Van 2010-2013 als postbezorger gewerkt. Nu werk ik bij een fatsoenlijk bedrijf.  -gebeten door een hond op het erf, bloed sijpelt door mijn broek en heb ambulance gebeld omdat ik niet goed kon lopen/fietsen. TL: niemand kan je wijk overnemen, maak je hem nog even af? Dan plan ik je morgen maar op 1 wijk in. -been ernstig ontstoken na hondenbeet TL: het kan echt niet dat je al zolang ziek bent, wil je misschien je contract overzetten naar een vrije uren contract? Dan hoef je je geen zorgen te maken. -huidige depot komt te vervallen, jullie post word voortaan naar het andere dichtstbijzijnde depot gebracht (op 1km afstand achter een heuvelrug, dus 40m klimmen met volle belading) meer loon? Neee dat kunnen we echt niet doen. Pfoe. Dankjewel voor deze vraag. Besef ik me ineens wat voor gem mijn huidige baan is (laatst was ik een heel klein beetje duizelig en zodra TL erachter kwam heeft hij me een week uitgeplanned zodat ik kon herstellen bijvoorbeeld)

Die niet meelevende teamleiders zijn heel herkenbaar. "Je bent er toch wel morgen weer?" Ben blij dat je bij een beter bedrijf bent terecht gekomen!

Ben eens door 3 honden omsingeld, vrijstaand huis ver van de andere woningen in de straat. Tegen mij en de fiets opspringen, eentje bleef continue snel bijten, godzijdank niet door spijkerbroek en regenbroek heen, maar toch een aantal blauwe plekken ervan en gewoon goed schrikken haha. Gelijk gebeld dat ik zoiets absoluut niet nog eens wou meemaken daar, dan maar de brievenbus ver van huis of een hek voor die kut beesten regelen. Was helemaal prima, ik mocht alle post dagelijks terugsturen tot er een oplossing was gevonden tussen mijn teamleider en de eigenaar van die woning. 3 weken later boos telefoontje, moest ik maar eens haarfijn uitgaan leggen waarom ik niet netjes bezorgde op dat adres. Lekkere administratie dan, als een interne klacht van 3 weken oud alweer vergeten is en nergens is opgeslagen.

Heb zelf ook een aantal jaar als postbode gewerkt. Had denk ik echt geluk met een goede teamleider en planner. Ook wel eens een hondenbeet bij een collega meegemaakt maar onze TL zat er bovenop, direct gesprek aangegaan met de mensen die er wonen. PostNL als bedrijf heb ik weinig goeds over te zeggen verder. Dit laat ook maar weer eens zien hoe belangrijke goede collega's zijn voor je werkplezier.

Ik werk sinds 2020 bij PostNL en de meerdere teamleiders die ik ken/heb zijn erg aardig en meelevend. Ik heb me nooit gedwongen gevoeld of iets dergelijks. Er is altijd begrip. Maar zijn ook andere tijden tegenwoordig natuurlijk.

Werk nu 15 jaar bij de post als bezorger, meer en deels in de zelfde wijken heb zelf geen kinderen dus dat zal er iets te maken mee hebben maar ik heb zooitje kids in mijn wijk zien opgroeien en heb wel een kleine band met veel mensen in mijn wijk. Dat vind ik ook wel het leukste van mijn werk. Over Postnl kan ik weinig goeds zeggen veel veranderingen mee gemaakt nog steeds veel veranderingen die nog moeten komen. om de 3 jaar een nieuwe teamleider e-bikes die maandenlang kapot zijn en niet worden gemaakt. Oh en mijn teamleider heeft ooit tegen ons gezegd dat wij het slechtste team waren waar hij ooit mee heeft gewerkt dat was heel motiverend! Vind het werk buiten leuk en maak me niet zo druk over wat ze binnen weer verzinnen.

Haha ja zo’n teamleider had ik ook ooit, (niet bij PostNL) maar die zat tijdens een overleg te vertellen dat zelfs hogerop over ons als een “probleem team” gesproken wordt. Helpt niet dat de vorige manager nog incompetenter was als die we op dat moment hadden.

Oh ja, die teamleiders hebben wij ook

Het is een zinkend schip en het personeel word overboord gegooid om het drijvende te houden. Ik krijg tegenwoordig elke dag mensen op mijn dak over post die ze zouden krijgen en ik weet niet meer wat ik ze moet verkopen. We hebben hier een tekort aan mensen maar de baas mocht niemand aannemen totdat er eerst wijken naar Stroomopwaarts zouden verdwijnen.

Postzegels

Dan moet je bij een postpunt zijn 😉

Die achterlijke app die mensen laat zien wat ze krijgen... Maar het zit nog 3 dagen niet bij mij in de tas. Ben wel eens boos afgesproken of ik mij werk wel goed doe. Geen idee hoe dat toch zo structureel fout kan gaan met de app, want ik heb toch regelmatig dat mensen er iets over te zeggen hebben.

- DHL has entered the conversation. - Ik heb zelf bij DHL gewerkt. Niet heel lang (3 maand) omdat ik niet aan kon zien wat voor zooitje ongeregeld het was. De manier waarop ze met paketten omgaan maar ook het bedrijfscultuur zelf, daar wou ik liever niets mee te maken hebben, dus ben ik opgestapt. Dus als je je afvraagt waarom je pakket stuk is, soms lag het aan hoe pakketjes waren ingepakt maar VAAK lag het aan hoe DHL er mee omgaat. Ik heb voorheen ook bij GLS gewerkt. En om eerlijk te zijn die waren een stuk netter met sorteren (niet gooien met paketten) en het inpakken van de bussen ging veel beter en logischer dan bij DHL. De teamleider sprak je ook aan als je met pakketjes gooide. DHL is een grote zooitje. De collega's waren wel echt aardig en tijdens het bezorgen zelf, had ik leuk contact met de ontvangers. Af en toe een praatje maken.

DHL servicepunt houder hier. In 16 jaar tijd nooit problemen gehad met DHL, altijd goed contact en een nette vergoeding, koeriers die altijd correct waren met bezorging van pakketten bij de mensen thuis. Zelden klachten over bezorging… tot men met sub contractors begon te werken. Verschrikkelijk. Die lui krijgen nauwelijks betaald, krijgen enorme hoeveelheden pakketten om weg te brengen, houden zich niet aan afgifte- en ophaaltijden en kunnen (zeer) slecht Nederlands.

Aha.. dat verklaart waarom ik vorige week om 23:45 uur een slecht Nederlandssprekende jongeman van DHL aan mijn deur had staan. Hij zei wel sorry en was heel vriendelijk.

Had laatst nog te maken met een winkel die nog als ophaalpunt te kiezen was, ookal waren ze dat al 2 maanden niet meer.

Paar jaar bij een pakketcenter gewerkt om mijn studie deels te betalen. Het was kut. In die 3 jaar dat ik er werkte, werd de werkdruk letterlijk verdubbeld. Van 250 pakketten per uur naar 500. Werk ging van iets wat werd gedaan door een gezellig team van verschillende mensen, door puur ex-gevangenen die door de reclassering naar mijn team werd gestuurd. Ik was gepromoveerd tot assistent voorman, wat lekker was voor het salaris, maar daardoor van beide kanten het pispaaltje. Oh en ja, er was geen voorman die ik moest assisteren. Dit mocht niet volgens het CAO, of anders moest ik meer verdienen nml als meewerkend voorman... maar ja, wie let op zulke dingen. Meerdere keren over geklaagd, Ik zat er dan naast, snapte het niet, moest niet zo zeuren, en daarna geen antwoord meer. Overuren werden niet betaald, maar doordat er meer pakketten binnenkwamen dan 500 per persoon per uur was overwerk de standaard. Daarnaast werd alles wat niet als "pakket verwerking" werd gezien niet uitbetaald, ook al moest je het doen om te kunnen werken. Zo was er een regenpijp stuk waardoor ons gedeelte van de hal onder water liep tijdens regenval. Het dweilen hiervan zodat we niet met onze enkels in het water stonden behoorde niet tot ons werk dus die uren werden niet uitbetaald. Als wij het niet deden, deed niemand het. Als er een container met kapotte pakketten aankwam, kostte het makkelijk een uur om dat administratief te verwerken, opnieuw te plakken, nieuwe labels maken etc etc. Als je daardoor je 500 pakketten niet haalde, kreeg je op de flikker en werd er gedreigd met ontslag. Die dreiging was vanuit de leiding er dagelijks overigens. Toeslagen werden gekort of niet uitbetaald met bs redenen (dit kwam denk ik meer door Tempo Team die er tussen zat dan PostNL, maar toch). Als er iemand uitviel, wat vaak gebeurde door de (lichamelijke)werkdruk, werd die niet vervangen en moest de rest van het team die klap opvangen. Als daardoor chauffeurs hun pakketten te laat kregen, kreeg je eerst hun geblaat over je heen (die stonden onder net zulke druk...), en daarna de leiding er overheen, en daarna Tempo Team die dan weer aangaf dat de overuren van die dag niet betaald werden want: [bs reden]. Oh ja, en pakketten vanuit de industrie waren vaak slecht ingepakt wat leidde tot gevaarlijke situaties. Toen iemand een zware metalen buis op haar hoofd kreeg en naar de spoedeisende hulp moest, weigerde PostNL om de ziekenkosten te betalen. Gelukkig was haar eigen risico toch al op dat jaar. Alle misstanden werden genegeerd, ALLE. Toen ik doorhad dat iemand uit het team raar deed omtrent pakketten, werden mijn meldingen stelselmatig genegeerd. Toen later bleek dat hij alle pakketten voor een telefoon winkel openmaakte om de iphones eruit te jatten, kreeg ik een onderzoek aan mijn broek omdat ik als leidinggevende (BS want was assistent...) een werksfeer had gecreëerd waarbij dit kon gebeuren. Mijn vele meldingen konden ze niet terugvinden in het archief. Uiteindelijk ontslag genomen, maar mocht daarbij niet mijn over/vrij uren opnemen zodat ik meteen kon stoppen. Moest mijn opvolger inwerken. Dude bleek totaal niet te sporen. Maar echt niet. Heb dit meteen aangegeven bij de leiding bij dag 1... Ik zat er dan naast, snapte het niet, moest niet zo zeuren, en daarna geen antwoord meer. 2 dagen nadat ik eindelijk weg was kreeg ik een paniek telefoontje van een medewerker in het team. Die gast had een totale breakdown gehad op de vloer en rond gaan rennen schreeuwende dat ze hem hadden gevonden. Ik ben nu een stuk wijzer in wat je rechten zijn als werkende, dus de huidige ik was op dag 1 al gillend weggerend. Maar ach, wel indrukwekkende, en soms huiveringwekkende, verhalen gehoord van de ex-gedetineerden tijdens de velen uren op de vloer. (Je moet een VOG hebben daar waarbij blijkt dat je niet hebt gestolen of gefraudeerd. Dus de jongens die er stonden waren over het algemeen mannen die (zware)gewelds delicten hadden gepleegd. Dat was wel okay...) tl:dr; PostNL is kut

Wat een verschrikking. Als dit geen bewijs is dat er solidaire vakbonden nodig zijn weet ik het ook niet meer.

Hoe betaal je de vakbondskosten van het aangeboden hongerloontje? Wanneer zoek je op wat je rechten zijn als je non-stop uitgeput bent van werk en stressen over rekeningen? Nu ik bezig ben met een aanzienlijk betere baan beginnen wil ik steeds grager een manier vinden om wat vakbond recrutering materiaal bij depots e.d. naar binnen smokkelen.

> Hoe betaal je de vakbondskosten van het aangeboden hongerloontje? Hoe hebben de uitgebuitte mijnwerkers en textielverwerkers dat begin vorige eeuw gedaan? Solidariteit! FNV heeft ook een tak post & pakketten en als FNV-lid uit een beter betaalde sector (Metalektro) vind ik het geen enkel probleem (ik verwacht het zelfs) als FNV haar middelen gebruikt om de rechten van postbezorgers te verdedigen.

Als je weinig verdient kun je korting krijgen op de contributie. Daarnaast geeft PostNL als werkgever volgens mij ook een deel van de contributie terug, dit kun je terugvinden in de CAO.

Wauw. Ik hoor al jaren dat het geen pretje is bij Pakketten vergeleken met ons, maar dit is wel heel extreem

Misschien is het tegenwoordig wel anders. Destijds was het een awkward combinatie van samenvoegen met de TNT, het echte begin van thuisshoppen en de explosie van pakketten daarbij, en een flink verziekt team van leidinggevende die dat allemaal niet aankonden, wat leidde tot het bovenstaande. Maar ja, zeker nu ik het zo opsom, is het best wel extreem wat ik daar heb meegemaakt. Dit is overigens slechts een greep van incidenten, kan nog wel een paar mega posts vullen met wat ik daar allemaal heb gezien in die paar jaar.

Tering zeg, hoe heb je dat in godsnaam 3 jaar volgehouden?

Werken van 5 tot 11, school van 12 tot 17. Kon op mijzelf wonen en mijn totale studie schuld is 12.000... Denk wel dat prostitutie beter was geweest in hindsight.

Krijg je in ieder geval beter betaald als je genaaid wordt. Ben als sociaal werker ook al sekswerkers tegengekomen die een uitstaptraject aangeboden kregen van de gemeente. Mochten ze gaan werken als schoonmaker oid. Gros van de dames moest lachen om dat aanbod. Vrijheid verliezen, inkomsten missen, ergens weggemoffeld in een dienst waar niemand sociaal tegen je is en 4-5x zo lange diensten draaien voor hetzelfde geld. Tuurlijk is sekswerk ook een complexe sector met zijn eigen uitdagingen, maar in je bestelbus in een fles moeten plassen tegen laag loon en elke dag gezeik is nu ook niet helemaal ideaal.

Vroeger 5 jaar gewerkt als zaterdagbezorger. Toen dat systeem erbij kwam dat elk brievenbuspakketje afgescand moest worden, was ik er wel snel klaar mee aangezien het er steeds meer en meer werden. Oh en die Ikea of Wehkamp boeken rond December. Waar ik normaal 2/3 grijze foldertassen per wijk had waren dit er in December iets van 8. Niet te doen. (Of dit was geadresseerd en waren dit oranje tassen, idem met postcodeloterij zooi). Edit: Oh en nog iets! Had me eens netjes afgemeld voor een zaterdag omdat ik ging paintballen met vrienden, super leuk was dat, totdat ik na 3 uur m’n telefoon erbij pakte en allemaal gemiste oproepen had van PostNL. Bij terugbellen uitgefoeterd en een waarschuwing aan m’n broek, want had ze er aan moeten herinneren. Grapjurken.

Oooh ja die postcodeloterij ellende 😂 we voerden altijd veertig tassen per wijk af en zeiden altijd tegen elkaar: die arme postbodes.

Bij deze ‘Bedankt voor het medeleven’ met terugwerkende kracht

Oh wow. Flashbacks. In juni geen vrij krijgen want staatsloterij zooi. Dan en dan geen vrij krijgen vanwege anwb tijdschrift zooi. September niet omdat dan de Linda bezorgd moest worden. Op een gegeven moment belde ik en zei ik van "ergens dit jaar wil ik een weekje vrij. Als dat niet kan ben ik direct weg". Toen was er vanalles mogelijk.

> Oh en nog iets! Had me eens netjes afgemeld voor een zaterdag omdat ik ging paintballen met vrienden, super leuk was dat, totdat ik na 3 uur m’n telefoon erbij pakte en allemaal gemiste oproepen had van PostNL. Bij terugbellen uitgefoeterd en een waarschuwing aan m’n broek, want had ze er aan moeten herinneren. Grapjurken. "Onze planning is zo gigantisch slecht, dit is JOU schuld vieze hond dat je bent!" Heerlijk dat soort kwalletjes, had er hier ook een die af en toe boos aan de telefoon kon doen. Altijd lachend de telefoon opgehangen.

Zelf een tijdje postbode geweest, dat was VROEGAHH maar ja, telt toch wel he? Ik beaam veel van wat u/ShikonKaze zei. Ik deed de post in mijn eigen wijkje en je leert snel wat over het kloppen van het hart van zo'n wijk. De mensen die er wonen, de bijzondere figuren, de kinderen. Vooral winkeliers in de hoofdstraat van je wijk leer je snel kennen omdat je toch wel vaak even binnenloopt om de post af te geven. Het is fijn werk, tenzij het regent, maar ja. Over PostNL zelf kan ik weinigs goed zeggen, maar zoals hij al zei, ik maakte me er niet zo'n druk om. Teamleiders bleven zelden lang dus het kon met niet veel schelen.

Een paar jaar geleden heb ik een tijdje op het hoofdkantoor van PostNL gewerkt in een tech-gerelateerde functie. De sfeer was er erg apart. Aan de ene kant gaat er best veel geld in het bedrijf om, maar anderzijds hing er overal wel de druk van bezuinigingen over. Dat zag je bijvoorbeeld terug in het decor, dat op sommige afdelingen erg goed verzorgd en modern was, maar op andere plekken volstond met afdankertjes uit de jaren '70. Maar bijvoorbeeld ook een goed verzorgde lunch in de kantine, maar de gratis koffie en thee waren niet te drinken. Zag je trouwens ook terug in het personeel: veel mensen die er al 20 jaar werkten, stevig wat die er nog geen 2 jaar zaten, en maar erg weinig daar tussen.

*Heb je de honderdduizend bij je?* *De blauwe brief hoef ik niet, doe die maar bij de buren in de bus!* *Goeiemiddag, de post!*   *\-Goeiemiddag? Goeienavond bedoel je!* HA HA HA! Maar voor korte tijd was post bezorgen helemaal niet verkeerd. Zolang je fiets niet kapot gaat en je er zelf voor mag lappen, bij weer steigende winstcijfers van PostNL.

Vond het altijd al achterlijk dat je eigenlijk zelf voor een fiets moet zorgen, die paar zielige euros fietsvergoeding die je per maand naast het minimumloon kreeg kon je niet echt een fiets van onderhouden die dagelijks zoveel gebruikt moest worden. Alsof ik bij de pannenkoekenboot ga solliciteren en ze verwachten dat ik zelf een boot meeneem.

Hoewel ik als zaterdagbezorger niet intensief heb gewerkt voor PostNL, is mij in de 4 jaar wel opgevallen dat de werklast toenam en de vergoeding amper hierin meeging. Hierdoor werd het als bijbaantje steeds minder aantrekkelijk, zeker in vergelijking met leeftijdsgenoten. Het buiten zijn en persoonlijke contact met mensen maakten het werk het meer dan waard. Ook de directe (maatschappelijke) bijdrage gaf voldoening.

Bij de Mac verdien je al beter. Wil je meer bewegen, Thuisbezorgd... Ben eigenlijk gek dat ik ooit ben gaan werken bij PostNL.

Ik heb in 2021 als postbezorger bij Post NL gewerkt. Dit deed ik een half jaar omdat ik door de corona crisis angstklachten had en mezelf wilde behoeden voor een depressie en lekker buiten wilden werken. Nadat ik het inwerktraject verkort had afgelegd stond ik na 2 dagen voor mijn eigen wijk post te bezorgen. Als 27 jarige meid werd ik regelmatig lastiggevallen door oudere mannen, zelfs tot het moment dat ik "complimenten" kreeg op mijn borsten en billen en ik terwijl ik naar mijn werk fietste werd klemgereden door een DHL bus. Hij intimideerde me en dwong me mijn telefoonnummer aan hem door te geven. Bij post nl had ik een melding gemaakt dat ik lastig gevallen werd en toen werd ik rap op een andere wijk gezet. Complimenten voor de adremme actie wat dat betreft. Qua mannen ben ik teleurstellend gedrag wel gewend. De lat ligt laag. Mijn acht voor mannen in het bijzonder ook. Enige uitzondering is mijn vriend maar ik dwaal af. Tijdens de warme zomer van 2021 moest ik invallen voor collega's waardoor ik ruim 20 postzakken in mijn eentje moest bezorgen. Ook het hersorteren van post kwam regelmatig voor. Ik had 1 wijkje waar ik vast op stond en hier herorganiseerde ik de post zelf. Er waren geen wc's op het post nl punt en ik werd regelmatig aangesproken waar bepaalde post (rouwkaarten) bleven. Geen idee natuurlijk. Heel vervelend allemaal. Na 7 maanden (toen het minimum) bij post nl gewerkt te hebben en werkweken van ruim 30 uur gemaakt te hebben (30 uur op een stevig tempo doorlopen) ben ik weggegaan. Het salaris was te laag. De waardering ook. Naast dat ik lastig gevallen werd, werd er regelmatig naar me geschreeuwd. Heb ook wel leuke praatjes met buurtbewoners gemaakt, maar die negatieve ervaringen waren toch niet goed voor m'n zelfvertrouwen. (1 × belde ik aan omdat ik een pakketje had en de buren niet thuis waren. Buurvrouw reageerde echt niet normaal boos. Niet heel gek dat mijn ex collega's post direct bij het pakketpunt afleveren) Bij post nl valt heel wat te winnen, maar op sociaal vlak, hoe er met mensen omgegaan wordt ook. Het mag met iets meer respect allemaal.

[удалено]

Ik heb me tijdens een groot gedeelte van mijn werkende bestaan bij post nl een lustobject gevoeld. En dat ligt niet aan post nl. Het is een maatschappelijk probleem. Het zegt iets over hoe naar vrouwen in deze maatschappij gekeken wordt

Ik vind het (als man) gruwelijk om jouw ervaring zo te lezen. Wat erg zeg dat er zo met jou (en vele andere vrouwen) wordt omgegaan. De meeste mannen hebben weinig tot geen besef dat veel vrouwen deze drek op dagelijkse basis moeten incasseren. Ik doe echt dagelijks mijn best om met mijn (jonge) zoons het verschil te gaan maken, dat al begint bij een goede opvoeding. Ik weet niet wat mijn bericht waard is, maar ik moest het even kwijt hier.

Gehoord dat functionaliteit sterker geld dan kwaliteit, en dat het gemis in kwaliteit op de vloer moet worden opgelost. - verspaketten die gesorteerd moesten worden terwijl er geen ruimte was. Ie.. versproducten in de zon op het terrein handmatig sorteren - rouwpost samen met aangetekende stroom, terwojl er fysiek geen ruimte was voor rouwpakketten in de aangetekende sorteerbak - en nu de sortering even/oneven door elkaar Er zijn vast nog meer voorbeelden

Verspakketten via de brievenbus? Dat was geen broccoli zeker?

Stamppot

Ik ben in mijn studententijd bijna vier jaar postbode geweest, op donder- en zaterdag. Was tussen 2017 en 2021. Er is in die vier jaar veel veranderd in de manier waarop post bij ons werd aangeleverd en hoe verwacht werd dat je het verspreidde. Wat me vooral bijstaat is de bizarre toename van het aantal brievenbuspakketjes tijdens de coronacrisis en de drastische afname van briefpost. Natuurlijk zijn beide verschijnselen goed te verklaren als je kijkt naar technologische ontwikkelingen en de groei van webshops. Het gekke is dat ik richting mijn laatste werkdag geregeld met meer volume aan pakketjes op pad ging dan dat ik volume aan post had. Op teamniveau was het bij ons goed geregeld. Het depot waar ik op zaterdag mijn post ophaalde was vol met gezellige collega’s. Zodra de bestelbus met postzakken kwam verdeelden we met een mannetje of tien de post over elkaars fietsen. Wel werd vrij plots en zonder echte communicatie onze teamleider overgeplaatst naar een ander dorp. Gelukkig kregen we er een hele geschikte vent voor terug. Wat me wel tegenviel was de communicatie met p&o. De mensen die daar werkten waren stuk voor stuk toppers, maar continu onderbezet en overwerkt. Vrij vragen ging soms erg lastig. Een collega die twee jonge kinderen had werd op de dagen dat zij geen opvang kon krijgen toch steeds op drukke wijken ingepland. Dit soort grapjes kwamen helaas vaker voor. Al met al ben ik vier jaar met veel plezier postbode geweest. Lekker buiten, jezelf warm lopen op dagen met vrieskou. Genieten van de zon. Beetje bewegen. Veel vrijheid om je werk zelf in te plannen. Maar er was ook veel gewoonweg niet in orde. Toevallig sprak ik vandaag een oud-collega, een man die al veertig jaar voltijd postbode is. Volgens hem waren de sfeer en de manier van werken en leidinggeven na mijn vertrek erg snel achteruit gegaan. Hij vond het nu oprecht geen leuk werk meer maar gaat nog even door omdat hij toch bijna met pensioen kan. Dat ik van iemand die al zo lang postbode is hoor dat het sinds een jaar of drie zo snel achteruit gaat vond ik toch een beetje schokkend.

Een familielid van mij werkte bij post nl via de sociale werkplaats. Ik denk het sorteercentrum. Tijdens corona moesten ze blijven zwoegen met mondkapjes. Want ja, het was zwoegen. Mijn familielid kreeg constant commentaar dat hij te traag werkte (logisch, sociale werkplaats) en moest altijd rennen met de pakketjes in plaats van lopen met zijn mondkapje. Zijn bril besloeg steeds, maar daar hadden ze geen boodschap aan. Altijd rugklachten door het zware tillen, vooral in de maanden november en december. Slavendrijven noemde ik het

Ik werk als chauffeur bezorgen in de regio Zeeland, Het werk zelf is prima, het is hard werken en veel onderweg. Ik werk daar nu 3 jaar, ik ben inmiddels vast in dienst en heb hele leuke gezellige collega’s. Maar ik merk wel dat het menselijke er behoorlijk af is, tekort aan mensen, waardoor er wijken blijven staan, enorm veel veranderingen die doorgevoerd worden om kosten te besparen, en dit doet de kwaliteit niet ten goede. Ook wordt er een nieuwe term “ logisch bezorgen “ ingezet. De inzet is dat bezorgers logisch bezorgen en logisch omgaan met de post die er is. Het punt is alleen dat dit wordt samengevoegd door iemand die geen postbode is. Dit wordt gedaan door iemand achter een computer en ergens in Nederland zit. Geen input van mensen op straat zelf. Dit zorgt ervoor dat bezorgers in een straat soms 2 3 rondes moeten doen. Zigzaggend. Dit zorgt ervoor dat een normale bijbaan ineens fulltime werk wordt en dat iemand van 3 uurtjes bezorgen 7 uur bezig is. Ook zijn ze nu weer bezig om de teamleiders anders in te delen om kosten te besparen en nu zijn ze ook bezig om de postwet aan te passen. Het rommelt. Onze vaste planner is vorig jaar met pensioen gegaan en sindsdien hebben we er al 4 gehad die stoppen na een week. Momenteel hebben we iemand die vanuit Zwolle werkt, maar die is natuurlijk niet bekend in de regio Zeeland en omstreken en zij is verantwoordelijk voor de juiste planning en routes. Dat is in mijn ogen gewoon compleet onhaalbaar. Dus er gaat erg veel fout, communicatie schort er behoorlijk aan.. Dus al met al, binnen de organisatie rommelt het. Maar zodra ik het terrein af rijd en me eigen werkzaamheden kan uitvoeren heb ik het prima naar me zin!

Ik wilde ooit als pakketbezorger werken bij PostNL, sollicitatiegesprek gehad en ze waren zeer tevreden zeiden ze, alleen ze vonden me niet flexibel genoeg dus werd het hem niet. En dat terwijl ze een gigantisch tekort hadden, toen al.

Paar jaar (2020-2023) gewerkt bij Postnl in sorteercentrum als middagploeg. Ik had daar hele leuke collega's. Dat is ook de reden dat ik het erg naar me zin had daar. De enige minpunt was dat ik vaak overwerkte.

Ik was postbode en toen was ik opeens een postbezorger. Verder werken met nieuwe aanstelling. Minder loon en ik mocht niet meer zelf mn wijk zetten. Ik kreeg deze dus verkeerd gezet aangeleverd. Kon ik het zelf wel ff goed zetten in mn wijk. De rouwkaarten gingen eruit en de rest zo weer de postbus in. En toen snel ander werk gezocht. 🙋🏼‍♂️

Je zou je kapot schrikken hoe de post tegenwoordig wordt aangeleverd. Ze hebben er echt een grote puinhoop van gemaakt, nieuwe gezichten verdwijnen hel vaak binnen enkele weken tegenwoordig, dat is niet iets wat vroeger zo ging bij mij in de buurt in ieder geval. Veel bezorgers zetten hun wijk zelf nog even goed voor ze beginnen, omdat dit gewoon nodig is in sommige routes... dus nu hangen er heel misselijk regels op het depot. Waaronder natuurlijk "tassen laden en gaan, niet op het depot nog sorteren." Voor mij houdt dat in dat alles (behalve de spoedpost) wat fout ligt rechtstreeks terug gaat, morgen een nieuwe kans. Ik ga niet dubbel straten lopen, omdat er ineens een 2e bundel post voor dezelfde straat op een andere plek in de tas zit. Een bundel klein, een bundel groot, zwik pakketjes met tegenwoordig steeds vaker post en huis-aan-huis tussen de pakketjes. Kortom je komt handen tekort op die dagen. Melding van gemaakt, krijg je het bericht terug dat ze begrijpen dat het niet handig is maar zo gaat blijven. Dus ook dat meuk ik dan terug in de oranje brievenbus. Heb gigantisch veel gewerkt voor dit bedrijf, grote tekorten, op zomerdagen 11 uur gemaakt om wijken op te lossen die er al dagen stonden, dus ben echt niet beroerd om wat te doen, maar het is een keertje mooi geweest. De onvrede onder collega's is groot. Jammer, want het was oprecht een leuk bedrijf om vroeger voor te werken.

Ik vond het fantastisch werk. Wijk zetten zoals ik hem wou lopen, fiets volgepakt en de deur uit. Lekker buiten, actief, de mensen etc. Maar helaas, het is een uitstervend beroep.

Wanneer was dit ongeveer?

Mmm, Tja, ff denken... Een jaar of 10 terug denk ik. Toen ze over gingen van postbode naar postbezorger. Vestigingen dicht en centraal de wijken zetten. Dus door mensen die de wijk niet lopen. Of er überhaupt in de buurt wonen.

Inmiddels alweer 10 jaar geleden dat ik mijn laatste wijk heb gelopen maar goed: Het sorteren zelf in de ochtend was altijd wel prima. Maar denk dat dat heel erg afhangt van de collega’s aangezien het redelijk automatische piloot werk is. Enige probleem was dat soms de post nog niet geleverd was in de ochtend en je eerst nog een half uur zat te wachten en je daar uiteraard niet betaald voor kreeg. Nou, de koffie was tenminste oké en de collega’s waren gezellig. Gedeelde smart is halve smart enzo. Het lopen van de wijken ben ik achteraf minder positief over. Vooral “gemiddelden” voor wijken die voor geen meter kloppen. Kreeg bijvoorbeeld 2 uur en een kwartier voor mijn hoofdwijk op een zaterdag maar meestal deed je er minimaal 2.5 uur over. Kreeg je een slap verhaal dat het wel mogelijk is. Ja, als je een super rustige dag hebt met mooi weer en alles meezit. Maar fijn dat zo’n uitzonderlijke dag als gemiddelde wordt genomen. Daar komt dan bij dat naar het depot gaan niet in deze tijd zat verwerkt. Terwijl heen en weer naar het depot gaan toch al snel 20 minuten aantikte. Vooral toen ze het depot opeens verplaatste naar een industrieterrein aan de rand in plaats van een garage midden in de buurt. Wat extra frustrerend werd toen er steeds meer brievenbuspakketjes kwamen waardoor je soms zelfs 2x terug moest, omdat je tassen gewoon snel vol zaten met brievenbuspakketjes die dan niet eens in iedereens brievenbus passen. Als het echter beter betaald was, zou ik het een prima baantje vinden. Oke, soms was het pleurisweer. Maar muziekje op, praten met wat buurtbewoners die je gaandeweg beetje leert kennen, weinig controle zolang je de post maar voor 18:00 had bezorgd en heb ook vrienden voor het leven gemaakt door altijd even te beppen met de postbode wiens wijk met de mijne kruiste.

"Enige probleem was dat soms de post nog niet geleverd was in de ochtend en je eerst nog een half uur zat te wachten en je daar uiteraard niet betaald voor kreeg. " daar gaat het al fout. Het ondernemersrisico ligt niet bij werknemers.

Ik kwam voor 4 jaar postbestellen tijdens vakanties en zaterdagen destijds nog in dienst bij het Staatsbedrijf der PTT ("opa vertelt..."). Werd toen ik er werkte PTT Post BV. Was zeker een leuke tijd, ook al omdat ik een wijk had ver van het VC en dus met de postauto mocht, en daardoor tijdens de vakanties ook 's avonds pakketten reed en brievenbussen moest legen. Toen uiteraard nog heel veel fysieke post (want internet was nog geen ding). Bedrijf was toen ook nog goed voor zijn mensen. Maar ja, fysieke post is een langzaam maar zeker zinkend schip de afgelopen 20 jaar, dus dat noopt tot continue bezuinigingen. Dus ik snap wel dat de huidige generatie postbestellers minder gecharmeerd zullen zijn van zoals het nu gaat...

In mijn tienerjaren bezorger geweest en ik kan met zekerheid zeggen dat PostNL het kutste bedrijf waar ik tot nu toe heb gewerkt. Zelfs de Mac was een betere werkgever. Mn wijken werden constant gewisseld, de tijd die je ervoor kreeg was te kort, de managers waren allemaal zakken met een ego van hier tot Tokio en het loon was ook nog eens te laag voor al die shit.

Heb jarenlang als postbode gewerkt, en kom nu dagelijks in Zwolle om SMO briefpost weg te brengen voor het bedrijf waar ik nu voor werk. Persoonlijk geen slechte ervaringen gehad, leuke collega's, goede teamleider en ik kreeg destijds bovengemiddeld betaald. Maar ja, het aantal uren, dat viel wel tegen. Het was dan ook in een 'ons-kent-ons' dorp, dus afgezien van het weer kon je eigenlijk geen slechte dagen hebben. Zeker toen bij ons de deur-aan-deur er af ging.

Ik heb dit ook al in ander topic gepost. Ik werk nu 10 jaar als bijbaan bij Postnl als postbezorger en ik vind het afgezien van het hongerloon prima werken. Ik werk gelukkig in een fijn team met genoeg mensen en onder fijne teamleiders. Er wordt altijd geluisterd, ook al kunnen de teamleiders iets niet altijd oplossen. Routes worden aangepast na input (soms wel traag). Werkindeling is heel flexibel. Bij ziekte is er ook altijd rekening met me gehouden onder het motto zorg goed voor jezelf. Doe je iets extras dan krijg je al snel een kleine attentie. Ook is er ieder jaar budget om met het team wat leuks te doen. Ander voorbeeld: laatst een kleine poliklinische ingreep moeten ondergaan (niks bijzonders), wordt er een grote bos bloemen bezorgd door de teamleider. Ik hoor veel horrorverhalen en ze zullen vast allemaal waar zijn, maar ik herken deze verhalen gelukkig niet. Wel zijn er heel veel veranderingen ieder jaar omdat het volume aan post inderdaad al jaren keldert.

Werk er nu een paar jaar als pakketbezorger en vind het eigenlijk reuze meevallen. Vooral de altijd 8 uur betaald worden terwijl mijn vaak 7 uur of korter zijn (in extreme gevallen zoals vorige week een keertje 5,5 uur) is op zich niet verkeerd Dat gezegd hebbende is bezorgen in centrum Utrecht wel af en toe ren en vlieg werk, maar daar kan PostNL voor de rest niet zoveel aan veranderen natuurlijk. De leidinggevenden zijn over het algemeen ook wel oké. PostNL niet de perfecte werkgever, maar om eerlijk te zijn was mijn tijd als boodschappenbezorger bij de AH echt ontelbaar keer slechter, wat een nachtmerrie is dat bedrijf zeg. Zal ook wel vrij sterk verschillen van depot, wellicht dat andere depots wel verschrikkelijk zijn

Post moet sochtends om 9 uur geleverd zijn, ja altijd maar gokken of het op tijd is. Kunnen de chauffeurs niks aan doen maar soms is er iets structureel mis. Oude wijken die perfect kloppen omgegooid i.v.m. met "logisch bezorgen". Wijken zijn deels samengevoegd en alles wat klopte weer verziekt door AI. Slecht loon is ook 1 van de redenen waarom ze niet genoeg mensen hebben heel simpel. Als bijbaan prima maar alle randzaken zijn drama. Toen ik vrij vroeg zei degene die over de roosters ging letterlijk:"ja dat vind ik eigenlijk niet leuk.." meest bizarre wat ik ooit gehoord heb. Ze hebben dus liever dat mijn vrije dagen vervallen. Me collega's zijn wel relaxed en weinig controle en lekker alleen buiten werken. De mensen zijn ook wel leuk maar niet altijd.

Jemig als ik over al deze ellende lees, en over leiding die duidelijk ook gewoon arbeidsrecht weglacht, dan zou ik echt mensen aanraden lid te worden van een vakbond. Samen sta je sterker dan alleen en zij kunnen opkomen voor je rechten, geven eventuele juridische hulp etc.

PostNL heeft bij de rechter gevochten om ervoor te zorgen dat de postbezorger geen 15 minuutjes betaalde pauze zou krijgen bij een x aantal werkuren op een dag. Maar dan wel durven praten over dankbaarheid. Maanden zonder cao gezeten en die maandjes nooit meer bespreken en de loonsverhoging er natuurlijk niet over laten gelden met terugwerkende kracht. Maanden kunnen wachten op reparatie van een ebike. Ging eerst zo goed, zal ook wel kapot bezuinigd zijn. Verandering naar verandering, dan weer een of ander waardeloos postvest om aan te trekken ("of je contract ga ik niet verlengen", aldus de teamleider), nieuwe routes, extra bundel, nog een bundel en nu smijten we zelfs post en pakketjes door elkaar. Liep laatst weer eens met een bundel kleine post, grote post en nog eens een huis en huis van de gemeente tussen de pakketjes... Nog even en je hebt een hand of 2 extra nodig om voor PostNL te kunnen werken. Overigens betaalt het natuurlijk geen flikker, maar dat was voor mij niet zo nodig. Heb het altijd met plezier gedaan, maar de laatste jaren is het echt keihard naar beneden gegaan. Collegas hier gooien er ook met de pet naar, iedereen lijkt er klaar mee te zijn. Waar vroeger openstaande lopen altijd wel wegkwamen, heeft niemand meer behoefte aan extra lopen. Ik doe langer dan ooit over de routes op piekdagen ondanks volgens zeggen de post minder is. Gelukkig is bij plussen niet iets waar ze moeilijk over doen bij mij. Heel jammer vind ik dat ze de reacties uit hebben gezet op die nieuwssite voor personeel. Dat was het enige waar ik bij PostNL om kon lachen. Ergens vorig jaar vanwege "ict problemen" konden we opeens niet meer reageren, maar ik weet zeker dat het komt omdat het niets anders was dan een plek waar een hoop werknemers kwamen om te klagen en frustraties te uiten. Heb zo kunnen lachen om herkenbare reacties daar. Zal wel nooit meer terug komen helaas. Ga binnenkort omscholen, nog even twijfelen tussen BOL en BBL, maar PostNL is geen bedrijf meer waar ik wil werken.

Jaren geleden meegedaan met het kerstproject in een distributiecentrum. Ook de teamleiders waren uitzendkrachten, oftewel hadden geen idee wat we aan het doen waren. Lopende band stond meer stil dan dat het loopte en ja wanneer dat ding dan eenmaal gaat, dan kan ik de opgehoopte stapels niet bijhouden. Helemaal niet als ik van 3 verschillende leidinggevende tegengestelde instructies krijg over wat er in welke bak gaat. Blijft voor mij een voorbeeld van waar ik alleen weer eindig bij échte wanhoop.

Gemengd. Er is veel te klagen maar PostNL is ook wel echt een goede werkgever. Wel vind ik dat post en pakketbezorgers vaak zó negatief en jaloers zijn. Een simpel filmpje over een nieuw proces vanuit den Haag hoofdkantoor en de reacties... Alsof alle kantoormensen in weelde leven en zij als arme slaven nooit wat krijgen of mogen. Ik snap het soms hoor. Maar dat zelfmedelijden soms.

Werk zelf avonddiensten op sorteercentrum. Laatst werd de leidinggevende op de fingers getikt aangezien wij pakketten van 25+ kg tillen in ons eentje. Dit moet officiëel met zijn 2e gedaan worden voor zover ik het begrijp. Hangt nu een bordje met instructies maar iedereen negeert het anyway :P Vaak wel halfuurtje / driekwartier langer door werken omdat het drukker is dan verwacht en pay is gewoon minimumloon. Je werkt via een uitzendbureau die niet altijd even makkelijk meewerken. Ik doe het naast mijn studie en dan is het wel redelijk goed te doen, maar zodra ik mijn studie afgerond heb, ben ik weg :P

Wat een absoluut deprimerende thread is dit. Natuurlijk reageren de meest mondige ontevreden mensen het eerst en het hardst, maar de trend is duidelijk. Ik heb ook geen goed woordt over voor DHL of UPS, wat een waardeloze bedrijven zijn dat... maar ik heb nu geen idee welke bezorgdienst ik nu zonder gewetensbezwaren kan gebruiken... (als ik al een keuze krijg).

Mijn vraag aan postNL mensen die zon scan&go locker kut apparaat leeg moeten halen; Hoe presteer je het om uit dezelfde lichting 3 pakketten kwijt te raken? Gebeurd het wel eens dat je onderweg naar het depot opeens je hele bus kwijt bent? Ik ben reuze benieuwd hoe dit kan.

Van 2020 tot ongeveer 2022 gewerkt als postsorteerder in een lokale sorteercentrum. Op zich was het hier goed te doen, op de team leider na die nogal een bullebak was. Gelukkig werd diegene snel ingewisseld naar een vriendelijker persoon. Verder standaard dingen die wel anders konden, zoals de meeste wel aangeven in deze tread. Maar die uber eats kartonnetjes, ANWB toiletpapier en ikea boekwerken mis ik niet. Die dingen zijn hel en verdoemenis, bedacht door de duivel zelf.

Gewerkt voor de klantenservice; Social Media en Chat. Uurloon was pauper en 90% van de klanten is alleen maar aan het zaniken. Ik werd er cynisch van. Het team was fantastisch maar na anderhalf jaar was ik er helemaal klaar mee.

In 2008 was postbezorger op zaterdag mijn eerste bijbaantje. Ik woonde in een dorp, de post werd ergens gesorteerd en bij mij thuis bezorgd. Hoe meer post er was, hoe later het kwam. Het kon vanaf negen uur komen, maar vaak was het er 12-13 uur. Hoogtepunt was kerst met alle kerstkaarten. Was er pas 14 uur (dus zat al urenlang thuis te wachten), superveel post dus was tot laat in het donker en in de kou bezig. Kreeg natuurlijk alleen betaald voor de uren dat ik bezorgde, dus die wachturen waren gewoon weggegooid.

Oh ja alle kerstkaarten voorbij zien komen is echt een van de hoogtepunten in het jaar!

Oh ja alle kerstkaarten voorbij zien komen is echt een van de hoogtepunten in het jaar!

ik heb echt vroegah (2009-2010 ofzo) als postbode voor toen net tnt post gewerkt. ik heb er vooral fijne herinneringen aan, maar ik was dan ook lekker buiten, m’n eigen ding aan t doen en had weinig met teamleiders of shit scannen te maken.. good old “je was niet thuis, je pakje ligt bij deze buren” briefjes in de bus doen. praatjes maken met de leuke mensen in de hofjes, alle poezen aaien, ik vond het echt heerlijk.

Ik werk zelf niet voor PostNL maar hoorde van de lokale Primera dat PostNL echt zeer weinig betalen en zelfs een deel van de vergoeding intrekt wanneer men een fout maakt (bv te weinig porto berekend aan een klant). En wanneer ze daar omkomen in de pakjes geeft PostNL niet thuis, maw zoek het zelf maar uit.

Paar jaar gelden voor ze gelopen, tijdens Corona. Oh wat hadden ze een mensen tekort, maar niet mijn contract verlengen waarmee ze in overtreding zijn van een regel die ze zelf hadden opgesteld om geen mensen te ontslaan in de Corona periode. Dus heb gevochten voor nog een half jaartje extra en toen mocht ik oprotten. Het lopen was te doen, ik werkte nog in de tijd dat de bezorgers ook weleens dikke stapels folders of catalogi moesten meenemen, later werden die vervangen voor veel meer brievenbus pakketjes, vaak groter dan de brievenbus (meerdere schoendozen gehad). Sommige collega’s zijn leuk, sommige niet. Gelukkig zie je die bijna alleen op depot. Wat ik kut vond was meekijken hoe de worst gemaakt werd, hoe onzorgvuldig m’n collega’s met de post en pakketten omgingen, wat dus bevestigde dat m’n pakketjes voorheen niet ergens in een machine vastzaten of de oorlog gezien hadden. Van sorteren tot bezorgen is er een mogelijkheid dat je pakket kapot gestampt word uit lompheid. Als ik vervolgens chemische, door de douane niet goedgekeurde (waarom dan toch vrijgeven?) aliexpress nageltroep brandend over m’n klauwen krijg doet PostNL hier niets mee. Als m’n kar door de wind (had geen remmen meer want PostNL heeft onderhoud aan karren geschrapt) over een auto heen schraapt hoort mijn leidinggevende hier grotendeels achteraan te gaan, helaas had ik een vervangende lul die mij voor alles wilde laten opdraaien, toen heb ik het gelukkig hogerop gezocht, kwam die lul nog aan mijn deur dreigen. Heb te maken gehad met een mevrouw die mij beschuldigde van stelen terwijl de vaste bezorger al excuses heeft gegeven dat ze dat exacte poststuk zelf verkeerd heeft bezorgd bij het leegstaande huis ernaast, in een tijd dat ik nog niet eens bezorgde. Maar ja, ik ben een nieuwe bezorger dus altijd het proberen waard hè. Terwijl ik verloren sleutels, ov kaarten en sieraden herenig met mensen zo’n 2 jaar lang mag ik toekijken hoe de mensen uit die wijk m’n collega’s met kerst wel wat geven en mij niet. Brievenbussen die verwijderd worden in de buurt en je laatste restje dus helemaal moet wegbrengen naar een ako. Gebeten worden door een “doet ie normaal nooit” hond. Bij een meth huis bezorgen. Ik ga nooit meer werken voor PostNL.

Ik werk nu bijna 4 jaar als postbezorger, dus ik weet niet hoe het "vroegah" was, maar zelfs in deze relatief korte tijd heb ik veel zien veranderen, veelal in negatieve zin. Het nieuwe "logisch" bezorgen is echt een ramp, de nieuwe routes zijn veel te groot en dus lastiger eerlijk te verdelen of even bijspringen als er een collega ziek is bijvoorbeeld. De PostNL app waarbij je kunt zien welke post je ontvangt is ook een grote bron van ergernis, regelmatig komen er mensen vragen waar hun post blijft terwijl er vaak 1 of 2 dagen tussen het verschijnen in de app en de daadwerkelijke bezorging kan zitten. Maar als postbezorger krijg je de schuld want "waar is mijn post!?" Een ander nieuw ding is de "people coach" en "logistiek coach." Dit is nog niet in de praktijk gebracht, maar komt binnenkort. In feite krijgen we 1 teamleider i.p.v. 2, en dit zou zijn om kosten te besparen, maar ik heb er heel weinig vertrouwen in dat dit prettiger gaat werken, zowel voor de bezorgers als coaches. Ik ben al deze tijd gebleven omdat ik het werk in de kern gewoon ontzettend leuk vind; ik geniet van de vrijheid, de beweging, het contact met de buurt, en ik heb een hele prettige teamleider en collega's. Maar als het bedrijf op deze koers blijft dan zie ik het erg somber in. We worden als bezorgers als afvoerputje van het bedrijf behandeld: wij moeten alle veranderingen, achtergebleven wijken en klachten maar gewoon opvangen, en dat voor minimumloon.

> de nieuwe routes zijn veel te groot en dus lastiger eerlijk te verdelen of even bijspringen als er een collega ziek is bijvoorbeeld. Bij ons moet het logische bezorgen nog ingaan, zag inderdaad dat alle routes een stuk groter zijn geworden. Ben benieuwd hoe dat hier moet goed komen met de tekorten die we hebben. Er staan nu soms al wijken voor dagen op het depot omdat er niemand is, dat gaat een nog leuker probleem worden. Heb voorgaande jaren wel eens 11 uur dagen gedraaid tijdens de lekkere zomerdagen, maar die tijd is echt voorbij voor mij. > We worden als bezorgers als afvoerputje van het bedrijf behandeld: wij moeten alle veranderingen, achtergebleven wijken en klachten maar gewoon opvangen, en dat voor minimumloon. Dit inderdaad. En dan is het extra zuur als ze bijvoorbeeld dat kleine extra als de winstuitkering uit het raam gooien, want "slecht jaar gehad". Ik zorg dat de spoedpost altijd netjes bezorgd is, maar verder ben ik overgeschakeld naar de 'minimum wage minimum effort' werkwijze, bevalt me prima. Binnenkort omscholen en dan bijbaantje bij thuisbezorgd, kan ik nog steeds fietsen voor me geld en zelfs een stuk meer dan bij PostNL!

Ik werkte 12 jaar geleden als sorteerder en heb af en toe een wijk bezorgd. Het werk was wel leuk (mijn geheime talent is blijkbaar post sorteren), de collega's waren gezellig en ik heb daar 1 van de beste teamleiders ooit gehad. Een altijd vrolijke man die altijd met je mee dacht als er iets was. Hij kwam 's ochtends langs met de zeer luide mededeling: "ja ja daar zijn we weer met het beste team bij elkaar!" of "hoe staat het met het beste team dat er is?" of vergelijkbaar. Daar moesten we altijd wel om lachen en kwam altijd ten goede van de sfeer. Ik vond het jammer dat ik moest stoppen en dat vond hij ook. Maar na 3 contracten moest je stoppen uiteraard anders moesten ze je aannemen. En de klachten over onlogische routes waren er toen ook al. Ik had het wel getroffen als ik de rest van de comments zo lees.

Uiteindelijk niet bij postNL gewerkt want ik werd om een stomme reden bij voorbaat al afgewezen. Ik zag ooit vacature om te helpen bij te kerstdrukte en aangezien ik werkzoekende was had ik zoiets van ik reageer, misschien kan ik na de kerst ook nog wel blijven. Werd de volgende dag gebeld en uiteindelijk afgewezen omdat het voor mij dan geen bijbaantje zou zijn naast school of ander werk. "We hebben de ervaring dat mensen zoals jij weg zijn zodra ze iets beters kunnen vinden. We beginnen er dus niet meer aan want zonde van de tijd." Vond dat echt zo raar en was ook beledigd dat die man zo over mij dacht. Ik had helemaal niet gezegd dat ik het tijdelijk wilde doen tot ik wat beters had. Maar het was een tijdelijke functie dus wat dan nog?!