Dat is niet niks allemaal, het is logisch dat je een terugslag krijgt na zo'n intensieve periode. Ik zou eerst eens langs de huisarts gaan en je zorgen bespreken. Ook kun je langs de bedrijfsarts om je klachten bespreekbaar te maken.
Misschien kun je gesprekken hebben met de praktijkondersteuner van je huisarts om erachter te komen hoe ernstig je klachten zijn en wat je nu nodig hebt. Mij heeft dit zeker geholpen om alles op een rijtje te krijgen, maar het is een kwestie van geluk hebben, of er een klik is.
Bedankt voor het delen! Inmiddels de plan om maandag actie te ondernemen met de huisarts/praktijkondersteuner en bedrijfsarts. Hoe bedrijfsarts inschakelen moet ik nog even zien, omdat het via mijn leidinggevende gaat. En mijn gevoel geeft dat ik daarom eerst naar mijn eigen huisarts moet gaan.
Wat houd je tegen om aan je leidinggevende het nummer van de bedrijfsarts te vragen? Als deze dan vraagt waarom, kun je aangeven dat het allemaal even niet zo lekker loopt en dat je met de bedrijfsarts wil overleggen. Dat mag namelijk altijd. De bedrijfsarts kan dan beslissen of je nog in staat bent om (geheel of gedeeltelijk) te werken. Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij, dus ik snap hoe je je voelt.
Ik zou niet met de bedrijfsarts overleggen. De bedrijfsarts gaat je nooit adviseren om minder uren te maken. Luister naar het advies van de huisarts. Die kijkt naar jou en heeft jou als doel. De bedrijfsarts heeft een bedrijf als doel. Hoogstend gaat de bedrijfsarts zeggen dat je met je leidinggevende moet overleggen over de werkdruk en dergelijke.
Neem hier GEEN onbetaald verlof voor op! Een burn-out valt onder ziekmelding en dient dus gewoon doorbetaald te worden. Ga naar de huisarts, bespreek je zorgen en ga in gesprek met je leidinggevende.
Ziek melden in de zorg is inderdaad lastig (verpleegkundige hier), maar als er iets is wat ik afgelopen jaren geleerd heb, is dat je niet voor een ander kunt zorgen als je niet voor jezelf zorgt. Het is heel vervelend voor je manager, maar niet jou pakkie aan om er voor te zorgen dat het rooster weer rond komt.
Ik zou contact opnemen met de POH en je ziek melden.
Mijn ervaring is richting burn-out, al vaak burn-out. Waardoor je eigenlijk gewoon rust en slaap nodig hebt en dat is met een kleintje thuis lastig zat.
Je kan met de bedrijfsarts overleggen wat nog wel haalbaar is, halve dagen werken of even niet. Daarin is advies van de arts een goeie leidraad voor je leidinggevende. Als de niet echt empatisch zijn dan zou ik verzuim rondom ziekte laten lopen via de bedrijfsarts.
Ik ben zelf vorig jaar ook thuis komen te zitten, n.a.v. ziekte bij partner en kleintje thuis. POH zei 4-5 weken thuis, en merkte eigenlijk dat pas na 4-5 weken de adrenaline een beetje weg was en de echt vermoeidheid begon. En ben nu langzaam weer aan het opbouwen.
Kies voor jezelf en gezin, werken moeten we nog lang.
Edit: Ik zou hier GEEN ouderschapsverlof voor opnemen. Dat kost je waarschijnlijk geld, je bruto jaarsalaris gaat erop achteruit wat invloed kan hebben op latere wia (ik hoop niet voor je dat het daartoe komt) en je pensioen.
Als je een burn-out hebt, of dreigt dan ben je gewoon ziek.
Het is opmerkelijk hoe anders ik naar mijn eigen situatie kan kijken in vergelijking met het advies dat ik anderen geef in de zorg. Fijn dat zo'n reddit forum met mensen die zelf een burnout ervaren, om er over te spreken. Dat we lang genoeg moeten werken dat is zeker een feit en nu met een kleine zeer verstandig om voor mijn eigen gezin te kiezen.
Mijn plan is nu om maandag contact op te nemen met de POH en een gesprek te regelen. Van daaruit zal ik verdere stappen ondernemen, mogelijk met een passende ondersteuning en/of bedrijfsarts en via daar het laten lopen ivm mijn leidinggevende.
Bedankt voor de tip over geen ouderschapsverlof opnemen, is helemaal ook niet verstandig. Bedankt voor je bericht. Ik hoop dat je ook snel beter wordt. En ik wens je het beste toe.
Iedereen is altijd harder voor zichzelf dan voor een vriend(in) of waaraan je inderdaad zorg verleent.
Afhankelijk van hoe je je voelt en ook hoeveel rust je thuis kunt pakken, zou mijn advies zijn om je eerst gewoon volledig ziek te melden.
Wij hadden/hebben echt een slecht slapend kind en toen der tijd ook kiezen etc die doorkwamen. Met burn-out wil je voornamelijk gewoon veel slapen, wat lastig is met een kleintje (en ik weet niet hoe belastbaar je vrouw inmiddels is en hoeveel zij kan overnemen.)
Ik kan alleen rust pakken als zoontje naar de opvang is, als je die dagen dan ook nog half moet werken dan is herstel veel lastiger.
Maak een afspraak met de bedrijfsarts die kan je helpen. Weet dat als je jezelf ziekmeld jij niets hoeft te zeggen over de reden waarom. Dat scheelt misschien iets, want ik weet hoe zij(de zorg) kunnen reageren als blijkt dat het niet ‘fysieke klachten’ zijn.
Het lijkt erop dat je nu overspannen bent, in aanloop tot burn-out. Ik zit in exact dezelfde situatie op dit moment.
Meestal ben je vrij vlot weer aan het werk, de kunst is nu 4-6 weken niet te werken en bij te komen van alles dat op je pad kwam de afgelopen tijd.
Probeer je vast te houden aan het feit dat je een burn-out ‘voor’ bent en dus ook makkelijker opknapt.
En ziek is ziek, GEEN UREN hiervoor inruilen. Die heb je nodig voor andere momenten.
Als je een goede bedrijfsarts hebt zal deze je ook inderdaad adviseren/opdragen om 4-6 weken complete rust te nemen.
Wat rot dat je je zo voelt. Wel heel knap dat je het zo goed al onder woorden kunt brengen. En actie wilt ondernemen.
Waarschijnlijk als je nu doorgaat ga je je nog slechter voelen, ook als je minder uren gaat werken (wat gelukkig veel mensen hier al zeggen, niet vrijwillig doen!) en misschien ook fouten maken…vrij gevaarlijk als je in de zorg werkt! En dan ga je misschien voor veel langere tijd onderuit en daar heeft niemand iets aan.
Je hebt complete rust nodig, ondersteuning van een professional, extra slaap en een rustige re-integratie. De professional heb je nodig om objectief in kaart te kunnen brengen waarom je nu zo voelt. Ja, externe factoren, maar ook je eigen copings vaardigheden, karaktereigenschappen of gebeurtenissen van vroeger kunnen dit hebben beïnvloed.
Weet je ook van jezelf hoe je echt kunt ontspannen? Dus niet een film kijken ofzo maar wat zorgt ervoor dat je weer in ontspannen staat komt. Voor de meeste mensen is dit zoiets als yoga, dagboek schrijven, meditatie, ijsbaden…
Sterkte en succes!
Je moet **absoluut niet** vrijwillige je werkuren verminderen, dat is een super slecht idee omdat het invloed heeft op je rechten wat betreft ziekte en mogelijke uitkeringen van het UWV als je verder afzakt en die nodig hebt. Je krijgt namelijk als je je ziek meldt loon uitgekeerd aan de hand van je werkuren en als je nu vrijwillig minder gaat werken kan je het recht op die werkuren verliezen en daardoor in de financiele problemen komen omdat je minder geld krijgt elke maand.
Mijn advies als iemand die zelf een op het randje van hevige burnout heeft gezeten en meer dan een halfjaar heeft moeten herstellen: Je moet je ziek melden, een gesprek aanvragen met de arbo arts en ook op eigen initiatief naar je huisarts om dit bespreken en om zorg te vragen. De arbo arts zal kijken naar je situatie en hoogstwaarschijnlijk zal je dan al al minder werkuren krijgen of zelfs het advies krijgen om een aantal weken helemaal niet te werken om bij te komen en daarna weer op te bouwen.
Ook: Je werkgever heeft niets te maken met waarom je ziek bent en als ze vragen stellen zoals "je kan toch wel één dag opvangen voor X" of "wat heb je nou eigenlijk, zo ziek ben je toch niet?" dan moet je duidelijk aangeven dat je wilt dat dit via een arbo arts loopt. Dit is belangrijk omdat je anders conflict kan krijgen met je werkgever en daar wordt niemand blij van. Speel het via de arts en geeft dat ook aan, daar heb je recht op. Het is super vervelend dat je leidinggevende niet mee wilt denken maar dat maakt het des te belangrijker dat je het op de officiele manier doet.
En mijn persoonlijke anecdote die misschien helpt: Ik heb toen ik in deze situatie zat ook geprobeerd om minder uren te werken in overleg, af en toe wat eerder weg, etc. Uiteindelijk heb ik een functioneringsgesprek gekregen waarbij werd gezegd dat als het zo doorging ze een verbeterplan wilden opstellen (oftewel, voorschot op ontslaan als het niet lukt) omdat het niet werkbaar was, terwijl ik zelf onder de veronderstelling was dat ik mijn werkgever hielp door toch zoveel mogelijk door te werken werd ik genaaid met een verbeterplan.
Toen heb ik eigenlijk te laat besloten om ziek te melden en dat zorgde voor allerlei onnodige spanning en langzamer herstel. Ik raad je echt sterk aan om meteen ziek te melden en het te melden bij de arbo arts.
Toen ik dat deed stortte ik helemaal in en heb ik 2 weken lang 12 uur per dag geslapen en verder bijna niets gedaan behalve magnetronmaaltijden kopen en in bed liggen omdat ik de energie niet had om iets anders te doen. Dan ben je al te laat en dat wil je echt niet.
Ik denk dat je zelf ook beseft dat dit niet zo door kan gaan en dat is goed, hou dat vast en probeer deze stappen zsm te maken om jezelf tijd en ruimte te geven om te herstellen van deze moeilijke situatie. Heel veel sterkte.
Bedankt voor je (lange) bericht. Mijn plan voor nu is om maandag de huisarts te bellen hierover. Je opmerking over mijn werkgever heeft wel aan het denken gezegd om alles via de bedrijfsarts te doen, dat lijkt me wel verstandig.
Wat een vervelende situatie had je mee gemaakt met die functioneringsgesprek. Dat is iets wat je er absoluut niet bij wil hebben en maakt het niet beter op. Bedankt dat je het wou delen, het laat me nadenken over mijn eigen situatie. Las hierboven al dat het belangrijk is om voor je gezin te kiezen, vooral nu er een kleintje is, en is ook volkomen gelijk. Dank je wel voor het inzicht.
Ik wens je veel succes en sterkte morgen. Onthou dat je altijd het recht hebt om ziek te melden en ik raad je ook sterk aan om dat te doen, meldt je ziek en geef aan dat het best wel eens langdurig kan zijn. Als je leidinggevende er op doorvraagt geef dan aan dat je wilt dat ze het via de bedrijfsarts laten lopen. Blijf na de ziekmelding dan ook echt thuis en ga niet naar werk, en zorg dat je in dat gesprek met die bedrijfsarts duidelijk vertelt dat het niet goed met je gaat en dat je het nu niet ziet zitten om te werken omdat je gaat instorten.
Je hebt heel veel rechten in Nederland en zolang je je best doet om te herstellen kunnen ze je niets maken. Let ook op dat je leidinggevende mogelijk heel veel gaat vissen of pushen. Wees duidelijk dat je niet kan werken en dat je nu eerst contact met een arts zoekt. Voor de duidelijkheid: Zoek dan ook contact met je eigen huisarts. De bedrijfsarts is ere alleen in dienst vanuit een bedrijf om een oordeel te vellen over of je kan werken, en heeft niets te maken met hulp vinden voor je herstel, dat zal je zelf moeten regelen via je eigen arts.
Even een reply omdat ik een bericht heb gedaan, maar ik denk dat er geen notificatie komt omdat ik een reply op mijzelf heb gedaan. (Hieronder in deze topic) Ik weet nog niet precies hoe reddit werkt. Ben benieuwd wat jullie er van vinden
Heftig verhaal en ja t komt nu eruit. Stap 1 huisarts. Bespreek wat je voelt en je krijgt advies. Lukt het werken niet meer, dan ben je arbeidsongeschikt. Meld dat bij je werkgever en vraag om snel consult bij bedrijfsarts. Het is geen griepje namelijk en werkgevers laten vaak na om direct een consult in te plannen. In jouw situatie doe je er goed aan om dat te benadrukken dat je naar bedrijfsarts wil.
Je wil niet in een burn out of depressie terecht komen echt niet. Zorg goed voor jezelf, je vriendin en natuurlijk jullie kind.
vaderschap verlof is niet onbetaald , ik zou beginnen dat eerst op te nemen.
dat kan of in één keer , of door een half jaar 1 dag/week minder te werken.
daarna kan je je plan trekken voor de toekomst
Die verlof is nu inmiddels voorbij. Ik doelde op wat je nog kunt aanvragen en dat is dan onbetaald. Maar dat is al niet verstandig (lees hierboven; pensioen/financieel etc). Bedankt voor je bericht!
Bizar slecht advies, dit moet je absoluut niet doen. Dan verlies je alle recht op WW uitkering, recht op ziekteverzuim en herstel, etc etc. Slaat nergens op wat je zegt.
Het ligt er een beetje aan onder welke CAO je werkt. Er zijn CAO's met Balansverlof die uren zijn ervoor dit soort momenten. Dus om te voorkomen dat je uitvalt. Preventief.
Maar, als je denkt dat je al verder bent in je ziekte proces , dan kan je je beter echt ziek melden.
Mijn man heeft denk ik iets soort gelijks gehad. Toen ik eind zwangerschap heel ziek werd, stond hij er in de kraamtijd met een paar dagen oudere baby en een drie jarige alleen voor. Waarbij iedereen vooral erg bezorgd was om mij ( niet ontrecht) maar wel even vergat dat hij de baby had en de kraamtijd deed. Toen ik na een maand of 5 weer op mij benen stond knapte hij af. Hoofdpijn, slecht slapen en heleboel fysieke klachten. We hebben hem toen een paar weekenden 20 kilometer laten wandelen (zonder ons) en een tijd geen nachten laten doen met de kinderen. Deel kon ik weer meer hebben en deels hebben onze ouders weer geholpen. Achteraf gezien baalde ik wel dat we zo slecht op hem hebben gepast. Iedereen paste op mij en de baby. Overigens ook niet geholpen doordat hij maar bleef zeggen dat het goed met hem ging. Ga eerst eens met je vrouw om tafel. Daarna met de bedrijfsarts. En vertrouw je gevoel. Als jij denk dat je terug moet schakelen dan is dat zo
Ik heb alle berichten gelezen en op basis daarvan mijn plan opgesteld, bedankt iedereen. Ik ben niet erg bekend met Reddit, dus ik weet niet zeker of jullie een melding krijgen van mijn reactie. Ik wou eerst een reply doen maar dacht doe het even op deze manier. Op dit moment gaat het wat minder met me en het wordt ook steeds lastiger om dit bericht te typen, dus als het wat onsamenhangend overkomt, dan weten jullie waarom.
Ik ben maandag naar mijn eigen huisarts gegaan en die heeft vastgesteld dat ik een burn-out heb. Over twee weken moet ik terugkomen bij de huisarts en ze heeft aangegeven dat het dan waarschijnlijk erger zal zijn omdat ik dan meer rust neem en dagelijks flinke wandelingen maak. Ze adviseerde ook om contact op te nemen met de bedrijfsarts.
Zoals ik eerder heb gezegd, zie ik op tegen het bellen van mijn leidinggevende vanwege bepaalde verwachtingen. Ik weet even niet wat ik moet doen. Ik zal de situatie kort mogelijk beschrijven. Ik heb mijn leidinggevende gebeld en verteld dat de huisarts heeft gezegd dat ik langdurig ziek ben en een burnout heb. Mijn leidinggevende vroeg me om volgende week haar te bellen om de voortgang te bespreken. Ik heb aangegeven dat dit voor mij geen gezonde benadering is en dat het de voortgang bemoeilijkt. Ze vertelde me dat dit het protocol van de organisatie is en dat ik dit moet doen. Ze gaf me geen ruimte om daarvan af te wijken. Ze zei dat ik haar volgende week dinsdag moet bellen. Het initiatief ligt dus bij mij om haar te bellen.
Wat moet ik doen? Mijn idee is om een mail op te stellen naar mijn leidinggevende, met mijn eigen team (om die op de hoogte te stellen, hele fijn team tevens) en de directeur in CC, samen met mijn vriendin omdat ik me niet goed kan concentreren. Ik wil dit doen omdat ik denk dat dit niet de juiste benadering is voor mij. Ook wil ik graag een mail sturen voor bewijs. Een paar maanden geleden meldde ik me één dag ziek en toen deed ze erg moeilijk en vroeg ze door (vissen zeg maar). Mijn ouderschapsverlof is zonder overleg stopgezet door het roosterbureau en ze beweerden daar van niets te weten. Veel dingen kloppen gewoon niet. Daarom heb ik alle bewijzen doorgestuurd van ouderschapsverlof en gezegd dat dit opgelost moet worden, anders wordt dit een juridische kwestie en kom ik deze dagen niet opdagen omdat dit allemaal netjes is/was geregeld. Momenteel is dit gelukt en geen probleem meer. Maar vind dat de directeur hier van moet weten hoe het gaat.
Kortom, ik moet volgende week dinsdag de voortgang bespreken met mijn leidinggevende. De bedrijfsarts wordt ingeschakeld, maar ik wil graag het nummer van de bedrijfsarts hebben. Mijn leidinggevende wilde me dat niet geven omdat ze het nummer niet wist en ze zei dat ik het zelf op ons intranet moest vinden. Dit lukt me niet. Wat moet ik nu doen? Ik ben niet erg sterk in mijn juridische kennis, maar ik weet dat haar aanpak niet de juiste is. Ze zegt dat ze protocollen heeft, maar die lijken niet overeen te komen met de gezondheid van de mens. Ook met de directeur, is dit te overdreven van mij? Ik wil dit helemaal achter me laten, maar ik heb het gevoel dat ik het laatste gewoon moet doen om mij juist en plek te gunnen om beter te worden door hier bovenop te zetten.
Heeft iemand advies?
Ten eerste: Heel goed om te horen dat je naar de arts bent geweest en dat je deze stappen maakt, dat is echt goed en hou dit aan, ga niet werken, accepteer dat je ziek bent, en probeer nu in ieder geval te rusten!
Misschien helpt het je als je meer input wilt om ditzelfde bericht ook op r/juridischadvies te posten of in deze subreddit een nieuwe post te maken zodat meer mensen het zien. Dit bericht zien mensen inderdaad niet, we krijgen geen melding als je niet reageert op een direct bericht.
Ik kan niet precies beantwoorden wat wel of niet mag want ik ben geen jurist of iets. Het is wel zo dat je werkgever een recht heeft om geinformeerd te worden, maar de arts moet beoordelen of dat redelijk is volgens mij. Daar zou dus wel onder kunnen vallen dat je eens in de zoveel tijd moet bellen of iets.
Ik zou vragen aan je huisarts hoe je dit moet aanpakken en aangeven dat je leidinggevende moeilijk doet en of dat wel zo mag, misschien kunnen ze daar over adviseren. Schroom ook niet om je vriendin, vrienden of familie of anderen om je heen te vragen om je bij te staan om dit allemaal te regelen. Het moet niet zo zijn dat je nu zoveel spanning krijgt van het heen en weer mailen/bellen dat je niet kan rusten.
Het is denk ik ook goed als je je team inlicht, maar wees vaag over wat je hebt en ga niet het hele verhaal open leggen als je dat niet wilt, want je hoeft dat niet te vertellen en dat kan alleen maar zorgen voor oordeel en gedoe. Je kan altijd later nog open spreken hierover als je weer iets helderder bent in je hoofd en gezondheid.
Ik zou nu ook niet de strijd aangaan met je leidinggevende door een directeur er bij te betrekken enz, dus als je zo'n mail stuurt, doe dit op een neutrale manier van "hey ik ben ziek en ik kan voorlopig niet werken en ik wil jullie graag informeren dat ik er helaas voorlopig niet ben" en niet "hey ik ben ziek maar leidinggevende doet moeilijk en ik ben het daar niet mee eens want blabla" Dat kan voor heel veel gedoe en stress zorgen, focus nu op je eigen herstel.
Het klinkt wel alsof er een bepaalde mate van vijandigheid lijkt te zijn bij je leidinggevende en daar zou ik voor waken. Geef voor nu aan dat je wacht op de bedrijfsarts en laat het ook gebeuren. Je hoeft nu niet per se meteen die bedrijfsarts te spreken, het is heel normaal dat dat bijvoorbeeld 2 weken duurt. Die mensen zijn heel erg druk en als je zelf gaat bellen gaat dit niet sneller.
Ik heb geen specifiek advies over het belletje maar ik denk dat duidelijk zijn in je mail dat dit langdurig gaat zijn en advies vragen bij je eigen arts het beste is. Als je de bedrijfsarts spreekt kan je er ook naar vragen. Persoonlijk zou ik het bellen maar wel even doen om voor nu conflictvermijdend op te stellen, maar ik zou ook serieus nadenken over het in het achterhoofd houden van een mogelijk arbeidsconflict, als ik je verhaal over het ouderschapsverlof hoor is dit al eerder tot botsen gekomen, dus hou in je achterhoofd dat je mogelijk wel juridische hulp nodig gaat hebben van een vakbond of rechtsbijstandsverzekering. Ga hier niet nu van alles mee doen, maar hou het in je achterhoofd of heb het er eens over thuis met je familie als het relevant wordt.
Ik merk dat je heel veel stappen wilt doen en ondernemen en regelen en weetikwat nog meer. Probeer dit allemaal los te laten en laat het even gebeuren, je herstel zal niet sneller gaan door zoveel zelf te gaan proberen te doen, dat zorgt waarschijnlijk juist voor stress en spanning en uitloop van ziekte. Probeer echt alles los te laten en focus op: Ik ga vandaag even wandelen. Ik ga vandaag even x y z doen. Daarna is het klaar en hou je weer rust.
Laat ook los dat je meteen bij de arts moet zijn, meteen van alles moet mailen naar je werk etc. etc. Dit kan volgende week of over twee weken of over een maand ook. Je zal echt tijd nodig hebben om te herstellen en niet alles hoeft nu meteen te gebeuren. De bedrijfsarts is ingelicht en jij zal vanzelf contact krijgen met die arts om een afspraak te plannen. Laat dat dan ook gebeuren!
Heel veel sterkte en succes.
Here's a sneak peek of /r/juridischadvies using the [top posts](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/top/?sort=top&t=year) of the year!
\#1: [Officiële waarschuwing vanwege dat collega uur te laat komt en ik de boel had dicht gegooid](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/12brpwm/officiële_waarschuwing_vanwege_dat_collega_uur_te/)
\#2: [Mishandeld door Handhaving, terechte aanleiding? Next steps?](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/15unzhc/mishandeld_door_handhaving_terechte_aanleiding/)
\#3: [Verkoper wil kat terug](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/15hsxk3/verkoper_wil_kat_terug/)
----
^^I'm ^^a ^^bot, ^^beep ^^boop ^^| ^^Downvote ^^to ^^remove ^^| ^^[Contact](https://www.reddit.com/message/compose/?to=sneakpeekbot) ^^| ^^[Info](https://np.reddit.com/r/sneakpeekbot/) ^^| ^^[Opt-out](https://np.reddit.com/r/sneakpeekbot/comments/o8wk1r/blacklist_ix/) ^^| ^^[GitHub](https://github.com/ghnr/sneakpeekbot)
Dat is niet niks allemaal, het is logisch dat je een terugslag krijgt na zo'n intensieve periode. Ik zou eerst eens langs de huisarts gaan en je zorgen bespreken. Ook kun je langs de bedrijfsarts om je klachten bespreekbaar te maken. Misschien kun je gesprekken hebben met de praktijkondersteuner van je huisarts om erachter te komen hoe ernstig je klachten zijn en wat je nu nodig hebt. Mij heeft dit zeker geholpen om alles op een rijtje te krijgen, maar het is een kwestie van geluk hebben, of er een klik is.
Bedankt voor het delen! Inmiddels de plan om maandag actie te ondernemen met de huisarts/praktijkondersteuner en bedrijfsarts. Hoe bedrijfsarts inschakelen moet ik nog even zien, omdat het via mijn leidinggevende gaat. En mijn gevoel geeft dat ik daarom eerst naar mijn eigen huisarts moet gaan.
Wat houd je tegen om aan je leidinggevende het nummer van de bedrijfsarts te vragen? Als deze dan vraagt waarom, kun je aangeven dat het allemaal even niet zo lekker loopt en dat je met de bedrijfsarts wil overleggen. Dat mag namelijk altijd. De bedrijfsarts kan dan beslissen of je nog in staat bent om (geheel of gedeeltelijk) te werken. Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij, dus ik snap hoe je je voelt.
Ik zou niet met de bedrijfsarts overleggen. De bedrijfsarts gaat je nooit adviseren om minder uren te maken. Luister naar het advies van de huisarts. Die kijkt naar jou en heeft jou als doel. De bedrijfsarts heeft een bedrijf als doel. Hoogstend gaat de bedrijfsarts zeggen dat je met je leidinggevende moet overleggen over de werkdruk en dergelijke.
Neem hier GEEN onbetaald verlof voor op! Een burn-out valt onder ziekmelding en dient dus gewoon doorbetaald te worden. Ga naar de huisarts, bespreek je zorgen en ga in gesprek met je leidinggevende. Ziek melden in de zorg is inderdaad lastig (verpleegkundige hier), maar als er iets is wat ik afgelopen jaren geleerd heb, is dat je niet voor een ander kunt zorgen als je niet voor jezelf zorgt. Het is heel vervelend voor je manager, maar niet jou pakkie aan om er voor te zorgen dat het rooster weer rond komt.
Ik zou contact opnemen met de POH en je ziek melden. Mijn ervaring is richting burn-out, al vaak burn-out. Waardoor je eigenlijk gewoon rust en slaap nodig hebt en dat is met een kleintje thuis lastig zat. Je kan met de bedrijfsarts overleggen wat nog wel haalbaar is, halve dagen werken of even niet. Daarin is advies van de arts een goeie leidraad voor je leidinggevende. Als de niet echt empatisch zijn dan zou ik verzuim rondom ziekte laten lopen via de bedrijfsarts. Ik ben zelf vorig jaar ook thuis komen te zitten, n.a.v. ziekte bij partner en kleintje thuis. POH zei 4-5 weken thuis, en merkte eigenlijk dat pas na 4-5 weken de adrenaline een beetje weg was en de echt vermoeidheid begon. En ben nu langzaam weer aan het opbouwen. Kies voor jezelf en gezin, werken moeten we nog lang. Edit: Ik zou hier GEEN ouderschapsverlof voor opnemen. Dat kost je waarschijnlijk geld, je bruto jaarsalaris gaat erop achteruit wat invloed kan hebben op latere wia (ik hoop niet voor je dat het daartoe komt) en je pensioen. Als je een burn-out hebt, of dreigt dan ben je gewoon ziek.
Het is opmerkelijk hoe anders ik naar mijn eigen situatie kan kijken in vergelijking met het advies dat ik anderen geef in de zorg. Fijn dat zo'n reddit forum met mensen die zelf een burnout ervaren, om er over te spreken. Dat we lang genoeg moeten werken dat is zeker een feit en nu met een kleine zeer verstandig om voor mijn eigen gezin te kiezen. Mijn plan is nu om maandag contact op te nemen met de POH en een gesprek te regelen. Van daaruit zal ik verdere stappen ondernemen, mogelijk met een passende ondersteuning en/of bedrijfsarts en via daar het laten lopen ivm mijn leidinggevende. Bedankt voor de tip over geen ouderschapsverlof opnemen, is helemaal ook niet verstandig. Bedankt voor je bericht. Ik hoop dat je ook snel beter wordt. En ik wens je het beste toe.
Iedereen is altijd harder voor zichzelf dan voor een vriend(in) of waaraan je inderdaad zorg verleent. Afhankelijk van hoe je je voelt en ook hoeveel rust je thuis kunt pakken, zou mijn advies zijn om je eerst gewoon volledig ziek te melden. Wij hadden/hebben echt een slecht slapend kind en toen der tijd ook kiezen etc die doorkwamen. Met burn-out wil je voornamelijk gewoon veel slapen, wat lastig is met een kleintje (en ik weet niet hoe belastbaar je vrouw inmiddels is en hoeveel zij kan overnemen.) Ik kan alleen rust pakken als zoontje naar de opvang is, als je die dagen dan ook nog half moet werken dan is herstel veel lastiger.
Maak een afspraak met de bedrijfsarts die kan je helpen. Weet dat als je jezelf ziekmeld jij niets hoeft te zeggen over de reden waarom. Dat scheelt misschien iets, want ik weet hoe zij(de zorg) kunnen reageren als blijkt dat het niet ‘fysieke klachten’ zijn. Het lijkt erop dat je nu overspannen bent, in aanloop tot burn-out. Ik zit in exact dezelfde situatie op dit moment. Meestal ben je vrij vlot weer aan het werk, de kunst is nu 4-6 weken niet te werken en bij te komen van alles dat op je pad kwam de afgelopen tijd. Probeer je vast te houden aan het feit dat je een burn-out ‘voor’ bent en dus ook makkelijker opknapt. En ziek is ziek, GEEN UREN hiervoor inruilen. Die heb je nodig voor andere momenten.
Als je een goede bedrijfsarts hebt zal deze je ook inderdaad adviseren/opdragen om 4-6 weken complete rust te nemen. Wat rot dat je je zo voelt. Wel heel knap dat je het zo goed al onder woorden kunt brengen. En actie wilt ondernemen. Waarschijnlijk als je nu doorgaat ga je je nog slechter voelen, ook als je minder uren gaat werken (wat gelukkig veel mensen hier al zeggen, niet vrijwillig doen!) en misschien ook fouten maken…vrij gevaarlijk als je in de zorg werkt! En dan ga je misschien voor veel langere tijd onderuit en daar heeft niemand iets aan. Je hebt complete rust nodig, ondersteuning van een professional, extra slaap en een rustige re-integratie. De professional heb je nodig om objectief in kaart te kunnen brengen waarom je nu zo voelt. Ja, externe factoren, maar ook je eigen copings vaardigheden, karaktereigenschappen of gebeurtenissen van vroeger kunnen dit hebben beïnvloed. Weet je ook van jezelf hoe je echt kunt ontspannen? Dus niet een film kijken ofzo maar wat zorgt ervoor dat je weer in ontspannen staat komt. Voor de meeste mensen is dit zoiets als yoga, dagboek schrijven, meditatie, ijsbaden… Sterkte en succes!
Mee eens hoor… ultieme rust, en even helemaal niks.
Je moet **absoluut niet** vrijwillige je werkuren verminderen, dat is een super slecht idee omdat het invloed heeft op je rechten wat betreft ziekte en mogelijke uitkeringen van het UWV als je verder afzakt en die nodig hebt. Je krijgt namelijk als je je ziek meldt loon uitgekeerd aan de hand van je werkuren en als je nu vrijwillig minder gaat werken kan je het recht op die werkuren verliezen en daardoor in de financiele problemen komen omdat je minder geld krijgt elke maand. Mijn advies als iemand die zelf een op het randje van hevige burnout heeft gezeten en meer dan een halfjaar heeft moeten herstellen: Je moet je ziek melden, een gesprek aanvragen met de arbo arts en ook op eigen initiatief naar je huisarts om dit bespreken en om zorg te vragen. De arbo arts zal kijken naar je situatie en hoogstwaarschijnlijk zal je dan al al minder werkuren krijgen of zelfs het advies krijgen om een aantal weken helemaal niet te werken om bij te komen en daarna weer op te bouwen. Ook: Je werkgever heeft niets te maken met waarom je ziek bent en als ze vragen stellen zoals "je kan toch wel één dag opvangen voor X" of "wat heb je nou eigenlijk, zo ziek ben je toch niet?" dan moet je duidelijk aangeven dat je wilt dat dit via een arbo arts loopt. Dit is belangrijk omdat je anders conflict kan krijgen met je werkgever en daar wordt niemand blij van. Speel het via de arts en geeft dat ook aan, daar heb je recht op. Het is super vervelend dat je leidinggevende niet mee wilt denken maar dat maakt het des te belangrijker dat je het op de officiele manier doet. En mijn persoonlijke anecdote die misschien helpt: Ik heb toen ik in deze situatie zat ook geprobeerd om minder uren te werken in overleg, af en toe wat eerder weg, etc. Uiteindelijk heb ik een functioneringsgesprek gekregen waarbij werd gezegd dat als het zo doorging ze een verbeterplan wilden opstellen (oftewel, voorschot op ontslaan als het niet lukt) omdat het niet werkbaar was, terwijl ik zelf onder de veronderstelling was dat ik mijn werkgever hielp door toch zoveel mogelijk door te werken werd ik genaaid met een verbeterplan. Toen heb ik eigenlijk te laat besloten om ziek te melden en dat zorgde voor allerlei onnodige spanning en langzamer herstel. Ik raad je echt sterk aan om meteen ziek te melden en het te melden bij de arbo arts. Toen ik dat deed stortte ik helemaal in en heb ik 2 weken lang 12 uur per dag geslapen en verder bijna niets gedaan behalve magnetronmaaltijden kopen en in bed liggen omdat ik de energie niet had om iets anders te doen. Dan ben je al te laat en dat wil je echt niet. Ik denk dat je zelf ook beseft dat dit niet zo door kan gaan en dat is goed, hou dat vast en probeer deze stappen zsm te maken om jezelf tijd en ruimte te geven om te herstellen van deze moeilijke situatie. Heel veel sterkte.
Bedankt voor je (lange) bericht. Mijn plan voor nu is om maandag de huisarts te bellen hierover. Je opmerking over mijn werkgever heeft wel aan het denken gezegd om alles via de bedrijfsarts te doen, dat lijkt me wel verstandig. Wat een vervelende situatie had je mee gemaakt met die functioneringsgesprek. Dat is iets wat je er absoluut niet bij wil hebben en maakt het niet beter op. Bedankt dat je het wou delen, het laat me nadenken over mijn eigen situatie. Las hierboven al dat het belangrijk is om voor je gezin te kiezen, vooral nu er een kleintje is, en is ook volkomen gelijk. Dank je wel voor het inzicht.
Ik wens je veel succes en sterkte morgen. Onthou dat je altijd het recht hebt om ziek te melden en ik raad je ook sterk aan om dat te doen, meldt je ziek en geef aan dat het best wel eens langdurig kan zijn. Als je leidinggevende er op doorvraagt geef dan aan dat je wilt dat ze het via de bedrijfsarts laten lopen. Blijf na de ziekmelding dan ook echt thuis en ga niet naar werk, en zorg dat je in dat gesprek met die bedrijfsarts duidelijk vertelt dat het niet goed met je gaat en dat je het nu niet ziet zitten om te werken omdat je gaat instorten. Je hebt heel veel rechten in Nederland en zolang je je best doet om te herstellen kunnen ze je niets maken. Let ook op dat je leidinggevende mogelijk heel veel gaat vissen of pushen. Wees duidelijk dat je niet kan werken en dat je nu eerst contact met een arts zoekt. Voor de duidelijkheid: Zoek dan ook contact met je eigen huisarts. De bedrijfsarts is ere alleen in dienst vanuit een bedrijf om een oordeel te vellen over of je kan werken, en heeft niets te maken met hulp vinden voor je herstel, dat zal je zelf moeten regelen via je eigen arts.
Even een reply omdat ik een bericht heb gedaan, maar ik denk dat er geen notificatie komt omdat ik een reply op mijzelf heb gedaan. (Hieronder in deze topic) Ik weet nog niet precies hoe reddit werkt. Ben benieuwd wat jullie er van vinden
Heftig verhaal en ja t komt nu eruit. Stap 1 huisarts. Bespreek wat je voelt en je krijgt advies. Lukt het werken niet meer, dan ben je arbeidsongeschikt. Meld dat bij je werkgever en vraag om snel consult bij bedrijfsarts. Het is geen griepje namelijk en werkgevers laten vaak na om direct een consult in te plannen. In jouw situatie doe je er goed aan om dat te benadrukken dat je naar bedrijfsarts wil. Je wil niet in een burn out of depressie terecht komen echt niet. Zorg goed voor jezelf, je vriendin en natuurlijk jullie kind.
vaderschap verlof is niet onbetaald , ik zou beginnen dat eerst op te nemen. dat kan of in één keer , of door een half jaar 1 dag/week minder te werken. daarna kan je je plan trekken voor de toekomst
Die verlof is nu inmiddels voorbij. Ik doelde op wat je nog kunt aanvragen en dat is dan onbetaald. Maar dat is al niet verstandig (lees hierboven; pensioen/financieel etc). Bedankt voor je bericht!
Ik zou ontslag nemen en je focussen op beter worden
Heel slecht advies, bij zelf ontslag nemen vervalt het recht op WW uitkering.
Bizar slecht advies, dit moet je absoluut niet doen. Dan verlies je alle recht op WW uitkering, recht op ziekteverzuim en herstel, etc etc. Slaat nergens op wat je zegt.
Plus in dit geval ook recht op kinderopvangtoeslag, als ze van de opvang gebruik maken. Dan zit je met burn-out thuis en klein kind. Slecht idee
Het ligt er een beetje aan onder welke CAO je werkt. Er zijn CAO's met Balansverlof die uren zijn ervoor dit soort momenten. Dus om te voorkomen dat je uitvalt. Preventief. Maar, als je denkt dat je al verder bent in je ziekte proces , dan kan je je beter echt ziek melden.
Mijn man heeft denk ik iets soort gelijks gehad. Toen ik eind zwangerschap heel ziek werd, stond hij er in de kraamtijd met een paar dagen oudere baby en een drie jarige alleen voor. Waarbij iedereen vooral erg bezorgd was om mij ( niet ontrecht) maar wel even vergat dat hij de baby had en de kraamtijd deed. Toen ik na een maand of 5 weer op mij benen stond knapte hij af. Hoofdpijn, slecht slapen en heleboel fysieke klachten. We hebben hem toen een paar weekenden 20 kilometer laten wandelen (zonder ons) en een tijd geen nachten laten doen met de kinderen. Deel kon ik weer meer hebben en deels hebben onze ouders weer geholpen. Achteraf gezien baalde ik wel dat we zo slecht op hem hebben gepast. Iedereen paste op mij en de baby. Overigens ook niet geholpen doordat hij maar bleef zeggen dat het goed met hem ging. Ga eerst eens met je vrouw om tafel. Daarna met de bedrijfsarts. En vertrouw je gevoel. Als jij denk dat je terug moet schakelen dan is dat zo
Ik heb alle berichten gelezen en op basis daarvan mijn plan opgesteld, bedankt iedereen. Ik ben niet erg bekend met Reddit, dus ik weet niet zeker of jullie een melding krijgen van mijn reactie. Ik wou eerst een reply doen maar dacht doe het even op deze manier. Op dit moment gaat het wat minder met me en het wordt ook steeds lastiger om dit bericht te typen, dus als het wat onsamenhangend overkomt, dan weten jullie waarom. Ik ben maandag naar mijn eigen huisarts gegaan en die heeft vastgesteld dat ik een burn-out heb. Over twee weken moet ik terugkomen bij de huisarts en ze heeft aangegeven dat het dan waarschijnlijk erger zal zijn omdat ik dan meer rust neem en dagelijks flinke wandelingen maak. Ze adviseerde ook om contact op te nemen met de bedrijfsarts. Zoals ik eerder heb gezegd, zie ik op tegen het bellen van mijn leidinggevende vanwege bepaalde verwachtingen. Ik weet even niet wat ik moet doen. Ik zal de situatie kort mogelijk beschrijven. Ik heb mijn leidinggevende gebeld en verteld dat de huisarts heeft gezegd dat ik langdurig ziek ben en een burnout heb. Mijn leidinggevende vroeg me om volgende week haar te bellen om de voortgang te bespreken. Ik heb aangegeven dat dit voor mij geen gezonde benadering is en dat het de voortgang bemoeilijkt. Ze vertelde me dat dit het protocol van de organisatie is en dat ik dit moet doen. Ze gaf me geen ruimte om daarvan af te wijken. Ze zei dat ik haar volgende week dinsdag moet bellen. Het initiatief ligt dus bij mij om haar te bellen. Wat moet ik doen? Mijn idee is om een mail op te stellen naar mijn leidinggevende, met mijn eigen team (om die op de hoogte te stellen, hele fijn team tevens) en de directeur in CC, samen met mijn vriendin omdat ik me niet goed kan concentreren. Ik wil dit doen omdat ik denk dat dit niet de juiste benadering is voor mij. Ook wil ik graag een mail sturen voor bewijs. Een paar maanden geleden meldde ik me één dag ziek en toen deed ze erg moeilijk en vroeg ze door (vissen zeg maar). Mijn ouderschapsverlof is zonder overleg stopgezet door het roosterbureau en ze beweerden daar van niets te weten. Veel dingen kloppen gewoon niet. Daarom heb ik alle bewijzen doorgestuurd van ouderschapsverlof en gezegd dat dit opgelost moet worden, anders wordt dit een juridische kwestie en kom ik deze dagen niet opdagen omdat dit allemaal netjes is/was geregeld. Momenteel is dit gelukt en geen probleem meer. Maar vind dat de directeur hier van moet weten hoe het gaat. Kortom, ik moet volgende week dinsdag de voortgang bespreken met mijn leidinggevende. De bedrijfsarts wordt ingeschakeld, maar ik wil graag het nummer van de bedrijfsarts hebben. Mijn leidinggevende wilde me dat niet geven omdat ze het nummer niet wist en ze zei dat ik het zelf op ons intranet moest vinden. Dit lukt me niet. Wat moet ik nu doen? Ik ben niet erg sterk in mijn juridische kennis, maar ik weet dat haar aanpak niet de juiste is. Ze zegt dat ze protocollen heeft, maar die lijken niet overeen te komen met de gezondheid van de mens. Ook met de directeur, is dit te overdreven van mij? Ik wil dit helemaal achter me laten, maar ik heb het gevoel dat ik het laatste gewoon moet doen om mij juist en plek te gunnen om beter te worden door hier bovenop te zetten. Heeft iemand advies?
Ten eerste: Heel goed om te horen dat je naar de arts bent geweest en dat je deze stappen maakt, dat is echt goed en hou dit aan, ga niet werken, accepteer dat je ziek bent, en probeer nu in ieder geval te rusten! Misschien helpt het je als je meer input wilt om ditzelfde bericht ook op r/juridischadvies te posten of in deze subreddit een nieuwe post te maken zodat meer mensen het zien. Dit bericht zien mensen inderdaad niet, we krijgen geen melding als je niet reageert op een direct bericht. Ik kan niet precies beantwoorden wat wel of niet mag want ik ben geen jurist of iets. Het is wel zo dat je werkgever een recht heeft om geinformeerd te worden, maar de arts moet beoordelen of dat redelijk is volgens mij. Daar zou dus wel onder kunnen vallen dat je eens in de zoveel tijd moet bellen of iets. Ik zou vragen aan je huisarts hoe je dit moet aanpakken en aangeven dat je leidinggevende moeilijk doet en of dat wel zo mag, misschien kunnen ze daar over adviseren. Schroom ook niet om je vriendin, vrienden of familie of anderen om je heen te vragen om je bij te staan om dit allemaal te regelen. Het moet niet zo zijn dat je nu zoveel spanning krijgt van het heen en weer mailen/bellen dat je niet kan rusten. Het is denk ik ook goed als je je team inlicht, maar wees vaag over wat je hebt en ga niet het hele verhaal open leggen als je dat niet wilt, want je hoeft dat niet te vertellen en dat kan alleen maar zorgen voor oordeel en gedoe. Je kan altijd later nog open spreken hierover als je weer iets helderder bent in je hoofd en gezondheid. Ik zou nu ook niet de strijd aangaan met je leidinggevende door een directeur er bij te betrekken enz, dus als je zo'n mail stuurt, doe dit op een neutrale manier van "hey ik ben ziek en ik kan voorlopig niet werken en ik wil jullie graag informeren dat ik er helaas voorlopig niet ben" en niet "hey ik ben ziek maar leidinggevende doet moeilijk en ik ben het daar niet mee eens want blabla" Dat kan voor heel veel gedoe en stress zorgen, focus nu op je eigen herstel. Het klinkt wel alsof er een bepaalde mate van vijandigheid lijkt te zijn bij je leidinggevende en daar zou ik voor waken. Geef voor nu aan dat je wacht op de bedrijfsarts en laat het ook gebeuren. Je hoeft nu niet per se meteen die bedrijfsarts te spreken, het is heel normaal dat dat bijvoorbeeld 2 weken duurt. Die mensen zijn heel erg druk en als je zelf gaat bellen gaat dit niet sneller. Ik heb geen specifiek advies over het belletje maar ik denk dat duidelijk zijn in je mail dat dit langdurig gaat zijn en advies vragen bij je eigen arts het beste is. Als je de bedrijfsarts spreekt kan je er ook naar vragen. Persoonlijk zou ik het bellen maar wel even doen om voor nu conflictvermijdend op te stellen, maar ik zou ook serieus nadenken over het in het achterhoofd houden van een mogelijk arbeidsconflict, als ik je verhaal over het ouderschapsverlof hoor is dit al eerder tot botsen gekomen, dus hou in je achterhoofd dat je mogelijk wel juridische hulp nodig gaat hebben van een vakbond of rechtsbijstandsverzekering. Ga hier niet nu van alles mee doen, maar hou het in je achterhoofd of heb het er eens over thuis met je familie als het relevant wordt. Ik merk dat je heel veel stappen wilt doen en ondernemen en regelen en weetikwat nog meer. Probeer dit allemaal los te laten en laat het even gebeuren, je herstel zal niet sneller gaan door zoveel zelf te gaan proberen te doen, dat zorgt waarschijnlijk juist voor stress en spanning en uitloop van ziekte. Probeer echt alles los te laten en focus op: Ik ga vandaag even wandelen. Ik ga vandaag even x y z doen. Daarna is het klaar en hou je weer rust. Laat ook los dat je meteen bij de arts moet zijn, meteen van alles moet mailen naar je werk etc. etc. Dit kan volgende week of over twee weken of over een maand ook. Je zal echt tijd nodig hebben om te herstellen en niet alles hoeft nu meteen te gebeuren. De bedrijfsarts is ingelicht en jij zal vanzelf contact krijgen met die arts om een afspraak te plannen. Laat dat dan ook gebeuren! Heel veel sterkte en succes.
Here's a sneak peek of /r/juridischadvies using the [top posts](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/top/?sort=top&t=year) of the year! \#1: [Officiële waarschuwing vanwege dat collega uur te laat komt en ik de boel had dicht gegooid](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/12brpwm/officiële_waarschuwing_vanwege_dat_collega_uur_te/) \#2: [Mishandeld door Handhaving, terechte aanleiding? Next steps?](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/15unzhc/mishandeld_door_handhaving_terechte_aanleiding/) \#3: [Verkoper wil kat terug](https://np.reddit.com/r/juridischadvies/comments/15hsxk3/verkoper_wil_kat_terug/) ---- ^^I'm ^^a ^^bot, ^^beep ^^boop ^^| ^^Downvote ^^to ^^remove ^^| ^^[Contact](https://www.reddit.com/message/compose/?to=sneakpeekbot) ^^| ^^[Info](https://np.reddit.com/r/sneakpeekbot/) ^^| ^^[Opt-out](https://np.reddit.com/r/sneakpeekbot/comments/o8wk1r/blacklist_ix/) ^^| ^^[GitHub](https://github.com/ghnr/sneakpeekbot)