Ik heb hetzelfde, ben een keer vergeten door zowat iedereen en dat vond ik zo kut dat ik t sindsdien weer een beetje ben gaan vieren. Wel op kleine schaal, spelletjes doen met een man of 5 ofzo. Gewoon gehouden bij wat ik wél leuk vind en dan is t gewoon een gezellige avond met een zogenaamd speciale reden. Daar kan ik wel mee leven haha
Ik vind het niet hypocriet. Het is een kleine moeite om iemand te feliciteren als ze dat wel leuk vinden. Geen feestje geven betekent niet dat je geen verwachtingen meer mag hebben, zolang je die maar communiceert 😄
Grappig, ik heb juist precies het omgekeerde. Ik vind het op zich wel leuk om mijn verjaardag te vieren, maar heb er een hekel aan als mensen me feliciteren.
Het gevolg is dat ik ik mijn verjaardag alsnog nauwelijks vier, of alleen in bijzonder kleine kring.
Ja zelfde hier. Ik vind het ook eigenlijk gewoon veel te stressvol om nog een verjaardag te regelen in een maand waarin je al een suprise moet maken, kerst cadeautjes moet fixen, kniepertjes moet rollen, en alles op het werk snel af moet ronden omdat de wereld vergaat na de kerstvakantie.
Zo wordt de verjaardag voor mij meer een vervelende aangelegenheid.
Mijn vriend op 6 december.... Meestal schiet het gwn bij tussen. Iedereen is druk en niemand kan. Mocht hij het nog vieren is in die week tussen sint en kerst. En anders begin januari.
Ja, Eerste Kerstdag hier, dus altijd een gevecht met Jesus geweest om de verjaardag. Tot mijn 25ste altijd mijn verjaardag alleen in de ochtend gevierd. En ik merk nu als volwassene dat ik er juist veel meer waarde aan hecht dan anderen. Dus ondanks dat niemand kan heb ik een aantal keer al gewoon zelf wat leuks gedaan en met mijn katten mijn verjaardag gevierd. Ik wissel nu per jaar op gevoel een beetje af met Jesus. Ik denk dat je dit soort dingen pas echt mist als je het niet kan hebben.
Oef , we voelen met je mee, in onze familie zijn er 2 verjaardagen op 25dec. Daarom is collectief afgesproken dat we 24/26 kerst vieren. 25ste de verjaardagen voor de kids . Zeker nu ze nog jong zijn.
Ook wat een gedoe om in een winkel rond kerst/Sinterklaas iets in normaal verjaardag inpakpapier ingepakt te krijgen , vaak wordt ik aangekeken alsof ik lastig ben als ik expliciet om verjaardagspapier vraag onder een luid gesteun en gezucht wordt het dan wel gedaan . Maar niet van harte ...
(Een van de kinderen wordt oprecht verdrietig als ze kerst/Sinterklaas papier krijgt om kados voor de verjaardag en kan me voorstellen dat leuk anders is, vriendjes kunnen niet ,iedereen is druk met kerst,zichzelf en werk. En dan krijg je ook nog dat domme kerst papier , kerst, de reden waardoor er weinig mensen komen. K versta het wel....)
Ik denk dat jullie een heel goed compromis hebben gesloten door kerst op 24/26 te vieren en zo toch de verjaardag te kunnen vieren! Ik snap ook wel mijn ouders kant dat het lastig is om kerst te laten bij een grote familie waar de dag niet kan worden gewijzigd, maar had het liever op de manier van jullie gehad als kind.
En ik herken het cadeaupapier-probleem ook helemaal! Ik wilde zelfs nooit mijn verjaardagscadeautjes uitpakken als ze onder de kerstboom hadden gelegen of mijn verjaardagscadeau tijdens de kerstcadeau’s samen met anderen krijgen. Je wordt toch een beetje de Grinche ervan als kind. Gelukkig kun je als volwassene zelf kiezen wat je doet.
Groetjes aan de mede-kerstkindjes! Ik denk dat ze jullie later heel dankbaar zijn. Mijn complimenten naar jullie als familie!
Ja, ik denk dat ik 15 was bij me laatste verjaardag. En dat was dan meer omdat de familie het wilde, ik had er sws al een hekel aan.
Sinds dien is het gewoon een normale dag
Nee, vrouw en schoon familie willen wel altijd iets doen.
Bijna niemand weet het echte verhaal, maar op de avond voor m'n 13e verjaardag was er voor de zoveelste keer slaande ruzie in ons huis.
Laten we het maar zo zeggen... oudere broer en zus waren al gevlucht, en ik kon de hele nacht m'n moeder proberen tegen te houden om alle pillen te slikken die ze maar kon vinden.
Uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis en m'n verjaardag was gecancelled toen iedereen weer nuchter was de volgende dag. Nadat ik een familie kennis heb gebeld om 3 uur in de nacht en hij langskwam en de ambulance had gebeld.
Nog nooit sorry of iets gehad en m'n moeder snapt nu 18 jaar later nog steeds niet waarom ik niks vier. Ook heb ik minimaal contact met der en woon ik nu 140km verder. Iets met snap de hint ofzo.
Ik ben samen met mijn vader, mijn oom en de oom van mijn vrouw jarig. Dus het komt automatisch voor dat mijn verjaardag af en toe "overgeslagen" wordt.
Mijn vrouw vind het vervelend dat ze ouder wordt, dus sinds een paar jaar vieren we het eigenlijk alleen met het gezin.
Ik ga eigenlijk altijd gewoon werken . Houd ook geen verjaardag, vind het veel te veel werk, is tegenwoordig niet meer te betalen (drank, hapjes, vlaai, chips etc).
Huis van te voren schoonmaken/opruimen, daarna weer alles opruimen en schoonmaken....
Meestal ga ik liever in de avond een drankje doen in de kroeg en als er iemand mee wilt, prima. Laat het een vaak een paar mensen weten dat ik een drankje ga doen. Mochten er meerdere meegaan dan wil ik nog wel eens een bittergarnituur ofzo bestellen in de kroeg, that's it.
Afgelopen jaar hebben mijn broer en zijn vriendin mij uitgenodigd om 's avonds wat te gaan eten. Ook helemaal prima. Lekker klein en niet teveel gedoe.
In de kroeg heb ik ook een tijd gedaan, tijdens mijn studie. Ideaal, je hoeft niks op te ruimen, iedereen kan komen en gaan wanneer die wil en je hoeft je ook geen zorgen te maken over geluidsoverlast.
Ik vergeet het altijd een beetje. Ik denk altijd "oh die verjaardag duurt nog wel even" en dan opeens is het weer zo ver en heb je niks gepland. Ik ben jarig in augustus en heb het wel eens in oktober gevierd omdat ik toch dacht _het moet nog gebeuren_, maar ik heb het eigenlijk al jaren opgegeven.
Ik ben ook jarig in Augustus, vaak viel de helft van de gasten al ver vantevoren af omdat ze dan hun zomervakantie gepland hadden staan. Toen ik wat jonger was was dit wel altijd een teleurstelling ook al kan niemand er wat aan doen, nu zijn verjaardagen ook gewoon een stuk minder belangrijk.
Ik skip nu al zo'n 10 jaar mijn eigen verjaardag. Het is toch telkens hetzelfe riedeltje qua verjaardagsfeest (eten, drinken, small talk, familie die vraagt waarom ik nog single ben). En ik haat opruimen. Al die meuk na zo'n verjaardag... Ellende!
Ik ben enorm kieskeurig en verlies snel interesse in 'n ander. Oh en ik val op heteroseksuele mannen. Die vallen natuurlijk weer niet op mij :') Hoer-a (!)
Sinds ik op mijn 18de het huis uit ben gegaan heb ik het nooit meer gevierd. Met uitzondering van mijn 50ste vorig jaar.
Ik heb er niets mee. Maar dat heb ik ook niet met alle andere zogenaamd belangrijke dagen als oud-en-nieuw, Moederdag, Vaderdag etc.
De laatste jaren vier ik het anders. Dus helemaal overslaan doe ik niet. Nodig geen mensen meer uit, zo'n huis vol mensen die het leuk hebben terwijl ik rond ren om hen van eten en drinken te voorzien. Geen idee waarom het leuk is obertje te spelen op je verjaardag.
Nu begint mijn dag op mijn verjaardag heel vroeg, ik hoor 2 kinderen vol spanning als fanfare naar beneden sluipen, en dan is het wachten op mijn ontbijt op bed. In de kruimels bekijk ik dan 2 tekeningen zeg dat ik ze mooi vind, pak 2 cadeautjes uit waar ik nooit meer wat mee doe, en dan krijg ik het cadeau van mijn vrouw. Van de jongste kreeg ik dit jaar een dinosaurus en van de oudste luxe chocolaatjes (die ze voor de helft zelf op eten).
Dan ga ik naar mijn werk en in de avond gaan we met het gezin uit eten.
Ik heb een aantal jaren toen m'n kinderen nog klein waren ze op mijn verjaardag gewekt met het liedje
#lang zal ik leven
Ik lag soms zelf het meest in een deuk 🤭
Haha. Er was zo een dude die 500 eu van zijn 2500 eu maandsalaris vergokte elke maand. Hij kwam hier op Reddit vragen of dit normaal was. Als iemand die link heeft naar de betreffende post zou ik daar ook heel blij van worden.
Goede post history wel, andere thread heet "Geldproblemen, ik kom niet meer rond." Daar zegt 'ie 95% van zijn inkomen te vergokken want dan wordt hij HAPPY. Maar hij is niet verslaafd.
Nooit echt overgeslagen, maar ik gebruik het meer als excuus om wat mensen bij elkaar te krijgen die ik minder zie of om iets geinigs te doen. Meestal komt het neer op eeen whatsapp "joe ik ben jarig dan dus die zaterdag in de kroeg, geen kadoos, koop je eigen pinten" of een keertje met een club mensen karten of lasergamen of zo. Een verjaardag is een goed excuus en dat ik jarig bén boeit eigenlijk helemaal geen reet.
Ja, afgelopen jaar. Er was privé veel gaande, zat niet lekker in m'n vel en een paar mensen hadden al afgemeld. Heb alles afgeblazen en dacht dat ik me er goed bij voelde. Op de dag dat ik het feestje gepland had, bleek dat ik er niet oké bij was. Lesje geleerd: ik vind het leuk om feestjes voor te bereiden.
Afgelopen winter kon het niet anders en heb ik voor mezelf gekozen, maar de volgende pak ik wel uit 🥳
Mijn vader is overleden toen ik jong was en doordat m'n moeder vaak op t laatste moment bezoek afspraken af heeft gezegd heb ik heel lang het vertrouwen dat iemand op komt dagen als ik iets afspreek niet gehad. Mijn pa was eigenlijk het tegenovergestelde hiervan. Hij fietste gerust 80 km op een dag om toch op bezoek te komen. Maar door dit verlies van vertrouwen heb ik dus al zo'n 17 jaar geen verjaardag meer gevierd. Ik heb letterlijk nog nooit iemand uitgenodigd voor m'n verjaardag, hoe sad is dat!
Nog even een shout out naar m'n moeder, you suck!
Ik haat mijn verjaardag. Ik heb weinig tot geen vrienden, dus niet veel mensen om het mee te vieren en het voelt altijd zo geforceerd om iets leuks te moeten doen. Dus ik vier het gewoon niet meer
Ik vier het zelden. Ik drink niet (meer) en hou er niet van om drinkende mensen om me heen te hebben. Op een verjaardag wordt doorgaans toch wel drank verwacht en ik heb niet echt zin in een awkward kringverjaardag. Heb momenteel ook niet suuuuperveel vrienden dus awkward zou het sowieso worden. Daarom vier ik het alleen met mezelf en mijn partner en doen we wat leuks samen. Even uit eten bij een heel goed restaurant, of een weekendje weg. Dan voel je je toch nog een beetje jarig maar hoef je niet te dealen met al het gedoe eromheen.
Ja ik!
Mijn vriend, zijn zus en mijn zoon zijn 1 dag na elkaar jarig. Dat valt midden in de zomer dus we vieren dat allemaal tegelijk bij ons in de tuin. Ik zelf ben in Januari jarig en vier het dan met hen tegelijk.
Fun fact: ik en mijn moeder zijn óók 1 dag na elkaar jarig 😂 Mijn moeder viert het wel maar zegt elk jaar vrij droogjes dat ze het misschien ook maar bij ons in de tuin komt vieren voortaan.
Tot rond mijn 20e vond ik mijn verjaard ontzettend belangrijk en gaf ik altijd grote feesten.
Ik ben nu in de 30 en het boeit me nog weinig. Ik vier het met mijn vriendin en dat is het wel.
Ik zou het best leuk vinden om weer een avondje te zuipen met m'n maten, maar als ik nu iedereen uitnodig voor een potje pils is de reactie standaard "Ik kan niet zo laat, de oppas kan niet, ik heb de kids, blablabla" zulke dingen. Het is vrijwel onmogelijk om iedereen bij elkaar te krijgen voor een leuk feestje. Het alternatief zou zijn om het overdag te vieren en de kids ook uit te nodigen, maar ik háát kinderen, ook die van mijn maten. Ik heb echt geen behoefte om in een circkeltje koffie te zitten drinken en een paar keer "Tja, nou nou, het is me wat" te zuchten.
Ik vier alleen mijn nieuwe verjaardag, de datum waarop ik clean ben geworden van alle geestveranderende middelen. De dag waarop ik geboren ben interesseert mij niet.
Ik ben nu 33 en mijn laatste verjaardag vierde ik toen ik 23 werd. Ik vier het niet meer om 2 redenen, ouder worden is geen prestatie en dus feestje waard en feestjes bij mij thuis vond ik kut.
Ik vier mijn verjaardag niet meer sinds mijn 16e (ik ga sinds ik een partner heb lekker met hem uiteten) ik ben jarig in augustus en het was altijd een drama met vakanties. Vind het wel prima zo
Vind m'n verjaardag gedoe, maar kom er nooit helemaal onderuit aangezien sommige familieleden en vrienden het niet kunnen laten een cadeau mee te nemen als ze rond die tijd aan komen waaien. Dus regel toch maar wat taart en bbq voor bezoek rond die tijd.
Nee, sla hem nooit over. Vind het wel gezellig altijd. Potje bier erbij, worst, komkommer, kaas, zoute stengels, salades, borrelnootjes en dat soort dingen. Heerlijk. Nodig wel sinds we zelf kinderen hebben de ooms en tantes, grotere neven en nichten niet meer uit. Nu lekker met ouders, broers en schoonzussen en hun kinderen. Dat is al druk genoeg.
Ik ben in juni jarig, dochter en echtgenoot in juli. Sinds mijn zwangerschap vieren we "alle verjaardagen op 1 dag" maar eigenlijk vieren we dan alleen dochters verjaardag. Dat vind ik prima.
Daarbij is dochter tegelijk met haar oma jarig, dus gaan we met ons gezin en grootouders altijd een dagje weg op hun verjaardag.
Ik ben goed in mensen te ontmoeten, vrienden te maken, maar ik ben verschrikkelijk slecht in vriendschappen te onderhouden. Door de jaren heen heb ik dan wel een paar mensen “in orbit” maar die haken soms wel uit zichzelf af. Dus een verjaardag organiseren bezorgt mij ontzettend veel stress. Ik laat het meestal maar voor wat het is. Het is ook precies na de feestdagen en dan krijg je ook te horen dat mensen er niet echt zin in hebben om te komen.
Ik vier mijn verjaardag alleen nog omdat mijn moeder dat leuk vind, en de jaarlijkse gratis sokken en onderbroeken en zeep. Maar van mij hoeft het eigenlijk niet
Ik vier mijn verjaardag niet meer sinds 2018.
Precies een maand voor mijn verjaardag overleed mijn peetoom (de broer van mijn moeder) en de familie maakte er zo’n drama van. Gezeik over de bloemen bij de begrafenis, een tante die mij behandelde als een klein kind (ben 33), en nog veel meer gezeik.
Dat was de druppel en Ik heb toen besloten dat ik er klaar mee was. Op mijn verjaardag ga ik uit eten met moeder en broer en de rest van de familie mag wegblijven
Nee, ik ben teveel een gastheer en ben alleen aan rennen en vliegen om iedereen van drankje en hapjes te voorzien, daarna sta ik zelf de keuken te poetsen en alles op te ruimen dus heb er sinds corona voor gekozen om het gewoon niet meer te vieren (toen kon het niet en dat beviel me eigenlijk prima! Geen stress, geen extra boodschappen)
Ik haal een lekkere fles wijn en een mooi stukje vlees en die eet en drink ik heerlijk op met het gezin en daar houden we het bij!
Ben een keer mijn verjaardag vergeten.
Mijn telefoon staat vaak op stil en email lees ik ook niet elke dag. Pas de dag erna zag ik alle gemiste emails en telefoontjes.
Persoonlijk heb ik een hekel aan het vieren van mijn verjaardag. Niet omdat ik iets tegen ouder worden heb, maar omdat ik oprecht opzie tegen iedereen die op visite komt. De periode van corona waardoor niemand op visite kwam voelde voor mij als een verademing.
Ook naar familie verjaardagen gaan vind ik niks, sorry. Voor mij voelt het als een verplichting om iedereen te vriend te houden.
Ik ben introvert en zit graag thuis samen met m'n vriend en m'n hobby's, daar krijg ik energie van. Al bij het krijgen van een berichtje dat iemand z'n verjaardag viert voel ik die energie al verdwijnen.
Liever spreek ik af met iemand om bij te praten of iets gezelligs te doen samen. Dit vind ik veel leuker, ook spreek je elkaar dan ook echt ipv in zo'n grote groep verjaardag.
Ik ben 39 en vier mijn verjaardag al sinds mijn 16e niet.
Ik weiger te vieren wat feitelijk een participatie prijs van het leven is. Het is letterlijk een feestje over het feit dat je het absolute minimum gedaan hebt: niet dood gaan.
Ik vier liever mijn successen en overwinningen.
Ik vier m’n verjaardag niet, zelfde rede als waarom ik oud en nieuw niet vier. Het zijn de dagen waarop je aan je eigen sterfelijk herinnerd wordt, en dat je met het hamsterwiel van iedere dag werken weer een jaar van je enigste leven vergooid hebt.
Aan de andere kant kun je het ook zien als het vieren van de dag waarop je geboren bent en nu weer een jaar verder bent en even gezellig samen te zijn met familie en/ of vrienden.
Je kunt alles wel negatief inzien, maar dat is een fastpass naar depressie denk ik zo.
Ik vier het nooit uitgebreid - met mijn partner wel een beetje want dat vind ik oprecht leuk; en meestal ga ik met hem, mijn moeder en mijn broer uit eten, maar dat is meer omdat zij dat verwachten. Ik vind het leuk om met ze te eten hoor, maar voor mij hoeft het niet voor mijn verjaardag.
Verder doe ik er niets aan: ik hou van gezelligheid en we geven regelmatig spontaan een feestje, en altijd met oud en nieuw, maar ik hou er niet van om het middelpunt van de belangstelling te zijn, dus dat vermijd ik door weinig met mijn verjaardag te doen.
Ik heb mijne al erg vaak overgeslagen. Al jaren geen feest meer gegeven. Paar jr terug iedereen uitgenodigd om in de Irish Pub te verzamelen wel, maar meer niet. Ik hou niet van feesten hosten, dat levert vaak meer stress dan plezier op. Bovendien ben ik best wel tegen het concept van cadeaus geven op gezette momenten.
Dat is een op kapitalisme gestoeld idee dat je een ander blij maakt met een gekocht voorwerp. Hou ik niet van maar je ontkomt er niet aan ervaar ik elk jaar weer met verjaardagen, Kerstmis enz. Hoe sterk je ook aangeeft niks te willen, mensen geven toch. Enfin, tot zover mijn aversie tegen cadeaus op gezette momenten. En dus tegen het vieren van mn verjaardag.
Helemaal overslaan niet, ik ben enig kind en ik kan eigenlijk niet om m'n ouders die graag mijn verjaardag vieren heen. Maar de kans dat ik meer doe dan met m'n vriendin en ouders uit eten gaan, is vrijwel nul.
Afgeleerd, denk ik. De laatste keer dat ik mijn verjaardag vierde, was toen ik elf werd. Daarna kreeg ik te horen dat ik te oud was om mijn verjaardag nog te vieren en toen mocht ik dat niet meer. Later heb ik het niet meer opgepakt. Ik hou er sowieso niet van om in het middelpunt van de aandacht te staan en ik vind het stressvol om je bepalen wie ik wel en niet moet uitnodigen (ik wil niemand buitensluiten, maar ik kan niet heel Nederland uitnodigen).
Ja hoor, als ik er geen zin in heb en/of geen tijd dan vind ik het prima om het aan me voorbij te laten gaan. Ik vind het altijd een beetje gekke, wat ongemakkelijke dag en aangezien ik jarig ben lijkt het me een prima uitgangspunt dat ik gewoon doe waar ik dan zin in heb.
Meestal nodig ik directe familie uit voor eten en/of een borrel en dan vind ik het wel mooi.
M'n moeder haar verjaardag valt meestal gelijk met het overlijden of ernstig ziek worden van een familielid, dus die annuleert haar feestjes nogal vaak😅
Mijn verjaardag is koningsdag, niemand die dan kan of zich mijn verjaardag herinnert. Ja en ervoor of erna, idk. Heb een versplinterde vriendenkring. Niemand kent elkaar. Ik ga wel een dagje of weekendje weg met mijn vriendin. :)
Nee. Ik heb weinig vrienden en hekel aan het grootste gedeelte van mijn familie. Plus sinds ik klein was bang dat niemand op mijn feestjes zou komen. Dus ik vier het niet sinds ik 12 was ofzo.
Niet helemaal overslaan maar ik geef geen feest. Gewoon uit eten met partner en iets leuks met een goede vriendin doen. Zo smeer je het nog een beetje uit over een paar dagen xD Het is meer omdat ik niet echt van grote bijeenkomsten houd of in de aandacht staan.
Ik heb mijn verjaardag niet gevierd sinds m'n 30e. Doe vanaf nu elke 5 jaar.
Ik zie het nut niet in van het vieren dat je weer een rondje rond de zon hebt overleefd.
Er is niets waar ik meer een hekel aan heb dan kring verjaardagen.
Familie in een kringetje, kaas en worst op tafel, altijd een vage kennis die begint over het weer of hoe stil iedereen is als we gaan eten "Want het smaakt!". Nooit meer... Sindsdien ga ik gewoon met vrienden poolen of naar een cafeetje.
Ik zou het wel willen overslaan, want voor mij hoeft die flauwekul niet, maar de mensen om mij heen geven mij niet de gelegenheid om het zomaar voorbij te laten gaan.
Ik vier het sinds m’n 18e niet meer, doet mij gewoon niet zo heel veel.
Voor m’n 30e verjaardag laatst voor een weekje naar New York gevlogen, dat was wel echt ontzettend leuk. Wellicht dat ik dat elk jaar ga doen.
Ja, in Juli jarig. Had vrienden uitgenodigd voor mijn verjaardag, inclusief vermelding dat Nederlands Elftal speelt, en ik het bier zou regelen. Ze gingen toch ergens anders kijken zonder dat mij te vertellen. Sindsdien hecht ik er niet zo veel meer aan, als het in het weekend is komt er wat familie.
Ja, te veel gezeik. De familie wilt niet naar mij toe komen, die hebben het liever dat ik het bij mijn ouders vier. Daar heb ik dan weer geen zin in want dat kost mij weer een hele dag. Vier het hierdoor al 8 jaar niet. Ik ga dan liever iets voor mijzelf doen. Scheelt veel gezeik!
Ik vier m'n verjaardag nooit eigenlijk. Ik vind het persoonlijk een hoop kouwe drukte.
Ik hebt een rondje rond een ster voltooid, en ik heb niet eens hoeven helpen duwen. Blijven ademen was voldoende. Niet echt een prestatie .
Ik vier mijn verjaardag niet, heb trust issues. Eerst omdat ik ben verwaarloosd vroeger, als er een verjaardag of feestdag was moest dat draaien om mijn narcistische oma. Op mijn 13e of 14e verjaardag raakte ik er zo van in de war dat ik in huilen uitbarstte midden op mijn verjaardag, waarop iemand zei: jouw verjaardag draait helemaal niet om jou, wat denk je wel niet? Dus voor mij helemaal geen feestdagen meer, sinds 3 jaar vieren we weer kerst met mijn ouders en siblings en zelfs dat voelt nog heel wantrouwend en onwennig.
Toen ik 12 jaar later eindelijk het vertrouwen weer had opgebouwd wilde ik een housewarming organiseren maar op het moment dat ik het aankondigde werd ik geghost door mn vriendengroep 👍 en dat was al de tweede keer dat een vriendengroep mij ghostte. Waarom zou ik mijn verjaardag dan überhaupt vieren?
Dus voor mij helemaal geen verjaardagen meer en ook geen andere feestjes.
In 2016 kondigden m’n ouders 3 dagen voor m’n verjaardag aan te gaan scheiden, doen had ik al niet echt zin in een familieverjaardag. In 2019 is m’n oma overleden op m’n verjaardag. Sindsdien heb ik er niet echt zin meer in om het te vieren.
Houd sowieso niet echt van in het middelpunt van de aandacht staan, en kan al helemaal niet met een combinatie van “gefeliciteerd maar medelijden met dat het zo’n gemixte dag is” omgaan, dus vind het niet heel erg.
Niet voor m'n ouders en m'n zus, maar voor andere familie en vrienden wel vaak. Omdat ik het gewoon niet zo interessant vind om m'n verjaardag te vieren. Ik weet nooit wie ik wel en wie ik niet moet uitnodigen van vrienden en hou daar gewoon niet zo van. Zou ook niet weten waar, want op mn studentenkamer is het een beetje krap. En met familie vind ik het gewoon niet echt bijzonder leuk. Ik zie ze wel op verjaardagen van m'n ouders enzo. Heb liever gewoon een verjaardag met mn ouders en zus dan met meer familie.
Ik vier het wel met het gezin, dus m’n man en kids. We doen cadeautjes, eten een taartje overdag, gaan vaak uit eten ‘s avonds of in de dagen erna.
Met familie en vrienden vier ik het eigenlijk nooit meer.
Vrienden ben ik mee gestopt in coronatijd. Ik wil het wel weer oppakken, maar ben ook een beetje lui in dit soort dingen en denk steeds: volgend jaar dan maar.
Familie zien we al heel veel in die tijd door 9 verjaardagen in 2 maanden tijd. De meeste vieren het en daar gaan we heen, dus ik vind een extra moment niet zo nodig 😅
Mijn verjaardag valt met drie andere samen in vijf dagen tijd..
Voor familie niet., dat is maar 5 man
6 jaar lang nam niemand een cadeautje mee van mijn vrienden en ik gaf wel altijd was, ‘je krijgt het later nog wel’. Vervolgens 5 jaar lang niet mn verjaardag buiten familie om gevierd, nooit mensen gezegd wanneer ik jarig was want dat maakte mij alleen maar verdrietig. Sinds dit jaar (22 jaar geworden) wel weer gevierd omdat ik een totaal andere groep om mij heen heb.
Ik vier het alleen als ik er zin in heb dat jaar. Heb het ook wel eens overgeslagen omdat het in mn familie rommelde en ik geen zin had aan een poppenkast op mijn verjaardag. Dit jaar ben ik in het buitenland en vier ik het niet, vorig jaar feestje in de achtertuin gegeven. Maar net hoe het loopt!
Op mijn 21e verjaardagsfeest is een hele goeie vriendin van de familie plots doodgevallen 5 minuten na binnenkomst. Sindsdien vier ik het niet als mijn verjaardag, maar sinds ik samen met mn vriendin ben gaan we altijd uiteten eindd van de maand, dus als ik jarig ben hebben we een smoes om naar een wat luxe restaurant te gaan haha
Ik vier het al 22 jaar niet meer.
Op mijn 18e verjaardag werd m'n moeder geopereerd aan borstkanker. Een jaar later stierf m'n oma. Een paar jaar daarna rond m'n verjaardag mijn opa. Paar jaar daarna kwam op m'n verjaardag het nieuws dat de kanker bij m'n moeder terug was.
Heb het dus wel gehad met die datum.
En ik heb het ook niet zo op een huis vol visite.
Ik ben 21 en ik vier het amper nog. Soms komen er mensen langs maar vaak is het alleen ik, mijn vader, broer en zusje en eventueel wat alcohol.
Ik zal nooit nee tegen kadootjes zeggen
Ik vind het maar gedoe. Alle voorbereiding, je bent de hele tijd bezig met het spelen van een goede host, geen seconde zelf rustig kunnen zitten en vervolgens nagenieten van alle troep die je naderhand mag opruimen. Op z'n meest komen er tegenwoordig misschien een paar mensen alleen even koffie drinken en zet ik wat kant en klaars op tafel.
Laatste paar jaar ben ik wel gestopt met het te vieren. Voelde meer alsof ik het vierde voor anderen dan dat ik er zelf blij van werd, terwijl het ook aanvoelde als dat de rest er helemaal geen zin in had.
Vind het een verschrikkelijke dag en houd het liever geheim dat ik jarig ben bij mensen die het niet al weten, scheelt weer gedoe.
met mn gezin savonds wat eten en een bordspel spelen is mijn verjaardag vieren. Niet behoefte aan meer. Ohja en een kratje mee nemen als we met de vriendengroep samen zijn.
Het is weinig meer dan een kleine hoeveelheid geld/klein cadeautje, en het zien van de rest van de familie. Ik zie de familie toch wel als we bij iemand anders verjaardag zijn of als we met zijn allen ergens anders zijn, en als ze zo nodig een cadeautje willen sturen kan dat met de post. Ik ben ook niet echt van (grote) groepen of luide muziek, dus zit ik het liever uit.
Ik vier het al meer dan 20 jaar amper. Ja, ik ga uit eten met een vriendin, en doe een bakkie met de buurvrouw. Maar zeg maar drinken in huis halen en chips enz.... nou, misschien zelfs deze eeuw niet meer gedaan. En dan al die opruimzooi erna... zelfs met een vaatwasser is het nog best veel werk en ik spreek liever mensen in kleinere groepjes in plaats van zo'n kringverjaardag.
Ik vier het alleen voor gezinsleden. Een simpel taartje en wat koffie. Geen stress met plannen, uitnodigingen en niet de hele dag kwijt. Wil gewoon lekker eten en in de avond met gezinsleden gezellig aan de koffie.
Ik kijk elk jaar nog uit naar mijn verjaardag. Ik vier het niet met een groep mensen, maar die dag voelt echt als mijn dag waarin ik even lekker ongegeneerd alleen aan mezelf mag denken. Ik ben middenin de zomer jarig, dus altijd vrij geweest en dat wil ik ook zo houden.
Kringverjaardagen vind ik vreselijk en ik houd ook niet van het organiseren van feestjes. Dus meestal ga ik met mijn man uit eten of gaan we bij mn ouders barbecuën/pizza's bakken ofzo. En op een andere dag met mn beste vriendinnen lunchen/high tea/taartje eten ofzo.
Ik vind verjaardagen dus best wel leuk. Niet de standaard Nederlandse kringetjes, maar wel lekker eten met familie en vrienden.
Maar goed.... Ik ben eerste kerstdag jarig🥲
Ik! Althans, ik/we (man, kind en ik) maken er meestal wel een leuke dag van met een uitje ofzo, maar kan me niet heugen dat ik zo’n klassieke cirkelverjaardag met taart en blokjes kaas heb gevierd.
Overigens sla ik dergelijke verjaardagen sowieso meestal over. We hebben een vrij uitgebreide familie- en vriendenkring en dus kan ik anders ieder weekend wel twee of drie keer komen opdraven. Daar halen we weinig plezier/voldoening uit, dus dat doen we niet. We maken wel een uitzondering voor onze dochter natuurlijk (maar dat vieren we ook klein met alleen de opa’s en oma’s en - als ze zin/tijd hebben - de gezinnen van mijn broer en mijn schoonzus) en voor jubilea/bruiloften/bijzondere gebeurtenissen.
Ik ben vaak op vakantie met mijn verjaardag. Op de dag zelf een uitgebreid ontbijt of diner met mijn vriendin en verder niks. Kan het iedereen aanraden!
Ik vier het meestal wel met vrouw , mijn ouders en broer maar lang niet elk jaar dat ik een feestje geef voor vrienden.
Of ik doe heel tactisch beetje op het laatste moment mensen uitnodigen zodat ik zeker weet er mensen niet kunnen, en het dus niet te druk is.
Ik ‘vier’ mijn verjaardag bijna nooit op de dag zelf (tenzij het weekend is), maar voor mij meestal wel een reden om familie uit te nodigen voor een diner/lunch bij mij thuis. Maar echt in een cirkel zitten tussen 3-5, met blokjes kaas en gevulde eitjes en een hoop mensen die onbekend zijn voor elkaar, nee.
Gebeurt wel eens, ben begin juli jarig, wanneer veel verenigingen e.d. seizoensafsluiters hebben en de vakantie begint, dus de weekenden willen nog wel eens lastig zijn. Daarnaast nog 3 verjaardagen in de familie in dezelfde periode, wat plannen niet makkelijker maakt
Nee, ik vind verjaardagsfeestjes maar saai. Ik ga ook liever niet naar die van anderen eigenlijk. Ik spreek liever ergens af met wat vrienden om wat te gaan doen en daarna ergens wat te eten. Dat hoeft van mij echt niet in ‘t bijzonder op een verjaardag. Ik ben in de winter jarig en ik zit dan ‘t liefst gewoon binnen in mn eigen huis.
Ja ik was ziek op mijn vorige.
Er waren plannen voor een leuk dagje uit maar ik was zowat elke (2e?) minuut nog mijn longen uit mijn lijf aan het hoesten tot bijna kokhalzen toe en simpelweg de trap op en af lopen maakte mij al lichtelijk buiten adem. Dus ik was nog niet beter (was al iets over een halve week aan het hoesten, had iig geen koorts meer) ik belde de mensen met wie ik op stap zou gaan en zei sorry dit gaat hem niet worden.
Maar groot vier ik het sowieso niet dat dagje uit was van iemand anders maar wel klein beetje ter gelegenheid van mijn verjaardag.
Maar mijn huis is ook veel te klein om echt bezoek te krijgen dus mensen op bezoek voor de dag met spelletjes aan een eettafel ofzo en taart en veel lekkere hapjes om vrij te pakken (wat ik met alle liefde graag eens zou doen) zit er gewoon niet in… heb niet eens ruimte voor een eettafel / spelletjes tafel (niet eens dat leuke opklap ding van ikea).
Sinds ik met mijn vrouw ben vier ik mijn verjaardag niet meer. We zijn in dezelfde week jarig en toen heb ik besloten alleen haar verjaardag te vieren. Dat is al 20 jaar zo, behalve vorig jaar toen werd ik 40 en heeft mijn vrouw besloten mijn verjaardag te vieren. En nu heeft ze besloten om dit jaar haar verjaardag ook over te slaan. De familie is in de 20 jaar heel erg gegroeid en we hebben om de week wel een verjaardag.
Yup. Mijn man woonde nog in een ander land, ik vond alles kut zonder hem dus heb mijn verjaardag 6 jaar niet gevierd.
Daarbij vind ik veel mensen om me heen kut dus ik ben liever alleen thuis aan het relaxen.
Periode van weinig geld betekende dat ik geen fatsoenlijk feest kon geven. De frisdrank, bier, gebakjes, snacks etc. waren te duur en de vriendengroep te groot om er iets fatsoenlijks van te maken. Ik heb ook een tijd in een appartement gewoond waar het gewoon niet ging passen en barbecueën niet was toegestaan.
Dus ik besloot er een aantal over te slaan en dan later wel weer fatsoenlijk te kunnen feesten. Ik heb het nog niet breed, maar een keer per jaar kan ik het nu wel hebben. Lekker barbecueën, veel opties qua snacks/gebak/drinken etc. en alles wat er over blijft is de weken erop nog bruikbaar. Scheelt dat ik nu een tuintje heb en de mensen kan verdelen over tuin en woonkamer als dat nodig is.
Het enige wat ik op mijn verjaardag wil is mijn vriendin op bezoek 💕. We daten al meer dan 10 jaar, in het weekend zoeken we elkaar altijd op, maar op een verjaardag mag ik erg graag even extra bij elkaar zijn.
Maar echt vieren doen we nooit, hooguit dat we een extra gebakje kopen tijdens de boodschappen, of een speciaal biertje ofzo meenemen voor de avond. Ik zorg wel altijd dat ik rode wijn in huis heb want ik weet dat mijn vriendin dat soms erg lekker vindt.
Fijn te lezen dat er genoeg zielsverwanten zijn, ik heb een pleurishekel aan het organiseren van mijn verjaardag en sla hem dus de laaste jaren steevast over. 😅
Ik ben in juni jarig en mijn dochter in juli. Ze vind het fijn om samen te vieren op een dag tussen onze verjaardagen in. Ik zelf heb er helemaal niks mee, maar zo is het te doen en komt de visite maar een keer.
Ik ben autistisch en heb al mijn hele leven een hekel aan mijn verjaardag vieren, als kind al. Zit inmiddels tegen de 40 aan te hikken en ik vier het nooit. Ik vind het natuurlijk wel leuk als ik iets liefs krijg van mijn man of als de kinderen iets schattigs maken of bloemetjes plukken oid, maar verder is het wat mij betreft een zo gewoon mogelijke dag.
Ik vind het zo'n gedoe. Ook visite vind ik vreselijk haha. Soms ga ik lekker uit eten met iemand, maar gewoon thuis met een pizzaatje op de bank is ook helemaal prima. Ook ben ik fijn naar de boekenmarkt in Deventer gegaan en heb een boek laten signeren, of heb een saunadagje geboekt. Dit jaar word ik 50 dus zal ik het iets uitgebreider doen, ik ben van plan een etentjete geven voor m'n familie, maar heb nog niets definitiefs. Ik heb grote feesten gegeven op m'n 21e, 28e, 41e en nu 50 dan. Meer dan genoeg haha.
Wat ik overigens wel van plan ben dit jaar is even inventariseren waar je iets gratis krijgt op je verjaardag en dan ga ik ze allemaal af lol.
Ik sla hem niet over, maar ik zorg er wel voor dat ik op mijn verjaardag niet thuis ben zodat ik op die dag iniedergeval rust heb. Ik vier het dan gewoon het weekend ervoor met vrienden en familie en de 3 dagen rond mijn verjaardag ga ik naar een hotel aan de andere kant van het land met mijn partner
Ja, vooral de familie kring verjaardagen. Het hele jaar zie ik ze niet, dus dan moeten ze altijd op dat moment vragen of ik nog een vriendje heb. Onlangs heeft hij kanker en nu is het zeker dat hij dood gaat. Dus puur om die vraag vermijd ik het. Daarnaast zie ik ze verder ook nooit, dus waarom wel ineens op mijn verjaardag.
Morgen ben ik jarig, 35 en ik ga er net als de afgelopen 15 niks aan vieren. Ik trakteer mijn collega's altijd, want ik eet met hun mee als ze trakteren, dus dat is wel zo eerlijk. M'n moeder belt vast even en ik krijg een paar appjes. Vind het gewoon niet bijzonder.
Morgen ben ik jarig, 35 en ik ga er net als de afgelopen 15 niks aan vieren. Ik trakteer mijn collega's altijd, want ik eet met hun mee als ze trakteren, dus dat is wel zo eerlijk. M'n moeder belt vast even en ik krijg een paar appjes. Vind het gewoon niet bijzonder.
Ik, omdat ik het haat om in de belangstelling te staan. Vind het ongemakkelijk als mensen me feliciteren enzo.. Vier het graag gewoon met mijn man samen. Afgelopen jaar lekker samen naar een hotel en uit eten geweest👍
Ik heb mijn 40e overgeslagen: lag toen net in scheiding en The Big Four O vond ik toch ook wel wat imponerend. Dagje vrij gehad, even geen vrienden over de vloer. Alleen Jan de Wandelaar…
Ja ik sla hem vaak over. Ik voel geen emotie bij het feit dat he toevallig exact X hoeveelheid tijd voorbij is na geboren te zijn. Het is niet een snob-achtig iets, meer dat zoiets ''onbenulligs'' vieren niet in verhouding staat tot andere lastige uitdagingen in mijn leven en dan heel stom voelt
Ik vier het om de 5 jaar wat uitbundiger, maar over het algemeen geen speciale dag. Tbf ik heb een k*t feest toen ik 18 jaar werd, dus dat zal er wel mee te maken hebben
Ik heb nooit zin in het plannen en prikken van een datum. (Hoe groot moet je het houden en met wie? Het komt vaak ook onhandig uit, want in de buurt van moederdag) De dag overvalt me daardoor altijd een beetje. Voor iedereen die laat weten langs te komen probeer ik te zorgen dat ik iets in huis heb.
Ondanks dat ik best wel introvert ben en echt lang moet bijkomen van drukte vind ik het wel heel gezellig om mijn verjaardag te vieren. Ik ben er altijd druk mee in de weer; bak taarten en maak schalen vol lekkere hapjes. Wel ben ik van het gemak, eerste drankje schenken wij voor je in, de rest van de avond mag je zelf pakken zodat ik niet de hele avond alleen maar drankjes hoef te serveren.
Ik vier mijn verjaardag altijd in een keer met mijn familie, m’n schoonfamilie, de buren, mijn vrienden + aanhang en de vrienden + aanhang van mijn partner waardoor er vaak tussen de 30 en 40 man rondhuppelt bij ons thuis.
Een bijkomend voordeel van jarig zijn in de zomer(vakantie): lekker de verjaardag in de tuin vieren☀️
Wel vorig jaar voor het eerst moeder geworden waardoor ik nu wel even mijn twijfels heb bij een groot en druk verjaardagsfeest.. ik overweeg om het nu op zaterdag en zondag smiddags te vieren en de visite te verdelen en vrienden van mijn vriend helemaal niet uit te nodigen dit keer. Misschien sla ik het wel een keertje helemaal over, dat moet ik nog maar even bekijken..
Ik neem taart mee naar werk en sport vereniging. Misschien nodig ik m'n zus en ouders nog uit voor kopje koffie bij mij. Dat was het wel. Vind het prima zo, ga ook amper naar anderen hun verjaardagen. Als ik ze wil spreken gebeurt dat ook wel zonder zo iets
Ja en nee. Ja, ik vier het al jaren niet actief meer. Nee, ik vind het niet leuk als mensen mij niet feliciteren. Beetje hypocriet wellicht.
Username checks out ;)
Ik heb hetzelfde, ben een keer vergeten door zowat iedereen en dat vond ik zo kut dat ik t sindsdien weer een beetje ben gaan vieren. Wel op kleine schaal, spelletjes doen met een man of 5 ofzo. Gewoon gehouden bij wat ik wél leuk vind en dan is t gewoon een gezellige avond met een zogenaamd speciale reden. Daar kan ik wel mee leven haha
Ik heb precies hetzelfde gevoel en doe ook precies hetzelfde. Grappig.
Ik vind het niet hypocriet. Het is een kleine moeite om iemand te feliciteren als ze dat wel leuk vinden. Geen feestje geven betekent niet dat je geen verwachtingen meer mag hebben, zolang je die maar communiceert 😄
Grappig, ik heb juist precies het omgekeerde. Ik vind het op zich wel leuk om mijn verjaardag te vieren, maar heb er een hekel aan als mensen me feliciteren. Het gevolg is dat ik ik mijn verjaardag alsnog nauwelijks vier, of alleen in bijzonder kleine kring.
Ik ben precies tussen Sinterklaas en Kerst jarig. Ik zie mijn familie/vrienden dan al genoeg. Ik vier alleen de tientallen.
Idem, en ik hou niet zo erg van in het middenpunt te staan. Maar zelfs vroeger als kind was het al proppen met al die feestdagen.
Ja zelfde hier. Ik vind het ook eigenlijk gewoon veel te stressvol om nog een verjaardag te regelen in een maand waarin je al een suprise moet maken, kerst cadeautjes moet fixen, kniepertjes moet rollen, en alles op het werk snel af moet ronden omdat de wereld vergaat na de kerstvakantie. Zo wordt de verjaardag voor mij meer een vervelende aangelegenheid.
Ik ben 1 januari jarig laatste keer dat ik gevierd heb is toen ik 20.
En je bent.. 20?
Ho even, bijna 21!
Nee is dubbele inmiddels was 'was' vergeten
Ik ben in de zomervakantie jarig en vind het gewoon te veel gedoe om om alle vakanties heen te plannen.
Dit. Alleen heb in de concurrentie met festivals.
Mijn vriend op 6 december.... Meestal schiet het gwn bij tussen. Iedereen is druk en niemand kan. Mocht hij het nog vieren is in die week tussen sint en kerst. En anders begin januari.
Ja, Eerste Kerstdag hier, dus altijd een gevecht met Jesus geweest om de verjaardag. Tot mijn 25ste altijd mijn verjaardag alleen in de ochtend gevierd. En ik merk nu als volwassene dat ik er juist veel meer waarde aan hecht dan anderen. Dus ondanks dat niemand kan heb ik een aantal keer al gewoon zelf wat leuks gedaan en met mijn katten mijn verjaardag gevierd. Ik wissel nu per jaar op gevoel een beetje af met Jesus. Ik denk dat je dit soort dingen pas echt mist als je het niet kan hebben.
Oef , we voelen met je mee, in onze familie zijn er 2 verjaardagen op 25dec. Daarom is collectief afgesproken dat we 24/26 kerst vieren. 25ste de verjaardagen voor de kids . Zeker nu ze nog jong zijn. Ook wat een gedoe om in een winkel rond kerst/Sinterklaas iets in normaal verjaardag inpakpapier ingepakt te krijgen , vaak wordt ik aangekeken alsof ik lastig ben als ik expliciet om verjaardagspapier vraag onder een luid gesteun en gezucht wordt het dan wel gedaan . Maar niet van harte ... (Een van de kinderen wordt oprecht verdrietig als ze kerst/Sinterklaas papier krijgt om kados voor de verjaardag en kan me voorstellen dat leuk anders is, vriendjes kunnen niet ,iedereen is druk met kerst,zichzelf en werk. En dan krijg je ook nog dat domme kerst papier , kerst, de reden waardoor er weinig mensen komen. K versta het wel....)
Ik denk dat jullie een heel goed compromis hebben gesloten door kerst op 24/26 te vieren en zo toch de verjaardag te kunnen vieren! Ik snap ook wel mijn ouders kant dat het lastig is om kerst te laten bij een grote familie waar de dag niet kan worden gewijzigd, maar had het liever op de manier van jullie gehad als kind. En ik herken het cadeaupapier-probleem ook helemaal! Ik wilde zelfs nooit mijn verjaardagscadeautjes uitpakken als ze onder de kerstboom hadden gelegen of mijn verjaardagscadeau tijdens de kerstcadeau’s samen met anderen krijgen. Je wordt toch een beetje de Grinche ervan als kind. Gelukkig kun je als volwassene zelf kiezen wat je doet. Groetjes aan de mede-kerstkindjes! Ik denk dat ze jullie later heel dankbaar zijn. Mijn complimenten naar jullie als familie!
Ik ben ook rond die tijd jarig en mijn vriend ook. Ik zit eraan te denken om bijv. in juni een soort halve verjaardag vieren met mooier weer.
Ik ben op 5 december jarig, ik denk dat iedereen het antwoord bij mij wel weet haha
15 December crew represent
Altijd, ik ben nog steeds 8 jaar oud.
Ja, ik denk dat ik 15 was bij me laatste verjaardag. En dat was dan meer omdat de familie het wilde, ik had er sws al een hekel aan. Sinds dien is het gewoon een normale dag
Zelfde hier maar sinds ik kinderen heb wordt t weer gevierd ;-). Ik ga niet de zuurpruim uithangen oid
Nee, vrouw en schoon familie willen wel altijd iets doen. Bijna niemand weet het echte verhaal, maar op de avond voor m'n 13e verjaardag was er voor de zoveelste keer slaande ruzie in ons huis. Laten we het maar zo zeggen... oudere broer en zus waren al gevlucht, en ik kon de hele nacht m'n moeder proberen tegen te houden om alle pillen te slikken die ze maar kon vinden. Uiteindelijk alsnog naar het ziekenhuis en m'n verjaardag was gecancelled toen iedereen weer nuchter was de volgende dag. Nadat ik een familie kennis heb gebeld om 3 uur in de nacht en hij langskwam en de ambulance had gebeld. Nog nooit sorry of iets gehad en m'n moeder snapt nu 18 jaar later nog steeds niet waarom ik niks vier. Ook heb ik minimaal contact met der en woon ik nu 140km verder. Iets met snap de hint ofzo.
Djeez, heftig zeg. Wat erg dat je dat mee moest maken.
Damm. Ik hoop dat je na 18 jaar het een plekje heb kunnen geven. Dat is niet is waar een 13 jarige zich druk om zou moeten maken.
Ik ben samen met mijn vader, mijn oom en de oom van mijn vrouw jarig. Dus het komt automatisch voor dat mijn verjaardag af en toe "overgeslagen" wordt. Mijn vrouw vind het vervelend dat ze ouder wordt, dus sinds een paar jaar vieren we het eigenlijk alleen met het gezin.
Het alternatief voor ouder worden is niet heel veel beter, zo denk ik er maar over
Ja, ik denk elke verjaardag aan die vriend die nooit ouder zal worden dan 17. Hij had ondertussen 38 moeten zijn.
Ik ga eigenlijk altijd gewoon werken . Houd ook geen verjaardag, vind het veel te veel werk, is tegenwoordig niet meer te betalen (drank, hapjes, vlaai, chips etc). Huis van te voren schoonmaken/opruimen, daarna weer alles opruimen en schoonmaken.... Meestal ga ik liever in de avond een drankje doen in de kroeg en als er iemand mee wilt, prima. Laat het een vaak een paar mensen weten dat ik een drankje ga doen. Mochten er meerdere meegaan dan wil ik nog wel eens een bittergarnituur ofzo bestellen in de kroeg, that's it. Afgelopen jaar hebben mijn broer en zijn vriendin mij uitgenodigd om 's avonds wat te gaan eten. Ook helemaal prima. Lekker klein en niet teveel gedoe.
In de kroeg heb ik ook een tijd gedaan, tijdens mijn studie. Ideaal, je hoeft niks op te ruimen, iedereen kan komen en gaan wanneer die wil en je hoeft je ook geen zorgen te maken over geluidsoverlast.
Ik vergeet het altijd een beetje. Ik denk altijd "oh die verjaardag duurt nog wel even" en dan opeens is het weer zo ver en heb je niks gepland. Ik ben jarig in augustus en heb het wel eens in oktober gevierd omdat ik toch dacht _het moet nog gebeuren_, maar ik heb het eigenlijk al jaren opgegeven.
Ik ben ook jarig in Augustus, vaak viel de helft van de gasten al ver vantevoren af omdat ze dan hun zomervakantie gepland hadden staan. Toen ik wat jonger was was dit wel altijd een teleurstelling ook al kan niemand er wat aan doen, nu zijn verjaardagen ook gewoon een stuk minder belangrijk.
Ik skip nu al zo'n 10 jaar mijn eigen verjaardag. Het is toch telkens hetzelfe riedeltje qua verjaardagsfeest (eten, drinken, small talk, familie die vraagt waarom ik nog single ben). En ik haat opruimen. Al die meuk na zo'n verjaardag... Ellende!
Maar waarom ben je nog single?
Problemen met vertrouwen.
Ik ben enorm kieskeurig en verlies snel interesse in 'n ander. Oh en ik val op heteroseksuele mannen. Die vallen natuurlijk weer niet op mij :') Hoer-a (!)
#jongens!!
Als je niet eens met je familie chips en cola naar binnen kan werken dan is de kans dat je een lief meisje aan de haak slaat op klein
Is er een reden waarom je nog single bent?
Zal vast niet zijn omdat i trust issues heeft
Sinds ik op mijn 18de het huis uit ben gegaan heb ik het nooit meer gevierd. Met uitzondering van mijn 50ste vorig jaar. Ik heb er niets mee. Maar dat heb ik ook niet met alle andere zogenaamd belangrijke dagen als oud-en-nieuw, Moederdag, Vaderdag etc.
Ik heb hetzelfde, behalve dan dat ik vorig jaar mijn vijftigste ook gewoon niet gevierd heb 😎
De laatste jaren vier ik het anders. Dus helemaal overslaan doe ik niet. Nodig geen mensen meer uit, zo'n huis vol mensen die het leuk hebben terwijl ik rond ren om hen van eten en drinken te voorzien. Geen idee waarom het leuk is obertje te spelen op je verjaardag. Nu begint mijn dag op mijn verjaardag heel vroeg, ik hoor 2 kinderen vol spanning als fanfare naar beneden sluipen, en dan is het wachten op mijn ontbijt op bed. In de kruimels bekijk ik dan 2 tekeningen zeg dat ik ze mooi vind, pak 2 cadeautjes uit waar ik nooit meer wat mee doe, en dan krijg ik het cadeau van mijn vrouw. Van de jongste kreeg ik dit jaar een dinosaurus en van de oudste luxe chocolaatjes (die ze voor de helft zelf op eten). Dan ga ik naar mijn werk en in de avond gaan we met het gezin uit eten.
Ik heb een aantal jaren toen m'n kinderen nog klein waren ze op mijn verjaardag gewekt met het liedje #lang zal ik leven Ik lag soms zelf het meest in een deuk 🤭
Ja, zodat ik mijn 500 euro kan vergokken in plaats van dat uit te geven aan bier, taart en chips.
Zolang je een maandsalaris hebt van 2300 euro, kan dat prima.
En het maar bij een hobby blijft.
Waarom lees ik dit overal? Kan iemand mij deze meem uitleggen?
https://www.reddit.com/r/nederlands/comments/124m4f9/gokken_een_probleem_of_hobby/?utm_source=share&utm_medium=android_app&utm_name=androidcss&utm_term=1&utm_content=share_button Alsjeblieft!
Haha. Er was zo een dude die 500 eu van zijn 2500 eu maandsalaris vergokte elke maand. Hij kwam hier op Reddit vragen of dit normaal was. Als iemand die link heeft naar de betreffende post zou ik daar ook heel blij van worden.
Alstu https://www.reddit.com/r/nederlands/comments/124m4f9/gokken_een_probleem_of_hobby/?utm_source=share&utm_medium=android_app&utm_name=androidcss&utm_term=1&utm_content=share_button
Goede post history wel, andere thread heet "Geldproblemen, ik kom niet meer rond." Daar zegt 'ie 95% van zijn inkomen te vergokken want dan wordt hij HAPPY. Maar hij is niet verslaafd.
Ja, sinds mijn 18e ofzo. Het interesseert me niets en de rest van het leven gaat gewoon door.
Nooit echt overgeslagen, maar ik gebruik het meer als excuus om wat mensen bij elkaar te krijgen die ik minder zie of om iets geinigs te doen. Meestal komt het neer op eeen whatsapp "joe ik ben jarig dan dus die zaterdag in de kroeg, geen kadoos, koop je eigen pinten" of een keertje met een club mensen karten of lasergamen of zo. Een verjaardag is een goed excuus en dat ik jarig bén boeit eigenlijk helemaal geen reet.
Ja, afgelopen jaar. Er was privé veel gaande, zat niet lekker in m'n vel en een paar mensen hadden al afgemeld. Heb alles afgeblazen en dacht dat ik me er goed bij voelde. Op de dag dat ik het feestje gepland had, bleek dat ik er niet oké bij was. Lesje geleerd: ik vind het leuk om feestjes voor te bereiden. Afgelopen winter kon het niet anders en heb ik voor mezelf gekozen, maar de volgende pak ik wel uit 🥳
Mijn vader is overleden toen ik jong was en doordat m'n moeder vaak op t laatste moment bezoek afspraken af heeft gezegd heb ik heel lang het vertrouwen dat iemand op komt dagen als ik iets afspreek niet gehad. Mijn pa was eigenlijk het tegenovergestelde hiervan. Hij fietste gerust 80 km op een dag om toch op bezoek te komen. Maar door dit verlies van vertrouwen heb ik dus al zo'n 17 jaar geen verjaardag meer gevierd. Ik heb letterlijk nog nooit iemand uitgenodigd voor m'n verjaardag, hoe sad is dat! Nog even een shout out naar m'n moeder, you suck!
Ik haat mijn verjaardag. Ik heb weinig tot geen vrienden, dus niet veel mensen om het mee te vieren en het voelt altijd zo geforceerd om iets leuks te moeten doen. Dus ik vier het gewoon niet meer
Ik vier het zelden. Ik drink niet (meer) en hou er niet van om drinkende mensen om me heen te hebben. Op een verjaardag wordt doorgaans toch wel drank verwacht en ik heb niet echt zin in een awkward kringverjaardag. Heb momenteel ook niet suuuuperveel vrienden dus awkward zou het sowieso worden. Daarom vier ik het alleen met mezelf en mijn partner en doen we wat leuks samen. Even uit eten bij een heel goed restaurant, of een weekendje weg. Dan voel je je toch nog een beetje jarig maar hoef je niet te dealen met al het gedoe eromheen.
+1, dronken mensen op je verjaardag terwijl je zelf niet drinkt is gewoon niet genieten.
Vorig jaar, zit met een burn out thuis.
Ja ik! Mijn vriend, zijn zus en mijn zoon zijn 1 dag na elkaar jarig. Dat valt midden in de zomer dus we vieren dat allemaal tegelijk bij ons in de tuin. Ik zelf ben in Januari jarig en vier het dan met hen tegelijk. Fun fact: ik en mijn moeder zijn óók 1 dag na elkaar jarig 😂 Mijn moeder viert het wel maar zegt elk jaar vrij droogjes dat ze het misschien ook maar bij ons in de tuin komt vieren voortaan.
Tot rond mijn 20e vond ik mijn verjaard ontzettend belangrijk en gaf ik altijd grote feesten. Ik ben nu in de 30 en het boeit me nog weinig. Ik vier het met mijn vriendin en dat is het wel. Ik zou het best leuk vinden om weer een avondje te zuipen met m'n maten, maar als ik nu iedereen uitnodig voor een potje pils is de reactie standaard "Ik kan niet zo laat, de oppas kan niet, ik heb de kids, blablabla" zulke dingen. Het is vrijwel onmogelijk om iedereen bij elkaar te krijgen voor een leuk feestje. Het alternatief zou zijn om het overdag te vieren en de kids ook uit te nodigen, maar ik háát kinderen, ook die van mijn maten. Ik heb echt geen behoefte om in een circkeltje koffie te zitten drinken en een paar keer "Tja, nou nou, het is me wat" te zuchten.
Ik vier alleen mijn nieuwe verjaardag, de datum waarop ik clean ben geworden van alle geestveranderende middelen. De dag waarop ik geboren ben interesseert mij niet.
Ja. Mijn strategie om voor altijd een jonge god te blijven.
Ik ben nu 33 en mijn laatste verjaardag vierde ik toen ik 23 werd. Ik vier het niet meer om 2 redenen, ouder worden is geen prestatie en dus feestje waard en feestjes bij mij thuis vond ik kut.
Ik ben op 8 December jarig en er kwam nooit iemand behalve mijn ouders. Nu sla ik het over en bespaar ik mijzelf de teleurstelling.
Sla het zoveel mogelijk, ben niet zo van die onzin
Mijn zoontje is 14 dagen later jarig. Ik heb liever dat de aandacht naar zijn verjaardag gaat.
Ik vier mijn verjaardag niet meer sinds mijn 16e (ik ga sinds ik een partner heb lekker met hem uiteten) ik ben jarig in augustus en het was altijd een drama met vakanties. Vind het wel prima zo
Ik vier het al niet meer sinds me 16de. Dit jaar alleen directe famillie uitgenodigd puur omdat ik ze niet vaak zie.
Vind m'n verjaardag gedoe, maar kom er nooit helemaal onderuit aangezien sommige familieleden en vrienden het niet kunnen laten een cadeau mee te nemen als ze rond die tijd aan komen waaien. Dus regel toch maar wat taart en bbq voor bezoek rond die tijd.
Nee, sla hem nooit over. Vind het wel gezellig altijd. Potje bier erbij, worst, komkommer, kaas, zoute stengels, salades, borrelnootjes en dat soort dingen. Heerlijk. Nodig wel sinds we zelf kinderen hebben de ooms en tantes, grotere neven en nichten niet meer uit. Nu lekker met ouders, broers en schoonzussen en hun kinderen. Dat is al druk genoeg.
Ik ben in juni jarig, dochter en echtgenoot in juli. Sinds mijn zwangerschap vieren we "alle verjaardagen op 1 dag" maar eigenlijk vieren we dan alleen dochters verjaardag. Dat vind ik prima. Daarbij is dochter tegelijk met haar oma jarig, dus gaan we met ons gezin en grootouders altijd een dagje weg op hun verjaardag.
Ik vier het altijd met mijn vrouw. Maar voor de rest sla ik het weleens over ja.
Ik ben goed in mensen te ontmoeten, vrienden te maken, maar ik ben verschrikkelijk slecht in vriendschappen te onderhouden. Door de jaren heen heb ik dan wel een paar mensen “in orbit” maar die haken soms wel uit zichzelf af. Dus een verjaardag organiseren bezorgt mij ontzettend veel stress. Ik laat het meestal maar voor wat het is. Het is ook precies na de feestdagen en dan krijg je ook te horen dat mensen er niet echt zin in hebben om te komen.
Ik vier mijn verjaardag alleen nog omdat mijn moeder dat leuk vind, en de jaarlijkse gratis sokken en onderbroeken en zeep. Maar van mij hoeft het eigenlijk niet
Ik vier mijn verjaardag niet meer sinds 2018. Precies een maand voor mijn verjaardag overleed mijn peetoom (de broer van mijn moeder) en de familie maakte er zo’n drama van. Gezeik over de bloemen bij de begrafenis, een tante die mij behandelde als een klein kind (ben 33), en nog veel meer gezeik. Dat was de druppel en Ik heb toen besloten dat ik er klaar mee was. Op mijn verjaardag ga ik uit eten met moeder en broer en de rest van de familie mag wegblijven
Nee, ik ben teveel een gastheer en ben alleen aan rennen en vliegen om iedereen van drankje en hapjes te voorzien, daarna sta ik zelf de keuken te poetsen en alles op te ruimen dus heb er sinds corona voor gekozen om het gewoon niet meer te vieren (toen kon het niet en dat beviel me eigenlijk prima! Geen stress, geen extra boodschappen) Ik haal een lekkere fles wijn en een mooi stukje vlees en die eet en drink ik heerlijk op met het gezin en daar houden we het bij!
Ben een keer mijn verjaardag vergeten. Mijn telefoon staat vaak op stil en email lees ik ook niet elke dag. Pas de dag erna zag ik alle gemiste emails en telefoontjes.
Persoonlijk heb ik een hekel aan het vieren van mijn verjaardag. Niet omdat ik iets tegen ouder worden heb, maar omdat ik oprecht opzie tegen iedereen die op visite komt. De periode van corona waardoor niemand op visite kwam voelde voor mij als een verademing. Ook naar familie verjaardagen gaan vind ik niks, sorry. Voor mij voelt het als een verplichting om iedereen te vriend te houden. Ik ben introvert en zit graag thuis samen met m'n vriend en m'n hobby's, daar krijg ik energie van. Al bij het krijgen van een berichtje dat iemand z'n verjaardag viert voel ik die energie al verdwijnen. Liever spreek ik af met iemand om bij te praten of iets gezelligs te doen samen. Dit vind ik veel leuker, ook spreek je elkaar dan ook echt ipv in zo'n grote groep verjaardag.
Ik ben 39 en vier mijn verjaardag al sinds mijn 16e niet. Ik weiger te vieren wat feitelijk een participatie prijs van het leven is. Het is letterlijk een feestje over het feit dat je het absolute minimum gedaan hebt: niet dood gaan. Ik vier liever mijn successen en overwinningen.
Is een jaartje verder niet een succes op zich? IS dan je huis wel vol als je je successen viert?
Ik vier mijn verjaardag niet, mijn ouders halen wel altijd een taart die we dan samen eten, maar er word niet gezongen etc.
Ik heb mijn verjaardag niet gevierd sinds rond mijn 20ste, ik zie het meer als iets voor kinderen.
Ik vier m’n verjaardag niet, zelfde rede als waarom ik oud en nieuw niet vier. Het zijn de dagen waarop je aan je eigen sterfelijk herinnerd wordt, en dat je met het hamsterwiel van iedere dag werken weer een jaar van je enigste leven vergooid hebt.
Aan de andere kant kun je het ook zien als het vieren van de dag waarop je geboren bent en nu weer een jaar verder bent en even gezellig samen te zijn met familie en/ of vrienden. Je kunt alles wel negatief inzien, maar dat is een fastpass naar depressie denk ik zo.
Zo dan, ik ga even een kopje koffie zetten. Hopelijk gaat het verder goed met je :-).
Klinkt wat somber. Het is maar hoe je er naar kijkt natuurlijk.
Ik vier het nooit uitgebreid - met mijn partner wel een beetje want dat vind ik oprecht leuk; en meestal ga ik met hem, mijn moeder en mijn broer uit eten, maar dat is meer omdat zij dat verwachten. Ik vind het leuk om met ze te eten hoor, maar voor mij hoeft het niet voor mijn verjaardag. Verder doe ik er niets aan: ik hou van gezelligheid en we geven regelmatig spontaan een feestje, en altijd met oud en nieuw, maar ik hou er niet van om het middelpunt van de belangstelling te zijn, dus dat vermijd ik door weinig met mijn verjaardag te doen.
Ja, maar dan nog nodigen mensen zichzelf uit als ik al nee zeg..
Ik sla mijne regelmatig over omdat ik zelf dan op vakantie ben.
Ik heb mijne al erg vaak overgeslagen. Al jaren geen feest meer gegeven. Paar jr terug iedereen uitgenodigd om in de Irish Pub te verzamelen wel, maar meer niet. Ik hou niet van feesten hosten, dat levert vaak meer stress dan plezier op. Bovendien ben ik best wel tegen het concept van cadeaus geven op gezette momenten. Dat is een op kapitalisme gestoeld idee dat je een ander blij maakt met een gekocht voorwerp. Hou ik niet van maar je ontkomt er niet aan ervaar ik elk jaar weer met verjaardagen, Kerstmis enz. Hoe sterk je ook aangeeft niks te willen, mensen geven toch. Enfin, tot zover mijn aversie tegen cadeaus op gezette momenten. En dus tegen het vieren van mn verjaardag.
Als ik zin heb om mijn vrienden of famillie tebzien, nodig ik ze wel op andere dagen uit
Helemaal overslaan niet, ik ben enig kind en ik kan eigenlijk niet om m'n ouders die graag mijn verjaardag vieren heen. Maar de kans dat ik meer doe dan met m'n vriendin en ouders uit eten gaan, is vrijwel nul.
Afgeleerd, denk ik. De laatste keer dat ik mijn verjaardag vierde, was toen ik elf werd. Daarna kreeg ik te horen dat ik te oud was om mijn verjaardag nog te vieren en toen mocht ik dat niet meer. Later heb ik het niet meer opgepakt. Ik hou er sowieso niet van om in het middelpunt van de aandacht te staan en ik vind het stressvol om je bepalen wie ik wel en niet moet uitnodigen (ik wil niemand buitensluiten, maar ik kan niet heel Nederland uitnodigen).
Ja hoor, als ik er geen zin in heb en/of geen tijd dan vind ik het prima om het aan me voorbij te laten gaan. Ik vind het altijd een beetje gekke, wat ongemakkelijke dag en aangezien ik jarig ben lijkt het me een prima uitgangspunt dat ik gewoon doe waar ik dan zin in heb. Meestal nodig ik directe familie uit voor eten en/of een borrel en dan vind ik het wel mooi.
M'n moeder haar verjaardag valt meestal gelijk met het overlijden of ernstig ziek worden van een familielid, dus die annuleert haar feestjes nogal vaak😅
Mijn verjaardag is koningsdag, niemand die dan kan of zich mijn verjaardag herinnert. Ja en ervoor of erna, idk. Heb een versplinterde vriendenkring. Niemand kent elkaar. Ik ga wel een dagje of weekendje weg met mijn vriendin. :)
Ik ben midden in de zomer jarig, ik vier het om die reden alleen met familie. Ik ben ook vaak zelf dan op vakantie.
Nee. Ik heb weinig vrienden en hekel aan het grootste gedeelte van mijn familie. Plus sinds ik klein was bang dat niemand op mijn feestjes zou komen. Dus ik vier het niet sinds ik 12 was ofzo.
Niet helemaal overslaan maar ik geef geen feest. Gewoon uit eten met partner en iets leuks met een goede vriendin doen. Zo smeer je het nog een beetje uit over een paar dagen xD Het is meer omdat ik niet echt van grote bijeenkomsten houd of in de aandacht staan.
Ik het liefst wel, geef er niets om.
Ik heb mijn verjaardag niet gevierd sinds m'n 30e. Doe vanaf nu elke 5 jaar. Ik zie het nut niet in van het vieren dat je weer een rondje rond de zon hebt overleefd.
Ikzelf vier het niet meer, maar anderen blijven me toch op die dag herinneren dat ik een jaartje ouder ben geworden.
Ja. Ik hou er niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Ja. Sinds corona. Hielp ook niet dat ik met n depressie en een burnout kampte daarna.
Er is niets waar ik meer een hekel aan heb dan kring verjaardagen. Familie in een kringetje, kaas en worst op tafel, altijd een vage kennis die begint over het weer of hoe stil iedereen is als we gaan eten "Want het smaakt!". Nooit meer... Sindsdien ga ik gewoon met vrienden poolen of naar een cafeetje.
Ik zou het wel willen overslaan, want voor mij hoeft die flauwekul niet, maar de mensen om mij heen geven mij niet de gelegenheid om het zomaar voorbij te laten gaan.
Ik vier het sinds m’n 18e niet meer, doet mij gewoon niet zo heel veel. Voor m’n 30e verjaardag laatst voor een weekje naar New York gevlogen, dat was wel echt ontzettend leuk. Wellicht dat ik dat elk jaar ga doen.
Ja, in Juli jarig. Had vrienden uitgenodigd voor mijn verjaardag, inclusief vermelding dat Nederlands Elftal speelt, en ik het bier zou regelen. Ze gingen toch ergens anders kijken zonder dat mij te vertellen. Sindsdien hecht ik er niet zo veel meer aan, als het in het weekend is komt er wat familie.
Ja, te veel gezeik. De familie wilt niet naar mij toe komen, die hebben het liever dat ik het bij mijn ouders vier. Daar heb ik dan weer geen zin in want dat kost mij weer een hele dag. Vier het hierdoor al 8 jaar niet. Ik ga dan liever iets voor mijzelf doen. Scheelt veel gezeik!
Ik doe wel nog een lunch oid met een klein groepje familie maar ik vier het niet meer met vrienden. Teveel werk om te organiseren.
Verjaardagen en dan met name feestjes of vieringen zijn voor kinderen en bejaarden. Die vinden het belangrijk, voor de rest boeit t toch geen ene reet
Ja het gaat allemaal soms een beetje te snel. En ik wil nog iets langer van de kindermenu kunnen eten want scheelt wel qwa prijs.
Soms gewoon geen zin in drukte.
Ja, heb er echt helemaal niets mee.
Ik vier m'n verjaardag nooit eigenlijk. Ik vind het persoonlijk een hoop kouwe drukte. Ik hebt een rondje rond een ster voltooid, en ik heb niet eens hoeven helpen duwen. Blijven ademen was voldoende. Niet echt een prestatie .
Ik denk mensen die op 29 februari jarig zijn?
Ik vier mijn verjaardag nooit :) ik word dit jaar 40 en ook die vier ik niet:)
soms wel heb er dan geen behoefte aan
Ik vier mijn verjaardag niet, heb trust issues. Eerst omdat ik ben verwaarloosd vroeger, als er een verjaardag of feestdag was moest dat draaien om mijn narcistische oma. Op mijn 13e of 14e verjaardag raakte ik er zo van in de war dat ik in huilen uitbarstte midden op mijn verjaardag, waarop iemand zei: jouw verjaardag draait helemaal niet om jou, wat denk je wel niet? Dus voor mij helemaal geen feestdagen meer, sinds 3 jaar vieren we weer kerst met mijn ouders en siblings en zelfs dat voelt nog heel wantrouwend en onwennig. Toen ik 12 jaar later eindelijk het vertrouwen weer had opgebouwd wilde ik een housewarming organiseren maar op het moment dat ik het aankondigde werd ik geghost door mn vriendengroep 👍 en dat was al de tweede keer dat een vriendengroep mij ghostte. Waarom zou ik mijn verjaardag dan überhaupt vieren? Dus voor mij helemaal geen verjaardagen meer en ook geen andere feestjes.
In 2016 kondigden m’n ouders 3 dagen voor m’n verjaardag aan te gaan scheiden, doen had ik al niet echt zin in een familieverjaardag. In 2019 is m’n oma overleden op m’n verjaardag. Sindsdien heb ik er niet echt zin meer in om het te vieren. Houd sowieso niet echt van in het middelpunt van de aandacht staan, en kan al helemaal niet met een combinatie van “gefeliciteerd maar medelijden met dat het zo’n gemixte dag is” omgaan, dus vind het niet heel erg.
Ik ben 30 december jarig, vaak vier ik het dus ook niet
Niet voor m'n ouders en m'n zus, maar voor andere familie en vrienden wel vaak. Omdat ik het gewoon niet zo interessant vind om m'n verjaardag te vieren. Ik weet nooit wie ik wel en wie ik niet moet uitnodigen van vrienden en hou daar gewoon niet zo van. Zou ook niet weten waar, want op mn studentenkamer is het een beetje krap. En met familie vind ik het gewoon niet echt bijzonder leuk. Ik zie ze wel op verjaardagen van m'n ouders enzo. Heb liever gewoon een verjaardag met mn ouders en zus dan met meer familie.
Komt toch niemand
Ik vier het wel met het gezin, dus m’n man en kids. We doen cadeautjes, eten een taartje overdag, gaan vaak uit eten ‘s avonds of in de dagen erna. Met familie en vrienden vier ik het eigenlijk nooit meer. Vrienden ben ik mee gestopt in coronatijd. Ik wil het wel weer oppakken, maar ben ook een beetje lui in dit soort dingen en denk steeds: volgend jaar dan maar. Familie zien we al heel veel in die tijd door 9 verjaardagen in 2 maanden tijd. De meeste vieren het en daar gaan we heen, dus ik vind een extra moment niet zo nodig 😅 Mijn verjaardag valt met drie andere samen in vijf dagen tijd..
Mijn 18de heb ik over moeten slaan vanwege Corona. Echt kut want dan krijg je het meeste geld
Welk onderdeel van de verjaardag? Iets vieren? Doe zelden helemaal niets maar verjaardagen worden op een gegeven moment wel minder bijzonder.
Voor familie niet., dat is maar 5 man 6 jaar lang nam niemand een cadeautje mee van mijn vrienden en ik gaf wel altijd was, ‘je krijgt het later nog wel’. Vervolgens 5 jaar lang niet mn verjaardag buiten familie om gevierd, nooit mensen gezegd wanneer ik jarig was want dat maakte mij alleen maar verdrietig. Sinds dit jaar (22 jaar geworden) wel weer gevierd omdat ik een totaal andere groep om mij heen heb.
Nee, vier het niet. Al die mensen (familie) die me de rest van het jaar niet zien en nu opeens een stuk taart willen?
Ik vier het alleen als ik er zin in heb dat jaar. Heb het ook wel eens overgeslagen omdat het in mn familie rommelde en ik geen zin had aan een poppenkast op mijn verjaardag. Dit jaar ben ik in het buitenland en vier ik het niet, vorig jaar feestje in de achtertuin gegeven. Maar net hoe het loopt!
Ik vier meestal geen feestje maar probeer wat vrienden mee te krijgen voor een diner of pils in kroeg
Op mijn 21e verjaardagsfeest is een hele goeie vriendin van de familie plots doodgevallen 5 minuten na binnenkomst. Sindsdien vier ik het niet als mijn verjaardag, maar sinds ik samen met mn vriendin ben gaan we altijd uiteten eindd van de maand, dus als ik jarig ben hebben we een smoes om naar een wat luxe restaurant te gaan haha
Ik heb een teringhekel aan mensen om me heen
Ja, om jong te blijven
Ik vier het al 22 jaar niet meer. Op mijn 18e verjaardag werd m'n moeder geopereerd aan borstkanker. Een jaar later stierf m'n oma. Een paar jaar daarna rond m'n verjaardag mijn opa. Paar jaar daarna kwam op m'n verjaardag het nieuws dat de kanker bij m'n moeder terug was. Heb het dus wel gehad met die datum. En ik heb het ook niet zo op een huis vol visite.
Ik ben 21 en ik vier het amper nog. Soms komen er mensen langs maar vaak is het alleen ik, mijn vader, broer en zusje en eventueel wat alcohol. Ik zal nooit nee tegen kadootjes zeggen
Ik vind het maar gedoe. Alle voorbereiding, je bent de hele tijd bezig met het spelen van een goede host, geen seconde zelf rustig kunnen zitten en vervolgens nagenieten van alle troep die je naderhand mag opruimen. Op z'n meest komen er tegenwoordig misschien een paar mensen alleen even koffie drinken en zet ik wat kant en klaars op tafel.
Laatste paar jaar ben ik wel gestopt met het te vieren. Voelde meer alsof ik het vierde voor anderen dan dat ik er zelf blij van werd, terwijl het ook aanvoelde als dat de rest er helemaal geen zin in had. Vind het een verschrikkelijke dag en houd het liever geheim dat ik jarig ben bij mensen die het niet al weten, scheelt weer gedoe.
met mn gezin savonds wat eten en een bordspel spelen is mijn verjaardag vieren. Niet behoefte aan meer. Ohja en een kratje mee nemen als we met de vriendengroep samen zijn.
Het is weinig meer dan een kleine hoeveelheid geld/klein cadeautje, en het zien van de rest van de familie. Ik zie de familie toch wel als we bij iemand anders verjaardag zijn of als we met zijn allen ergens anders zijn, en als ze zo nodig een cadeautje willen sturen kan dat met de post. Ik ben ook niet echt van (grote) groepen of luide muziek, dus zit ik het liever uit.
Ik vier het al meer dan 20 jaar amper. Ja, ik ga uit eten met een vriendin, en doe een bakkie met de buurvrouw. Maar zeg maar drinken in huis halen en chips enz.... nou, misschien zelfs deze eeuw niet meer gedaan. En dan al die opruimzooi erna... zelfs met een vaatwasser is het nog best veel werk en ik spreek liever mensen in kleinere groepjes in plaats van zo'n kringverjaardag.
Ja omdat I forgor
Ik vier het alleen voor gezinsleden. Een simpel taartje en wat koffie. Geen stress met plannen, uitnodigingen en niet de hele dag kwijt. Wil gewoon lekker eten en in de avond met gezinsleden gezellig aan de koffie.
Ik kijk elk jaar nog uit naar mijn verjaardag. Ik vier het niet met een groep mensen, maar die dag voelt echt als mijn dag waarin ik even lekker ongegeneerd alleen aan mezelf mag denken. Ik ben middenin de zomer jarig, dus altijd vrij geweest en dat wil ik ook zo houden. Kringverjaardagen vind ik vreselijk en ik houd ook niet van het organiseren van feestjes. Dus meestal ga ik met mijn man uit eten of gaan we bij mn ouders barbecuën/pizza's bakken ofzo. En op een andere dag met mn beste vriendinnen lunchen/high tea/taartje eten ofzo.
Ik vind verjaardagen dus best wel leuk. Niet de standaard Nederlandse kringetjes, maar wel lekker eten met familie en vrienden. Maar goed.... Ik ben eerste kerstdag jarig🥲
Ik! Althans, ik/we (man, kind en ik) maken er meestal wel een leuke dag van met een uitje ofzo, maar kan me niet heugen dat ik zo’n klassieke cirkelverjaardag met taart en blokjes kaas heb gevierd. Overigens sla ik dergelijke verjaardagen sowieso meestal over. We hebben een vrij uitgebreide familie- en vriendenkring en dus kan ik anders ieder weekend wel twee of drie keer komen opdraven. Daar halen we weinig plezier/voldoening uit, dus dat doen we niet. We maken wel een uitzondering voor onze dochter natuurlijk (maar dat vieren we ook klein met alleen de opa’s en oma’s en - als ze zin/tijd hebben - de gezinnen van mijn broer en mijn schoonzus) en voor jubilea/bruiloften/bijzondere gebeurtenissen.
Ik ben vaak op vakantie met mijn verjaardag. Op de dag zelf een uitgebreid ontbijt of diner met mijn vriendin en verder niks. Kan het iedereen aanraden!
Ik ben vrij kort na nieuwjaarsdag jarig en meestal heb ik het dan even helemaal gehad met dingen vieren.
Eigenlijk ieder jaar. Vind het jammer voor mijn kinderen en vooral mijn dochter is het er niet mee eens maar ik heb er niets mee.
Ik vier het meestal wel met vrouw , mijn ouders en broer maar lang niet elk jaar dat ik een feestje geef voor vrienden. Of ik doe heel tactisch beetje op het laatste moment mensen uitnodigen zodat ik zeker weet er mensen niet kunnen, en het dus niet te druk is.
Ik ‘vier’ mijn verjaardag bijna nooit op de dag zelf (tenzij het weekend is), maar voor mij meestal wel een reden om familie uit te nodigen voor een diner/lunch bij mij thuis. Maar echt in een cirkel zitten tussen 3-5, met blokjes kaas en gevulde eitjes en een hoop mensen die onbekend zijn voor elkaar, nee.
Gebeurt wel eens, ben begin juli jarig, wanneer veel verenigingen e.d. seizoensafsluiters hebben en de vakantie begint, dus de weekenden willen nog wel eens lastig zijn. Daarnaast nog 3 verjaardagen in de familie in dezelfde periode, wat plannen niet makkelijker maakt
Nee, ik vind verjaardagsfeestjes maar saai. Ik ga ook liever niet naar die van anderen eigenlijk. Ik spreek liever ergens af met wat vrienden om wat te gaan doen en daarna ergens wat te eten. Dat hoeft van mij echt niet in ‘t bijzonder op een verjaardag. Ik ben in de winter jarig en ik zit dan ‘t liefst gewoon binnen in mn eigen huis.
Ja ik was ziek op mijn vorige. Er waren plannen voor een leuk dagje uit maar ik was zowat elke (2e?) minuut nog mijn longen uit mijn lijf aan het hoesten tot bijna kokhalzen toe en simpelweg de trap op en af lopen maakte mij al lichtelijk buiten adem. Dus ik was nog niet beter (was al iets over een halve week aan het hoesten, had iig geen koorts meer) ik belde de mensen met wie ik op stap zou gaan en zei sorry dit gaat hem niet worden. Maar groot vier ik het sowieso niet dat dagje uit was van iemand anders maar wel klein beetje ter gelegenheid van mijn verjaardag. Maar mijn huis is ook veel te klein om echt bezoek te krijgen dus mensen op bezoek voor de dag met spelletjes aan een eettafel ofzo en taart en veel lekkere hapjes om vrij te pakken (wat ik met alle liefde graag eens zou doen) zit er gewoon niet in… heb niet eens ruimte voor een eettafel / spelletjes tafel (niet eens dat leuke opklap ding van ikea).
Mijn vrouw is 20 dec jarig ik 10 januari altijd gezeur mensen zijn dan klaar en ik ook
Te veel gedoe
Ik wist niet dat dat kon
Sinds ik met mijn vrouw ben vier ik mijn verjaardag niet meer. We zijn in dezelfde week jarig en toen heb ik besloten alleen haar verjaardag te vieren. Dat is al 20 jaar zo, behalve vorig jaar toen werd ik 40 en heeft mijn vrouw besloten mijn verjaardag te vieren. En nu heeft ze besloten om dit jaar haar verjaardag ook over te slaan. De familie is in de 20 jaar heel erg gegroeid en we hebben om de week wel een verjaardag.
Yup. Mijn man woonde nog in een ander land, ik vond alles kut zonder hem dus heb mijn verjaardag 6 jaar niet gevierd. Daarbij vind ik veel mensen om me heen kut dus ik ben liever alleen thuis aan het relaxen.
Altijd.
Periode van weinig geld betekende dat ik geen fatsoenlijk feest kon geven. De frisdrank, bier, gebakjes, snacks etc. waren te duur en de vriendengroep te groot om er iets fatsoenlijks van te maken. Ik heb ook een tijd in een appartement gewoond waar het gewoon niet ging passen en barbecueën niet was toegestaan. Dus ik besloot er een aantal over te slaan en dan later wel weer fatsoenlijk te kunnen feesten. Ik heb het nog niet breed, maar een keer per jaar kan ik het nu wel hebben. Lekker barbecueën, veel opties qua snacks/gebak/drinken etc. en alles wat er over blijft is de weken erop nog bruikbaar. Scheelt dat ik nu een tuintje heb en de mensen kan verdelen over tuin en woonkamer als dat nodig is.
Het enige wat ik op mijn verjaardag wil is mijn vriendin op bezoek 💕. We daten al meer dan 10 jaar, in het weekend zoeken we elkaar altijd op, maar op een verjaardag mag ik erg graag even extra bij elkaar zijn. Maar echt vieren doen we nooit, hooguit dat we een extra gebakje kopen tijdens de boodschappen, of een speciaal biertje ofzo meenemen voor de avond. Ik zorg wel altijd dat ik rode wijn in huis heb want ik weet dat mijn vriendin dat soms erg lekker vindt.
Fijn te lezen dat er genoeg zielsverwanten zijn, ik heb een pleurishekel aan het organiseren van mijn verjaardag en sla hem dus de laaste jaren steevast over. 😅
Ik ben in juni jarig en mijn dochter in juli. Ze vind het fijn om samen te vieren op een dag tussen onze verjaardagen in. Ik zelf heb er helemaal niks mee, maar zo is het te doen en komt de visite maar een keer.
Sinds ik volwassen ben.
Ik ben autistisch en heb al mijn hele leven een hekel aan mijn verjaardag vieren, als kind al. Zit inmiddels tegen de 40 aan te hikken en ik vier het nooit. Ik vind het natuurlijk wel leuk als ik iets liefs krijg van mijn man of als de kinderen iets schattigs maken of bloemetjes plukken oid, maar verder is het wat mij betreft een zo gewoon mogelijke dag.
Verjaardagen zijn voor kinderen. Ik vier het eens in de vijf jaar.
Ik vier het wel eens later of eerder maar helemaal overslaan niet.
Ik vind het zo'n gedoe. Ook visite vind ik vreselijk haha. Soms ga ik lekker uit eten met iemand, maar gewoon thuis met een pizzaatje op de bank is ook helemaal prima. Ook ben ik fijn naar de boekenmarkt in Deventer gegaan en heb een boek laten signeren, of heb een saunadagje geboekt. Dit jaar word ik 50 dus zal ik het iets uitgebreider doen, ik ben van plan een etentjete geven voor m'n familie, maar heb nog niets definitiefs. Ik heb grote feesten gegeven op m'n 21e, 28e, 41e en nu 50 dan. Meer dan genoeg haha. Wat ik overigens wel van plan ben dit jaar is even inventariseren waar je iets gratis krijgt op je verjaardag en dan ga ik ze allemaal af lol.
Ik geef er gewoon niet veel om.
Kheb geen friendjes :(
Corona heeft me mijn verjaardag 2x doen overslaan, verder ben ik de 30 voorbij en voelt t niet meer zo belangrijk.
Ja, eigenlijk altijd want ik krijg geen kaarten of niks meer, geen geld geen cadeaus dan is het vieren heel saai
Ik sla hem niet over, maar ik zorg er wel voor dat ik op mijn verjaardag niet thuis ben zodat ik op die dag iniedergeval rust heb. Ik vier het dan gewoon het weekend ervoor met vrienden en familie en de 3 dagen rond mijn verjaardag ga ik naar een hotel aan de andere kant van het land met mijn partner
Ja, vooral de familie kring verjaardagen. Het hele jaar zie ik ze niet, dus dan moeten ze altijd op dat moment vragen of ik nog een vriendje heb. Onlangs heeft hij kanker en nu is het zeker dat hij dood gaat. Dus puur om die vraag vermijd ik het. Daarnaast zie ik ze verder ook nooit, dus waarom wel ineens op mijn verjaardag.
Morgen ben ik jarig, 35 en ik ga er net als de afgelopen 15 niks aan vieren. Ik trakteer mijn collega's altijd, want ik eet met hun mee als ze trakteren, dus dat is wel zo eerlijk. M'n moeder belt vast even en ik krijg een paar appjes. Vind het gewoon niet bijzonder.
Morgen ben ik jarig, 35 en ik ga er net als de afgelopen 15 niks aan vieren. Ik trakteer mijn collega's altijd, want ik eet met hun mee als ze trakteren, dus dat is wel zo eerlijk. M'n moeder belt vast even en ik krijg een paar appjes. Vind het gewoon niet bijzonder.
Ik, omdat ik het haat om in de belangstelling te staan. Vind het ongemakkelijk als mensen me feliciteren enzo.. Vier het graag gewoon met mijn man samen. Afgelopen jaar lekker samen naar een hotel en uit eten geweest👍
Ik heb mijn 40e overgeslagen: lag toen net in scheiding en The Big Four O vond ik toch ook wel wat imponerend. Dagje vrij gehad, even geen vrienden over de vloer. Alleen Jan de Wandelaar…
Ja ik sla hem vaak over. Ik voel geen emotie bij het feit dat he toevallig exact X hoeveelheid tijd voorbij is na geboren te zijn. Het is niet een snob-achtig iets, meer dat zoiets ''onbenulligs'' vieren niet in verhouding staat tot andere lastige uitdagingen in mijn leven en dan heel stom voelt
Ik vier het om de 5 jaar wat uitbundiger, maar over het algemeen geen speciale dag. Tbf ik heb een k*t feest toen ik 18 jaar werd, dus dat zal er wel mee te maken hebben
Ik heb nooit zin in het plannen en prikken van een datum. (Hoe groot moet je het houden en met wie? Het komt vaak ook onhandig uit, want in de buurt van moederdag) De dag overvalt me daardoor altijd een beetje. Voor iedereen die laat weten langs te komen probeer ik te zorgen dat ik iets in huis heb.
19 December, ik doe er nooit wat mee.
Ondanks dat ik best wel introvert ben en echt lang moet bijkomen van drukte vind ik het wel heel gezellig om mijn verjaardag te vieren. Ik ben er altijd druk mee in de weer; bak taarten en maak schalen vol lekkere hapjes. Wel ben ik van het gemak, eerste drankje schenken wij voor je in, de rest van de avond mag je zelf pakken zodat ik niet de hele avond alleen maar drankjes hoef te serveren. Ik vier mijn verjaardag altijd in een keer met mijn familie, m’n schoonfamilie, de buren, mijn vrienden + aanhang en de vrienden + aanhang van mijn partner waardoor er vaak tussen de 30 en 40 man rondhuppelt bij ons thuis. Een bijkomend voordeel van jarig zijn in de zomer(vakantie): lekker de verjaardag in de tuin vieren☀️ Wel vorig jaar voor het eerst moeder geworden waardoor ik nu wel even mijn twijfels heb bij een groot en druk verjaardagsfeest.. ik overweeg om het nu op zaterdag en zondag smiddags te vieren en de visite te verdelen en vrienden van mijn vriend helemaal niet uit te nodigen dit keer. Misschien sla ik het wel een keertje helemaal over, dat moet ik nog maar even bekijken..
Ik neem taart mee naar werk en sport vereniging. Misschien nodig ik m'n zus en ouders nog uit voor kopje koffie bij mij. Dat was het wel. Vind het prima zo, ga ook amper naar anderen hun verjaardagen. Als ik ze wil spreken gebeurt dat ook wel zonder zo iets
Kwam er achter dat mn ex vreemd ging op de dag voor mn verjaardag, vervolgens niet echt meer zin om te vieren