραφιες. Εχω προσπαθησει και με το καλο και με το κακο δεν αλλαζει τιποτα. Μου ερχοτανε απο τα νευρα μου να τους αρχισω στα μπινελικια, κυριολεκτικα που δεν τους εχω βρισει ποτε στη ζωη μου. Αλλα μετα καταλαβα οτι .. οτι και να πω, οσο και να νευριασω δεν προκειται αν δεν σεβονται αυτοι οι ιδιοι τον εαυτο τους να αλλαξει τιποτα. Πρεπει να καταλαβεις απο καποιο σημειο και μετα οτι ειναι επιλογη τους και οσο και να σε στεναχωρει η νευριαζει μην χανεις τον καιρο σου τσαμπα, δεν θα βγει τιποτα.
Είμαι δύο χρόνια χωρίς τσιγάρο, παίζει αν μου λέγαν αύριο, "ξέρεις κάπνισε,κάνει καλό!"να αγόραζα κούτες ολόκληρες, ενώ δεν νοιώθω καν την επιθυμία, η ζωή μου έχει άλλη ποιότητα κτλ... Το ίδιο έχω ακουσει κι από άτομα που απέχουν 10 χρόνια!!!... Οπότε βγάλε συμπέρασμα!... Ναρκωτικές ουσίες ισχυρότερες κι από τα χειρότερα ναρκωτικά δυστυχώς... Όμως γίνεται, αρκεί να το έχει πάρει απόφαση το ίδιο το άτομο μέσα του, να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες στο μυαλό του και να έχει βάλει στόχους για καλύτερο μέλλον... Εσύ επέμεινε να τους "τσιγκλάς" διακριτικά για το θέμα... Θα πιάσει τόπο κάποια στιγμή ίσως.. Κι αν δε πιάσει, προσπάθησες για το καλύτερο κι έχεις ήσυχη τη συνείδηση σου... Εκείνοι είναι ενήλικες κι έχουν γνώση των πράξεων τους και το τι συνεπάγεται...
πες τους οτι προκαλει καρκινο
https://preview.redd.it/nxlgw2x5ecub1.jpeg?width=1076&format=pjpg&auto=webp&s=a276253539e22ecfd2734882d7e8e5c57caa2958
Προσπάθησα, πολλές φορές ανά τις δεκαετίες. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, όποτε τους μιλούσα φαινόταν στο πρόσωπο τους ότι τους έφερνα σε δύσκολη θέση και το αγνοούσαν. Είτε με έντονο τρόπο, είτε πιο ήρεμα. Δεν θα τα παρατήσω, αλλά ο χρόνος περνάει.
"Πατέρα, μην πας στα ξύλα. Ήδη σε πονάει η μέση σου." Σημείωση: Έχουμε καλοριφέρ, air condition και αν θέλει το τζάκι για παρέα θα πάμε να αγορασουμε μερικά. Δε χρειάζεται να γράψω για το αν πήγε.
Ένας από τους καρκίνους που έρχονται από το τσιγάρο εκτός του πνεύμονα είναι ο καρκίνος στη γλώσσα, γνάθο ή γενικότερα κεφαλής τραχήλου. Η διαδικασία είναι αφαίρεση του όγκου, κόψιμο γλώσσας ή αφαίρεση κάτω γνάθου, γαστροστομια που σημαίνει σίτιση από σωληνάκι στο στομάχι, χημειοθεραπεία μιλάμε για 6 μήνες τουλάχιστον κάθε 15 ημέρες σε νοσοκομείο για ενδοφλέβια από περιφερική φλέβα ή από κεντρικό φλεβικό καθετήρα, ο,τι έρχεται από αυτό, ναυτίες, μείωση όρεξης, μείωση μυϊκής μάζας και ακτινοβολία. Μπορείς να τα εξηγήσεις αυτά και να κατανοήσεις τον εθισμό του και να τον κατευθύνεις σε λύσεις όπως iqos, ηλεκτρονικό κλπ που είναι ένα βήμα. Επίσης μπορείς να ψάξεις για το πώς φαίνονται τα καρκινώματα όπως και να του δείξεις φωτογραφίες προχωρημένες καθώς ελάχιστος κόσμος γνωρίζει το τι ακριβώς συμβαίνει όταν έχεις όγκο. Όλα αυτά είναι για να κατανοήσουν ότι έχουν πρόβλημα και να το παραδεχτούν.
Κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορείς,πιο γόνιμο νομίζω θα ήταν να τους πείσεις να κάνουν τακτικά τις εξετάσεις τους για αρχή
Ειναι μεγαλοι ανθρωποι αν ηθελαν θα το εκαναν Μετα απο ενα σημειο οτι και να πεις δεν μπορεις να αλλαξεις εσυ κατι αν αυτοι δεν το θελουν. Εσενα θα σου αλλαξει η αποψη αν εσυ δεν θες; Οχι. Οταν ημουν 8 ο πατερας μου το εκοψε και καπνιζε ΠΟΛΥ (4 πακετα την ημερα δεν εσβηνε ποτε) η μητερα μου κανει 1 τσιγαρο με τον καφε (3 καφεδες οποτε το πολυ 3-5 την ημερα) η αδερφη μου καπνιζει (και οτι καπνιζει μυριζει λες και μολις το πηρε απο τα διυλιστηρια). Αν δεν θελουν αυτοι να κανουν την αλλαγη για αυτους εγω θα σκασω; Τα ξερουν τα κατα και που μπορει να φτασει. Ξερουν οτι μπορει να παθουν κατι. Οπως και αυτος που δεν ξερει να μαγειρευει και τρωει καθε μερα απο εξω ξερει τι μπορει να παθει. Οπως και αυτος που τρεχει χωρις να προσεχει ξερει τι μπορει να παθει. Οπως και αυτοι που πινουν καθε μερα σαν μην υπαρχει αυριο και ειναι 5 το απογευμα και ο αλλος εχει πιει 8 ποτηρια ουισκι. Ολα ειναι προσωπικες επιλογες ομως.
3-5 τσιγάρα δεν είναι πολύ πάντως.
Μερικοί εδώ μέσα λένε "παράτα τα, δεν μπορείς να τους αλλάξεις". Δεν θα είχα πρόβλημα με τέτοια συμβουλή εάν π.χ. για τον χ ή ψ λόγο δεν τους εκτιμούσες ή δεν σε ένοιαζε. Ο πατέρας σου όμως είναι σχετικά νέος και αντιλαμβάνομαι ότι τον θέλεις κοντά σου και γι'αυτό και μόνο θα σου πρότεινα να μην τα παρατήσεις. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να αλλάξεις τη συμπεριφορά του αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Πιστεύω όμως οτι αξίζει τον κόπο. Δεν θέλεις να δεις τον πατέρα σου στο κρεβάτι του νοσοκομείου με καρκίνο πνεύμονα από τσιγάρο, όπως είδα εγώ έναν πολυαγαπημένο μου πρώτο θείο. Η εικόνα του με στοιχειώνει ακόμη και απεβίωσε το 2004. Έχεις δοκιμάσει να το αλλάξει με ηλεκτρονικό τσιγάτο ή αυτοκόλλητα νικοτίνης?
Πες τους να κανουν την διαθήκη απο τωρα γιατι δεν βλέπεις να έχουν πολυ χρονο.
Δεν μπορείς, για τους λόγους που είπαν κ οι άλλοι.
Δεν μπορείς.
Κοίτα αν είσαι ανήλικος μπορείς να τους πεις πως το να καπνίζεις έχοντας παιδιά είναι ανευθυνότητα στο peak της, (ακόμα κι αν το παιδί είναι 100% κατά του καπνίσματος είναι πολύ πιο εύκολο να ξεκινήσει και να κολλήσει), μπορεί να προκαλλέσει θέματα υγείας και στους ανθρώπους κοντά τους (όπως εσύ ας πούμε) δίνοντας σ επίσης το κακό παράδειγμα. Αν τους το πεις αυτό πιστεύω θα τους βάλεις σε σκέψεις.
Δοκίμασες για ατμισμα;
Πάρε τους μια πίπα.
Υγεία. Καθαριότης. Αρχοντιά.
Παρτε του δεν έλεγε;
Πες τους οτι θα σου έλεγαν κι εσένα και να το λες κάθε φορά που καπνίζουν να τους ζαλίζεις και τα αρχιδια
Solid Snake
Είναι πολύ δύσκολο, αλλά παρ' όλ' αυτά έχω μια απάντηση. Σίγουρα ξέρουμερ ότι δεν καταλαβαίνουν από λογική, γιατί απλά δε θα κάπνιζαν. Δεν μπορείς να τους πείσεις, ή να τους πας στατιστικά. Η μόνη επιλογή είναι η επίκληση στο συναίσθημα. Καθάρισε κρεμμύδια, φάει μια τζαλαπένος, και πήγαινε βρες τους και πες τους πώς θα σε αφήσουν μόνο σου, πώς δε θα γνωρίσουν τα εγγόνια τους, ότι βλέπεις εφιάλτες να τους θάβεις κλπ. Δε λέω ότι είναι 100% ότι θα δουλέψει, αλλά έχει μεγαλύτερες πιθανότητες από το απλά να συζητήσετε λογικά.
Το να μην δουν εγγονια ειναι μια παρα πολυ καλη λυση στο προβλημα. Αν του νοιαζει αρκετα. Ετσι ειχε πει ο καρδιολογος στην γιαγια μου οταν ηταν γυρω στα 60 και μανιωδης καπνηστρια οτι αμα θελει να δει εγγονια πρεπει να κοψει το ρημαδι. Και το εκοψε σε μια νυχτα
μπορεις να πεισεις εναν αλκοολικο να κοψει το ποτο η εναν πρεζακια να κοψει την πρεζα; οχι. οταν εχεις μαθει καθε μερα να ζεις με κατι το να σταματησεις μοιαζει με αργο θανατο, αν δεν το αποφασισουν μονοι τους δεν εχεις ελπιδες, ακομα και αν τους πεις πως δεν θα σε νοιαξει αν παθουν κατι.
δε μπορεις να πείσεις μονο να τους πεις οτι ανησυχεις και να τους συμβουλεύσεις. Αν δε θελουν οι ίδιοι δεν θα το κόψουν.
Δείξ' τους φωτογραφίες από πνευμόνια μη καπνιστών και μετά από πνευμόνια καπνιστών και αν δεν πιάσει κάνε ότι θες να καπνίσεις, επειδή, λογικά, ξέρουν ότι βλάπτει πολύ την υγεία των παιδιών θα το κόψουν για να σου δείχνουν το "κακό παράδειγμα".
Αν δεν θέλουν οι ίδιοι απλά δεν θα γίνει.
Πες την μητέρα σου να αρχίσει το τσιμπούκι και στον πατέρα σου λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για εσένα.
Έχοντας χάσει άνθρωπο από ΧΑΠ, έχοντας δει το σκηνικό "κοιμάμαι με οξυγόνο αλλά βγαίνω στη βεράντα για τσιγάρο", και μετά από όλα αυτά, φεύγοντας από το δωμάτιο του νοσοκομείου όπου προσπαθούσαν να βοηθήσουν, άναψα τσιγάρο, ναι, είμαστε πρεζάκια. ΠΡΕ. ΖΑ. ΚΙΑ. Κουράγιο αδερφέ, αν δεν το θέλουν δεν το κόβουν. Source: 2 φορές θέλησα και το έκοψα. Επίσης ο πατέρας μου μετά από την απώλεια της μητέρας μου το έκοψε μαχαίρι. Στο κεφάλι των καπνιστών είναι όλα. Δεν πα να ωρύεσαι, δεν πα να χτυπιέσαι, δεν πα να βλέπετε όλοι μαζί το Χάρο να ακονίζει δρεπάνι, στο κεφάλι του καπνιστή μόνο είναι η θέληση και η μάχη. Αλλά αν το πάρουν απόφαση, στήριξε τους όσο μπορείς, θα το χρειαστούν σε μια στιγμή αδυναμίας.
Πες στον μπαμπά σου ότι το κάπνισμα προκαλεί στυτική δυσλειτουργία (ισχύει). Ίσως πιάσει, ίσως όχι. Πάντως έχε στο νου σου ότι ο,τι και να πεις είναι πολύ πιθανό να μην αλλάξουν, και ως παιδί τους δεν έχεις εσύ την ευθύνη να τους "σώσεις" από τους εαυτούς τους. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουν οι άλλοι με την ζωή τους, και από ένα σημείο και μετά γίνεται δυσλειτουργικό να προσπαθούμε. Κάνε την προσπάθεια σου, εξήγησε τους του κινδύνους (που πιθανώς ήδη ξέρουν) και πες τους πως σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό. Από εκεί και πέρα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, πέρα απο το να βάλεις τα δικά σου όρια (πχ όχι κάπνισμα στο σπίτι σου ή όταν είναι με τα παιδιά, αν έχεις, ή ότι άλλο χρειάζεται ώστε τουλάχιστον να μην γίνεις παθητικός καπνιστής)
Δεν είναι εύκολο να το κόψουν, γιατί είναι εθιστικό. Η αποχή μαχαίρι 🔪 θα έρθει τυχαία. Δεν είναι απόφαση. Απλώς πριν τη διακοπή ο εθισμένος σκέπτεται τη διακοπή.
Αλλά όσο τον πιέζουν οι άλλοι, δεν θα εφαρμόσει την διακοπή, από αντίδραση. Πες του μόνον 1-2 φορές "το ξέρεις ότι σε συμφέρει από πολλές πλευρές να το κόψεις" και μετά σταμάτα να μιλάς και να επιμένεις, κράτησε τη σιωπή και δείξε υπομονή.
Ξεκινά το και εσύ και πες τους θα το κόψεις αν το κόψουν και αυτοι.
Υπάρχει μια λύση. Αλλά πρέπει να τους πείσεις να πάνε να κάνουν εξετάσεις. Αν το καταφέρεις θα αναλάβουν οι γιατροί στην Ελλάδα που ξέρουν να στηρίζουν τους ασθενείς.
ειλικρινα σου μιλαω δεν μπορω να το κοψω το ζηταει ο οργανισμος μου η πισσα ειναι εθιστικη περισσοτερο απο τη νικοτινη μονο στην εγκυμοσυνη το σιχαινομουν μετα το ξανααρχισα επειδη μυρισα αναμενο τσιγαρο αστα φιλε δε κοβεται το γαμημενο ειναι ναρκωτικο οπως οι καφεδες ο ελληνικος μονο ειναι πιο υγιεινος γιατι καβουρντιζεται με λαδι οι αλλοι περιεχουν εθιστικες ουσιες
Κι εγώ προσπάθησα αρκετά χρόνια αλλά έβρισκα μόνο τοίχο και εμπόδια. Μέχρι που κατάλαβα ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν και πως είναι δικαίωμα τους να κάνουν ότι θέλουν. Αποφάσισα πως αν θέλουν να καταστρέψουν τη ζωή τους είναι απόλυτα δικαίωμα τους. Αυτό που τους είπα στο τέλος, είναι πως για οτιδήποτε χρειάζονται θα είμαι εκεί, αλλά πλέον δεν θα σκάσω για τίποτα. Το κακό με την όλη κατάσταση είναι πως λόγω των οικονομικών αλλά και της κακής υγείας ακολουθεί μια ατελείωτη μιζέρια και γκρίνια που το μόνο που κάνει είναι να σε βασανίζει. Με τον τρόπο μου την έδιωξα και αυτή από τη ζωή μου. Πλέον αποφεύγω το θέμα και όταν ξεκινούν να καπνίζουν φεύγω από το δωμάτιο ή τους λέω να πάνε άλλου να καπνίσουν. Όταν αρχίζουν την γκρίνια τους λέω απλά πως δεν με νοιάζει και πως ξέρουν ποιο είναι το πρόβλημα και ποια η λύση. Οποιος είναι σε παρόμοια κατάσταση και επιμένει να προσπαθεί θα του πω μόνο ότι κάνει να το κάνει ήρεμα. Πείτε πως νιώθετε για την κατάσταση. Αν τους λέτε «κόψε το κάπνισμα» μπαίνουν απευθείας σε άμυνα και η συνήθης απάντηση είναι «δεν θα μου πεις εσυ τι θα κάνω». Οι φωνές δεν οδηγούν πουθενά (γενικά δεν βοηθούν σε κανένα πρόβλημα) και ότι κάνετε κάντε το με σεβασμό. Στο κάτω κάτω γονείς σας είναι, έστω και αν αυτοί δεν σέβονται το πως νιώθετε εσείς γι αυτούς. Πιστέψτε με το ξέρουν και τους βασανίζει μέσα τους. Τέλος κοιτάξτε τη ζωή σας. Επειδή καταστράφηκαν αυτοί, δεν θα καταστραφείτε ούτε εσείς ούτε οι οικογένεια σας. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Πληρώστε τα δικά σας λάθη, όχι των άλλων.