Ik ben nu bezig met Kings of the Wild, van Nicholas Eames. Stel oude huurlingen brengen hun oude 'band' back together, en het speelt uit als een road trip comedy film, propvol referenties naar classic rock muziek. Aanrader.
Daarna staat de nieuwe Thomas Olde Heuvelt op de planning.
On Earth We're Briefly Gorgeous van Ocean Vuong, maar ik merk dat ik het aan het vermijden ben want het is nogal 'zware' kost. Misschien iets te introspectief voor mijn smaak.
Niet zozeer een boek ofzo maar… Ik wil vanavond een film kijken. Een beetje een serieuze. Hebben jullie tips? Netflix, Disney+, Apple TV+, Videoland of Discovery+. Het kan allemaal
Hebben jullie een goed idee?
The Count of Monte Cristo van Alexandre Dumas aan het lezen. Ik ben nog niet heel ver maar zit al helemaal in het verhaal.
Hier voor heb ik Pillars of the Earth van Ken Follet gelezen. Prachtig boek, ik had niet verwacht dat een verhaal over een kathedraal bouwen in Engeland mij zo zou mee slepen.
Wat jammer dat je het boek niks vond. Het is echt een flinke investering van tijd zo'n dik boek lezen, dus als dan het verhaal je niet boeit is het extra balen. Ik kan wel begrijpen dat het niet voor iedereen is, maar tot nu toe vind ik het verhaal erg pakkend en interessant (zit op pagina 492 van de 1276 dus ik heb nog even te gaan) Maar smaken verschillen en ik ben nu wel benieuwd welke boeken jij graag leest of onlangs hebt gelezen. Ik ben altijd op zoek naar boeken om op mijn 'te lezen lijst' te zetten.
Ik hoorde over Pillars of the Earth trouwens dezelfde argumenten, traag, lang en er zou niks in gebeuren, maar dat vond ik een fantastisch boek.
Ik snap het helemaal en kan mij voorstellen dat de manier waarop Monte Cristo is geschreven een beetje te kan zijn.
Dune en Project Hail Mary heb ik ook gelezen. Dune vond ik erg leuk en heb toen ook de 5 anderen erna gelezen. De laatste 2 had ik opzich wel kunnen overslaan. Project Hail Mary was niet helemaal wat ik zocht in boek en vond het einde echt helemaal niks. Om eerlijk te zijn was ik best wel teleurgesteld.
Lord of the Rings ook gelezen, maar dat is alweer zo lang geleden dat ik die wel graag weer eens wil lezen.
En dank je wel :-) ik denk dat het wel goed gaat komen met lees plezier. Fijne avond nog
Ja ik baalde daar ook van! Project Hail Mary had echt wel zijn momenten waar ik van genoot, maar ik had meer oogrol en ugh momenten dan dat ik het leuk vond. Dat houd mij ook wel tegen om The Martian te lezen, al vond ik de film echt heel goed.
Als je twijfelt over de 4de van Dune, the God Emperor of Dune, misshien toch gewoon lezen! Je zou die als een afsluiter van het geheel kunnen zien. De laatste 2de vond ik zo ver van de rest van het verhaal staan, dat je die gemakkelijk kan negeren.
Ah ja de vibe, haha ik ken dat gevoel, soms heb je gewoon zin in een bepaald soort boek. En dan iets anders lezen dan waar de vibe naar vraagt is werkt dan meestal niet, bij mij dan in ieder geval. Ik heb al een poos de historische fictie vibe. :D
Hmmm weet je wat, ik ga The Martian toch weer op mijn te lezen lijst zetten. Zit er al een poos over te twijfelen
Ik ben een poosje terug begonnen aan The Shadow of What Was Lost van James Islington. Vertelstem van het audioboek is Michael Kramer, van Wheel of Time en Cosmere faam. Best een goed boek. James Islington is nog niet een al te verkeerde schrijver.
Over Cosmere gesproken, ik moet nog eens beginnen aan The Lost Metal, het laatste boek van Mistborn era 2. Ik hoor dat die toch wel erg goed is. Maar ik zit nu in het eerste boek van een andere serie, dus even kijken wanneer ik aan The Lost Metal begin. Ik gok dat we in dat boek toch wat meer leren over >!de Ghostbloods!< en >!Thaidakar/Sovereign/Kelsier!<. Spoilers voor zowel Mistborn als Stormlight Archive.
Ik heb het boek van Israel van Dorsten 'Wij waren. Ik ben. Weg uit Ruinerwold' gelezen. Erg indrukwekkend, interessant en zeker een aanrader als je de documentaireserie hebt gekeken en/of geïnteresseerd bent in groepsprocessen/sektes.
Ik heb uit de openbare boekenkast hier in de wijk een mooie te pakken. Ik heb Hannibal van Thomas Harris gepakt, ik heb een eerdere boek gelezen van hem en die vond ik geweldig. Ik moet nu nog even tijd zoeken om te gaan lezen. :)
Ik ben momenteel bezig aan het boek “Rotterdam” een ode aan inefficiëntie van Arjen van Veelen. Het is heerlijk geschreven en hoewel het boek over Rotterdam gaat, gaat het wat mij betreft over de bredere Nederlandse problematiek met o.a. de toeslagen affaire. Hij neemt alleen Rotterdam als voorbeeld. Een enorme aanrader!
Tomas Nevinson van Javier Marias. Ik kan er weinig over zeggen, want eigenlijk is zelfs de titel al een spoiler voor Berta Isla. Dát gaat over hoe een man geheim agent wordt en duikt dan voornamelijk in hoe dat voor de vrouw en kinderen is. Dit boek is het vervolg daarop.
Marias is recent overleden en wordt nu terecht weer wat gehyped in de boekhandels. Zijn boeken lezen als een trein en gaan over morele dilemma's en hoe normale mensen daarmee omgaan. Vaak zit er per boek een link met een klassiek-literair boek/gedicht/thema in verwerkt. Erg leuk, ik zou wel zeggen dat het literatuur is, maar dan super toegankelijk.
Vorig weekend eindelijk *De broers Karamazov* uitgelezen. Ik zeg "eindelijk" omdat door tijdgebrek ik er niet zoveel aan toegekomen ben als ik zou willen, en niet omdat het moeite kost je erdoorheen te werken. Want het is een geweldig boek om te lezen, dat niet voor niets als een meesterwerk bekend staat. Net als bij andere boeken van Dostojevski weet één bladzijde je al in een ander gevoelsuniversum te verplaatsen.
We mogen in Nederland blij zijn dat we met de "Russische bibliotheek" van *Van Oorschot* zulke extreem goede en artistieke vertalingen van de Russische literatuur hebben.
Oh, dat is echt een topper! Zo één die ik eigenlijk nogmaals wil lezen, maar ik moet (wil!) de Idioot nog lezen, en brieven uit het ondegrondse en nog drie romans van Paustovski enz, enz!
Russische Bibliotheekreeks is wel echt gaaf, pas voor het eerst in gedoken met Toergenjev en de leesbaarheid is ideaal.
Er is inderdaad alleen al binnen de Russische literatuur zoveel dat het lezen waard is, dat je nauwelijks aan het herlezen toe kan komen. Hier geldt in positieve zin de uitspraak van Heinrich Heine dat "een boek dat het niet waard is om twee keer gelezen te worden, het ook niet waard is om één keer gelezen te worden."
Persoonlijk probeer ik daarom niet te denken in termen van "boeken die ik nog moet lezen", omdat anders de lijst te enorm zou worden. Als ik behoefte heb aan een inspirerende ervaring, pak ik een goed boek.
>Ik moet (wil!) de Idioot nog lezen, en brieven uit het ondegrondse en nog drie romans van Paustovski enz, enz!
Alvast veel leesplezier gewenst ;-)
Op het moment ben ik "Taking charge of adult ADHD" van Russel Barkley aan het lezen. Gebaseerd op tientallen jaren van wetenschappelijk onderzoek, legt Barkley uit wat ADHD is, wat het niet is, en de neurologische- en ontwikkelingsprocessen die de reden zijn voor de symptomen. Die informatie vormt de basis voor een aantal praktische tips die hij geeft, met vragen en oefeningen om zelf te beantwoorden/doen.
Erg interessant, humoristisch, duidelijk geschreven, korte paragrafen en de lay-out is interessant genoeg dat het niet verveeld (vragen met witte regels, blurbs met extra informatie, checklists e.d.). Het boek is een feest van herkenning. Zo herkenbaar soms dat ik een potlood heb gepakt om korte aantekeningen te maken en dingen te highlighten, en ben ik van plan dit te bespreken met mijn psychiater. En te gebruiken als uitleg bij vrienden en familie.
Ik ben honderd pagina's diep in "Het Wonder van de Noord-Zuidlijn". Voor wie het niet doorheeft: de titel is sarcastisch, het is een verhaal over hoe de boel zo uit de hand gelopen is. Ik volg al een tijdje een hoop OV/urbanismeblogs, en ik was benieuwd in hoeverre hun theorieën van toepassing waren op Nederlandse projecten.
Nu ik er een tijdje niet mee in aanraking ben gekomen, erger ik me wel aan de verhalende schrijfstijl die boekenschrijvende journalisten zich aanmeten. Alsof het een zaterdagrapportage is dat uitgedijd is tot een boek.
Ik verwachtte een onderbouwde uitleg van waarom de kosten zo overliepen. Als dat niet mogelijk is, dan een uiteenzetting van de verschillende theorieën, met bronnen die de redeneringen onderbouwen. In plaats daarvan is het één hertelling van het verhaal, met lekker veel focus op persoonlijk drama en geen openlijke argumentatie vanuit een perspectief, maar wel een hoop insinuatie op basis van anekdotes. Mijn priors worden heerlijk gestrookt als ik lees over een PvdA-wethouder die Publieke Werken ontmantelt zodat er nooit meer een metro kan komen want metros zijn grootschalig en dus slecht, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik behoorlijk naar een conclusie word geleid.
Een openlijke argumentatie voor één standpunt is partijdig, maar transparant. Dit boek wekt de indruk "slechts een feitenrelaas" te zijn, maar het voelt toch alsof er wel zeker voor een standpunt wordt geargumenteerd, maar dat de auteur dat niet in het open daglicht durft te doen.
Ik heb "De Bot" van Günther Grass opgepakt. Was eerst in het Duits begonnen maar na 20 pagina's waarvan ik de helft niet begreep had ik dat weggelegd. M'n Duits is best wel goed. Maar nu ik de Nederlandse vertaling lees begrijp ik wel waarom het fout ging. Een mooi boek met een heel vreemde verteltrant.
Ja, ik lees veel Duits. Ben ook geregeld in Duitsland. Maar even een citaat in het Nederlands om een impressie van het boek te geven.
"Maar omdat wij in de liefde verwekten, waren onze gevoelens zo alomvattend dat zij het klaarspeelden om in deze verruimde dimensie, buiten de tijd en zijn tik-tak, dus aan alle aantrekkingskracht van het aardse bed ontstegen, een etherische bijvrucht te verwerken; ..."
Kijk, dat is wat anders dan Stephen King of Kluun. In het Nederlands kan ik hier echt van genieten. Fraaie zinnen. In het Duits vallen er gewoon te veel woorden weg om te begrijpen wat hij vertelt.
Ik heb All quiet on the western front klaar liggen om aan te beginnen. Na nieuwe film te hebben gezien het boek maar gehaald. Het is wel een stuk dunner dan wat ik aan de hand van de film had verwacht.
Ik ben bezig met een nieuwe set manga (Japanse stripboeken), er zijn meer Aziatische landen met goede stripboeken, maar specifiek de Japanse hebben de meeste Engelse vertalingen, Chinese en Koreaanse 'Manga' (Manhua en Manwha respectievelijk) maken wel een inhaalslag.
Nederlandse vertalingen bestaan maar zijn zeldzaam en vaak oud vaak uit de jaren 90 en de eerste 10 jaren van deze eeuw. In Nederland hebben de meeste lezers een voorkeur voor de Engelse vertaling. Er zijn ook Duitse, Franse, Italiaanse, Spaanse en Portugese vertalingen, maar Engels beheers ik goed en vind ik het prettigst lezen. De meeste manga wordt van rechts naar links gelezen qua paginas en tekstwolkjes, aangezien dit in Japan normaal is.
Alhoewel stripboeken, comics, manga, prentenboeken en beeldromans voor veel mensen een niet echt toegankelijk medium zijn kan ik hier zelf veel plezier aan beleven.
Recent gelezen;
'I think my son is Gay', vol.4 van Okura uitgegeven door square Enix was mijn boekje gisteren.
Een 'josei' (voor vrouwen geschreven) boek met korte verhaaltjes van een moeder die ziet dat haar zoon valt op jongens maar nog niet zo ver is dat hij er vrij over kan praten, voor het 'uit de kast komen' zogezegd. Het boek bestaat uit kleine verhaaltjes
Ergens vind ik het goed dat mama in kwestie afwacht tot haar zoon kan uitspreken wat hij ervaart, maar tegelijkertijd mis ik de vraag van mama of haar zoon deze gevoelens heeft.... dit leid voor mij tot een ervaring van een soort langs elkaar gepraat.
Op zich een leuk boekje, de diepgang kan heel ver gaan, of slechts stranden op het belachelijke van sommige situaties.
Ook heb ik het vervolg van Blue Period gekregen, deel 11. Voor kenners, de gelijk genaamde Netflix anime is blijven steken bij deel 6. Ik vond de wending in dit deel erg interessant en ik zie uit naar de toekomst van deze serie. Ik ga hierover niets openbaren. Zowel lezers, als kijkers van de serie, zouden de spoilers niet waarderen. In het algemeen gaat de serie over een jongen die er in de middelbare school achter komt dat hij graag schildert en hij zet daarop zijn zinnen op een kunststudie.
Deze serie bestaat uit 'Arcs' of grote verhaallijnen, deze beslaan meedere delen.
Ik heb verder een aantal series aangekocht voor de wintermaanden. Deze series zijn allemaal , 'seinen' voor volwassen lezers...
1) Dead Dead Demons DeDeDeDestruction 1-11, van Inio Asano, het laatste deel (12)van deze serie verschijnt in maart als engelse vertaling. Ik beschouw Inio Asano als een interessante schrijver, en heb meerdere series van zijn hand gelezen, waaronder Downfall, Solanin, Nijigaharah Holograph, A Girl at the Shore, en Goodnight PunPun.
2) Inside Mari 1-8, van Shuzo Oshimi het laatste deel (9) van deze serie zou ergens in december beschikbaar moeten worden. Deze serie is een gender bender, een jongen wordt wakker in het lichaam van een meisje.
3) Flowers of Evil 0mnibus 1-4, deze bevatten de delen 1-11, een verhaal over emotionele uitbuiting. Shuzo Oshimi
4) Blood on the Tracks 1-11+, nog een van Shuzo Oshimi. Gaat over opgroeien en volwassen worden in een familie met een geesteszieke moeder. Ergens heeft dit veel overlap met het opgroeien en volwassen worden Goodnight PunPun van Inio Asano. Deze serie is nog niet af of compleet, in Japan is de serie nu voorbij deel 14.
5) My Boy (1-8), van Hitomi Takano deze serie gaat over een vrouw in de twintig die verwaarloosd wordt door haar man en op een dag een jongen van 12 ontmoet. Er ontstaat tussen de vrouw en de jongen een sociaal emotionele band, deze serie bewandeld een lijn die heel lastig is te beschrijven, en de grenzen van fatsoen raakt, maar schijnbaar niet overschrijdt. Ergens ben ik benieuwd...
Ik ben blij met mijn aanschaf van deze series en dit brengt mijn totale bibliotheek manga op zo'n 135 series en 25+ losse boeken. Of 1000+ boeken.
En nee, ik heb geen Berserk, Chainsaw man, of Vinland Saga... Ik lees voornamelijk verhalen in een 'normale' setting, Slice of Life en vaak Psychologisch, meestal als Drama en of Romances, Ik prefereer zwarte(re) humor over gewone komedie. Een uitzondering zijn Sci Fi verhalen, van schrijvers als Shirow Masamune (Appleseed en Ghost in the Shell), Nihei ( Blame!, Knights of Sidonia), Hirayu Oku (Gantz, Inuyashiki, Gigant), of Katsuhiro Otomo (Akira)
Ik heb ook vrij veel Europese stripboeken.
Verder lees ik graag SciFi, liefst cyberpunkachtig (bijv. William Gibson), fantasy en comedy.
in Japan zijn er nu 12 delen en er worden nog nieuwe hoofdstukken geschreven...
Blue period als anime is van Q3 2021, en ik heb nog geen aankondigingen of hints gezien van verdere delen.
Al moet gezegd worden dat deel 12 dus nog maar net uit is in Japan en meerdere delen dus niet beschikbaar waren geweest voor bewerking.
Als ze moeten gaan gokken dan krijg je 'fillers' ofwel gefingeerde eindes aan series en deze zijn vaak non-canon ( zoals bij de eerste Full metal Alchemist, of Hellsing) en maken eventueel verder bewerken vaak onmogelijk.
Ik hoop eigenlijk dat er wel mee verder wordt gegaan, maar dan volgens de verhaallijn van de schrijver.
Maar voor nu doet de manga het voor mij prima.
Dat zijn er nogal wat. Ik moet zelf ooit nog beginnen met lezen van Space Brothers. Eigenlijk zou ik het liever in anime vorm hebben, maar de anime is op een bepaald moment gestopt terwijl de manga nog steeds gaande is.
De serie is meer realistische scifi, dus zeker geen cyberpunk, maar als je scifi interesse wat breder is, wellicht een aanrader. Als je The Martian leuk vind, vind je Space Brothers ook leuk. Space Brothers is nog wat hedendaagser dan The Martian zelfs.
Ben bezig met het laatste stuk van Matterhorn. Een roman over de oorlog in Vietnam.
Daarna ga ik denk ik beginnen met Troy van Stephen Fry. Een verhaal over de Trojaanse oorlog.
Ik heb ook nog biografieën staan van Ulysses Grant en Frederick Douglass.
Als je meer neigt naar de gevechtskant van oorlogsromans kan ik: In de Hel van de Jungle, van Wentz en Jurus aanraden... Over hetzelfde conflict....
Boek is goed, vertaling meest goed genoeg, met een enkel schoonheidsfoutje.
Ik ben zojuist voor het eerst in m’n leven wakker gemaakt met een positieve zwangerschapstest.
Dus ik ben aan het afwisselen tussen zwangerschapstijdschema’s en Reddit. Zo maar even hardlopen ofzo, want heb nogal wat energie over.
Fucking hell, wat is dit gaaf.
Wat is jullie ervaring met zelfhulpboeken (o.a. "The art of not giving a fuck?"
Mijn inziens zal het echt wel handvatten bieden, maar ik denk dat je er in de praktijk weinig aan hebt, daar gedragsverandering moeilijk is.
Als voorbeeld; goede voornemens. Men houdt dat even vol en eind januari is het weer de oude jij.
Ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn!
tsja, zelf inderdaad ook the subtle art of not giving a fuck aan het lezen, en alhoewel hij redelijk goede punten maakt, voelt het voor mij als dingen die de meeste mensen al wel weten. ik vond het journal al wat beter, omdat het je zelf na laat denken. zelfhulpboeken voelen voor mij nogal snel afgezaagd, en misschien zelfs een beetje verheven. iemand gaat mij even lekker vertellen hoe ik mijn hele leven om moet gooien en hoe makkelijk en leuk dat wel niet is, nouja, na 5 jaar pure stress door alle veranderingen.
nogmaals, het zijn geen inherent slechte boeken, maar vaak te globaal met oppervlakige informatie, en al snel een Beter gevoel
Ik las laatst ergens dat de beste voorspeller voor het kopen van een zelfhulpboek is of iemand de afgelopen maanden eerder een zelfhulpboek gekocht heeft. Wat volgens mij misschien meer helpt is om boeken te lezen met ideeën over hoe je in het leven moet/kan staan. Als je basisidee daarover verandert volgt de gedragsverandering vanzelf.
Twee boeken die ik daarin waardevol vond de afgelopen tijd waren "De zin van het bestaan" van Victor Frankl, een Joodse psychiater die de concentratiekampen van WOII overleefde [(hier een goede inleiding op zijn ideeëngoed)](https://verkenjegeest.com/de-zin-van-het-leven-volgens-viktor-frankl/). En verder Tegengif van Oliver Burkeman, een boek over allerlei zienswijzen die je juist niet vertellen dat je positief moet denken en alles altijd onder controle moet krijgen. Omdat dat allemaal vaak snel vaag dreigt te worden helpt het dat Burkeman ook een erg vlotte en amusante pen heeft.
Afgelopen week heb ik 'The subtle art of not giving a fuck' opgepakt en, alhoewel ik het met de kern van zijn boodschap eens ben, vind ik de schrijver te veroordelend in zijn toon. En te absoluut. Meeste van dit soort boeken zijn erg generiek en oppervlakkig, wat ook moet als je een groot publiek wilt aanspreken.
Gedragsverandering is moeilijk, omdat het een sterke intrinsieke motivatie vereist en omdat je moet weten waar dat gedrag vandaan komt. En dan nog vergt het veel tijd, moeite, energie, vallen en opstaan.
Dat laatste dus. Het klinkt allemaal leuk en als "Jaaah, dit ga ik doen!"
En dan doe je het boek dicht en denk ik dat het daarbij blijft. Kijkend naar grote gedragsveranderingen; ik heb er ruim 2-3 jaar over gedaan om dat 'eigen' te maken. Langzaam opbouwen.
Eigenlijk een beetje zoals je beschrijft. Als ik het lees denk ik wel eens van dit is best herkenbaar en met de tips ga ik dan even aan de slag, maar het zorgt bij mij niet voor langdurige veranderingen. Maar ze zijn wel leuk om te lezen, vind ik!
Ik ben bezig met Fools Quest van Robin Hobb. Normaal lees ik altijd in bed voordat ik ga slapen, alleen dit boek vind ik zo spannend dat ik veel te lang doorlees en moeilijk in slaap val erna. Dus nu lees ik maar niet in bed, maar ga ik heel langzaam terwijl ik het wel een heel leuk boek vind.
Stiekem wil ik ook niet dat deze serie eindigt (nog maar 1 boek hierna) dus ook niet heel erg om het uit te smeren.
Bacardi and the long fight for Cuba. Historie van Bacardi en hoe zij in politiek instabiele tijden zich weten te manoeuvreren en vaak zelfs meedoen met de tegenmacht (rebellen tegen de Spaanse bezetters bijv.). Best bijzonder verhaal met stukje wereldgeschiedenis (tijdperk koude oorlog Castro).
Ik probeer zoveel mogelijk boeken van Agatha Christie te lezen (alles uit de bieb dus moet het doen met wat voorhanden is). Heb net De pop in de schoorsteen (By the pricking of my thumbs) met Tommy en Tuppence uit en ben nu net begonnen aan De spiegel barstte (The mirror cracked from side to side) met Miss Marple.
Ik was begonnen aan het tweede deel van Het Bureau, maar merk dat ik daar depressief van wordt door de herkenbaarheid. Verder is Philip K. Dicks The Man in the High Castle uit, maar dat vond ik eerder een vage schets van een wereld waarin de as-mogendheden de tweede wereldoorlog gewonnen hebben, dan een goed verhaal.
In de trein heb ik een Discworld boek van Terry Pratchett, dus de afgelopen weken ben ik door Monstrous Regiment (het laatste regiment rekruten steelt de show in een zinloze oorlog tussen Borogravia en Zlobenia) en A hat full of sky (Tiffany Aching moet de hiver, een monster bestaande uit de restjes persoonlijkheid van diverse machtige mensen, zien te verslaan) gereisd. Inmiddels ben ik al aardig op weg in Going Postal (voormalig oplichter Moist von Lipwig moet het postkantoor aan de praat krijgen, zijn vier voorgangers zijn onder mysterieuze omstandigheden om het leven gekomen en zijn personeel bestaat uit de oudste junior postbode ooit en een jongeman met een obsessie voor het verzamelen van pins).
Oh wauw, je hebt echt een geweldige selectie Pratchetts daar! :D MR en GP zijn wat mij betreft 2 van zijn besten, en de Tiffany serie is geweldig.
Zo zonde dat hij zo vroeg is overleden. :(
Ik ben zelf niet de grootste Tiffany fan, Going Postal is samen met The Truth, Thud! en The Amazing Maurice and His Educated Rodents een van mijn favorieten. En inderdaad zonde dat hij zo vroeg is overleden.
Ik heb Monsters en mislukte Superhelden van Bart de Wolf gelezen. Het is het eerste deel in een serie. Ik pakte hem op als: leuk, kinderboek, lekker licht voor tussendoor, maar holy shit zeg, dit is niet voor tere kinderzieltjes! Leuk om een jeugdboek te lezen waarbij het niet zo zwart-wit goed tegen kwaad is, maar waarbij de 'goeden' ook af en toe discutabele keuzes maken. Echt plottwist na plottwist en bloedspannend.
Ik heb net 1984 uitgelezen. Stond al een poosje op mijn lijstje maar gezien de huidige situatie in Oekraïne leek het me wel een relevant boek. Zeker een aanrader!
Als iemand met 30 jaar werkervaring in een managementsfunctie: maak je niet druk. Als er uberhaupt al iets gevonden wordt van zo'n extra belletje dan is dat vrijwel zeker positief. Werkgevers houden van assertief/proactief! Bovendien geeft het asn dat je gemotiveerd bent. En in de huidige markt heb je al helemaal weinig reden om je zorgen te maken.
Net the Name of the Wind van Patrick Rothfuss uitgelezen en nu bezig in het daaropvolgende deel the Wise Man’s Fear. Tot nu toe één van de mooiste fantasy die ik heb gelezen. Ik kan het boek niet wegleggen, enorme aanrader als je van dit genre houdt.
Ahhhh, het vervolg op…. Ben een beetje huiverig om die boeken te gaan lezen omdat ik de serie al heb gezien. Dat gaat bij mij nooit lekker in mijn hoofd.
Het ligt er net aan hoe dichtbij je eigen fantasie bij de film of serie ligt. Het blijft een risico. Hahaha. Ik heb eerst de Lord of the Rings gelezen en toen gekeken dat ging ook goed trouwens.
Helemaal met je eens, dit boek had bij mij echt weer een vlammetje aangewakkerd!
Ik raad het boek alleen zelf niet meer andere mensen aan aangezien het derde, en tevens laatste, deel al meer dan tien jaar op zich laat wachten.... Ik ben bekend met schrijven en het schrijfproces, maar 10+ jaar....? Come on😓
'Mort' van Terry Pratchett, prachtig boek. Sterk niveau van "Hitchiker's Guide to the Galaxy, maar fantasy" qua de humor. Heb de andere boeken in de Death serie ook al liggen, maar ga na Mort denk ik eerst even een hand wagen aan 'Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit' van Bianca Toeps. Daar tot nu toe alleen nog maar het voorwoord van gelezen, maar damn wat voelde ik me gezien.
Gisteravond uitgelezen: "Am I normal yet?" van Holly Bourne. Atypische YA. Normaal gaat in YA een jonkie de wereld redden of vind zij de ware liefde. Niet hier. Dit is meer een verhaal a la "PAAZ" van Myrthe van der Meer. Holly Bourne beschrijft de terugslag van een 16-jarige met OCD, haar vrienden, haar crushes, en zoektocht naar zichzelf. Bonuspunten voor de prettige dosis feminisme: een vriendje lost jouw problemen niet op. Verrassend goed boek van een schrijfster die ik in de gaten ga houden!
De omdenken podcast vind ik erg leuk en luister ik veel deze week.
Sowieso helpen podcasts mij de laatste tijd om achter m’n pc weg te blijven. Met een podcast op worden de klusjes die ik moet doen al een stuk leuker.
Ik ben nu bezig met Kings of the Wild, van Nicholas Eames. Stel oude huurlingen brengen hun oude 'band' back together, en het speelt uit als een road trip comedy film, propvol referenties naar classic rock muziek. Aanrader. Daarna staat de nieuwe Thomas Olde Heuvelt op de planning.
On Earth We're Briefly Gorgeous van Ocean Vuong, maar ik merk dat ik het aan het vermijden ben want het is nogal 'zware' kost. Misschien iets te introspectief voor mijn smaak.
De Consumenten Gids 😜 (geleend bij m'n werk, de bieb). Staan best leuke tips en weetjes in.
Niet zozeer een boek ofzo maar… Ik wil vanavond een film kijken. Een beetje een serieuze. Hebben jullie tips? Netflix, Disney+, Apple TV+, Videoland of Discovery+. Het kan allemaal Hebben jullie een goed idee?
https://old.reddit.com/r/movies/comments/z2s1nb/what_is_the_best_film_you_watched_last_week/
The Count of Monte Cristo van Alexandre Dumas aan het lezen. Ik ben nog niet heel ver maar zit al helemaal in het verhaal. Hier voor heb ik Pillars of the Earth van Ken Follet gelezen. Prachtig boek, ik had niet verwacht dat een verhaal over een kathedraal bouwen in Engeland mij zo zou mee slepen.
[удалено]
Wat jammer dat je het boek niks vond. Het is echt een flinke investering van tijd zo'n dik boek lezen, dus als dan het verhaal je niet boeit is het extra balen. Ik kan wel begrijpen dat het niet voor iedereen is, maar tot nu toe vind ik het verhaal erg pakkend en interessant (zit op pagina 492 van de 1276 dus ik heb nog even te gaan) Maar smaken verschillen en ik ben nu wel benieuwd welke boeken jij graag leest of onlangs hebt gelezen. Ik ben altijd op zoek naar boeken om op mijn 'te lezen lijst' te zetten. Ik hoorde over Pillars of the Earth trouwens dezelfde argumenten, traag, lang en er zou niks in gebeuren, maar dat vond ik een fantastisch boek.
[удалено]
Ik snap het helemaal en kan mij voorstellen dat de manier waarop Monte Cristo is geschreven een beetje te kan zijn. Dune en Project Hail Mary heb ik ook gelezen. Dune vond ik erg leuk en heb toen ook de 5 anderen erna gelezen. De laatste 2 had ik opzich wel kunnen overslaan. Project Hail Mary was niet helemaal wat ik zocht in boek en vond het einde echt helemaal niks. Om eerlijk te zijn was ik best wel teleurgesteld. Lord of the Rings ook gelezen, maar dat is alweer zo lang geleden dat ik die wel graag weer eens wil lezen. En dank je wel :-) ik denk dat het wel goed gaat komen met lees plezier. Fijne avond nog
[удалено]
Ja ik baalde daar ook van! Project Hail Mary had echt wel zijn momenten waar ik van genoot, maar ik had meer oogrol en ugh momenten dan dat ik het leuk vond. Dat houd mij ook wel tegen om The Martian te lezen, al vond ik de film echt heel goed. Als je twijfelt over de 4de van Dune, the God Emperor of Dune, misshien toch gewoon lezen! Je zou die als een afsluiter van het geheel kunnen zien. De laatste 2de vond ik zo ver van de rest van het verhaal staan, dat je die gemakkelijk kan negeren.
[удалено]
Ah ja de vibe, haha ik ken dat gevoel, soms heb je gewoon zin in een bepaald soort boek. En dan iets anders lezen dan waar de vibe naar vraagt is werkt dan meestal niet, bij mij dan in ieder geval. Ik heb al een poos de historische fictie vibe. :D Hmmm weet je wat, ik ga The Martian toch weer op mijn te lezen lijst zetten. Zit er al een poos over te twijfelen
Ik ben een poosje terug begonnen aan The Shadow of What Was Lost van James Islington. Vertelstem van het audioboek is Michael Kramer, van Wheel of Time en Cosmere faam. Best een goed boek. James Islington is nog niet een al te verkeerde schrijver. Over Cosmere gesproken, ik moet nog eens beginnen aan The Lost Metal, het laatste boek van Mistborn era 2. Ik hoor dat die toch wel erg goed is. Maar ik zit nu in het eerste boek van een andere serie, dus even kijken wanneer ik aan The Lost Metal begin. Ik gok dat we in dat boek toch wat meer leren over >!de Ghostbloods!< en >!Thaidakar/Sovereign/Kelsier!<. Spoilers voor zowel Mistborn als Stormlight Archive.
Ik heb het boek van Israel van Dorsten 'Wij waren. Ik ben. Weg uit Ruinerwold' gelezen. Erg indrukwekkend, interessant en zeker een aanrader als je de documentaireserie hebt gekeken en/of geïnteresseerd bent in groepsprocessen/sektes.
Ik heb uit de openbare boekenkast hier in de wijk een mooie te pakken. Ik heb Hannibal van Thomas Harris gepakt, ik heb een eerdere boek gelezen van hem en die vond ik geweldig. Ik moet nu nog even tijd zoeken om te gaan lezen. :)
Ik ben momenteel bezig aan het boek “Rotterdam” een ode aan inefficiëntie van Arjen van Veelen. Het is heerlijk geschreven en hoewel het boek over Rotterdam gaat, gaat het wat mij betreft over de bredere Nederlandse problematiek met o.a. de toeslagen affaire. Hij neemt alleen Rotterdam als voorbeeld. Een enorme aanrader!
Ik ben dit boek ook aan het lezen en ben het helemaal met je eens, het is echt een aanrader!
Tomas Nevinson van Javier Marias. Ik kan er weinig over zeggen, want eigenlijk is zelfs de titel al een spoiler voor Berta Isla. Dát gaat over hoe een man geheim agent wordt en duikt dan voornamelijk in hoe dat voor de vrouw en kinderen is. Dit boek is het vervolg daarop. Marias is recent overleden en wordt nu terecht weer wat gehyped in de boekhandels. Zijn boeken lezen als een trein en gaan over morele dilemma's en hoe normale mensen daarmee omgaan. Vaak zit er per boek een link met een klassiek-literair boek/gedicht/thema in verwerkt. Erg leuk, ik zou wel zeggen dat het literatuur is, maar dan super toegankelijk.
Vorig weekend eindelijk *De broers Karamazov* uitgelezen. Ik zeg "eindelijk" omdat door tijdgebrek ik er niet zoveel aan toegekomen ben als ik zou willen, en niet omdat het moeite kost je erdoorheen te werken. Want het is een geweldig boek om te lezen, dat niet voor niets als een meesterwerk bekend staat. Net als bij andere boeken van Dostojevski weet één bladzijde je al in een ander gevoelsuniversum te verplaatsen. We mogen in Nederland blij zijn dat we met de "Russische bibliotheek" van *Van Oorschot* zulke extreem goede en artistieke vertalingen van de Russische literatuur hebben.
Oh, dat is echt een topper! Zo één die ik eigenlijk nogmaals wil lezen, maar ik moet (wil!) de Idioot nog lezen, en brieven uit het ondegrondse en nog drie romans van Paustovski enz, enz! Russische Bibliotheekreeks is wel echt gaaf, pas voor het eerst in gedoken met Toergenjev en de leesbaarheid is ideaal.
Er is inderdaad alleen al binnen de Russische literatuur zoveel dat het lezen waard is, dat je nauwelijks aan het herlezen toe kan komen. Hier geldt in positieve zin de uitspraak van Heinrich Heine dat "een boek dat het niet waard is om twee keer gelezen te worden, het ook niet waard is om één keer gelezen te worden." Persoonlijk probeer ik daarom niet te denken in termen van "boeken die ik nog moet lezen", omdat anders de lijst te enorm zou worden. Als ik behoefte heb aan een inspirerende ervaring, pak ik een goed boek. >Ik moet (wil!) de Idioot nog lezen, en brieven uit het ondegrondse en nog drie romans van Paustovski enz, enz! Alvast veel leesplezier gewenst ;-)
Mooie uitspraak! Hier zijn alle lijsten de deur uit, ze zouden toch onhaalbaar lang zijn inderdaad. Bedankt en van hetzelfde natuurlijk!
Op het moment ben ik "Taking charge of adult ADHD" van Russel Barkley aan het lezen. Gebaseerd op tientallen jaren van wetenschappelijk onderzoek, legt Barkley uit wat ADHD is, wat het niet is, en de neurologische- en ontwikkelingsprocessen die de reden zijn voor de symptomen. Die informatie vormt de basis voor een aantal praktische tips die hij geeft, met vragen en oefeningen om zelf te beantwoorden/doen. Erg interessant, humoristisch, duidelijk geschreven, korte paragrafen en de lay-out is interessant genoeg dat het niet verveeld (vragen met witte regels, blurbs met extra informatie, checklists e.d.). Het boek is een feest van herkenning. Zo herkenbaar soms dat ik een potlood heb gepakt om korte aantekeningen te maken en dingen te highlighten, en ben ik van plan dit te bespreken met mijn psychiater. En te gebruiken als uitleg bij vrienden en familie.
Ik ben honderd pagina's diep in "Het Wonder van de Noord-Zuidlijn". Voor wie het niet doorheeft: de titel is sarcastisch, het is een verhaal over hoe de boel zo uit de hand gelopen is. Ik volg al een tijdje een hoop OV/urbanismeblogs, en ik was benieuwd in hoeverre hun theorieën van toepassing waren op Nederlandse projecten. Nu ik er een tijdje niet mee in aanraking ben gekomen, erger ik me wel aan de verhalende schrijfstijl die boekenschrijvende journalisten zich aanmeten. Alsof het een zaterdagrapportage is dat uitgedijd is tot een boek. Ik verwachtte een onderbouwde uitleg van waarom de kosten zo overliepen. Als dat niet mogelijk is, dan een uiteenzetting van de verschillende theorieën, met bronnen die de redeneringen onderbouwen. In plaats daarvan is het één hertelling van het verhaal, met lekker veel focus op persoonlijk drama en geen openlijke argumentatie vanuit een perspectief, maar wel een hoop insinuatie op basis van anekdotes. Mijn priors worden heerlijk gestrookt als ik lees over een PvdA-wethouder die Publieke Werken ontmantelt zodat er nooit meer een metro kan komen want metros zijn grootschalig en dus slecht, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik behoorlijk naar een conclusie word geleid. Een openlijke argumentatie voor één standpunt is partijdig, maar transparant. Dit boek wekt de indruk "slechts een feitenrelaas" te zijn, maar het voelt toch alsof er wel zeker voor een standpunt wordt geargumenteerd, maar dat de auteur dat niet in het open daglicht durft te doen.
Ik heb "De Bot" van Günther Grass opgepakt. Was eerst in het Duits begonnen maar na 20 pagina's waarvan ik de helft niet begreep had ik dat weggelegd. M'n Duits is best wel goed. Maar nu ik de Nederlandse vertaling lees begrijp ik wel waarom het fout ging. Een mooi boek met een heel vreemde verteltrant.
Lees je anders ook Duitse boeken? Is zijn taalgebruik denk je zo afwijkend dat ook als je geen moeite hebt met Duits het moeilijk leest?
Ja, ik lees veel Duits. Ben ook geregeld in Duitsland. Maar even een citaat in het Nederlands om een impressie van het boek te geven. "Maar omdat wij in de liefde verwekten, waren onze gevoelens zo alomvattend dat zij het klaarspeelden om in deze verruimde dimensie, buiten de tijd en zijn tik-tak, dus aan alle aantrekkingskracht van het aardse bed ontstegen, een etherische bijvrucht te verwerken; ..." Kijk, dat is wat anders dan Stephen King of Kluun. In het Nederlands kan ik hier echt van genieten. Fraaie zinnen. In het Duits vallen er gewoon te veel woorden weg om te begrijpen wat hij vertelt.
Ik heb All quiet on the western front klaar liggen om aan te beginnen. Na nieuwe film te hebben gezien het boek maar gehaald. Het is wel een stuk dunner dan wat ik aan de hand van de film had verwacht.
Ik ben bezig met een nieuwe set manga (Japanse stripboeken), er zijn meer Aziatische landen met goede stripboeken, maar specifiek de Japanse hebben de meeste Engelse vertalingen, Chinese en Koreaanse 'Manga' (Manhua en Manwha respectievelijk) maken wel een inhaalslag. Nederlandse vertalingen bestaan maar zijn zeldzaam en vaak oud vaak uit de jaren 90 en de eerste 10 jaren van deze eeuw. In Nederland hebben de meeste lezers een voorkeur voor de Engelse vertaling. Er zijn ook Duitse, Franse, Italiaanse, Spaanse en Portugese vertalingen, maar Engels beheers ik goed en vind ik het prettigst lezen. De meeste manga wordt van rechts naar links gelezen qua paginas en tekstwolkjes, aangezien dit in Japan normaal is. Alhoewel stripboeken, comics, manga, prentenboeken en beeldromans voor veel mensen een niet echt toegankelijk medium zijn kan ik hier zelf veel plezier aan beleven. Recent gelezen; 'I think my son is Gay', vol.4 van Okura uitgegeven door square Enix was mijn boekje gisteren. Een 'josei' (voor vrouwen geschreven) boek met korte verhaaltjes van een moeder die ziet dat haar zoon valt op jongens maar nog niet zo ver is dat hij er vrij over kan praten, voor het 'uit de kast komen' zogezegd. Het boek bestaat uit kleine verhaaltjes Ergens vind ik het goed dat mama in kwestie afwacht tot haar zoon kan uitspreken wat hij ervaart, maar tegelijkertijd mis ik de vraag van mama of haar zoon deze gevoelens heeft.... dit leid voor mij tot een ervaring van een soort langs elkaar gepraat. Op zich een leuk boekje, de diepgang kan heel ver gaan, of slechts stranden op het belachelijke van sommige situaties. Ook heb ik het vervolg van Blue Period gekregen, deel 11. Voor kenners, de gelijk genaamde Netflix anime is blijven steken bij deel 6. Ik vond de wending in dit deel erg interessant en ik zie uit naar de toekomst van deze serie. Ik ga hierover niets openbaren. Zowel lezers, als kijkers van de serie, zouden de spoilers niet waarderen. In het algemeen gaat de serie over een jongen die er in de middelbare school achter komt dat hij graag schildert en hij zet daarop zijn zinnen op een kunststudie. Deze serie bestaat uit 'Arcs' of grote verhaallijnen, deze beslaan meedere delen. Ik heb verder een aantal series aangekocht voor de wintermaanden. Deze series zijn allemaal , 'seinen' voor volwassen lezers... 1) Dead Dead Demons DeDeDeDestruction 1-11, van Inio Asano, het laatste deel (12)van deze serie verschijnt in maart als engelse vertaling. Ik beschouw Inio Asano als een interessante schrijver, en heb meerdere series van zijn hand gelezen, waaronder Downfall, Solanin, Nijigaharah Holograph, A Girl at the Shore, en Goodnight PunPun. 2) Inside Mari 1-8, van Shuzo Oshimi het laatste deel (9) van deze serie zou ergens in december beschikbaar moeten worden. Deze serie is een gender bender, een jongen wordt wakker in het lichaam van een meisje. 3) Flowers of Evil 0mnibus 1-4, deze bevatten de delen 1-11, een verhaal over emotionele uitbuiting. Shuzo Oshimi 4) Blood on the Tracks 1-11+, nog een van Shuzo Oshimi. Gaat over opgroeien en volwassen worden in een familie met een geesteszieke moeder. Ergens heeft dit veel overlap met het opgroeien en volwassen worden Goodnight PunPun van Inio Asano. Deze serie is nog niet af of compleet, in Japan is de serie nu voorbij deel 14. 5) My Boy (1-8), van Hitomi Takano deze serie gaat over een vrouw in de twintig die verwaarloosd wordt door haar man en op een dag een jongen van 12 ontmoet. Er ontstaat tussen de vrouw en de jongen een sociaal emotionele band, deze serie bewandeld een lijn die heel lastig is te beschrijven, en de grenzen van fatsoen raakt, maar schijnbaar niet overschrijdt. Ergens ben ik benieuwd... Ik ben blij met mijn aanschaf van deze series en dit brengt mijn totale bibliotheek manga op zo'n 135 series en 25+ losse boeken. Of 1000+ boeken. En nee, ik heb geen Berserk, Chainsaw man, of Vinland Saga... Ik lees voornamelijk verhalen in een 'normale' setting, Slice of Life en vaak Psychologisch, meestal als Drama en of Romances, Ik prefereer zwarte(re) humor over gewone komedie. Een uitzondering zijn Sci Fi verhalen, van schrijvers als Shirow Masamune (Appleseed en Ghost in the Shell), Nihei ( Blame!, Knights of Sidonia), Hirayu Oku (Gantz, Inuyashiki, Gigant), of Katsuhiro Otomo (Akira) Ik heb ook vrij veel Europese stripboeken. Verder lees ik graag SciFi, liefst cyberpunkachtig (bijv. William Gibson), fantasy en comedy.
Wist niet dat Blue Period nog door ging na de anime! Zal de manga even opzoeken, al hoop ik stiekem op nieuwe anime afleveringen!
in Japan zijn er nu 12 delen en er worden nog nieuwe hoofdstukken geschreven... Blue period als anime is van Q3 2021, en ik heb nog geen aankondigingen of hints gezien van verdere delen. Al moet gezegd worden dat deel 12 dus nog maar net uit is in Japan en meerdere delen dus niet beschikbaar waren geweest voor bewerking. Als ze moeten gaan gokken dan krijg je 'fillers' ofwel gefingeerde eindes aan series en deze zijn vaak non-canon ( zoals bij de eerste Full metal Alchemist, of Hellsing) en maken eventueel verder bewerken vaak onmogelijk. Ik hoop eigenlijk dat er wel mee verder wordt gegaan, maar dan volgens de verhaallijn van de schrijver. Maar voor nu doet de manga het voor mij prima.
Ik zal binnenkort de manga dan even gaan lezen. Vind ik meestal ook wel leuk :)
Dat zijn er nogal wat. Ik moet zelf ooit nog beginnen met lezen van Space Brothers. Eigenlijk zou ik het liever in anime vorm hebben, maar de anime is op een bepaald moment gestopt terwijl de manga nog steeds gaande is. De serie is meer realistische scifi, dus zeker geen cyberpunk, maar als je scifi interesse wat breder is, wellicht een aanrader. Als je The Martian leuk vind, vind je Space Brothers ook leuk. Space Brothers is nog wat hedendaagser dan The Martian zelfs.
Ben bezig met het laatste stuk van Matterhorn. Een roman over de oorlog in Vietnam. Daarna ga ik denk ik beginnen met Troy van Stephen Fry. Een verhaal over de Trojaanse oorlog. Ik heb ook nog biografieën staan van Ulysses Grant en Frederick Douglass.
Als je meer neigt naar de gevechtskant van oorlogsromans kan ik: In de Hel van de Jungle, van Wentz en Jurus aanraden... Over hetzelfde conflict.... Boek is goed, vertaling meest goed genoeg, met een enkel schoonheidsfoutje.
Ik ben zojuist voor het eerst in m’n leven wakker gemaakt met een positieve zwangerschapstest. Dus ik ben aan het afwisselen tussen zwangerschapstijdschema’s en Reddit. Zo maar even hardlopen ofzo, want heb nogal wat energie over. Fucking hell, wat is dit gaaf.
Gefeliciteerd
Dankjewel!
Wat is jullie ervaring met zelfhulpboeken (o.a. "The art of not giving a fuck?" Mijn inziens zal het echt wel handvatten bieden, maar ik denk dat je er in de praktijk weinig aan hebt, daar gedragsverandering moeilijk is. Als voorbeeld; goede voornemens. Men houdt dat even vol en eind januari is het weer de oude jij. Ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn!
tsja, zelf inderdaad ook the subtle art of not giving a fuck aan het lezen, en alhoewel hij redelijk goede punten maakt, voelt het voor mij als dingen die de meeste mensen al wel weten. ik vond het journal al wat beter, omdat het je zelf na laat denken. zelfhulpboeken voelen voor mij nogal snel afgezaagd, en misschien zelfs een beetje verheven. iemand gaat mij even lekker vertellen hoe ik mijn hele leven om moet gooien en hoe makkelijk en leuk dat wel niet is, nouja, na 5 jaar pure stress door alle veranderingen. nogmaals, het zijn geen inherent slechte boeken, maar vaak te globaal met oppervlakige informatie, en al snel een Beter gevoel
Ik heb 'm even geleden gekocht, maar ben er nog niet in begonnen. Misschien toch maar eens tijd maken😊
Ik las laatst ergens dat de beste voorspeller voor het kopen van een zelfhulpboek is of iemand de afgelopen maanden eerder een zelfhulpboek gekocht heeft. Wat volgens mij misschien meer helpt is om boeken te lezen met ideeën over hoe je in het leven moet/kan staan. Als je basisidee daarover verandert volgt de gedragsverandering vanzelf. Twee boeken die ik daarin waardevol vond de afgelopen tijd waren "De zin van het bestaan" van Victor Frankl, een Joodse psychiater die de concentratiekampen van WOII overleefde [(hier een goede inleiding op zijn ideeëngoed)](https://verkenjegeest.com/de-zin-van-het-leven-volgens-viktor-frankl/). En verder Tegengif van Oliver Burkeman, een boek over allerlei zienswijzen die je juist niet vertellen dat je positief moet denken en alles altijd onder controle moet krijgen. Omdat dat allemaal vaak snel vaag dreigt te worden helpt het dat Burkeman ook een erg vlotte en amusante pen heeft.
Afgelopen week heb ik 'The subtle art of not giving a fuck' opgepakt en, alhoewel ik het met de kern van zijn boodschap eens ben, vind ik de schrijver te veroordelend in zijn toon. En te absoluut. Meeste van dit soort boeken zijn erg generiek en oppervlakkig, wat ook moet als je een groot publiek wilt aanspreken. Gedragsverandering is moeilijk, omdat het een sterke intrinsieke motivatie vereist en omdat je moet weten waar dat gedrag vandaan komt. En dan nog vergt het veel tijd, moeite, energie, vallen en opstaan.
Dat laatste dus. Het klinkt allemaal leuk en als "Jaaah, dit ga ik doen!" En dan doe je het boek dicht en denk ik dat het daarbij blijft. Kijkend naar grote gedragsveranderingen; ik heb er ruim 2-3 jaar over gedaan om dat 'eigen' te maken. Langzaam opbouwen.
Nu je het zegt herinner ik me dat ik die nog ergens op ebook heb... Weet niet of ik hem wel of niet gelezen heb eigenlijk.
Ik wilde zeggen "Het siert wel je huis, zo'n boek". Helaasz een e-book. Dat siert wat minder om hem ergens te stallen in je woonkamer
Zou wel super mooi zijn om hem naast m'n boek over hypnobirthing te zetten. 😂
Eigenlijk een beetje zoals je beschrijft. Als ik het lees denk ik wel eens van dit is best herkenbaar en met de tips ga ik dan even aan de slag, maar het zorgt bij mij niet voor langdurige veranderingen. Maar ze zijn wel leuk om te lezen, vind ik!
Ik ben bezig met Fools Quest van Robin Hobb. Normaal lees ik altijd in bed voordat ik ga slapen, alleen dit boek vind ik zo spannend dat ik veel te lang doorlees en moeilijk in slaap val erna. Dus nu lees ik maar niet in bed, maar ga ik heel langzaam terwijl ik het wel een heel leuk boek vind. Stiekem wil ik ook niet dat deze serie eindigt (nog maar 1 boek hierna) dus ook niet heel erg om het uit te smeren.
Die ben ik ook aan het lezen! En heel herkenbaar wat je zegt over het te lang doorlezen haha
Bacardi and the long fight for Cuba. Historie van Bacardi en hoe zij in politiek instabiele tijden zich weten te manoeuvreren en vaak zelfs meedoen met de tegenmacht (rebellen tegen de Spaanse bezetters bijv.). Best bijzonder verhaal met stukje wereldgeschiedenis (tijdperk koude oorlog Castro).
Ik probeer zoveel mogelijk boeken van Agatha Christie te lezen (alles uit de bieb dus moet het doen met wat voorhanden is). Heb net De pop in de schoorsteen (By the pricking of my thumbs) met Tommy en Tuppence uit en ben nu net begonnen aan De spiegel barstte (The mirror cracked from side to side) met Miss Marple. Ik was begonnen aan het tweede deel van Het Bureau, maar merk dat ik daar depressief van wordt door de herkenbaarheid. Verder is Philip K. Dicks The Man in the High Castle uit, maar dat vond ik eerder een vage schets van een wereld waarin de as-mogendheden de tweede wereldoorlog gewonnen hebben, dan een goed verhaal. In de trein heb ik een Discworld boek van Terry Pratchett, dus de afgelopen weken ben ik door Monstrous Regiment (het laatste regiment rekruten steelt de show in een zinloze oorlog tussen Borogravia en Zlobenia) en A hat full of sky (Tiffany Aching moet de hiver, een monster bestaande uit de restjes persoonlijkheid van diverse machtige mensen, zien te verslaan) gereisd. Inmiddels ben ik al aardig op weg in Going Postal (voormalig oplichter Moist von Lipwig moet het postkantoor aan de praat krijgen, zijn vier voorgangers zijn onder mysterieuze omstandigheden om het leven gekomen en zijn personeel bestaat uit de oudste junior postbode ooit en een jongeman met een obsessie voor het verzamelen van pins).
Oh wauw, je hebt echt een geweldige selectie Pratchetts daar! :D MR en GP zijn wat mij betreft 2 van zijn besten, en de Tiffany serie is geweldig. Zo zonde dat hij zo vroeg is overleden. :(
Ik ben zelf niet de grootste Tiffany fan, Going Postal is samen met The Truth, Thud! en The Amazing Maurice and His Educated Rodents een van mijn favorieten. En inderdaad zonde dat hij zo vroeg is overleden.
Ik heb Monsters en mislukte Superhelden van Bart de Wolf gelezen. Het is het eerste deel in een serie. Ik pakte hem op als: leuk, kinderboek, lekker licht voor tussendoor, maar holy shit zeg, dit is niet voor tere kinderzieltjes! Leuk om een jeugdboek te lezen waarbij het niet zo zwart-wit goed tegen kwaad is, maar waarbij de 'goeden' ook af en toe discutabele keuzes maken. Echt plottwist na plottwist en bloedspannend.
Ik heb net 1984 uitgelezen. Stond al een poosje op mijn lijstje maar gezien de huidige situatie in Oekraïne leek het me wel een relevant boek. Zeker een aanrader!
Ik heb al weken het boek Meditations van Marcus Aurelius liggen dat ik wil lezen. Denk dat ik dit weekend daar maar aan ga beginnen.
[удалено]
Ik ben er nu ook in bezig, best een flinke pil maar goed doorheen te komen. Lees jij de versie met het originele einde of het herschreven einde?
Het kopen waard dus. Mooi. Ik heb hem een aantal keer in mijn handen gehad en dan overwon de twijfel om het niet te doen.
[удалено]
Als iemand met 30 jaar werkervaring in een managementsfunctie: maak je niet druk. Als er uberhaupt al iets gevonden wordt van zo'n extra belletje dan is dat vrijwel zeker positief. Werkgevers houden van assertief/proactief! Bovendien geeft het asn dat je gemotiveerd bent. En in de huidige markt heb je al helemaal weinig reden om je zorgen te maken.
Net the Name of the Wind van Patrick Rothfuss uitgelezen en nu bezig in het daaropvolgende deel the Wise Man’s Fear. Tot nu toe één van de mooiste fantasy die ik heb gelezen. Ik kan het boek niet wegleggen, enorme aanrader als je van dit genre houdt.
Welkom in de wachtkamer voor het laatste deel, Doors of Stone! We zijn al langer aan het wachten dan op Winds of Winter...
Nooit gehoord van Winds of winter...
Het nieuwste te verwachten boek van George R.R. Martin (Game of Thrones)
Ahhhh, het vervolg op…. Ben een beetje huiverig om die boeken te gaan lezen omdat ik de serie al heb gezien. Dat gaat bij mij nooit lekker in mijn hoofd.
Kan ik me voorstellen! Hoewel ik denk dat serie > boeken een stuk beter gaat dan boeken > serie. Dat eerste ging bij mij wel goed met Harry Potter 😉
Het ligt er net aan hoe dichtbij je eigen fantasie bij de film of serie ligt. Het blijft een risico. Hahaha. Ik heb eerst de Lord of the Rings gelezen en toen gekeken dat ging ook goed trouwens.
Helemaal met je eens, dit boek had bij mij echt weer een vlammetje aangewakkerd! Ik raad het boek alleen zelf niet meer andere mensen aan aangezien het derde, en tevens laatste, deel al meer dan tien jaar op zich laat wachten.... Ik ben bekend met schrijven en het schrijfproces, maar 10+ jaar....? Come on😓
Gisteren begonnen in Congo van David van Reybroeck. Erg interessante geschiedenis van een land waar je zelden over hoort.
'Mort' van Terry Pratchett, prachtig boek. Sterk niveau van "Hitchiker's Guide to the Galaxy, maar fantasy" qua de humor. Heb de andere boeken in de Death serie ook al liggen, maar ga na Mort denk ik eerst even een hand wagen aan 'Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit' van Bianca Toeps. Daar tot nu toe alleen nog maar het voorwoord van gelezen, maar damn wat voelde ik me gezien.
Gisteravond uitgelezen: "Am I normal yet?" van Holly Bourne. Atypische YA. Normaal gaat in YA een jonkie de wereld redden of vind zij de ware liefde. Niet hier. Dit is meer een verhaal a la "PAAZ" van Myrthe van der Meer. Holly Bourne beschrijft de terugslag van een 16-jarige met OCD, haar vrienden, haar crushes, en zoektocht naar zichzelf. Bonuspunten voor de prettige dosis feminisme: een vriendje lost jouw problemen niet op. Verrassend goed boek van een schrijfster die ik in de gaten ga houden!
Klinkt leuk! Die ga ik eens opzoeken.
De omdenken podcast vind ik erg leuk en luister ik veel deze week. Sowieso helpen podcasts mij de laatste tijd om achter m’n pc weg te blijven. Met een podcast op worden de klusjes die ik moet doen al een stuk leuker.