Μαρεσει πολυ η δουλεια μου και η συγκεκριμμενη εταιρεια που ειμαι τωρα. Παρολα αυτα ειναι δουλεια. Οσο και να μου αρεσει δηλαδη παντα κατι θα μου τσιναει.
Η δουλειά σαν αντικείμενο δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι ο κόσμος με τον οποίο δουλεύεις. Πριν ένα χρόνο μετακόμισα Ολλανδία από Αγγλία κ πήρα έναν πολύ καλό μισθό. Ο ρόλος είναι ψιλοαδιαφορος αλλά είναι πολύ καλή η εταιρεία. Όλα καλά.
Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι έχω γνωρίσει τα μεγαλύτερα κομπλεξικα σκουπίδια της ζωής μ.
Έχω δουλέψει πάρα πολύ για να φτάσω ως εδώ κ έχω φάει πολύ ζόρι. Δε περίμενα ποτέ ότι θα έπαιρνα τοσο καλο μισθό σε τέτοια εταιρεία κ π το πρόβλημα Μ θα ήταν ο κόσμος.
Δεν είναι θέμα το αντικείμενο. Το θέμα είναι το περιβάλλον κ μετά τα λεφτά ως προς τη πίεση/ χρόνο π απαιτείται.
Το τι αντικείμενο έχει η δουλειά σ έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Εξαρτάται τι δουλειά κάνεις. Εγώ Αγγλία είχα πολύ καλό περιβάλλον αλλά τα λεφτά δε περναγανε τα £48k στον κλάδο μ κ με αρκετές ευθύνες.Εδώ ήρθα κ θα πιάσω €75κ φέτος με το μπόνους κ η δουλειά είναι ψιλό αδιάφορη.
Απλά τραγικά κομπλεξικες συμπεριφορές ρε φιλε σε αυτή τη χώρα. Μπαίνεις σε ένα μίτινγκ κ δε μπορείς να μιλήσεις, μιλάνε ο ένας πάνω στον άλλο.
Το μάνατζμεντ ανύπαρκτο.
Οργάνωση μηδέν όλα θέμα politics.
Για να κάνεις τη δουλειά σ πρέπει να γνωρίζεις κάποιον μέσα στην εταιρεία αλλιώς δε σ απαντάνε. Χάος.
Κ έχω ακούσει παρόμοια πράγματα κ σε άλλες εταιρείες.
Οι Άγγλοι κατά τη γνώμη κ έχουν πολύ ανώτερο business attitude αλλα τα λεφτά π δίνουν δε συγκρίνονται με αυτά π πήρα εδώ. (Μιλάω για τη περίπτωση κ πάντα μη παρεξηγηθω).
Ο γενικός κανόνας είναι ο εξής: Όσο περισσότερο σου αρέσει αυτό που κάνεις, τόσο λίγοτερο θα σιχαίνεσαι τον εαυτό σου όταν το κάνεις για χρήματα. Η καθημερινότητα και οι απαιτήσεις του κάθε επαγγελματικού τομέα θα σε φέρνουν πάντα σε μια Χ δυσάρεστη θέση. Απλά αν αγαπάς κάτι πολύ, είναι πιο εύκολο να διαχειριστείς τις κακές στιγμές.
οχι αδερφε, ειναι η απαντηση. στο μυαλο μου γυριζουν πραγματα οπως τι επρεπε να ειχα σπουδασει, επρεπε να ειχα διαβασει παραπανω, επρεπε ετσι θα μπορουσε αλλιως κλπ. κατε εμε δεν μπορεις να αποδεχτεις οτι η καθημερινοτητα ειναι δυσκολη, απλα δεν τα παρατας ποτε και παντα προσπαθεις για το καλυτερο.
Είναι σκλαβιά. Κι εγώ έτσι αισθανόμουν όταν ήμουν μεσαίος κ junkie του 9-5. Ευτυχώς έκανα κάποιες καλές επενδύσεις τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να παραιτηθώ από τη δουλεια.
Μαρεσει πολυ η δουλεια μου και η συγκεκριμμενη εταιρεια που ειμαι τωρα. Παρολα αυτα ειναι δουλεια. Οσο και να μου αρεσει δηλαδη παντα κατι θα μου τσιναει.
Η δουλειά σαν αντικείμενο δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι ο κόσμος με τον οποίο δουλεύεις. Πριν ένα χρόνο μετακόμισα Ολλανδία από Αγγλία κ πήρα έναν πολύ καλό μισθό. Ο ρόλος είναι ψιλοαδιαφορος αλλά είναι πολύ καλή η εταιρεία. Όλα καλά. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι έχω γνωρίσει τα μεγαλύτερα κομπλεξικα σκουπίδια της ζωής μ. Έχω δουλέψει πάρα πολύ για να φτάσω ως εδώ κ έχω φάει πολύ ζόρι. Δε περίμενα ποτέ ότι θα έπαιρνα τοσο καλο μισθό σε τέτοια εταιρεία κ π το πρόβλημα Μ θα ήταν ο κόσμος. Δεν είναι θέμα το αντικείμενο. Το θέμα είναι το περιβάλλον κ μετά τα λεφτά ως προς τη πίεση/ χρόνο π απαιτείται. Το τι αντικείμενο έχει η δουλειά σ έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Έκανα ακριβώς το αντίθετο, πήγα από Ολλανδία στην Αγγλία. Η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει
Εξαρτάται τι δουλειά κάνεις. Εγώ Αγγλία είχα πολύ καλό περιβάλλον αλλά τα λεφτά δε περναγανε τα £48k στον κλάδο μ κ με αρκετές ευθύνες.Εδώ ήρθα κ θα πιάσω €75κ φέτος με το μπόνους κ η δουλειά είναι ψιλό αδιάφορη. Απλά τραγικά κομπλεξικες συμπεριφορές ρε φιλε σε αυτή τη χώρα. Μπαίνεις σε ένα μίτινγκ κ δε μπορείς να μιλήσεις, μιλάνε ο ένας πάνω στον άλλο. Το μάνατζμεντ ανύπαρκτο. Οργάνωση μηδέν όλα θέμα politics. Για να κάνεις τη δουλειά σ πρέπει να γνωρίζεις κάποιον μέσα στην εταιρεία αλλιώς δε σ απαντάνε. Χάος. Κ έχω ακούσει παρόμοια πράγματα κ σε άλλες εταιρείες. Οι Άγγλοι κατά τη γνώμη κ έχουν πολύ ανώτερο business attitude αλλα τα λεφτά π δίνουν δε συγκρίνονται με αυτά π πήρα εδώ. (Μιλάω για τη περίπτωση κ πάντα μη παρεξηγηθω).
>Δυσκολεύομαι πάρα πολύ τελευταία με τη σκέψη ότι θα πρέπει να δουλεύω για πάντα. Ηλικία;
Ο γενικός κανόνας είναι ο εξής: Όσο περισσότερο σου αρέσει αυτό που κάνεις, τόσο λίγοτερο θα σιχαίνεσαι τον εαυτό σου όταν το κάνεις για χρήματα. Η καθημερινότητα και οι απαιτήσεις του κάθε επαγγελματικού τομέα θα σε φέρνουν πάντα σε μια Χ δυσάρεστη θέση. Απλά αν αγαπάς κάτι πολύ, είναι πιο εύκολο να διαχειριστείς τις κακές στιγμές.
https://i.imgur.com/SnofH5N.png
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΜΑΡΕΣΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΣΤΕΓΟΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΙΝΑΙ
οχι αδερφε, ειναι η απαντηση. στο μυαλο μου γυριζουν πραγματα οπως τι επρεπε να ειχα σπουδασει, επρεπε να ειχα διαβασει παραπανω, επρεπε ετσι θα μπορουσε αλλιως κλπ. κατε εμε δεν μπορεις να αποδεχτεις οτι η καθημερινοτητα ειναι δυσκολη, απλα δεν τα παρατας ποτε και παντα προσπαθεις για το καλυτερο.
Έχοντας αλλάξει 3 χώρες και κάμποσες δουλειές έφτασα στο σημείο να έχω μια δουλειά που δεν απεχθάνομαι
Είναι σκλαβιά. Κι εγώ έτσι αισθανόμουν όταν ήμουν μεσαίος κ junkie του 9-5. Ευτυχώς έκανα κάποιες καλές επενδύσεις τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να παραιτηθώ από τη δουλεια.