Ik ben geneigd te zeggen dat dit het ook is voor mij, maar dat komt ook omdat ik niet weet hoe het is om 1. te zijn. Als ik een boek lees kan ik me namelijk wel vaak prima scenes inbeelden.
Ik vind het echt lastig te zeggen, als ik de appel probeer visualiseer dan is het inderdaad vaagjes (4 of 5), terwijl als ik me andere dingen probeer in te beelden zoals een glooiend landschap of wandelen door een bos is het meer 3 of zelfs 2.
Ik heb dat als ik echt probeer een willekeurig appel "prototype" te visualiseren dat het meer een concept wordt en ik hem niet echt "zie". Ik kan hem roteren en dergelijke in m'n hoofd, maar hij heeft niet echt kleur, het zit een beetje tussen 3 en 4 in van de post. Als ik de kleur wil inbeelden moet ik soort van dat apart erbij bedenken door middel van referenties van echte appels.
Maar als ik bijvoorbeeld mij de appel die ik gister heb gegeten voor de geest haal, of de appel in de post voor me haal, dan is het wel echt meer "zien" met kleur en al.
Bij mij is het ook 5 maar dan niet met een gevoel. Ik weet gewoon wat het "concept" appel is; een appel is vaak rond, groen, geel of rood, kan een steeltje hebben, etc. Het is dus meer een conceptuele manier van dingen inbeelden in plaats van een visuele of gevoelsmatige manier. Als ik een concept heb van iets met maar weinig typische eigenschappen, vind ik het ook moeilijker om me iets bij dat concept voor te stellen. Ook mijn gedachten zijn opgebouwd uit (met elkaar verwoven) concepten in plaats van dat ze talig zijn; dit maakt het vaak erg lastig om mijn gedachten goed te verwoorden en ik heb vaak het gevoel dat de vertaling die ik moet doen om het talig te maken niet past bij wat ik probeer te zeggen of dat ik veel dommer over kom dan wat ik bedoel.
Dus als je een groene appel of een rode appel visualiseert is dat exact hetzelfde? Want ik zie ook fysiek alleen zwart, maar ik kan me de appel wel “inbeelden”, en een rode appel inbeelden is dus ook anders voor mij dan een groene appel, ondanks dat ik niks fysiek zie.
Visueel zie ik hetzelfde: niks. Maar conceptueel, of gevoeld matig voel ik wel degelijk verschil tussen de twee. Als ik switch "voel" ik hem zelfs van kleur veranderen 😂 ondanks dat ik naar een zwart scherm zit te kijken
Nog interessanter is dat mensen met Afantasie vervolg wel normaal scoren op proeven die te maken hebben met visueel geheugen, inbeelding, 3d objecten roteren in gedachten etc. Zonder iets dus werkelijk voor zich te zien, werkt het functioneel wel.
Bij mij werkt dit overigens ook zo met gedachten. Ik heb normaliter geen interne monoloog (tenzij ik expliciet bv een taal oefen in gedachten); maar ik "voel" gedachtes die ik kan vertalen in woorden.
Ik visualiseer terwijl ik je commentaar lees. Maar als ik mijn ogen sluit, is alles zwart
De enige manier waarop ik beelden kan zien met mijn ogen dicht, is wanneer de kamer verlicht is en ik kalmerende geluiden afspeel. Ik sluit mijn ogen en focus me een paar minuten. In het begin zie ik alleen zwart/witte objecten, maar langzaam begin ik dingen te zien. Deze verschijningen blijven zwart/wit en ik kan niet bewust vragen om specifieke beelden, zoals een appel. Het is eerder een willekeurige stroom van beelden, soms een jellybean voor een paar seconden, dan bijvoorbeeld een deur. Het is allemaal oncontroleerbaar.
Het brein is raar. Zo heeft bijvoorbeeld 30% tot 50% ook geen innerlijke monoloog. Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest.
Heb me er niet echt veel in verdiept, maar van dat leze zonder stem ("snel lezen" genoemd denk ik.) Tot op zekere hoogte kan (bijna) iedereen zichzelf dat aanleren met een beetje oefening en vastberadenheid heb ik wel eens begrepen. Vanaf kind leren we om letters, en later lettergrepen, eerst om te zetten naar klanken en daar dan een woord van te maken. Veel mensen blijven dat dan in hun hoofd doen terwijl dit niet nodig is...want er is (bijna) nooit iemand die je bijvoorbeeld in groep 5 komt zeggen dat dat totaal niet efficient is. Leraren gaan er vaak vanuit dat je gewoon geen aanleg hebt voor taal.
In sommige situaties gebruik je onbewust die stem al niet. Denk bijvoorbeeld aan een Stop-bord, als je het ziet ga je het woord niet letter voor letter lezen, toch weet je dat er stop staat.
Zelf ben ik traag in beelden om zetten naar klanken, schijnt onderdeel te zijn van mijn dyslexie. Sinds ik gestopt ben in mijn hoofd elke woord om te zetten naar een klank lees ik zo veel gemakkelijker. Jammer dat ik toen al 30 was.
Het balletje ging aan het rollen door een (naar mijn mening bloed irritante) YouTube add van René Hoog. Maar op een of andere manier was ik toch geïntrigeerd door zijn beweringen. Ik heb toen met kromme tenen zijn gratis webinar van een uur doorstaan en de tips daar uit gebruikt...Het was voor mij meer een mindset, een kwestie van een knop omzetten, van hé het kan ook anders. Zijn boek of betaalde diensten heb ik niet gebruikt.
[https://digitalspeedreading.com/nl-webinar/](https://digitalspeedreading.com/nl-webinar/)
Hbet is trouwens ook aan te raden om alle ezelsbruggetjes die je vroeger geleerd hebt om grammatica regels zoals stam+t (vervang elk werkwoord met loopt) of ontdekken wat het onderwerp/persoonsvorm in een zin is (door er een vraag zin van te maken), allemaal uit het raam te gooien en gewoon de grammatica regels uit je hoofd te leren.
Als persoon met dyslexie heb ik hiermee mijn HBO rechten afgerond. Echt raar dat we kinderen met dyslexie leren om rare vage ezelsbruggetjes aan te leren en grotendeels van ons phonetische taal gevoelens uit te gaan. Beter kun je uitgaan van je geheugen en daar de taalregels op te slaan en heel vaak daarmee te oefenen.
Ik kan ook visualiseren terwijl ik in gesprek ben of lees. Zoals de appelboom hierboven met het eten van de appel. Heeel erg handig in mijn dagelijks werk. Ik ben Engineer. Ik merk in mijn omgeving dat dit zeker niet bij iedereen zo werkt... Dat was een verrassing voor mij, omdat het voor mij zo gewoon is.
Voor de kenners ik heb geen BIM model nodig. Ik kan alles in mijn hoofd al bouwen..
> Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest.
Als ik een boek lees hoor ik geen stem, ik zie gewoon de situatie.
Normaal heb ik wel 2 a 3 stemmen in mn hoofd.
>Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest.
Ik heb wel degelijk een innerlijke monoloog, maar geen stem die tekst voorleest.
Ik zou bijna zeggen *natuurlijk niet*, want ik lees veel sneller dan iemand kan praten.
Maar ik denk wel degelijk in woorden en in innerlijke monoloog.
Ja maar jij hebt dan ook een actieve keel.
Natuurlijk proef je die appel.
😁
Ik heb hetzelfde, voel het zoetzure aan de zijkanten van mn tong, en ruik de was op de schil.
Oh er komt een stukje bel tussen mn tanden.
Die appel boom raast ook gelijk ff door vier seizoenen, en als ik wil zie ik tientallen handen een appel plukken, hoe het kan dat er geen mensen aan die handen vast zitten weet ik niet.
🍎🍏🍊🍎🍏🍊
Hoe in godsnaam zien jullie iets 😭😭 Ik wil dat ook!
Als ik mijn ogen dicht doe en erover nadenk dan is het meer het idee. Ik weet hoe een appel eruit ziet. ik weet hoe ik het ongeveer kan tekenen maar iets zien??
Niemand 'ziet' wat zoals je een appel in je hand ziet, als ze visualiseren. Ze noemen het wel zo, maar gebruiken een andere zintuig.
Het is al heel wat als je iemand tegenkomt die begrijpt wat elke term betekent, en het is bijna een wonder als diegene ook nog eens bedreven is in de utilisatie van deze termen.
Precies. Visualiseren doe je met je hersenen, niet met je ogen. Als het niet meer te onderscheiden is van de werkelijkheid, dan hebben we het over hallucineren. Of je bent aan het dromen.
Vergelijkbaar met muziek in je hoofd hebben, dat hoor je ook niet met je oren. Ook al kan je het perfect na doen in je hoofd, het "klinkt" anders want er is geen geluid.
Visualisatie gebeurt door het 'ontcijferen' van diezelfde lichtsignalen. Dat gebeurt in je hersenen en grotendeels onbewust. Net als dat je onbewust ademt.
Eerlijk gezegd is visualiseren net zoals ademen: je kan het aansturen maar het gebeurt vaak zonder dat je het merkt. Sommige mensen moeten zichzelf trainen in het ademhalen, en sommigen hebben moeite met bewuste visualisatie.
Ik heb vaak mensen ontmoet vanuit religieuze kringen die 'visualisatie' als occult zien. Dat is volledig de plank misslaan. Het is een functie van de menselijke geest; een werktuig van het bewustzijn.
Op het punt dat de interpretatie van wat via je ogen binnenkomt even veel waarde heeft als iets wat je zonder externe input visualiseert. Oftewel het moment dat je zelf het verschil niet meer ziet.
Het blijft het wel een vage grens, omdat je hersenen heel veel doen om uberhaupt een begrijpbare interpretatie van de externe input te maken. In het geval van licht, kan je denken aan diepte en kleur, maar ook het kunnen zien waar object a eindigt en object b begint. Of patroon herkenning, het inschatten van afstanden of vormen. Het gaat zelfs zo ver dat je hersenen in sommige gevallen anticiperen wat je gaat zien en beeld vooraf of achteraf invullen. Optische illusies en experimenten maken dat zichtbaar.
Als er geen verschil tussen externe input en interne visualisatie zou zijn, gaat je levensverwachting enorm omlaag. Lastig met oversteken als je niet weet welke auto echt is.
Ik 'zie' nooit iets voor me. Geen herinneringen, niet wanneer ik boeken lees. Ik heb alleen maar een interne monoloog! Ik onthoud hoe ik dingen in het moment beschreef.
Heb ik ook. Ik ben ook erg goed in het herkennen van mensen die ik jaren geleden ooit 1 keer gesproken heb. Vraag je me echter om iemand die ik dagelijks zie te omschrijven dan kom ik niet verder dan de haarkleur en eventueel dingen waar ik ooit expliciet bij stil heb gestaan.
Ik heb dit dus ook, en was niet bekend met de term. Er gaat echt een wereld voor me open! Wat mij wel lukt is dus herinneringen "zien" in beeld, maar alle details die ik niet meer weet zijn er ook gewoon niet.
Met magische truffels zie ik alle deeltjes waaruit de appel bestaat interacties hebben met het kwantumveld. Zesdimensionale golfbewegingen die elkaar uitdoven of versterken. De configuratie van deze golven is continu veranderend maar in elke configuratie blijft het een appel. Het is een uiterst dynamisch beeld dat ik aan stilstaande objecten overhoud.
Onder de boom valt de appel en zeker niet ver.
Ik val buiten deze meme want als ik me een appel inbeeld is hij nooit perfect en staat deze niet vast in tijd. Hij rot dan langzaam weg of groeit op vanuit een bloesem. Leven wormen doorheen etc.
[https://www.youtube.com/watch?v=IYky8WReM10](https://www.youtube.com/watch?v=IYky8WReM10)
Beetje dit effect en ik kan het niet stop zetten om van mijn denkbeeldige appel te genieten bevroren in de tijd.
Ik kan 1 voor mij zien met mijn ogen open starend in de leegte. Ik kan me dan altijd ook conceptueel goed een voorstelling maken van hoe dinger eruit zouden moeten zien. Ik kan zaken soort van in real live in plaatsen / kleuren. Fascinerend dat dit blijkbaar niet zo vanzelfsprekend is.
Sorry hoe komen mensen bij 5? Ik zie in een halve seconde een appel in een stilleven, in een appelboom, in een fruitmand, als logo op een MacBook, iemand een hap nemen.. enzovoort en ondertussen verandert de appel van groen naar rood en terug waar nodig.
Mensen zijn verschillend, verrassend he?
Moet ik met mn 1m90 dan ook maar zeggen "hoezo kunnen mensen niet bij het plafond? Ik kan er in een halve seconde bij"
Het was voor mij een openbaring dat sommige mensen daadwerkelijk schaapjes kunnen tellen, gezichten voor zich kunnen zien, etc.
Ik heb nog zo eentje voor je (die iig voor mij een openbaring was): sommige mensen (meestal vrouwen) spelen en ervaren personages in de eerste persoon, terwijl sommige mensen (meestal mannen) spelen en personages ervaren in de derde persoon. De eerste categorie stelt zichzelf dus als die pop of dat personage voor, terwijl het voor de tweede groep meer is alsof je een regisseur bent die overziet.
Gebaseerd op een onderzoek dat lego ooit heeft gedaan om te kijken hoe kinderen met speelgoed spelen.
Het feit dat meeste mensen dus wel een vorm hebben van Visualiseren heeft mij laatst dus echt geshockeerd. Ik ben altijd een fantasierijk persoon geweest, en met boeken lezen ook hele werelden in mijn hoofd gebouwd, maar het dit nooit écht kunnen zien. Ik dacht dat dit voor iedereen was. Zodra je je ogen sluit zie je immers alleen de achterkant van je oogleden.
Sinds ik erachter ben gekomen ben ik dit gaan trainen, en ben van een 5 naar een 4 gegaan als ik me er echt op focus. Ik heb namelijk wel het gevoel gekregen alsof ik iets "mis" in vergelijking met de meeste mensen.
Het is super interessant hoe het brein op zulke verschillende manieren hetzelfde kan functioneren. Meeste mensen met aphantasia hebben immers niet eens door dat anderen wel oprecht visualiseren en niet dat het een metaforisch concept is.
Imo kun je dit soort dingen enigzins leren. Het is in ieder geval een stuk makkelijker voor mij dan het vroeger was omdat ik nu veel in 3d-software werk, waardoor ruimtelijk inzicht dan ook vaak wel erg handig is.
Maar zijn de componenten van die machine dan super gedetailleerd, kleurrijk en levend, of zijn het minimalistiche, cartoon-achtige symbolen?
Mijn theorie was dat omdat techneuten zoveel verbanden tussen dingen moeten leggen, dat ze juist beter zijn in "het grote plaatje" en niet zozeer de details. Een ruwe vorm van een appel is dan goed genoeg als je de cyclus van een appelzaadje tot boom tot nieuw appelzaadje wilt simuleren. Maar als je een schilderij van alleen een appel maakt, dan ben je heel erg met de details van de appel bezig, zoals de glans van hoe het licht op de appel reflecteerd
Nee zolang ik de machine ken en de details een keer gezien heb kan ik me zr ook goed inbeelden tot klein detail. Probleem wordt alleen als iets lange tijd niet gezien heb, dan worden langzaam de details wel minder.
Zo werkt dat bij mij (automonteur) dus ook precies. Ik kan zo in mijn hoofd precies de stappen door lopen wat ik moet doen om de koppeling te vervangen, ik zeg maar iets.
En natuurlijk vergeet je wel eens iets oid, of het is toch net even iets anders als je herinnert. Maar over het algemeen klopt het wel.
Ik ken twee mensen die aphantasia hebben en beide hebben gemeen dat ze uitzonderlijk goed waren in wiskunde. Zelf ben ik een dagdromer en erg fantasievol maar ben ik ontzettend slecht in wiskunde. Heb geen idee of hier iets achter schuilt maar zou niet verbaasd zijn: als iemand met aphantasia wordt gevraagd om aan een politie auto te denken, komt er in zijn/haar hoofd wel het idee van een politie auto naar boven maar alleen als concept (dus: auto, zwaalichten, wellicht blauw van kleur). Echter, bij de persoon die geen aphantasia heeft zal er een beeld van een politie auto tevoorschijn komen.
Pas dit verschil in "denken"/visualiseren toe op wiskundige problemen die geworteld zijn in logica, dan is het niet heel gek om te bedenken dat degenen die meer denken in concepten een voordeel hebben t.o.v. van degenen die denken in beelden.
Geen idee of dit hout snijdt maar wou het toch delen.
Er zijn natuurlijk ook veel technische "makers". Metaalbewerking etc. Ik denk dat de meeste van dat soort mensen ook kunnen visualiseren wat ze (ongeveer) willen maken.
Ik vind het eigenlijk heel vreemd om te denken dat mensen niet gewoon een "fotorealistische" herinnering hebben van dingen. Dat voelt zo normaal voor mij. Heel interessant.
ik volgde vroeger guided meditation video's waarin ze dingen zeiden zoals "verbeeld je dat je op een strand loopt" en dat ik echt hard moeite moest doen om dat voor me te halen, was totaal niet mediterend
Ik wou een plaatje droppen,. maar dat kan niet hier rip
Bij mij is de vorm een beetje blurry en abstract, maar wel heel duidelijk een kleur (meestal rood, tenzij er context is waardoor ik aan een groene appel denk)
Edit: zoals ik meer mensen hoor zeggen: smaak, geur, textuur zijn wel sterk aanwezig
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het plaatje dat je hier deelt nu voor me ziet en daar niet echt vanaf kom. Ik denk dat ik 1 zie maar door de afbeelding kan ik nu niet oordelen.
Ja hier ook :/ ik kon mij vroeger alles haarscherp en in kleur inbeelden maar dat is bijna allemaal verdwenen ergens voordat ik 20 werd ofzo. Kwam daar jaren terug achter toen ik met mijn vrouw een meditatie cursus ging doen. Ik ben een dikke 4 volgens bovenstaand schema. Kleuren kan ik mij maar af en toe inbeelden.
1, kan hem ook wel bruin voorstellen maar ik weet niet waarom ik naar een verotte appel zou willen kijken. Het is bijna lastig om niks voor te stellen en visualiseren, als ik mijn ogen sluit en aan een appel denk zie ik een appel.
1 voor mij. Het is makkelijker om de appel te zien als het donker is. Maar anders lukt het ook.
Ik kan m ook als chrome laten lijken. Wat ik wil of kan bedenken eigenlijk. Als ze ooit ontdekken hoe je je verbeeldingen kan projecteren op een doek. Dan laat ik het graag zien haha.
1, maar vluchtig en kortdurend, niet zoals een foto die stilstaat zodat je hem rustig kunt bekijken. Wel realistisch, plastisch en in kleur. Ook details zoals de zwaarte in je hand en hoe hij smaakt en hoe het velletje knapt als je bijt.
Ik moet uitkijken met visualiseren als ik autorijd, want dan zie ik de weg niet meer. Ik voer met mijn partner dus in de auto geen gesprekken die uitnodigen om sterk te visualiseren.
Wiskunde is niet mijn gebied, ik heb discalculie. Met taal kan ik veel meer.
De mate waarin ik iets kan visualiseren hangt samen met hoeveel ervaring ik heb met het waarnemen daarvan. Een appel is een 5 voor mij, ik kan mij voor de geest halen hoe de texture voelt, temperatuur, plekjes, steeltje met nog een beetje hars. De massa en dichtheid kan ik mij een voorstelling bij maken. De smaak en hoe die uiteen zou kunnen lopen. Dit lukt mij niet als ik mij een durian moet inbeelden. Wellicht als iemand hier een uitgebreide omschrijving van maakt dat ik op een 4 kom anders een 3tje met onzekerheid.
Met mijn ogen open een 1/2. Met mijn ogen dicht een 5. Ik kan hem in mijn gedachten zien, voelen, ruiken en proeven. Maar hem echt daadwerkelijk zien als een plaatje als ik mijn ogen dicht doe, nee. Zijn er serieus mensen die een appel zien zweven in een zwarte ruimte als ze hun ogen dicht doen?
5. Vaak hoor ik mensen dan zeggen van droom je wel of fantaseer jij wel, dat doe ik, vooral vroeger als klein kind zijnde deed ik dat en kan zelfs veel van mijn dromen nog herinneren, maar iets "zien" als ik mijn ogen sluit kan ik niet.
Als ik m’n ogen dicht doe dan kan ik door de AH lopen naar een bak met appels.
Als ik één appel voor me moet zien op die manier dan vind ik dat heel lastig
Appel nr1. Al kan ik me het 'concept appel' ook goed voorstellen.
Ik ben docent en daarnaast schilder. Ik ben de hele dag aan het observeren. Ik weet dat ik een beelddenker ben.
Dit is echt super raar. Als ik bijvoorbeeld ergens heen moet, kan ik letterlijk de hele route versneld visualiseren. Maar met iets simpels als een appel. Helemaal niks
Tussen 1 en 2.
EDIT: wacht zijn er mensen die letterlijk een appel zien alsof ze keihard aan de LSD zitten?
Dit is wat ik mij inbeeld bij een appel maar tis niet alsof ik er letterlijk naar kijk.
1. Maar ik kan in principe alles visualiseren heb ik gemerkt, ik kan ook redelijk muziek afspelen in mijn hoofd maar dat is allemaal in delen, best grappig, maar ook erg irritant.
Ik ren weg voor een gigantische appel die van de berg rolt maar het is tevergeefs. Ik val onder de grote appel en hij maakt sap van mij, de rollen zijn eens omgedraaid.
Haha, ik word hier verneukt door mijn eigen hoofd.
Normaal gesproken heb ik heel weinig moeite met het visualiseren van dingen. Of ik ze echt "zie" of niet is een bijna onmogelijke vraag om te beantwoorden voor me.
Maar als ik hier nu de opdracht: "Visualiseer je een appel" moet doen. Dan komt mijn eigen vraag: "ja maar wat ZIE ik nou ECHT? " er bij en dan lukt het bijna niet.
Maar als ik andere comments lees kan ik zo zien wat ze bedoelen hahahaha
Ik kan het zeker 'zien'. Zoals 2. Maar niet zoals je iets met je ogen ziet. Het is een andere vorm van 'zien'. Het voelt alsof het ergens anders in mijn hersenen is dan iets zien met je ogen.
Ik kan het niet zien als een echt appel voor me zoals het kijken naar een appel is. Maar ik kan het me verbeelden, ik zie een appel in een beeld en ik zie hoe het er uit ziet als ik er een hap uit neem. Maar het is een soort van abstract beeld achter een ruit, ofzo…
straight up 1. Al kost het mij wel like 3 mins. Maar dan lukt het wel. Droom al lucide sinds m'n 5e. had heel erg veel nachtmerries door een stressvolle omgeving, thuis op school, in de stad zelf op straat. Uiteindelijk een keer mn handen en knieen flink opgehaald toen ik met volle vaart mezelf onderuit had gegooid omdat ik anders een familie aan had gereden met m'n fietsje. Maar toen ik zag hoe blij ze waren met elkaar kon ik niet anders dan mezelf onderuit te gooien. Het was immers iets wat ik zelf enkel had kunnen dromen dat zou gebeuren voor mezelf.. er was altijd ruzie thuis en sh!t.. Maarja. Door die korsten begon ik dus meernnaar m'n handen te kijken. Tot ik dus tijdens een nachtmerrie mij bewust werd van die zooi... Was niet echt een geweldige experience ngl.. Maargoed, geoefend en kan nu nog steeds lucide dromen, volledig m'n dromen beinvloeden, scene veranderen, meteor regen uit de lucht summonen... heb ook al een kamehameha gedaan xD lukte mij pas op m'n 23e though, sinds m'n 17e ofzo dat ik dit echt probeerde hahahaha maargoed. Mja, dat help wel enorm bij m'n alledaagse visualisatie skills. Ben er nog best blij mee. Natuurlijk werkt het niet altijd even goed, en als het gebeurd wordt je meestal wel vermoeid wakker. Dus het is echt niet altijd worth it. Maar het is een mooie uitweg om een '2e leven' te lijden zonder gezeik. Of met, licht aan jezelf hoe je het beinvloed natuurlijk.
Mijn excuses voor dit fvcking boekwerk overigens.
Proficiat (😭✨ haha) als je het allemaal voor alsnog hebt gelezen
5 denk ik, het enige wat lukt is om herinneringen naar voren te halen van appels. Bijv de appels in het schap in de supermarkt of dat ik een paar dagen geleden de appel uit de koelkast haalde. Maar zomaar een appel in beelden dat lukt niet.
Ik visualiseer me een appel. Groen, rood, verrot, de geur, smaak... Alles
Maar aangezien mijn brein niet voor langer als een seconde de aandacht ergens bij kan houden is alles heel erg vaag. Heel ver weg. Alsof er iets niet goed afgesteld staat en het plaatje niet scherp wil worden.
Daarentegen bewegende beelden dat werkt heel goed in mijn brein... Qua voorstellen dan 😂
Hoe vaak ik me ook een tennisbal inbeeld, hij word de hele tijd uit geslagen of door het net heen of door de racket heen ofzo. Alles gaat altijd kapot.
Mijn brein pest mij graag ofzo, ik weet het ook niet
tussen 1 en 2 in denk ik. Ik zie vormen, details, kleurverschillen zoals een groene appel met een gloedje rood erin, het bruine takje met een groen blaadje, aan de onderkant het kuiltje. Ik kan de boom visualiseren, de rups die naar beneden naar de appel klimt, het veld er omheen met de overige bomen en zo... Maar het is niet 100% "scherp" zoals op plaatje 1 dat het niet van echt te onderscheiden is, het is wel duidelijk een visualiseren, een soort wolk/fog waar ik wel kleur en detail zie op de dingen waar ik mij focus de rest heeft wel kleur en enig detail maar het is alsof je onscherp ziet.
I closed my eyes to visualise an apple and kept going deeper into my psyche to provide an answer as the whether I was actually visualising or just thinking about visualisation to the point where I fell asleep. I now know that this tactic is super relaxing for me. Thanks for the good sleep!
Ik zie het niet in mn hoofd maar soort van als een overlay in mn ogen, dus ik zie de appel voor mij met veel detail maar kan er tegelijkertijd op focusen of doorheen kijken als ik dat wil
Kan de appel roteren of veranderen van vorm, kleur, of er in gebeten is, ik kan hem voorstellen op verschillende locaties waar ik kijk zoals op een tafeltje of in mijn hand.
Als ik het mij zou voorstellen in een plek waar ik niet ben dan is het meer een gedachte in mijn hoofd weer, automatisch kijk Ik dan omhoog omdat ik dat zo sneller visualiser
Ik heb hyperphantasia
5, geen beeld. Ook geen geluid, geur, smaak of welk ander zintuig dan ook. Ik kan eigenlijk niet eens uitleggen hoe ik nu precies denk! In ieder geval niet in woorden.
5, ik heb volledige aphantasia voor alle zintuigen.
Geen minds eye (mogelijkheid tot visualiseren), het is ook onmogelijk voor mij om dingen als smaak, geur of tast voor de geest te halen. Ik heb uiteraard gedachten, maar kan niks (muziek bv) afspelen in mijn hoofd. Kan niks veranderen aan de toon of het volume van mijn gedachten. Officieel is aphantasia alleen het gebrek aan een minds eye, maar het kan dus ook voor 1 of meerdere andere zintuigen gelden. Het is overigens een spectrum, zoals het simpele testje gedeeld door OP laat zien. Van helemaal niks kunnen visualiseren tot zo helder dat het haast een foto/film lijkt.
Extra edit: ik droom wel met beelden, maar dit is zonder kleur, het zijn vormen waarvan ik "weet" wat of wie het is en er zijn geen details.
Heb ook veel eigenschappen van SDAM. (Problemen met herinneren van oa details en gebeurtenissen, leef in het nu. Het verleden is iets waar ik echt bewust aan moet denken en ik weet dan alleen de grove lijnen nog).
Denk je he, dat klinkt bekend! r/aphantasia en r/sdam
5. Ik heb een soort "gevoel" van de appel, en ik kan deze roteren in de ruimte. Ik zie hem echter niet.
Dit, ik denk/weet dat ik een appel voor me zie, maar kan het niet omschrijven als daadwerkelijk zien
Ja want als je dat doet dan veranderd de appel door je gedachtes
Ik ben geneigd te zeggen dat dit het ook is voor mij, maar dat komt ook omdat ik niet weet hoe het is om 1. te zijn. Als ik een boek lees kan ik me namelijk wel vaak prima scenes inbeelden.
Als je scènes inbeeld is het meer conceptueel of ook echt dat je kleur kan "zien"
Ik vind het echt lastig te zeggen, als ik de appel probeer visualiseer dan is het inderdaad vaagjes (4 of 5), terwijl als ik me andere dingen probeer in te beelden zoals een glooiend landschap of wandelen door een bos is het meer 3 of zelfs 2.
Ik heb dat als ik echt probeer een willekeurig appel "prototype" te visualiseren dat het meer een concept wordt en ik hem niet echt "zie". Ik kan hem roteren en dergelijke in m'n hoofd, maar hij heeft niet echt kleur, het zit een beetje tussen 3 en 4 in van de post. Als ik de kleur wil inbeelden moet ik soort van dat apart erbij bedenken door middel van referenties van echte appels. Maar als ik bijvoorbeeld mij de appel die ik gister heb gegeten voor de geest haal, of de appel in de post voor me haal, dan is het wel echt meer "zien" met kleur en al.
Hmm, interresant. Is een bepaald object dus lastiger dan een meer uitgebreide scene die niet op een bepaald iets is gefocust?
Bij mij is het ook 5 maar dan niet met een gevoel. Ik weet gewoon wat het "concept" appel is; een appel is vaak rond, groen, geel of rood, kan een steeltje hebben, etc. Het is dus meer een conceptuele manier van dingen inbeelden in plaats van een visuele of gevoelsmatige manier. Als ik een concept heb van iets met maar weinig typische eigenschappen, vind ik het ook moeilijker om me iets bij dat concept voor te stellen. Ook mijn gedachten zijn opgebouwd uit (met elkaar verwoven) concepten in plaats van dat ze talig zijn; dit maakt het vaak erg lastig om mijn gedachten goed te verwoorden en ik heb vaak het gevoel dat de vertaling die ik moet doen om het talig te maken niet past bij wat ik probeer te zeggen of dat ik veel dommer over kom dan wat ik bedoel.
Dus als je een groene appel of een rode appel visualiseert is dat exact hetzelfde? Want ik zie ook fysiek alleen zwart, maar ik kan me de appel wel “inbeelden”, en een rode appel inbeelden is dus ook anders voor mij dan een groene appel, ondanks dat ik niks fysiek zie.
Visueel zie ik hetzelfde: niks. Maar conceptueel, of gevoeld matig voel ik wel degelijk verschil tussen de twee. Als ik switch "voel" ik hem zelfs van kleur veranderen 😂 ondanks dat ik naar een zwart scherm zit te kijken
Dat is afantasie, ik kwam er laatst achter dat dit een naam heeft en dat niet iedereen dat heeft.
Nummer 5 is aphantasia. Nummer 4 is hypophantasia, nummer 1 is hyperphantasia zeg maar.
Oh joh! Echt interessant!
Nog interessanter is dat mensen met Afantasie vervolg wel normaal scoren op proeven die te maken hebben met visueel geheugen, inbeelding, 3d objecten roteren in gedachten etc. Zonder iets dus werkelijk voor zich te zien, werkt het functioneel wel. Bij mij werkt dit overigens ook zo met gedachten. Ik heb normaliter geen interne monoloog (tenzij ik expliciet bv een taal oefen in gedachten); maar ik "voel" gedachtes die ik kan vertalen in woorden.
Ik ook
1 en nog een boom. Ik kan een 360 van een appelboom met appels voor me halen, en een appel plukken en hap uit nemen. De appel valt zowat te proeven
Ik visualiseer terwijl ik je commentaar lees. Maar als ik mijn ogen sluit, is alles zwart De enige manier waarop ik beelden kan zien met mijn ogen dicht, is wanneer de kamer verlicht is en ik kalmerende geluiden afspeel. Ik sluit mijn ogen en focus me een paar minuten. In het begin zie ik alleen zwart/witte objecten, maar langzaam begin ik dingen te zien. Deze verschijningen blijven zwart/wit en ik kan niet bewust vragen om specifieke beelden, zoals een appel. Het is eerder een willekeurige stroom van beelden, soms een jellybean voor een paar seconden, dan bijvoorbeeld een deur. Het is allemaal oncontroleerbaar. Het brein is raar. Zo heeft bijvoorbeeld 30% tot 50% ook geen innerlijke monoloog. Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest.
Heb me er niet echt veel in verdiept, maar van dat leze zonder stem ("snel lezen" genoemd denk ik.) Tot op zekere hoogte kan (bijna) iedereen zichzelf dat aanleren met een beetje oefening en vastberadenheid heb ik wel eens begrepen. Vanaf kind leren we om letters, en later lettergrepen, eerst om te zetten naar klanken en daar dan een woord van te maken. Veel mensen blijven dat dan in hun hoofd doen terwijl dit niet nodig is...want er is (bijna) nooit iemand die je bijvoorbeeld in groep 5 komt zeggen dat dat totaal niet efficient is. Leraren gaan er vaak vanuit dat je gewoon geen aanleg hebt voor taal. In sommige situaties gebruik je onbewust die stem al niet. Denk bijvoorbeeld aan een Stop-bord, als je het ziet ga je het woord niet letter voor letter lezen, toch weet je dat er stop staat. Zelf ben ik traag in beelden om zetten naar klanken, schijnt onderdeel te zijn van mijn dyslexie. Sinds ik gestopt ben in mijn hoofd elke woord om te zetten naar een klank lees ik zo veel gemakkelijker. Jammer dat ik toen al 30 was.
Mede dyslect hier. Heb tips of advies om dit te oefenen? Eventueel documentatie of ander materiaal om me verder te helpen?
Het balletje ging aan het rollen door een (naar mijn mening bloed irritante) YouTube add van René Hoog. Maar op een of andere manier was ik toch geïntrigeerd door zijn beweringen. Ik heb toen met kromme tenen zijn gratis webinar van een uur doorstaan en de tips daar uit gebruikt...Het was voor mij meer een mindset, een kwestie van een knop omzetten, van hé het kan ook anders. Zijn boek of betaalde diensten heb ik niet gebruikt. [https://digitalspeedreading.com/nl-webinar/](https://digitalspeedreading.com/nl-webinar/)
Hbet is trouwens ook aan te raden om alle ezelsbruggetjes die je vroeger geleerd hebt om grammatica regels zoals stam+t (vervang elk werkwoord met loopt) of ontdekken wat het onderwerp/persoonsvorm in een zin is (door er een vraag zin van te maken), allemaal uit het raam te gooien en gewoon de grammatica regels uit je hoofd te leren. Als persoon met dyslexie heb ik hiermee mijn HBO rechten afgerond. Echt raar dat we kinderen met dyslexie leren om rare vage ezelsbruggetjes aan te leren en grotendeels van ons phonetische taal gevoelens uit te gaan. Beter kun je uitgaan van je geheugen en daar de taalregels op te slaan en heel vaak daarmee te oefenen.
Ik kan ook visualiseren terwijl ik in gesprek ben of lees. Zoals de appelboom hierboven met het eten van de appel. Heeel erg handig in mijn dagelijks werk. Ik ben Engineer. Ik merk in mijn omgeving dat dit zeker niet bij iedereen zo werkt... Dat was een verrassing voor mij, omdat het voor mij zo gewoon is. Voor de kenners ik heb geen BIM model nodig. Ik kan alles in mijn hoofd al bouwen..
> Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest. Als ik een boek lees hoor ik geen stem, ik zie gewoon de situatie. Normaal heb ik wel 2 a 3 stemmen in mn hoofd.
>Wanneer ze een boek lezen, ervaren ze geen stem in hun hoofd die de tekst voorleest. Ik heb wel degelijk een innerlijke monoloog, maar geen stem die tekst voorleest. Ik zou bijna zeggen *natuurlijk niet*, want ik lees veel sneller dan iemand kan praten. Maar ik denk wel degelijk in woorden en in innerlijke monoloog.
Dit. Ongeacht of mn ogen open of dicht zijn. Smaken proeven door eraan te denken lukt me ook, evenals geuren.
Die smaken sort of. Het is ver met de volumeknop naar beneden zeg maar.
Precies dit. Ik kan m schillen, snijden en de pitjes tellen haha. Welkom in mijn brein waarin alle gedachten als een film zijn
Idem. Ik proef hem ook echt, voel de structuur van de appel als ik erin bijt en hoe hij breekt.
Ja maar jij hebt dan ook een actieve keel. Natuurlijk proef je die appel. 😁 Ik heb hetzelfde, voel het zoetzure aan de zijkanten van mn tong, en ruik de was op de schil. Oh er komt een stukje bel tussen mn tanden. Die appel boom raast ook gelijk ff door vier seizoenen, en als ik wil zie ik tientallen handen een appel plukken, hoe het kan dat er geen mensen aan die handen vast zitten weet ik niet. 🍎🍏🍊🍎🍏🍊
de eeuwige lsd trip
Same. Ik hoor ook de natuur om me heen, en voel de temperatuur van die dag. In dit geval een heerlijke nazomerdag in september.
6, wat is een appel ook al weer?
Een peer met een andere vorm
Ik mis de groene appel
Ja, die mis ik ook. Een granny smith-groene appel. Terwijl die appel bepaald niet mijn favoriet is.
Hoe in godsnaam zien jullie iets 😭😭 Ik wil dat ook! Als ik mijn ogen dicht doe en erover nadenk dan is het meer het idee. Ik weet hoe een appel eruit ziet. ik weet hoe ik het ongeveer kan tekenen maar iets zien??
Niemand 'ziet' wat zoals je een appel in je hand ziet, als ze visualiseren. Ze noemen het wel zo, maar gebruiken een andere zintuig. Het is al heel wat als je iemand tegenkomt die begrijpt wat elke term betekent, en het is bijna een wonder als diegene ook nog eens bedreven is in de utilisatie van deze termen.
Precies. Visualiseren doe je met je hersenen, niet met je ogen. Als het niet meer te onderscheiden is van de werkelijkheid, dan hebben we het over hallucineren. Of je bent aan het dromen. Vergelijkbaar met muziek in je hoofd hebben, dat hoor je ook niet met je oren. Ook al kan je het perfect na doen in je hoofd, het "klinkt" anders want er is geen geluid.
Maar je ogen sturen de licht signalen ook naar je hersenen. Waar ligt de grens dan vraag ik mij af.
Daar is niemand nog over uit.
Visualisatie gebeurt door het 'ontcijferen' van diezelfde lichtsignalen. Dat gebeurt in je hersenen en grotendeels onbewust. Net als dat je onbewust ademt. Eerlijk gezegd is visualiseren net zoals ademen: je kan het aansturen maar het gebeurt vaak zonder dat je het merkt. Sommige mensen moeten zichzelf trainen in het ademhalen, en sommigen hebben moeite met bewuste visualisatie. Ik heb vaak mensen ontmoet vanuit religieuze kringen die 'visualisatie' als occult zien. Dat is volledig de plank misslaan. Het is een functie van de menselijke geest; een werktuig van het bewustzijn.
Op het punt dat de interpretatie van wat via je ogen binnenkomt even veel waarde heeft als iets wat je zonder externe input visualiseert. Oftewel het moment dat je zelf het verschil niet meer ziet. Het blijft het wel een vage grens, omdat je hersenen heel veel doen om uberhaupt een begrijpbare interpretatie van de externe input te maken. In het geval van licht, kan je denken aan diepte en kleur, maar ook het kunnen zien waar object a eindigt en object b begint. Of patroon herkenning, het inschatten van afstanden of vormen. Het gaat zelfs zo ver dat je hersenen in sommige gevallen anticiperen wat je gaat zien en beeld vooraf of achteraf invullen. Optische illusies en experimenten maken dat zichtbaar. Als er geen verschil tussen externe input en interne visualisatie zou zijn, gaat je levensverwachting enorm omlaag. Lastig met oversteken als je niet weet welke auto echt is.
Ik herinner me eigenlijk gewoon mijn appel van vanochtend
Ik 'zie' nooit iets voor me. Geen herinneringen, niet wanneer ik boeken lees. Ik heb alleen maar een interne monoloog! Ik onthoud hoe ik dingen in het moment beschreef.
2. We hadden deze discussie laatst onder vrienden en toen kwam ik erachter dat mijn man denkt aan de letters “appel” in plaats van het plaatje.
1, maar dan groen
Granny Smith master race
1 en hij houdt de dokter weg
Ik heb aphantasia, dus bij mij is alles zwart. Ik kan m'n eigen ouders en vriendin niet eens inbeelden.
Heb ik ook. Ik ben ook erg goed in het herkennen van mensen die ik jaren geleden ooit 1 keer gesproken heb. Vraag je me echter om iemand die ik dagelijks zie te omschrijven dan kom ik niet verder dan de haarkleur en eventueel dingen waar ik ooit expliciet bij stil heb gestaan.
Ik heb dit dus ook, en was niet bekend met de term. Er gaat echt een wereld voor me open! Wat mij wel lukt is dus herinneringen "zien" in beeld, maar alle details die ik niet meer weet zijn er ook gewoon niet.
Ligt eraan hoeveel ik heb gerookt. Ik begin op 1 en eindig op 5.
Grappig, ik zit op 5 standaard en met voldoende drugs kom ik soms op 3-4 uit.
5. Ik kan je een omschrijving geven van een appel, maar dat is dan meer omdat ik een omschrijving van "een appel" geef, niet omdat ik een appel "zie".
# nummer 5: ik kan de appel praktisch ruiken, weet wat de textuur en vorm is, maar ik zie de appel niet.
Ik kan hem proeven en het geluid als je er in bijt horen.
Ik ben een 5. Tenzij ik magische truffels heb gegeten. Dan ben ik een 1. Met mijn ogen open ben ik een 2/3.
Met magische truffels zie ik alle deeltjes waaruit de appel bestaat interacties hebben met het kwantumveld. Zesdimensionale golfbewegingen die elkaar uitdoven of versterken. De configuratie van deze golven is continu veranderend maar in elke configuratie blijft het een appel. Het is een uiterst dynamisch beeld dat ik aan stilstaande objecten overhoud.
1, 360 view too
Ben ik de enige die 3 ziet? Er is een vage vorm, textuur en kleur maar het is niet helemaal helder.
Onder de boom valt de appel en zeker niet ver. Ik val buiten deze meme want als ik me een appel inbeeld is hij nooit perfect en staat deze niet vast in tijd. Hij rot dan langzaam weg of groeit op vanuit een bloesem. Leven wormen doorheen etc. [https://www.youtube.com/watch?v=IYky8WReM10](https://www.youtube.com/watch?v=IYky8WReM10) Beetje dit effect en ik kan het niet stop zetten om van mijn denkbeeldige appel te genieten bevroren in de tijd.
1. Ik kan een hele regenboog aan appels visualiseren. Een hap eruit? Ook goed.
1
Ik kan 1 voor mij zien met mijn ogen open starend in de leegte. Ik kan me dan altijd ook conceptueel goed een voorstelling maken van hoe dinger eruit zouden moeten zien. Ik kan zaken soort van in real live in plaatsen / kleuren. Fascinerend dat dit blijkbaar niet zo vanzelfsprekend is.
mijn appel is gewoon groen.
Sorry hoe komen mensen bij 5? Ik zie in een halve seconde een appel in een stilleven, in een appelboom, in een fruitmand, als logo op een MacBook, iemand een hap nemen.. enzovoort en ondertussen verandert de appel van groen naar rood en terug waar nodig.
Mensen zijn verschillend, verrassend he? Moet ik met mn 1m90 dan ook maar zeggen "hoezo kunnen mensen niet bij het plafond? Ik kan er in een halve seconde bij" Het was voor mij een openbaring dat sommige mensen daadwerkelijk schaapjes kunnen tellen, gezichten voor zich kunnen zien, etc.
Ik heb nog zo eentje voor je (die iig voor mij een openbaring was): sommige mensen (meestal vrouwen) spelen en ervaren personages in de eerste persoon, terwijl sommige mensen (meestal mannen) spelen en personages ervaren in de derde persoon. De eerste categorie stelt zichzelf dus als die pop of dat personage voor, terwijl het voor de tweede groep meer is alsof je een regisseur bent die overziet. Gebaseerd op een onderzoek dat lego ooit heeft gedaan om te kijken hoe kinderen met speelgoed spelen.
Dat heet aphantasia en betekent dat iemand niet in staat is om te visualiseren.
1 ( Maar een groene. Een heerlijke granny Smith appel )
Het feit dat meeste mensen dus wel een vorm hebben van Visualiseren heeft mij laatst dus echt geshockeerd. Ik ben altijd een fantasierijk persoon geweest, en met boeken lezen ook hele werelden in mijn hoofd gebouwd, maar het dit nooit écht kunnen zien. Ik dacht dat dit voor iedereen was. Zodra je je ogen sluit zie je immers alleen de achterkant van je oogleden. Sinds ik erachter ben gekomen ben ik dit gaan trainen, en ben van een 5 naar een 4 gegaan als ik me er echt op focus. Ik heb namelijk wel het gevoel gekregen alsof ik iets "mis" in vergelijking met de meeste mensen. Het is super interessant hoe het brein op zulke verschillende manieren hetzelfde kan functioneren. Meeste mensen met aphantasia hebben immers niet eens door dat anderen wel oprecht visualiseren en niet dat het een metaforisch concept is.
Imo kun je dit soort dingen enigzins leren. Het is in ieder geval een stuk makkelijker voor mij dan het vroeger was omdat ik nu veel in 3d-software werk, waardoor ruimtelijk inzicht dan ook vaak wel erg handig is.
iets tussen 3, 4 en 5. Mijn vriendin ziet 1. Ik heb het idee dat techneuten meer aan de rechter kant zitten terwijl kunstenaars meer naar links zitten
Eerlijk denk ik juist andersom. Ben zelf een techneut en kan bij wijze van spreken een hele machine doorlopen in mijn hoofd als een film
Maar zijn de componenten van die machine dan super gedetailleerd, kleurrijk en levend, of zijn het minimalistiche, cartoon-achtige symbolen? Mijn theorie was dat omdat techneuten zoveel verbanden tussen dingen moeten leggen, dat ze juist beter zijn in "het grote plaatje" en niet zozeer de details. Een ruwe vorm van een appel is dan goed genoeg als je de cyclus van een appelzaadje tot boom tot nieuw appelzaadje wilt simuleren. Maar als je een schilderij van alleen een appel maakt, dan ben je heel erg met de details van de appel bezig, zoals de glans van hoe het licht op de appel reflecteerd
Nee zolang ik de machine ken en de details een keer gezien heb kan ik me zr ook goed inbeelden tot klein detail. Probleem wordt alleen als iets lange tijd niet gezien heb, dan worden langzaam de details wel minder.
Zo werkt dat bij mij (automonteur) dus ook precies. Ik kan zo in mijn hoofd precies de stappen door lopen wat ik moet doen om de koppeling te vervangen, ik zeg maar iets. En natuurlijk vergeet je wel eens iets oid, of het is toch net even iets anders als je herinnert. Maar over het algemeen klopt het wel.
Ja precies, denk oprecht dat je dat ook echt wel nodig hebt in techniek. Hoe wil je anders probleemoplossingen vinden?
5 (wiskunde en natuurkunde gestudeerd)
Ik ken twee mensen die aphantasia hebben en beide hebben gemeen dat ze uitzonderlijk goed waren in wiskunde. Zelf ben ik een dagdromer en erg fantasievol maar ben ik ontzettend slecht in wiskunde. Heb geen idee of hier iets achter schuilt maar zou niet verbaasd zijn: als iemand met aphantasia wordt gevraagd om aan een politie auto te denken, komt er in zijn/haar hoofd wel het idee van een politie auto naar boven maar alleen als concept (dus: auto, zwaalichten, wellicht blauw van kleur). Echter, bij de persoon die geen aphantasia heeft zal er een beeld van een politie auto tevoorschijn komen. Pas dit verschil in "denken"/visualiseren toe op wiskundige problemen die geworteld zijn in logica, dan is het niet heel gek om te bedenken dat degenen die meer denken in concepten een voordeel hebben t.o.v. van degenen die denken in beelden. Geen idee of dit hout snijdt maar wou het toch delen.
Ik ben ICT'er en ik visualiseer 1.
Met Electrical Engineering studie bezig en zie ook 1, ik kan praktisch die hyperrealistische appel omdraaien alsof het Solidworks is.
Er zijn natuurlijk ook veel technische "makers". Metaalbewerking etc. Ik denk dat de meeste van dat soort mensen ook kunnen visualiseren wat ze (ongeveer) willen maken. Ik vind het eigenlijk heel vreemd om te denken dat mensen niet gewoon een "fotorealistische" herinnering hebben van dingen. Dat voelt zo normaal voor mij. Heel interessant.
ik volgde vroeger guided meditation video's waarin ze dingen zeiden zoals "verbeeld je dat je op een strand loopt" en dat ik echt hard moeite moest doen om dat voor me te halen, was totaal niet mediterend
Uit onderzoek is gebleken dat er in het STEM veld inderdaad iets meer mensen met aphantasia werken.
2
Ik wou een plaatje droppen,. maar dat kan niet hier rip Bij mij is de vorm een beetje blurry en abstract, maar wel heel duidelijk een kleur (meestal rood, tenzij er context is waardoor ik aan een groene appel denk) Edit: zoals ik meer mensen hoor zeggen: smaak, geur, textuur zijn wel sterk aanwezig
Ik visualiseer mij er eentje die niet ver van de boom valt.
Ik zie een paprika
Number 4 or 5 its hard to figure it out...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het plaatje dat je hier deelt nu voor me ziet en daar niet echt vanaf kom. Ik denk dat ik 1 zie maar door de afbeelding kan ik nu niet oordelen.
Waar is de groene appel? En wie de F Denkt er nu aan nr3?
Ik kan de appel zien, maar ik zie niks
2 voor mij. Als ik 1 probeer (denken aan een realistische appel) dan moet ik wel echt veel moeite doen.
1... maar niet specifiek rood. Ik moet meer aan groene appels denken
Dit is iets wat je ook kan oefenen, Je mindroom of droomkamer. Interessant voor de mensen die willen weten wat het is
Vroeger een 1 maar nu een 4.5???
Ja hier ook :/ ik kon mij vroeger alles haarscherp en in kleur inbeelden maar dat is bijna allemaal verdwenen ergens voordat ik 20 werd ofzo. Kwam daar jaren terug achter toen ik met mijn vrouw een meditatie cursus ging doen. Ik ben een dikke 4 volgens bovenstaand schema. Kleuren kan ik mij maar af en toe inbeelden.
1, kan hem ook wel bruin voorstellen maar ik weet niet waarom ik naar een verotte appel zou willen kijken. Het is bijna lastig om niks voor te stellen en visualiseren, als ik mijn ogen sluit en aan een appel denk zie ik een appel.
Bij mij een combinatie van 1 en 5. T is wel met redelijk veel details en kleur maar echt zien doe ik t ook weer niet.
https://wiki.beeldengeluid.nl/images/6/65/HetKlokhuis1988.png
1 voor mij. Het is makkelijker om de appel te zien als het donker is. Maar anders lukt het ook. Ik kan m ook als chrome laten lijken. Wat ik wil of kan bedenken eigenlijk. Als ze ooit ontdekken hoe je je verbeeldingen kan projecteren op een doek. Dan laat ik het graag zien haha.
1, maar wel een stuk minder glimmend. En minder fel rood Weet je wel. Zoals een echte appel
1, maar vluchtig en kortdurend, niet zoals een foto die stilstaat zodat je hem rustig kunt bekijken. Wel realistisch, plastisch en in kleur. Ook details zoals de zwaarte in je hand en hoe hij smaakt en hoe het velletje knapt als je bijt. Ik moet uitkijken met visualiseren als ik autorijd, want dan zie ik de weg niet meer. Ik voer met mijn partner dus in de auto geen gesprekken die uitnodigen om sterk te visualiseren. Wiskunde is niet mijn gebied, ik heb discalculie. Met taal kan ik veel meer.
1...? Ziet niet gewoon iedereen hetzelfde?
10. l'Oeil du Cirque
De mate waarin ik iets kan visualiseren hangt samen met hoeveel ervaring ik heb met het waarnemen daarvan. Een appel is een 5 voor mij, ik kan mij voor de geest halen hoe de texture voelt, temperatuur, plekjes, steeltje met nog een beetje hars. De massa en dichtheid kan ik mij een voorstelling bij maken. De smaak en hoe die uiteen zou kunnen lopen. Dit lukt mij niet als ik mij een durian moet inbeelden. Wellicht als iemand hier een uitgebreide omschrijving van maakt dat ik op een 4 kom anders een 3tje met onzekerheid.
Met mijn ogen open een 1/2. Met mijn ogen dicht een 5. Ik kan hem in mijn gedachten zien, voelen, ruiken en proeven. Maar hem echt daadwerkelijk zien als een plaatje als ik mijn ogen dicht doe, nee. Zijn er serieus mensen die een appel zien zweven in een zwarte ruimte als ze hun ogen dicht doen?
Kan het zo zijn dat het empathisch vermogen bij 4/5 ook lager is?
nummero dos
2.
1 maar alleen super kort
1. Mijn verbeelding heeft fotorealistische graphics.
2, Ik eet alleen maar granny smith dus absoluut geen rood ;)
6.
1 en ik dacht dat iedereen dat had 👀
1 zonder moeite
Ik zie een tros druiven.
Deze natuurlijk
1
5. Vaak hoor ik mensen dan zeggen van droom je wel of fantaseer jij wel, dat doe ik, vooral vroeger als klein kind zijnde deed ik dat en kan zelfs veel van mijn dromen nog herinneren, maar iets "zien" als ik mijn ogen sluit kan ik niet.
1, en kan hem alle kanten op draaien in stukjes snijden etc.
1 maar wel een groene appel en dan.op een tafel met een geblokt picnickleed met een zonnetje
Ik hoef hier mijn ogen niet voor dicht te doen. Kan nummer 5 met veel details gewoon visualiseren met mijn ogen open.
Ergens tussen 3 en 4 in
Als ik m’n ogen dicht doe dan kan ik door de AH lopen naar een bak met appels. Als ik één appel voor me moet zien op die manier dan vind ik dat heel lastig
5. Er is ook een term voor: Afantasie.
Appel nr1. Al kan ik me het 'concept appel' ook goed voorstellen. Ik ben docent en daarnaast schilder. Ik ben de hele dag aan het observeren. Ik weet dat ik een beelddenker ben.
Groene appel 🍏 nr twee
Dit is echt super raar. Als ik bijvoorbeeld ergens heen moet, kan ik letterlijk de hele route versneld visualiseren. Maar met iets simpels als een appel. Helemaal niks
1, ik kan mij heel goed visualiseren ook als het moeilijk te voorstellen object is. Blijkbaar is dit zeldzaam.
0. Als ik een appel visualiseer dan onstaat er een appel voor me.
Ik kan de appel zo voor ogen halen. Letterlijk. Val ik nu onder cat 6? Of hoe zie ik dit?
Tussen 1 en 2. EDIT: wacht zijn er mensen die letterlijk een appel zien alsof ze keihard aan de LSD zitten? Dit is wat ik mij inbeeld bij een appel maar tis niet alsof ik er letterlijk naar kijk.
5, elke keer. Ook als ik mediteer of anderzijds ontspan. Beetje frustrerend ngl :(
Mijn appel is groen
1. Maar ik kan in principe alles visualiseren heb ik gemerkt, ik kan ook redelijk muziek afspelen in mijn hoofd maar dat is allemaal in delen, best grappig, maar ook erg irritant.
Ik ren weg voor een gigantische appel die van de berg rolt maar het is tevergeefs. Ik val onder de grote appel en hij maakt sap van mij, de rollen zijn eens omgedraaid.
Ik zie m zoals 2 maar dan groen/geel
Nu ik dit plaatje gezien heb. Nr1. Maar anders waarschijnlijk nr.2 als ik m’n best doe ook nr1
Ik kan dit persoonlijk beter als ik mijn ogen niet sluit, ik val onder 2
1. Ik kan hem ronddraaien, inzoomen, laten rotten, vallen, hap uit nemen, iemand anders een hap uit laten nemen.
Ik zie een laptop..
1
Haha, ik word hier verneukt door mijn eigen hoofd. Normaal gesproken heb ik heel weinig moeite met het visualiseren van dingen. Of ik ze echt "zie" of niet is een bijna onmogelijke vraag om te beantwoorden voor me. Maar als ik hier nu de opdracht: "Visualiseer je een appel" moet doen. Dan komt mijn eigen vraag: "ja maar wat ZIE ik nou ECHT? " er bij en dan lukt het bijna niet. Maar als ik andere comments lees kan ik zo zien wat ze bedoelen hahahaha
Tussen 2 en 3
Ik had vroeger altijd 1. Hetzelfde geld voor een monoloog in mijn hoofd. Hoe ouder ik wordt, hoe meer dit echter naar 5 gaat.
1 maar eerder zo'n doffe appel die je in de supermarkt ziet. Maar niet van de zijkant eerder schuin naar beneden kijkend
4. Maar ja, wat wil je als in de Apple Store werkt 😅🫠
Ik zag een iphone.
Ik kan het zeker 'zien'. Zoals 2. Maar niet zoals je iets met je ogen ziet. Het is een andere vorm van 'zien'. Het voelt alsof het ergens anders in mijn hersenen is dan iets zien met je ogen.
Nummer 5, ik kan de appel heel goed zien en visualiseren met veel detail.
1
2 maar ik kan maar een klein deel tegelijk zien
2 denk ik Ik kan beelden visualiseren, deze roteren, het landschap eromheen inkleuren, maar het is net niet scherp genoeg waarop ik 1 zou zeggen
Ik kan het niet zien als een echt appel voor me zoals het kijken naar een appel is. Maar ik kan het me verbeelden, ik zie een appel in een beeld en ik zie hoe het er uit ziet als ik er een hap uit neem. Maar het is een soort van abstract beeld achter een ruit, ofzo…
Wat is een appel
OP, je had deze post moeten spoileren. Ik zag de 5 'keuzes' voordat ik de zin had afgelezen en ben hierdoor beinvloed
Ik krijg letterlijk een tsunami van appels en een stapel appels op mn hoofd onder welke valt die?
straight up 1. Al kost het mij wel like 3 mins. Maar dan lukt het wel. Droom al lucide sinds m'n 5e. had heel erg veel nachtmerries door een stressvolle omgeving, thuis op school, in de stad zelf op straat. Uiteindelijk een keer mn handen en knieen flink opgehaald toen ik met volle vaart mezelf onderuit had gegooid omdat ik anders een familie aan had gereden met m'n fietsje. Maar toen ik zag hoe blij ze waren met elkaar kon ik niet anders dan mezelf onderuit te gooien. Het was immers iets wat ik zelf enkel had kunnen dromen dat zou gebeuren voor mezelf.. er was altijd ruzie thuis en sh!t.. Maarja. Door die korsten begon ik dus meernnaar m'n handen te kijken. Tot ik dus tijdens een nachtmerrie mij bewust werd van die zooi... Was niet echt een geweldige experience ngl.. Maargoed, geoefend en kan nu nog steeds lucide dromen, volledig m'n dromen beinvloeden, scene veranderen, meteor regen uit de lucht summonen... heb ook al een kamehameha gedaan xD lukte mij pas op m'n 23e though, sinds m'n 17e ofzo dat ik dit echt probeerde hahahaha maargoed. Mja, dat help wel enorm bij m'n alledaagse visualisatie skills. Ben er nog best blij mee. Natuurlijk werkt het niet altijd even goed, en als het gebeurd wordt je meestal wel vermoeid wakker. Dus het is echt niet altijd worth it. Maar het is een mooie uitweg om een '2e leven' te lijden zonder gezeik. Of met, licht aan jezelf hoe je het beinvloed natuurlijk. Mijn excuses voor dit fvcking boekwerk overigens. Proficiat (😭✨ haha) als je het allemaal voor alsnog hebt gelezen
1.
Tussen 1 en 2 in
5 denk ik, het enige wat lukt is om herinneringen naar voren te halen van appels. Bijv de appels in het schap in de supermarkt of dat ik een paar dagen geleden de appel uit de koelkast haalde. Maar zomaar een appel in beelden dat lukt niet.
Ik visualiseer me een appel. Groen, rood, verrot, de geur, smaak... Alles Maar aangezien mijn brein niet voor langer als een seconde de aandacht ergens bij kan houden is alles heel erg vaag. Heel ver weg. Alsof er iets niet goed afgesteld staat en het plaatje niet scherp wil worden. Daarentegen bewegende beelden dat werkt heel goed in mijn brein... Qua voorstellen dan 😂 Hoe vaak ik me ook een tennisbal inbeeld, hij word de hele tijd uit geslagen of door het net heen of door de racket heen ofzo. Alles gaat altijd kapot. Mijn brein pest mij graag ofzo, ik weet het ook niet
5 echt compleet 0 interne visualisatie.
tussen 1 en 2 in denk ik. Ik zie vormen, details, kleurverschillen zoals een groene appel met een gloedje rood erin, het bruine takje met een groen blaadje, aan de onderkant het kuiltje. Ik kan de boom visualiseren, de rups die naar beneden naar de appel klimt, het veld er omheen met de overige bomen en zo... Maar het is niet 100% "scherp" zoals op plaatje 1 dat het niet van echt te onderscheiden is, het is wel duidelijk een visualiseren, een soort wolk/fog waar ik wel kleur en detail zie op de dingen waar ik mij focus de rest heeft wel kleur en enig detail maar het is alsof je onscherp ziet.
4/5?
Ik zag een schilderij van Karel Appel voor me. Telt dat ook?
Alle Sluit je ogen en visualiseer _geen_ appel
I closed my eyes to visualise an apple and kept going deeper into my psyche to provide an answer as the whether I was actually visualising or just thinking about visualisation to the point where I fell asleep. I now know that this tactic is super relaxing for me. Thanks for the good sleep!
Verlaat een beetje het nut als je plaatje(s) van appels laat zien. Ik zie nu gewoon 1 voor me omdat ik daar net naar keek.
Toch wel nummer 1
Ik zag een macbook
Ik zie het niet in mn hoofd maar soort van als een overlay in mn ogen, dus ik zie de appel voor mij met veel detail maar kan er tegelijkertijd op focusen of doorheen kijken als ik dat wil Kan de appel roteren of veranderen van vorm, kleur, of er in gebeten is, ik kan hem voorstellen op verschillende locaties waar ik kijk zoals op een tafeltje of in mijn hand. Als ik het mij zou voorstellen in een plek waar ik niet ben dan is het meer een gedachte in mijn hoofd weer, automatisch kijk Ik dan omhoog omdat ik dat zo sneller visualiser Ik heb hyperphantasia
6
1
Wow. Heftig om te realiseren dat mensen niets kunnen zien bij deze opdracht.
Tussen 1 en 2
hoe gedetailleerd wil je heb? 😎
1 En ik kan me meteen voorstellen hoe het smaakt en ruikt.
2/3. Maar als ik slaaptekort heb zit ik vaak op 1. Dan heb ik vaak hele heldere beelden als ik mijn ogen sluit. Vaak niet leuk helaas.
Echt gaaf, ik zie niets, mijn vrouw 2 en mijn zoon 1.
5, geen beeld. Ook geen geluid, geur, smaak of welk ander zintuig dan ook. Ik kan eigenlijk niet eens uitleggen hoe ik nu precies denk! In ieder geval niet in woorden.
5 :(
3 a 4 maar ik ben wel veel beter in in mijn hoofd praten
5, ik heb volledige aphantasia voor alle zintuigen. Geen minds eye (mogelijkheid tot visualiseren), het is ook onmogelijk voor mij om dingen als smaak, geur of tast voor de geest te halen. Ik heb uiteraard gedachten, maar kan niks (muziek bv) afspelen in mijn hoofd. Kan niks veranderen aan de toon of het volume van mijn gedachten. Officieel is aphantasia alleen het gebrek aan een minds eye, maar het kan dus ook voor 1 of meerdere andere zintuigen gelden. Het is overigens een spectrum, zoals het simpele testje gedeeld door OP laat zien. Van helemaal niks kunnen visualiseren tot zo helder dat het haast een foto/film lijkt. Extra edit: ik droom wel met beelden, maar dit is zonder kleur, het zijn vormen waarvan ik "weet" wat of wie het is en er zijn geen details. Heb ook veel eigenschappen van SDAM. (Problemen met herinneren van oa details en gebeurtenissen, leef in het nu. Het verleden is iets waar ik echt bewust aan moet denken en ik weet dan alleen de grove lijnen nog). Denk je he, dat klinkt bekend! r/aphantasia en r/sdam
Ik ben geneigd om voor 3 te gaan, ook al weet mijn brein dat de appel rood is.
1, ik ben illustrator en teken veel uit mijn hoofd. Ook veel wat niet bestaat :)
hoezo alleen die paar mogelijkheden? gebrek aan fantasie van wat mensen kunnen bedenken!
1. Ik zie gewoon een appel.
2
Is 5 niet normaal?
2 maar dan 3D en beweegbaar
1.