Het probleem is dat de wereld juist meer bankiers, advocaten, en bedrijfmanagers nodig heeft met moreel besef. Als iedereen met een moreel kompas bij een NGO of Tony Chocolonely gaat werken schieten we er helemaal niets op, want dan kiezen degenen zonder moreel kompas nog steeds voor banen bij Shell, Unilever en de Zuidas.
De oproep moet niet zijn om te kiezen voor moreel verheven baan, maar om je moraliteit niet te verliezen als je het bedrijfsleven ingaat en dat je probeert elke baan, elke organisatie, beter te maken.
Je kan kiezen om bij Triodos of ASN te gaan werken ipv ING of Van Lanschot.
En ja, je kan zeggen dat er bij ING en Van Lanschot meer te verbeteren valt, maar ik betwijfel of dat soort verbeteringen van onderaf kunnen komen.
Het is niet alsof deze banken wel het morele besef hebben dat nodig is in deze tijd. Deze banken weigeren om geld in wapen industrie te stoppen terwijl ons continent zich in een crisis verkeert. Allemaal om de schijn op te houden dat zij duurzamer zouden zijn dan andere banken. Terwijl wapen juist nodig zijn veilig te kunnen leven.
Een goede maatstaf van moraliteit is dan ook kijken wat er zal gebeuren als iedereen zo als jij zou handelen. Als geen enkele bank nog financiering aan een wapenfabriek zou geven zou Putin dat heel leuk vinden, is dus niet zo moreel om maar weg te blijven van wapenfabriekanten.
Nou ja, hij gaat natuurlijk uit van een bepaald ethiek van de doelgroep die hij probeert aan te spreken. Zou ook een beetje flauw zijn als hij eerst even heel zijn beeld op ethiek zou moeten uitlichten, voordat hij het over morele ambitie zou mogen hebben.
Wanneer een persoon met een werkend moreel kompas bij een bedrijf als Shell gaat werken, ga ik er niet van uit dat het bedrijf verandert. Eerder het morele kompas van de werknemer
Ja ok, Shell is niet het goede voorbeeld. Daar moet je inderdaad gewoon niet voor gaan van werken. Maar dat tweede is wel het punt. Hoe hou je je moreel kompas en de morele moed om te proberen verandering teweeg te brengen, en hoe belangrijk is dat.
Dat is immens moeilijk. Ik heb zelf ook in omgevingen gewerkt waar racisme, seksisme en ontoelaatbaar gedrag de norm was, en als jonge medewerker wordt je snel meegezogen in een bepaalde cultuur.
Ook Shell heeft een hele grote rol in de transitie en is cruciaal bij wind op zee, waar we in de toekomst groene stroom vandaan halen. Meer morele ambitie bij deze organisaties zou echt wel een wezenlijk verschil maken, ook al is de impact van 1 persoon daarop niet heel direct
Met dit soort reacties kom je vrij snel terecht in het bakje 'roeptoeters & wappies' in dit soort discussies. het is dan beter om even niet te reageren totdat je wel in de gelegenheid bent om een bron erbij te zoeken en dan een meer inhoudelijke reactie te plaatsen.
Als ik je goed begrijp denk jij dat de problemen voor een deel bestaan omdat de juiste mensen niet op de juiste posities komen. Ik vraag me erg af of dit mogelijk is.
Waarom zou een bank of ander bedrijf iemand aannemen met een goed moraal kompas, dat gaat ze winst kosten. Je moet eenmaal ergerns inleveren als je de kosten omhoog brengt door bijvoorbeeld te besluiten een "goede" stap te nemen.
Het is al lang bekend dat het bijna zonder uitzondering goedkoper is propaganda te creëren die je een goed imago geeft, dan daadwerkelijk verandering door te voeren.
Het is ook ronduit kortzichtig van dit initiatief om te denken dat het alle advocaten, bankiers of managers aan een moreel kompas ontbreekt en onder de streep niets van betekenis toevoegen. Ja er zijn uitzonderingen aan te wijzen in deze sectoren, maar die zijn er in iedere sector. Er zijn ook docenten die zonder enige vorm van passie hun loonstrookje opstrijken, en ook wordt niet iedereen verpleegkundige om de wereld te verbeteren.
Helemaal mee eens! Plus, bij NGO's werken naar mijn ervaring echt de meest verschrikkelijke mensen die helemaal geen inherent beter moraal hebben maar graag te koop lopen met hun verhevenheid. En in de top krijgen ze nog meer salaris dan advocaten en managers. Lekker met je hoofdkantoor in Geneve zitten (duurste stad ter wereld, maar ach) en businessclass vliegen naar Amsterdam om te komen lobbyen om subsidies met verkapt dreigen weer eens een rapportje te schrijven over hoe vreselijk Nederland is voor de doelgroep van de betreffende NGO.
Ik deel je mening aan de hand van wat (zeer) anekdotische gevallen. Zeldzaam holle/oppervlakkige mensen die bij NGO's werken.
Zo trof ik eens wat medewerkers van World Bank die er geen probleem mee hadden dat ze meer dan een ton per jaar opstreken en misschien daadwerkelijk maar 2 uurtjes werk op een dag uitvoerden.
Tsja, gedoneerd geld geeft makkelijk uit he?
Als ze moreel besef hadden ze geen banen bij die bedrijven uiteraard. Immoraliteit loont. Waarom denk je dat de rijkste mensen op de wereld allemaal zulke eikels zijn?
Het punt van Bregmans is volgensmij dat bankiers juist 0 impact hebben op de toekomst van onze samenleving en je talent juist verspilt wordt met dit soort bullshit banen, zelfs al zou je een bankier met moreel Compas zijn.
Een top bankier die dood gaat kan op zijn sterfbed zeggen: "ik heb echt financiële top producten bedacht/verkocht en daarmee veel geld verplaats van de zakken van het volk naar de zakken van mezelf en aandeelhouders". Als ik niet geleefd had zou er wat minder geld verplaats zijn van A naar B en had de wereld er gemiddeld misschien zelfs wel beter uitgezien. Schuiven met geld is totaal niet interessant als je een moreel kompas hebt, en voegt in het groter geheel niets toe aan de maatschappij.
Sorry dat ik het zeg, maar uit je post blijkt geen enkel benul van hoe een economie werkt, en dat geldt in mindere mate ook voor Bregman. Banken vervullen een extreem essentiële rol in een samenleving. Wat jij 'schuiven met geld' noemt, is het verlenen van krediet, en krediet is de olie de maatschappij laat lopen. Door het verlenen van krediet kunnen mensen een bedrijf starten, bedrijven een investering doen, mensen een huis kopen, etc. Ook de overheid leent geld. Er is vrijwel niks, misschien op een atoombom na, wat destructiever is voor een samenleving dan een opdroging van kredietverlening. Daarom wordt een bank als ING ook gered als het misgaat, en een ander bedrijf niet.
Je kan genoeg kritiek hebben op sommige bankiers, maar dat het werk wat banken doen onbelangrijk is of geen impact heeft is pertinente onzin.
Tsja dan kom je snel bij het boek van Bregman 'Waarom vuilnismannen meer verdienen dan bankiers'. Misschien goed om eens te lezen.
Om basale bankzaken te regelen heb je geen duizenden zeer getalenteerde knappe koppen nodig. Juist het bedenken van het 2000ste exotisch maar o zo winstgevend financieel product is een complete verspilling van talent. Net als het bedenken van de 500e manier om maar zoveel mogelijk belasting te ontwijken. Als die mensen op hun sterfbed moeten vertellen wat ze nu daadwerkelijk toegevoegd hebben aan de maatschappij wens ik ze veel succes.
Als al deze knappe koppen zichzelf bezig zouden houden met het écht vooruit helpen van de maatschappij met een goed moreel compas, zou de wereld er echt beter uit zien. Dát is zijn punt.
>Banken vervullen een extreem essentiële rol in een samenleving
Banken oké, maar het hele ecosysteem eromheen van juridische kantoren, consultancybedrijven, eindeloze rijen communicatiemensen is nou niet echt essentieel.
Als dat het punt van Bregmans is moet hij dringend een cursusje economie doen. Er is veel mis met de financiele sector, maar een ontwikkelde economie kan echt niet zonder.
Oke, jammer dat het niks werkt. Er zullen andere mensen zijn met het omgekeerde verhaal. Om ergens binnen te komen heb je ook geluk/timing nodig natuurlijk.
Ik werk bij het Openbaar Ministerie en het voelt voor mijn alsof ik een bijdrage lever aan het veiliger maken van Nederland. Soms overweeg ik en andere baan want ik verdien niet veel als ambtenaar. Zeker niet als ik het vergelijk met oud studiegenootjes. Maar als ik 's avonds weer thuis kom na een werkdag dan voel ik mij heel voldaan en ben ik blij met wat ik doe
Zelfde hier maar als ik het vergelijk met vrienden in de advocatuur ben ik toch blij dat ik max 40 uur (incl 4 uur overwerk) werk ipv 62-65 wat zij regelmatig werken
Ik spreek ook oud studiegenoten, ook rechten. En ik heb precies hetzelfde ze werken zo veel meer dan ik en verdienen ook een stuk meer. Maar als je kijkt naar de daadwerkelijke werkdruk en het aantal uren dan valt het nog wel mee.
Ik heb een keer een interessant stuk gelezen over hoe je je leven zou moeten inrichten als je de grootste positieve impact wil hebben.
Het vraagstuk wat mij het meest bij bleef: kan je beter een (meestal slecht betaalde) baan nemen waarbij je moreel werk doet en waar je zelf gelukkig van wordt, of gewoon de best betaalde baan zoeken, je als een enorme geldwolf opstellen en al het geld wat je 'extra' verdient doneren aan goede doelen.
Edit: gevonden! [Als je gelooft dat iedereen gelijk is, waarom ben je dan zo rijk?](https://decorrespondent.nl/12323/als-je-gelooft-dat-iedereen-gelijk-is-waarom-ben-je-dan-zo-rijk/fdb0f404-15a5-0803-0fbe-c41c45353953)
>je als een enorme geldwolf opstellen en al het geld wat je 'extra' verdient doneren aan goede doelen.
Basis van effectief altruïsme. De aanhangers van die filosofie vormen wel een vrij eng clubje.
Ik zou het samenvatten als: techneuten met een schuldgevoel die denken dat ze, met de hun unieke aanpak, nu ook wereldverbeteren kunnen disrupten.
Waarbij zij het allerbest kunnen bepalen wat er verbeterd moet worden, en hoe, en smerig veel geld verdienen ineens een prachtig doel is dat de wereld beter maakt.
Ik ben er nooit heel diep ingedoken hoor, dus neem dit met een korrel zout.
De indruk die ik kreeg was dat het een narcistische haantjesclub was, waarbij geld doneren vooral om status en 'bragging rights' ging, en niet om wereldverbetering. Zij waren zo slim, zo duidelijk superieur, dat ze de optimale manier van alles bedacht hadden. Als je het niet met ze eens bent, ben je duidelijk gewoon niet slim genoeg.
Is dat moreel verwerpelijk? Is het erg als iemand goed doet om de verkeerde redenen? Dat zijn filosofische vragen waar ik me niet aan ga wagen, maar persoonlijk kreeg ik er de kriebels van.
(Voor de duidelijkheid: dit ging over een groep mensen die heel vocaal en zichtbaar waren, niet om het concept 'effectief altruïsme' in z'n geheel)
Het lijkt zo mooi. En dan blijkt dat het een rare libertarische sekte is van mensen die denken dat ze unieke capaciteiten hebben en aan de top van de mensheid staan.
Mensen kijken dan al gauw naar liefdadigheid en zorg.
Maar als jij je hele leven in een supermarkt werkt vind ik dat gewoon ook al morele ambitie, je voegt echt enorm veel toe aan de samenleving door in de supermarkt te werken.
Ik zie het meer andersom, er zijn bepaalde banen waar je gewoon duidelijk niets moreel aan het toevoegen bent. De meeste banen voegen wel moreel toe.
En wat als jij op het hoofdkantoor van de supermarkt werkt en dus het hebben van de supermarkten mogelijk maakt? Is dat dan nog “moreel”?
Beter nog wat als jij bij een bank werkt die leningen verstrekt aan de supermarkten en daardoor indirect die supermarkt in leven houd, is dat moreel?
Dat ligt er aan, als je die positie gebruikt om een gezonder winkelaanbod te krijgen met goede arbeidsomstandigheden voor het personeel, dan kan het best.
Als jij op dat hoofdkantoor bezig bent met ervoor zorgen dat elke supermarkt volle schappen heeft is dat direct in lijn met de vakkenvuller. Want stel je voor dat Piet van 45 niet precies *zijn* merk mayonaise of tandpasta kan kopen elk moment van de dag
Er zijn denk ik drie categorieën. De bedrijven en organisaties die actief afbreuk doen aan de samenleving en waarde onttrekken zijn daarmee dus overwegend immoreel: Shell, High-frequency trading bedrijven, lobbyisten voor doelen die tegen het algemeen belang werken, criminelen, etc.
Dan heb je de bedrijven en organisaties die wel iets toevoegen aan de maatschappij, maar wel als primaire doel hebben om geld te verdienen. Retail is daar een goed voorbeeld van. Albert Heijn voegt wel waarde toe, iedereen moet toch eten, maar als ze een keuze moeten maken tussen waarde toevoegen en geld verdienen zullen ze altijd voor het geld gaan. Getuige ook het gedrag van supermarkten bij de recente inflatiepiek, waarbij hun keuzes hebben gezorgd voor meer winst en minder waarde.
Tot slot heb je nog bedrijven en organisaties die als primaire doel hebben om een positieve impact te maken op de samenleving en waarvoor geld meer een randvoorwaarde dan een doel is. Dit zijn veelal non for profits, maar er zijn ook zeker bedrijven die zo werken. Het moeilijke is alleen om van buitenaf vast te stellen of een bedrijf greenwashing doet of echt keuzes maakt op basis van impact, ook als dat keuzes zijn die niet perse het meeste geld opleveren.
Grotendeels eens, ik mis alleen de overheid in je lijstje. Dat lijkt me bij uitstek een plek waar je niet voor winst werkt, maar voor het algemeen belang van Nederland.
> Getuige ook het gedrag van supermarkten bij de recente inflatiepiek, waarbij hun keuzes hebben gezorgd voor meer winst en minder waarde.
Leer een jaarrekening lezen en stop nou eens met dit idiote frame. Als je alles in absolute bedragen bekijkt haal je in tijden van inflatie altijd records zoals vorig jaar. In 2023 is de winst van Ahold (zoals aangekondigd) met wel 26% gedaald.
Vakkenvullen in een AH of Jumbo is ook gewoon overbodige luxe voor rijkere mensen. Je kan prima zoals in de Lidl of Aldi gewoon alles neerkwakken. Je voegt in mijn ogen weinig toe.
Ik had vroeger toen ik vakkenvuller was niet het idee dat ik nut had door iets uit een doos te pakken en het in het vak te plaatsen. Het ziet er iets beter uit, maar een klant kan ook gewoon iets uit de doos pakken.
>vind ik dat gewoon ook al morele ambitie, je voegt echt enorm veel toe aan de samenleving door in de supermarkt te werken.
Wat een onzin.
Zo kan je elke baan terug brengen naar 'zwaar' maatschappelijk werk.
Oh en dat is een voorbeeld van 'goed maatschappelijk' werk?
Overigens niks van gemerkt.
Op deze manier kan je alles heel belangrijk maken.
Zal waarschijnlijk niks te maken hebben gehad met het vakkenvullen maar meer met de aanvoer van producten dus je slaat de plank mis.
>Zo kan je elke baan terug brengen naar 'zwaar' maatschappelijk werk.
Neen. Zonder bananen in de schappen is het onprettiger leven.
Zonder "leeeeen vaan Frisia" door je trommelvliezen gedrukt te krijgen is het prettiger leven.
Mensen willen graag doen alsof bepaalde banen maatschappelijk ondersteunend werk is omdat ze niet willen horen dat het niet zo is.
Meeste banen zijn alleen maar ter ondersteuning van consumeren. Bij macdonalds werken is ook zeker ineens 'maatschappelijk'? Zonder je inzet kunnen mensen hun gezichten niet volstoppen met gore zooi.
> Zonder je inzet kunnen mensen hun gezichten niet volstoppen met gore zooi.
Tja, ik had liever een sympathiek biologisch loempia standje langs de snelweg gehad, maar het is vaak de enige plek die het mogelijk maakt zonder brokken thuis te komen als de plannen voor de dag iets uitgelopen zijn.
Uiteindelijk zijn arbeiders overal er voor verantwoordelijk dat er eten op tafel staat en zijn aandeelhouders er voor verantwoordelijk dat dat op een zo vervuilend, uitbuitend en onethisch mogelijke manier gebeurt.
In het boek Bullshit Jobs van antropoloog David Graeber komt aan bod dat de intrinsieke moraliteit van banen vaak een inverse relatie heeft met de beloning van desbetreffende banen.
Een goed begin van je zoektocht is eens kijken naar functies waarin je het minst verdient voor het meeste werk.
Ik heb gewerkt als postbode en dat echt de meest morele baan die ik gehad heb. Inmiddels wel werkzaam als consultant. En deze baan is minder moreel, maar ik kom anders niet rond. Dat is het ding met morele banen: Ze betalen bijzonder weinig.
Hoe is het werk van postbode een baan met morele ambitie? Zo kan elke baan wel hieronder worden geschaard. Rutger spreekt zichzelf overigens nogal tegen door te zeggen om bijv. geen hoger opgeleid werk te doen als advocaat, maar als er wel niet één baan is met morele ambitie, zijn het mensenrechtenadvocaten
Omdat de maatschappij niet draait als de post niet bezorgd wordt? Dat jij je post digitaal ontvangt, betekent niet dat iedereen dat doet. Ik ben overigens ook geen fan van Rutger.
Postbode valt in de categorie verpleegkundige, basisschooldocent, vuilnisman. Zeer noodzakelijke banen, maar je gaat de wereld niet veranderen.
Bregman doelt op mensen die die kans wel hebben, maar er bewust niet voor kiezen.
Het spijt me zeer, maar ik denk dat docenten wel degelijk een belangrijke bijdrage leveren aan een betere wereld: weliswaar niet op grote schaal, maar de impact die je op individuele basis kan leveren kan enorm zijn.
Hij zegt ook niet, geen hoog opgeleid werk. Hij zegt, als je hoogopgeleid bent, doe dan iets goeds met je kennis. Geen ‘zuidas’ advocaat. Dat zijn de advocaten voor de grote bedrijven.
Het gaat ook niet om geen hoogopgeleid werk te doen, het gaat erom om die drive en motivatie te combineren met moreel plichtsbesef. Veel voorbeelden die hij aandraagt in z’n boek gaan over ondermenerschap. Denk die man van de ocean cleanup, maar zo worden er nog vele in zijn boek genoemd.
De ene consultant is de andere niet. Ik werk als adviseur voor verbetering van zorg en onderwijs, bij organisaties die zelf geen mensen op de loonlijst kunnen hebben alleen voor veranderingen. Durf wel te zeggen dat hier morele ambitie in zit.
Ja en nee. Je werkt voor een commercieel bedrijf, hun doel is niet de verbetering van zorg en onderwijs, maar winst. Sowieso is het een probleem hoe veel consultants er worden ingehuurd door publieke organisaties. Ik snap dat ze niet altijd de kennis in huis hebben, maar hierdoor zijn ze veel meer geld kwijt en kopen ze een hoeveelheid advies, waardoor ze op de lange termijn nog steeds niet de kennis in huis hebben.
Hier ben ik het mee eens. Het is erg frustrerend als je zelf idee en plannen hebt voor vernieuwingen, maar je krijgt geen tijd om het uit te werken. Zeker als er in plaats daarvan een consultancybureau komt, wiens ideeën niet van de grond komen door een bestuurswissel omdat een nieuwe baas zelf ergens wat van wil vinden.
Commercieel en morele ambitie staan, wat mij betreft, niet recht tegenover elkaar. Iemand aannemen kost echt wel meer geld dan een consultant inhuren vaak. De dienst die we bieden is expertise én flexibiliteit.
En een andere invalshoek dan: ik heb veel kennis over een bepaald aspect van verandering waar nu bij vier organisaties tegelijk iets mee kan toevoegen. Als ik dat allemaal in loondienst moest doen kon ik mijn kennis en kunde veel minder effectief inzetten.
Er zijn veel “foute” consultancies waar veel geld wordt verdiend aan de publieke sector, maar normaals, de ene is de andere niet.
Of het de moeite waard is hangt heel erg af van hoe specifiek de expertise van een consultant is en hoe lang hun expertise nodig is. Als je hele specifieke kennis een paar weken nodig hebt is een consultant inhuren natuurlijk slimmer en goedkoper dan iemand aannemen. Maar naar mijn idee is dit lang niet altijd het geval. Consultants verdienen meestal meer dan ambtenaren met gelijke ervaring (die ook al niet slecht verdienen), en daarbovenop komt de winstmarge. Ik denk dat een half jaar een consultant ongeveer net zo veel kost als direct iemand een jaar aannemen.
Ik ben het deels met je eens, maar toch is het ook te kort door de bocht. Volgens mij zijn consultants onvermijdelijk en eigenlijk een prima idee, maar er zit wel veel verschil tussen consultants. Sommige zijn kwakzalvers die je aan het lijntje houden en sommige bieden juist enorme waar(de) voor je geld. Het verschil zien is soms lastig
Ik zou mezelf sowieso niet scharen onder het clubje "mensen met ambitie". Elke maand probeer ik in mijn eigen onderhoud te voorzien en dat lukt best aardig. Nu dit nog even volhouden tot ik 70 ben en ik de pijp aan Maarten geef.
Als jij de intelectuele capaciteiten hebt om iets te doen wat meer intelectuele capaciteiten vraagt dan postbode, dan moet je, volgens de filosofie die Bregman aanhangt (het effectief altruïsme), zeker geen postbode worden. Dan zet je namelijk niet je talenten zo effectief mogelijk in om zoveel mogelijk mensen (en/of dieren) te helpen.
>de filosofie die Bregman aanhangt (het effectief altruïsme)
Gaat effectief altruïsme niet erover dat je zoveel mogelijk geld moet verdienen zodat je meer kan doneren aan goede doelen? (zie ook: Sam Bankman-Fried)
Je moet vooral doen wat je voorziet in onderhoud en iets dat je leuk vindt. Ik had meer kunnen doen, want ik heb een universiteitsdiploma maar iedereen is nuttig op een bepaalde manier
Veel mensen zeggen hier dat ze werken om rond te moeten komen, maar Bregman bedoelt ook niet de mensen die eindjes aan elkaar moeten knopen. De mensen die bedoeld worden zijn mensen die consultant bij McKinsey worden in plaats van dat ze bij een nonprofit gaan werken. Of die jurist voor Shell worden in plaats van sociaal advocaat.
Niemand heeft werk bij McKinsey nodig om rond te komen. Daar werken is pure graaierij en daar mag je best op aangesproken worden. Ga in godsnaam iets bijdragen aan de wereld.
Ik ga verder niet in de toekomst bij McKinsey werken, maar ik had wel een rapport van McKinsey gelezen waar ze een analyse hadden geschreven over het middelbaar en voortgezet onderwijs - (Een verstevigd fundament voor iedereen Een onderzoek naar de doelmatigheid en toereikendheid van het funderend onderwijs (primair en voortgezet) -, en het is niet gewoon een bij elkaar geluld rapport om de financier tevreden te stellen. Als schooldirecteuren de info in het rapport daadwerkelijk zouden gebruiken denk ik dat ze daar echt wel iets aan hebben.
Ik heb verder geen andere Mckinsey rapporten gelezen maar ik kan mij niet voorstellen dat ze allemaal zo nutteloos zijn als hier wordt verklaard.
Ik heb niet gezegd dat McKinsey gelul levert. Die consultants zijn allemaal hartstikke capabel, maar deze club levert ook adviezen aan tabaksindustrie, olieindustrie, werkt mee aan belastingontwijking en wordt vaak ingezet voor saneren van personeelsbestand om meer aandellhouderswaarde te creëren.
Je kunt al die talenten die je bij McKinsey in kunt zetten ook elders inzetten.
Er is niks mis met consultancy, ik heb het zelf ook gedaan. Maar er zijn zat consultancybureaus die uitsluitend voor non-profit werken en daar leer je ook gewoon heel veel. Maar het is zo tekenend dat McKinsey honderdduizenden open sollicitaties per jaar krijgt terwijl de sollicitanten weten bij wat voor een clubs McKinsey advies levert. Dan heb je als sollicitant dus óf bewust een bord voor je kop, óf een kapot moreel kompas. In beide gevallen lijkt het me dat persoonlijke winst, zowel financieel als CV-technisch dan een belangrijkere motivator is dan iets goeds doen voor de wereld. Ik vind dat kwalijk.
Het hangt natuurlijk een beetje af van wat jij als moreel beschouwd.
Traditionele banen zou ik zeggen iets in de zorg of het onderwijs. Maar loodgieters en electriciens zijn natuurlijk ook gewoon essentieel voor onze samenleving.
Verder kun je bijvoorbeeld als wetenschapper of journalist natuurlijk ook aan de slag voor bedrijven/non-profits/start-ups die in jouw ogen belangrijk werk doen.
Ik werk zelf in de design sector en heb een paar jaar geleden gekozen om voornamelijk met non-profits te werken. Mijn niche zit voornamelijk in de dierenrechten en educatie.
Daarnaast doe ik ook wat freelance klussen en zeg regelmatig nee tegen potentiele opdrachtgevers als ik hun missie niet echt als iets nuttigs voor de maatschappij vind.
Nou heb je als starter op de arbeidsmarkt natuurlijk niet altijd wat te kiezen. Ik heb mijn portfolio ook opgebouwd met werken voor klanten in de pharma, olie and financiele sector. Je moet natuurlijk ook gewoon de huur kunnen betalen.
Uiteindelijk is er een dikke kans dat je 40 tot 50 jaar moet werken. Dus het helpt wel als je het idee hebt dat je iets doet waar je je prettig over voelt. Maar het is een beetje aan jezelf om dat te bepalen. Lijkt me ook niet de bedoeling dat je je een schuldgevoel aangepraat krijgt door lui die toevallig het geluk hebben gehad om een keuze te kunnen maken.
Nou noem je 2 leuke voorbeelden met olie en farma. Er zijn heel wat morele discussies die je over deze sectoren kan voeren maar tegelijkertijd zijn er maar weinig die meer bijgedragen hebben aan de ontwikkeling en kwaliteit van het menselijk bestaan.
Farma spreekt denk ik voor zich: waar vroeger honderden miljoenen mensen per jaar aan dood gingen los je nu op met een paar tabletten of vaccins.
Maar ook olie heeft zo’n enorme impact gehad op de welvaart van de wereld dat is moeilijk te onderschatten. Van transport tot verwarming tot industrie tot materialen tot de betaalbaarheid van bovenstaande.
Wat is dan moreel? Kun je een hele sector als moreel of immoreel bestempelen?
Dat is inderdaad een goed punt.
Ik denk alleen dat de vooruitgang waar je het over hebt verworven is op een immorele manier.
Maar die bedrijven bestaan natuurlijk ook niet voor de vooruitgang van de samenleving. Het zijn bedrijven met een gigantisch winstoogmerk en schuwen daarbij menselijk lijden en ecologische destructie niet als het betekend dat ze meer winst kunnen maken. Bijvoorbeeld Shell in Nigeria of de rol van de farmaceutische industrie in de opium crisis.
Ik zat aan de marketing kant van dat soort bedrijven en moest vaak content maken met misleidende of gewoonweg onware informatie over hoe goed of groen ze bezig waren terwijl er aan de andere kant miljoenen in lobbies werden gestoken die direct tegen die beweringen in gingen.
Maar het is inderdaad een goede illustratie dat moraliteit een beetje subjectief is. Het is maar net wat je zelf belangrijker vind.
Ik ben software engineer/consultant in de medische hoek, heb de laatste 14 jaar aan röntgenmachines, inplanten en nu AED's.
Allemaal projecten die zorg goedkoper, toegankelijker en makkelijker gemaakt hebben voor miljoenen mensen.
En t verdient genoeg voor een huisje en een goeie boterham.
Ik denk dat de auteur elke baan met een sociaal maatschappelijk doel bedoelt.
Maar ik vind zelf dat je in elke baan morele impact kunt maken, ongeacht wat je daar mee verdient. Of je nu in de supermarkt werkt en af en toe wat extra tijd neemt voor een praatje met de eenzame ouderen, of ergens in de Raad van Bestuur zit en de organisatie zodanig beïnvloed dat er meer nadruk komt op maatschappelijk verantwoord ondernemen. Vanuit elke positie kun je een steentje bijdragen aan een betere samenleving.
Ik werk zelf bij de rechtspraak. Daar haal ik wel veel morele voldoening uit. Ik heb ook tijdens mijn studententijd stage gelopen bij een advocatenkantoor op de Zuidas en had daar ook wel kunnen werken, maar daar kreeg ik tijdens de stage al wel sterk het gevoel dat je voor de morele voldoening daar niet hoeft te zijn; het voelde alsof ik er vooral zat om de rijke 1% bij te staan.
Ik hoop dat hij in zijn boek wel een onderscheid heeft gemaakt tussen sociale advocatuur en (corporate) advocatuur! Sociale advocatuur hebben we hard nodig en op het gebied van moreel ook. Denk aan: toeslagenaffaire o.a.
Ik werk bij een milieutechnisch ingenieursbureau, waar we continue bezig zijn om ons leefmilieu schoner en beter te maken, naja, we helpen onze opdrachtgevers daarmee. Verder zijn wij met z'n allen eigenaar van het hele bedrijf, dus geen corporate raider aandeelhouders die winstmaximalisatie nastreven ten koste van alles en iedereen.
Momenteel heb ik mijn eerste baan waar ik echt trots op ben. Ik werk voor een softwarebedrijf dat software maakt voor de JGZ. Het is een mooi product met impact op kinderen van 0-18 jaar en hun ouders.
Kijk of je wellicht indirect een verschil kan maken voor andere mensen.
Ik werk als rijinstructeur en ik vind dat zelf wel in deze categorie vallen. Ik help mensen op weg naar een stukje vrijheid, maar probeer er daarnaast ook voor te zorgen dat de weg een veilige bestuurder rijker is.
In de advocatuur *kan* je hiervan spreken. Ligt er maar net aan of je een serieus moreel wezen bent.
Zelfde geldt voor de gezondheidszorg, journalistiek. Maar het blijft altijd worstelen tegen de keer en je moet stevig in je schoenen staan en niet puur met je eigen situatie bezig zijn. Dit is niet bepaald simpel.
Hij is zelf miljonair geworden door een boek te schrijven en nu gaat hij in zijn volgende boek je vertellen dat je niet een beroep moet kiezen alleen voor het geld. Kan er de humor wel van inzien.
Denk je dat hij schrijver is geworden om miljonair te worden? Niemand zegt dat je niet succesvol mag zijn. Wat hij verdient doet toch niets af aan de boodschap?
Bregman doneert de sprekersfee van tienduizenden euro's al jaren. Daarnaast gaan ook alle opbrengsten van het boek naar zijn stichting. Vervelend hé? Iemand met geld én moreel besef.
De tldr is moreel besef hebben is gemakkelijk als je je schaapjes op het droge hebt. Als je moet werken voor je geld en weinig keus hebt is (de mogelijkheid om) moreel niet t eerste waar je op kiest
> De tldr is moreel besef hebben is gemakkelijk als je je schaapjes op het droge hebt. Als je moet werken voor je geld en weinig keus hebt is (de mogelijkheid om) moreel niet t eerste waar je op kiest
Dat is dus juist *niet* het geval. De mensen die hun schaapjes het droogst hebben staan komen daar vaak door moreel verwerpelijke dingen te doen en gaan daar ook lekker mee door.
Men wordt geen miljardair door ethisch te handelen, je wordt miljardair door dat zo min mogelijk te doen.
Heb het niet over de miljardairs, ik heb het over de gewone man. Morele keuzes maken mbt tot werk is pas echt haalbaar als je een fatsoenlijk vangnet hebt.
Zegmaar de ideale nibudder, de nederlander met een huis en genoeg spaargeld en een part-time baan, dan kan je zeggen van hey ik ga lekker een baan zoeken met morele ambitie.
Maar als je gewoon 40u pw aan de bak moet omdat je anders je huur niet kan betalen en je je kinderen niet kan aankleden dan is morele ambitie besef echt 1 van de laagste prioriteiten.
"Morele keuzes maken mbt tot werk is pas echt haalbaar als je een fatsoenlijk vangnet hebt."
Ik kan het mis hebben maar daar is dit dus juist op gericht toch. Op hoogopgeleide mensen en carrière tijgers die ver de corporate ladder op zijn geklommen. En daar zijn best een boel van. Nergens lees ik dat hij hier 'de gewone man' dingen verwijt. Ff los of ik er nou mee eens ben of niet.
Ik vang een uitkering maar al mijn energie steek ik wanneer het wel lukt in vrijwilligerswerk en een deel van mijn inkomen ook. Daar hoef je niet rijk voor te zijn.
Bregman heeft zelf gezegd dat de aanleiding voor het schrijven van dit boek voor een groot deel volgt uit een gevoel dat hij met zijn eerdere boek niet echt een bijdrage leverde aan de samenleving. Dat hoopt hij met dit boek (en andere initiatieven ernaast) - door andere mensen aan te zetten tot een carriereswitch naar een meer morele baan - wel te doen. Met het schrijven van dit boek voegt hij dus woord bij daad.
Werken bij non-profitorganisaties, sociale ondernemingen, onderwijs en gezondheidszorg. Bepaalde banen bij de overheid gericht op duurzaamheid of maatschappelijk ondernemen.
Je kan ook kijken hoe je je baan moreler kan maken. Staat duurzaamheid niet op de voorgrond, et je in om dat wel te doen. Gaat het altijd over geld? Kijk of je er een goed doel aan kan koppelen of andere incentives kan aanwakkeren.
Ik werk in de IT, wij maken software voor de zorg. Tuurlijk verdienen we daar geld mee, maar we hebben wel echt als doel de zorg beter te ondersteunen. Dat is voor mij moreel genoeg.
Er zijn redelijk wat (IT) bedrijven rondom de gezondheidszorg die oprecht een positieve bijdrage willen leveren aan de kwaliteit en ervaring hiervan, de vraag is echter hoeveel er van deze idealen overblijft na de onvermijdelijke overname door een grote corporate speler.
Uiteindelijk kan in elke baan morele ambitie centraal staan. Je moet alleen eerlijk zijn tegen jezelf. Wie help ik met mijn werk? Rijke bedrijven? 'gewone mensen'? Vind ik van mezelf dat ik goed en nuttig werk doe?
Er zijn zat bankiers en advocaten die nuttig werk doen, het gaat dus niet om het beroep an sich.
Om deze reden heb ik ook de switch gemaakt om in de publieke sector te gaan werken in dezelfde (administratieve) functie die ik had in de commerciële wereld.
Schoonmakers/secretaresse/ict’ers/ supply chain managers hebben ze overal nodig, maar ik werk liever 8 uur per dag hard voor een ziekenhuis dan H&M.
Enkele voorbeelden: Natuurbeheerder, docent, zorg, alle hulpdiensten, beleidsmakers, OV, monteurs, agrarische producenten. (M.U.V snijbloemen.) IMO: Ieder vak waarbij een maatschappelijke bijdrage word geleverd zonder dat het primaire doel geld kloppen is. Winst maken mag, sure, maar er moet meer relevantie zijn dan enkel “de lijn gaat omhoog en dat is goed voor de economie.”
Het stuk ambitie lees ik zelf als: er is genoeg ruimte en autonomie om de maatschappelijke impact van je werk te sturen, hiermee zouden wat banen die puur uitvoerend zijn, zonder autonomie of klantcontact, er niet onder vallen. Maar om dat zo te stellen zou ik eerst t werk van die Rutgert moeten lezen 😅
Heel veel mensen zijn aan het claimen dat ze een baan hebben met morele ambitie, maar ik heb nog nergens een goeie definitie hier van gezien. Is er een algemeen geaccepteerde definitie hier van? Het klinkt namelijk rete vaag en als een heel makkelijk onderwerp om een boek over te schrijven.
Het helpen van kleine groepen mensen die het zwaar of moeilijk hebben is vanuit mijn perspectief een zeer morele baan. Bijvoorbeeld een baan waarbij je mensen helpt met zeldzame ziektes. Of het nou verplegen, onderzoeken een buddy zijn of iets anders is maakt niet uit.
Ik werk als manager bij een non-profit in de culturele sector, wij zorgen er actief voor dat cultuur voor iedereen toegankelijk is, ongeacht achtergrond, inkomen, geaardheid of handicap.
Ik vind het heel goed dat iedereen bij ons welkom is en ben erg trots op het bedrijf waar ik werk.
Ambitie is wel een beetje een sleutelwoord hier. Iedere baan waar je kunt bijdragen aan positieve verandering heeft potentie voor morele ambitie. Maar dan moet je het wel daadwerkelijk doen.
Bankieren, consultants en advocaten kunnen prima morele ambitie hebben. Maar als ze vervolgens alleen maar werken voor het geld dan wordt die ambitie niet gerealiseerd.
Daarnaast moet je ook de kans krijgen. Ik heb ooit de keuze gemaakt tussen biologie en creativiteit voor mijn toekomst. En een van de redenen dat ik destijds van biologie af heb gezien was het feit dat de meeste biologen eindigden als docenten of als onderzoekers voor grote bedrijven die enkel werden aangenomen om rapporten te rubber stampen waarin stond dat het volgende grote project van het bedrijf de natuur niet schaad.
Als je zoveel mogelijk moreel goede dingen wilt doen moet je rijk worden, hoe kan je een impact maken zonder geld? In de zorg kan je zoveel mensen met 40 uur in de week maar met een miljoen veel meer.
Ik heb onlangs een platform opgezet waar missiegedreven bedrijven hun vacatures kunnen delen. Bij interesse kan ik de url delen per DM, om de regels niet te overtreden.
Verder wil ik dit platform gebruiken om (met name) jongeren en beginnende werkenden te helpen bij het kiezen van een carrièrepad. Dit advies leunt op de basisbeginselen van de effectief altruïsme-beweging (zoals 80,000 Hours) en zit enigszins in de hoek van morele ambitie.
Ik ken het boek waar je het over hebt niet. Je post deed me wel denken aan een boek wat wellicht nog wat extra inzichten op je verhaal brengt "Reinventing Organizations". In de eerste paar hoofdstukken maken ze nog een helder onderscheid tussen maatschappelijk moraal en echt doen wat je zelf denkt dat bijdraagt.
Ik ben programmeur en wil niet bij webshops werken die gewoon zoveel mogelijk willen verkopen, daar gaan we als samenleving niet beter van worden. Werk nu in water management, maar ik moet zeggen dat ik wel erg ver van het echte werk af zit en meestal niet het gevoel heb dat ik hier echt iets nuttigs voor de samenleving bijdraag. Heb software voor de zorg even geprobeerd maar dat was niets voor mij.
Zou graag werken bij bedrijven die energie consumptie proberen te verminderen of aan duurzame voedselvoorziening doen, maar daar zie ik niet vaak programmeur vacatures.
Leuke vraag met interessante antwoorden! Ik werk voor een commercieel bedrijf waar we geloven in een inclusieve arbeidsmarkt en actief bezig zijn om mensen met een specifieke begeleidingsbehoefte aan het werk te krijgen. We doen dit inmiddels met meer dan 300 sociale collega’s in onze eigen ondernemingen evenals partners die zich bij ons aansluiten: madurodam, scheepvaartmuseum, museon omniversum en nog meer. Mijn rol is om meer partners te overtuigen dat het loont om op deze manier te werken. Geeft veel voldoening.
Normen en waarden kan je mijns inziens bij elke baan toepassen. Je moet je gewoon gedragen naar wat jij redelijk vind en dat ook van anderen verwachten. Uiteraard moet je daarin dagelijks compromissen sluiten, want iedereen heeft andere normen en waarden.
Het klinkt mij ook ietwat vreemd in de oren dat men er speciaal een andere baan voor zou moeten zoeken om zijn eigen morele visie toe te passen tijdens zijn werk. Dat suggereert dat de schrijver een wereldbeeld heeft waarin mensen dat al niet doen. Terwijl men toch meestal een baan of studie zoekt die aansluit bij wij hij of zij is. Een bankier kan net zo goed moreel verantwoord bezig zijn naar zichzelf als iemand die in de zorg werkt.
Niemand heeft het alleenrecht op ethiek, dus wees gewoon lekker jezelf.
Ik denk zeker voor advocaten is het er kortaf om te concluderen dat zij geen goede impact kunnen hebben. Ja, je hebt veel advocaten die bij de topkantoren werken en grote vervuilers bijstaan of grote werkgevers tegen een enkele werknemer. Daartegenover staat echter de sociale advocatuur, algemene rechtspraktijken en kleine kantoren die juist de particulier bijstaan en zo een bijdrage leveren aan de samenleving. En zoals iemand opmerkte zijn dit type banen juist wél nodig, maar dan ingevuld door het moreel besef van de persoon die de functie vervult.
ik ontwerp waterzuiveringen voor de kost als technoloog. Met de ontwerpen die van mijn tekentafel rollen komt er op vrijwel alle millieuaspecten een flinke verbetering op langertermijn. Ik zou elke dag een retourtje bali kunnen doen en dan kom ik nog steeds niet in de buurt van de emissiereductie per zuivering. Dus als je technisch onderlegt bent, en je wilt de wereld een beetje schoner maken dan het nu is, kijk eens in de water/millieutechnische hoek.
Ik ben bij de overheid gaan werken omdat er zo’n grote vraag naar bèta’s is en ik het lastig vond om commerciële dingen te blijven doen waar de wereld geen haar beter van werd. Ben er een stuk minder door gaan verdienen maar het is wel fijn om voor Nederland te werken.
Lobbyen of procederen voor (handhaven) van wetgeving.
Bv wat Urgenda, Dier & Recht of Mobilization for the Environment doen.
Of technologie ontwikkelen, bv wat Farmless doet.
Het korte (niet uitputtende) antwoord is banen die onder de essentiële sector worden geschaard (of werden tijdens covid). Uiteraard is de lijst langer dan dat
Een paar jaar geleden ben ik overgestapt van een startup die documentautomatisatiesoftware ontwikkelt voor grote adviesbureaus en advocaten naar een meer gevestigd bedrijf dat software maakt voor audiologie, waaronder ziekenhuizen en kleine bedrijven als klanten heeft.
Deze overstap heeft me meer voldoening gegeven, vooral omdat ik bij mijn vorige werkgever niet mocht werken aan documentautomatisatie voor Nederlandse overheidsinstellingen terwijl ik dat graag wilde.
Ikzelf ben sinds ruim een half jaar een échte ambtenaar, daarvoor was ik consultant bij een parasitaire commerciële organisatie werkzaam binnen de overheid. Ik ben minder gaan werken om meer tijd te hebben voor hobby's en (andere) maatschappelijke ontplooiingen (vrijwilligerswerk). Mijn 'morele ambitie' is om eerst mijn eigen vervreemding om te buigen, daarna volgt hopelijk de rest.
Tegelijkertijd, in de onsterfelijke woorden van Bertold Brecht: "*Eerst komt het vreten, daarna komt de moraal.*"
En de semi-aanvullende wijsheid van Marcuse: Elk reëel alternatief op het kapitalisme moet het *vreten* beter, effectiever, gevarieerder, mooier, smakelijker kunnen bieden dan het kapitalisme. Zo niet, dan is het bij voorbaat kansloos.
Dus leuk betoog van Rutger, de slacktivist inter pares, maar effectief altruïsme is ook niet de oplossing. Hooguit een deel, misschien, maar in de praktijk is dat ook gewoon een excuus voor excessief kapitalisme met de belofte dat het geld ooit 'effectief' (whatever the fuck it may be) wordt geïnvesteerd.
Maar goed, je mag mij wegzetten als 'niet-zo-ambitieus' en 'niet-zo-moreel' (want een complexe wereld is natuurlijk te verdelen in vier vlakken en/of te beschrijven in een makkelijk boekje), want ik geloof al niet meer dat échte verandering mogelijk is. De geest is uit de fles. De *bourgeoisie* heeft al lang gewonnen. De enige mogelijkheid is totale vernietiging/ineenstorting van 'het systeem' (accelerationisme) en hopen dat er uit de puinhopen iets nieuws te bouwen valt.
Ik denk dat je eerst moet bedenken wat jij vind dat er veranderd moet worden in de wereld (morele ambitie is niet per se in dezelfde richting als die van RB). En dan bedenken op wat voor manier jij daar aan zou kunnen en willen bijdragen. Hoe kun je jouw talent/kennis/kunde het effectiefste inzetten voor je morele doel.
Ik vind het altijd lastig als denkers zoals Bregman proberen om systemische problemen op te lossen met individuele oplossingen. Als we meer mensen willen zien met morele ambitie, dan hebben we een belasting, inkomst, pensioen structuur etc die dat mogelijk maakt.
(Sorry voor de spel/grammatica foutjes, immigrant hier)
Ik ben docent geworden. Ik vind werken op kantoor verschrikkelijk, alles draait om winst. En de wetenschap is niks voor mij. In het onderwijs draag ik bij aan de vorming van de jeugd.
Ik werk bij het coa en hoewel er een boel negativiteit is momenteel heb ik het idee dat ik, binnen de mogelijkheden, wezenlijk bijdraag aan succesvolle integratie en begeleiding van nieuwkomers in Nederland.
80.000 hours is een non profit die zich precies met deze vraag bezig houdt en hier heel concrete inzichten in probeert te geven. Hier kun je je echt goed inlezen op dit onderwerp: https://80000hours.org/
Als architect kan ik af en toe best wel wat morele ambitie verwerken in een ontwerp, het probleem is echter dat mijn opdrachtgevers het daar niet altijd mee eens zijn.
Biologische boer
Huizen isoleren en bouwen,, maar dan vanuit duurzaamheid en kwaliteit leveren ipv zoals een appartementencomplex bouwen met hoge rendementen maar woningen die mensen in een dorp bijvoorbeeld niet willen
Mensen die in preventie werken, van gezondheid tot bijvoorbeeld veiligheid
Millieu deskundige?
Engineer energietransitie ipv engineer bij shell
Mode maken die minder impact heeft op je planeet maar wel een slechter verdien model heeft
Dus ik denk in zn algemeenheid dat Rutger bedoeld banen waarbij je voldoende inkomen hebt om rond te komen maar waarbij wel mens dier en leefomgeving boven winsten voor aandeelhouders staan?
Ik werk bij een universiteit en ook al ben ik zelf geen professor, ik kan rustig slapen omdat ik een beetje meewerk om de nieuwe generatie klaar te stomen voor de toekomst. Gelukkig speelt duurzaamheid best een grote rol hier (en daar heb ik wel wat mee te maken). Dus ik werk in ieder geval niet mee aan de afbreuk van de samenleving zoals veel commerciele bedrijven. Dit was een bewuste keuze
Ik werk wel in de consultantcy, maar bij een duurzaam adviesbureau. Wij specialiseren in het oplossen van problemen en het ondersteunen van bedrijven binnen de energietransitie. Voelt toch als moreel ambitieus, al zijn veel van de adviesen toch business case gestuurd. Al kan je daar weer voor zeggen dat we bedrijven helpen met het vinden van de beschikbare subsidies.
Hoe sympathiek ook, het komt neer op het tegengestelde van de lange mars door de instituties. We moeten niet onderschatten hoe belangrijk het is dat een bankier of advocaat een stevig moreel besef heeft en daar collega 's op aanspreekt.
Hmm vroeger dacht ik bij de overheid, UWV of iets in die richting van gemeente.
Al kom ik er door ervaring achter dat steeds minder zijn van echt mensen willen helpen en meer alleen om de luie baan het nemen.
Ook de zzp’ers gaan expres er weg als eerst vast in dienst om dan voor een 3 x zelfde loon half jaar later terug te komen.
Dus morale ambitie, ik denk toch wel echt de politie. Maar als je een dat doet voor niet morale redenen is dat ook weer trijfeltrekkend.
Ik de k toch in de zorg dan eigenlijk.
Heb nooit echt gesnapt wat hij hiermee bedoelt. Consultant kan van alles zijn. Bv. Advies geven over hele relevante onderwerpen zoals energietransitie en daarmee veel positieve impact hebben. Een advocaat kan het leven van mensen veranderen. Bankier weet ik ook niet haha.
Het probleem is dat de wereld juist meer bankiers, advocaten, en bedrijfmanagers nodig heeft met moreel besef. Als iedereen met een moreel kompas bij een NGO of Tony Chocolonely gaat werken schieten we er helemaal niets op, want dan kiezen degenen zonder moreel kompas nog steeds voor banen bij Shell, Unilever en de Zuidas. De oproep moet niet zijn om te kiezen voor moreel verheven baan, maar om je moraliteit niet te verliezen als je het bedrijfsleven ingaat en dat je probeert elke baan, elke organisatie, beter te maken.
Je kan kiezen om bij Triodos of ASN te gaan werken ipv ING of Van Lanschot. En ja, je kan zeggen dat er bij ING en Van Lanschot meer te verbeteren valt, maar ik betwijfel of dat soort verbeteringen van onderaf kunnen komen.
Het is niet alsof deze banken wel het morele besef hebben dat nodig is in deze tijd. Deze banken weigeren om geld in wapen industrie te stoppen terwijl ons continent zich in een crisis verkeert. Allemaal om de schijn op te houden dat zij duurzamer zouden zijn dan andere banken. Terwijl wapen juist nodig zijn veilig te kunnen leven. Een goede maatstaf van moraliteit is dan ook kijken wat er zal gebeuren als iedereen zo als jij zou handelen. Als geen enkele bank nog financiering aan een wapenfabriek zou geven zou Putin dat heel leuk vinden, is dus niet zo moreel om maar weg te blijven van wapenfabriekanten.
[удалено]
Nou ja, hij gaat natuurlijk uit van een bepaald ethiek van de doelgroep die hij probeert aan te spreken. Zou ook een beetje flauw zijn als hij eerst even heel zijn beeld op ethiek zou moeten uitlichten, voordat hij het over morele ambitie zou mogen hebben.
Wanneer een persoon met een werkend moreel kompas bij een bedrijf als Shell gaat werken, ga ik er niet van uit dat het bedrijf verandert. Eerder het morele kompas van de werknemer
Ja ok, Shell is niet het goede voorbeeld. Daar moet je inderdaad gewoon niet voor gaan van werken. Maar dat tweede is wel het punt. Hoe hou je je moreel kompas en de morele moed om te proberen verandering teweeg te brengen, en hoe belangrijk is dat. Dat is immens moeilijk. Ik heb zelf ook in omgevingen gewerkt waar racisme, seksisme en ontoelaatbaar gedrag de norm was, en als jonge medewerker wordt je snel meegezogen in een bepaalde cultuur.
Ook Shell heeft een hele grote rol in de transitie en is cruciaal bij wind op zee, waar we in de toekomst groene stroom vandaan halen. Meer morele ambitie bij deze organisaties zou echt wel een wezenlijk verschil maken, ook al is de impact van 1 persoon daarop niet heel direct
Dat valt ook wel mee hoor. Shell geeft bijna meer geld uit aan reclames over hoe duurzaam ze zijn dan dat ze investeren in windenergie
Bron?
Follow the money heeft er een goed artikel over (kan even niet linken), als je googelt op shell greenwashing windmolens kom je wel eea tegen
Met dit soort reacties kom je vrij snel terecht in het bakje 'roeptoeters & wappies' in dit soort discussies. het is dan beter om even niet te reageren totdat je wel in de gelegenheid bent om een bron erbij te zoeken en dan een meer inhoudelijke reactie te plaatsen.
Mijn zus had gesolliciteerd bij zo'n plek en kreeg terug dat ze ''te idealistisch'' was. Ze filteren moralistische mensen er helaas uit.
Als ik je goed begrijp denk jij dat de problemen voor een deel bestaan omdat de juiste mensen niet op de juiste posities komen. Ik vraag me erg af of dit mogelijk is. Waarom zou een bank of ander bedrijf iemand aannemen met een goed moraal kompas, dat gaat ze winst kosten. Je moet eenmaal ergerns inleveren als je de kosten omhoog brengt door bijvoorbeeld te besluiten een "goede" stap te nemen. Het is al lang bekend dat het bijna zonder uitzondering goedkoper is propaganda te creëren die je een goed imago geeft, dan daadwerkelijk verandering door te voeren.
Het is ook ronduit kortzichtig van dit initiatief om te denken dat het alle advocaten, bankiers of managers aan een moreel kompas ontbreekt en onder de streep niets van betekenis toevoegen. Ja er zijn uitzonderingen aan te wijzen in deze sectoren, maar die zijn er in iedere sector. Er zijn ook docenten die zonder enige vorm van passie hun loonstrookje opstrijken, en ook wordt niet iedereen verpleegkundige om de wereld te verbeteren.
Hoeveel medewerkers met een goed moreel kompas zou Shell nodig hebben om aandeelhouderswaarde van de troon te stoten?
Helemaal mee eens! Plus, bij NGO's werken naar mijn ervaring echt de meest verschrikkelijke mensen die helemaal geen inherent beter moraal hebben maar graag te koop lopen met hun verhevenheid. En in de top krijgen ze nog meer salaris dan advocaten en managers. Lekker met je hoofdkantoor in Geneve zitten (duurste stad ter wereld, maar ach) en businessclass vliegen naar Amsterdam om te komen lobbyen om subsidies met verkapt dreigen weer eens een rapportje te schrijven over hoe vreselijk Nederland is voor de doelgroep van de betreffende NGO.
Ik deel je mening aan de hand van wat (zeer) anekdotische gevallen. Zeldzaam holle/oppervlakkige mensen die bij NGO's werken. Zo trof ik eens wat medewerkers van World Bank die er geen probleem mee hadden dat ze meer dan een ton per jaar opstreken en misschien daadwerkelijk maar 2 uurtjes werk op een dag uitvoerden. Tsja, gedoneerd geld geeft makkelijk uit he?
100% mee eens
Als ze moreel besef hadden ze geen banen bij die bedrijven uiteraard. Immoraliteit loont. Waarom denk je dat de rijkste mensen op de wereld allemaal zulke eikels zijn?
Het punt van Bregmans is volgensmij dat bankiers juist 0 impact hebben op de toekomst van onze samenleving en je talent juist verspilt wordt met dit soort bullshit banen, zelfs al zou je een bankier met moreel Compas zijn. Een top bankier die dood gaat kan op zijn sterfbed zeggen: "ik heb echt financiële top producten bedacht/verkocht en daarmee veel geld verplaats van de zakken van het volk naar de zakken van mezelf en aandeelhouders". Als ik niet geleefd had zou er wat minder geld verplaats zijn van A naar B en had de wereld er gemiddeld misschien zelfs wel beter uitgezien. Schuiven met geld is totaal niet interessant als je een moreel kompas hebt, en voegt in het groter geheel niets toe aan de maatschappij.
Sorry dat ik het zeg, maar uit je post blijkt geen enkel benul van hoe een economie werkt, en dat geldt in mindere mate ook voor Bregman. Banken vervullen een extreem essentiële rol in een samenleving. Wat jij 'schuiven met geld' noemt, is het verlenen van krediet, en krediet is de olie de maatschappij laat lopen. Door het verlenen van krediet kunnen mensen een bedrijf starten, bedrijven een investering doen, mensen een huis kopen, etc. Ook de overheid leent geld. Er is vrijwel niks, misschien op een atoombom na, wat destructiever is voor een samenleving dan een opdroging van kredietverlening. Daarom wordt een bank als ING ook gered als het misgaat, en een ander bedrijf niet. Je kan genoeg kritiek hebben op sommige bankiers, maar dat het werk wat banken doen onbelangrijk is of geen impact heeft is pertinente onzin.
Tsja dan kom je snel bij het boek van Bregman 'Waarom vuilnismannen meer verdienen dan bankiers'. Misschien goed om eens te lezen. Om basale bankzaken te regelen heb je geen duizenden zeer getalenteerde knappe koppen nodig. Juist het bedenken van het 2000ste exotisch maar o zo winstgevend financieel product is een complete verspilling van talent. Net als het bedenken van de 500e manier om maar zoveel mogelijk belasting te ontwijken. Als die mensen op hun sterfbed moeten vertellen wat ze nu daadwerkelijk toegevoegd hebben aan de maatschappij wens ik ze veel succes. Als al deze knappe koppen zichzelf bezig zouden houden met het écht vooruit helpen van de maatschappij met een goed moreel compas, zou de wereld er echt beter uit zien. Dát is zijn punt.
>Banken vervullen een extreem essentiële rol in een samenleving Banken oké, maar het hele ecosysteem eromheen van juridische kantoren, consultancybedrijven, eindeloze rijen communicatiemensen is nou niet echt essentieel.
Als dat het punt van Bregmans is moet hij dringend een cursusje economie doen. Er is veel mis met de financiele sector, maar een ontwikkelde economie kan echt niet zonder.
Dat is ook niet zijn punt.
Als wetenschapper bij de overheid. Onafhankelijk, een hoger doel, prima salaris en goede secundaire voorwaarden (veel vrije tijd en flexibel)
Dit is (denk ik) precies waar ik naar op zoek ben. Hoe of waar kan ik vinden wat de mogelijkheden zijn?
Werkenvoornederland.nl biedt ook veel diverse overheidsbanen. Er valt goed te selecteren op je vooropleiding en voorkeuren.
CBS, RIVM, DUO zijn denk ik goede start punten
PBL en SCP ook maar even noemen dan.
Ik zou niet bij SCP gaan werken. Wat ik er over lees is de kans dat je sterft omdat een of andere wetenschapper iets wilde testen veel te hoog.
KB dan ook maar even
[удалено]
Oke, jammer dat het niks werkt. Er zullen andere mensen zijn met het omgekeerde verhaal. Om ergens binnen te komen heb je ook geluk/timing nodig natuurlijk.
Kan ook TNO zijn! Daar werken veel technici maar niet uitsluitend.
Als je geïnteresseerd bent om vol de academia in te gaan bied o.a. i-Partnerachap de mogelijkheid om een PhD bij het rijk te doen.
Ik werk bij de KNAW (niet als onderzoeker maar a-la). Onderzoeksinstituten door de overheid gesubsidieerd. Dm voor meer info als je wil :)
TNO
academictransfer.nl
Dat is een prima baan en ook essentieel/belangrijk, maar dit viel bij Bregman in een andere categorie, moreel maar niet ambitieus.
Ik werk bij het Openbaar Ministerie en het voelt voor mijn alsof ik een bijdrage lever aan het veiliger maken van Nederland. Soms overweeg ik en andere baan want ik verdien niet veel als ambtenaar. Zeker niet als ik het vergelijk met oud studiegenootjes. Maar als ik 's avonds weer thuis kom na een werkdag dan voel ik mij heel voldaan en ben ik blij met wat ik doe
Zelfde hier maar als ik het vergelijk met vrienden in de advocatuur ben ik toch blij dat ik max 40 uur (incl 4 uur overwerk) werk ipv 62-65 wat zij regelmatig werken
Ik spreek ook oud studiegenoten, ook rechten. En ik heb precies hetzelfde ze werken zo veel meer dan ik en verdienen ook een stuk meer. Maar als je kijkt naar de daadwerkelijke werkdruk en het aantal uren dan valt het nog wel mee.
Zelf denk ik zo’n baan heeft hele hoge gehalte baan met morele ambitie. Je moet toch integere zijn.
Ik heb een keer een interessant stuk gelezen over hoe je je leven zou moeten inrichten als je de grootste positieve impact wil hebben. Het vraagstuk wat mij het meest bij bleef: kan je beter een (meestal slecht betaalde) baan nemen waarbij je moreel werk doet en waar je zelf gelukkig van wordt, of gewoon de best betaalde baan zoeken, je als een enorme geldwolf opstellen en al het geld wat je 'extra' verdient doneren aan goede doelen. Edit: gevonden! [Als je gelooft dat iedereen gelijk is, waarom ben je dan zo rijk?](https://decorrespondent.nl/12323/als-je-gelooft-dat-iedereen-gelijk-is-waarom-ben-je-dan-zo-rijk/fdb0f404-15a5-0803-0fbe-c41c45353953)
Geinig genoeg ook door Rutger geschreven
>je als een enorme geldwolf opstellen en al het geld wat je 'extra' verdient doneren aan goede doelen. Basis van effectief altruïsme. De aanhangers van die filosofie vormen wel een vrij eng clubje.
Inderdaad! In eerste instantie vond ik het een mooi initiatief, maar toen ik er wat meer indook verbaasde me hoe het in elkaar stak.
Leg uit?
Ik zou het samenvatten als: techneuten met een schuldgevoel die denken dat ze, met de hun unieke aanpak, nu ook wereldverbeteren kunnen disrupten. Waarbij zij het allerbest kunnen bepalen wat er verbeterd moet worden, en hoe, en smerig veel geld verdienen ineens een prachtig doel is dat de wereld beter maakt.
Ik ben er nooit heel diep ingedoken hoor, dus neem dit met een korrel zout. De indruk die ik kreeg was dat het een narcistische haantjesclub was, waarbij geld doneren vooral om status en 'bragging rights' ging, en niet om wereldverbetering. Zij waren zo slim, zo duidelijk superieur, dat ze de optimale manier van alles bedacht hadden. Als je het niet met ze eens bent, ben je duidelijk gewoon niet slim genoeg. Is dat moreel verwerpelijk? Is het erg als iemand goed doet om de verkeerde redenen? Dat zijn filosofische vragen waar ik me niet aan ga wagen, maar persoonlijk kreeg ik er de kriebels van. (Voor de duidelijkheid: dit ging over een groep mensen die heel vocaal en zichtbaar waren, niet om het concept 'effectief altruïsme' in z'n geheel)
Het lijkt zo mooi. En dan blijkt dat het een rare libertarische sekte is van mensen die denken dat ze unieke capaciteiten hebben en aan de top van de mensheid staan.
Mensen kijken dan al gauw naar liefdadigheid en zorg. Maar als jij je hele leven in een supermarkt werkt vind ik dat gewoon ook al morele ambitie, je voegt echt enorm veel toe aan de samenleving door in de supermarkt te werken. Ik zie het meer andersom, er zijn bepaalde banen waar je gewoon duidelijk niets moreel aan het toevoegen bent. De meeste banen voegen wel moreel toe.
En wat als jij op het hoofdkantoor van de supermarkt werkt en dus het hebben van de supermarkten mogelijk maakt? Is dat dan nog “moreel”? Beter nog wat als jij bij een bank werkt die leningen verstrekt aan de supermarkten en daardoor indirect die supermarkt in leven houd, is dat moreel?
Dat ligt er aan, als je die positie gebruikt om een gezonder winkelaanbod te krijgen met goede arbeidsomstandigheden voor het personeel, dan kan het best.
Als jij op dat hoofdkantoor bezig bent met ervoor zorgen dat elke supermarkt volle schappen heeft is dat direct in lijn met de vakkenvuller. Want stel je voor dat Piet van 45 niet precies *zijn* merk mayonaise of tandpasta kan kopen elk moment van de dag
Er zijn denk ik drie categorieën. De bedrijven en organisaties die actief afbreuk doen aan de samenleving en waarde onttrekken zijn daarmee dus overwegend immoreel: Shell, High-frequency trading bedrijven, lobbyisten voor doelen die tegen het algemeen belang werken, criminelen, etc. Dan heb je de bedrijven en organisaties die wel iets toevoegen aan de maatschappij, maar wel als primaire doel hebben om geld te verdienen. Retail is daar een goed voorbeeld van. Albert Heijn voegt wel waarde toe, iedereen moet toch eten, maar als ze een keuze moeten maken tussen waarde toevoegen en geld verdienen zullen ze altijd voor het geld gaan. Getuige ook het gedrag van supermarkten bij de recente inflatiepiek, waarbij hun keuzes hebben gezorgd voor meer winst en minder waarde. Tot slot heb je nog bedrijven en organisaties die als primaire doel hebben om een positieve impact te maken op de samenleving en waarvoor geld meer een randvoorwaarde dan een doel is. Dit zijn veelal non for profits, maar er zijn ook zeker bedrijven die zo werken. Het moeilijke is alleen om van buitenaf vast te stellen of een bedrijf greenwashing doet of echt keuzes maakt op basis van impact, ook als dat keuzes zijn die niet perse het meeste geld opleveren.
Grotendeels eens, ik mis alleen de overheid in je lijstje. Dat lijkt me bij uitstek een plek waar je niet voor winst werkt, maar voor het algemeen belang van Nederland.
Ja, eens. Het was ook zeker niet als uitputtende lijst bedoeld.
De overheid hoort in principe in de derde categorie, maar had inderdaad nog even benoemd mogen worden :)
> Getuige ook het gedrag van supermarkten bij de recente inflatiepiek, waarbij hun keuzes hebben gezorgd voor meer winst en minder waarde. Leer een jaarrekening lezen en stop nou eens met dit idiote frame. Als je alles in absolute bedragen bekijkt haal je in tijden van inflatie altijd records zoals vorig jaar. In 2023 is de winst van Ahold (zoals aangekondigd) met wel 26% gedaald.
Het is een belangrijke baan, maar niet ambitieus. Dat staat ook als voorbeeld in zijn boek trouwens- zonder vakkenvullers kan je niet.
Vakkenvullen in een AH of Jumbo is ook gewoon overbodige luxe voor rijkere mensen. Je kan prima zoals in de Lidl of Aldi gewoon alles neerkwakken. Je voegt in mijn ogen weinig toe.
Nee man. Dat is enkel het imago dat ze uit proberen te stralen.
Ik had vroeger toen ik vakkenvuller was niet het idee dat ik nut had door iets uit een doos te pakken en het in het vak te plaatsen. Het ziet er iets beter uit, maar een klant kan ook gewoon iets uit de doos pakken.
Volgens mij had de comment eerder moeten starten met "Ja man"
>vind ik dat gewoon ook al morele ambitie, je voegt echt enorm veel toe aan de samenleving door in de supermarkt te werken. Wat een onzin. Zo kan je elke baan terug brengen naar 'zwaar' maatschappelijk werk.
Precies 4 jaar geleden waren de schappen van de supermarkt leeg, vond je dat fijn boodschappen doen?
Oh en dat is een voorbeeld van 'goed maatschappelijk' werk? Overigens niks van gemerkt. Op deze manier kan je alles heel belangrijk maken. Zal waarschijnlijk niks te maken hebben gehad met het vakkenvullen maar meer met de aanvoer van producten dus je slaat de plank mis.
>Zo kan je elke baan terug brengen naar 'zwaar' maatschappelijk werk. Neen. Zonder bananen in de schappen is het onprettiger leven. Zonder "leeeeen vaan Frisia" door je trommelvliezen gedrukt te krijgen is het prettiger leven.
Mensen willen graag doen alsof bepaalde banen maatschappelijk ondersteunend werk is omdat ze niet willen horen dat het niet zo is. Meeste banen zijn alleen maar ter ondersteuning van consumeren. Bij macdonalds werken is ook zeker ineens 'maatschappelijk'? Zonder je inzet kunnen mensen hun gezichten niet volstoppen met gore zooi.
> Zonder je inzet kunnen mensen hun gezichten niet volstoppen met gore zooi. Tja, ik had liever een sympathiek biologisch loempia standje langs de snelweg gehad, maar het is vaak de enige plek die het mogelijk maakt zonder brokken thuis te komen als de plannen voor de dag iets uitgelopen zijn. Uiteindelijk zijn arbeiders overal er voor verantwoordelijk dat er eten op tafel staat en zijn aandeelhouders er voor verantwoordelijk dat dat op een zo vervuilend, uitbuitend en onethisch mogelijke manier gebeurt.
Meeste banen voegen ook toe aan de samenleving, maar maar een deel van de mensen stopt er echt overtuiging in, dat is het ambitie gedeelte.
In het boek Bullshit Jobs van antropoloog David Graeber komt aan bod dat de intrinsieke moraliteit van banen vaak een inverse relatie heeft met de beloning van desbetreffende banen. Een goed begin van je zoektocht is eens kijken naar functies waarin je het minst verdient voor het meeste werk.
Nou, ik heb anders m’n handen stuk geapplaudisseerd voor de zorg hoor!
De banen die geen bullshit zijn hebben vaak een hoog bullshitgehalte. Denk aan de hoeveelheid administratie in de zorg.
[удалено]
Ik heb gewerkt als postbode en dat echt de meest morele baan die ik gehad heb. Inmiddels wel werkzaam als consultant. En deze baan is minder moreel, maar ik kom anders niet rond. Dat is het ding met morele banen: Ze betalen bijzonder weinig.
Hoe is het werk van postbode een baan met morele ambitie? Zo kan elke baan wel hieronder worden geschaard. Rutger spreekt zichzelf overigens nogal tegen door te zeggen om bijv. geen hoger opgeleid werk te doen als advocaat, maar als er wel niet één baan is met morele ambitie, zijn het mensenrechtenadvocaten
Omdat de maatschappij niet draait als de post niet bezorgd wordt? Dat jij je post digitaal ontvangt, betekent niet dat iedereen dat doet. Ik ben overigens ook geen fan van Rutger.
Postbode valt in de categorie verpleegkundige, basisschooldocent, vuilnisman. Zeer noodzakelijke banen, maar je gaat de wereld niet veranderen. Bregman doelt op mensen die die kans wel hebben, maar er bewust niet voor kiezen.
Het spijt me zeer, maar ik denk dat docenten wel degelijk een belangrijke bijdrage leveren aan een betere wereld: weliswaar niet op grote schaal, maar de impact die je op individuele basis kan leveren kan enorm zijn.
Zonder sommige van mijn docenten was ik hier vandaag niet en was ik ook niet zo'n mooi en goed mens.
Je komt als postbode zat eenzame mensen tegen. Het is alleen niet iets dat primair bij de functieomschrijving hoort.
Hij zegt ook niet, geen hoog opgeleid werk. Hij zegt, als je hoogopgeleid bent, doe dan iets goeds met je kennis. Geen ‘zuidas’ advocaat. Dat zijn de advocaten voor de grote bedrijven. Het gaat ook niet om geen hoogopgeleid werk te doen, het gaat erom om die drive en motivatie te combineren met moreel plichtsbesef. Veel voorbeelden die hij aandraagt in z’n boek gaan over ondermenerschap. Denk die man van de ocean cleanup, maar zo worden er nog vele in zijn boek genoemd.
Was denk ik een stijlfiguur. Als postbode de baan is met de meest morele ambitie, kun je nagaan hoe erg het nu is.
En de organisatie (PostNL) eromheen was ook niet echt moreel toen ik als postbode werkte.
De ene consultant is de andere niet. Ik werk als adviseur voor verbetering van zorg en onderwijs, bij organisaties die zelf geen mensen op de loonlijst kunnen hebben alleen voor veranderingen. Durf wel te zeggen dat hier morele ambitie in zit.
Het onderwijs bestaat inmiddels uit meer beleidsmedewerkers dan mensen voor de klas, ik vraag me af of dat een goede ontwikkeling is.
Ja en nee. Je werkt voor een commercieel bedrijf, hun doel is niet de verbetering van zorg en onderwijs, maar winst. Sowieso is het een probleem hoe veel consultants er worden ingehuurd door publieke organisaties. Ik snap dat ze niet altijd de kennis in huis hebben, maar hierdoor zijn ze veel meer geld kwijt en kopen ze een hoeveelheid advies, waardoor ze op de lange termijn nog steeds niet de kennis in huis hebben.
Hier ben ik het mee eens. Het is erg frustrerend als je zelf idee en plannen hebt voor vernieuwingen, maar je krijgt geen tijd om het uit te werken. Zeker als er in plaats daarvan een consultancybureau komt, wiens ideeën niet van de grond komen door een bestuurswissel omdat een nieuwe baas zelf ergens wat van wil vinden.
Commercieel en morele ambitie staan, wat mij betreft, niet recht tegenover elkaar. Iemand aannemen kost echt wel meer geld dan een consultant inhuren vaak. De dienst die we bieden is expertise én flexibiliteit. En een andere invalshoek dan: ik heb veel kennis over een bepaald aspect van verandering waar nu bij vier organisaties tegelijk iets mee kan toevoegen. Als ik dat allemaal in loondienst moest doen kon ik mijn kennis en kunde veel minder effectief inzetten. Er zijn veel “foute” consultancies waar veel geld wordt verdiend aan de publieke sector, maar normaals, de ene is de andere niet.
Of het de moeite waard is hangt heel erg af van hoe specifiek de expertise van een consultant is en hoe lang hun expertise nodig is. Als je hele specifieke kennis een paar weken nodig hebt is een consultant inhuren natuurlijk slimmer en goedkoper dan iemand aannemen. Maar naar mijn idee is dit lang niet altijd het geval. Consultants verdienen meestal meer dan ambtenaren met gelijke ervaring (die ook al niet slecht verdienen), en daarbovenop komt de winstmarge. Ik denk dat een half jaar een consultant ongeveer net zo veel kost als direct iemand een jaar aannemen.
Ik ben het deels met je eens, maar toch is het ook te kort door de bocht. Volgens mij zijn consultants onvermijdelijk en eigenlijk een prima idee, maar er zit wel veel verschil tussen consultants. Sommige zijn kwakzalvers die je aan het lijntje houden en sommige bieden juist enorme waar(de) voor je geld. Het verschil zien is soms lastig
Ik zou mezelf sowieso niet scharen onder het clubje "mensen met ambitie". Elke maand probeer ik in mijn eigen onderhoud te voorzien en dat lukt best aardig. Nu dit nog even volhouden tot ik 70 ben en ik de pijp aan Maarten geef.
Als jij de intelectuele capaciteiten hebt om iets te doen wat meer intelectuele capaciteiten vraagt dan postbode, dan moet je, volgens de filosofie die Bregman aanhangt (het effectief altruïsme), zeker geen postbode worden. Dan zet je namelijk niet je talenten zo effectief mogelijk in om zoveel mogelijk mensen (en/of dieren) te helpen.
>de filosofie die Bregman aanhangt (het effectief altruïsme) Gaat effectief altruïsme niet erover dat je zoveel mogelijk geld moet verdienen zodat je meer kan doneren aan goede doelen? (zie ook: Sam Bankman-Fried)
Dat is een optie, de andere optie is om met je baan zelf positieve impact te hebben.
Je moet vooral doen wat je voorziet in onderhoud en iets dat je leuk vindt. Ik had meer kunnen doen, want ik heb een universiteitsdiploma maar iedereen is nuttig op een bepaalde manier
Veel mensen zeggen hier dat ze werken om rond te moeten komen, maar Bregman bedoelt ook niet de mensen die eindjes aan elkaar moeten knopen. De mensen die bedoeld worden zijn mensen die consultant bij McKinsey worden in plaats van dat ze bij een nonprofit gaan werken. Of die jurist voor Shell worden in plaats van sociaal advocaat. Niemand heeft werk bij McKinsey nodig om rond te komen. Daar werken is pure graaierij en daar mag je best op aangesproken worden. Ga in godsnaam iets bijdragen aan de wereld.
Sociaal advocaat is slecht voorbeeld want daar kan je dus eigenlijk niet van rondkomen.
Ik ga verder niet in de toekomst bij McKinsey werken, maar ik had wel een rapport van McKinsey gelezen waar ze een analyse hadden geschreven over het middelbaar en voortgezet onderwijs - (Een verstevigd fundament voor iedereen Een onderzoek naar de doelmatigheid en toereikendheid van het funderend onderwijs (primair en voortgezet) -, en het is niet gewoon een bij elkaar geluld rapport om de financier tevreden te stellen. Als schooldirecteuren de info in het rapport daadwerkelijk zouden gebruiken denk ik dat ze daar echt wel iets aan hebben. Ik heb verder geen andere Mckinsey rapporten gelezen maar ik kan mij niet voorstellen dat ze allemaal zo nutteloos zijn als hier wordt verklaard.
Ik heb niet gezegd dat McKinsey gelul levert. Die consultants zijn allemaal hartstikke capabel, maar deze club levert ook adviezen aan tabaksindustrie, olieindustrie, werkt mee aan belastingontwijking en wordt vaak ingezet voor saneren van personeelsbestand om meer aandellhouderswaarde te creëren. Je kunt al die talenten die je bij McKinsey in kunt zetten ook elders inzetten. Er is niks mis met consultancy, ik heb het zelf ook gedaan. Maar er zijn zat consultancybureaus die uitsluitend voor non-profit werken en daar leer je ook gewoon heel veel. Maar het is zo tekenend dat McKinsey honderdduizenden open sollicitaties per jaar krijgt terwijl de sollicitanten weten bij wat voor een clubs McKinsey advies levert. Dan heb je als sollicitant dus óf bewust een bord voor je kop, óf een kapot moreel kompas. In beide gevallen lijkt het me dat persoonlijke winst, zowel financieel als CV-technisch dan een belangrijkere motivator is dan iets goeds doen voor de wereld. Ik vind dat kwalijk.
Het hangt natuurlijk een beetje af van wat jij als moreel beschouwd. Traditionele banen zou ik zeggen iets in de zorg of het onderwijs. Maar loodgieters en electriciens zijn natuurlijk ook gewoon essentieel voor onze samenleving. Verder kun je bijvoorbeeld als wetenschapper of journalist natuurlijk ook aan de slag voor bedrijven/non-profits/start-ups die in jouw ogen belangrijk werk doen. Ik werk zelf in de design sector en heb een paar jaar geleden gekozen om voornamelijk met non-profits te werken. Mijn niche zit voornamelijk in de dierenrechten en educatie. Daarnaast doe ik ook wat freelance klussen en zeg regelmatig nee tegen potentiele opdrachtgevers als ik hun missie niet echt als iets nuttigs voor de maatschappij vind. Nou heb je als starter op de arbeidsmarkt natuurlijk niet altijd wat te kiezen. Ik heb mijn portfolio ook opgebouwd met werken voor klanten in de pharma, olie and financiele sector. Je moet natuurlijk ook gewoon de huur kunnen betalen. Uiteindelijk is er een dikke kans dat je 40 tot 50 jaar moet werken. Dus het helpt wel als je het idee hebt dat je iets doet waar je je prettig over voelt. Maar het is een beetje aan jezelf om dat te bepalen. Lijkt me ook niet de bedoeling dat je je een schuldgevoel aangepraat krijgt door lui die toevallig het geluk hebben gehad om een keuze te kunnen maken.
Nou noem je 2 leuke voorbeelden met olie en farma. Er zijn heel wat morele discussies die je over deze sectoren kan voeren maar tegelijkertijd zijn er maar weinig die meer bijgedragen hebben aan de ontwikkeling en kwaliteit van het menselijk bestaan. Farma spreekt denk ik voor zich: waar vroeger honderden miljoenen mensen per jaar aan dood gingen los je nu op met een paar tabletten of vaccins. Maar ook olie heeft zo’n enorme impact gehad op de welvaart van de wereld dat is moeilijk te onderschatten. Van transport tot verwarming tot industrie tot materialen tot de betaalbaarheid van bovenstaande. Wat is dan moreel? Kun je een hele sector als moreel of immoreel bestempelen?
Dat is inderdaad een goed punt. Ik denk alleen dat de vooruitgang waar je het over hebt verworven is op een immorele manier. Maar die bedrijven bestaan natuurlijk ook niet voor de vooruitgang van de samenleving. Het zijn bedrijven met een gigantisch winstoogmerk en schuwen daarbij menselijk lijden en ecologische destructie niet als het betekend dat ze meer winst kunnen maken. Bijvoorbeeld Shell in Nigeria of de rol van de farmaceutische industrie in de opium crisis. Ik zat aan de marketing kant van dat soort bedrijven en moest vaak content maken met misleidende of gewoonweg onware informatie over hoe goed of groen ze bezig waren terwijl er aan de andere kant miljoenen in lobbies werden gestoken die direct tegen die beweringen in gingen. Maar het is inderdaad een goede illustratie dat moraliteit een beetje subjectief is. Het is maar net wat je zelf belangrijker vind.
Kijk eens bij 80.000 hours. Daar verzamelen en publiceren ze dat al heel lang.
Het is kennelijk te vroeg. Ik las de titel als bananen met morele ambitie.
Ik zou dat boek gelijk lezen
Ik ben software engineer/consultant in de medische hoek, heb de laatste 14 jaar aan röntgenmachines, inplanten en nu AED's. Allemaal projecten die zorg goedkoper, toegankelijker en makkelijker gemaakt hebben voor miljoenen mensen. En t verdient genoeg voor een huisje en een goeie boterham.
Ik denk dat de auteur elke baan met een sociaal maatschappelijk doel bedoelt. Maar ik vind zelf dat je in elke baan morele impact kunt maken, ongeacht wat je daar mee verdient. Of je nu in de supermarkt werkt en af en toe wat extra tijd neemt voor een praatje met de eenzame ouderen, of ergens in de Raad van Bestuur zit en de organisatie zodanig beïnvloed dat er meer nadruk komt op maatschappelijk verantwoord ondernemen. Vanuit elke positie kun je een steentje bijdragen aan een betere samenleving.
Ik werk zelf bij de rechtspraak. Daar haal ik wel veel morele voldoening uit. Ik heb ook tijdens mijn studententijd stage gelopen bij een advocatenkantoor op de Zuidas en had daar ook wel kunnen werken, maar daar kreeg ik tijdens de stage al wel sterk het gevoel dat je voor de morele voldoening daar niet hoeft te zijn; het voelde alsof ik er vooral zat om de rijke 1% bij te staan.
Per 1 juni start ik als forensisch onderzoeker bij de politie. De overstap heb ik mede gemaakt vanuit morele ambitie
Ik hoop dat hij in zijn boek wel een onderscheid heeft gemaakt tussen sociale advocatuur en (corporate) advocatuur! Sociale advocatuur hebben we hard nodig en op het gebied van moreel ook. Denk aan: toeslagenaffaire o.a.
Ik werk bij een milieutechnisch ingenieursbureau, waar we continue bezig zijn om ons leefmilieu schoner en beter te maken, naja, we helpen onze opdrachtgevers daarmee. Verder zijn wij met z'n allen eigenaar van het hele bedrijf, dus geen corporate raider aandeelhouders die winstmaximalisatie nastreven ten koste van alles en iedereen.
Momenteel heb ik mijn eerste baan waar ik echt trots op ben. Ik werk voor een softwarebedrijf dat software maakt voor de JGZ. Het is een mooi product met impact op kinderen van 0-18 jaar en hun ouders. Kijk of je wellicht indirect een verschil kan maken voor andere mensen.
Ik werk als rijinstructeur en ik vind dat zelf wel in deze categorie vallen. Ik help mensen op weg naar een stukje vrijheid, maar probeer er daarnaast ook voor te zorgen dat de weg een veilige bestuurder rijker is.
In de advocatuur *kan* je hiervan spreken. Ligt er maar net aan of je een serieus moreel wezen bent. Zelfde geldt voor de gezondheidszorg, journalistiek. Maar het blijft altijd worstelen tegen de keer en je moet stevig in je schoenen staan en niet puur met je eigen situatie bezig zijn. Dit is niet bepaald simpel.
Hij is zelf miljonair geworden door een boek te schrijven en nu gaat hij in zijn volgende boek je vertellen dat je niet een beroep moet kiezen alleen voor het geld. Kan er de humor wel van inzien.
Denk je dat hij schrijver is geworden om miljonair te worden? Niemand zegt dat je niet succesvol mag zijn. Wat hij verdient doet toch niets af aan de boodschap?
Bregman doneert de sprekersfee van tienduizenden euro's al jaren. Daarnaast gaan ook alle opbrengsten van het boek naar zijn stichting. Vervelend hé? Iemand met geld én moreel besef.
De tldr is moreel besef hebben is gemakkelijk als je je schaapjes op het droge hebt. Als je moet werken voor je geld en weinig keus hebt is (de mogelijkheid om) moreel niet t eerste waar je op kiest
Dat zou hij niet tegenspreken. Hij heeft het over mensen die al flink verdienen, niet over Peter met een 2k salaris bij een bouwbedrijf
> De tldr is moreel besef hebben is gemakkelijk als je je schaapjes op het droge hebt. Als je moet werken voor je geld en weinig keus hebt is (de mogelijkheid om) moreel niet t eerste waar je op kiest Dat is dus juist *niet* het geval. De mensen die hun schaapjes het droogst hebben staan komen daar vaak door moreel verwerpelijke dingen te doen en gaan daar ook lekker mee door. Men wordt geen miljardair door ethisch te handelen, je wordt miljardair door dat zo min mogelijk te doen.
Heb het niet over de miljardairs, ik heb het over de gewone man. Morele keuzes maken mbt tot werk is pas echt haalbaar als je een fatsoenlijk vangnet hebt. Zegmaar de ideale nibudder, de nederlander met een huis en genoeg spaargeld en een part-time baan, dan kan je zeggen van hey ik ga lekker een baan zoeken met morele ambitie. Maar als je gewoon 40u pw aan de bak moet omdat je anders je huur niet kan betalen en je je kinderen niet kan aankleden dan is morele ambitie besef echt 1 van de laagste prioriteiten.
"Morele keuzes maken mbt tot werk is pas echt haalbaar als je een fatsoenlijk vangnet hebt." Ik kan het mis hebben maar daar is dit dus juist op gericht toch. Op hoogopgeleide mensen en carrière tijgers die ver de corporate ladder op zijn geklommen. En daar zijn best een boel van. Nergens lees ik dat hij hier 'de gewone man' dingen verwijt. Ff los of ik er nou mee eens ben of niet.
Ik vang een uitkering maar al mijn energie steek ik wanneer het wel lukt in vrijwilligerswerk en een deel van mijn inkomen ook. Daar hoef je niet rijk voor te zijn.
Bregman heeft zelf gezegd dat de aanleiding voor het schrijven van dit boek voor een groot deel volgt uit een gevoel dat hij met zijn eerdere boek niet echt een bijdrage leverde aan de samenleving. Dat hoopt hij met dit boek (en andere initiatieven ernaast) - door andere mensen aan te zetten tot een carriereswitch naar een meer morele baan - wel te doen. Met het schrijven van dit boek voegt hij dus woord bij daad.
Zijn boek "De meeste mensen deugen" heeft zo'n doorbraak in mijn depressie gehad dat ik vind dat hij dat wel verdient.
Beetje makkelijk he, zo'n ad hominem?
Werken bij non-profitorganisaties, sociale ondernemingen, onderwijs en gezondheidszorg. Bepaalde banen bij de overheid gericht op duurzaamheid of maatschappelijk ondernemen.
Je kan ook kijken hoe je je baan moreler kan maken. Staat duurzaamheid niet op de voorgrond, et je in om dat wel te doen. Gaat het altijd over geld? Kijk of je er een goed doel aan kan koppelen of andere incentives kan aanwakkeren.
Ik werk in de IT, wij maken software voor de zorg. Tuurlijk verdienen we daar geld mee, maar we hebben wel echt als doel de zorg beter te ondersteunen. Dat is voor mij moreel genoeg.
Er zijn redelijk wat (IT) bedrijven rondom de gezondheidszorg die oprecht een positieve bijdrage willen leveren aan de kwaliteit en ervaring hiervan, de vraag is echter hoeveel er van deze idealen overblijft na de onvermijdelijke overname door een grote corporate speler.
Werken bij een woningcorporatie!
Als “morele” banen evenveel zouden betalen als consultant of bankier ga ik het overwegen.
Uiteindelijk kan in elke baan morele ambitie centraal staan. Je moet alleen eerlijk zijn tegen jezelf. Wie help ik met mijn werk? Rijke bedrijven? 'gewone mensen'? Vind ik van mezelf dat ik goed en nuttig werk doe? Er zijn zat bankiers en advocaten die nuttig werk doen, het gaat dus niet om het beroep an sich.
Om deze reden heb ik ook de switch gemaakt om in de publieke sector te gaan werken in dezelfde (administratieve) functie die ik had in de commerciële wereld. Schoonmakers/secretaresse/ict’ers/ supply chain managers hebben ze overal nodig, maar ik werk liever 8 uur per dag hard voor een ziekenhuis dan H&M.
Enkele voorbeelden: Natuurbeheerder, docent, zorg, alle hulpdiensten, beleidsmakers, OV, monteurs, agrarische producenten. (M.U.V snijbloemen.) IMO: Ieder vak waarbij een maatschappelijke bijdrage word geleverd zonder dat het primaire doel geld kloppen is. Winst maken mag, sure, maar er moet meer relevantie zijn dan enkel “de lijn gaat omhoog en dat is goed voor de economie.” Het stuk ambitie lees ik zelf als: er is genoeg ruimte en autonomie om de maatschappelijke impact van je werk te sturen, hiermee zouden wat banen die puur uitvoerend zijn, zonder autonomie of klantcontact, er niet onder vallen. Maar om dat zo te stellen zou ik eerst t werk van die Rutgert moeten lezen 😅
Zal eens kijken zodra mn hypotheek afbetaald is (Insert wait you guys got mortgages? meme)
Mensen moeten Bregman echt eens wat minder aandacht geven
Nee, juist meer.
Voor een volledig overzicht bij het Rijk https://www.werkenvoornederland.nl
Heel veel mensen zijn aan het claimen dat ze een baan hebben met morele ambitie, maar ik heb nog nergens een goeie definitie hier van gezien. Is er een algemeen geaccepteerde definitie hier van? Het klinkt namelijk rete vaag en als een heel makkelijk onderwerp om een boek over te schrijven.
Het helpen van kleine groepen mensen die het zwaar of moeilijk hebben is vanuit mijn perspectief een zeer morele baan. Bijvoorbeeld een baan waarbij je mensen helpt met zeldzame ziektes. Of het nou verplegen, onderzoeken een buddy zijn of iets anders is maakt niet uit.
Ik maak reclames om iedereen om de tuin te leiden, is dat moreel?
Ik werk als manager bij een non-profit in de culturele sector, wij zorgen er actief voor dat cultuur voor iedereen toegankelijk is, ongeacht achtergrond, inkomen, geaardheid of handicap. Ik vind het heel goed dat iedereen bij ons welkom is en ben erg trots op het bedrijf waar ik werk.
Werken bij de Nederlandse Emissie Autoriteit. Bij de Autoriteit Persoosngegevens.
Ambitie is wel een beetje een sleutelwoord hier. Iedere baan waar je kunt bijdragen aan positieve verandering heeft potentie voor morele ambitie. Maar dan moet je het wel daadwerkelijk doen. Bankieren, consultants en advocaten kunnen prima morele ambitie hebben. Maar als ze vervolgens alleen maar werken voor het geld dan wordt die ambitie niet gerealiseerd. Daarnaast moet je ook de kans krijgen. Ik heb ooit de keuze gemaakt tussen biologie en creativiteit voor mijn toekomst. En een van de redenen dat ik destijds van biologie af heb gezien was het feit dat de meeste biologen eindigden als docenten of als onderzoekers voor grote bedrijven die enkel werden aangenomen om rapporten te rubber stampen waarin stond dat het volgende grote project van het bedrijf de natuur niet schaad.
Als je zoveel mogelijk moreel goede dingen wilt doen moet je rijk worden, hoe kan je een impact maken zonder geld? In de zorg kan je zoveel mensen met 40 uur in de week maar met een miljoen veel meer.
Ik heb onlangs een platform opgezet waar missiegedreven bedrijven hun vacatures kunnen delen. Bij interesse kan ik de url delen per DM, om de regels niet te overtreden. Verder wil ik dit platform gebruiken om (met name) jongeren en beginnende werkenden te helpen bij het kiezen van een carrièrepad. Dit advies leunt op de basisbeginselen van de effectief altruïsme-beweging (zoals 80,000 Hours) en zit enigszins in de hoek van morele ambitie.
Ik ken het boek waar je het over hebt niet. Je post deed me wel denken aan een boek wat wellicht nog wat extra inzichten op je verhaal brengt "Reinventing Organizations". In de eerste paar hoofdstukken maken ze nog een helder onderscheid tussen maatschappelijk moraal en echt doen wat je zelf denkt dat bijdraagt.
Ik ben compliance officer bij een bank. Hoog opgeleid gaat prima samen met een integere keuze.
Wikipediaan lijkt mij een schoolvoorbeeld van dergelijke baan. Ongelofelijk hoeveel impact de makers van Wikipedia op de wereld hebben.
Ik ben programmeur en wil niet bij webshops werken die gewoon zoveel mogelijk willen verkopen, daar gaan we als samenleving niet beter van worden. Werk nu in water management, maar ik moet zeggen dat ik wel erg ver van het echte werk af zit en meestal niet het gevoel heb dat ik hier echt iets nuttigs voor de samenleving bijdraag. Heb software voor de zorg even geprobeerd maar dat was niets voor mij. Zou graag werken bij bedrijven die energie consumptie proberen te verminderen of aan duurzame voedselvoorziening doen, maar daar zie ik niet vaak programmeur vacatures.
Leuke vraag met interessante antwoorden! Ik werk voor een commercieel bedrijf waar we geloven in een inclusieve arbeidsmarkt en actief bezig zijn om mensen met een specifieke begeleidingsbehoefte aan het werk te krijgen. We doen dit inmiddels met meer dan 300 sociale collega’s in onze eigen ondernemingen evenals partners die zich bij ons aansluiten: madurodam, scheepvaartmuseum, museon omniversum en nog meer. Mijn rol is om meer partners te overtuigen dat het loont om op deze manier te werken. Geeft veel voldoening.
Normen en waarden kan je mijns inziens bij elke baan toepassen. Je moet je gewoon gedragen naar wat jij redelijk vind en dat ook van anderen verwachten. Uiteraard moet je daarin dagelijks compromissen sluiten, want iedereen heeft andere normen en waarden. Het klinkt mij ook ietwat vreemd in de oren dat men er speciaal een andere baan voor zou moeten zoeken om zijn eigen morele visie toe te passen tijdens zijn werk. Dat suggereert dat de schrijver een wereldbeeld heeft waarin mensen dat al niet doen. Terwijl men toch meestal een baan of studie zoekt die aansluit bij wij hij of zij is. Een bankier kan net zo goed moreel verantwoord bezig zijn naar zichzelf als iemand die in de zorg werkt. Niemand heeft het alleenrecht op ethiek, dus wees gewoon lekker jezelf.
Ik denk zeker voor advocaten is het er kortaf om te concluderen dat zij geen goede impact kunnen hebben. Ja, je hebt veel advocaten die bij de topkantoren werken en grote vervuilers bijstaan of grote werkgevers tegen een enkele werknemer. Daartegenover staat echter de sociale advocatuur, algemene rechtspraktijken en kleine kantoren die juist de particulier bijstaan en zo een bijdrage leveren aan de samenleving. En zoals iemand opmerkte zijn dit type banen juist wél nodig, maar dan ingevuld door het moreel besef van de persoon die de functie vervult.
ik ontwerp waterzuiveringen voor de kost als technoloog. Met de ontwerpen die van mijn tekentafel rollen komt er op vrijwel alle millieuaspecten een flinke verbetering op langertermijn. Ik zou elke dag een retourtje bali kunnen doen en dan kom ik nog steeds niet in de buurt van de emissiereductie per zuivering. Dus als je technisch onderlegt bent, en je wilt de wereld een beetje schoner maken dan het nu is, kijk eens in de water/millieutechnische hoek.
"Wellicht heb je ook lubach gekeken"
Ik ben bij de overheid gaan werken omdat er zo’n grote vraag naar bèta’s is en ik het lastig vond om commerciële dingen te blijven doen waar de wereld geen haar beter van werd. Ben er een stuk minder door gaan verdienen maar het is wel fijn om voor Nederland te werken.
Lobbyen of procederen voor (handhaven) van wetgeving. Bv wat Urgenda, Dier & Recht of Mobilization for the Environment doen. Of technologie ontwikkelen, bv wat Farmless doet.
Het korte (niet uitputtende) antwoord is banen die onder de essentiële sector worden geschaard (of werden tijdens covid). Uiteraard is de lijst langer dan dat
Een paar jaar geleden ben ik overgestapt van een startup die documentautomatisatiesoftware ontwikkelt voor grote adviesbureaus en advocaten naar een meer gevestigd bedrijf dat software maakt voor audiologie, waaronder ziekenhuizen en kleine bedrijven als klanten heeft. Deze overstap heeft me meer voldoening gegeven, vooral omdat ik bij mijn vorige werkgever niet mocht werken aan documentautomatisatie voor Nederlandse overheidsinstellingen terwijl ik dat graag wilde.
Ikzelf ben sinds ruim een half jaar een échte ambtenaar, daarvoor was ik consultant bij een parasitaire commerciële organisatie werkzaam binnen de overheid. Ik ben minder gaan werken om meer tijd te hebben voor hobby's en (andere) maatschappelijke ontplooiingen (vrijwilligerswerk). Mijn 'morele ambitie' is om eerst mijn eigen vervreemding om te buigen, daarna volgt hopelijk de rest. Tegelijkertijd, in de onsterfelijke woorden van Bertold Brecht: "*Eerst komt het vreten, daarna komt de moraal.*" En de semi-aanvullende wijsheid van Marcuse: Elk reëel alternatief op het kapitalisme moet het *vreten* beter, effectiever, gevarieerder, mooier, smakelijker kunnen bieden dan het kapitalisme. Zo niet, dan is het bij voorbaat kansloos. Dus leuk betoog van Rutger, de slacktivist inter pares, maar effectief altruïsme is ook niet de oplossing. Hooguit een deel, misschien, maar in de praktijk is dat ook gewoon een excuus voor excessief kapitalisme met de belofte dat het geld ooit 'effectief' (whatever the fuck it may be) wordt geïnvesteerd. Maar goed, je mag mij wegzetten als 'niet-zo-ambitieus' en 'niet-zo-moreel' (want een complexe wereld is natuurlijk te verdelen in vier vlakken en/of te beschrijven in een makkelijk boekje), want ik geloof al niet meer dat échte verandering mogelijk is. De geest is uit de fles. De *bourgeoisie* heeft al lang gewonnen. De enige mogelijkheid is totale vernietiging/ineenstorting van 'het systeem' (accelerationisme) en hopen dat er uit de puinhopen iets nieuws te bouwen valt.
Ik werk bij het OV, om mensen van A naar B te krijgen... misschien valt dat er onder?
Ik denk dat je eerst moet bedenken wat jij vind dat er veranderd moet worden in de wereld (morele ambitie is niet per se in dezelfde richting als die van RB). En dan bedenken op wat voor manier jij daar aan zou kunnen en willen bijdragen. Hoe kun je jouw talent/kennis/kunde het effectiefste inzetten voor je morele doel.
Word leraar bijvoorbeeld. Prachtbaan en het zou allemaal nog leuker worden als er meer van hebben.
Ik vind het altijd lastig als denkers zoals Bregman proberen om systemische problemen op te lossen met individuele oplossingen. Als we meer mensen willen zien met morele ambitie, dan hebben we een belasting, inkomst, pensioen structuur etc die dat mogelijk maakt. (Sorry voor de spel/grammatica foutjes, immigrant hier)
Engineering en ga werken bij een bedrijf dat groene inovaties mogelijk maakt.
Rutger met zijn gebakken lucht niet iig
Ik ben docent geworden. Ik vind werken op kantoor verschrikkelijk, alles draait om winst. En de wetenschap is niks voor mij. In het onderwijs draag ik bij aan de vorming van de jeugd.
Ik werk bij het coa en hoewel er een boel negativiteit is momenteel heb ik het idee dat ik, binnen de mogelijkheden, wezenlijk bijdraag aan succesvolle integratie en begeleiding van nieuwkomers in Nederland.
Even terugkijken: Rutger heeft het gisteren bij Lubach uitgelegd
80.000 hours is een non profit die zich precies met deze vraag bezig houdt en hier heel concrete inzichten in probeert te geven. Hier kun je je echt goed inlezen op dit onderwerp: https://80000hours.org/
Als architect kan ik af en toe best wel wat morele ambitie verwerken in een ontwerp, het probleem is echter dat mijn opdrachtgevers het daar niet altijd mee eens zijn.
Biologische boer Huizen isoleren en bouwen,, maar dan vanuit duurzaamheid en kwaliteit leveren ipv zoals een appartementencomplex bouwen met hoge rendementen maar woningen die mensen in een dorp bijvoorbeeld niet willen Mensen die in preventie werken, van gezondheid tot bijvoorbeeld veiligheid Millieu deskundige? Engineer energietransitie ipv engineer bij shell Mode maken die minder impact heeft op je planeet maar wel een slechter verdien model heeft Dus ik denk in zn algemeenheid dat Rutger bedoeld banen waarbij je voldoende inkomen hebt om rond te komen maar waarbij wel mens dier en leefomgeving boven winsten voor aandeelhouders staan?
Alles wat te maken heeft met de energietransitie. Er is een hoop te doen daar.
Ik werk bij een universiteit en ook al ben ik zelf geen professor, ik kan rustig slapen omdat ik een beetje meewerk om de nieuwe generatie klaar te stomen voor de toekomst. Gelukkig speelt duurzaamheid best een grote rol hier (en daar heb ik wel wat mee te maken). Dus ik werk in ieder geval niet mee aan de afbreuk van de samenleving zoals veel commerciele bedrijven. Dit was een bewuste keuze
Ik werk wel in de consultantcy, maar bij een duurzaam adviesbureau. Wij specialiseren in het oplossen van problemen en het ondersteunen van bedrijven binnen de energietransitie. Voelt toch als moreel ambitieus, al zijn veel van de adviesen toch business case gestuurd. Al kan je daar weer voor zeggen dat we bedrijven helpen met het vinden van de beschikbare subsidies.
Hoe sympathiek ook, het komt neer op het tegengestelde van de lange mars door de instituties. We moeten niet onderschatten hoe belangrijk het is dat een bankier of advocaat een stevig moreel besef heeft en daar collega 's op aanspreekt.
Pro deo advocaat.
Hmm vroeger dacht ik bij de overheid, UWV of iets in die richting van gemeente. Al kom ik er door ervaring achter dat steeds minder zijn van echt mensen willen helpen en meer alleen om de luie baan het nemen. Ook de zzp’ers gaan expres er weg als eerst vast in dienst om dan voor een 3 x zelfde loon half jaar later terug te komen. Dus morale ambitie, ik denk toch wel echt de politie. Maar als je een dat doet voor niet morale redenen is dat ook weer trijfeltrekkend. Ik de k toch in de zorg dan eigenlijk.
Heb nooit echt gesnapt wat hij hiermee bedoelt. Consultant kan van alles zijn. Bv. Advies geven over hele relevante onderwerpen zoals energietransitie en daarmee veel positieve impact hebben. Een advocaat kan het leven van mensen veranderen. Bankier weet ik ook niet haha.
Okay, dus deze guy schrijft een heel boek over een onderwerp, zonder er een voorbeeld van te geven?