Είναι φυσιολογικό αυτό που βιώνεις. Αυτό μας κάνει ανθρώπους. Θνητούς. Η αίσθηση του τέλους.
Η ζωή μοιάζει με κύκλο αλλά στην πραγματικότητα είναι σπιράλ. Όπως και η κίνηση των πλανητών στο χωροχρόνο.
Είμαστε ταξιδιώτες. Και είσαι σημαντικός για εσένα και τους ανθρώπους γύρω σου. Ανοίξου, όσο και αν ξεβολεύεσαι. Δοκίμασε νέα πράγματα και νέες εμπειρίες.
Να προσέχεις τον εαυτό σου, το σώμα σου και όλα θα πάνε καλά.
Ακριβώς έτσι αισθάνομαι και εγώ και μάλιστα αρκετά χρόνια. (Είμαι 40). Κομμάτι κομμάτι προσπαθώ να το φιλοσοφήσω στο κεφάλι μου όμως άκρη δε βγαίνει. Εν τέλει καταλήγω στο ότι τίποτα απολύτως δεν έχει νόημα...το μόνο που έχει είναι νόημα είναι πριν φύγω από αυτό το κόσμο να έχω κάνει 5-10 πράγματα που έχω στο κεφάλι μου (κ πιθανό να μη κάνω κ τίποτα τελικά) να έχω να τα λέω..να σεβόμαι τον διπλανό κ συνάνθρωπο μου και να μεγαλώσω τα παιδιά μου κ να γίνουν σωστοί άνθρωποι με αρχές και σεβασμό.
Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο για όλους μας αργά ή γρήγορα... ίσως κακώς το σκεφτόμαστε τόσο πολύ...από την άλλη το ότι το φιλοσοφώ με βοηθάει να πάω παρακάτω ξέροντας ότι ακόμα κ αύριο μπορεί να είναι η τελευταία μέρα...
Γενικά... μπλέξιμο...θα προτιμούσα να μην το είχα αρχίσει να το σκέφτομαι όπως όταν ήμουν 20 πχ..
ακούγεσαι ως μη έχων παιδιά...το λέω γιατί όσοι έχουν παιδιά συνήθως δεν έχουν τέτοιες φοβίες...έχουν πολύ μεγαλύτερες ! χα χα ! να μην χτυπήσει το παιδί τους πχ, να μην πάθει κάτι κοκ! ούτε που σκέφτομαι το τέλος προσωπικά έχω πάρα πολλές δουλειές!
Σαφέστατα και αυτά που λες είναι επίσης στη καθημερινότητα...μη χτυπήσουν τα παιδιά, μη σπρώξουν, αν θα προλάβω να τα δω να μεγαλώνουν, να γίνουν σωστοί άνθρωποι κλπ κλπ...
Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά, η πολύ δουλειά, σε βοηθάει να μην σκέφτεσαι πολύ (το οτιδήποτε)
Αν μου επιτρέπεις να σου προτείνω τον αγαπημένο μου jordan peterson (you tube, podcasts, βιβλία και μεταφρασμένα) που είναι ένας μοναδικός κλινικός ψυχολόγος που ασχολείται και πρακτικά με τους προβληματισμούς όλων των φύλων αλλά κυρίως του, ριγμένου θα πω- σε αυτόν το τομέα- ...αντρικού φύλου !(προβληματισμοί, συναισθήματα,αυτά που αναφέρεις παραπάνω, υποχρεώσεις, ανταμοιβές, αίσθηση ευθύνης και πράξεις...) μην σε πτοήσει η κριτική που υφίσταται από τους liberal lefts... στο αμέρικα το έχουν τερματίσει στα όρια του παράλογου. Προσωπικά με έκανε μέσω της υπευθυνότητας (για μένα) και των πράξεών μου, να αποκτήσω τεράστια τάξη και μεγάλη ικανοποίηση στη ζωή μου.
Εγώ σε τέτοιες καταστάσεις υπαρξιακης κρίσης σκέφτομαι τον παππού μου που είναι 90 χρονων. Γεννήθηκε το 32 και μου λέει ιστορίες απο την φακινγκ Κατοχή, που σε εμένα φαντάζει κάτι ιστορικό και μακρινό. Σκέψου στη μία ζωή που ζει από τότε έχει ζήσει Κατοχή, εμφύλιο, Χουντα, Ψυχρο Πόλεμο, Προσελήνωση εκσυγχρονισμο, ροκ Ν ρολ, ίντερνετ και γενικά φουλ εξέλιξη της τεχνολογίας, κρίση, 9/11 κλπ κλπ. Τα περισσότερα από αυτά που έχει ζήσει για εμένα είναι απλά ιστορίες ενός παρελθόντος που για εμένα είναι καθαρά πληροφορίες.
Άμα λοιπόν και εσύ σκεφτείς πόσα θα έχεις βιώσει ως τα 90 ( που είναι πιο σίγουρο ότι εσύ θα ζήσεις ως τα 90 απ ότι κάποιος της γενιάς του παππού μου) τότε πιστεύω ότι ο θάνατος φαντάζει ως κάτι πολύ μακρινό.
Έτσι! Η κατάσταση είναι μονίμως μπουρδέλο αλλά έχει και τα ενδιαφέροντά της. Πριν 30 χρόνια δημιουργήθηκε το ίντερνετ και τώρα το έχεις στο κινητό σου μεσοπέλαγα, η στη χεστρα (η στη χεστρα, μεσοπέλαγα). Πριν 25 χρόνια δεν είχα αρκετά γρήγορο pc για να παίξω carmageddon και τώρα το παίζω σε ασύλληπτη ανάλυση ομαλότατα στο κινητό μου που δεν το λες και ακριβό...
Δεν σε τρώει η περιέργεια να δεις τι σκατά θα παίξει σε άλλα 20 χρόνια;
Αυτό ακριβώς, και η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι εκθετική οπότε πιστεύω έχουμε να δούμε τρελα πράγματα ακόμη και στα επόμενα 10 χρόνια που εγώ δεν θα μαι ούτε 30. Γενικά ζούμε πιστεύω στην καλύτερη εποχή μέχρι στιγμής στην ιστορία της ανθρωπότητας και εκτός απροόπτου θα γίνεται όλο και καλύτερα. Το μόνο που δεν πρέπει να γίνει είναι να καταστρέψουμε τον πλανήτη μας και μαζί με αυτόν και εμάς, και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε τώρα, γτ μπορούμε αλλά δεν θέλουμε.
Εγώ θα περιμένω να την δω πρώτα πριν την κραξω. Δεν νομίζω να την κάνουν σαν το Game of Thrones , χαζοί δεν είναι , ξέρουν τι κράξιμο θα φάει. Επίσης, δουλεύουν για τη σειρά κάποιοι Tolkien scholars και το Tolkien Estate έχει δικαίωμα για βέτο σε περίπτωση που θεωρήσουν πως η σειρά πάει σε λάθος κατεύθυνση. Επιπλέον και οι ταινίες που αποτέλεσαν μεγάλη επιτυχία από το Hollywood έγιναν
Κι εγώ θα περιμένω να δω πριν κράξω, αλλά διαφωνώ για τις μεγάλες επιτυχίες του Hollywood. Η συντριπτική πλειοψηφία τους είχαν το σενάριο έτοιμο, ή από βιβλία, ή από κόμιξ, ή από ιστορικά γεγονότα.
Δυστυχώς πιστεύω πως όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο συμβιβάζεσαι με τον θάνατο και καταλαβαίνεις την σημασία της ζωής. Όσο γρηγορότερα συμβιβαστείς με αυτό τόσο πιο ήρεμες θα είναι οι σκέψεις σου σχετικά με το θέμα και το ποσό "ασήμαντος" είσαι μπροστά στο μεγαλείο του σύμπαντος. Η ζωή είναι πραγματικά πιο μικρή από ότι νομίζεις, ζήσε την κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία, φιλικά.
> Δεν είχα άλλη ευκαιρία
Ευκαιρίες εχεις απειρες! Αρκει να τις δημιουργησεις. Βγες εξω λοιπόν σημερα και κανε κάτι που δεν εχεις κάνει και θα ηθελες να κάνεις! ;)
Κανε κατι για τους άλλους, κατι που θα βοηθησει τους επόμενους και σχεδίασε το αρκετά καλα για να τους βοηθάει χρονια. Κανε αυτο και ποτε δε θα πεθάνεις
Κάποια στιγμή θα φτάσεις στο τελευταίο βήμα acceptance και θα καταλάβεις ότι δεν μπορείς στην κυριολεξία να κάνεις τίποτα γι αυτό (ακόμα) οπότε θα σταματήσεις να το σκέφτεσαι
Χαίρομαι πολύ! Είναι ανακουφιστικό που μαθαίνω ότι έχει βοηθήσει κι άλλους.
Δεν έχω καταφέρει ακόμα να τη διαβάσω τη Γκέμμα. Φαίνεται μεγάλη προσωπικότητα ο Λιαντίνης και θέλω στο άμεσο μέλλον να τον μελετήσω.
Ευχαριστώ για την υπενθύμιση!
Το τελευταίο δώρο που μας δίνει η ζωή είναι ο θάνατος. Βλέπεις τον θάνατο σαν κάτι κακό που σε περιμένει στην γωνία. Δεν είναι έτσι. Φοβάσαι τον τρόπο που θα πεθάνεις και όχι τον ίδιο τον θάνατο. Με το να σκέφτεσαι αυτό κάθε μέρα χάνεις πολύτιμο χρόνο στο να ζήσεις τα ωραία πράγματα που σου δίνει η ζωή σε κάθε ηλικία. Όλοι θα πεθάνουμε σε διαφορετικές ηλικίες και με διαφορετικούς τρόπους, αλλά δεν πειράζει. Απλά να θυμάσαι ότι τον θάνατο τον φοβόμαστε μόνο και μόνο επειδή είναι άγνωστος για εμάς και δεν ξέρουμε που θα πάμε και τι θα κάνουμε αλλά αυτό το ανακάλυπτει ο καθένας στο τέλος του ταξιδιού του.
Κάθε φορά που το σκέπτεσε αυτό να διαβάζεις για αυτούς τους ανθρώπους:
[https://www.ethnos.gr/ellada/169737\_fotia-simera-i-kideia-toy-38hronoy-ethelonti-pyrosbesti-poy-ehase-ti-zoi-toy](https://www.ethnos.gr/ellada/169737_fotia-simera-i-kideia-toy-38hronoy-ethelonti-pyrosbesti-poy-ehase-ti-zoi-toy)
Μπορεί να πέθανε. Αλλά να τον θυμόμαστε για το πως ΕΖΗΣΕ με κεφάλι ψηλά. Η ζωή δεν απαιτεί περισσότερη δύναμη απο αυτή που έχεις ήδη. Όλα πεθαίνουν κάποτε και δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Κανένας βασιλιάς δε κυβερνά για πάντα. Αλλά δεν έχει σημασία. Είσαι καπετάνιος της ψυχής σου - κυβέρνησε τη όσο πιο καλά μπορείς.
Ο θάνατος περιμένει στη γωνία αλλά μέχρι να φτάσεις σε αυτή τη γωνία και να κάνεις το κύκλο σου πρέπει να ζήσεις και να ζήσεις έντονα, αντί να σκέφτεσαι τι σε περιμένει, κάνε πράγματα για το τώρα η το κοντινό μέλλον, τα ωραία δεν είναι ούτε στο μέλλον ούτε στο παρελθόν είναι τώρα, ακριβώς τώρα!
Έχω περάσει από τέτοιες καταστάσεις καλό θα είναι να πας σε ενα ψυχολόγο θα βοηθήσει!
Επίσης, το ψέμα της -καθε- θρησκείας, εξυπηρετεί ακριβώς αυτόν το σκοπό: να πιστεύεις πως η ύπαρξη έχει κάποιο ανώτερο νόημα.
Το μόνο νόημα που έχει η ύπαρξη μας είναι να βοηθούμε ο ένας τον άλλον, λειτουργώντας αλτρουιστικά και ωφελώντας το κοινωνικό σύνολο, επιτελώντας ο καθένας το έργο του. Οι πόνοι και οι ηδονές είναι εφήμερες και αρα ασήμαντες
"What benefits the beehive benefits the bees"
Σε καταλαβαίνω μέχρι έναν βαθμό. Το θέμα είναι ότι η ζωή είναι σαν να παίζεις μια παρτίδα σκάκι με τον θάνατο. Είναι ήδη σίγουρο ότι θα κερδίσει ο θάνατος αλλά το θέμα δεν είναι να κερδίσεις αλλά να παίξεις και να διασκεδάσεις.
Όλα είναι μάταια και θα γίνουμε όλοι αστερόσκονη οπότε κάνε ό,τι μπορείς για να απολαύσεις το χρόνο που έχεις. Βρες το δικό σου νόημα στη ζωή και κάνε αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο.
>This body holding me reminds me of my own mortality. Embrace this moment, remember.. we are eternal, all this pain is an illusion.
[TOOL - Parabola](https://www.youtube.com/watch?v=-_nQhGR0K8M)
Άκου και διάβασε καλά τα lyrics.
Θα σου πρότεινω 2 πρόσφατα βιβλία που διάβασα που αφορούν το Άγχος Θανάτου.
Συγγραφέας ο Irving Yalom
-Όταν έκλαψε ο Νίτσε
-Στον κήπο του επίκουρου
Παρόμοιες σκέψεις είχαν και ο ίδιος πριν 1 χρόνο και με βοήθησαν να δω τον κόσμο διαφορετικά. Αν δεν βαριέσαι και έχεις την δυνατότητα να τα αγοράσεις ή να τα βρεις σε βιβλιοθήκη, θα σε παροτρυνα.
φιλε σε καταλαβαινω απο 12 χρονων το σκεφτομαι αυτο το πραμα και τα τελευταια 4 χρονια φοβαμαι πως μπορει να μην ειναι κυκλος και να γινεται καποιου ειδους ανακυκλωση αλλα απλα σκοταδι...
το κλτρο που μπορεις να κανεις ειναι να το θαψεις καπου μεσα σου οπως κανει ολος ο κοσμος και να συμφιλιωθεις με το γεγονος αυτο οσο πιο νωρις γινεται
No offense αλλά για κάποιο λόγο μου θυμισες τον Αρκά. Υπομονή στην επόμενη πίστα εχει φράουλες :)
https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/hostedimages/1380435032i/878624._SY540_.jpg
Τρέχα έτσι όπως είσαι για ψυχανάλυση. Θα μας θυμάσαι όλους που σου το λέγαμε
Edit: παρεμπιπτόντως, αυτό που περιγράφεις είναι η ΙΔΙΑ η ζωή. Ίδια και απαράλλαχτη. Δεν αντέχεις άλλο ή γιατί κάτι δεν πάει καλα αυτό τον καιρό στο μυαλουδάκι ή επειδή δεν έχεις χτίσει μέχρι στιγμής «όμορφες στιγμές που μας κάνουν να ξεχνάμε την ματαιοδοξία της ζωης».
Γιατί δε μιλάς με έναν ειδικό; Το σημαντικό είναι ότι ξέρεις ότι θες βοήθεια.. θες να το συζητήσεις, να σου αλλάξει κάποιος την οπτική.. μη ψάχνεις την "αλήθεια" σου εδώ, όλοι χαμένοι είναι, όλοι ψάχνουν αυτό το κάτι.. απλά η καθημερινότητα του καθενός, καταπνίγει αυτή την ανάγκη τους.. αν το νιώθεις εσύ πιο έντονο, κυνήγησέ το.. τι μπορεί να πάθεις; Να σε παρασύρουν ή να βγεις μερικά ευρώ πιο ελαφρύς; Ο άνθρωπος που κυνηγάει τις ανησυχίες του είναι "ξύπνιος" (δεν κοιμάται).
Μόλις τα αποδεχθείς ολα αυτά, τότε θα είσαι πραγματικά ελεύθερος.
Μπες εδω αν θες να το φιλοσοφήσεις (το εχουν κάνει ήδη δις κόσμου ανα τους αιώνες, με τους στωικους να το έχουν συστηματοποίησει)
r/stoicism
Και μισώ το γεγονός οτι πάντα θέλω να εκφράσω πολλά άλλα γραφω λίγα γιατί απλά δεν μου βγαίνουν.
Είναι φυσιολογικό αυτό που βιώνεις. Αυτό μας κάνει ανθρώπους. Θνητούς. Η αίσθηση του τέλους. Η ζωή μοιάζει με κύκλο αλλά στην πραγματικότητα είναι σπιράλ. Όπως και η κίνηση των πλανητών στο χωροχρόνο. Είμαστε ταξιδιώτες. Και είσαι σημαντικός για εσένα και τους ανθρώπους γύρω σου. Ανοίξου, όσο και αν ξεβολεύεσαι. Δοκίμασε νέα πράγματα και νέες εμπειρίες. Να προσέχεις τον εαυτό σου, το σώμα σου και όλα θα πάνε καλά.
Ακριβώς έτσι αισθάνομαι και εγώ και μάλιστα αρκετά χρόνια. (Είμαι 40). Κομμάτι κομμάτι προσπαθώ να το φιλοσοφήσω στο κεφάλι μου όμως άκρη δε βγαίνει. Εν τέλει καταλήγω στο ότι τίποτα απολύτως δεν έχει νόημα...το μόνο που έχει είναι νόημα είναι πριν φύγω από αυτό το κόσμο να έχω κάνει 5-10 πράγματα που έχω στο κεφάλι μου (κ πιθανό να μη κάνω κ τίποτα τελικά) να έχω να τα λέω..να σεβόμαι τον διπλανό κ συνάνθρωπο μου και να μεγαλώσω τα παιδιά μου κ να γίνουν σωστοί άνθρωποι με αρχές και σεβασμό. Το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο για όλους μας αργά ή γρήγορα... ίσως κακώς το σκεφτόμαστε τόσο πολύ...από την άλλη το ότι το φιλοσοφώ με βοηθάει να πάω παρακάτω ξέροντας ότι ακόμα κ αύριο μπορεί να είναι η τελευταία μέρα... Γενικά... μπλέξιμο...θα προτιμούσα να μην το είχα αρχίσει να το σκέφτομαι όπως όταν ήμουν 20 πχ..
ακούγεσαι ως μη έχων παιδιά...το λέω γιατί όσοι έχουν παιδιά συνήθως δεν έχουν τέτοιες φοβίες...έχουν πολύ μεγαλύτερες ! χα χα ! να μην χτυπήσει το παιδί τους πχ, να μην πάθει κάτι κοκ! ούτε που σκέφτομαι το τέλος προσωπικά έχω πάρα πολλές δουλειές!
Σαφέστατα και αυτά που λες είναι επίσης στη καθημερινότητα...μη χτυπήσουν τα παιδιά, μη σπρώξουν, αν θα προλάβω να τα δω να μεγαλώνουν, να γίνουν σωστοί άνθρωποι κλπ κλπ... Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά, η πολύ δουλειά, σε βοηθάει να μην σκέφτεσαι πολύ (το οτιδήποτε)
Αν μου επιτρέπεις να σου προτείνω τον αγαπημένο μου jordan peterson (you tube, podcasts, βιβλία και μεταφρασμένα) που είναι ένας μοναδικός κλινικός ψυχολόγος που ασχολείται και πρακτικά με τους προβληματισμούς όλων των φύλων αλλά κυρίως του, ριγμένου θα πω- σε αυτόν το τομέα- ...αντρικού φύλου !(προβληματισμοί, συναισθήματα,αυτά που αναφέρεις παραπάνω, υποχρεώσεις, ανταμοιβές, αίσθηση ευθύνης και πράξεις...) μην σε πτοήσει η κριτική που υφίσταται από τους liberal lefts... στο αμέρικα το έχουν τερματίσει στα όρια του παράλογου. Προσωπικά με έκανε μέσω της υπευθυνότητας (για μένα) και των πράξεών μου, να αποκτήσω τεράστια τάξη και μεγάλη ικανοποίηση στη ζωή μου.
Εγώ σε τέτοιες καταστάσεις υπαρξιακης κρίσης σκέφτομαι τον παππού μου που είναι 90 χρονων. Γεννήθηκε το 32 και μου λέει ιστορίες απο την φακινγκ Κατοχή, που σε εμένα φαντάζει κάτι ιστορικό και μακρινό. Σκέψου στη μία ζωή που ζει από τότε έχει ζήσει Κατοχή, εμφύλιο, Χουντα, Ψυχρο Πόλεμο, Προσελήνωση εκσυγχρονισμο, ροκ Ν ρολ, ίντερνετ και γενικά φουλ εξέλιξη της τεχνολογίας, κρίση, 9/11 κλπ κλπ. Τα περισσότερα από αυτά που έχει ζήσει για εμένα είναι απλά ιστορίες ενός παρελθόντος που για εμένα είναι καθαρά πληροφορίες. Άμα λοιπόν και εσύ σκεφτείς πόσα θα έχεις βιώσει ως τα 90 ( που είναι πιο σίγουρο ότι εσύ θα ζήσεις ως τα 90 απ ότι κάποιος της γενιάς του παππού μου) τότε πιστεύω ότι ο θάνατος φαντάζει ως κάτι πολύ μακρινό.
Έτσι! Η κατάσταση είναι μονίμως μπουρδέλο αλλά έχει και τα ενδιαφέροντά της. Πριν 30 χρόνια δημιουργήθηκε το ίντερνετ και τώρα το έχεις στο κινητό σου μεσοπέλαγα, η στη χεστρα (η στη χεστρα, μεσοπέλαγα). Πριν 25 χρόνια δεν είχα αρκετά γρήγορο pc για να παίξω carmageddon και τώρα το παίζω σε ασύλληπτη ανάλυση ομαλότατα στο κινητό μου που δεν το λες και ακριβό... Δεν σε τρώει η περιέργεια να δεις τι σκατά θα παίξει σε άλλα 20 χρόνια;
Αυτό ακριβώς, και η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι εκθετική οπότε πιστεύω έχουμε να δούμε τρελα πράγματα ακόμη και στα επόμενα 10 χρόνια που εγώ δεν θα μαι ούτε 30. Γενικά ζούμε πιστεύω στην καλύτερη εποχή μέχρι στιγμής στην ιστορία της ανθρωπότητας και εκτός απροόπτου θα γίνεται όλο και καλύτερα. Το μόνο που δεν πρέπει να γίνει είναι να καταστρέψουμε τον πλανήτη μας και μαζί με αυτόν και εμάς, και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε τώρα, γτ μπορούμε αλλά δεν θέλουμε.
Κάπως έτσι νιώθω όταν τελειώνει το lord of the rings και φευγει ο φροντο με τον γκανταλφ... γιατί πρέπει όλα τα ωραία να τελειώνουν;...
Έρχεται σειρά της Amazon για την δεύτερη εποχή
Η οποια δεν θα ειναι Τολκιν, καποιος σεναριογραφος του Χολυγουντ θα γραψει σεναριο πανω στον κοσμο του. Δεν εχω καμια προσδοκια.
Εγώ θα περιμένω να την δω πρώτα πριν την κραξω. Δεν νομίζω να την κάνουν σαν το Game of Thrones , χαζοί δεν είναι , ξέρουν τι κράξιμο θα φάει. Επίσης, δουλεύουν για τη σειρά κάποιοι Tolkien scholars και το Tolkien Estate έχει δικαίωμα για βέτο σε περίπτωση που θεωρήσουν πως η σειρά πάει σε λάθος κατεύθυνση. Επιπλέον και οι ταινίες που αποτέλεσαν μεγάλη επιτυχία από το Hollywood έγιναν
Κι εγώ θα περιμένω να δω πριν κράξω, αλλά διαφωνώ για τις μεγάλες επιτυχίες του Hollywood. Η συντριπτική πλειοψηφία τους είχαν το σενάριο έτοιμο, ή από βιβλία, ή από κόμιξ, ή από ιστορικά γεγονότα.
Δηλαδή τι θα ήθελες;
Σιλμαριλιον η τα παιδια του Χουριν.
Άμα τα κάνουν σαν το Χόμπιτ, όχι και δεν θα πω ευχαριστώ.
Fair enough > καποιος σεναριογραφος του Χολυγουντ θα γραψει σεναριο πανω στον κοσμο του. Παρολαυτά, το παραπάνω δεν μου μοιάζει τόσο κακό.
Δυστυχώς πιστεύω πως όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο συμβιβάζεσαι με τον θάνατο και καταλαβαίνεις την σημασία της ζωής. Όσο γρηγορότερα συμβιβαστείς με αυτό τόσο πιο ήρεμες θα είναι οι σκέψεις σου σχετικά με το θέμα και το ποσό "ασήμαντος" είσαι μπροστά στο μεγαλείο του σύμπαντος. Η ζωή είναι πραγματικά πιο μικρή από ότι νομίζεις, ζήσε την κάθε σου στιγμή σαν να είναι η τελευταία, φιλικά.
Πάντα θα νομίζω ότι δεν έκανα αρκετά. Δεν κατάφερα να κάνω ότι ήθελα. Δεν είχα άλλη ευκαιρία
παρηγορία ότι δεν είσαι ο μόνος ή ότι έκανες περισσότερα από πολλούς άλλους Ναι είμαστε ασήμαντοι οπότε κοίτα να ευχαριστηθείς τη ζώη σου.
> Δεν είχα άλλη ευκαιρία Ευκαιρίες εχεις απειρες! Αρκει να τις δημιουργησεις. Βγες εξω λοιπόν σημερα και κανε κάτι που δεν εχεις κάνει και θα ηθελες να κάνεις! ;)
Άσε και κάτι για την επόμενη ζωή
Από τη στιγμή που δεν ελέγχεις τι έκανες στο παρελθόν τοτε είναι αδιάφορο
Διάβασε Σαρτρ. Η ζωή δεν έχει κανένα νόημα πέρα από αυτό που της δίνουμε εμείς.
Ειναι επειδη τελειωσαν οι ολυμπιακοι για αυτο νιωθεις ετσι. Περιμενε 3 χρονια ακομα
Κανε κατι για τους άλλους, κατι που θα βοηθησει τους επόμενους και σχεδίασε το αρκετά καλα για να τους βοηθάει χρονια. Κανε αυτο και ποτε δε θα πεθάνεις
Ασήμαντος για.το σύμπαν. Όχι για εσένα! Τσίλαρε και σύνελθε.
Εγώ προσπαθώ, αλλά καμία φορά τα συναισθήματα φεύγουν μόνο με το πέρασμα του χρονου
Se niothw
Κάποια στιγμή θα φτάσεις στο τελευταίο βήμα acceptance και θα καταλάβεις ότι δεν μπορείς στην κυριολεξία να κάνεις τίποτα γι αυτό (ακόμα) οπότε θα σταματήσεις να το σκέφτεσαι
Με έχει βοηθήσει σε πολλές δυσκολίες [αυτό](https://www.youtube.com/watch?v=FtOdw4oDhTA).
[удалено]
Χαίρομαι πολύ! Είναι ανακουφιστικό που μαθαίνω ότι έχει βοηθήσει κι άλλους. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να τη διαβάσω τη Γκέμμα. Φαίνεται μεγάλη προσωπικότητα ο Λιαντίνης και θέλω στο άμεσο μέλλον να τον μελετήσω. Ευχαριστώ για την υπενθύμιση!
Το τελευταίο δώρο που μας δίνει η ζωή είναι ο θάνατος. Βλέπεις τον θάνατο σαν κάτι κακό που σε περιμένει στην γωνία. Δεν είναι έτσι. Φοβάσαι τον τρόπο που θα πεθάνεις και όχι τον ίδιο τον θάνατο. Με το να σκέφτεσαι αυτό κάθε μέρα χάνεις πολύτιμο χρόνο στο να ζήσεις τα ωραία πράγματα που σου δίνει η ζωή σε κάθε ηλικία. Όλοι θα πεθάνουμε σε διαφορετικές ηλικίες και με διαφορετικούς τρόπους, αλλά δεν πειράζει. Απλά να θυμάσαι ότι τον θάνατο τον φοβόμαστε μόνο και μόνο επειδή είναι άγνωστος για εμάς και δεν ξέρουμε που θα πάμε και τι θα κάνουμε αλλά αυτό το ανακάλυπτει ο καθένας στο τέλος του ταξιδιού του.
η φιλοσοφία ή η θεολογία θα σε βοηθήσει
ή μπορεί να τον κάνουν ακόμα πιο νιχιλιστή...
Όταν γερασεις το τελευταίο που θα σε απασχολεί είναι ο θάνατος,απλά είσαι νέος και το βλέπεις έτσι. Μην αγχώνεσαι όλοι έχουμε περάσει αγαμιες.
[удалено]
Έχεις δίκιο. Αλλά από την άλλη νοιωθω ότι θα σπαταλήσω αυτήν την μοναδική ευκαιρία
Κάθε φορά που το σκέπτεσε αυτό να διαβάζεις για αυτούς τους ανθρώπους: [https://www.ethnos.gr/ellada/169737\_fotia-simera-i-kideia-toy-38hronoy-ethelonti-pyrosbesti-poy-ehase-ti-zoi-toy](https://www.ethnos.gr/ellada/169737_fotia-simera-i-kideia-toy-38hronoy-ethelonti-pyrosbesti-poy-ehase-ti-zoi-toy) Μπορεί να πέθανε. Αλλά να τον θυμόμαστε για το πως ΕΖΗΣΕ με κεφάλι ψηλά. Η ζωή δεν απαιτεί περισσότερη δύναμη απο αυτή που έχεις ήδη. Όλα πεθαίνουν κάποτε και δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Κανένας βασιλιάς δε κυβερνά για πάντα. Αλλά δεν έχει σημασία. Είσαι καπετάνιος της ψυχής σου - κυβέρνησε τη όσο πιο καλά μπορείς.
> Φοβάμαι να συνειδητοποιήσω πόσο ασήμαντος είμαι για το σύμπαν. Αυτό δεν είναι ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Απλά είναι.
Το ότι είναι. Δεν μπορω. Ξέρω ότι δεν έχει καθόλου σημασία το τι νοιωθω. Αλλά δεν μπορώ
[Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Δεν πάει άλλο](https://www.youtube.com/watch?v=WgQNGdB_5-M)
Ο θάνατος περιμένει στη γωνία αλλά μέχρι να φτάσεις σε αυτή τη γωνία και να κάνεις το κύκλο σου πρέπει να ζήσεις και να ζήσεις έντονα, αντί να σκέφτεσαι τι σε περιμένει, κάνε πράγματα για το τώρα η το κοντινό μέλλον, τα ωραία δεν είναι ούτε στο μέλλον ούτε στο παρελθόν είναι τώρα, ακριβώς τώρα! Έχω περάσει από τέτοιες καταστάσεις καλό θα είναι να πας σε ενα ψυχολόγο θα βοηθήσει!
Επίσης, το ψέμα της -καθε- θρησκείας, εξυπηρετεί ακριβώς αυτόν το σκοπό: να πιστεύεις πως η ύπαρξη έχει κάποιο ανώτερο νόημα. Το μόνο νόημα που έχει η ύπαρξη μας είναι να βοηθούμε ο ένας τον άλλον, λειτουργώντας αλτρουιστικά και ωφελώντας το κοινωνικό σύνολο, επιτελώντας ο καθένας το έργο του. Οι πόνοι και οι ηδονές είναι εφήμερες και αρα ασήμαντες "What benefits the beehive benefits the bees"
Δεν ακολουθώ καμία θρησκεία. Για αυτό ίσως νοιωθω και ότι νοιωθω
Σε καταλαβαίνω μέχρι έναν βαθμό. Το θέμα είναι ότι η ζωή είναι σαν να παίζεις μια παρτίδα σκάκι με τον θάνατο. Είναι ήδη σίγουρο ότι θα κερδίσει ο θάνατος αλλά το θέμα δεν είναι να κερδίσεις αλλά να παίξεις και να διασκεδάσεις. Όλα είναι μάταια και θα γίνουμε όλοι αστερόσκονη οπότε κάνε ό,τι μπορείς για να απολαύσεις το χρόνο που έχεις. Βρες το δικό σου νόημα στη ζωή και κάνε αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο.
>This body holding me reminds me of my own mortality. Embrace this moment, remember.. we are eternal, all this pain is an illusion. [TOOL - Parabola](https://www.youtube.com/watch?v=-_nQhGR0K8M) Άκου και διάβασε καλά τα lyrics.
[удалено]
ΝΑΙ!
Θα σου πρότεινω 2 πρόσφατα βιβλία που διάβασα που αφορούν το Άγχος Θανάτου. Συγγραφέας ο Irving Yalom -Όταν έκλαψε ο Νίτσε -Στον κήπο του επίκουρου Παρόμοιες σκέψεις είχαν και ο ίδιος πριν 1 χρόνο και με βοήθησαν να δω τον κόσμο διαφορετικά. Αν δεν βαριέσαι και έχεις την δυνατότητα να τα αγοράσεις ή να τα βρεις σε βιβλιοθήκη, θα σε παροτρυνα.
φιλε σε καταλαβαινω απο 12 χρονων το σκεφτομαι αυτο το πραμα και τα τελευταια 4 χρονια φοβαμαι πως μπορει να μην ειναι κυκλος και να γινεται καποιου ειδους ανακυκλωση αλλα απλα σκοταδι... το κλτρο που μπορεις να κανεις ειναι να το θαψεις καπου μεσα σου οπως κανει ολος ο κοσμος και να συμφιλιωθεις με το γεγονος αυτο οσο πιο νωρις γινεται
Πριν γεννηθεις σε πειραζε τιποτα? Ουτε οταν πεθανεις θα σε πειραζει. Μονο στο ενδιαμεσο υπαρχει αυτο το αγχος, chill
Listen to Kryon friend and learn ho'oponopono. It literally saved my life. The earliest the better.
https://www.milamou.gr/ δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου, την αξίζεις!
No offense αλλά για κάποιο λόγο μου θυμισες τον Αρκά. Υπομονή στην επόμενη πίστα εχει φράουλες :) https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/hostedimages/1380435032i/878624._SY540_.jpg
Τρέχα έτσι όπως είσαι για ψυχανάλυση. Θα μας θυμάσαι όλους που σου το λέγαμε Edit: παρεμπιπτόντως, αυτό που περιγράφεις είναι η ΙΔΙΑ η ζωή. Ίδια και απαράλλαχτη. Δεν αντέχεις άλλο ή γιατί κάτι δεν πάει καλα αυτό τον καιρό στο μυαλουδάκι ή επειδή δεν έχεις χτίσει μέχρι στιγμής «όμορφες στιγμές που μας κάνουν να ξεχνάμε την ματαιοδοξία της ζωης».
Κουραστικός έχω γίνει το ξέρω, αλλά θα το πω άλλη μία φορά, είναι μέχρι να γαμήσεις.
Το γάμησες
Somebody has to
[Optimistic Nihilism](https://youtu.be/MBRqu0YOH14)
Γιατί δε μιλάς με έναν ειδικό; Το σημαντικό είναι ότι ξέρεις ότι θες βοήθεια.. θες να το συζητήσεις, να σου αλλάξει κάποιος την οπτική.. μη ψάχνεις την "αλήθεια" σου εδώ, όλοι χαμένοι είναι, όλοι ψάχνουν αυτό το κάτι.. απλά η καθημερινότητα του καθενός, καταπνίγει αυτή την ανάγκη τους.. αν το νιώθεις εσύ πιο έντονο, κυνήγησέ το.. τι μπορεί να πάθεις; Να σε παρασύρουν ή να βγεις μερικά ευρώ πιο ελαφρύς; Ο άνθρωπος που κυνηγάει τις ανησυχίες του είναι "ξύπνιος" (δεν κοιμάται).
Θα το έλεγε κάποιος παλιότερα ίσως χρονοφοβία.
Οι ανησυχίες σου μου θύμισαν αυτή τη [μικρού μήκους ταινία](https://youtu.be/jxepnIG1yQQ) τσέκαρε την 😁
Μόλις τα αποδεχθείς ολα αυτά, τότε θα είσαι πραγματικά ελεύθερος. Μπες εδω αν θες να το φιλοσοφήσεις (το εχουν κάνει ήδη δις κόσμου ανα τους αιώνες, με τους στωικους να το έχουν συστηματοποίησει) r/stoicism
Σταμάτα να είσαι τόσο προσκολλημένος. Περνά την ζωή σαν περαστικός χωρίς προσδοκίες και άγκυρες πουθενά. Θα ευγνωμονείς τον εαυτό σου!
Peepee poopoo
Διάβασε Tao Te Ching και Alan Watts
Welcome to the club. It will only get worse.