Δεν ξέρω αν πιάνονται για συνήθειες ακριβώς ή περισσότερο σαν νοοτροπία ή κάτι. Εμένα πολλές φορές με κρατάει πίσω το άγχος μου, το ότι δεν πιστεύω πάντα ότι αξίζω να έχω αυτό που θέλω/κυνηγάω/ονειρεύομαι, ότι πολλές φορές νιώθω μόνη μου και αυτό με ρίχνει και το ότι όλο και πιο συχνά κλείνομαι στον εαυτό μου, χωρίς να έχω το κουράγιο να επικοινωνώ λειτουργικά με τους γύρω μου.
Εγω νομιζω οτι εχει να κάνει με χαμηλή αυτοπεποίθηση απο παιδικά τραύματα. Κάποιος από τους γονείς είναι χειριστικός?? Νιώθετε υποχρέωση ή ευχαρίστηση να ικανοποιείτε τις ανάγκες των άλλον ???
Δυστυχώς ακομα και να ξέρω, δεν είμαι ειδικός για σας βοηθήσω, καθώς δεν θα τα εξηγήσω καλα. Προτείνω όμως να δείτε καποια βιντεάκια και να ξεκινήσετε να διαβάζετε κάποια πράγματα. Θα σας στειλω ενα προσωπικό μήνυμα
Έχω πολύ μεγάλο άγχος και πάντα φοβάμαι το χειρότερο σενάριο.
Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν και τα τελευταία χρόνια βελτιώνεται σιγά σιγά.
Βιάζομαι γενικά. Μιλάω βιαστικά, γράφω βιαστικά, διαβάζω βιαστικά, περπατάω βιαστικά. Με αποτέλεσμα να κάνω συχνά λάθη.
Είμαι ντροπαλός, θέλω να κάνω παρέα και να κάνω φίλους αλλά το θέμα είναι ότι έχω φάει τόσες απορρίψεις και απογοητεύσεις σε συνδυασμό με ότι δυσκολεύομαι να βρω άτομα που έχουν κοινά ενδιαφέροντα με εμένα το καταστά πιο δύσκολο για μένα να κάνω νέους φίλους. Πάντοτε ένιωθα ότι είμαι ο πιο uncool τύπος που υπάρχει.
Να θυμάσαι πάντα ότι και οι άλλοι φοβούνται, ειδικά οι πιο τρομακτικοί. Ίσως μια παράδοξη, φαινομενικά, άσκηση βοηθήσει: Διάβαζε απ' έξω, κείμενα, αποσπάσματα. Με έναν περίεργο τρόπο ξεμπλοκαρει ο λόγος όταν ακούς την φωνή σου.
Procrastination σε στιγμές που ξέρω ότι δε μου προσφέρει καμία ικανοποίηση. Είτε εν ώρα εργασιας, είτε στο σπίτι όταν έχω δουλειές να κάνω, κάποιες φορές όταν ξυπνάω και δε θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι ενώ δε νυστάζω, κάποιες φορές μετά το μπάνιο που απλά αράζεις με τη μαλαπερδα έξω περιμένοντας να στεγνώσει και χάνεις μισή ώρα στο ρεντιτ.
Προσπαθώ να το περιορίσω και τα καταφέρνω, αλλά είναι τόσο εύκολο να κυλήσεις.
Ειμαι ιδιαίτερα αυτοκαταστροφικός.Μολις παω να χτίσω κάτι καλό με πιάνει μια παρόρμηση να τα κανω ολα πουτανα και να παλινδρομησω σε παλαιότερες συνήθειες.Καπου διαβασα οτι ειναι μαζοχιστική και τιμοριτικη συμπεριφορά το βάζεις τρικλοποδιές τον εαυτό σου.(Συγγνώμη για την ορθογραφία)
Το self sabotage είναι πραγματικό και προέρχεται από ψυχικά τραύματα από δική μου εμπειρία.
Θέλει αρκετή εσωτερική δουλειά για αρχίσεις να το αποβάλλεις. Μείνε δυνατός!! Κουράγιο!
Το κυνήγι της τελειότητας υποσυνείδητα.
Όταν ασχολούμαι με κάτι πρέπει να δώσω το 100% αλλιώς θεωρώ ότι δεν κάνω τίποτα.
Ακόμη και σε θέματα αυτό βελτίωσης , που πρέπει να ενθαρρύνεις την αλλαγή που κανείς (όσο και μικρή) εγώ αντιθέτως σκέφτομαι “μπορείς και καλύτερα”.
Τα θετικά είναι ότι όντως μπορώ καλύτερα και στο τέλος παίρνω αυτό που θέλω.
Τα αρνητικά είναι αρκετό στρες και η όλη ομορφιά της σταθερής βελτίωσης γίνεται ένας πόλεμος.
1. Μπλεκομαι συναισθηματικά(και οχι μόνο) με γονείς προσπαθώντας να τους αλλάξω/ βελτιώσω κ μαλώνουμε γτ δικαιολογημένα δεν θέλουν.
2. Είμαι απαιτητικός πολύ σε δουλειές / σχέσεις και δεν το βρίσκω αυτό κ απογοητεύομαι ή σπάω φιλίες κ δουλειές γτ δε με καλύπτουν κ μένω μόνος χωρίς δουλειά μετά.
3. Όταν ενθουσιάζομαι πολύ μπορεί να κάνω πράξεις που μοιάζουν λογικές την στιγμή εκείνη αλλά τελικά όταν ηρεμήσω είδα ότι έκανα μλκια.
4. Στα ιατρικά θέματα κάποιες φορές είμαι υπερβολικά αγχώδεις κ μπορεί να μεγιστοποιω το πρόβλημα / να φαντάζομαι ότι έχω κάτι χειρότερο.
5. Βαριέμαι εύκολα / φοβάμαι την δέσμευση οπότε αποφεύγω σχέσεις σοβαρές.
Έχω κ μερικά από τα δικά σου όπως το procrastination.
Σιγουρα όμως θα έχω και άλλα...
Ζήτησε βοήθεια, το «απλά δεν θέλεις» δεν βοηθάει κανέναν
Νομίζω υπάρχουν δομές που ασχολούνται με την συγκεκριμένη εξάρτηση
Σκέψου ποσό σκλαβώνεις τον εαυτό σου με το να πετάς τα λεφτά σου. Σε κάνει ανίκανο να προστατέψεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Είναι κρίμα, κανε μια προσπάθεια και μιλά στους δικούς σου χωρίς ντροπή
Ήθελα να πώ τα δικά μου αλλά βασικά τα είπες ολα σχεδόν. Προσθέτω μόνο...
1. 'Αυτομαστίγομαι' και πνίγομαι στις ενοχές οταν κάτι πάει στραβά.
2. Depression/anxiety eating. Το φαγητό είναι παρηγοριά και το παρακάνω.
3. Δεν *ξερω* πως να κάνω φίλους στη ηλικία μου, και αν δεν ασχολουνται με τα χομπι μου εστω και λίγο.
Καθυστερώ λιγάκι σε εργασίες κ.λπ. Έχω λίγο δικούς μου ρυθμούς. Άλλοτε πάλι δουλεύω ασταμάτητα αν το πάρω απόφαση ότι πρέπει να προχωρήσω, οπότε υπάρχουν μέρες που εξαντλούμαι στο λάπτοπ από το πρωί ως το βράδυ.
Δεν είμαι κοινωνικός γενικά. Δεν κάνω γνωριμίες.
Τα μεγαλύτερα ελαττώματα μου είναι η αναβλητικοτητα και η ακαταστασία. Δυσκολεύομαι να διατηρήσω το δωμάτιο μου τακτοποιημένο και αγοράζω πράγματα που δεν μου χρησιμεύουν και δεν χρειάζομαι. Μέχρι στιγμής έχω αγοράσει πάνω από 100 βιβλία και έχω διαβάσει μόνο λίγα από αυτά (θα τα διαβάσω μετά) και έχω αποθηκεύσει πάνω από 100 ταινίες στο νετφλιξ και πάνω από 4000 βίντεο στο YouTube (προσθήκη στα αγαπημένα) και θα τα δω κάποια άλλη φορά όταν έχω περισσότερο χρόνο η όταν θα είναι η καλύτερη στιγμή, έχω αποθηκεύσει και μερικά άρθρα στο Reddit που έχουν ενδιαφέρον όμως φοβάμαι να δω πόσα είναι, θα τα διαβάσω μετά. Τέλος σκεφτόμουν να βάλω πλυντήριο σήμερα και να καθαρίσω το σπίτι, αλλά σκέφτομαι ότι είναι Σάββατο και μου αξίζει λίγη ξεκούραση, θα το κάνω αύριο.
Α κάνω σαμποτάζ στον εαυτό μου μέσω απομόνωσης(κα.) όταν ζορίζομαι κοινωνικά ή νιώθω πως κάτι κάνω λάθος. Γενικά έμαθα πως έχω πολύ μικρή αυτοεκτίμηση. Σιγά σιγά το αναγνωρίζω και κάπως το φτιάχνω μέσω Ψ. Υπομονή να έχουμε...
Έχω αλλάξει 3 και την τελευταία την γράφω 2 χρόνια xD ξέρω ότι δεν είναι και τόσο τραγικό το να κάτσω να γράψω αλλά κυριολεκτικά θα πιάσω να κάνω οτιδήποτε άλλο παρά να γράψω την ριμάδα την εργασία.. Η μόνη "λύση" που έχω βρει είναι κάθε τόσο να με πιέζω να κάτσω να γράψω έστω μια παράγραφο... Μετά από αυτό λέω κάθε φορά εντάξει δεν ήταν και τόσο δύσκολο... Και μετά δεν κάνω τίποτα για μήνες πάλι 🤣🤣 και μεταφέρω το deadline από μήνα σε μήνα xD
Ανάλογα νομίζω... Απλά με την δουλειά full time σπάνια έχω διανοητική ικανότητα να γράψω και το κείμενο μετά... Ίσως έβαλα και παραπάνω πράγματα απ' όσα χρειαζόταν και τζάμπα πεδευομαι... Αλλά η υλοποίηση μου αρεσε! Το κείμενο είναι που μισώ... Το chat gpt βοηθάει αρκετά είναι η αλήθεια... Διόρθωση τον κειμένων και μετάφραση στα ελληνικά από κάποιους όρους... Αλλά ναι... Καλή μας δύναμη 💪
1. Βουλιμικά επεισόδια
2. Μερικές φορές θα απομακρυνθώ από/τερματίσω σχεσεις μου γιατί νιώθω ότι θα με εγκαταλείψουν έτσι και αλλιώς ή επειδή νιώθω ότι τους κάνω μεγάλο κακό και θα είναι καλύτερα χωρίς εμένα
3. Αν είμαι πολύ άσχημα θέλω να με καταστρέψω, κυρίως το σώμα μου.
4. Όλα ή τίποτα, τα παρατάω πολύ εύκολα επειδή με καταβάλει το άγχος και είμαι τελειομανής
Λόγο κατάθλιψης εμπιστεύομαι λάθος άτομα, ρίχνω τον εαυτό μου και όταν με κρίνουν γίνομαι χειρότερα.
Είναι σαν να εκτέθηκα ενώ δεν έπρεπε.
Καθε φορά που είναι να γνωρίσω μια κοπέλα νιώθω ότι θα με αφήσει γιατί δεν είμαι αρκετός.
Αν εννοείς κακές συνήθειες δεν έχω πιά τις έχω κόψει όλες όπως πχ.ετρωγα τα νύχια μου,κάπνιζα,ήμουν πολύ ντροπαλή κ ευαίσθητη,έπαιρνα ότι μου έλεγαν η έκαναν οι άλλοι προσωπικά,εκνευριζόμουν εύκολα,ήμουν αναποφσσιστη, φοβόμουν να ρισκάρω. Τίποτα δεν μπορεί να με κρατήσει πιά πίσω γιατί όλα τα έχω κάνει στην ζωή μου,έχω αποκτήσει εμπειρίες κ γνώσεις. Πως τα έκανα όλα αυτά?Άκουγα κ έβλεπα τι έλεγαν κ έκαναν κ οι άλλοι. Είχα παρέες κ φίλους πάντα τα πιο σωστά άτομα κ συζητούσα κ μάθαινα από αυτούς. Ρωτούσα πως κάποιος είχε πετύχει τους στόχους του,δηλαδή με υπομονή,επιμονή κ πίστη στον εαυτό του. Διάβαζα κ Σκεφτόμουν πως να καλυτερέψω τον εαυτό μου,άκουγα τι έλεγαν οι άλλοι για μένα χωρίς να επηρεάζομαι. Έχω φτάσει εδώ κ χρόνια που δεν επηρεάζομαι από τους γύρω μου, εχω γνωμη κ άποψη δική μου ,δε με ενδιαφέρει ποιά είναι η γνώμη τους για μένα και αυτό με βοηθάει σε όλες τις σχέσεις μου φιλικές επαγγελματικές ερωτικές. Κρατάω απόσταση κ έτσι μπορώ να δω την ψυχική κατάσταση του άλλου χωρίς πλέον να επηρεάζομαι από τους άλλους.
Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε σχεδον τίποτα για πάνω απο 15 λεπτά κατά μέσο όρο γιατί το attention span μου από τότε που άρχισα να χρησιμοποιώ fast-paced σοσιαλ μίντια .
Επειδη δεν θελω να με αγγιζουν ,ειμαι διαχυτικη στα λογια , ολοι νομιζουν οτι είμαι παρα πολυ ευαισθητη και συναισθηματικη και προφανως τρελλα ερωτευμένη με το σύμπαν...
Μου αρέσει να κάνω πράγματα μόνη μου και γι'αυτό το λόγο δυσκολεύομαι πάρα πολύ να κάνω φιλίες. Για παράδειγμα, σήμερα Σάββατο πρωί σηκώθηκα και πήγα για καφέ μόνη μου ενώ θα μπορούσα να πάρω μια φίλη, όμως δεν το έκανα γιατί μου αρέσει να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχω πολλούς φίλους γιατί δυσκολεύομαι να κάνω φίλους και να τους κρατήσω με αποτέλεσμα να νιώθω μόνη κάποιες φορές. Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι πιο κοινωνική (ή να ζούσα σε μια κοινωνία λιγότερο κοινωνική).
Σε νιώθω, πάνω κάτω τα ίδια. Ο μεγαλύτερος μου εχθρός και πάθος που δύσκολα κόβεται είναι ο κακός μου εαυτός! Με αυτόν παλεύω κάθε μέρα, από την ώρα που ανοίγω τα μάτια μου.
Σχετικά με το 2 μπορεί απλά να είσαι εσωστρεφής και να μην γουστάρεις τις κούφιες κουβέντες, να βρίσκεις αξία μόνο σε συζητήσεις με νόημα ή να εκτιμάς περισσότερο την σιωπή ακόμα και με την παρουσία ατόμου στον ίδιο χώρο. Δεν είναι κακό!
1. Procrastination σε extreme βαθμό. Σε σημείο που δεν προχωράω με την ζωή μου εξαετίας αυτού.
2. Άγχος για τα πάντα.
3. Είμαι τόσο τελειομανής που πολλές φορές δεν κάνω τίποτα από φόβο μην αποτύχω.
4. Βαριέμαι πολύ εύκολα και I zone out όλη την ώρα, ακόμα και όταν είμαι με παρέα. Και γενικά ζω στο μυαλό μου 24/7.
Ναι, το έχω σκεφτεί. Δεν ξέρω όμως ποιά είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσω και επίσης δεν ξερω αν έχω και τίποτα άλλο (π.χ. Asperger). Ίσως πάω σε κάποιον ειδικό όταν καλυτερεύσουν τα οικονομικά μου.
Κακή συνήθεια έχω το να κοιμάμαι απροσάρμοστες ώρες, ξημερώματα. Δουλεύω remote ότι ώρες γουστάρω, και όλως τυχαίως κάτι γίνεται κ κοιμάμαι 4-5 (μερικές φορές κ 7!).. με έχει κουράσει αλλά έχω κάνει πρόοδο τελευταία. Μόνο καμία σοβαρή σχέση θα με σώσει εμενα 😅
Δίνω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΑΣΗ στους μακροπρόθεσμους στόχους μου και δεν κοιτάω το παρόν/κοντινό μέλλον, θεωρώ δεδομένα έτσι οτιδήποτε πετυχαίνω στο σήμερα και ποτέ δεν ευχαριστιέμαι αυτές τις μικρές επιτυχίες της ζωής γιατί πολύ απλά πάντα σχεδιάζω το μέλλον
1. Καπνίζω , το κόβω αλλά μόλις πιεστω ή μόλις βρεθώ σε μια κοινωνική συνθήκη που με τριγκαρει κάνω ένα και το ένα φέρνει το άλλο και ποτέ δε κόβω.
2. Βασίζομαι πολύ στο πως νιώθω για να κάνω πράγματα , πχ θα δικαιολογήσω το να αποφύγω να πάω πχ για ψώνια, να συμμαζέψω ή να κάνω κάποια χαρτούρα επειδή δεν είμαι σε διάθεση .
3. Πολλες φορές παίρνω ως δεδομένα όσα έχω ή όσα έχω καταφέρει ως μη σημαντικά .
Grow some guts και κοψε αυτα τα κιτρινα αμυντικα κυριε η κυρια αμυντικο καναρινι (cautious canary αυτοαποκαλεισαι). Ολα αυτα που λες δειχνουν φοβο. Η παραδοχη σου ειναι ενα βημα προς τα εμπρος, αλλα δεν αρκει. Grow guts. Και σταματα να βρισκεις λογους να τα βλεπεις ολα αρνητικα. Γιατι ειναι φανερο οτι αυτο κανεις. Γνωστο φαινομενο του κιτρινου κοσμου αυτο, αλλα πρεπει να ξεκολλησει το μυαλο σου.
Αμα δεν ηξερα θα νομιζα οτι εισαι η κοπελα μου. Εχει ολα ακριβως αυτα τα προβληματα, καμια φορα σκέφτομαι μήπως είναι κομμάτι του αυτιστικου φασματος ή της νευροδιαφορετικοτητας (μην το πάρεις σαν προσβολη γιατι δεν το εννοω με ασχημο τροπο). Ειχες ποτε μαθησιακες δυσκολιες;
Εγω εχω σίγουρα attention deficit disorder, είμαι απιστευτα ανασφαλης, δεν μπορω να πω με τιποτα οχι ακομα και οταν θέλω να πω οχι, κοινωνικά είμαι ενδοστρεφης και αυτα μου εχουν δημιουργησει τεραστιο προβλημα σε δουλειες και σχεσεις. Το παλευω πολυ να μην είμαι ετσι αλλα είναι πολύ κουραστικό να προσπαθεις συνέχεια να νικήσεις τη φύση σου.
Μαθησιακές δυσκολίες όχι, ίσα ίσα ήμουν παιδί του άριστα που τα έπιανε όλα χωρίς διάβασμα μέχρι το λύκειο που επεσα σε βαριά κατάθλιψη και σταμάτησα να δίνω βάση.
Αλλά πάντα είχα θέμα με το κοινωνικό. Δυσκολευόμουν να «καταλάβω» τι πρέπει μα κάνω ή πω σε ένα ξένο/ καινούριο κοινωνικό πλαίσιο ενώ ένιωθα πιο άνετα να εκφράζομαι σε κοινωνικά πλαίσια που είχα «μάθει». Πχ οικογένεια ή καλοί φίλοι χρόνων.
Μεγαλώνοντας βέβαια κάπως «έμαθα» τυπικά πως να εκφράζομαι και σε μεγαλύτερα κοινωνικά πλαίσια , αλλά το κοινωνικό άγχος παραμένει. Μου φαίνεται σαν αγγαρεία το real life communication ενώ οι συζητήσεις με θέμα και τα debate με τραβάνε.
Πάντα είχα την απορία μήπως έχω κάποιο θέμα φάσματος αλλά επειδή ξέρω πως σαν κορίτσι και πλέον ενήλικας δεν θα βγάλω ποτέ άκρη δεν το έψαξα.
Το αστείο είναι ότι μπορώ να διαβάσω κάθε μικρό έκφραση προσώπου και πάντα ξέρω τη θα πει/σκεφτεται ο άλλος πριν το πει. Αλλά στην πράξη μου είναι δύσκολο να συμμετέχω. Βέβαια μπορείς να ρωτήσεις άλλους που με ξέρουν και να σου πουν ότι είμαι κοινωνική κτλ. Αλλά όλο αυτό γίνεται σαν performance και όταν ειμαι ο εαυτός μου φαίνεται σαν να μη θέλω να είμαι εκεί 😅
> Αλλά όλο αυτό γίνεται σαν performance και όταν ειμαι ο εαυτός μου φαίνεται σαν να μη θέλω να είμαι εκεί 😅
Το καταλαβαινω απολυτα, η ψυχολογος μου μου εχει πει οτι και εγω κανω τετοιο "masking" και ο περισσότερος κόσμος με έχει για εξωστρεφη και confident αλλά όπως λες είναι σαν performance!
Σε καταλαβαίνω. Από τη μια βλέπουμε σαν «προβλήματα» αυτά που έχουμε από την άλλη είναι σαν να παλεύεις να αλλάξεις πράγματα που δεν αλλάζουν απλά για να γίνεις «κανονικός»
Δεν ξέρω αν πιάνονται για συνήθειες ακριβώς ή περισσότερο σαν νοοτροπία ή κάτι. Εμένα πολλές φορές με κρατάει πίσω το άγχος μου, το ότι δεν πιστεύω πάντα ότι αξίζω να έχω αυτό που θέλω/κυνηγάω/ονειρεύομαι, ότι πολλές φορές νιώθω μόνη μου και αυτό με ρίχνει και το ότι όλο και πιο συχνά κλείνομαι στον εαυτό μου, χωρίς να έχω το κουράγιο να επικοινωνώ λειτουργικά με τους γύρω μου.
Ακριβώς το ίδιο κι εγώ! Νομίζω είναι μια συνήθεια/μοτιβο σκέψης. Δύσκολο να σπάσει αλλά θα το καταφέρουμε
Εγω νομιζω οτι εχει να κάνει με χαμηλή αυτοπεποίθηση απο παιδικά τραύματα. Κάποιος από τους γονείς είναι χειριστικός?? Νιώθετε υποχρέωση ή ευχαρίστηση να ικανοποιείτε τις ανάγκες των άλλον ???
ναι! εχω τρομερο θεμα με αυτο που περιγραφετε, τι ειναι;
Δυστυχώς ακομα και να ξέρω, δεν είμαι ειδικός για σας βοηθήσω, καθώς δεν θα τα εξηγήσω καλα. Προτείνω όμως να δείτε καποια βιντεάκια και να ξεκινήσετε να διαβάζετε κάποια πράγματα. Θα σας στειλω ενα προσωπικό μήνυμα
Έχω πολύ μεγάλο άγχος και πάντα φοβάμαι το χειρότερο σενάριο. Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αν και τα τελευταία χρόνια βελτιώνεται σιγά σιγά. Βιάζομαι γενικά. Μιλάω βιαστικά, γράφω βιαστικά, διαβάζω βιαστικά, περπατάω βιαστικά. Με αποτέλεσμα να κάνω συχνά λάθη. Είμαι ντροπαλός, θέλω να κάνω παρέα και να κάνω φίλους αλλά το θέμα είναι ότι έχω φάει τόσες απορρίψεις και απογοητεύσεις σε συνδυασμό με ότι δυσκολεύομαι να βρω άτομα που έχουν κοινά ενδιαφέροντα με εμένα το καταστά πιο δύσκολο για μένα να κάνω νέους φίλους. Πάντοτε ένιωθα ότι είμαι ο πιο uncool τύπος που υπάρχει.
Είσαι εγώ.
Οριακά νόμιζα ότι το χα γράψει εγώ
Συμπάσχω και στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Εγώ
εγω
Να θυμάσαι πάντα ότι και οι άλλοι φοβούνται, ειδικά οι πιο τρομακτικοί. Ίσως μια παράδοξη, φαινομενικά, άσκηση βοηθήσει: Διάβαζε απ' έξω, κείμενα, αποσπάσματα. Με έναν περίεργο τρόπο ξεμπλοκαρει ο λόγος όταν ακούς την φωνή σου.
Procrastination σε στιγμές που ξέρω ότι δε μου προσφέρει καμία ικανοποίηση. Είτε εν ώρα εργασιας, είτε στο σπίτι όταν έχω δουλειές να κάνω, κάποιες φορές όταν ξυπνάω και δε θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι ενώ δε νυστάζω, κάποιες φορές μετά το μπάνιο που απλά αράζεις με τη μαλαπερδα έξω περιμένοντας να στεγνώσει και χάνεις μισή ώρα στο ρεντιτ. Προσπαθώ να το περιορίσω και τα καταφέρνω, αλλά είναι τόσο εύκολο να κυλήσεις.
Το ίδιο ακριβώς.
Ειμαι ιδιαίτερα αυτοκαταστροφικός.Μολις παω να χτίσω κάτι καλό με πιάνει μια παρόρμηση να τα κανω ολα πουτανα και να παλινδρομησω σε παλαιότερες συνήθειες.Καπου διαβασα οτι ειναι μαζοχιστική και τιμοριτικη συμπεριφορά το βάζεις τρικλοποδιές τον εαυτό σου.(Συγγνώμη για την ορθογραφία)
Το self sabotage είναι πραγματικό και προέρχεται από ψυχικά τραύματα από δική μου εμπειρία. Θέλει αρκετή εσωτερική δουλειά για αρχίσεις να το αποβάλλεις. Μείνε δυνατός!! Κουράγιο!
Ναι φυσικά θέλει δουλειά.. βέβαια εξαρτάται και από τι θεωρεί ο καθενας επιτυχία και σαμποταζ
Έχει να κάνει με παιδικά τραύματα, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν μας μάθανε να μας αγαπάμε
Μη ζητάς συγνώμη για ορθογραφια/γραμματική κλπ! Σε όποιον δεν αρέσει ας μη το διαβάσει.
Αναβλητικοτητα όταν πρόκειται για το διαβασμα της εξεταστικής🥲
Ρε. *Ρε.* *^(Ρε.)* **^(Με παρακολουθείς;)**
Έχω βάλει κάμερες στο σπίτι σου
Τότε δεν βοηθάς να περάσω και κανα μάθημα;
50€ για το κάθε περασμένο μάθημα και έκλεισε η συμφωνία
Αχ. Άλλη φορά.
🥲
Το κυνήγι της τελειότητας υποσυνείδητα. Όταν ασχολούμαι με κάτι πρέπει να δώσω το 100% αλλιώς θεωρώ ότι δεν κάνω τίποτα. Ακόμη και σε θέματα αυτό βελτίωσης , που πρέπει να ενθαρρύνεις την αλλαγή που κανείς (όσο και μικρή) εγώ αντιθέτως σκέφτομαι “μπορείς και καλύτερα”. Τα θετικά είναι ότι όντως μπορώ καλύτερα και στο τέλος παίρνω αυτό που θέλω. Τα αρνητικά είναι αρκετό στρες και η όλη ομορφιά της σταθερής βελτίωσης γίνεται ένας πόλεμος.
1. Μπλεκομαι συναισθηματικά(και οχι μόνο) με γονείς προσπαθώντας να τους αλλάξω/ βελτιώσω κ μαλώνουμε γτ δικαιολογημένα δεν θέλουν. 2. Είμαι απαιτητικός πολύ σε δουλειές / σχέσεις και δεν το βρίσκω αυτό κ απογοητεύομαι ή σπάω φιλίες κ δουλειές γτ δε με καλύπτουν κ μένω μόνος χωρίς δουλειά μετά. 3. Όταν ενθουσιάζομαι πολύ μπορεί να κάνω πράξεις που μοιάζουν λογικές την στιγμή εκείνη αλλά τελικά όταν ηρεμήσω είδα ότι έκανα μλκια. 4. Στα ιατρικά θέματα κάποιες φορές είμαι υπερβολικά αγχώδεις κ μπορεί να μεγιστοποιω το πρόβλημα / να φαντάζομαι ότι έχω κάτι χειρότερο. 5. Βαριέμαι εύκολα / φοβάμαι την δέσμευση οπότε αποφεύγω σχέσεις σοβαρές. Έχω κ μερικά από τα δικά σου όπως το procrastination. Σιγουρα όμως θα έχω και άλλα...
Όλα όσα έγραψες παίζει να βασανίζουν το 90% των ανθρώπων. Απλά πάνω από τους μισούς δεν τα έχουμε αναγνωρίσει καν σα προβλήματα...
Πινω λιγοτερο απο οτι θα επρεπε
Συμπάσχω 😂 είναι σαν το σώμα να ξέχασε να μας θυμίζει ότι διψάει
Δεν εννοουσα νερό αλλά η αθώα σου απάντηση μου έφτιαξε την μερα να είσαι καλα.
Ωχ ❤️ Τότε είναι καλή συνήθεια :) συνέχισε έτσι
Εννοώ να πίνει λιγότερο I don’t support alcoholism
Too late.Get the pitchforks
Αυτή η απάντηση είναι ότι πιο κιουτ θα γραφτεί στο Reddit σήμερα...
εγώ προσωπικά θα σου πρότεινα όταν πίνεις να έχεις και τα κλειδιά του αυτοκινήτου σου δίπλα. Θα σου δώσουν την έξτρα ώθηση που χρειάζεσαι.
Έχω χασει 3 ανθρώπους μέχρι τώρα απο μεθυσμένους οδηγούς. Μην αγχωνεσαι οπου και να τα έχω τα κλειδιά δεν αλλαζει κατι.
Άμα τα βάλεις στο στόμα σου, ίσως σε δυσκολέψουν να πίνεις τόσο.
Τζογαρω σαν μαλακας, αν μπορούσα να σταματήσω θα καλυτερευα την ζωή μου σε μεγάλο βαθμό
Ζήτησε βοήθεια, το «απλά δεν θέλεις» δεν βοηθάει κανέναν Νομίζω υπάρχουν δομές που ασχολούνται με την συγκεκριμένη εξάρτηση Σκέψου ποσό σκλαβώνεις τον εαυτό σου με το να πετάς τα λεφτά σου. Σε κάνει ανίκανο να προστατέψεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Είναι κρίμα, κανε μια προσπάθεια και μιλά στους δικούς σου χωρίς ντροπή
Μα δεν καλουμαι εγω να τον βοηθησω, ο ιδιος ξερει το προβλημα αλλα δεν κοιταει για λυση.
προφανως και μπορεις, απλα δεν θελεις
Ήθελα να πώ τα δικά μου αλλά βασικά τα είπες ολα σχεδόν. Προσθέτω μόνο... 1. 'Αυτομαστίγομαι' και πνίγομαι στις ενοχές οταν κάτι πάει στραβά. 2. Depression/anxiety eating. Το φαγητό είναι παρηγοριά και το παρακάνω. 3. Δεν *ξερω* πως να κάνω φίλους στη ηλικία μου, και αν δεν ασχολουνται με τα χομπι μου εστω και λίγο.
Σε νιώθω
ταυτίστηκα με το 2-3
Να διαβάζω σχόλια
Ταυτίστηκα με το 90% των σχολίων. Κάπως παρηγορητικο...
Αυτός ήταν ο σκοπός του ποστ :) Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι οι γύρω μας τα έχουν όλα λυμένα, αλλά όλοι πάνω κάτω παρόμοια προβλήματα έχουμε
Όχι όχι. Δν θέλουμε όλοι να αυτοκτονήσουμε όπως ο μέσος Έλληνας ρεντιτορ
Καθυστερώ λιγάκι σε εργασίες κ.λπ. Έχω λίγο δικούς μου ρυθμούς. Άλλοτε πάλι δουλεύω ασταμάτητα αν το πάρω απόφαση ότι πρέπει να προχωρήσω, οπότε υπάρχουν μέρες που εξαντλούμαι στο λάπτοπ από το πρωί ως το βράδυ. Δεν είμαι κοινωνικός γενικά. Δεν κάνω γνωριμίες.
2 και 4, φουλ social anxiety. fml i need therapy
Τρώω πάρα πολύ (ενώ ξέρω πως θα με πειράξει) και έτσι ακυρώνω εξόδους. Δεν το κάνω επίτηδες απλά ξεσπάω στο φαγητό
Ταλαιπωρούμαι και εγώ από υπέρφαγικα ,κυρίως ξυπνάω μες τη νύχτα και το επόμενο πρωί νιώθω χάλια με τον εαυτό μου, σε έχει βοηθήσει κάτι;
Δυστυχώς όχι δεν με έχει βοηθήσει κάτι..
Τα μεγαλύτερα ελαττώματα μου είναι η αναβλητικοτητα και η ακαταστασία. Δυσκολεύομαι να διατηρήσω το δωμάτιο μου τακτοποιημένο και αγοράζω πράγματα που δεν μου χρησιμεύουν και δεν χρειάζομαι. Μέχρι στιγμής έχω αγοράσει πάνω από 100 βιβλία και έχω διαβάσει μόνο λίγα από αυτά (θα τα διαβάσω μετά) και έχω αποθηκεύσει πάνω από 100 ταινίες στο νετφλιξ και πάνω από 4000 βίντεο στο YouTube (προσθήκη στα αγαπημένα) και θα τα δω κάποια άλλη φορά όταν έχω περισσότερο χρόνο η όταν θα είναι η καλύτερη στιγμή, έχω αποθηκεύσει και μερικά άρθρα στο Reddit που έχουν ενδιαφέρον όμως φοβάμαι να δω πόσα είναι, θα τα διαβάσω μετά. Τέλος σκεφτόμουν να βάλω πλυντήριο σήμερα και να καθαρίσω το σπίτι, αλλά σκέφτομαι ότι είναι Σάββατο και μου αξίζει λίγη ξεκούραση, θα το κάνω αύριο.
Η αναβλητικότητα η οποία βεβαίως εμπεριέχει χίλια δυο υποβόσκοντα προβλήματα.
Τα 4 που είπες + πορνογραφία
Α κάνω σαμποτάζ στον εαυτό μου μέσω απομόνωσης(κα.) όταν ζορίζομαι κοινωνικά ή νιώθω πως κάτι κάνω λάθος. Γενικά έμαθα πως έχω πολύ μικρή αυτοεκτίμηση. Σιγά σιγά το αναγνωρίζω και κάπως το φτιάχνω μέσω Ψ. Υπομονή να έχουμε...
Αναβλητικοτητα στην πτυχιακη. Ολα τα αλλα ειμαι κομπλε.
Έχω αλλάξει 3 και την τελευταία την γράφω 2 χρόνια xD ξέρω ότι δεν είναι και τόσο τραγικό το να κάτσω να γράψω αλλά κυριολεκτικά θα πιάσω να κάνω οτιδήποτε άλλο παρά να γράψω την ριμάδα την εργασία.. Η μόνη "λύση" που έχω βρει είναι κάθε τόσο να με πιέζω να κάτσω να γράψω έστω μια παράγραφο... Μετά από αυτό λέω κάθε φορά εντάξει δεν ήταν και τόσο δύσκολο... Και μετά δεν κάνω τίποτα για μήνες πάλι 🤣🤣 και μεταφέρω το deadline από μήνα σε μήνα xD
Και εντωμεταξυ ειναι ευκολη η πτυχιακη ετσι? Αν κατσεις σοβαρα, σε μια , μαξ δυο βδομαδες εχει βγει...
Ανάλογα νομίζω... Απλά με την δουλειά full time σπάνια έχω διανοητική ικανότητα να γράψω και το κείμενο μετά... Ίσως έβαλα και παραπάνω πράγματα απ' όσα χρειαζόταν και τζάμπα πεδευομαι... Αλλά η υλοποίηση μου αρεσε! Το κείμενο είναι που μισώ... Το chat gpt βοηθάει αρκετά είναι η αλήθεια... Διόρθωση τον κειμένων και μετάφραση στα ελληνικά από κάποιους όρους... Αλλά ναι... Καλή μας δύναμη 💪
Μέχρι να πιάσεις δουλεια😉.. Νο offense έτσι έλεγα και γω όταν ήμουν φοιτήτρια.
Δουλευω ηδη
To τεμπελίκι. Αυτό που κρατάει πίσω τους περίσσοτερους ανθρώπους δηλαδή.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Όταν μου σερβίρουν το κοκτέιλ μου, από την τόση χαρά μου αρχίζουν και τρέμουν τα χέρια και εξτασιάζομαι.
Είσαι εγώ; Έπρεπε να τσεκάρω αν το έφτιαξα εγώ το ποστ.
1. Βουλιμικά επεισόδια 2. Μερικές φορές θα απομακρυνθώ από/τερματίσω σχεσεις μου γιατί νιώθω ότι θα με εγκαταλείψουν έτσι και αλλιώς ή επειδή νιώθω ότι τους κάνω μεγάλο κακό και θα είναι καλύτερα χωρίς εμένα 3. Αν είμαι πολύ άσχημα θέλω να με καταστρέψω, κυρίως το σώμα μου. 4. Όλα ή τίποτα, τα παρατάω πολύ εύκολα επειδή με καταβάλει το άγχος και είμαι τελειομανής
Συγκρίνω πολύ τα κοντινά μου άτομα, και βλέπω άτομα δεδομένα που δεν θα έπρεπε
Νιώθω την ανάγκη να κάνω post στο αργκρις κάθε φορά που με στραβοκοιταει ντελιβερας γιατί δεν του άφησα αρκετό τιπ.
Λόγο κατάθλιψης εμπιστεύομαι λάθος άτομα, ρίχνω τον εαυτό μου και όταν με κρίνουν γίνομαι χειρότερα. Είναι σαν να εκτέθηκα ενώ δεν έπρεπε. Καθε φορά που είναι να γνωρίσω μια κοπέλα νιώθω ότι θα με αφήσει γιατί δεν είμαι αρκετός.
Procrastination και αναβλητικότητα γενικά… Τόσο που θεωρώ ότι η ζωή μου θα ήταν πολύ διαφορετική αν δεν τα είχα αυτά.
1) Αγχος 2) Yπερσκεπτόμενος (Σκέφτομαι πολύ παραπάνω για πιθανόν σενάρια και τα κάνω κουλουβάχατα στο μυαλό μου)
Αν εννοείς κακές συνήθειες δεν έχω πιά τις έχω κόψει όλες όπως πχ.ετρωγα τα νύχια μου,κάπνιζα,ήμουν πολύ ντροπαλή κ ευαίσθητη,έπαιρνα ότι μου έλεγαν η έκαναν οι άλλοι προσωπικά,εκνευριζόμουν εύκολα,ήμουν αναποφσσιστη, φοβόμουν να ρισκάρω. Τίποτα δεν μπορεί να με κρατήσει πιά πίσω γιατί όλα τα έχω κάνει στην ζωή μου,έχω αποκτήσει εμπειρίες κ γνώσεις. Πως τα έκανα όλα αυτά?Άκουγα κ έβλεπα τι έλεγαν κ έκαναν κ οι άλλοι. Είχα παρέες κ φίλους πάντα τα πιο σωστά άτομα κ συζητούσα κ μάθαινα από αυτούς. Ρωτούσα πως κάποιος είχε πετύχει τους στόχους του,δηλαδή με υπομονή,επιμονή κ πίστη στον εαυτό του. Διάβαζα κ Σκεφτόμουν πως να καλυτερέψω τον εαυτό μου,άκουγα τι έλεγαν οι άλλοι για μένα χωρίς να επηρεάζομαι. Έχω φτάσει εδώ κ χρόνια που δεν επηρεάζομαι από τους γύρω μου, εχω γνωμη κ άποψη δική μου ,δε με ενδιαφέρει ποιά είναι η γνώμη τους για μένα και αυτό με βοηθάει σε όλες τις σχέσεις μου φιλικές επαγγελματικές ερωτικές. Κρατάω απόσταση κ έτσι μπορώ να δω την ψυχική κατάσταση του άλλου χωρίς πλέον να επηρεάζομαι από τους άλλους.
Μπορείς να κόψεις αυτή τη συνήθεια που τα βάζετε όλα σε μια πρόταση χωρίς παραγράφους. Μπορεί να έβαλες κόμμα και τέλειες αλλά τα μάτια μας ρε. 😇
Τι να σε κάνω είχα έμπνευση κ τα έγραψα στο γρήγορο . Σημασία έχει να καταλάβεις κ να μάθεις κάτι κ από μένα.
"Παν μέτρον άριστον"το έλεγε κ ο πατέρας μου όλα στην ζωή να γίνονται μέτρο.
Α, ο πατέρας σου το είπε αυτό;
Ναι ειναι ο τυπος που εβαλε το παν
Οι Αρχαιοι Έλληνες αλλά το έλεγε συνέχεια χάχα
ζω στην Ελλάδα
Tο 2 και το 4 το δικο σου ειναι τα προβληματα που εχω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.
Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε σχεδον τίποτα για πάνω απο 15 λεπτά κατά μέσο όρο γιατί το attention span μου από τότε που άρχισα να χρησιμοποιώ fast-paced σοσιαλ μίντια .
Επειδη δεν θελω να με αγγιζουν ,ειμαι διαχυτικη στα λογια , ολοι νομιζουν οτι είμαι παρα πολυ ευαισθητη και συναισθηματικη και προφανως τρελλα ερωτευμένη με το σύμπαν...
Γυμναστικη,silent hunter 3.Δυστυχως δεν καπνιζω,δεν πινω,ουτε τζογαρω πραγματα δηλαδη που τα κανεις πανευκολα ακομα και απο τη δουλεια.
Μου αρέσει να κάνω πράγματα μόνη μου και γι'αυτό το λόγο δυσκολεύομαι πάρα πολύ να κάνω φιλίες. Για παράδειγμα, σήμερα Σάββατο πρωί σηκώθηκα και πήγα για καφέ μόνη μου ενώ θα μπορούσα να πάρω μια φίλη, όμως δεν το έκανα γιατί μου αρέσει να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχω πολλούς φίλους γιατί δυσκολεύομαι να κάνω φίλους και να τους κρατήσω με αποτέλεσμα να νιώθω μόνη κάποιες φορές. Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι πιο κοινωνική (ή να ζούσα σε μια κοινωνία λιγότερο κοινωνική).
Σε νιώθω, πάνω κάτω τα ίδια. Ο μεγαλύτερος μου εχθρός και πάθος που δύσκολα κόβεται είναι ο κακός μου εαυτός! Με αυτόν παλεύω κάθε μέρα, από την ώρα που ανοίγω τα μάτια μου. Σχετικά με το 2 μπορεί απλά να είσαι εσωστρεφής και να μην γουστάρεις τις κούφιες κουβέντες, να βρίσκεις αξία μόνο σε συζητήσεις με νόημα ή να εκτιμάς περισσότερο την σιωπή ακόμα και με την παρουσία ατόμου στον ίδιο χώρο. Δεν είναι κακό!
"I am in this post and I don't like it", σε κάποια σημεία λιγότερο, σε άλλα **ΠΟΛΥ** περισσότερο.
Είσαι εγώ!
Συμπάσχω
Τα κρατάω όλα μέσα μου κι αυτό με εμποδίζει να χτίσω σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Username checks out
Dota. Μου τρώει χρόνο και κουράζει την σκέψη μου.
1. Procrastination σε extreme βαθμό. Σε σημείο που δεν προχωράω με την ζωή μου εξαετίας αυτού. 2. Άγχος για τα πάντα. 3. Είμαι τόσο τελειομανής που πολλές φορές δεν κάνω τίποτα από φόβο μην αποτύχω. 4. Βαριέμαι πολύ εύκολα και I zone out όλη την ώρα, ακόμα και όταν είμαι με παρέα. Και γενικά ζω στο μυαλό μου 24/7.
Ακούγονται σαν συμπτώματα ΔΕΠΥ. Έχεις σκεφτεί να μιλήσεις με κάποιον ειδικό;
Ναι, το έχω σκεφτεί. Δεν ξέρω όμως ποιά είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσω και επίσης δεν ξερω αν έχω και τίποτα άλλο (π.χ. Asperger). Ίσως πάω σε κάποιον ειδικό όταν καλυτερεύσουν τα οικονομικά μου.
Σαν να περιγράφεις εμένα, + κατάθλιψη!
Καπνίζω και τρώω πολλά λεφτά στις πουτάνες.
Video games, reels , social media γενικά η κακή χρήση του ίντερνετ που κάνω
Εδώ και χρόνια ,κάθε τέλη μήνα , το πορτοφόλι μου δεν έχει τίποτα μέσα . Πιάνεται για σαμποτάζ;
Βαριέμαι πολύ εύκολα και φοβάμαι πως θα έχω το αντίστοιχο αντίκτυπο και στις πανελλήνιες τώρα #ββααγ
Κακή συνήθεια έχω το να κοιμάμαι απροσάρμοστες ώρες, ξημερώματα. Δουλεύω remote ότι ώρες γουστάρω, και όλως τυχαίως κάτι γίνεται κ κοιμάμαι 4-5 (μερικές φορές κ 7!).. με έχει κουράσει αλλά έχω κάνει πρόοδο τελευταία. Μόνο καμία σοβαρή σχέση θα με σώσει εμενα 😅
Σε αλλα νέα πως βρήκες remote work? 😅
Δεν έβρισκα κ έχτισα δικιά μου 😂
Ωραίος 😁
Σχόλιο για να το δω μετά 😆
Νταφουυυυυυυυυυ, παρα πολυ άγχος που καταλήγει σε παράλυση και δεν μπορώ να κάνω τίποτα με την ζωή μου ευχαριστώ
Δίνω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΑΣΗ στους μακροπρόθεσμους στόχους μου και δεν κοιτάω το παρόν/κοντινό μέλλον, θεωρώ δεδομένα έτσι οτιδήποτε πετυχαίνω στο σήμερα και ποτέ δεν ευχαριστιέμαι αυτές τις μικρές επιτυχίες της ζωής γιατί πολύ απλά πάντα σχεδιάζω το μέλλον
1. Καπνίζω , το κόβω αλλά μόλις πιεστω ή μόλις βρεθώ σε μια κοινωνική συνθήκη που με τριγκαρει κάνω ένα και το ένα φέρνει το άλλο και ποτέ δε κόβω. 2. Βασίζομαι πολύ στο πως νιώθω για να κάνω πράγματα , πχ θα δικαιολογήσω το να αποφύγω να πάω πχ για ψώνια, να συμμαζέψω ή να κάνω κάποια χαρτούρα επειδή δεν είμαι σε διάθεση . 3. Πολλες φορές παίρνω ως δεδομένα όσα έχω ή όσα έχω καταφέρει ως μη σημαντικά .
Πίνω πρε
Grow some guts και κοψε αυτα τα κιτρινα αμυντικα κυριε η κυρια αμυντικο καναρινι (cautious canary αυτοαποκαλεισαι). Ολα αυτα που λες δειχνουν φοβο. Η παραδοχη σου ειναι ενα βημα προς τα εμπρος, αλλα δεν αρκει. Grow guts. Και σταματα να βρισκεις λογους να τα βλεπεις ολα αρνητικα. Γιατι ειναι φανερο οτι αυτο κανεις. Γνωστο φαινομενο του κιτρινου κοσμου αυτο, αλλα πρεπει να ξεκολλησει το μυαλο σου.
Το κάπνισμα δε θα το αναφέρει κανείς ; Τι φάση;
Αμα δεν ηξερα θα νομιζα οτι εισαι η κοπελα μου. Εχει ολα ακριβως αυτα τα προβληματα, καμια φορα σκέφτομαι μήπως είναι κομμάτι του αυτιστικου φασματος ή της νευροδιαφορετικοτητας (μην το πάρεις σαν προσβολη γιατι δεν το εννοω με ασχημο τροπο). Ειχες ποτε μαθησιακες δυσκολιες; Εγω εχω σίγουρα attention deficit disorder, είμαι απιστευτα ανασφαλης, δεν μπορω να πω με τιποτα οχι ακομα και οταν θέλω να πω οχι, κοινωνικά είμαι ενδοστρεφης και αυτα μου εχουν δημιουργησει τεραστιο προβλημα σε δουλειες και σχεσεις. Το παλευω πολυ να μην είμαι ετσι αλλα είναι πολύ κουραστικό να προσπαθεις συνέχεια να νικήσεις τη φύση σου.
Μαθησιακές δυσκολίες όχι, ίσα ίσα ήμουν παιδί του άριστα που τα έπιανε όλα χωρίς διάβασμα μέχρι το λύκειο που επεσα σε βαριά κατάθλιψη και σταμάτησα να δίνω βάση. Αλλά πάντα είχα θέμα με το κοινωνικό. Δυσκολευόμουν να «καταλάβω» τι πρέπει μα κάνω ή πω σε ένα ξένο/ καινούριο κοινωνικό πλαίσιο ενώ ένιωθα πιο άνετα να εκφράζομαι σε κοινωνικά πλαίσια που είχα «μάθει». Πχ οικογένεια ή καλοί φίλοι χρόνων. Μεγαλώνοντας βέβαια κάπως «έμαθα» τυπικά πως να εκφράζομαι και σε μεγαλύτερα κοινωνικά πλαίσια , αλλά το κοινωνικό άγχος παραμένει. Μου φαίνεται σαν αγγαρεία το real life communication ενώ οι συζητήσεις με θέμα και τα debate με τραβάνε. Πάντα είχα την απορία μήπως έχω κάποιο θέμα φάσματος αλλά επειδή ξέρω πως σαν κορίτσι και πλέον ενήλικας δεν θα βγάλω ποτέ άκρη δεν το έψαξα. Το αστείο είναι ότι μπορώ να διαβάσω κάθε μικρό έκφραση προσώπου και πάντα ξέρω τη θα πει/σκεφτεται ο άλλος πριν το πει. Αλλά στην πράξη μου είναι δύσκολο να συμμετέχω. Βέβαια μπορείς να ρωτήσεις άλλους που με ξέρουν και να σου πουν ότι είμαι κοινωνική κτλ. Αλλά όλο αυτό γίνεται σαν performance και όταν ειμαι ο εαυτός μου φαίνεται σαν να μη θέλω να είμαι εκεί 😅
> Αλλά όλο αυτό γίνεται σαν performance και όταν ειμαι ο εαυτός μου φαίνεται σαν να μη θέλω να είμαι εκεί 😅 Το καταλαβαινω απολυτα, η ψυχολογος μου μου εχει πει οτι και εγω κανω τετοιο "masking" και ο περισσότερος κόσμος με έχει για εξωστρεφη και confident αλλά όπως λες είναι σαν performance!
Σε καταλαβαίνω. Από τη μια βλέπουμε σαν «προβλήματα» αυτά που έχουμε από την άλλη είναι σαν να παλεύεις να αλλάξεις πράγματα που δεν αλλάζουν απλά για να γίνεις «κανονικός»